دیدار از آخرین شانگریلا (بوتان)

یکی از زیباترین و عجیب‌ترین مقاصد دیدنی در دنیا، کشور بوتان است. بوتان در بین سه کشور چین،هند و نپال قرار گرفته است. همراه اصفهان تور باشید تا اطلاعاتی بیشتر درباره این کشور بدست بیاورید..وجود صومعه‌های زیبا و کوه‌های سر به فلک کشیده، از جاذبه‌های مهم گردشگری بوتان محسوب می‌شوند. به علت استراتژیک نبودن موقعیت این کشور و همچنین کوهستانی بودن منطقه، موردتوجه استعمارگران قرار نگرفت و همواره در اختیار پادشاهان محلی بود. پیش از پادشاهی، کشور تحت حکومت روحانیون اداره می‌شد.

حال و هوای بوتان!

بوتان کشوری است کوچک در جنوب آسیا که در ارتفاعات هیمالیا و در بین کشورهای چین، هند و در شرق نپال، قرار گرفته است. مساحت این کشور ۴۷۰۰۰ کیلومتر مربع است که ازنظر وسعت صد و سی و پنجمین کشور جهان محسوب می‌شود.

میزان بارندگی در این کشور بیش از ۳۰۰ سانتی‌متر در سال است، و درجه حرارت آن به ۲۷ درجه سانتی‌گراد در جنگل‌های جنوبی می‌رسد. کوه‌های هیمالیا بیشتر کشور را در برمی‌گیرد. دره‌های مرکز بوتان فراخ و حاصلخیز است. شهر تیمبو پایتخت بوتان یکی از مهم‌ترین نقاط گردشگری این کشور است.

  دورنمای بوتان:

واحد پول بوتان نگولترم با واحد جزء (چتروم) است.

صادرات بوتان را نیز سیمان، مواد معدنی، الوار، هل و زنجبیل و سایر ادویه جات تشکیل می‌دهد. در سال ۱۹۸۰ بوتان تنها کشور جهان بود که تلفن نداشت.

شهرهای مهم این کشور فونت‌شولینگ ، پارودز، یاتونگ هستند.

جمعیت این کشور در سال ۲۰۱۱ حدود ۷۰۸،۴۲۷ نفر بوده است و ازنظر جمعیتی صد و شصت و پنجمین کشور جهان محسوب می‌شود. ۵۹ درصد از مردم آن از نژاد بوتانی و ۳۵ درصد نپالی هستند. امید به زندگی برای زنان ۶۶ سال و برای مردان ۶۵ سال است. میانگین سنی ۵/۲۳ است.

زبان رسمی مردم بوتان (دزونگخا؛ نوعی زبان تبتی) است، این زبان یکی از ۵۸ زبان خانواده زبانی تبتی است. همچنین گویش نپالی نیز در این کشور متداول است. مردم بوتان عمدتاً شامل انگالوپها و شارچوپها که به ترتیب بوتانی‌ها غربی و بوتانی‌های شرقی نامیده می‌شوند، هستند. کشور بوتان از سال ۲۰۰۴ هرگونه خریدوفروش دخانیات و محصولات تنباکو را ممنوع کرده است.

غذا ها در غنا

غنا یکی از کشور هایی است که دارای فرهنگ غنی آشپزی است .

فرهنگ غذایی در غنا بازتاب کننده فرهنگ محلی در غنا است.غذاهای غنا گردشگران را وادار می کنند تا از غذاهای محلی و محصولات غنا تهیه کنند.

قرمز ( RED RED )

بیشتر مردم در جهان از لوبیا بدشان می آید ولی این غذای غنایی یک ظرف لوبیا است که موفق شده تا مردم زیادی را علاقه مند به لوبیا کند.

قرمز قرمز که یک کیک لوبیا است از لوبیا, ماهی و آفتاب گردان تهیه می شود رنگ قرمز غذا به خاطر روغن نخل قرمز است اما در برخی مناطق از رب گوجه برای قرمز کردن غذا استفاده می شود.

قرمز قرمز یکی از معروفترین و محبوب ترین غذاها در غنا است.

فوفو

فوفو که یک نوع پوره سیب زمینی شیرین است به عنوان غذای فرعی در غنا تهیه می شود.

شکو ( Shoko )

شکو یکی از غذاهای سنتی در غنا است که از نظر قیمت بسیار ارزان است.

این غذا از گوشت گاو, ادرویه های تند و سبزیجات تهیه می شود.

شکو بسیار مقوی است و از این غذا در زمان تفریح و حتی جنگ استفاده می شود.

واکی ( ٌWaakye )

واکی نشان می دهد که مردم در غنا چقدر عاشق برنج و لوبیا هستند .

واکی یک ظرف بسیار تند از ترکیباتی چون لوبیا و برنج است که با مرغ, ماهی و تخم مرغ سرخ شده و اسپاگتی سرو می شود.

غنا به دلیل دارا بودن مناطق طبیعی بسیار دارای دیدنی های طبیعی بسیاری است که طلوع سفریاد قصد دارد تا شما را با برخی از این مناطق اشنا کند.

