مسجد جمعه اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 633 0

اردبیل به عنوان یک شهر تاریخی و مذهبی دارای آثار باستانی زیادی می باشد که یکی از آن ها مسجد جمعه اردبیل است. این مسجد تاریخی که مربوط به دوران سلجوقیان است هرساله میزبان تعداد زیادی گردشگران ایرانی و خارجی می باشد. با هم نگاهی داریم به تاریخ و ساخت این مسجد :

مسجد جمعه اردبیل مسجدی در شهر اردبیل در شمال غربی ایران است که یکی از مکان‌های تاریخی و زیبای شهر اردبیل می‌باشد.مسجد جمعه مربوط به دوران سلجوقیان است که کنار آتشکده ای قرار گرفته و ساختمان قبلی مسجد مربوط به آتشکده بوده‌است وشامل حیاط و ایوان و طاق باشکوهی بوده که در حمله  مغول‌ها تخریب شده و فعلاً قسمتی از مسجد سالم است.

مسجد جمعهمسجد جمعه (جمعه مسجد) اردبیل که در برخی از نسخه‌ها و کتابها از آن به عنوان مسجد جامع نیز یاد شده، بازمانده مسجد عظیم و گسترده و کم نظیری است که در دوره‌های مختلف اسلامی به‌ویژه دوره سلجوقی شکل گرفته و تا اوایل دوره صفوی آباد بوده‌است. اینکه از چه تاریخی این مسجد بر روی آثار پیش از اسلام ساخته شده اطلاعی در دست نیست اما بررسی‌هایی که هیئت کاوشگری ایرانی انجام داده‌استت نشان می‌دهد این مسجد در قرون اولیه اسلامی ساخته شده‌است. مسجد دوره‌های سلجوقی و ایلخانی بسیار گسترده‌تر و عظیم‌تر و وسیع‌تر از بنای مکعبی فعلی بوده و بنای سرپای موجود صرفاً گنبدخانه و ایوان مسجد بزرگ را تشکیل می‌داده‌است. تک منار استوانه‌ای شکل آجری آن از یادگارهای زمان سلجوقی است.

باستان شناسی در مسجد جمعه

مسجد جمعه آخرین بار در دوران ایلخانی مورد مرمت قرار گرفته‌است. کاوش‌های باستان‌شناسی که برای شناخت مختصات تاریخی بنا از سال ۱۳۶۷ توسط سازمان میراث فرهنگی شروع شده، پس از خاکبرداری از لایه‌های خاک و برچیدن قبرهای متأخر، سرستون‌های آجری و قسمتی از دیوارشبستان مسجد عتیق را که متعلق به دوره ایلخانی بوده از خاک بیرون آورد که تاریخ روشن مسجد و چگونگیی الحاقات و تکامل آنرا طی ادوار مختلف تا حدی مشخص نمود و قرار است نتایج این تحقیق توسط هیئت علمی تدوین و مشخص گردد. وجود آجرهای مستعمل در این بنا، تزیینات کاشیکاری و گچبری و نقشش مهرها در بندکشی و فواصل آجرها قابل مقایسه با سایر بناهای دوره سلجوقی در آذربایجان است. علت اصلی انهدام و خرابی مسجد، زلزله شدیدی بوده که موجب تخریب این بنا شده‌است. تعمیرات کهه در قرن هفتم، قسمت اساسی بنا و گنبد آن صورت گرفته‌است.

نقشه مسجد جمعه

شکل گیری و نقشه مسجد جمعه اردبیل بر خلاف مساجد دوره سلجوقی که اغلب به صورت چهار ایوانی بنا می‌شده ساخته شده‌است. این موضوع یکی از مختصات استثنایی پلان مسجد جمعه اردبیل محسوب می‌شود. در زیر تالار اصلی مسجد، به منظور تسهیل عبور و مرور مردم و دسته‌ها و اجتماعات، دهلیزها و راهروهایی به صورت شبکه‌ای منظم و محاسبه شده ساخته شده‌است که در فاصله هر دو متر به صورت چهار راهی متقاطع این ممعبرها دیده می‌شوند و بلندی هر یک از این راهروهای زیرزمینی ۱۹۰ سانتی متر و دارای ۸۰۰۰ سانتی متر پهنا می‌باشد.

 

بنای اصلی مسجد جمعه _ مسجد جامع

بنای اصلی مسجد جمعه که هم اکنون محوطه مکعبی آن سرپاست، در دوره آبادانی دارای گنبدی بوده که گریو گنبد آن دارای ترکیبهای متعدد منشوری بسیار زیباست که قطاربندی با تزیینات کاشی معرق دارد و کاربندی زیر گنبد نیز بدین شکل بوده که در هر یک از گوشه‌های این مربع سه کنج با لچکی‌های بزرگی ساخته شده که هریک دارای دو روزن مستطیلی شکل برای نورگیری و کسب روشنایی برای محوطه محراب بوده‌است.

قسمت های مختلف مسجد جمعه

مسجد جمعه از سه قسمت تشکیل شده است.

اولین قسمت منا پایه مناره‌ای است که در فاصله‌ای اندکی از مسجد به چشم می‌خورد. این مناره شیوه سلجوقی را دارد و از دو قسمت پایه هشت ضلعی (هر ضلع ۱۰/۲ متر) و بدنه استوانه‌ای به قطر پنج متر تشکیل شده است. در بدنه مناره دو سنگ نبشته بهقی مانده که عبارت است از فرمان اوزون حسن آق قو یو نلو و کتیبه‌ای که تاریخ ۸۷۸ هجری را دارد و در اداره فرهنگ و هنر سابق حفاظت می‌شود.

دومین قسمت اصلی این بنا مسجد تیرپوش است به ابعاد ۸۰/۹ *۵۰/۱۲ متر که روی نه ستون چوبی قرار گرفته است و ستون‌ها هم بر پایه‌های سنگی غیر منتظم استوار شده‌اند. در ورودی چوبی تکه کوب شده میخ‌های آهنی برجسته دارد و بالای یک لنگه ان نوشته‌ای کنده کاری شده است.

سومین قسمت بنا مسجد قدیم است که بنایی مرکب از چهار تاق و گنبد است. تمام بنا اجری و به مقدار خیلی کم در تزئینات ان کاشی بکار رفته است. بسیاری از نما تقریباً از بین رفته و تنها مقداری از ان باقی مانده است. در سالهای گذشته سازمان میراث فرهنگی کشور کاوش‌هایی در محل مسجد اردبیل به انجام رسانده که به نتیجه‌ای بسیار درخشان نیز رسیده است. حفاری انجام شده هیات باستان شناختی را با شبکه گسترده مسجدی عظیم و ویران شده روبه ساخت که تاکنون کسی گمان وجودان را نداشت و بیشتر نوشته‌ها و مطالعات تنها به مبنای سر پای مکعب مستطیلی شکل محدود می‌شد.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

نئور؛ بزرگترین دریاچه طبیعی اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 832 0

اردبیل یکی از شهرهای زیبا و چهارفصل ایران است که دارای مناظر طبیعی بسیاری می باشد. یکی از جاذبه های گردشگری منحصر به فرد اردبیل دریاچه نئور است که به عنوان بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین این استان به شمار می آید. با هم مواردی درباره این دریاچه را مرور خواهیم کرد :

 

 

نئور بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین اردبیل

در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل و در دامنه های رشته کوه پر غرور تالش و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا دریاچه آب شیرین نئور با وسعت بالغ بر ۲۱۰ هکتار واقع شده است. نئور شامل دو دریاچه است که در فصل بهار یکی شده و دریاچه ای یکپارچه را تشکیل می دهند. بارندگی های مناسب در منطقه و چشمه های فراوانی اطراف آن نئور را زنده نگه داشته است. ژرفای این دریاچه در بیشترین حالت آن ۵.۵ متر و میانگین عمق آن حدود ۳متر می باشد. آب دریاچه نئور برای مصارف کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.

از آنجا که این منطقه از طرف هیئت دولت به عنوان منطقه گردشگری انتخاب شده و با توجه به ظرفیت های بالای منطقه ، احداث امکانات تفریحی بسیاری برای آن در نظر گرفته شده ؛ مانند قایقرانی با قایق‌های غیرموتوری (بادبانی، پارویی و پدالی)، پاتیناژ و قایقرانی بادبانی و همچنین پیست اسب‌ سواری و دوچرخه سواری در امتداد ساحل دریاچه ، و قابلیت احداث رستوران شناور در نزدیکی سواحل شمالی دریاچه.

 

۱) ماهیگیری

از جاذبه های جالب و لذت بخش این دریاچه، ماهیگیری است. نوعی ماهی به نام ماهی قزل آلای رنگین کمان در نئور وجود دارد که هرسال برای کنترل جمعیت گاماروس ها (نوعی آبزی) در دریاچه ، تعدادی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان ، را داخل آب نئور رها می کنند.

مسابقه ی ماهیگیری هیجان انگیزی در شهریور ماه در این مکان برگزار می شود و علاقه مندان به ماهیگیری و همچنین بسیاری از طبیعت دوستان در آن شرکت می کنند.

ماهی های دریاچه باید قبل از شروع فصل سرما صید و جمع آوری شوند، چون یخ زدن آب دریاچه باعث نابودی ماهی ها می شود.

علاوه بر وجود ماهی قزل آلای رنگین کمان که شهرت جهانی را برای نئور به ارمغان آورده، برخی از پرندگان مهاجر عبوری، مدتی این منطقه را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می کنند. خوشبختانه به خاطر قرار گیری این محدوده در داخل منطقه حفاظت شده لیسار ( گیلان )، شکار هر گونه پرنده آبی در دریاچه نئور ممنوع می باشد.

۲) دوچرخه سواری

تور دوچرخه سواری اطراف دریاچه نئور

 

۳) اسب سواری

دریاچه نئور در زمستان یخ می بندد و در این فصل علاقه مندان به ورزش های زمستانی می توانند به این نقطه سفر کنند.

 

پوشش گیاهی اطراف دریاچه

در اطراف دریاچه و در حوزه آبریز آن ، درختی دیده نمی شود اما گیاهان متنوع دارویی رشد می کنند که علاوه بر خواص درمانی منظره ای زیبا به محوطه بخشیده اند. گیاهانی مثل شبدر، بابونه ، بومادران، پنج انگشت ، جگن، آلاله، نعناع، کنگر و خاکشیر از انواع پوشش گیاهی اطراف دریاچه می باشد.

در سال های اخیر با توجه به معرفی جاذبه های #گردشگری ایران و آشنایی مردم با این منطقه ، در فصل های بهار و تابستان تعداد زیادی از مردم ایران و گردشگران خارجی از این منطقه بازدید می کنند. فصول بهار و تابستان با توجه به هوای مطبوع و خنک آن و همچنین طبیعت سرسبز اطراف دریاچه ، بهترین زمان برای برفتن به نئور می باشد. البته اگر اهل کوهنوردی و ورزش های زمستانی باشید ، فصل سرما نیز برای شما بسیار جذاب و دیدنی است.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

جاذبه های گردشگری پارس آباد اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1857 0

پارس آباد مغان یکی از شهرستان های استان اردبیل است که با وجود داشتن جاذبه های طبیعی بسیار، در بین مردم و گردشگران مهجور واقع شده است. قصد داریم با معرفی جاذبه های طبیعی و تاریخی بکر این شهرستان شما را به سفر به این منطقه دعوت کنیم :

منطقه پارس آباد مغان جلگه نسبتاً وسیعی که از آبرفت رود ارس و شعبات آن بوجود آمده است، این منطقه در پهنه‌ی طبیعی و تاریخی خود دنیایی از زیبایی و تنوع را به گردشگران و طبیعت دوستان عرضه می‌کند.

