23

آگوست
2017

جاذبه های گردشگری چابهار

پست شده به وسیله : اصفهان تور/ 1183 0

چابهار ستاره ای درخشان در جنوب ایران که در گذشته کمتر به آن پرداخته شده است اما امروزه با کشف زیبایی های آن هرساله گردشگران زیادی را به سوی خود جلب میکند اصفهان تور در مقاله ی زیر چند نقطه از نقاط جذاب و دیدنی چابهار را برای شما معرفی خواهد کرد.

 

تالاب لیپار

لیپار از مناطق زیبا و طبیعی منطقه است. تالاب لیپار در نزدیکی روستای رمین و در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار – گواتر قرار گرفته است.

لیپار چشم انداز فوق العاده ای دارد. رویش گونه های بلوط و گزنه در آب صحنه فوق العاده زیبایی خلق کرده که در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی شود.

 

نگریستن به زیبایی های خلقت در چابهار

در این تالاب زیبا، پرندگانی چون لک لک، طاووس، کبک و مرغ ماهی خوار زندگی می کنند.

کنار این تالاب زیبا نیز دشتار قرار دارد که بومیان به آن عروس نیز می گویند. علت این نامگذاری، زیبایی منطقه و وجود درختان سرسبز و خرم است که می تواند پذیرای علاقه مندان به طبیعت باشد. دشتار در زبان بلوچ به دخترانی اطلاق می شود که هنوز عروسی نکرده و به عبارتی در مرحله نامزدی به سر می برند. در این منطقه پنبه هایی وحشی به عمل می آید که بومیان از آن تمشک و بالش تهیه می کنند. همچنین این منطقه، تاریخی طولانی را یدک می کشد و دارای جاذبه هایی از جمله چاه های عمیق و گورستان های تاریخی است.

جنگل حرا

این جنگل زیبا در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می ریزد قرار دارد. حرا درختهچه ای است که در مرداب های نواحی گرم در کرانه های عربستان، مصر و جنوب ایران می روید.

 

ساحل صخره ای (دریا بزرگ)

در این ساحل پدیده موج فشان را می توان دید. ارتفاع این امواج به ۱۵ متر می رسد و در فصل مرداد و مصادف با وزش بادهای موسمی است.

 

رودخانه باهوکلات

این رودخانه یکی از پرآب ترین رودهای بلوچستان و عامل اصلی حیات در جنوب این منطقه محسوب می شود، اینجا محل زندگی تمساح ایرانی است، این جانور بازمانده مزندگانی است که در حدود ۲۶۵ میلیون سال پیش می زیسته اند.

در حوزه حیات وحش نیز تمساح پوزه کوتاه برجسته ترین موجود منطقه چابهار است که به طور طبیعی و آزاد زندگی می کند.

زیستگاه اصلی این تمساح که به نام محلی گاندو خوانده می شود، حدود ۳۸۰ هزار هکتار مساحت دارد که بخشی از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان ایرانشهر واقع شده است.

تمساح پوژه کوتاه در برکه های راسک، باهوکلات و باتلاق های دلگان و کلانی زندگی می کند و تنها نوع تمساح ایران است که ارزش ملی و بین المللی دارد. طول این جانور تا چهار متر می رسد و قوی ترین عضو آن دمش است.

 

گل فشان چابهار

تپه های گل فشان یکی از جاذبه های منحصر به فرد در دنیاست. در شمال غربی چابهار و در ۲۰ کیلومتری روستای کهیر سه تپه کوچک گل فشان به ارتفاع ۲۰-۱۰ متر وجود دارد که دوتای آنها از چندین سال پیش خاموش شده و سومین آنها که هنوز فعال است، گلی سرد و طوسی رنگ از دهانه آن تراوش می کند.

این تپه ها با پرتاب حباب های گل و لای از ژرفای زمین، چشم هر بیننده ای را خیره می کند، مردم محلی از این گل و لای برای درمان بیماری ها به ویژه بیماری های پوستی استفاده می کنند.

 

کوه های مریخی

کوه های مریخی یا مینیاتوری به موازات دریا از منطقه کچو تا نزدیکی های خلج گواتر کشیده شده اند. این کوه ها از پدیده های ژئومورفولوژی منطقه به شمار می روند.

 

اسکله ماهیگیری

در چابهار چندین اسکله صیادی وجود دارد که دو اسکله صیادی (تیس) و (رمین) از بقیه دیدنی ترند.