پارک ملی کاکوم

پارک ملی کاکوم یکی از جاذبه های گردشگری در کشور غنا است که به دلیل جنگل های بارانی, پوشش گیاهی و جانوری نادری که دارد مشهور شده است.

گونه های در معرض انقراضی در این پارک وحود دارند که می توان به فیل های کوتوله, بوقلمون جنکلی و گربه ها اشاره کرد.

وجود پل های معلق در این پارک که در ارتفاع ۴۰ متری از سطح زمین قرار گرفته اند و محل عبور عابران پیاده بر فراز این پارک زیبا هستند.
این پل های معلق از طناب سیمی, پایه های الومینیومی و تخته های چوبی ساخته شده اند و توسط تورهایی محافظت می شوند اما برای افراد دیگر که نمی توانند در ارتفاع قرار گیرند مسیری در زیر این پل ها تعبیه شده اند.

آرامگاه قوام نکرومه

آرامگاه قوام نکرومه در غنا بنا شده است.

قوام نکرومه  متولد سال ۱۹۰۹ است که رهبریت غنا را در سال های ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۶ در دست داشته است.

نکرومه کسی بود که استقلال و ازادی را برای مردمان غنا به وجود اورده است.

پارک ملی مول

پارک ملی مول که یک یکی از جاذبه های طبیعی در غنا است دارای پوشش گیاهی فراوان و جانورانی چون فیل است.

گردشگران در این پارک می توانند از نزدیک جانوران در این پارک را ببینند چون در این پارک حیوانات بدون هیچ قفس و حفاظی در پارک مول زندگی می کنند.

قلعه ساحل کیپ

قلعه ساحل کیپ فلعه باستانی مربوط به دوران وسطایی است و این قلعه به عنوان یک مرکز تجاری بوده است که سوئدی ها از ان برای تجارت چوب و طلا استفاده می کرده اند همچنین برده ها از مهمترین کالاایی بوده اند که در این قلعه مورد معامله قرار می گرفته اند.

بازدیدکنندگان می توانند از بقایای این قلعه و بلوکی که برای حراج بردگان استفاده می شده است و توپ ها و دیگر اشیاء باقی مانده از این قلعه دیدن کننند.

بوسوا

بوسوا یک روستای تفریحی, ساحلی و ماهیگیری در ناحیه غرب اهانتا در منطقه غربی غنا قرار دارد.

بوسوا بیش از ۵۰۰۰ ساکن دارد و جاده های ان اسفالت برای رسیدن به شهر دارد.

در گذشته در بوسوا تعداد زیادی درخت نخل وجود داشته است که بر اثر بیماری نخل که در بوسوا منتشر شد در نخل های بوسوا مردند و امروزه تنها ساحل های ماسه ای طولانی بر جا مانده است.

غنا کشوری باستانی با آداب و رسوم و سنن مختلف است. یکی از این سنت ها، ساختن تابوت به شکل وسایل روزمره زندگی است.اگر مایل به آشنایی بیشتر با این کشور هستید همراه ما باشید…

 در مناطق جنوبی غنا، تابوت ها به اشکال مختلفی همچون میوه‌ها، حیوانات یا وسایل مربوط به شغل افراد طراحی می شوند. این تابوت ها ممکن است به شکل دوربین، آناناس، ماهی، شیر  و یا حتی سوسک به عنوان نمادی از قبیله افراد باشند. دیگر تابوت ها به شکل هواپیما، قوطی یا شیشه نوشابه، تلفن همراه، توپ جنگی و یا حتی گونی آرد طراحی می شوند.

در غنای باستان تنها رؤسای قبایل و کشیش ها افتخار داشتن چنین تابوتی را داشتند. اما بعد ها این سنت در میان مردم عادی نیز رواج پیدا کرد.

اسلام در شمال غنا

مناطقی در شمال ساحل طلا (غنای امروز) از قرن نهم تا پانزدهم (۱۶۰۰-۱۰۰۰) میلادی بازگانان مسلمان در مسیرهای عمده تجاری در غرب آفریقا رفت و آمد داشتند. دراین دوره زمانی بود که مردم «آکان» غنای امروز دین اسلام را پذیرفتند.

مورخانی چون  Trimingham (۱۹۷۹)، Clarke  (۱۹۸۲) و Hiskett  ( ۱۹۸۴) همگی براین عقیده‌اند که دین اسلام برای نخستین بار درقرن هجدهم در برخی مناطق واقع د ر Volta  Basin که کشور امروزی غنا نیز د راین محدوده جغرافیایی  قرار داشته  وارد شده است. اما اولین گروههایی که به نوعی موجبات گسترش دینی را فراهم کردند بازرگانان  مذهبی بودند که بیشتر از شمال غربی امپراطوری مالی کهن به این منطقه رسیده بودند.

