کشور آرژانتین با توجه به اقلیم آب و هوایی خود دارای دیدنی های طبیعی بسیاری است که می تواند نظر هر بیننده ای را به خود جلب کند! قصد داریم در این مطلب صرفاً به معرفی مناطق طبیعی و دیدنی آرژانتین بپردازیم. گفتنی است که در مطالبی جداگانه به طور خاص به پارک های آرژانتین، شهرهای دیدنی آرژانتین و البته مناطق دیدنی تاریخی و فرهنگی آرژانتین در اصفهان تور پرداخته شده است که توصیه می کنیم اگر قصد سفر به آرژانتین را دارید حتما آن ها را نیز مطالعه کنید.
رودخانه اسکوریال (Escorial)
اسکوریال نام رودی از گدازه های خشک شده است که از یک آتشفشان به سوی دریاچه می رود. این رود در مسیر چشمه های آب گرم لاهوانکو در نزدیکی لاگونا ورده قرار دارد. بهترین زمان برای بازدید از آن اواخر بهار و تابستان است. مسیری باریک که به این نقطه می رسد، زیبایی خاصی دارد.
باغ‌های ژاپنی
در شهری شلوغ و پر سر و صدا مثل بوینس آیرس، باغ‌های ژاپنی مکانی آرام و به دور از هیاهو برای شما فراهم می‌کنند. در این باغ‌ها که همه روزه باز هستند، مرداب‌های آرام و پل‌های زیبا به رنگ قرمز بسیار جالب توجه هستند. با پرداخت هزینه‌ای اندک می‌توانید غذا تهیه کرده به ماهی‌های کپور گلگون غذا بدهید.
دریاچه آرخنتینو
دریاچه آرخنتینو یا لاگو آرخنتینو (به اسپانیایی: Lago Argentino به معنای دریاچه آرژانتین) دریاچه ای واقع در ایالت پاتاگونیایی سانتاکروز در جنوب آرژانتین است. این دریاچه بزرگترین دریاچه آب شیرین در آرژانتین بوده و مساحتی برابر با ۱٬۴۶۶ کیلومتر مربع را دربر می گیرد. متوسط عمق دریاچه آرخنتینو ۱۵۰ متر است و در ژرفترین نقطه به حداکثر ۵۰۰ متر می رسد.
دریاچه آرخنتینو در داخل پارک ملی لوس گلاسیارس (پارک ملی یخچال های طبیعی) قرار دارد و چشم اندازی از چندین یخچال طبیعی را شامل می شود. آب این دریاچه به وسیله آب ناشی از ذوب یخسارهای چندین رودخانه، آب های دریاچه ویدما که از طریق رود لا لئونا به آرخنتینو می پیوندد و بسیاری جویبارهای کوهستانی تأمین می شود. حوضه آبخیز دریاچه آرخنتینو گستره ای تا بیش از ۱۷٬۰۰۰ کیلومتر مربع را دربر می گیرد و این دریاچه از طریق رود سانتا کروز به اقیانوس اطلس می پیوندد.
یخچال های طبیعی منطقه، شهرک ال کالافاته که در مجاورت دریاچه قرار دارد و خود دریاچه، جزو مناطق مهم توریستی به شمار می روند. همچنین وجود انواع مختلفی از ماهیان همچون ماهی خاردار، قزل آلای دریاچه ای و قزل آلای رنگین کمان، این دریاچه را به مکانی محبوب برای ماهی گیری بدل کرده است.
دریاچه پوئلو
دریاچه پوئلو یا لاگو پوئلو (به اسپانیایی: Lago Puelo) دریاچه ای واقع در پارک ملی لاگو پوئلو در شمال غربی ایالت چوبوت در پاتاگونیای آرژانتین است. این دریاچه که خاستگاهی رودخانه ای-یخچالی دارد مساحتی برابر با ۴۴ کیلومتر مربع را در بر گرفته و حداکثر عمقش به ۱۸۰ متر می رسد. جنگل های بارانی معتدل والدیوین، علی رغم قرارگیری دریاچه در شرق رشته کوه های آند، گرداگرد آن را پوشانده اند و هرسال تابستان بیش از ۲۰٬۰۰۰ گردشگر از این منطقه دیدن می کنند. حجم آب دریاچه پوئلو برابر با ۴٬۹۰۲ کیلومتر مکعب است و رودهای توربیو، اپوین و آزول، سه رود مهمی هستند که به این دریاچه می ریزند.
