غار لانگ یو یکی از غارهای دیدنی و البته رازآلود و اسرارآمیز در چین است. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی و بررسی این غار زیبا پرداخته ایم. همچون همیشه با ما همراه باشید.
چین، کشوری است هزار رنگ و هزار افسانه، که قدمت کهن، فرهنگ قدیمی ساکنینش، جمعیت بسیار زیاد و وسعت عظیم سرزمینش، در کنار جاذبههای طبیعی و دیدنیهای شگفتانگیز تاریخی، این کشور را به یکی از جذابترین مناطق گردشگری در سراسر جهان تبدیل ساخته است.
دیدنیهایی که میتوان آنها را هم در گروه آثار طبیعی قرار داد و هم در زمرهی میراث تاریخی و بسیار کهن این سرزمین چندین هزارساله درنظر گرفت. این بار، غاری اسرارآمیز با رمز و رازی جالب و شگفتانگیز به یکی از جاذبههای محبوب و مشهور این کشور آسیای شرقی تبدیل شده است. «غار لانگ یو»، نام این پدیدهی جالب و منحصربهفرد است که از زمان کشف آن تا به امروز باعث حیرت و شگفتی جمع زیادی از کارشناسان، دانشمندان و گردشگران شده است.
در سال ۱۹۹۲ میلادی، « وو آنای» (Wu Anai)، مرد کنجکاو و عجیب، در نزدیکی روستای چینی به نام «شیان بیکون» که در شهرستان «لانگ یو» قرار دارد، به تلمبه زدن یا پمپاژ کردن آب از برکهی روستا پرداخت. وی این عمل را براساس ظن و احساسی که داشت انجام داد؛ احساس وقوع یک حادثهی عجیب در آینده در وی به قدری عمیق بود که او را متقاعد کرده بود این برکه، طبیعی نبوده و طبق افسانههای محلی، از عمقی بینهایت برخوردار نیست. این باور وو آنای را مصمم ساخت تا حرف خود را اثبات کند. بنابراین تصمیم گرفت ابتدا برخی از روستاییان را با نظر خود متقاعد و همسو سازد و پس از آنکه موفق به این امر شد، به کمک آنها پمپ آبی را خریداری کرده و به کشیدن آب از برکه مشغول شدند. پس از مدت زمان ۱۷ روز پمپاژ کردن آب برکه، سطح آب به اندازهای کاهش یافت که درب ورودی یک غار مصنوعی و البته باستانی آشکار شد و همین کشف، ادعای وو آنای را تایید کرد.
این غار که اکنون به «غار لانگ یو» نام گرفته است، نشاندهندهی یکی از بزرگترین حفاریهای زیرزمینی است که در دوران باستان انجام شده است. در نهایت مردم توانستند ۲۴ غاری را که با دست انسان حفاری شده بود، کشف کنند. غارهایی که مساحت هر کدام از آنها به طور میانگین هزار متر مربع و ارتفاع سقف آن بالغ بر ۳۰ متر بود. بنابراین مساحت مجموع غارها به بیش از ۳۰ هزار متر مربع میرسید.
هرچند ما میدانیم که غارها طبیعی نیستند، چراکه میتوان آثاری از حفاری را بر دیوارههای داخلی آن مشاهده کرد. همچنین کندهکاریها نیز به گونهای انجام شده است که الگو و سبکی یکنواخت از شیارهای موازی که به اعتقاد برخی از کارشناسان نمادین و همانند یک سمبل است، مشاهده میشود. جالب است بدانید که این نشانهها، مشابه علاماتی است که در ظروفی سفالین حک شده است. این سفالها که دارای عمری بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ سال پیش از میلاد است، در موزه، که در همین منطقه است، نگهداری میشود. همچنین پلهها، ستون و طرح و پیکرهای حجاری شدهی نفیس نیز در این غار وجود دارد.
بر اساس برخی از برآوردها، به نظر میرسد که غارها در بیش از ۲ هزار سال پیش، احتمالا در ۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، حفر شده است. تخمین تقریبی نشان میدهد که حدود یک میلیون متر مکعب سنگ برای ساخت و ایجاد این غارها استخراج شده است. قطعا چنین پروژهی عظیمی مورد توجه مورخان و مسافران قرار میگرفت و چین میتوانست از این مسئله برای جذب گردشگر و توسعهی این صنعت استفاده کند. این در حالی است که هیچ سند و مدرکی تا به امروز یافت نشده است؛ و این مسئله با توجه به اینکه چینی های باستان، دقت زیادی در ساخت و ایجاد هنرهای دستی و ساختمانها و عمارات خود به خرج میدادند، امری بسیار عجیب است.
با این حال نمیتوان این احتمال را که قاعده یا قانونی وجود داشته است که سازندگان غار باستانی، به راحتی میتوانستند غارهای طبیعی موجود را گسترش داده و بر وسعت آنها اضافه کنند، نادیده گرفت. و ای کاش در مورد بسیاری از چیزها مانند چگونگی ساخت این غارها به وسیلهی تخته سنگها و صخرهها، توضیحاتی نیز برجای میگذاشتند. با این حال، حفاری غارها یک پروژهی برجسته و قابل توجهی بوده است که در دوران باستان توسط انسانها انجام میشد و امروزه همچنان برای ما همانند یک رمز و راز، باقی مانده است.
.