جزیره کیش با توجه به شرایط جوی و اقلیمی خود دارای جغرافیای گیاهی خاص خود نیز می باشد. در این مطلب در اصفهان تور به بررسی اقلیم و آب و هوای این جزیره زیبای خلیج همیشه فارس پرداخته ایم. با ما همراه باشید.
کيش همانند ديگر جزاير خليج فارس – به ويژه جزاير تنگه هرمز – در نوار باريکی از سرزمين رویش های خاص گرمسيری نيمکره شمالی، با عرض کم جغرافيائی، بين فلات ايران (در شمال) و صحرای عربستان سعودی (در جنوب) واقع است. به جز ويژگی های خاص جغرافيائی و اقليمی محلی، اين جزيره نير همانند ديگر جزاير نزديک خود نظير فارور، هندورابی، شتوار، لاوان و حتی قشم در سلطه شرايط حاکم اقليم نيمه استوائی اين نوار رويشی قرار دارد. براساس تقسيم بندی اقليم های حياتی که در آن اقليم حسب تأثير عواملی توأم از بارش و دما، يعنی نسبت ميزان بارندگی به ميلی متر به درجه حرارت در طول سال معين می شود و اگر ميزان بارش از دو برابر درجه ی حرارت کم تر باشد آن اقليم خشک به حساب می آيد، کيش در منطقه ای بسيار خشک قرار دارد و شرايط اقليمی آن در کل خشک و نیمه استوائی است. ميانگين بارندگی بيست ساله کيش طبق آمار ۱۹۰ ميلی متر ( ۶۵% در زمستان، ۲۸% پاييز، ۱۴% در تابستان)- نشريه ديروز و امروز کيش- و ميانگين دمای ساليانه آن ۶/۲۶ درجه ی سانتي گراد ذکر شده است.
وضع رطوبت نسبی جو و ضريب ميزان شرايط اقليمی حاکم بر کيش، آب و هوای آن را بحری ساخته است . به جز ايام فصول سرد، بقيه ايام سال رطوبت آن بالای ۶۰ درصد است. در ماه های آبان تا ارديبهشت هوای کيش ملايم و نوسان حرارت آن بین ۱۸ – ۲۵ درجه سانتی گراد است. آمارهای موجود در آرشيوهای سازمان منطقه ی آزاد کیش حاکی از هوای بسيار گرم، تا گرم معتدل و همراه با رطوبت نسبی زياد و گاه باران هائی با شدت متغير و غالباً کم دوام در برخی از ایام سال است. ساعات آفتابی جزيره کیش بيشترين ساعات آفتابی منطقه – به جز سواحل نواحی جنوب شرقی و يا چند جزيره ديگر خليج فارس – يعنی حدود ۳۱۰۰ ساعت در سال است.
کيش در طبقه بندی معمول اقليم شناختی و حسب عوامل و عناصر اقليمی، به ويژه واقع بودن در مجاورت رأس السرطان و معرض سیستم پرفشار هوای حریم حاره ای و داشتن ویژگی هائی از موقعیت محلی که در آب های گرم و کم عمق خلیج فارس و تأثیر شرایط اقلیمی آن قرار دارد طبیعتاً گرم است. و، همیشه و یا در بیش تر ایام سال هوائی شرجی دارد.
بارش های کیش معمولاً در ماههای آذر و اسفند صورت می گیرد. بارش های آذرماه تقریباً نا منظم و شدت متغیر دارد. اما بارش های اسفندماه منظم، وضعی نسبتاً ثابت و دارای میانگینی در حدود ۳۱ میلی متر است. برآوردهای نسبی، چند ساله نشان می دهد آغاز فصل بارش معمولاً آبان ماه و پایان بارندگی تقریباً اردیبهشت ماه است و ایام بارندگی آن در مجموع چند ساعت است و در چند روز صورت می گیرد.
عامل عمده بارش های فصلی کیش وعلت پراکندگی و زمان وقوع آن، مربوط به ورود توده های هوا روی آب های خلیج فارس است. بارش های منطقه ای خلیج فارس عمدتاً معلول مراکز پرفشار جریان سیستم های مرطوب جنوبی (سودانی) و مراکز کم فشار سیستم های مدیترانه ای و جریان های مرطوب مرتبط با اقیانوس هند و بالاخره متأثر از رژیم بارندگی موسمی است. بنابراین ایام بارش کیش با فصول سرد و عدم بارش با فصول گرم یعنی تابستان آن انطباق کامل دارد.
آز آنجا که جزیره ی کیش در نوار رویشی حریم حاره ای قرار دارد. طبیعتاً نفوذ گاه به گاه جریان های فصلی اقیانوس هند به آن به ویژه در مرداد ماه – که اوج فعالیت این جریان ها است هرازگاه دارای بارش های اتفاقی پراکنده و سریع و کوتاه تابستانه به صورت رگبارهای شدید است. مقدار نزولات تابستانه کیش گاه ازتمامی مقدار بارش سالیانه آن بیش تر و معمولاً سیل آسا است. علت اصلی بارش ها و نزولات صعودی میدهد، باشد.
مقدار بارش سالیانه نسبت بر میزان تبخیر سالیانه همیشه معرف اوضاع اقلیمی هر ناحیه است و اگر حداقل مقدار تبخیر یک ناحیه بیش از ۱۰ برابر نزولات آن باشد (مانند صحاری و یا غالب بخش های مرکزی ایران) آن اقلیم خشک، گرم و بری است. اما کیش با آن که طبق آمار، دارای میانگین متوسط میزان بارش سالیانه حدود ۱۹۰ میلی متر است و تبخیر سالیانه آن در حدود ۱۶۵۰ میلی متر، یعنی بیش از ۹ برابر بارش می باشد و باید آب وهوای ابری داشته باشد، ولی به علت موقعیت مح
لی یعنی واقع بودن در بخش آب های کم عمق و گرم خلیج فارس با رطوبت بالای نزدیک به حد اشباع (در اسفند ۵۰ -۵۵، در مرداد حدود ۶۰ درصد) که باعث شرجی بودن هوای آن در بیش تر ایام سال می شود اقلیم و آب و هوای بحری دارد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
.