جاذبه‌های این منطقه هنوز برای بسیاری از مردم کشور حتی بومیان استان گمنام و ناشناخته باقی مانده است، طبیعت منطقه قابلیت‌های زیاد و قابل توجهی برای توسعه‌ اکوتوریسم دارد.

 

ورثان یا اولتان قلعه سی

اولتان قلعه سی در ۱۲ کیلومتری پارس آباد و در حاشیه‌ی رود مرزی ارس(آراز) واقع شده است. اولتان قالاسی محوطه‌ای است باستانی در ساحل جنوبی رود ارس که در کمتر از پانصد متری غرب روستایی به نام اولتان واقع است.

این روستا در ۱۲ کیلومتری جنوب غربی شهر پارس آباد، سر راه پارس آباد به اصلاندوز، در استان اردبیل قرار دارد. محوطه‌ی باستانی اولتان قالاسی به شماره ۲۶۵۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

اهالی بومی این محوطه را(بخش ارگ یا بارودار) با نام (( اولتان قالاسی)) یعنی قلعه‌ی اولتان می‌شناسند.

با توجه به آثار سطحی و بررسی عکس‌های هوایی و ماهواره‌ای بنظر می‌رسد این محوطه‌ی باستانی، شهری بوده که هم‌چون بسیاری شهرهای کهن ایران از بخش‌های مختلفی تشکیل می‌شده است؛ از جمله بخش محصور(شارستان یا ارگ) و بخش غیرمحصور( بخش استقراری پیرامون شارستان که احتمالاً بتوان از آن بعنوان ((ربض)) یاد کرد). اولتان قالاسی در مجموع و با احتساب ارگ(حدود ۳۳ هکتار) و ربض احتمالاً بیش از ۷۰ هکتار وسعت دارد.

 

تپه نادری

تپه‌ی نادر که از تپه‌های باستانی و تاریخی شهرستان پارس آباد و محل تاجگذاری نادرشاه افشار است.

این تپه در بخش اصلاندوز واقع است، تپه نادری (نادرشاه) تپه‌ی عظیم نادر در جنوب غربی شهرک اصلاندوز در ملتقای رود ارس و درهی رود قرار دارد بلندی این تپه ۳۰ متر و محیط اطراف آن حدود ۱۵۰۰ متر و طول آن ۱۲۰ متر و عرض آن حدود ۱۰۰ متر است، این محل در سده‌های متمادی واحد مسکونی بزرگی را تشکیل می‌داده از هزاره‌ی اول پیش از میلاد تا اواخر سده‌ی یازدهم هجری قمری مسکون بوده شاید قدمت آن تا هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد نیز برسد از اشیای مکشوفه در آن می‌توان از سفال خشت پخته‌ی دوران پارتی سفال‌های منقوش دوره اسلامی تعداد زیادی سنگ اپسیدین به حالت تیغه و سنگ خام را نام برد تپه نادری از منظر تاریخی قابل توجه است.

در این مکان بود که نادرشاه جهت خلع شاه طهماسب دوم صفوی انجمن بزرگی تشکیل داد و سر آن کشور و بزرگان را به دشت مغان فرا خواند که منجر به خلع طهاسب میرزا و رسیدن وی به تخت سلطنت شد.

این تپه را می‌توان به بهسازی و خارج کردن از محوطه نظامی به یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی و طبیعی منطقه تبدیل کرد و هر سال علاقه‌مندان بسیاری را از اطراف و اکناف به خود جلب کند.

 

گورستان‌های قدیمی

در پهنه‌ی دشت مغان همه جا ، گورستان‌های وسیع و اغلب منسوب به هزاره‌ی اول ق . م وجود دارد که بیشتر آنها در معرض تجاوز و حفاری قاچاق قرار گرفته و می‌گیرد.

در نزدیکی اصلاندوز گورستان‌های قوش اوتران، قلی بیگلو، اخجی، گدائیلو، گل تپه و کرار واقع ، که مربوط به هزاره‌ی اول پیش از میلاد است گورستان‌های باستانی در دامنه‌ی کوه‌ها و رودخانه‌ها که آفتاب‌گیر و رو به مشرق و طلوع آفتاب است، انتخاب شده چون آفتاب و آب در مذهب میترائیسم جنبه تقدس دارد، گورستان‌های مربوط به هزاره‌ی پیش از میلاد قلی بیگلو و قوش اوتران و دیگر گورستان‌های مکشوفه و گورستان‌های عهد ساسانی(اخجی) بدون استثنا چنین مشخصاتی دارند.

طرز تدفین به‌واسطه‌ی آهکی بودن خاک که سبب از میان رفتن و پوسیدگی استخوان می‌شود، بطور کلی معلوم نشد اما قلعه استخوان‌های کوچک کاسه سر و قلم پا نشان می‌دهد که جهت مردگان شرقی، غربی و سر و صورت روبروی آفتاب قرار داشته است.

 

تالاب تپراق کندی

تالاب تپراق کندی(مغان) در زمستان پرندگان مهاجر به آن رو آورده و زیستگاه پرندگان و جانوران و گیاهان نیز است هم‌چنین یک جاذبه‌ی طبیعی برای منطقه بحساب می‌آید. از این‌رو شایسته است سازمان محیط زیست منطقه، اقدامات حفاظتی مناسب(پرندگان از قبیل قو، اردک و غیر ….) را انجام داده و بیش از پیش از این گونه منحصر به فرد مراقبت کرده تا نسل آن در آینده از بین نرود.

شهرستان پارس آباد مغان، سوابق تاریخی کهن دارد از آثار باستانی آن می‌توان گورستان بران علیا، تپه گوزللی، قربان تپه سی، تپه غیب‌علی(اسلام‌آباد قدیم)، آق توره در روستای تازه کند جدید، تاراتوره در روستای تکله و پل خداآفرین و جاذبه طبیعی جنگل کنار رود ارس (روستا پیرایواتلو، دوست کندی) و جنگل گوشلو و جنگل کنار چهل پله شهرک و مراتع جلگه مغان و آلاچیق عشایر و صنایع‌دستی عشایر و روستاها را نام برد

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

عشایر شاه سون

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1279 0

یکی از ایل های مهم در کشور ایران، ایل غیور شاهسون می باشد. ایل شاهسون که به صورت عشایری و معمولا الاچیقی زندگی می کنند در تاریخ و برهه های تاریخی گوناگون سهم موثری داشته اند. با هم این ایل را زیر ذره بین قرار خواهیم داد :

شواهد موجود بیانگر آن است که اگر نه همه، دست‌کم تعدادی از گروه‌های ایل شاهسون از دشت مغان به خرقان و خمسه کوچیده‌اند.(که البته نباید این گروه را با اتحادیه ایل خمسه فارس اشتباه گرفت). شیوه زندگی عشایر شاهسون  و بسیاری از ویژگی‌های فرهنگی ، علی الخصوص آلاچیق‌های نیم‌کره‌ای، آن‌ها را از سایر گروه‌های ایلی ایران حتی ایلات خرقان و خمسه متمایز می‌سازد. پاره‌ای از این ویژگی‌ها را که منشاء ترکی دارند می‌توان در میان سایر ایلات ترک زبان ایران مشاهده کرد. گو اینکه برخی طوایف شاهسون خاستگاه ترکی ندارند و توانسته‌اند پاره‌ای از ویژگی‌های متمایزشان را حفظ نمایند.

عنوان شاهسون به فارسی به معنی شاه دوست است. این عنوان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایل سون یا دوستدار مردم تغییر نام یافت. اسکندر بیگ ترکمان مورخ معروف عصر صفوی استعمال کلمه “شاهی سیون” را ضمن وقایع فتح عراق در دوره شاه اسماعیل اول و همچنین بیان وقایع زمان شاه طهماسب به کار برده‌ است. اما اصطلاح سیاسی این شعار زمانی اهمیت پیدا کرد که به طرفداران شاه اسماعیل دوم اطلاق شد و این در حالی بود که بر سر جانشینی شاه طهماسب بین جانشینان او اختلاف افتاد و در این میان دختر طهماسب به نام پریخان خانم که سیاستمدار مقتدری بود به طرفداری از اسماعیل میرزا خود را شاهی‌سون اعلام نمود.

امروزه شاهسون‌ها علاوه بر مناطق گسترده‌ای از کشور ایران در دیگر کشورهای همسایه از جمله جمهوری آذربایجان، عراق، ترکیه، افغانستان و کشمیر نیز سکونت دارند.

خاستگاه عشایر ایل شاهسون

با وجود اسناد نسبتاً فراوانی که راجع به تاریخ شاهسون‌ها وجود دارد، منشا پیدایش شاهسون‌ها و ایل شاهسون هنوز در پردهٔ ابهام قرار دارد. گمان می‌رود ایل شاهسون مجموعه‌ای از گروه‌های قبایلی باشند که حدوداً بین قرن شانزدهم و هیجدهم به صورت اتحادیه‌ای گردهم آمدند. در قرن حاضر درباره منشا پیدایش شاهسون‌ها سه روایت متفاوت وجود دارد.

از جمله این روایات از جانب سرجان ملکم است با این شرح که می‌گوید :

    شاه عباس اول از همان آغاز سلطنت ناگزیر به مقابله با زیاده‌طلبی امیران بزرگ قبایل قزلباش برخاست. وی بدین منظور، برخی از سران قزلباش را به خاک هلاکت نشاند و برای مقابله با طغیان قبایل قزلباش قبیله‌ای تاسیس نمود و آن را شاهسون یعنی دوستدار شاه نامید و از همه مردان قبایل خواست تا به‌عنوان عضوی از این قبیله ثبت نام نمایند. شاه این قبیله را به عنوان فداییان و سرسپردگان خاندانش در نظر گرفت و با حمایت ویژه‌ای که از این قبیله به عمل آورد، آن را از دیگران متمایز و برجسته ساخت.

ولادیمیر مینورسکی در مقاله‌ای با عنوان “شاهسون” که در دائرة‌المعارف اسلامی درج گردیده است، خاطرنشان می‌کند که اسناد و شواهد موجود روایت مالکم را تا حدی مغشوش ساخته است زیرا منابع تاریخی عصر صفوی ما را به این حقیقت که شاه عباس اول قبیله‌ای را ایجاد نموده و آن را شاهسون نامیده باشد رهنمون نمی‌سازد.

روایت شاهسون‌ها متفاوت با روایت مالکم است. اما در تضاد با آن نیست و تنها در جزئیات اختلاف وجود دارد. شاهسون‌ها نیز مهاجرت اجدادشان را از آناتولی تائید نموده‌اند. روایت رسمی و مورد قبول افراد ایل که در نوشته‌های مربوط به ایل شاهسون نیز منعکس گردیده، در قرن حاضر اولویت یافته است. به اعتقاد شاهسون‌ها ایل شاهسون از سی و دو طایفه با موقعیتی برابر تشکیل‌شده است. شاهسون‌ها مدعی هستند که آنان هیچ وقت تحت امر یک رئیس ارشد نبوده‌اند. مطابق نظریه‌های رایج، شاهسون‌ها در زمان صفویه در مغان به سر می‌برده‌اند. اما در مورد بومی بودن و یا مهاجر بودن آن‌ها به منطقه و در صورت پذیرش مهاجرت، بر سر زمان مهاجرت اختلاف دیدگاه وجود دارد.

