بلغارستان (България) یک کشور در بالکان در سمت غربی دریای سیاه است کشوری است در جنوب شرقی اروپا. نزدیک شدن به تنگه های ترکیه به این معنی است که مسیر اصلی مسیر از اروپا به شرق میانه و آسیا از طریق بلغارستان عبور می کند.
پایتخت این کشور شهر صوفیه، مساحت آن ۱۱۰۹۱۲کیلومتر مربع و جمعیت این کشور بالغ‌بر ۸۷۷۵۱۹۸ نفر است.
بلغارستان در شمال با جمهوری رومانی، در غرب با جمهوری‌های سابق یوگوسلاوی (صربستان با طول مرز ۳۱۸کیلومتر) و (مقدونیه با مرز مشترک ۱۴۸کیلومتری) و در جنوب با یونان هم‌مرز بوده که طول این سرحد ۴۹۸کیلومتر و همچنین کشور ترکیه نیز در بخش جنوبی نقشه سیاسی این کشور افتاده با مرز مشترک ۲۴۰کیلومتر. در شرق جمهوری دریای سیاه قرار دارد.پس از جنگ جهانی دوم، نظام کمونیستی بر این کشور حاکم شد و بلغارستان یکی از کشورهای بلوک شرق شد. بعد از فروپاشی نظام کمونیستی در این کشور تلاش‌هایی برای رسیدن به دموکراسی و دست‌یابی به بازار آزاد آغاز شد اما این تلاش‌ها هنوز نتیجه چندانی در بر نداشته است و مردم بلغارستان در میان کشورهای اروپایی از کیفیت زندگی پایین‌تری برخوردارند. در دهه ۹۰ میلادی به دلیل بی‌ثباتی‌های سیاسی با بحران اقتصادی مواجه شد. این وضعیت تا اوایل دهه بعد از آن ادامه پیدا کرد. در این دهه دگرگونی‌های اقتصادی ایجاد شد که به بهبود وضعیت زندگی مردم کمک کرد.در فاصله سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ میلادی سیمون دوم، پادشاه سابق بلغارستان، که در سمت نخست‌وزیر ایفای نقش می‌کرد توانست وضعیت اقتصادی کشور را بهبود دهد. بلغارستان یکی از کشورهای عضو سازمان ملل متحد است که در سال ۲۰۰۷ میلادی به عضویت اصلی اتحادیه اروپا در آمد. این کشور همچنین در سال ۲۰۰۲ میلادی به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو ) پیوست.بلغارستان سرزمینی با میراث فرهنگی غنی و متنوع است که سابقه‌ای به درازای تاریخ دارد. وجود عقاید، آداب و سنن قبایل و مردم آن از گذشتگان تا امروز‌هزاران پیام فرهنگی برای ساکنان این سرزمین به میراث گذاشته است. پیام‌هایی از روش زندگی، سنن و عقاید معنوی به جای مانده از اقوام و قبایل باستانی این سرزمین از تراسی‌ها و یونانی‌‌ها گرفته تا رومی‌ها و نیاکان گذشته بلغارها. آنهایی که به قول مردم بلغارستان تجربیات و درس‌های زندگی را برایشان به یادگار گذارده‌اند. ابزارآلات کار و ظرف و ظروف سنگی و استخوانی کشف شده در غار باچوکرو (Bachokiro) را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین یافته‌های این سرزمین دانست. آثاری که قدمتی از عصر پارینه سنگی تا قرون وسطی را با خود یدک می‌کشند. اشیای طلایی گورستان کالکولیتیک وارنا را می‌توان قدیمی‌ترین اشیای طلاکاری شده جهان نامید. معادن مس در نزدیکی منطقه استارازاگو نیز از باستانی‌ترین معادن اروپا است. سنگ مس و ابزار آلات مسی در این کشور سابقه‌ای ۸هزار ساله دارد در این میان زیباترین آثار هنری پیش از تاریخ این سرزمین نقاشی‌هایی است که روی دیواره‌های غار‌هاگورا کشف شده‌است. این آثار در شبه جزیره بالکان بی‌بدیلند. در میان آثار ارزشمند مکشوفه در سرزمین‌های بلغارستان میراث فرهنگی تراسی‌ها نیز وجود دارد. اقوامی که شاهکارهای معماری و هنری فراوانی را از خود به جای گذارده‌اند. تراس‌ها با گذر قرون از آغاز عصر برنز گنجینه‌های ارزشمندی همچون معابد، مقبره و شهرهای فراوان از خود به یادگار گذاشتند.
