اصفهان تور در مطلب پیش رو قصد دارد شما را با کشور آرژانتین بیشتر آشنا کند ، پس با ما همراه شوید.
آرژانتین کشوری است در آمریکای جنوبی. پایتخت آن بوئنوس آیرس است. زبان رسمی این کشور اسپانیایی و جمعیت آن در سال ۲۰۱۴ ، ۴۱ میلیون نفر است. واحد پول آرژانتین پزو نام دارد. آرژانتین از لحاظ وسعت پس از برزیل دومین کشور آمریکای جنوبی و در بین کشورهای جهان هشتمین کشور از لحاظ وسعت است. آرژانتین سومین اقتصاد بزرگ آمریکای لاتین را دارد و سطح زندگی در آن بالا است.
۹۷ درصد از جمعیت آرژانتین اروپایی‌تبار هستند که بیشترشان از نوادگان مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی هستند. ۹۲ درصد از مردم این کشور مسیحی، ۱٫۹ درصد مسلمان و بقیه بی‌دین یا پیرو ادیان دیگر هستند.
منطقه کنونی آرژانتین پیش از این یکی از مستعمرات امپراتوری اسپانیا به نام «فرمانداری ریو دلا پلاتا» را تشکیل می‌داد. با درگرفتن جنگ استقلال آرژانتین، مردم این منطقه اعلام استقلال کردند و پس از استقلال جنگ‌های داخلی آرژانتین رخ داد که در خلال بخش اعظم سده نوزدهم ادامه یافت. این کشور در جریان سده بیستم با چندین کودتا و دوره‌های بی‌ثباتی سیاسی روبه‌رو شد و بحران‌های اقتصادی نیز در آن رخ داد.
مجمع‌الجزایر فالکند در امداد فلات آرژانتین قرار دارد و اما در کنترل بریتانیا است. این جزایر میان دو کشور مورد مناقشه هستند. ارتش آرژانتین در ۲ آوریل سال ۱۹۸۲ اقدام به تصرف جزایر فالکلند کرد، اما نیروهای بریتانیایی موفق شدند که در ۲۰ ماه مه همان سال جزایر را دوباره پس گیرند. در این جنگ ۲۵۰ سرباز بریتانیایی و ۶۵۰ سرباز آرژانتینی کشته شدند.
پاپ فرانسیس اول، رهبر کنونی کاتولیک‌های جهان اهل آرژانتین است.
رئیس جمهور آرژانتین رئیس کل قوای نظامی کشور آرژانتین است، و ارتش این کشور تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد.
ریشه نام کشور آرژانتین
اسپانیایی‌های مهاجم در سال ۱۵۱۶ میلادی وارد آرژانتین شدند و بسیاری از آنان با شنیدن شایعه وجود «کوه‌های نقره» در این منطقه به جستجوی این کوه‌های افسانه‌ای پرداختند. پیشینهٔ نام این کشور نیز از واژه لاتین argentum به معنای نقره گرفته شده‌است.
این کشور بطور رسمی جمهوری آرژانتین نامیده می‌شود (به اسپانیایی: República Argentina). برای برخی موارد قانونی Nación Argentina (کشور آرژانتین) نیز بکار می‌رود.
تاریخ کشور آرژانتین
پیش از ورود اروپائیان، آرژانتین جمعیت کم و پراکنده‌ای از سرخ‌پوستان بومی داشت. در دوره ۴ تا ۲ هزار سال پیش از میلاد منطقه کنونی آرژانتین با خشکسالی شدیدی روبه‌رو شد که باعث کاهش جمعیت بومی آن شد و بسیاری از مناطق داخلی و کوهپایه‌ای آن خالی از سکنه ماند.[۵] کشف و استعمار آرژانتین در اوایل سده شانزدهم از سوی اسپانیایی‌ها آغاز شد. مهم‌ترین کاشفان اروپایی آرژانتین عبارت‌اند از: آمریگو وسپوچی (۱۵۰۲. م)_ خواندیاز دوسولی (۱۵۱۶. م)_ فردیناند ماژلان(۱۵۲۰. م).
در سال ۱۷۷۶. م سرزمین ریودولاپلاتا شامل آرژانتین_بولیوی_پاراگوئه و اوروگوئه به مرکزیت بوئنوس آیرس تحت ریاست نایب السلطنه اسپانیا تشکیل شد تا اینکه در سال ۱۸۱۶. م بوئنوس آیرس و سرزمینهای مجاور آن بنام ایالات متحده لاپلاتا، پس از ۳۰۰ سال، استقلال یافت. در سال ۱۸۵۳ با تصویب قانون اساسی جدید، این کشور موسوم به ” جمهوری آرژانتین ” گردید. از آنجا که استانهای کشور آرژانتین دارای استقلال عمل فراوان بودند تا سال ۱۸۶۰ دولت مرکزی آن، قدرت چندانی نداشت. سرانجام در همان سال (۱۸۶۰) با ایجاد تمرکز قوی، اختیارات استانها محدود شد و از این سال به کشور آرژانتین متحد (Argantine Natino) معروف گردید. در سال ۱۸۷۹ نیز با تصرف سرزمینهای جنوبی موسوم به پاتاگونیا (Patagonia) , آرژانتین در حدود فعلی خود قرار گرفت و جمهوری آرژانتین فعلی تکوین یافت.