با توجه به روایات و سندیت‌های تاریخی موجود، اتحادیه ایل شاهسون از چند طایفه شامل بومیان دشت مغان (احتمالاً آلانها و تیره مهرگانیان آریایی نژاد ” آینالی‌ها = آئینه‌ای‌ها، مهرپرستان”) و مهاجرینی مانند اعقاب طوایف افشار و طوایف شاملو (مهاجر از آناتولی) و برخی از قبایل قزلباش و غزهای ترک نژاد آسیای میانه، تشکیل یافته باشد که تحت یک اتحادیه سیاسی، نظامی و اجتماعی خاص با زبان رسمی ترکی ائیلیاتی برای افراد ایل، گرد هم آمده‌اند و در سده‌های ۱۶ تا ۱۸ میلادی نقش سیاسی و نظامی پر رنگی را در تاریخ منطقه و حتی ایران داشته‌اند.

 

وجه تسمیه اصطلاح شاهسون

در معنای واژه شاهسون که محتوی پاره‌ای ارزش‌های نمادین است می‌بایست بیشتر پژوهش گردد. در کل واژه شاهسون دارای مفاهیمی است که به شرح زیر آورده شده:

در وهله اول از واژه شاهسون معنای سرسپردگان شاه استنباط می‌گردد.(دوستداران شاه)

در وهله دوم، این واژه بیانگر سر سپاری به طریقت صفویه , مذهب شیعه و ائمه به خصوص علی بن ابی‌طالب است که شاهان صفویه نمایندگان آنان به شمار می‌رفتند و نه تجلی و تجسم آنان.

در وهله سوم واژه شاهسون حس انزجار و مخالفت شدیدی را نسبت به عثمانی سنی مذهب که دشمن دیرینه صفویان شیعه مذهب بودند، پدید می‌آورد. اعلام شاهسونی از سوی روسای قبایل بدین معنا بود که آنان پیروی از فرامین شاه را در حکم فرایض دینی و اخلاقی خود تلقی می‌کردند.

در وهله چهارم می‌توان معنا و مفهوم شاهسونی را در حس میهن‌دوستی و ایران پرستی در نزد مردمان شاهسون جستجو کرد.

ساختار اجتماعی ایل شاهسون

هرم سازمان تولیدی ایل شاهسون از خانوار آغاز و به تیره و طایفه ختم می‌شود. در گذشته ریاست طوایف را خان‌ها به عهده داشتند که امروز از مزایای اجتماعی-اقتصادی و سیاسی شایانی برخوردار بودند ولی قدرت آن‌ها در برابر خوانین ایلیاتی سایر عشایر مانند قشقایی بسیار ناچیز بود. در راس هر رده کوچک نیز مسؤلی قرار داشت که آق سقل نامیده می‌شد.

 

خصوصیات اجتماعی ایل شاهسون

مسکن

شاهسون‌ها به مجموعه چند آلاچیق و کومه‌ای که در یک نقطه برپا شده باشد، اوبه می‌گویند. محلی که اوبه در آن قرار گرفته و یا به جایی که چادرها در آنجا برافراشته می‌شوند یورد اطلاق می‌گردد. مشخصه اصلی یورد سنگ چین‌های هلالی شکل (قوسی) است که به موقع استقرار اولین آلاچیق یا کومه در آنجا، برای گذاشتن فارماش (جا رختخوابی پشمی) و سایر اسباب و اثاث چیده شده و چوب‌های چادرها به این فاصله تقریبی یک متر خارج از این سنگ‌چین هلالی چیده می‌شوند. سبب اصلی چیدن این سنگ‌ها به خاطر مصون نگه‌داشتن اسباب و اثاث پشمین از تماس با کف زمین جلوگیری از نفوذ نم و رطوبت به داخل آن‌هاست. معمولاً هر فرد عشایر تا آخر عمر به خاطر دارد که در کدام یورد به دنیا آمده است. همچنین هرکدام از این یوردها دارای القاب یا عناوین قراردادی به خصوص هستند که ممکن است برخی از اسامی یادآور یک جریان تاریخی و یا واقعه و پیشامدی نیز باشد. به دلیل اینکه در مقایسه با سایر مناطق عشایری ایران هر دو ناحیه سردسیر و گرم سیر شاهسون، (تابستان ییلاق و زمستان قشلاق) آب و هوای سردی دارند به همین خاطر عشایر شاهسون به تجربه دریافته‌اند از چادری استفاده نمایند که حتی‌المقدور بیشترین هماهنگی را با شرایط محیطی داشته باشد.

آلاچیق و کومه

آلاچیق و کومه مسکن اصلی عشایر شاهسون در ییلاق می‌باشد. آلاچیق یکی از مشخصات و نشانه‌های عشایر شاهسون است که چادر نیمکره‌ای شکل می‌باشد و کومه چادر دالانی شکل دارد و معمولاً از آلاچیق کوچک تر است و از جنس خشنی و با آلاچیق که با دقت و مهارت و ظرافت درست می‌شود قابل مقایسه نمی‌باشد. آلاچیق همیشه با کومه همراه می‌باشد.

پوشاک

امروزه پوشاک مردان و زنان شاهسون همانند پوشاک روستائیان اطراف منطقه می‌باشد و هرگونه تغییر و تحولی در نوع یا شکل لباس روستائیان به‌وجود آمده‌ است در ترکیب و نوع لباس عشایر شاهسون نیز این تغییرات مشاهده شده‌ است. در زمان‌های قدیم مردان و زنان منطقه دارای لباس مخصوص بوده‌اند که امروزه حتی در دور افتاده ترین نقطه آذربایجان و دیگر نقاط نیز هیچ اثری از آن پوشش دیده نمی‌شود. زنان شاهسون (البته برخی بخصوص زنان سالخورده) تا حدودی بافت سنتی پوشاک خود را حفظ کرده و در مواردی نیز هیچ الگو یا ترکیب جدیدی را دربافت سنتی لباس خود راه نداده‌اند.

پوشاک زنان شاهسون شامل ۹ تکه‌است که عبارتند از

کوینک (پیراهن)

تومان (تنبان یا دامن شلیته‌ای)

یایلیق (روسری)

آلین یایلیقی (چارقدی که از روی یایلیق و برای نگهداشتن آن از بالای پیشانی بسته می‌شود)

آرخچین (عرقچین)

یل (نیم تنه ساده‌ای که زمستان‌ها روی جلیقه پوشیده می‌شود.)

جوراب

جلقا (جلیقه بی آستین)

باشماق (کفش)

ياشماق (دستمالی كه بر روي دهان مي بستند)

 

صنایع دستی عشایر ایل شاهسون

 

در مطالعه اقتصادی عشایر شاهسون صنایع دستی بعد از فعالیت‌های دامداری و کشاورزی قرار می‌گیرد. زندگی کوچ نشینی که بر پایه پرورش دام و تولید فراورده‌های دامی بویژه گوسفند و بز استوار است امکان تهیه مواد اولیه برای تولید دست بافت‌های مختلف را با بکارگیری سلیقه و هنر خلاقه زنان شاهسونی فراهم نموده‌است.

از جمله صنایع دستی تولیدی توسط زنان عشایر شاهسون عبارتند از: قالی و قالیچه -گلیم، زیلو، جاجیم و خورجین – پلاس (چادر) – چوقا یا برک – کلاه – دستکش – جوراب – گیوه – پاپوش – حصیر – مفرش – نمک دان و….

دلبافته‌های عشایر ایل شاهسون

شاهسونی‌ها از فراورده‌های دامی از جمله پشم برای صنایع دستی استفاده می‌کنند که به‌صورت دلبافته‌هایی که حاصل هنر، ذوق، اندیشه، خاطرات تاریخ و برداشت‌هایی که از طبیعت و محیط اطراف داشته‌اند در قالب هنرهای تجسمی به صورت نقش بر روی دستبافته ایجاد می‌کنند. برخی از نقش‌ها مثل علامت گردونه‌مهر نشانگر چهار عنصر جهان است و برخی دیگر برداشت از طبیعت وگل و گیاهی است که به صورت اشکال هندسی درآمده است ونقش‌های دیگری نیز وجود دارد که حیوانات در آن نمایان هستند که براساس داستان‌های افسانه‌ای یا علاقهٔ شخصی به‌ کار گرفته‌شده‌است.

جاجیم

جاجیم یکی از دلبافته‌های ایل شاهسون است. طریقه بافت آن بدین صورت است که پشم گوسفندان را شسته و آن‌ها را با دستگاه‌ ریسندگی به نخ تبدیل کرده و بعد بارنگ‌های گیاهی آنها را رنگ می‌کنند و شروع به بافت جاجیم می‌کنند. بدین صورت که اول جایی وسیع و آزاد را انتخاب می‌کنند و بعد عمل چله‌دوانی را شروع کرده که در این روش نقش اولیه جاجیم مشخص می‌شود و با بافته‌های دیگر جاجیم تفاوت دارد. برای چله‌دوانی فردی که وارد است در نقطه‌ای می‌نشیند و تارها و نقش‌ها را نگاه می‌کند و افراد دیگر گلوله‌های دار را به دور دار می‌پیچانند. در جاجیم نقش‌های گوناگونی به کار می‌رود که از جمله آن‌ها می‌توان به یدی‌قارداش،قیقاج،لمه،دنه‌مه،بویرگ،چیت و … اشاره کرد. جاجیم باعرض ۲۰_۲۵ سانتی‌متر و با طول ۳۰_۴۰متر است. که بعد از بریدن آن‌ها را به هم می‌دوزند و زیرانداز تهیه می‌کنند. این نوع کار به دلیل سبک بودن و ظرافت آن در تهیه مبلمان، پادری، رومبلی و… استفاده می‌شود. ابزارهایی که برای تهیه جاجیم مورد استفاده قرار می‌گیرد عبارتند از:چوبک‌هایی برای بالا و پایین بردن تارها، دار، چوبی که عرض جاجیم را نگه‌دارد، سه‌پایه‌ای از جنس چوب، چوبک‌هایی نازک برای نقش اندازی و دفته‌چوبی که برای محکم شدن پودو ضربه ‌زدن استفاده ‌می‌شود.

گلیم

از دل بافته‌هایی است که قدمتی طولانی دارد. نوع بافت آن ساده و بدون پرز بوده و با نخ‌های پنبه‌ای، پشمی، کنفی و با مخلوط تار و پود بافته‌ می‌شود. نخ‌پنبه‌ای برای تار و نخ پشمی رنگی برای پود استفاده می‌شود. در گلیم‌بافی تهیه نقشه الزامی نیست، نقش بافی آن بیشتر به صورت ذهنی است. گلیم را به سه روش برجسته، ساده و ورنی می‌بافند؛ که برجسته‌بافی زمینه‌ای ساده دارد و شکل آن شبیه قالی پرزدار است به این طریق که از روی نقشه‌ی قالی بر چله گلیم گره می‌زنند و در آخر پرز اضافی آن را می‌چینند. در ساده بافی هرکدام از پودها را یکی در میان از بین چله عبور می‌دهند. این نوع از گلیم دو رو دارد و برای تهیهآن نیاز به نقشه از پیش تعیین شده ندارد. نقش به کار رفته در آن بیشتر هندسی است و به ندرت از نقوش منحنی در آن استفاده می‌شود. نوع دیگر که ورنی است یکرو بوده و پرز ندارد و معمولاً آن را به صورت ذهنی و بدون نیاز به نقشه می‌بافند.