سان مارتین دو لوس آندس (San Martín de los Andes)
این دهکده خوش منظره در ساحل دریاچه لاکار در کوهپایه رشته کوه های عظیم آند قرار گرفته و با جنگل های وحشی و آبراه های متعدد محاصره شده است. دوستداران ورزش های آبی، اسب سواری و پرنده نگری در این دهکده جادویی هرچه بخواهند پیدا می کنند. هنرمندان محلی زیادی هم هستند که کارگاه هایشان را به روی عموم باز کرده اند. این دهکده با اتومبیل سه ساعت راه از گردشگاه اسکی باریلوش فاصله دارد.
سرو فیتزروی (Cerro Fitzroy)
فیتزروی قله ای مرتفع است که در میان قله های یخی پاتاگونیا به سمت شرق سر بر آورده است. قله های زیادی در این منطقه وجود دارند، ولی فیتزروی بدون شک شگفت انگیز ترین آنها است، زیرا رئوس نوک تیزی دارد که برای مشتاقان صخره نوردی چالش های شگفت انگیزی دارد. فیتزروی در پارک ملی گلاسیر هم واقع شده است. صعود به این قله یکی از دشوارترین تجربه های کوهنوردی در دنیاست، نه بخاطر ارتفاعش که ۳۳۷۵ متر است، بلکه بیشتر بخاطر شرایط دشوار آب و هوایی منطقه، فتح آن چالش بزرگی است.
غار دست در آرژانتين
“غار دست “در ريو واقع در استان کروز آرژانتين است . اين غار ۳۰هزار سال قدمت دارد و غاري استثنايي در زمينه هنر است . اين نقاشي ها توسط جوامع شکارچي که حدود ۹ تا ۱۳ هزار سال پيش در اين غار زندگي مي کردند کشيده شده است. آنها از استخوانها چيزي شبيه به اسپري رنگ درست کرده بودند و براي کشيدن اين نقاشي ها دور دست هاي خود را رنگ کرده اند ، از آنجايي که بيشتر اين تصاوير مربوط به دست چپ است معلوم مي شود کساني که اين نقاشي ها را کشيده اند راست دست بودند .
لاگونا توره (Laguna Torre)
پیاده روی شش ساعته به لاگونا توره کاملاً ارزشش را دارد. مسیر آن هموار است و مناظر باشکوهی از قله سرو توره دارد. در مسیر علائم کافی وجود دارد و نیازی به راهنمای تور نیست و البته رسیدن به دریاچه هم بسیار نفس گیر است. در زمستان دریاچه یخ می بندد و تکه های یخ جالبی روی آن تشکیل می شود.
یخچال پریتو مورنو
این یخچال به مساحت ۲۵۰ کیلومتر مربع، سومین ذخیره بزرگ آب شیرین روی کره زمین است. این یخچال بخشی از پارک ملی لوس گلاسیر در استان سانتا کروز آرژانتین است. این منطقه از لحاظ استراتژیک منطقه مهمی برای مشاهده و تحقیق است و مناظری نفس گیر از شکستن یخ ها و شناور شدن یخکوه های عظیم در آن قابل مشاهده است. این منطقه یکی از بهترین جاذبه های طبیعی آمریکای جنوبی محسوب می شود. بهترین موقع سال برای بازدید از این مکان، بین اکتبر و اوایل آوریل است، ولی بهترین زمان ماه های ژانویه و فوریه است که وسط تابستان آرژانتین محسوب می شود که شلوغ ترین موقع سال است. گردشگرانی که می خواهند از یخچال ها بازدید کنند، در هتلی در نزدیکی آن به نام کالافیت می مانند که بهترین پذیرایی را دارد.
.