سیاست در آرژانتین
دیکتاتورهای نظامی آرژانتین، بین سال‌های ۱۹۷۶-۱۹۸۳ دست به قتل‌های سیاسی گسترده‌ای زدند. مادربزرگان داغدیده این قتل‌ها تا مدت‌ها هم‌چنان همه هفته در میدان «ماه مه» بوئنوس آیرس، برای گرفتن خبر از وضع فرزندان و نوه‌های خود جمع می‌شدند.
ژنرال خورخه ویدلا رهبری حکومت نظامی آرژانتین بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ را برعهده داشت و از او به عنوان طراح اصلی جنگ کثیف و مسئول کشتار و ناپدید شدن هزاران نفر نام برده می‌شود. بیشتر از سی هزار نفر از مخالفان چپگرا در این ماجرا که جنگ کثیف نام گرفته کشته یا ناپدید شدند. خورخه ویدلا بعداً در دادگاه به جرم جنایت علیه بشریت به حبس ابد محکوم شد.
اوا پرون از رهبران آرژانتین بود که کمک شایانی به مردم فقیر این کشور کرد و شخصیتی بسیار محبوب بود.
اقتصاد آرژانتین در پی بحران پولی و اقتصادی سال ۲۰۰۲ در حال فروپاشی بود اما نستور کیرشنر، رئیس جمهوری پیشین آرژانتین که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ ریاست جمهوری این کشور را برعهده داشت موفق شد همهٔ بدهی آرژانتین، مبلغ ۹٫۵ میلیارد دلار، را به صندوق بین‌المللی پول پرداخت کند.
کریستینا فرناندز د کیرشنر، همسر نستور کیرشنر، برای نخستین بار در سال ۲۰۰۷ میلادی به عنوان جانشین همسرش موفق شد به کاخ ریاست جمهوری راه یابد. در سال ۲۰۱۱ نیز وی با اکثریت آرا در سمت خود ابقا شد. بر طبق قانون اساسی آرژانتین، رئیس‌جمهور اجازه ندارد برای سومین بار در انتخابات شرکت جوید، اما حزب کیرشنر در صدد است که با تغییر قانون اساسی راه را برای انتخاب وی، برای سومین بار فراهم کند که این امر اعتراضات گسترده‌ای را در کشور به دنبال داشته است.
دانش و فناوری در آرژانتین
آرژانتینی‌ها مسئول کشفهای عمده و مهمی در طب جهانی بوده‌اند. رنه فاوالورو بطور مثال شیوه‌هایی جراحی را توسعه داد و برای اولین بار در جهان جراحی بای پس عروق کرونری را انجام داد، و فرانچسکو دپدرو یک وسیله مطمئنتر به عنوان ابزار مصنوعی تحریک کننده قلب اختراع نمود. برناردو هوسای نقش هرمونهای هیپوفیزی را در تنظیم قند خون در جانوران کشف نمود؛ چزار میلستین تحقیقات گسترده‌ای را در زمینه پادتن‌ها انجام داد؛ لوئیز للوار کشف نمود که چگونه ارگانیسم‌ها که انرژی در خود ذخیره می‌کنند، گلوکز را به گلوکوژن تبدیل می‌کنند، و نیز ترکیباتی که در عملیات سوخت و ساز ئیدرات‌های کربن نقش اساسی دارند. لوئیز آگوته یکی از دو عملیات انتقال خون با خون از پیش ذخیره شده در تاریخ انجام داد. انریکو فینوچیتو برخی از وسایل میز جراحی را همچون قیچیهای جراحی طراحی نمود که نام خودش بر آن نهاده شد (« قیچی فینوچیتو»)، و نیز یک وسیله بازکننده قفسه سینه در عملیات جراحی. روبرتو زالدیوار یک پیشگام در فرایندها و تحقیقات مربوط به لیزر چشمی است. تحقیقات آرژانتین موجب پیشرفت در درمانهای التیام جراحات، بیماری قلبی، و اشکال متعددی از سرطان شده‌است.