پلاس

برای این نوع دستبافتِ ابتدا پشم‌ها را شسته، نخ‌ریسی و سپس رنگ‌آمیزی کرده و بعد از این‌که آماده شد شروع به بافتن می‌کنند که در مرحله اول چله‌دوانی کرده و پس از آن نقش‌اندازی می‌کنند. از نقشه‌هایی که در این بافت استفاده می‌شود می‌توان به چیچک، لمه، یدی‌قارداش، دورت‌گوز و … اشاره‌کرد. بعد از این‌که پلاس بافته‌شد آن را می‌برند و سپس تکه‌ها را به هم وصل کرده و به عنوان زیرانداز استفاده می‌کنند. به دلیل ظرافت و سبکی آن می‌توان به‌عنوان روکش مبلمان هم استفاده کرد.

 خورجین

به صورت کیسه‌ای بزرگ بافته‌ می‌شود که برای حمل وسایل فیمتی عشایرها به هنگام کوچ بر روی شتر می‌اندازند. خورجین‌ها به چندین روش ساخته‌می‌شوند نوع ساده آن را همانند جاجیم می‌بافند و مثل خورجین می‌دوزند ونوع رنگی و نقش‌دار، که به نام‌های خلی‌خورجین، دنه‌مه، قیناغ و … وجود دارد.

ورنی

این نوع کار با عبور دادن پود از تار و پیچاندن نخ‌خامه به دور نخ‌های تار شکل می‌گیرد. نوعی زیرانداز یکرو و بدون پرز است که چیزی بین گلیم و قالی است؛ از این لحاظ که در آن گره به کار نمی‌رود شبیه گلیم و از لحاظ نقش و طرح آن شبیه به قالی است. وسایل موردنیاز برای این نوع بافت:شانه، پود اصلی، دفتین، دار و … است.

پرده

نوعی دیگر از دستباف‌ها است که بر روی دارهای‌ افقی بافته‌ می‌شود و نخی که برای این نوع بافت به‌ کار می‌رود از جنس پشمی ظریف است.

آسمالیغ

دست بافته‌ای است که افراد عشایر وسیله‌هایی را که در مدت روز به آن احتیاج بیشتری داشته‌ باشند را در آن می‌گذارند و جنس آن بیشتر از نوع جاجیم و ورنی است.

اورکن

دل بافته‌ای است که با نخ‌های رنگی آماده‌شده و معمولاً در ابعادی به عرض ۱۰-۸ سانتی‌متر و به طول ۵-۴ متر بافته‌ می‌شود. از نقش‌های این نوع کار می‌توان به داراغ،تیرمه، دورت‌گوز،ایرشمه و … اشاره کرد.

نمکدان

این نوع دستبافتِ از دو تیکه بافت و به صورت بطری شکل درست می‌شود که بافت پشت آن با طرح گلیم و رندبافت است و قسمت زیرین آن قالی‌بافی است. بعد از این‌که کار بافت تمام شد نمکدان را آستر می‌گیرند و سر و ته آن را با نخ‌های پشمی می‌دوزند.

چوال

این نوع بافت به دو روش بافته‌ می‌شود. یک نوع بر روی دارهای عمودی که معمولاً به روش گلیم بافته‌ می‌شود و نوع دیگر بر روی تارهای افقی و به روش پلاس می‌بافند که بعد از بافته شدن آن را با یک پهنا و دو بلندی به صورت کیسه به هم می‌دوزند و در قسمت درب آن قلاب‌هایی می‌دوزند تا بتوانند درب آن را ببندند. از چوال برای نگه‌داری مواد غذایی و … استفاده می‌کنند. چوال به پنج نوع:شال‌چوال، ائون‌چوالی، قرخیلیق‌چوالی، باغاچاناغی و ال‌چوالی بافته ‌می‌شود.

مفرش

نوعی دیگر از دلبافته‌ها می‌باشد که مستطیلی‌شکل است و به صورت ورنی، گلیم، قایغ، فرش و … بافته‌می‌شود و در سه نوع قییاغ،خکی و گلیمی می‌بافند. گعبه، گول، بئلی‌باغلی از نقش‌های آن می‌باشد. این نوع دستبافته برای تمیز نگه‌داشتن وسایل و رخت‌خواب‌ها استفاده می‌شود و همچنین کار عشایر را برای حمل وسایل در موقع کوچ آسان‌تر می‌کند.

مراسم عید نوروز و چهارشنبه سوری

عید نوروز و چهارشنبه‌سوری از شادترین روزهای شاهسون‌ها است. شب چهارشنبه‌سوری آجیل گوناگون از نخودچی و گندم بوداده و غیره درست می‌کنند، آتش‌بر می‌افروزند و بچه‌ها از روی آن می‌پرند و صبح روز چهارشنبه آب‌تنی می‌کنند. در عید نوروز تخم‌مرغ رنگ می‌کنند و به دید و بازدید می‌روند و تخم‌مرغ‌ها را بین بچه‌ها پخش می‌کنند و آخر سر نیز همگی جمع شده و به خانه آق سقل و یا رئیس طایفه می‌روند. آن‌ها معتقدند که به هنگام تحویل سال، یک لحظه آب‌های روان از حرکت باز می‌ماند و درختان سر خود را به زمین می‌گذارند.

مراسم خواستگاری و عروسی

در خواستگاری دو نفر ریش‌سفید از خانواده داماد به چادر پدر عروس رفته و عهد و پیمان می‌بندند که خیلی به آن اهمیت می‌دهند. پس از خوردن شیرینی و بلافاصله پس از موافقت و عهد و پیمان در خواستگاری، خانواده داماد به محل عروسی رفته و یک روسری کلاغی، گردن بند، آئینه و شیرینی همراه می‌برند. ممکن است جشن عروسی تا بیست روز طول بکشد. در طول این مدت مهمانی‌ها برگزار می‌شود و در روز آخر هر مهمانی، مبلغی به عنوان طویانه (پول شیرینی) به صاحب‌خانه می‌پردازند.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

زیارتگاه های استان اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1036 0

همان طور که در مطالب قبلی اصفهان تور می توانید مشاهده کنید استان اردبیل از لحاظ مذهبی استانی شاخص به شمار می آید. این استان چه در حوزه مراسمات و برگزاری آن ها و چه در داشتن تعداد بقعه ها و امامزاده ها از استان های شاخص در کشور است. با هم نگاهی خواهیم داشت به زیارتگاه های استان اردبیل :

 

امامزاده صالح: در محل ملامومن و پشت بقعه شیخ صفی الدین مسجد و مقبره امامزاده صالح یا اوغلان امامزاده سی قرار دارد. این بنا در زمان شاه عباس اول و در سال ۱۱۳۰ هجری قمری ساخته شده است. در جوار حرم اتاقی وجود دارد که مدفن دو مرجع دینی قدیمی است.

امامزاده سید ابراهیم(ع): مزار امامزاده سید ابراهیم(ع) در روستای چنارلق قرار دارد که جنوبی ترین روستای خلخال و تقریبا چسبیده به استان زنجان می باشد. این روستا در دل کوه های جنوبی استان اردبیل واقع شده است.

امامزاده سید محمد صالح(ع): بقعه مبارکه سید محمد صالح(ع) معروف به فاطمی در شهرستان خلخال در خیابان اصلی شهر واقع شده است. بنای امامزاده مستطیل شکل با دو منار و گنبد پیازی شکل می باشد.

امامزاده سید خلیل(ع): امامزاده سید خلیل(ع) در ۵ کیلومتری روستای سفید آب، در روستای سجهرود از توابع بخش خورش رستم شهرستان خلخال واقع شده است. بنای امامزاده نیز خارج از روستا در پشت تپه ای در یک قبرستان قدیمی واقع شده است که برای رسیدن به بنای امامزاده باید از چند تپه گذشت.

امامزاده امیر نعمت الله(ع): این امامزاده در روستایی به نام آل هاشم و در قسمت جنوبی غربی شهرستان خلخال قرار دارد. بنای این امامزاده دارای یک گنبد گرد معمولی و دو مناره است.

امامزاده زاویه سادات(ع): امامزاده زاویه سادات در روستای زاویه سادات در قسمت جنوبی شهرستان خلخال قرار دارد. این امامزاده مربوط به سیدالیاس و سیدهاشم است که طبق روایت اهالی از فرزندان امام موسی بن جعفر(ع) می باشند. مقبره هر دو امامزاده در این بنا واقع شده است.

امامزاده سید محمد قریشی: بنای امامزاده سید محمد قریشی در مرکز شهر هشتجین جنب مسجد شهر واقع شده است. بنای قدیمی متعلق به دوران پهلوی و دارای یک گنبد و دو منار است. به گفته اهالی شهر این شیخ از قریش عربستان بوده و در اوایل ورود اسلام به سرزمین ایران از جانب اعراب برای تبلیغ اسلام به این شهر آمده است.

امامزاده سید ابراهیم(ع): بقعه امامزاده سید ابراهیم(ع) یکی دیگر از امامزاده های روستای کرین می باشد. خارج از روستا یعنی پایین جاده در بین دو کوه و داخل دره چهار دیوار خشتی با سقفی از تیرک چوبی و کاه گل در میان درختان و دره ای پوشیده از گل و سبزه قرار گرفته که مزار سید ابراهیم در این بنا واقع شده است.

 امامزاده سید نصرالدین(ع): امامزاده سید نصرالدین(ع) در روستای سوسهاب که شرقی ترین روستای بخش خوش رستم شمالی است واقع شده است. ساختمان این امامزاده سنگی و سقف آن از نوع شیروانی می باشد.

امامزاده سید اشرف(ع): امامزاده سید اشرف(ع) در روستای ارسون، بین راه هشتجین و خلخال قرار دارد. این امامزاده خارج از روستا و در کنار جاده قرار گرفته است. به گفته اهلی روستا این امامزاده از نوادگان امام موسی کاظم(ع) می باشد.

امامزاده پیر سلمان(ع): امامزاده پیر سلمان در مرکز شهرستان خلخال قرار دارد این امامزاده بین مردم شهر به نام “زنجیر لی امامزاده” معروف است. این بنا یکی از مهمترین امامزاده های شهرستان خلخال به شمار می رود.

امامزاده سید دانیال(ع): بقعه متبرکه امامزاده سید دانیال(ع) در روستای خانقاه سادات بالای تپه کم ارتفاعی واقع شده است. این روستا در ۵ کیلومتری شمال شهرستان خلخال گرفته است. امامزاده سید دانیال از نوادگان امام موسی کاظم(ع) بوده است.

امامزاده سید ابوالقاسم(ع): امامزاده سید ابوالقاسم در روستای غفور آباد در قسمت شمال شرقی شهرستان خلخال قرار دارد. این امامزاده در خارج روستا و در قبرستان روستا واقع شده است که دور تا دور بنا را درختان بسیار زیبایی پوشانده اند. این امامزاده از نوادگاه امام موسی کاظم(ع) می باشد.

امامزاده سید اسماعیل(ع): بنای امامزاده سید اسماعیل(ع) در خارج از روستای زاویه کیوی در بالای یکی از کوه های غربی قرار گرفته و هیچ گونه راه مناسب دسترسی ندارد و رفت و آمد از این مسیر مقدور نمی باشد و به علت سختی راه مردم روستا قادر به رفت و آمد به امامزاده نمی باشند.

امامزاده قاسم(ع): زیارتگاه امامزاده قاسم بر سر جاده اصلی مسیر بین شهرستان خلخال و روستای خوجین در ۲ کیلومتری خلخال قرار دارد. روستای خوجین در جنوب شرقی شهرستان خلخال قرار دارد که جاده اصلی خلخال امامرود از داخل این روستا می گذرد.

امامزاده ابراهیم(ع): امامزاده ابراهیم در مسیر جاده اصلی بین شهرستان خلخال و روستای خوجین قرار گرفته است. بنای اصلی امامزاده در دوران پهلوی تخریب شده و هم اکنون تنها یک پایه آجری ساده به ارتفاع یک متر در مسیر جاده اصلی قرار گرفته که زیارت نامه این امامزاده می باشد.

