تفریح و تفرج در باکو
تفریح باکو
باکو پایتخت جمهوری آذربایجان، بزرگترین شهر و همچنین بزرگترین بندر این کشور است. در این قسمت از وبسایت مرکز مشاوره سفر اصفهان تور آژانس مسافرتی طلوع سفریاد همراه ما باشید، این شهر بر ساحل غربی دریای خزر در شبه جزیره آب‌شوران قرار دارد و یکی از مناطق نفت‌خیز جهان میباشد. باکو پر جمعیت‌ترین و یکی از زیباترین شهرهای قفقاز است. وجود تعداد بسیاری از پارک‌های ساحلی و برگزاری برنامه‌های متعدد هنری از جمله موسیقی، تئاتر و اپرا جذبه خاصی به این شهر داده‌است. بخش قدیمی شهر باکو ، همراه با برج و حصار قلعه شهر به خوبی از سده‌های میانه بجا مانده و یکی از آثار ثبت شده در یونسکو به عنوان میراث فرهنگ جهانی است.
مرکز تفریحی مگا فان باکو
این مجموعه شامل دو طبقه پارکینگ مجهز و چهار طبقه پارکینگ متصل شده به مجتمع و نیز چهار طبقه داخلی که شامل طبقه اول شهر بازی کودکان زیر ۷ سال و پارک منحصر بفرد دینو پارک یا دایناسورها و لاس وگاس طبقه دوم مجموعه رستورانهای عالی و طبقه سوم مجموعه بازی کودکان و نوجوانان و بزرگسالان که سالن بیلیارد و اسکی روی یخ بسیار منحصر بفرد دارد
برج های شعله باکو
سه شعله زیبا سه آسمان خراش با طراحی بی نظیر واقع در سرزمین باد و آتش و هزارن شگفتی دیگر همه و همه در برج های سه قلو شعله . دولت آذربایجان برنامه ریزی و سرمایه گذاری بسیار فراوانی برای تبدیل کردن باکو به یک شهر بزرگ و مدرن انجام داده است ؛ یکی از بناهایی که نشان از باکوی مدرن دارد همین برج های شعله است . نماد سه شعله سر بر افراشته و زیبا در قلب شهر که میتوان آنرا از همه جای شهر دید و کاملا مشرف به تمام شهر . این سه برج زیبا با هزینه ایی بالغ بر حدود ۳۵۰ میلیون یورو ساخته شده اند. دلیل انتخاب این نوع معماری برای این سه برج کاملا مشخص است ، آذربایجان مشهور به سرزمین باد و آتش است و این برج ها شعله نماد این کشور را بیش از پیش نزد مردم و توریست ها تداعی می کند.
برج های شعله چند مجتمع عظیم و چندمنظوره هستند که در باکو آذربایجان قرار دارند. ارتفاع برج ها ۱۸۲ متر است. مساحت کل سه برج نیز ۲۳۴۵۰۰ متر مربع است. این سه برج توسط شرکت هلموث، اوباتا و کاساباوم طراحی شده اند. حدودی ساخت این سه برج زیبا ۳۵۰ میلیون دلار است
یکی از برج های شعله ۳۹ طبقه و ۱۳۰ آپارتمان مسکونی دارد. از این ساختمان به صورت مسکونی استفاده می شود. ساختمان شمالی ۳۳ طبقه دارد و استفاده ی آن به صورت هتل است.
کوچکترین ساختمان برج های شعله ( ساختمان غربی) نیز ۲۸ طبقه دارد و به عنوان مجتمع تجاری و اداری مورد استفاده قرار می گیرد. ساخت مجتمع برج های شعله از تاریخ ۲۰۰۷ آغاز شد و در سال ۲۰۱۳ مورد بهره برداری قرار گرفت.
