آشنائي با كشور الجزاير
کشور الجزایر دومین کشور آفریقایی ازنژاد عرب وبربر که اکثریت آنها مسلمان می باشند وزبان بیشتر انها عربی می باشد این کشور درمقام ۴ذخایر گاز درجهان می باشد.
بامادرمرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تابیشتر درمورد کشور الجزایر آشنا شویم.
الجزایر دومین کشور بزرگ آفریقا پس از سودان و دهمین کشور بزرگ دنیاست.
شمال الجزایر که از جلگه های تل اطلس و ساحلی تشکیل شده اند، دارای آب و هوایی گرم و خشک با تابستانهای گرم و خشک و زمستان مرطوب و ملایم و در عین حال معتدل است. بارندگی در الجزایر معمولاً از سمت غرب به شرق رو به افزایش و فزونی می نهد. جمهوری الجزایر با ۷۴۱/۳۸۱/۲ کیلومتر مربع وسعت، در نیمکره شمالی، در شمال آفریقا و در کنار دریای مدیترانه واقع شده است. الجزایر با کشورهای مراکش و صحرا در مغرب، مالی، نیجر و موریتانی در جنوب و لیبی و تونس در شرق همسایه است. جمعیت الجزایر در سال ۱۳۵۸ بالغ بر ۰۰۰/۱۳۰/۱۹ نفر (سی و ششمین کشور جهان) بوده است.
۷۵ درصد مردم الجزایر از نژاد عرب و ۲۵ درصد از نژاد بربر هستند. اکثریت جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند. زبانهای رسمی در الجزایر عربی و بربر است و به دلیل نفوذ استعمار فرانسه طی سالها، زبان فرانسه نیز در این کشور رایج است اما خط مورد استفاده عربی است. پایتخت الجزایر، شهر الجزیره می باشد.
اوضاع اقتصادی
الجزایر از لحاظ منابع طبیعی کشوری غنی محسوب می شود. ذخایر گاز طبیعی این کشور ۳۷۲۳ میلیارد متر مکعب برآورد گردیده که بعد از روسیه، ایران و ایالات متحده، در جهان مقام چهارم را دارا است. این کشور همچنین پس از لیبی و نیجریه، سومین منابع نفتی آفریقا را دارد.
اقتصاد کشور بیشتر مبتنی بر نفت و گاز و فرآورده های کانی و معدنی است. بخش کشاورزی در الجزایر بزرگترین بخش اقتصاد الجزایر را به خود اختصاص داده است. دولت در مارس ۱۹۶۳ طبق تصویب نامه ای اجرای رفرم ارضی و ملی کردن املاک را اعلام کرد.
اراضی جنگلی این کشور به ۴/۲ میلیون هکتار بالغ می شود که ۷۵ درصد آن دولتی است. دامنه های کوههای تل اطلس را جنگل های انبوهی از بلوط های همیشه سبز کاج حلبی، و سرو پوشانده است.
کشور الجزایر به لحاظ وجود منابع نفتی و منابع معدنی مرکزی بود که کشور فرانسه می توانست از آنجا بر جبهه آزادی بخش اریتره و جبهه ملی آزادی بخش چاد اشراف داشته باشد.
حکومت، سازمان های اداری سیاسی
الجزایر به همراه دو کشور همسایه خود، مراکش و تونس مجموعاً (المغرب) نامیده می شد. این سرزمین از آغاز تاریخ ، مسکن و مأوای بربرها بوده است. حدود قرن ۱۲ قبل از میلاد فینیقی ها آن را به تصرف خود در آورند و کارتاثرها نیز به مدت ۶ قرن بر آن حکمرانی کردند. در سال ۱۴۶ قبل از میلاد تحت تسلط امپراطوری رم و سپس به زیر سیطره حکومت بیزانس (روم شرقی) قرار گرفت.
در قرن هفتم میلادی برابر با اواسط قرن اول هجری این کشور به تصرف مسلمانان در آمد و سال های متمادی مسلمین آن را رهبری کردند. در این عصر اکثریت مردم این کشور به اسلام روی آوردند و زبان عربی را به عنوان زبان رسمی (زبان رایج) به رسمیت شناختند.
بعدها دیگر اقوام این کشور نیز به تدریج در میان عربها ادغام شده و با آنها در آمیخته و تمامی به زیر نفوذ فرهنگ و تمدن عالی اسلامی در آمدند. در سال ۱۹۴۳ ژنرال دوگل به عنوان رهبر دولت در تبعید فرانسه، مقر خود را در شهر الجزیره قرار داد و این شهر تا سال ۱۹۴۴ به عنوان پایتخت موقت دولت فرانسه در آمده بود.
مردم الجزایر مردمی آزاده هستند که مصمم به بقای بر آزادگی می باشند. تاریخ آنها آکنده از مبارزاتی طولانی است که موجب گردید همیشه الجزایر سرزمینی آزاد، با عزت و با کرامت باقی بماند.
مردم الجزایر با شركت در قالب جنبش ملی و سپس در جبهه آزادی بخش ملی، برای به دست گرفتن سرنوشت جمعی خود در چارچوب آزادی و هویت فرهنگی و … قربانی هاي زیادی دادند . در سوم ژوئیه ۱۹۶۲ (۱۲ تیر ۱۳۴۱) كشور الجزایر بعد از ۱۳۲ سال كه تحت سلطه فرانسه بود به استقلال رسید و در هشت اكتبر همان سال به نام جمهوری دموكراتیك مردمی الجزایر به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.
از سال ۱۹۵۴ ميلادي تا روز استقلال یعنی مدت هشت سال «جبهه آزادی بخش ملی» مبارزه مسلحانه خود را علیه اشغالگران فرانسوی به‌شدت ادامه داد. ملت الجزایر یك میلیون قربانی داد و در تاریخ كشورهای عرب و شمال آفریقا، الجزایر به عنوان «ارض میلیون شهید» سرزمین یك میلیون شهید معروف شد. این تعداد شهدای الجزایر غیر از شهدایی است كه الجزایری‌ها به رهبری امیر عبدالقادر درجنگ با ارتش فرانسه درآخر قرن نوزدهم درراه آزادی میهن خویش فدا ساختند .
کشورآفریقا دومین کشور بزرگ آفریقا و دهمین کشور جهان ازلحاظ وسعت می باشد.
.