امامزاده سید محمد(ع): بقعه متبرکه امامزاده سید محمد(ع) که به روایت اهالی روستا از نوادگان امام موسی کاظم(ع) می باشد در روستای مجره بالا تپه داخل قبرستان روستا واقع شده است. این روستا در ۱۰ کیلومتری شرقی شهرستان خلخال قرار گرفته است.

امامزاده آقا میر زمان(ع): روستای خمس در ۱۲ کیلومتری شرق شهرستان خلخال قرار گرفته است. زیارتگاه امامزاده میر زمان در مرکز روستای خمس در بالای تپه و در داخل قبرستان این روستا واقع شده است.

امامزاده شاه عبدالعظیم(ع): زیارتگاه امامزاده شاه عبدالظیم(ع) در روستای اسکستان بخش لاهرود در شرق شهرستان خلخال قرار دارد.

امامزاده باقر(ع): زیارتگاه امامزاده باقر(ع) در محوطه قبرستان روستای اسکستان در قسمت ورودی روستا قرار گرفته که از شمال و شرق به بافت مسکونی و از جنوب به باغات روستا منتهی می شود. امامزاده باقر(ع) از نوادگان امام سجاد(ع) می باشد.

 امامزاده سید ابراهیم(ع) مشهور به خنده شاه: زیارتگاه امامزاده خنده شاه در روستای اسبو واقع در شرق شهرستان خلخال ما بین روستای درو و اسکستان قرار گرفته است. بنای این امامزاده بر سر جاده اصلی روی تپه واقع است و برای رسیدن به امامزاده باید از روی پل چوبی بر روی رودخانه امامرود گذشت.

امامزاده سید حمزه(ع): زیارتگاه امامزاده سید حمزه(ع) در روستای درو واقع شده است که در قسمت شرق شهرستان خلخال ما بین شهر کلور و روستای اسبو قرار گرفته است. زیارتگاه امامزاده سید حمزه در پایین تپه خارج از محدوده روستای درو در میان درختان بلند و سرسبز قرار گرفته که رودخانه کم آبی نیز از کنار این زیارتگاه می گذرد. این امامزاده از نوادگان امام موسی کاظم می باشد.

 امامزاده سید سلیمان: این آرامگاه در روستای فخرآباد مشگین شهر واقع شده است. نمای بیرونی بنا با سنگ های سیاه رنگ و آجرهای رگ چین تزیین شده است.

امامزاده سید ابراهیم خراسانی: مقبره امامزاده سید ابراهیم خراسانی از نوادگان امام رضا در شهر لاهرود واقع شده است. مردم بومی به وقوع معجزاتی در این امامزاده معتقدند.

امامزاده بابیان(ع): امامزاده بابیان در روستای بابیان در حدود ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی لاهرود قرار دارد. این روستا در دل کوه و با مسیر خاکی با فاصله زیادی از روستاهای اطراف یکی از روستاهایی است که هنوز بافت روستایی خود را حفظ کرده و دارای خانه های کاه گلی زیبایی می باشد.

امامزاده محسن(ع): امامزاده سید محسن در روستای نقدی اولیا در شرق شهر لاهرود و بعد از روستای فخر آباد واقع شده است. امامزاده سید محسن از نوادگان سید سلیمان است که نسب آن به امام جعفر صادق(ع) می رسد. ساختمان بقعه در کنار جاده اصلی ورودی روستا و در میان قبرستان روستا واقع شده است.

امام زادگان احمد و محبت(ع): بنای امامزاده احمد و امامزاده محبت(ع) روستای النی در ۵ کیلومتری شمال شرقی مشگین شهر واقع شده است. این بنا یک بنای کاملا مخروبه در قبرستان قدیمی روستاست. قدمت بنا به حدود ۳۰۰ سال پیش می رسد.

امامزاده سید جعفر: امامزاده سید جعفر در انتهای یکی از کوچه های بن بست روستای انار در دل باغ سرسبزی جای دارد. همچنین قبرستان روستا و مزار شهدا نیز در داخل باغ قرار گرفته است. از این امامزاده به عنوان مسجد روستا نیز استفاده می شود.

امامزاده سید عمادالدین(ع): امامزاده سید عمادالدین در محدوده قبرستان مرکزی روستای رحیم بیگ لو در ۲ کیلومتری شهر رضی، در پای تپه ای واقع شده است.

امامزاده سید سلیمان(ع): این امامزاده در دهستان قره سو، در بخش مشگین شرقی و در ۲۲ کیلومتری شرق شهرستان مشگین شهر واقع گشته است. مقبره سید سلیمان دارای گنبد و مسجد است. سید سلیمان فرزند بلافصل امام موسی کاظم می باشد. در این مقبره تعدادی ظروف بسیار قدیمی منحصر به فرد و چندین کتاب خطی نفیس نگهداری می شود که می توان به نسخه های دست نویس شاهنامه فردوسی اشاره نمود.

امامزاده شاه محمود(ع): امامزاده شاه محمود(ع) در قسمت مرکزی دهستان شال از توابع بخش کلور شهرستان خلخال در بلندی واقع شده است. سقف این بنا از نوع شیروانی و نمای اصلی بنا رو به دهستان است.

امامزاده خضر(ع): امامزاده خضر در محله سنگ بر دهستان شال قرار دارد. این امامزاده در جنوبی ترین قسمت دهستان شال واقع شده است که قسمت جنوبی آن مشرف به یک دره می باشد. بنا به گفته اهالی روستا امامزاده خضر از نوادگان امام موسی کاظم(ع) می باشد.

امامزاده عین علی(ع): روستای گیلوان که در بخش لاهرود شهرستان خلخال واقع شده است از زیباترین و سرسبزترین روستاهای این منطقه به شمار می رود. مزار مقدس امامزاده عین علی(ع) در دل باغات سیب و گردو و گیلاس و در بالای تپه ای در خانقاه گیلوان قرار گرفته است. بنای امامزاده در محوطه قبرستان روستا قرار گرفته و مسجد نیز در کنار امامزاده است.

امامزاده سید صفی الدین(ع) و سید شهاب الدین(ع): امامزاده سید صفی الدین(ع) و سید شهاب الدین(ع) در روستای طهارم دشت واقع در جنوب غربی دهستان شال در جنوب شرقی شهرستان خلخال و بخش لاهرود واقع شده است. این امامزادگان به روایت اهالی محل از نوادگان امام موسی کاظم(ع) می باشند.

امامزاده عقیل بن محمد: بنای امامزاده عقیل بن محمد(ع) در روستای کهل از روستاهای بخش شاهرود شهرستان خلخال می باشد. این امامزاده در تپه های مشرف به روستا واقع شده است.

امامزاده سید: امامزاده سید در روستای احمد آباد واقع در جنوب شرقی بخش شاهرود در جنوب شرقی شهرستان خلخال قرار دارد. روستای احمد آباد در دل یک دره سرسبز قرار گرفته و رفت و آمد به این روستا بسیار دشوار می باشد. به همین دلیل اهالی این روستا ارتباط زیادی با روستاها و شهرهای اطراف ندارند.

امامزاده سید شمس الدین(ع): امامزاده سید شمس الدین در روستای چمولوگبین در جنوب روستای احمدآباد از روستاهای بخش شاهرود واقع شده است. این روستا با یک راه خاکی صعب العبور از نزدیک ترین آبادی اطراف حدود ۵۰ کیلومتر فاصله دارد که در این جاده رفت آمد با ماشین به سختی ممکن است.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

مجموعه بازار اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 915 0

بازار تاریخی اردبیل علاوه بر کاربردش به عنوان بازاری برای خرید اجناس تاریخی، به عنوان یک محل تاریخی نیز مطرح است که از چندصد سال قبل تا به امروز یکی از مراکز پرتردد شهر اردبیل بوده است. در این مقاله قصد داریم این بازار را بررسی کنیم :

مجموعه تاریخی بازار سرپوشیده اردبیل در مرکز شهر با معماری سنتی و اصیل و بر گرفته از ظرافتهای هنری ایرانی – اسلامی یادگاری از دوره سلجوقیان بوده و امروز روایتگر تاریخ کهن و باستانی اردبیل است.

بازار تاریخی اردبیل معروف به راسته بازار و یا “قیصریه” مجموعه ای است مرکب از تیمچه، سرا، حمام و مسجد که بنای فعلی آن از جمله آثار دوره سلجوقی، زندیه و صفویه و بر بنیان اولیه بازار ساخته شده است.

بر سر بازارچه شمال شرقی بازار سنگ نوشته ای است که تاریخ ساخت و بانی بازار در آن درج شده اما به علت فرسایش سطح سنگ و عدم اشاره دقیق منابع تاریخی زمان ساخت این بازار مشخص نیست و به روایتی پیش از حکومت صفوی احداث شده است.

قدیمی ترین سیاحانی که از بازار اردبیل نام برده اند عبارتند از مقرسی و اصطخری در سده چهارم هجری که این مجموعه تاریخی را به صورت صلیب در چهار راسته توصیف کرده اند که در میانه آن مسجد قرار دارد.

قسمت عمده بازار اردبیل در تغییرات شهری در نیم قرن گذشته تخریب شده و ارتباط بعضی از بخشهای آن با مرکز بازار از بین رفته است، بطوریکه این بازار در حال حاضر در مرکز شهر و در طرفین خیابان امام خمینی واقع شده و بازدید کنندگان به وضوح می توانند جدایی بازار طلا فروشان را از بازار قیصریه فعلی مشاهده کنند.

 

رونق بازار اردبیل در عهد صفوی

اردبیل در زمان حکومت صفوی به دلیل مرکزیت، جایگاه والای دینی و واقع شدن قبور سلاطین صفوی و مهمتر از همه مقبره شیخ صفی الدین اسحاق اردبیلی جد خاندان صفوی به مانند پایتخت معنوی سلاطین صفوی بوده و این امر باعث شده این شهر و به خصوص بازار  آن از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد.

در قرن دهم هجری در زمان حکومت شاه طهماسب اول بازارهای اردبیل از رونق بسیار زیادی برخوردار بوده اند که از این قبیل می توان به بازار بقالان، کرباس فروشان، قصابان، خراطان، سراجان، قیصریه و دهها سرای دیگر اشاره کرد.
بعدها در قرن هفتم و هشتم هجری نیز این بازار رونق مجدد یافت که بازسازی و تعمیرات اساسی صفویان و قاجارها در افزایش این رونق بی تاثیر نبود.

 

بازار اردبیل تامین کننده مخارج بقعه شیخ صفی


مطابق با روایات تاریخی مجموعه بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی موقوفات بسیاری از جمله خانه های اطراف بقعه، مغازه ها، حمام و همچنین بازار اردبیل را داشته که درآمد حاصل از این موقوفات صرف امور خیریه در سطح شهر می شد که از آن جمله می توان به رسیدگی به وضع معیشتی افراد مستضعف و خانواده های فقیر اشاره کرد.
قسمتی از بازار بزرگ و تیمچه‌ها و سراها از موقوفات بازار به بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی به شمار می‌رفت و درآمد و عواید حاصله صرف مخارج این بقعه می‌شد.