اسکله تیس در داخل محوطه و اراضی منطقه آزاد و اسکله رمین در ۱۰ کیلومتری شرق چابهار قرار دارد، تماشای کشتی ها و قایق های صیادی و صیادان و صید انواع ماهی ها و شاه میگو که از محصولات دریایی هستند، دیدنی است.

 

مقبره امامزاده غلامرسول

این مقبره متعلق به شخصی به نام سید محمد است و مورد توجه مسلمانان هند و ایران بوده و هر سال ۱۵ ذی القعده مراسم خاصی در آنجا اجرا می شود، این مقبره در شهر چابهار و در بلوار شهید ریگی واقع شده است.

 

قلعه تیس (پرتغالی ها)

بندر تاریخی تیس با قدمت بیش از دو هزار سال در دهانه خلیج چابهار جا گرفته است. همچنین قلعه پرتغالی ها برفراز تپه ای مشرف به جاده چابهار – تیس و در پنج کیلومتری شهر چابهار قرار دارد. قلعه تیس به ابعاد ۲۴ در ۹۵ متر ساخته شده و مصالح به کار رفته در آن، آجر، سنگ و گچ است. در ورودی در بخش شرقی قرار دارد. در این قلعه هشتی بزرگ با اتاق های بسیار و ایوان اختصاصی نیز وجود دارد که طرز ساختن آن شبیه به کاروانسراهای شاه عباسی بوده و در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده است.

علاوه بر آن، در سمت ساحل دریای عمان قلعه دارای دو برج دیده بانی است که برج سمت راست به صورت یک اتاق ایوان دار و یک شاه نشین روی مجمعی مکعب مستطیل پی سازی شده و استفاده از برج علاوه بر دیده بانی، به صورت چراغ دریایی نیز بوده است.

گوشه های حیاط قلعه آثاری از آب انبارها دیده می شود که از سنگ و ساروج و گچ ساخته شده اند. در بیرون دیوار بلند قلعه آثار چاهی وجود دارد که در سنگ صخره کنده شده و لبه چاه با استفاده از سنگ و ساروج محکم شده است. قدمت قلعه تیس به دوره اسلامی بازمی گردد و با شماره ۵۵۵ در فهرست آثار ملی ایران به عنوان یک اثر ملی تاریخی به ثبت رسیده است. (سال ۱۳۴۵ هجری شمسی) بازدید از قلعه تیس که ویرانه های آن نشانه رشادت و پیروزی ایرانیان بر استعمار پرتغال است به همه گردشگران توصیه می شود. محوطه ای که قلعه تیس بر آن بنا شده به دوران پیش از اسلام بازمی گردد. این قلعه در حال مرمت است.

 

ساختمان قدیمی تلگرافخانه

ساختمان قدیمی تلگرافخانه، قدیمی ترین بنای مدرن منطقه است. بنای مذکور توسط انگلیسی ها اواخر دوران قاجار در سال ۱۸۶۴ میلادی برای رونق دریانوردی، تجارت و ایجاد ارتباط بین هند، گواتر، جاسک و بندرعباس بنا شد. این بنا، ساختمانی با نام «بنلگو» با ویژگی های معماری نواحی گرمسیری است که رواق هلالی دور تا دور ساختمان بر آن گواهی می دهند.

بنای تلگرافخانه از معدود بناهایی است که در زمان حکومت قاجار در این بندر ساخته شد. بنایی دو طبقه که الوارهای چوبی کف اتاق ها، راه پله ها و پاگردها را نقش داده و سقف ها با پوششی از تیرهای چوبی استحکام یافته است. وجود سایه بان های شیروانی، سفالی و قوس های هلالی، این بنا را منحصر به فرد کرده است. این اثر زیبا با شماره ۲۱۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

 

قدمگاه خضر

قدمگاه خضر در جنوب غربی چابهار در محلی به نام «سپوزه» از توابع بخش مرکزی واقع است. خواجه خضر از بزرگان و مردان نیکنام چابهار و مورد احترام بومیان است. از وی مقبره ای بر جای نمانده است زیرا مردم معتقدند وی زنده و حامی دریا، لنج ها و قایق هاست اما دارای قدمگاهی است که پیروانش به زیارت آن می شتابند. در قدیم مراسم خاصی در این قدمگاه برپا می شد. خیرات کردن خرما و حلو یا قربانی کردن گوسفند توسط حاجتمندان به ویژه در این قدمگاه مرسوم است. بسیاری از دریانوردان پس از پایان سفر و رسیدن به ساحل در این قدمگاه شمع روشن می کنند.