یکی از اقوامی که مبلغ رسمی نبوده اما توسط تجار مسلمان دین اسلام را پذیرفته و به تبلیغ آن همت ورزیده بودند به نام Wangara ملقب بودند. مسلمانان افریقایی که بیشتر بازرگان بوده در روابط تجاری خود با مردم بومی (حتی هوسا زبان) آنها را به اسلام دعوت می کردند. نکته مهم در تبلیغ آنها پرهیز از هرگونه رفتار تبلیغی بود که احتمال می دادند موجبات اختلاف و رنجش خاطر طرف مقابل را  در وصول به اهداف تجاری فراهم آورد.

دراینجا باز لازم به تاکید است که نخستین مسلمانان در این منطقه در غرب آفریقا در رفتار خود بسیار اهل احتیاط بودند. برای نمونه، خیلی به رفتار با میزبان دقت می کردند که بتوانند احترام و رفتار محترمانه ای را داشته باشند. همان گونه که به انجام مناسک اسلامی  در برابر میزبانان خود مشغول بودند خیلی مواظب بودند که فرهنگ محلی را پذیرفته  و حتی در برخی از مراسم و مناسبت ها شرکت کرده و هم نشین آنها باشند. چنین رفتاری در گذر زمان باعث ایجاد فرهنگی شد که به خوبی ویژگی های ایمان اسلامی را برای مردمان بومی نشان می‌داد و در نهایت چنان شد که فرهنگ بومیان و تجار مذهبی مشابهت زیادی باهم پیدا کنند.

روحانیون بازرگان هرگز در رفتار های تبلیغی خود سخت نمی گرفتند و همواره با بومیان با دیده احتیاط در نرمش رفتار توجه وافر داشتند. نتیجه چنین سبک رفتار طی گذشت زمانهایی موجب گردید تا یک سری آداب و رسوم دینی طوری در فرهنگ بومی هماهنگ باشد که مردم تفاوتی را احساس نکنند و به عنوان نمونه می توان به آئین ازدواج و مرگ اشاره داشت. به تدریج، برخی جشن‌های بومی محلی و اسلامی در هم ترکیب شد و آئین ها همگی رنگ و بوی سنتی و اسلامی را باهم گرفت. کار هماهنگی تا آنجا پیش رفت که اعتماد حاصله موجب شد تا برخی روحانیون مسلمان حتی مسئولیتهایی را در برابر زندگی مردم بومی پذیرا باشند.

 اسلام در جنوب غنا

برابر نظر «مامونی سلمانا» (۱۹۹۴)، جمعیت مهاجر مسلمان در غنا شامل مسلمانانی از شمال کشور Gonja، Wa، Mamprugu، Dagbon وغیره  وبه همراه مردمی مسلمان از کشورهای فرانکفونی غرب آفریقا وهوسا زبان نیجریه ودیگر قبایل افریقایی مسلمان و مهاجرین غیر افریقایی می باشد. بنابراین مسلمانان جنوب و درمنطقه ساحلی شامل بومیان ونیز مهاجرین می شدند. حضور دیرینه مسیحیت در جنوب غنا عامل مهمی بود که به همراه دیگر زمینه ها شرایط زندگی دینی مسلمانان در شمال و جنوب غنا را از هم متفاوت می ساخت. رهبری جامعه مسلمانان در جنوب کشوربا شمال متفاوت بود وبسیاری از مسلمانان جنوب به نام «طوبی» خوانده می شدند.

یکی از قدیمی ترین سازمانهای اسلامی غنا، «مرکزاسلامی غنا» نام دارد که به سال ۱۹۵۷ در اکرا، پایتخت غنا تاسیس شد. سابقه رهبری مسلمانان جنوب هم به افرادی چون  ادریس نینو (رهبر هوسایی در اکرا) و معلم بریما (یوروبای اکرا) می رسد. مسجد مرکزی اکرا هم  برای بیش از شش سال توسط قدرت‌های استعماری بسته شده بود.

همراه اصفهان تور باشید تا بیشتر با کشور غنا آشنا شوید…

اطلاعات کشور غنا

پایتخت کشور غنا اکرا است.

جمعیت کشور غنا ۲۷ میلیون نفر است.

زبان رسمی در غنا زبان انگلیسی است.

دین رسمی در غنا مسیحیت است و و درصد کمی نیز مسلمان هستد.

شعار ملی در غنا ازادی و دادگری است.

غنا دارای اب و هوای گرم و مرطوب و پر باران است.

پرچم غنا

پرچم غنا  در سال ۱۹۵۷ به رسمیت شناخته شده است و از سه رنگ قرمز, زرد و سبز تشکیل شده است .

این سه رنگ به صورت افقی قرار گرفته است و و یک ستاره در میان پرچم قرار گرفته است.

رنگ قرمز نماد خون ریخته شده افراد در استقلال کشور غنا, رنگ زرد نماد معادن و رنگ سبز نماد جنگل های انبوه کشور است و ستاره ای که در میان پرچم قرار گرفته است نماد رستگاری آفریقا است.

اقتصاد غنا

واحد پولی در غنا سدی است.

کشور غنا بزرگترین تولید کننده تارگیل در مقیاس جهانی است.

از مهم ترین معادن در غنا معادن طلا است و همچنین غنا دومین صادر کننده الماس در دنیا می باشد.