بازار اردبیل با طاق‌نمای جانبی، طاق و تویزه و گنبدهای ساده که معرف آثاری از دوره صفویه و قاجاریه است شامل راسته اصلی بازار، راسته پیر عبدالملک، راسته قیصریه، راسته کفاشان، راسته غلامان، بازار زرگران، سراجان، خراطان، قصابان، بقالان، کلاه دوزان، علافان، پارچه فروشان، پنبه فروشان، مسگران، چاقو سازان، آهنگران، سرای خشکبار (حاجی میرزا)، سرای گلشن، سرای جهودها، سرای وکیل، سرای نو یا زنجیرلو، سرای حاج احمد، سرای حاج شکر، سرای مجیدیه، سرای امام جمعه، سرای دوگوچی و تیمچه زنجیرلی است.
پوشش سقف راسته ها با طاقهای جناقی و گنبد چهار طاقی و ساده بوده و طول طاق نمای مغازه ها به طور متوسط سه تا چهار متر و قطر پایه طاقها ۶۰ تا ۸۰ سانتی متر می باشد.
روشنایی داخل بازار از طریق روزنه‌های تعبیه شده در پوششهای گنبدی تامین می‌شود که زیبایی بصری بی نظیری به فضای داخلی بازار بخشیده است.
یکی از بخشهای مهم بازار، چهار سوق یا بازار بزرگ قیصریه است. این بخش بنایی است مدور با گنبد کروی بلند و ساده که در پایین بنا ۱۲ متر داشته و ارتفاع تقریبی آن ۱۳ متر است.
بخش زیرین بنا، بدون در نظر گرفتن پایه مغازه ها و امتداد بازارچه‌ها عبارتند از ۱۲ پایه که با ۱۲ طاق جناقی زمینه را برای بر پایی گنبد فراهم ساخته است. در هشت طاق جناقی مغازه و در چهارطاق دیگر راهرو بازارچه‌ها تعبیه شده است.


عرضه شیر مرغ تا جان آدمیزاد در ۲۵ سرا و راسته

یکی از مغازه داران این بازار می گوید : توجه به اینکه این بازار دارای راسته های مختلف برای فروش انحصاری یک نوع محصول است در بازار اردبیل می توان همه نوع محصولات خوراکی، پوشاک، لوازم منزل و حتی ابزار آلات صنعتی را تهیه کرد.
صمد سرخی اضافه کرد: راسته بازار با قدمت تاریخی که دارد از جمله مهمترین بازارهای تهیه مایحتاج برای اردبیلیها است بطوریکه بازارهای جدیدالتاسیس، پاساژها و فروشگاهها نتوانسته است از پویایی و شور آن بکاهد.
سرخی با اشاره به معماری سنتی این بازار تصریح کرد: فضای داخلی این بازار با داشتن حال و هوای عرفانی هر بازدیدکننده ای را به خود مجذوب می کند و همین امر باعث شده که پس از قرنها حیات این بازار تداوم یابد.
به گفته وی یکی از ویژگیهای مهم این بازار فروش سوغاتی، صنایع دستی و محصولات کشاورزی استان است.
گفتنی است مجموعه بازار تاریخی اردبیل در سال ۱۳۶۴ مرمت شد و با شماره ۱۶۹۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
با وجود قدمت کهن، این بازار همچنان به عنوان مهمترین بازار مورد استفاده شهروندان اردبیلی و شهروندان سایر شهرستانها است و در کنار پویایی و فراغت حاصل از تهیه آسان کالا، می تواند چشم نواز مسافران و گردشگران به دلیل معماری بی نظیر خود باشد.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

فرودگاه اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1513 0

قطعا یکی از مسائلی که در سفر اهمیت دارد وسیله سفر و موارد مربوط به طی مسیر است. در این مطلب در اصفهان تور قصد داریم تا فرودگاه اردبیل را به عنوان یکی از فرودگاه های بزرگ غرب کشور معرفی کنیم. با اصفهان تور همراه باشید :

در سال ۱۳۵۲، مطالعات اولیه ساخت فرودگاه اردبیل، (IAIA:ADU ICAO:OITL) که یكی از فرودگاه‌های فعال در شمال غربی ایران به شمار می‌رود آغاز شد. کار عملیاتی احداث این فرودگاه در سال ۱۳۵۸ آغاز شد که البته به علت شروع جنگ تحمیلی متوقف شد؛ اما بعد از پایان جنگ در سال ۱۳۶۸ کار احداث فرودگاه دوباره آغاز شد و در سال ۱۳۷۰ به پایان رسید. دستگاه‌های كمك ناوبری و سایر تجهیزات فرودگاهی و ساخت بناهای فرودگاهی نیز شروع شد و یك ترمینال موقت به مساحت ۹۰۰ مترمربع جهت ارائه سرویس به مسافرین احداث شد. در حدود سال ۱۳۷۳ فرودگاه اردبیل به ‌عنوان فرودگاه مستقل دوره جدیدی از فعالیت‌های خود را آغاز نمود كه در همین زمان پروازهای شركت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران هم با هفته‌ای سه پرواز در مسیر تهران –اردبیل و بالعكس با هواپیمایی فوكر ۱۰۰  برقرار گردید. این فرودگاه در  ارتفاع  ۴۳۲۶ft  از سطح دریا قرار گفته است.

 موقعیت فرودگاه روی نقشه

این فرودگاه دارای دو باند متقاطع به طول ۳۲۹۸ M  و ۲۵۰۰ M است که با ضریب استحکام ۸۰ و ۶۵  که مجهز به سیستم  لندینگ ILS  و چراغ‌های روشنایی باند مناسب برای انجام پرواز در شرایط بد جوی و پروازهای شب است. همچنین، فرودگاه مجهز به آخرین دستگاه‌های ناوبری (VOR,DME,NDB, ILS ) و سیستم‌های ارتباطی ATIS   و سیستم مخابراتی هوانوردی سوچینگ، فضای كنترلی CTR  حدود ۲۵ مایل و ارتفاع ۲۰۵۰۰ پا  است. واحد مراقبت پرواز این فرودگاه علاوه بر سیستم ارتباطی سوچینگ برای ارتباط برج و خلبان و به سیستم ATIS  نیز برای ارائه اطلاعات هواشناسی به پروازهای اردبیل و عبوری مجهز است و ارتباط برج و سنتر مرکزی نیز از طریق ارتباط هات لاین و ارتباط برج با واحدهای مخابراتی هواپیمایی AFTN از طریق سیستم سوچینگ به‌ صورت DATA برقرار است.

فرودگاه دارای دو ترمینال مسافربری و ساختمان پاویون و اماکن سوخت‌رسانی مستقل، زیر نظر شركت منطقه‌ای نفت اردبیل و اداره هواشناسی و تاسیسات ایمنی و فنی است. این فرودگاه، قابلیت پذیرش نشست و برخاست هواپیماهای پهن پیكر مانند ایرباس A۳۰۶  و توپولوف را دارا است. پروازهای ایران ایر  با تایپ پروازی فوكر ۱۰۰ و توپولوف ۱۵۴ و شركت هواپیمایی آسمان با تایپ پروازی فوكر ۱۰۰ و شركت هواپیمایی ماهان ایر با تایپ پروازی ایرباس و BAE  در مسیرهای تهران –اردبیل و اردبیل – مشهد، به‌ صورت روزانه فعالیت می‌کنند.

 

میزان جابه‌جایی مسافر

مدیركل فرودگاه‌های استان اردبیل از انجام ۱۹۲ پرواز رفت و برگشت طی هر ماه در فرودگاه اردبیل خبر داد و گفت که  از ابتدای امسال تاکنون شاهد رشد ۵۳ درصدی اعزام مسافر نسبت به سال گذشته هستیم. در تیرماه امسال ۲۵ هزار و ۱۳۴ مسافر از طریق این فرودگاه اعزام و پذیرش شدند.

همچنین تعداد پروازهای فرودگاه اردبیل بعد از برقراری مقاصد جدید و افزایش پروازها به تهران و مشهد ۳۵ درصد افزایش یافته است.

به‌ طور میانگین ماهانه ۲۵ هزار و ۱۳۴ مسافر در این فرودگاه اعزام و پذیرش می‌شوند، این میزان جابه‌جایی باعث رشد ۵۳ درصدی اعزام و پذیرش مسافر شده است.

هتل‌های نزدیک به فرودگاه :

هتل سبلان، سه ستاره

هتل مهدی، دو ستاره

هتل دریا، سه ستاره

 

مسیرهای پروازی داخلی و خارجی فرودگاه اردبیل :

شرکت‌های هواپیمایی   مقصدهای پروازی
هواپیمایی آتا فرودگاه بین‌ المللی شهید هاشمی‌نژاد مشهد، فرودگاه بین‌ المللی مهرآباد
ایران ایر فرودگاه بین‌ المللی ملک عبدالعزیز، فرودگاه بین‌ المللی شهید هاشمی‌نژاد مشهد، فرودگاه شاهزاده محمد بن عبدالعزیز، فرودگاه بین‌ المللی مهرآباد
هواپیمایی آسمان فرودگاه بین‌ المللی مهرآباد
هواپیمایی ایران ایرتور فرودگاه بین‌ المللی مهرآباد
هواپیمایی ماهان فرودگاه بین‌ المللی شهید هاشمی‌نژاد مشهد، فرودگاه بین‌ المللی مهرآباد
هواپیمایی قشم فرودگاه بین‌ المللی بغداد، فرودگاه بین‌ المللی نجف

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

جاذبه های گردشگری اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1528 0

اردبیل به عنوان یک شهر تاریخی و البته خوش آب و هوا دارای جاذبه های تاریخی و طبیعی متعددی است که می تواند نظر گردشگران را به خود جلب کند. در این مطلب در اصفهان تور قصد داریم به معرفی جاذبه های گردشگری اردبیل بپردازیم :

 

پل هفت چشمه

پل هفت چشمه در اردبیل میدان پانزده خرداد ابتدای خیابان ساحلی و روی رودخانه با لیقلو چای واقع شده است
پل هفت چشمه که بنام های ججین، پل داشکسن و یدی گوزلی، کورپی قرمزی نیز نامیده می شود دارای هفت چشمه است و آثار دوره صفوی است. تیم مکاتبین در متن زیر تلاش می کند از تمامی نام های این پل استفاده کند و باور به این دارد که این اسامی ارزش تاریخی خود را دارند. ستارخان سردار ملی مشروطیت بعد از فرار از زندان نارین قلعه اردبیل خود را به کنار یدی گوزلی رسانده و به یاران خود، که با اسب منتظرش بوده اند، ملحق می شود و راهی نجف اشرف می شود تا فتوای مشروطه را از مجتهدین اخذ کند.
ججین یادگار دوره صفویه بوده و از سال ۱۳۷۴ ه. ش عملیات مرمت آن شروع شده است
کورپی قرمزی شامل هفت دهانه آجری با قوس پنج و هفت و موج شکن های سنگی می باشد ملات بکار رفته در ساختمان پل، گچ و آهک می باشد، پل داشکسن در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۷۵ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران شناخته شد.