 

غارهای سه گانه

در دامنه کوه شهبازبند، حدود ۲۵ متر بالاتر از سطح زمین، دو غار مصنوعی و یک غار طبیعی در کنار هم قرار دارند که این سه غار را مردم بومی «بان مسیتی» می گویند. در زبان بلوچی، «بان» مرد صالح و خداپرست و تارک دنیا را می گویند و «مسیتی» معبد و پرستشگاه خوانده می شود. در درون یکی از غارها که طبیعی و کوچک است یک آرامگاه مکعب و صندوقچه ای که ارتفاع گنبد آن چهل سانتیمتر است دیده می شود. روی دیوارهای سه طرف گنبد، با جوهر قرمز و بنفش، خطوط و علاماتی نقش بسته که بیشتر به خط «گجراتی» و خطوط هندی شباهت دارد.

غار دوم به فاصله هفت قدم در سمت راست این غار، با سکویی از گچ و سنگ ساخته شده است. بر بدنه این سقف طبیعی، آثار تراش و ابزار کار به خوبی پیداست. دهانه غار ۸۰ سانتیمتر است. غار سوم به فاصله ۵۰ متر در سمت چپ غار اصلی قرار دارد که طول قوس دهانه آن ۲۰ متر است. در درون آن به فاصله کمی پس از ورود حفره ای عمومی قرار دارد که گویا به جایی در دل کوه و در عمق آن متصل است. به نظر می آید که این غارها در زمره یک واحد تاسیساتی و ساختمانی و به منزله توقفگاه ها یا مذبح یا پرسشتگاه بوده است که سکویی برای انجام اعمال مذهبی یا تشریفات دیگر در سرتاسر پهنه جلوی هر سه غار ساخته بودند.

 

جاذبه های دیدنی چابهار

بندر چابهار به سبب قرار گرفتن در نزدیکی منطقه استوایی، از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است. بندر زیبای چابهار گرچه شاید در نخستین نگاه، ناحیه ای محروم وفاقد جاذبه های گردشگری و پیشینه تاریخی به نظر آید؛ اما واقعیت آن است که این ناحیه دارای بهترین کرانه اقیانوسی کشور و معتدل ترین هوای جنوب کشور است.

چابهار مهم است؛ نه فقط چون یکی از پررونق ترین مناطق آزاد ایران به حساب می آید، نه فقط چون تنها بندر اقیانوسی کشور است؛ نه فقط چون یکی از بهترین مناظر دنیا را دارد… چابهار مهم است چون بهشتی از ناشناخته هاست که هر گردشگری را شیفته زیبایی هایش می کند.

آغاز فصل پاییز و فصل سرما موج مسافران و گردشگران را به مناطق جنوب کشور خواهدبرد. این مناطق با در اختیار داشتن جاذبه های متفاوت گردشگری با روی باز پذیرای گردشگران داخلی و خارجی هستند. «بندر چابهار» یکی از مناطقی است که جاذبه های بکر گردشگری متفاوتی را در خود جای داده و گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند..

بندر چابهار لقب هندوستان ایران را از آن خود کرده است. همین موضوع می تواند برای بسیاری از گردشگران جذاب بوده و آنها را به فکر سفر به این منطقه بیندازد. از سوی دیگر گردش در هوای معتدل بهاری چابهار در روزهای پاییز و زمستان می تواند بر جذابیت این سفر بیفزاید. بدون شک نخستین گزینه شما برای استفاده از جذابیت های این منطقه دیدن غروب خورشید در کنار ساحل است که آرامشی غیرقابل وصف را ایجاد می کند. اما کمی آن سوتر از این بندر، منطقه ای وجود دارد که شما را به یاد فیلم های تخیلی درباره مریخ می اندازد. کوه های بدبوم یا مریخی از دیدنی های حیرت انگیز چابهار محسوب می شود که به موازات ساحل از منطقه کچو تا نزدیکی خلیج گواتر کشیده شده اند.