ایچری شهر باکو یا شهر قدیمی
این شهر قدیمی ما بین قرن ۱۱ تا ۱۹ میلادی در باکو ساخته شد و بافت قدیمی شهر باکو است که حتی به آن ارگ باکو نیز گفته میشود ، اما آذری زبان ها به آن ایچری شهر میگویند . شواهد و اسناد تاریخی نشان میدهند که قدمت سکونت انسان ها در این مکان تاریخی به دوران پارینه سنگی باز میگردد همچنین آثار بسیارر زیادی از تمدن و فرهنگ های ساسانی ، شیروانی ، عرب ، زرتشتی ، روسی و عثمانی در ایچری شهر دیده میشود. ایچری شهر در شمال غرب نزدیک خلیج باکوو قرار گرفته است و در سال ۲۰۰۰ میلادی به ثبت سازمان میراث جهانی یونسکو رسید . گفتی است این شهر زیبا و قدیمی که نشانه ی ریشه ی وجود باکو از قدم وو الزمان میباشد دارای ۲۳ محله ، ۲ کاروانسرای بزرگ ، بازار و … که با شکوه ترین و مشهور ترین بنای آن قلعه دختر است.
مرکز فرهنگی حیدر علی‌اف باکو
یک شاهکار معماری از یک گروه معماری شگفت انگیز در مرکز باکو ، مرکز ملی حیدر علی‌اف این بنا برای تبدیل شدن به اصلی ترین محل برگزاری برنامه های فرهنگی کشور آذربایجان طراحی شده است . گروه معماری زاها حدید معمار مشهور و بنام فقید مسئولیت طراحی آن را بر عهده داشته است و بعد از برگزاری یک دوره مسابقهه طراحی برای این مرکز فرهنگی یک معمار خانم ایرانی به نام سارا شیخ اکبری مسئولیت طراحی داخلی این پروژه عظیم را بر عهده گرفت . این بنا به قدری زیباست کهه طراحی های درهم آمیخته با فرهنگ و رسوم کمونیست که ارتباط زیادی با دوران سلطه شوری داشته اند را از بین میبرد . یک مرکز عظیم فرهنگی که به عنوان یک میدانن در مرکز باکو قرار گرفته است . طراحی این بنا به قدری زیباست که شب و روز چشمان هزاران نفر را به خود میدوزد.
ساحل بلوار ملی باکو
یکی از زیباترین ساحل های دریای خزر واقع در جنوب شهر ، از دیدنی های باکو که نمیتوان به سادگی از کنار آن گذشت . ساحل بلوار ملی در امتداد جنوب شهر و ساحل دریای خزر در سال ۱۹۰۹ ساخته شد ، این بلوار ساحلی زیبا حدود ۴ کیلومتر از میدان ملی پرچم باکو شروع و تا میدان آزادی باکو کشیده شده است . یکی ازز زیباترین مکان هایی که در سفر به پایتخت آذربایجان توصیه میشود حتما ببینید همین ساحل زیباست.
تارگوویی باکو
اما یکی از زیباترین خیابان ها باکو ، خیابانی با سنگ فرش های زیبا و و ساختمان هایی زیبا تارگوویی است ؛ تارگوویی از یک سو به شهر قدیمی یا ایچری شهر منتهی میشود و سوی دیگر به مرکز شهر و بلوار ساحل ملی ، در تارگوویی رستوران ها و فست فود های به شکل بسیار زیبایی در کنار همدیگر قرار دارند که درر تابستان نیز گاهی اوقات در پیاده رو سرویس دهی می کنند . کافه ها ، چایخانه ها و پارک ها نیز جایگاه مخصوصی در تارگویی دارند . یک خیابان زیبا که میتوانید چندد ساعتی در آن با آرامش خرید کنید ، چای و غذا بخورید و لذت ببرید.
نکته هایی جالب در مورد جمهوری آذربایجان که نمی دانید
باکو پایتخت جمهوری آذربایجان است که بزرگترین شهر و بزرگترین بندر این کشور نیز محسوب میشود. امروزه باکو به یکی از مقاصد گردشگری، به خصوص برای ایرانی‌ها تبدیل شده است. هموطنان ترک‌زبان هم که آشنایی کامل به زبان آنها دارند (کشور آذربایجان زمانی جزو آذربایجان ایران بود)، علاقه‌ی زیادی به سفر به آذربایجان و باکو دارند. با کجارو همراه باشید تا با حقایق آن بیشتر آشنا شوید.