 

برج شاطر

برج شاطر در روستای صومعه ۵/۸ کیلومتری اردبیل در یک فضای وسیع و گسترده ‏بنا شده ‏است. در حوالی برج به فواصل گوناگون، تپه های باستانی قرار دارد. بیشتر آن ها مربوط به دوره های پیش از اسلام به ویژه دوره اشکانی است. ‏برج از داخل استوانه و از خارج ده ضلعی با طول اضلاع ۶۳/۲ متر است و ازاره ای سنگی به ارتفاع ۵/۱ متر و مرکب از چهار برج سنگ تراش دارد. ورودی برج شاطر در ضلع شرقی و در بالای پایه سنگی واقع شده که پنج یا شش پله در برابر آن قرار داشته است. از کتیبه و پوشش بنا چیزی بر جا نمانده ‏است، ولی از شیوه ‏معماری برج و شباهت آن با مقبره چلبی اوغلو در سلطانیه چنین بر می آید که احتمالأ از بناهای قرن هشتم هجری باشد
برج شاطر در ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

 

بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی

بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی واقع در میدان عالی قاپو اردبیل و از آثار ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی پس از وفات وی در سال ۷۳۵ ه.ق به وسیله فرزند وی صدرالدین موسی پایه گذاری شد و سپس در طول ایام پس از شروع حکومت صفویه با توجه به ارادت خاصی که پادشاهان صفوی نسبت به جد خود داشتند واحدهایی بصورت بخش های الحاقی به مجموعه قبلی اضافه شد. این بنای عظیم شامل گنبد الله الله، گنبد جنت سرا، دارالمتولی، قندیل خانه، حرم سرا و … می باشد.
یکی از موارد منحصربه فرد آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی این است که حاوی ده ها اثر بدیع در مضامین مختلف رشته های هنری است که می توان به عالی ترین نوع کاشی کاری معرق و مقرنس و گچبری کتیبه های زیبا و نفیس و خط خطاطان بزرگ دوره صفوی (میر عماد، میر قوام الدین، محمد اسماعیل و…) منبت های ارزنده، نقره کاری، تذهیب و طلاکاری، نقاشی و تنگ بری و غیره اشاره کرد.
مرمت های انجام شده در بنا عبارت از ازاره چوبی مربوط به صد سال قبل، پایه سنگی ازاره بیرونی بنا و مرمت کاشیکاری بیرونی گنبد مربوط به ۱۳۲۰ (هـ . ق) و تعمیرات اساسی ضریح چوبی مربوط به سال ۱۳۶۱ (هـ . ش) است.
فرش منحصربفرد بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی که سال ها زینت بخش این بقعه بود اخیرا در فهرست ۵۰ شاهکار هنری برگزیده جهان قرار گرفته است. این فرش هم اکنون درگنجینه ” ویکتوریا آلبرت هال ” شهر لندن در معرض دید عموم قرار دارد و تا سال ۱۸۹۳ میلادی در مقبره شیخ صفی الدین اردبیلی قرار داشت.

بخش های مختلف مقبره شیخ صفی الدین اردبیلی عبارتند از :
ـ ـ حرم و دارالحفاظ
– مقبره شاهزادگان در سمت شرقی دارالحفاظ
– ایوان بزرگ رو به قبله دارالحدیث
– چله خانه های قدیم و جدید و محل جلوس شیخ صفی الدین بود
– مقبره مادر شاه طهماسب
– مقصورهای در برابر ایوان دارالحدیث
– محوطه شهیدگاه در شمال گنبد دارالحدیث
– محل جلوس شیخ صدرالدین موسی
– بیش از ۴۰ حجره
– صفه مزارهای برخی از امیران و سران خاندان صفوی
– نانواخانه یا آشپزخانه
– آشپزخانه و دیگخانه و حجره های متعلق به آن و ایاغ خانه
– حجره رو به مزار شیخ صفی الدین که آرامگاه مشایخ صوفیه بود
– شربتخانه در کنار چشمه آبی مشتمل بر حوض و محل پختن حلوا و شیرینی
– خوانچه خانه و انبار با حجره های فوقانی و تحتانی
– دفترخانه شامل دهلیز و خانه و محوطه ای میان شربت خانه و خوانچه خانه
– نقاره خانه که زیر سقف آن سقاخانه بود و در پشت آن حمام و برخی خانه های متعلقه قرار دارد.
–  هیمه خانه و زمینی در اطراف آن
– فضای بیرونی در آستانه که در مقابل آن کوچه و دکان ها قرار داشت

 

جنگل فندقلو

جنگل فندقلو در ۳۰ کیلومتری شهرستان اردبیل و ۱۰ کیلومتری جنوب شهر نمین واقع شده ‌است جنگل  فندقلو بخاطر داشتن جاذبه‌ های منحصربه ‌فرد جنگلی – مرتعی و گردنه زیبای حیران قابلیتی بسیار ممتاز برای توسعه در صنعت اکوتوریسم دارد.

راه‌های مختلفی به این جنگل وجود دارد اما راه اصلی رسیدن به آن که آسفالت هم می‌باشد سه راهی جاده اردبیل به آستارا در نزدیکی شهر نمین است. به این ترتیب که در مسیر راه اردبیل به آستارا و پیش از رسیدن به نمین مسیری سرسبز و زیبا با تابلوی راهنمای جنگل فندقلو مشاده می‌ کنید راه دیگر که برای رسیدن به این جنگل وجود دارد از جاده اردبیل به تهران در گردنه حیران از داخل روستای گیلده می‌ باشد.

عرصه جنگلی فندقلو بخشی از جنگل‌های شرق استان اردبیل به شمار می‌ رود که دنباله جنگل‌ های نیمه گرمسیری استان گیلان می‌ باشد. مساحت منطقه فندقلو حدود ۱۶ هزار هکتار است که بیش از چهار هزار هکتار آن تحت پوشش عرصه‌ های جنگلی قرار دارد و بقیه را مراتع تشکیل می‌ دهد.

حداقل ارتفاع منطقه فندقلو از سطح دریاهای آزاد ۱۵۰۰ متر و حداکثر ۱۸۵۰ متر می باشد که از شمال به راه قدیم اردبیل – آستارا و آبادی‌های آرپاتپه، خانقاه علیا و سفلی از جنوب به کوه معروف خان بلاغی و آبادی‌های نیارق و از غرب به ننه کران، مهدی پستی، آبی بیگلو، کریم کندی، دگرماندرق و از شرق به حیران محدود است.

هوای این ناحیه به علت قرار گرفتن در ارتفاعات، دارای تابستانی بسیار خنک و مطبوع و زمستانی سرد و مرطوب است که جزو مناطق سردسیر استان محسوب می‌ گردد. دمای حداکثر مطلق ۳۷ درجه در شهریور و دمای حداقل مطلق آن ۳۷- درجه سانتیگراد در بهمن ماه است. این منطقه دو بهار دارد، یکى از ابتداى فروردین تا پایان خرداد و دیگرى از مهر تا آبان.

جنگل فندقلو استعداد پرورش صد نوع گل از جمله بوماداران و بابونه را دارند. ۱۹ گونه جنگلی متعلق به ۸ تیره و ۱۷ جنس شناسایی شده است. در بین انواع شناسایی شده گونه‌های نادری نظیر فندق، ممرز، راش، بلوط (بلند مازو) و بید مشک وجود دارد و گونه‌های علفی منطقه چون نسترن، تمشک، خاس، پامچال، بابونه، سرخس، گیلدیگ، بنفشه وحشی، گل گاو زبان و … در زمین های آن به وفور یافت می‌ شود. با توجه به اینکه درخت فندق بیش از سایر گونه‌ها در این جنگل روییده است، این منطقه فندق‌لو نامیده می‌ شود. در منطقه فندقلو حیواناتی نظیر روباه، گرگ، خرس قهوه ای، سمور و پرندگانی چون قرقاول، کبک، عقاب طلایی، چکاوک و کلاغ ابلق یافت می‌شود.

در داخل جنگل یک استخر آبگرم به نام مشه سویی وجود دارد که آب آن خاصیت درمانی دارد. همچنین پیست اسکی روی چمن که برای برپایی اردوهای تیم ملی اسکی روی چمن از آن استفاده می‌شود، از جمله قابلیت‌های این منطقه برای جذب توریست در کلیه فصول سال است.

علاوه بر جاذبه های گردشگری  برای پذیرایی و اقامت گردشگران داخلی و خارجی، مکان هایی تدارک دیده شده که امکان اقامت به صورت شبانه روزی هم در آن مهیا است، با توجه به نکات مطرح شده می‌توان گفت منطقه فندقلو با داشتن انواع درختان میوه، پیست اسکی و گونه‌های گیاهی و طبی مختلف، آب معدنی، حیات وحش، آب و هوای معتدل و چشم انداز زیبا و…جزو مناطق منحصر به فرد است که پتانسیل بالایی در صنعت اکوتوریسم دارا می باشد.

حمام ملاهادی

حمام ملا هادی در اردبیل، میدان عالی قاپو، محله ملا هادی، کوچه آیشم واقع شده است
حمام ملا هادی در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۳ با شماره ثبت ۱۱۱۹۴ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید ولی متأسفانه هرگز رفتار و رسیدگی مناسبِ در شأن یک اثر ملی نصیبش نشد، همانطور که در عکس ها شاهد هستید به مخروبه ای بیش نمی ماند .
تیم مکانبین به جای شرح در هنر معماری و تاریخچه ی این اثر تاریخی ترجیح می دهد به گلایه از اداره کل اوقاف و امور خیریه استان اردبیل که مالک این بنا است و همچنین سازمان میراث فرهنگی که وظیفه و رسالت ذاتی این سازمان حفظ و ترمیم آثار تاریخی این مرز و بوم است بسنده می کند زیرا اگر تاریخچه ای از این اثر به دست آیندگان برسد و بنایی نباشد در تاریخ به کم کاری متهم می شویم و چیزی جز لعن و نفرین آیندگان نصیبمان نمی شود. موقعیت جغرافیایی این مکان حدودی است.

 

خانه ارشادی

خانه ارشادی در اردبیل، خیابان کاشانی، کوچه اوچدکان واقع شده است خانه ارشادی اردبیل باقیمانده ای از یک خانه بزرگ اربابی می باشد که در دوره های مختلف تفکیک، تخریب و نوسازی گردیده است و در بدو احداث دارای کاربری مسکونی بود یکی از بناهای تاریخی شهر اردبیل است که در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. در دوران پهلوی دوم آن را برای استقرار یک مدرسه به آموزش و پرورش واگذار کردند.
این بنا دارای پی های سنگی است که با ملاط ماسه، آهک پر شده است. دیواره های بیرونی آجری و درونی خشتی است. از راه جداره های بیرونی بنا با چهار ردیف سنگ بازالت سیاه تیشه ای باتراش دستی اجرا شده است.
بخاری های دیواری که در شاه نشین قرار دارند، در و پنجره های چوبی ترکیب یافته با شیشه های رنگی بصورت طرح های اسلیمی و همچنین طاق نماهای گچی – آجری حیاط از دیگر تزئینات موجود در خانه ارشادی هستند
مرمت این خانه از سال ۷۸ آغاز شده، اما تاکنون مرمت آن به پایان نرسیده است. خانه ارشادی اردبیل در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۶۸۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد.