شاید اگر گذرتان به چابهار بیفتد، از دیدن این همه شگفتی دستپاچه شوید و ندانید کدام یک را بیشتر از بقیه باید ببینید. ساحل چابهار یکی از زیباترین ساحل های کشور است که طلوع و غروب دل انگیزی دارد. صخره های بزرگ حاشیه این ساحل که به دلیل پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ های رسوبی تراش خورده شده اند، منظره چشم نوازی را برای تان ترسیم می کنند.از دریا که دل بکنید، گل افشان انتظار شما را می کشد. گل افشان یک پدیده منحصر به فرد است که فقط در چابهار می توانید ببینید. بین دشت کهیر و تنگ و در ۲۰ کیلومتری روستای کهیر در مسیر جاده تنگ- گالک سه تپه کوچک گل افشان به ارتفاع ۲۰- ۱۰ متر وجود دارد که دوتای آنها از چندین سال قبل غیرفعال شده اند و سومی شکل یک آتشفشان در حال حاضر فعال است و از دهانه آن گل سرد طوسی رنگی می جوشد.

بد نیست بدانید که مشابه این تپه گل افشان فقط در سه نقطه دیگر از دنیا وجود دارد. تالاب لیپار را هم می توانید در ۱۵ کیلومتری شهر چابهار ببینید. جایی بعد از روستای زمین در مسیر جاده ای – ساحلی گواتر که مشرف به دره ای سبز قرار دارد. این تالاب درواقع آب بندی است که در میان دو کوه ایجاد شده و آب های سرگردان اطراف را جمع کرده است.

طول این آبگیر ۱۴ کیلومتر است و در آن انواع بوته ها و درختچه ها از نوع گز و کلیر به چشم می خورد. تالاب لیپار زیستگاه پرندگانی مثل چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسک، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی و خوتکا است.

 

درختی که باید دید

از همه اینها که بگذریم، باید سری هم به انجیر معابد چابهار بزنید؛ درختی که محلی ها به آن کرگ می گویند. انجیر معبد درخت بزرگی است که در نوار ساحلی چابهار می روید. در آن شیره سفیدرنگی جریان دارد و از درختان تیره کائوچویی به شمار می آید. تاج این درخت بزرگ و پهن است و از انشعابات آن ریشه های نابجا می روید.

میوه های آن نارنجی رنگ و به درشتی فندق و قابل خوردن است. عموما این درختان دارای قدمتی بالای ۱۰۰ سال هستند و اکثرا در نزدیکی زیارتگاه ها قرار دارند یا قبلا زیارتگاه بوده اند. نمونه های این درخت را در حال حاضر در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان سر می توانید ببینید.

 

اما اگر هنوز چشم تان دنبال طبیعت سبز چابهار است، پیشنهاد می کنیم سری به ناحیه ساحلی خلیج گواتر بزنید و در خور باهو، در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می ریزد، جنگل های حرای چابهار را ببینید. حرا درختچه ای است که در مرداب های نواحی گرم می روید. دانه این درخت روی درخت مادر رشد اولیه را طی کرده و سپس نهال جوان از درخت جدا شده و به مرداب می افتد و در آن ریشه می گیرد.

 

از تمساح تا مریخ

حالا که تا نزدیکی باهو رفته اید، رودخانه باهوکلات را هم در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار ببینید. یکی از جاذبه های منحصر به فرد گردشگری چابهار تمساح پوزه کوتاه یا «گاندو» است. این خزنده بی نظیر و کمیاب، باقی مانده نسل دایناسورها است.

تنها تمساح ایرانی بیشتر در میان باتلاق های دلگان، کلانی راسک و باهوکلات و رودخانه سرباز و ایرانشهر متمرکز است.

گاندو برای منطقه دارای ارزش ملی و بین المللی است، طول این جانور به چهار متر هم می رسد که حدود نیمی از بدن آن را دم قوی حیوان تشکیل داده است.

کوه های مینیاتوری یا مریخی از دیگر جاذبه های چابهار به حساب می آید. این سلسله کوه ها از منطقه کچو تا خلیج گواتر به موازات دریا پیش رفته است.

کوه های مریخی مناظری از کوه های کره ماه را برای انسان تداعی می کند. جنس رسوبات این کوه ها و همچنین فرسایش خاص آن موجب ایجاد شیارها و تراش های زیبایی شده است که گویی نقاشی زبردست آن را به تصویر کشیده است.

رنگ تقریبا سفید کوه با واریزه های بسیار در پای آن وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می آورد.

 

گردشگری ورزشی – موج سواری

موج سواری (سرفینگ) از ورزش های روی آب است. این ورزش در دسته ورزش های مهیج و خطرناک جای می گیرد و از سال ۱۹۵۰ میلادی که به عنوان یک رشته مستقل اعلام شد، هر ساله بر تعداد طرفدارانش افزوده می شود. موج سواری در ایران در آب های شمالی و جنوبی به صورت محدود انجام می شود. بهترین موج های آب های ایران متعلق به دریای عمان و در محدوده چابهار است.

 

مسجد جامع دزک

این مسجد در روستای دزک در ۳ کیلومتری شرق سراوان واقع شده است. زمان ساخت مسجد مشخص نیست. احتمال داده می شود که این مسجد به زمان دوران صفویه تعلق داشته باشد. مصالح به کار رفته در دیوار ها و ستون ها از خشت وچینه. و پوشش سقف از فرآورده های نخل و خرما و گز و کنار است. ابعاد مسجد ۵/۷۳ در ۴۲ متر و در امتداد شرقی و غربی قرار گرفته و شامل دو شبستان تابستانی و زمستانی است. ستون های آن تا حدودی شبیه ستون های مسجد تاریخانه دامغان می باشد. از ویژگی های این بنا علاوه بر نوع تاقچه های تزئینی و مقرنس های ویژه وجود چله خانه ای برای معتکفین و عابدین در زیر زمین است.

 

موزه محلی چابهار

 

معرفی بنا:

ساختمان قدیمی فرمانداری چابهار که از دوران قاجار به جا مانده، اکنون موزه محلی چابهار است. این بنا بر روی سکویی به ارتفاع یک و نیم متر و به وسعت حدود ششصد و پنجاه متر مربع بنا شده است که دارای سه درب ورودی، مجموعه اتاق ها، راهرو و… میباشد. بنا در دو طبقه ساخته شده است که قسمتی از آن بوسیله سکویی با سقف چوبی و ستون آهنی احاطه شده است.

بخش های موزه:

طبقه همکف

این قسمت شامل اتاق های مربوط به آثار کشف شده در چابهار و استان است که به سه قسمت تاریخی دوران پیش از تاریخ، دوران تاریخی و معاصر تقسیم شده و در هر قسمت آثار مربوطه در ویترین هایی در معرض نمایش بازدیدکنندگان قرار گرفته اند.

دوران پیش از تاریخ:

این قسمت شامل سفال های منقوش، پیاله، خمره، کوزه دسته دار، لیوان آجری، دیگ مفرغی و کاسه مرمری است.

دوران تاریخی:

شامل سفال های منقوش، پیاله آجری، لیوان آجری، قیف، سکه های مربوط به دوران ساسانی و پوشش بام سفالی مربوط به ۱۸۶۵ میلادی است.

دوران معاصر:

شامل تاج سردرب ساختمان قدیم فرمانداری، گوشواره، سنجاق سر، تعویذ، چوری، قیف منقوش، مجسمه حیوان، لیوان دسته دار منقوش(سفال کلپورگان) و… است.

علاوه بر این تابلوهایی مربوط به گیاهان دریایی خلیج فارس و دریای عمان، پرندگان آبزی و کنار آبزی خلیج فارس و دریای عمان، دو کفه ای های خلیج فارس و دریای عمان، کوسه ماهی های خلیج فارس و دریای عمان، لاک پشت های خلیج فارس و دریای عمان، نهنگ های خلیج فارس و دریای عمان، سپر ماهیان خلیج فارس و دریای عمان، سپر ماهیان خلیج فارس و دریای عمان در سالن طبقه همکف برای استفاده مراجعین قرار گرفته شده است.

طبقه اول:

این قسمت شامل بخش مردم شناسی و کتابخانه است.

در بخش مردم شناسی ماکت هایی از زن و مرد بلوچ(مراسم عروسی بلوچی)، کشاورز بلوچ، صیاد بلوچ، سوزن دوز بلوچ و آهنگر بلوچ قرار داده شده است. همچنین در این قسمت زن بلوچ در حال پختن نان صحنه سازی شده است.

علاوه بر موارد فوق سکه، سامان، رومیزی، سبدهای جمع آوری خرما که نشان دهنده گوشه ای از فرهنگ مردم این خطه از ایران هستند به نمایش گذاشته شده اند.

همانطور که در مقاله ی بالا ملاحظه کردید چابهار دارای جاذبه های طبیعی و تاریخی زیادی است. که دیدن همه ی آنها را به شما پیشنهاد میکنیم.امیدواریم در اولین فرصت حتما به این منطقه ی جنوبی زیبا سفر کنید و از جاذبه های دیدنی و بکر آن لذت ببرید.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

.

برای “جاذبه های گردشگری چابهار” دیدگاه بگذارید;

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کیفیت
قیمت
خدمت