باکو در سواحل غربی دریای خزر و در شبه‌جزیره‌ی «آب شوران» قرار دارد و یکی از نفت‌خیزترین مناطق جهان است. بسیاری از علاقه‌مندان به موسیقی نیز برای تحصیل به باکو می‌روند. اگر دوست دارید به این شهر سفر کنید، با ما باشید تا ۱۵ حقیقت جالب آن را با شما درمیان بگذرایم:
۱. مساحت کل باکو ۲۱۳۰ کیلومتر مربع است.
۲. باکو ۵۱۸ کیلومتر مربع از لندن بزرگتر است.
باکو جمهوری آذربایجان
۳. طبق آمار سال ۲۰۱۵ جمعیت باکو ۲ میلیون و ۳۷۴ هزار نفر است.
۴. باکو ۲۸ متر پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد.
۵. باکو جزو دو پایتخت در جهان است که پایین‌تر از سطح دریا قرار دارند؛ پایتخت دیگر آمستردام است.
۶. تاریخ باکو غنی است و در گذشته و از دوران روم باستان، در مسیر تجارت کالا بین آسیای مرکزی و غرب قرار داشت.
۷. آب گرم نفتالان یک آب گرم طبیعی است که ۶ قرن قبل از میلاد مسیح میان مردم محبوب بود و گفته میشود برای درمان بیماری‌های پوستی استفاده میشود.
۸. «مانات» پول واحد مردم آذربایجان و باکو است.
۹. در سال ۲۰۱۴، ۲۱۶۰۰۰۰ گردشگر خارجی به آذربایجان آمدند و بسیاری از آنها برای بازدید از تاریخ غنی و ساختمان‌های مدرن این شهر مانند «برج شعله» از باکو بازدید کردند.
آذر۱۰. در قرن ۱۹ اولین چاه مدرن نفت در باکو حفر شد و اولین تانکر نفت جهان هم از بندر باکو حرکت کرد.
۱۱. در سال ۱۹۳۰ روش حفاری نفت به صورت مورب در باکو تاسیس شد که بعد از آن در سایر نقاط جهان هم اجرا شد.
۱۲. در سال ۱۹۰۱، بیش از نیمی از نفت جهان را باکو استخراج کرده بود.
۱۳. در اتحاد جماهیر شوروی، اولین قطار برقی و راه‌آهن در سال ۱۹۲۶ در باکو راه‌اندازی شد.
۱۴. در سال ۱۹۷۷ اولین کارخانه‌ی تولید سیستم‌های تهویه‌ی هوای بومی در اتحاد جماهیر شوروی، در باکو افتتاح شد. این سیستم‌های تهویه نه تنها به نقاط دیگر شوروی، بلکه به کشورهای خارجی هم صادر می‌شد.
۱۵. همه می‌دانیم که هزینه‌ی جایزه‌ی نوبل از درآمد آلفرد نوبل تامین میشود؛ اما شاید بسیاری از شما ندانید که بخشی از این درآمد از پول نفت باکو به دست می‌آمد که آلفرد نوبل در اواخر قرن ۱۹ سهمی در آن داشت.
جمهوری آذربایجان را بیشتر بشناسیم
یکی از مقاصد گردشگری جذاب که بسیار شباهت فرهنگی نیز با ایران دارد جمهوری اذربایجان است.
جمهوری آذربایجان با ۸۶۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت در جنوب رشته کوه‌های قفقاز و شمال رودخانه ارس درمجاورت دریای خزر واقع شده‌است.
این جمهوری همچنین در همسایگی کشورهای ایران، ارمنستان، ترکیه، گرجستان، روسیه و کشورهای دیگر کناره دریای خزر، ترکمنستان و قزاقستان قرار دارد.
جمهوری آذربایجان شامل منطقه خودمختار نخجوان است که در غرب ارمنستان، شمال غرب ایران و شرق ترکیه قرار دارد.