نیروی هسته‌ای در آرژانتین در وضعیت بسیار پیشرفته‌ای قرار دارد. آرژانتین برنامه هسته‌ای خود را بدون هیچگونه وابستگی عمده به فناوری خارجی توسعه داده‌است. تاسیسات هسته‌ای بر اساس فناوری آرژانتین در کشورهای پرو، الجزایر، استرالیا، و مصر احداث شده‌است. در سال۱۹۸۳، این کشور اذغان نمود که دارای توانایی تولید اورانیوم مناسب سلاح هسته‌ای می‌باشد، گامی مهم به سوی فراهم ساختن تسلیحات هسته ای. از این پس آرژانتین تعهد نمود که قدرت هسته‌ای خود را برای مقاصد صلح آمیز بکار برد.
در حوزه‌های دیگر علوم، خوآن وستیچ پدر علم جدید شناخت آثار انگشت می‌باشد، رائول پاتراس دپسکارا اولین پرواز به وسیله بالگرد را در جهان انجام داد، لازلو بایرو مجاری-آرژانتینی اولین روان نویسهای نوین را بطور گسترده تولید نمود، و ادواردو تائوروزی کارآمدترین موتور احتراقی پاندولی را عرضه نمود. خوآن مالداسن نیز، یک دانشمند آرژانتینی آمریکایی است که شخصیت تعیین کننده در وضع نظریه رشته ذرات بنیادی بوده‌است.
لوئیز فردریکو للوار برنده جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۷۰
مردم آرژانتین
در میان کشورهای آمریکای لاتین، آرژانتین طی سدهٔ بیستم بیش‌ترین تعداد مهاجران را از آمریکای لاتین به‌خود دیده است. در سال ۲۰۰۱ آرژانتین ۱ میلیون مهاجر آمریکای لاتینی داشت که ۳۲ درصد آن از پاراگوئه بودند.
آرژانتین، میزبان بزرگ‌ترین جامعه یهودیان در آمریکای لاتین است.
تقسیمات کشور آرژانتین
آرژانتین به ۲۳ ایالت تقسیم می‌شود (“provincias”؛ مفرد: “provincia” است)، و ۱ شهر خودگردان (که معمولاً به عنوان «پایتخت فدرال» اما مشروطه شناخته می‌شود: «پایتخت جمهوری» یا «پایتخت کشور») که با ستاره مشخص می‌گردد؛
شهر خودگردان بوینس آیرس
استان بوئنوس آیرس
کاتامارکا
چاکو
چوبوت
کوردوبا
کورینتس
انتره ریوز
فرموزا
هوخوی
لاپامپا
لاریوخا
مندوزا
میسیونز
نئوکن
ریونگرو
سالتا
سان خوآن
سان لوئیز
سانتا کروز
سانتافه
سانتیاگو دل استرو
تییرا دل فیوگو
توکومان
نام رسمی کنونی بخش فدرال، «شهر خودگردان بوئنوس آیرس» می‌باشد. بوئنوس آیرس از زمان یکپارچگی کشور آرژانتین پایتخت آن بوده‌است، اما برنامه‌ای وجود داشته تا مرکز اداری کشور به مکان دیگری منتقل شود. طی دوره ریاست جمهوری رائول آلفونسو، قانونی تصویب شد که دستور می‌داد انتقال پایتخت فدرال به ویدما، شهری در ایالت پاتوگونیایی ریو نگرو منتقل شود. مطالعات پیرامون آن زمانی در حال انجام بود که مشکلات اقتصادی در سال ۱۹۸۹ این برنامه را از پای درآورد. اما این قانون هرگز رسماً لغو نشد، آن به یک یادگار تاریخی محض تبدیل شد، و برنامه آن نیز به فراموشی سپرده شد.
ایالات به واحدهای ثانویه کوچک‌تری تحت عنوان «بخش هاً یا بخش‌های آرژانتین| بخش‌ها تقسیم می‌شوند. در این کشور ۳۷۶ بخش وجود دارد. ایالت، ایالت بوینس آیرس| بوینس آیرس دارای ۱۳۴ واحد مشابه با آن به نام» بلوک «می‌باشد.» بخش‌ها «و» بلوک‌ها ” نیز به زیرمجموعه‌های کوچک‌تر شهرداریها یا نواحی تقسیم می‌شوند.
بزرگ‌ترین شهرهای اصلی در آرژانتین عبارت‌اند از بوئنوس آیرس، کوردوبا، روزاریو، مندوزا، توکومین، لاپلاتا، ماردل پلاتا، سالتا، سانتافه، سن خوآن، رزیستنسیا، و نوکوئین.
آرژانتین مدعی حاکمیت و کنترل جزایر فالکلند (جزایر مالویناس) و بخشی از قاره جنوبگان بوده، که هر دو را به عنوان قسمتی از ایالت تییرا دل فیوگو خود به‌شمار می‌آورد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
.