از میان مناطق فرهنگی و گردشگری بلغارستان نیز می‌توان به معبد کاژانکوک (kazanluk) و معبد اسوشتاری (sreshtari) اشاره کرد که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز قرار دارد.ردپاهایی از روم باستان نیز جزو آثار منحصربه فرد این سرزمین محسوب می‌شود. دیوار قلعه‌ها، معابد، آمفی‌تئاترها، ورزشگاه‌ها و ساختمان‌های متعدد در شهرهای قدیمی این کشور نیز از جمله این آثار هستند. بسیاری از آنها که تعمیر شده و در معرض دید قرار دارند، نمونه‌های درخشانی از مهندسان و معماران ماهر آن زمان را به تصویر کشیده‌اند، از معروف‌ترین آنها می‌توان به سالن تئاتر باستانی پلودین، چشمه آب گرم رومی وارنا، موزه فضای باز پرسیتا در مرکز شهر روز (ronse) و بسیاری از مناطق دیگر اشاره کرد.با شروع قرن چهارم میلادی و با آغاز مذهب مسیحیت در سرزمین بلغارستان ساخت معابد مسیحی نیز در این کشور آغاز شد. از این میان می‌توان به کلیساهای صوفیه و سنت جورج در شهر صوفیه و کلیسای شروناتا در پروشتیتسا اشاره کرد.از زمان بلغارهای ساکن در سواحل رودخانه دانوب بناهای تاریخی و فرهنگی فراوانی به جای مانده است. آثار موجود در شهرهای پلیسکا (pliska) و ولیکی پرسلاو (velikipreslave) پایتخت‌های قدیمی این کشور، حاوی شواهد زنده‌ای از مهارت‌های ساختمان‌سازی و معماری سنتی به جای مانده از بلغارهای قدیمی است.یکی دیگر از بناهای مشهور این کشور سمبلی از قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بلغارستان در زمان سیمون کبیر در دوران قرون وسطی است که به عصر طلایی فرهنگ بلغار شهرت دارد. مجسمه اسب‌سوار مادارا (madara) نیز یکی از نمونه‌های برجسته هنری و معماری این کشور است که در اروپا بی همتا است. این اثر حتی در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
شهر ولیکوتورنو به عنوان سمبل مقاومت بلغارستان طی اعصار و قرون متمادی شناخته شده است. این شهر در قرن‌های دوازدهم و چهاردهم میلادی پایتخت بلغارستان سلطنتی بوده و یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای جنوبی اروپا را تشکیل می‌داد. مدرسه هنر و ادبیات ولیکو، دادگاه‌ها و کلیساهای متعدد این شهر از نمونه‌های برجسته تاریخی و فرهنگی این کشور به شمار می‌روند.
با پایان یافتن قرن هجدهم و آغاز قرن نوزدهم دیگر ساختار هویتی بلغارستان رو به تغییر نهاد، طرح توسعه شهری آن گسترده شد، شهرها و ایالات آن شکل تازه‌ای به خود گرفت و به شکلی مدرن با جوامع اروپایی همسو شد. اندک‌اندک نفوذ فرهنگی اروپایی به صورت محسوس در روش زندگی و طرز پوشش مردم نمودار شد. شهرهایی همچون صوفیه، پلوودیو، وارنا، روز، بورگاس و دیگر شهرها با گذشت چند نسل تغییرات عمده‌ای را در خود شاهد بودند. در حال حاضر بخش اعظمی از شهرهای بلغارستان شکل تازه‌ای از بافت شهری را به خود گرفته‌اند، برخی وقف مراکز دانشگاهی شده و برخی دیگر محلی برای تولید سرگرمی‌های مختلف. و امروز هنرمندان، نویسندگان، معماران، دانشمندان و مخترعان این کشور برای ساخت فردایی بهتر برای بلغارستان تلاش می‌کنند و با برخورداری از فرهنگی چند‌هزار ساله و تلفیق آن با هنر امروز به خلق تصاویر و نمونه‌های برجسته هنری و معماری کشور می‌اندیشند.
.