شهرهای مهم آذربایجان عبارتند از باکو، گنجه، آستارا، اردو باد، خال کندی، سومقاییت، شوشا، شکی، شیروان و شاماخی.
جمهوری آذربایجان در منطقه جغرافیایی قفقاز و در گذرگاه اروپا و آسیای جنوب غربی و در جوار دریای خزر قرار گرفته‌است. نوع حکومت این کشور، جمهوری پارلمانی چند حزبی با یک مجلس قانونگذاری‌است.
حدود ۷۰ درصد مردم جمهوری آذربایجان شیعه هستند و کلا۴/۹۳درصد مردم این کشور مسلمان بوده و ۸/۴درصد مسیحی ارتدکس و بقیه پیرو ادیان دیگر هستند.
۸۹ درصد مردم این کشور آذری زبان هستند اما در کنار زبان ترکی آذری (زبان رسمی) زبان‌های روسی، ارمنی، کردی، تالشی، یهودی، و لزگی نیز در این کشور رواج دارد.
منطقه‌ای که امروز جمهوری آذربایجان نامیده میشود، در گذشته به نام آلبانیای قفقاز یا آران و شیروان نامیده می‌شد و اصولاً آن سوی رود ارس تا سال ۱۹۱۸ هیچ‌گاه نام آذربایجان نداشته‌است.
این منطقه پس از جنگ‌های ایران-روسیه و طی معاهده ترکمنچای به همراه دیگر شهرهای قفقاز جنوبی، از خاک ایران جدا گردید و به روسیه تزاری ملحق شد و پس از آن اتحاد جماهیر شوروی میراث‌دار این تغییرات گردید.
در سال ۱۹۱۸ حزب مساوات با تحریک ترکان عثمانی و بر اساس عقاید پان‌ترکیسم دولتی تشکیل داد و نام آن را جمهوری مستقل آذربایجان نامید که در سال ۱۹۲۰ این حکومت به‌وسیله بلشوویک‌ها سرنگون شد.
جمهوری دمکراتیک آذربایجان در سال ۱۹۱۸ به‌دنبال فروپاشی روسیه تزاری اعلام موجودیت کرد. رهبری این جمهوری را محمد امین رسول‌زاده از حزب مساوات آذربایجان برعهده داشت.
سران این دولت نام آذربایجان را بر این جمهوری گذاشتند که با اعتراض روشنفکران ملی ایرانی آذربایجان روبه‌رو شد ولی به دلیل ضعف ایران در آن دوران و پشتیبانی بلشویک‌ها نتیجه‌بخش نبود.
از سال ۱۹۲۰ با پیروزی بلشویک‌ها جمهوری آذربایجان یکی از جمهوری‌های تشکیل‌دهنده اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود.
این کشور در روز ۳۰ اوت ۱۹۹۱ در خلال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی اعلام استقلال کرد.
جمعیت آذربایجان ۱/۸ میلیون نفر، نرخ رشد جمعیت ۵۲/۰ درصد و متوسط تولید ناخالص داخلی ۳۴۰۰ دلار و نرخ رشد اقتصادی ۲/۱۰ و واحد پول منات است
جمهوری آذربایجان در مقایسه با جمهوری‌های تازه استقلال‌یافته اطراف خود در اثر بهره‌برداری از منابع نفتی و سرمایه‌گذاری، توسعه بیشتری پیدا کرده‌است با وجود این، تورم فزاینده ناشی از اثار جنگ قره‌باغ و سیاست‌های آزادسازی قیمت‌ها و خصوصی‌سازی اقتصاد موجب شد که مردم جمهوری آذربایجان تحت فشارهای شدید اقتصادی قرار گیرند و قدرت خرید آنها به سرعت کاهش یابد.
اما از سال ۱۹۹۶ میلادی افزایش درآمدهای حاصل از قراردادهای نفتی بین‌المللی، روند رو به رشد سرمایه‌گذاری خارجی، اعتبارات صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی و مساعدت کشورهای اروپایی موجب شد تا اقتصاد نابسامان این کشور کمی رو به بهبود گذارد.
هرچند پیش از این توسعه کشاورزی نیمه‌مکانیزه در جمهوری آذربایجان مورد تأکید قرار داشت، اما به نظر می‌رسد که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تأکید دولت جمهوری آذربایجان در بخش اقتصادی، بیشتر بر توسعه فعالیت‌های نفتی‌است.
جمهوری آذربایجان با کمک کارشناسان بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول و با اجرای برنامه‌های خصوصی‌سازی و واگذاری زمین‌های زراعی و اختصاص یارانه سوخت به کشاورزان درصدد توسعه بخش کشاورزی برآمده‌است.
با این حال علی‌رغم وجود زمینه‌های مساعد کشاورزی، در شرایط کنونی این جمهوری مجبور به واردات ۴۰۰ میلیون دلار مواد غذایی در سال است.
طبق برآورد ژوئیه سال ۲۰۰۰ میلادی میزان تولید ناخالص داخلی جمهوری آذربایجان حدود ۵
میلیارد دلار بود که تولیدات کشاورزی ۸/۱۸ درصد، تولیدات صنعتی ۸/۴۲درصد و فعالیت‌های خدماتی ۳/۳۸درصد از آن را تشکیل می‌داد.
اگرچه میزان تولید ناخالص داخلی جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۹۸ میلادی حدود ۴میلیارد دلار بود ولی بالا رفتن قیمت جهانی نفت خام منجر به ترقی میزان تولید ناخالص داخلی این کشور شده‌است.
استخراج نفت خام و گاز طبیعی، تولید فرآورده‌های نفتی، صنایع فلزی، استخراج سنگ‌آهن، تولید سیمان، مواد شیمیایی و پتروشیمی و منسوجات مهم‌ترین فعالیت صنعتی این کشور را تشکیل می‌دهد.
جمهوری آذربایجان تولیدکننده مواد کشاورزی نظیر غلات، پنبه، توتون، سیب‌زمینی، میوه‌ها، سبزی‌ها و چای میباشد.
صادرات این کشور علاوه بر محصولات کشاورزی شامل کالاهای صنعتی، مواد غذایی، ماشین‌آلات و ماشین‌های فلزکاری، محصولات نساجی، نفت و گاز و مواد شیمیایی و پتروشیمی را نیز شامل میشود.
در مقابل جمهوری آذربایجان به واردات محصولات صنایع غذایی، ماشین‌آلات صنعتی و فلزکاری، برخی مواد غذایی، ماشین‌آلات تولید فلزات غیرآهنی و آهنی و برخی محصولات کشاورزی نیاز دارد.
جمهوری آذربایجان برای سر و سامان بخشیدن به وضعیت اقتصادی، خود تلاش‌های دامنه‌داری برای جذب سرمایه‌های خارجی به‌ویژه در بخش نفت و گاز به‌عمل آورده‌است.
با وجود ذخایر غنی نفت و گاز در جمهوری آذربایجان این بخش از اهمیت بسزایی در آینده اقتصاد این کشور برخوردار است.
کارشناسان اقتصادی بر این باورند که با بهبود اوضاع اقتصادی جمهوری آذربایجان بازار این کشور رو به توسعه میباشد.
فرهنگ مردم جمهوری آذربایجان بنا به‌موقعیت جغرافیایی و میراث تاریخی متأثر از فرهنگ‌های مختلف منطقه قفقاز و خاورمیانه از جمله فرهنگ‌های ایرانی، ترکی، روسی، و اسلامی‌است. امروزه فرهنگ غربی با شدت در این کشور در حال گسترش است.
بجز اکثریت آذربایجانی، ملیت‌های متفاوتی همچون ارمنی، کرد و تالشی در جنوب و شرق و لزگی و یهودی و تات در شمال به رنگارنگی زبان‌ها و فرهنگ‌های رایج افزوده‌اند.
برگزاری جشن نوروز و موسیقی سنتی موقام، نشانه‌های نزدیکی و تأثیر ماندگار و تاریخی به فرهنگ ایرانی هستند.