 

دریاچه شورابیل

دریاچه شورابیل در ۲ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به طرف خلخال واقع شده است این دریاچه در ارتفاع ۱۳۶۵ متری از سطح دریا قرار دارد
علت نامگذاری دریاچه شورابیل این بوده که قبلا آب این دریاچه بسیار شور بوده و افرادی که از بیماری‌های پوستی و رماتیسم رنج می‌کشیدند برای درمان بیماری خود از گِل این دریاچه استفاده می‌کردند ولی امروزه  با هدایت آب رودخانه بالخلو به آن حجم آب آن از ۱/۱ میلیون متر مکعب به ۱۴ میلیون متر مکعب و وسعت آن از ۷۴ هکتار به ۱۸۰ هکتار افزایش یافت و از شوری آن کاسته شده به طوریکه در آن نوعی ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورش داده می شود.
پلیکان های خاکستری، اردک چشم طلایی، اردک تاجدار، غاز خاکستری، غاز زنگوله بار، لک لک سیاه و… از پرندگان مهاجر و دراج، قرقاول، مرغابی، خوتکا، چنگر، حواسیل، آنگوت و…از جمله پرندگان بومی هستند که در دریاچه زیبای شورابیل  به چشم می خورند
نتایج مطالعات زمین‌شناختی نشان می دهد که قدمت دریاچه شورابیل قدیمى تر از دریاچه ارومیه است

 

کلیسای مریم مقدس

کلیسای مریم مقدس در کوچه‌ای به نام ارمنستان گازران یا اونچو میدان اردبیل واقع شده است و در سال ۱۸۷۶ میلادی (برابر با ۱۲۵۵ خورشیدی) با هزینه شخصی خانواده گالوست میرزائیان بنا گردیده است. معمار این بنا خاچاطور شهبازیان بوده است.
در محوطه کلیسا گورهایی وجود دارد که از سنگ های معمولی و رسوبی در ساخت آن استفاده شده و بر روی آن ها صلیب هایی کنده شده است. بر روی درب ورودی کلیسا با خط ارمنی، بوسیله تکه‌ هایی بریده شده از نی، که به شکل حروف درآورده و با میخ بر متن درب کوبیده‌ اند، چنین نگاشته شده است : «این دربِ خانه حقیقی خداست، که بر رسم یادبود از طرف اگالوس ملیک میرزا یانس به کلیسای مریم مقدس هدیه می ‌شود ۱۸۷۶٫
آخرین مراسم مذهبی و نماز جماعت در سال ۱۹۴۴ میلادی برابر با ۱۳۲۳ خورشیدی توسط کشیش وارطان ژاما گورسیان در آن انجام م ‌شده‌ است. در حال حاضر حتی یک خانواده ارمنی در اردبیل مقیم نیست. از سال ۱۳۷۰ کلیسای مذکور از طرف شورای خلیفه گری ارامنه آذربایجان در اختیار مدیریت میراث فرهنگی اردبیل قرار گرفت تا با کمک‌های مالی ارامنه این بنای تاریخی مرمت شود.

 

مقبره شیخ امین الدین جبرائیل

مقبره شیخ امین‌الدین جبرائیل پدر شیخ صفی‌الدین، پدرجد پادشاهان صفوی در روستای کلخوران در ۳ کیلومتری شمال اردبیل قرار دارد و به همین دلیل روستای کلخوران گاه به نام «کلخوران شیخ» خوانده می ‌شود. مقبره شیخ کلخوران که در اوایل قرن دهم هجری قمری بنا شده است، در وسط محوطه‌ای وسیع مشهور به باغ شیخ، به شکل هشت ضلعی با آجر ساخته شده است.
در آرامگاه شیخ امین‌الدین جبرائیل برجی شبیه برج مقبره‌ شیخ صفی دیده می‌شود که احتمالاً مربوط به قرن هشتم هجری قمری است اما اصل عمارت در زمان‌های بعد یعنی همزمان با بقعه شیخ صفی در اوایل قرن دهم بنا نهاده شده است.
سبک نقاشی مربوط به دوره صفوی است. سقف رواق دارای گچبری است که با رنگ های طلایی و آبی دارای اسلیم های زیبا و گل های شاه عباسی است که حاکی از آرامش معنویت محیط و مکان بقعه است. دیوارهای جانبی رواق دارای کاشی کاری معرق و در بعضی از قسمت ها از کاشی های اصیل هشت ضلعی استفاده شده است.
درب ورودی بقعه شیخ امین‌الدین جبرائیل از چوب جنگلی ساخته شده است و در حواشی لنگه درب ها، اشعاری بصورت برجسته کار شده است. از باقیمانده اشعاری که به خط نستعلیق روی این در کنده شده، تاریخ ساخت آن ۱۰۳۰ هجری قمری ذکر شده است. بالاى درِ ورودى، تصوير يک شير و يک پلنگ در دو سوى پنجره نقاشى شده و هر يک با يک زنجير به پنجره بسته شده‌اند، و نشان از سبک و سياق منسوب به دوره صفوى و اوايل سده يازدهم هجرى دارند.
هفت قطعه سنگ قبر بسيار زيبا و پرنقش و نگار، اما بدون نام و نشان در جنوب شرقى بقعه شيخ جبرائيل وجود دارد اين سنگ‌ها به موازات و مجاورت هم در حاشيه يک گورستان بزرگ قرار دارند و به نام هفت‌تنان کلخوران معروف‌اند.

 

موزه حیات وحش اردبیل

موزه حیات وحش اردبیل واقع در خیابان دانشگاه کنار دریاچه شورابیل واق شده است در حال حاضر بیش از ۱۲۰ گونه از حیوانات پوست آرایی شده (تاکسیدرمی) در موزه تاریخ طبیعی اردبیل نگهداری می ‌شود.
از این ۱۲۰ گونه ۲۰ گونه پستاندار، ۸۰ گونه پرنده و ۱۲ گونه دو زیست شامل خزندگان، ماهیان و ۸ گونه نادر و کمیاب حیوانات وحشی است که مجموعه ای زیبا از طبیعت استان را در مقیاسی کوچک برای علاقه مندان به نمایش گذاشته است به نحوی که می توان جذابیتی متفاوت از تلفیق تاریخ و طبیعت را در این مکان تجربه کرد.
در موزه تاریخ طبیعی اردبیل حیوانات به شکل پانل شامل قسمت‌های جمجمه، شاخ بال و پر پرندگان و نیز حشرات متعدد در روی دیوار قرار گرفته و علاوه بر آنها فسیل و کانی های طبیعی را نیز می توان مشاهده کرد.
دیدنی‌های دیگر موزه وجود دو زیستگاه تالاب و بوستانی است که به شکل خوب و عالی و با ژست‌ مناسب جا نمایی شده است همچنین بخش محیط زیستِ موزه حیات وحش اردبیل در زمینی به مساحت یک هزار و ۲۰۰ متر مربع شامل ۶ بخش آفرینش، دیرین شناسی، زیست بوم دشتی، تالاب و بوستانی و آکواریوم است که در آن انواع مارهای سمی و غیر سمی نگهداری می‌ شود.

 

موزه مردم شناسی اردبیل

موزه مردم شناسی اردبیل در محل حمام تاریخی آقانقی (ظهیرالاسلام) در میدان عالی قاپو ابتدای خیابان سعدی اردبیل قرار دارد. در این محل علاوه بر نمایش ۳۳ نوع مجسمه با پوشش محلی مردم استان اردبیل، آثار و دست نوشته های مربوط به هویت تاریخی و فرهنگی این منطقه جمع آوری و عرضه شده است.

این حمام را شخصی به نام ظهیرالاسلام در دوره ایلخانی بنا نمود و ۲۰۰ سال بعد بخش هایی به آن اضافه شد. در زمان قاجار فردی به نام آقانقی مؤتمن الرعایا این حمام را خریداری و بازسازی نموده و به همین جهت است که این حمام به نام هر دو نفر نامیده می شود. در سال ۱۳۷۸ خورشیدی این حمام توسط میراث فرهنگی خریداری شد و بعد از انجام بازسازی های لازم، به موزه مردمشناسی اردبیل تبدیل شد.

ورودی موزه مردمشناسی اردبیل از رختکن آغاز شده و به حوض سنگی هشت ضلعی با چهار بازو ختم میشود، رواق هشتی شکل، کفش کن، گنبد سربینه، گرمخانه، استخرهای آب گرم و استخر آب سرد از جمله قسمت های این حمام است که در حال حاضر در بخش های مختلف آن اشیای قدیمی به نمایش گذاشته شده است.

 

پل معلق پیرتقی

پل معلق پیر‌تقی تنها یکی از دیدنی‌های بی‌شمار استان اردبیل است که در دره‌های عمیق و زیبای شهر هشتجین در شهرستان خلخال واقع شده است و محل اتصال دو رودخانه گیوی چای و قزل اوزن است. عبور از روی دره‌های عمیق با تکان‌هایش شدید این پل قطعاً یکی از هیجان انگیزترین لحظات را برای شما به وجود می‌آورد. روستای پیرتقی که در نزدیکی پل قرار دارد، تنها یک خانوار ساکن دارد و پیش از این، مورد استفاده پژوهشگرانی بود که برای مطالعه و احداث سد در پایین دست این رودخانه به منطقه سفر می‌کردند.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

برج شاطر گنبدى

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 663 0

علاوه بر شهر اردبیل که دارای ابنیه تاریخی بسیاری است، در روستاهای آن نیز بناهای تاریخی زیادی دیده می شود. یکی از این بناهای تاریخی بنای برج شاطر گنبدی در روستای صومعه از توابع اردبیل است. با هم نگاهی به این برج تاریخی خواهیم داشت :

اين برج در روستاى صومعه ۸/۵ كيلومترى اردبيل در يك فضاى وسيع و گسترده بنا شده است. در حوالى برج به فواصل گوناگون، تپه‌هاى باستانى قرار دارد. بيشتر آن‌ها مربوط به دوره‌هاى پيش از اسلام به ويژه دوره اشكانى است. برج از داخل استوانه و از خارج ده ضلعى با طول اضلاع ۲/۶۳ متر است و ازاره‌اى سنگى به ارتفاع ۱/۵ متر و مركب از چهار رج سنگ‌ تراش دارد. بر روى پايه سنگى، جرزهاى دو وجهى آجرى و در فاصله آن‌ها قاب‌سازى‌هاى آجرى با طرح‌هاى مختلف انجام شده است.

ورودى برج در ضلع شرقى و در بالاى پايه سنگى واقع شده كه پنج يا شش پله در برابر آن قرار داشته است. از كتيبه و پوشش بنا چيزى برجا نمانده است، ولى از شيوه معمارى برج و شباهت آن با مقبره چلبى اوغلو در سلطانيه چنين برمى‌آيد كه احتمالاً از بناهاى قرن هشتم هجرى باشد


برج شاطر در ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

پل هفت چشمه اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 787 0

پل های تاریخی در اردبیل کم نیستند و بدون شک یکی از جذابیت های تاریخی این شهر همین پل های متعدد آن به شمار می رود. با هم نگاهی داریم به یکی از پل هایی که نه تنها از لحاظ تاریخی بلکه به لحاظ سیاسی نیز دارای اهمیت می باشد :

پل ججین یا هفت چشمه که در شهر اردبیل قرار دارد، یکی از پل های تاریخی شهر اردبیل است که گردشگران زیادی را برای بازدید به سوی خود جذب می‌ کند.

این پل در قریه ججین که امروزه بخشی از حاشیه غربی شهر اردبیل به شمار می‌ آید بر روی رودخانه بالخلو برپا شده است و گذر وسایل نقلیه سبک و افراد پیاده رو را تأمین می‌ کند و به نام های یدی گوز (هفت چشمه)، ججین و داشکسن نیز معروف است.

پل ججین دارای هفت چشمه با پایه‌ های سنگی و طاق‌ های ضربی جناقی آجری می باشد و حالت تقارنی دارد. دهانه وسطی پل باعث زاویه دار بودن عرشه شده است ملات به کار رفته در ساختمان پل، گچ و آهک می‌ باشد.

ججین یادگار دوره صفویه بوده و از سال ۱۳۷۴ هجری شمسی عملیات مرمت آن شروع شده است. همچنین این پل نیز از نظر سیاسی نیز اهمیت دارد زیرا ستارخان سردار ملی مشروطیت بعد از فرار از زندان نارین قلعه اردبیل خود را به کنار این پل رسانده و به یاران خود، که با اسب در این محل منتظرش بوده‌ اند، ملحق می‌شود و از این نقطه راه عتبات عالیات را پیش می‌ گیرد و در نجف اشرف فتوای مشروطه را از مجتهدین اخذ کرده و به ایران بر می‌ گردد.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور