سوغات اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1556 0

قبلا در مطلبی با عنوان “شیرینی های اردبیل” به تعدادی از خوشمزه ترین شیرینی های اردبیل اشاره کردیم که می توانند بهترین سوغات از این شهر باشند، در این مطلب قصد داریم دیگر خوردنی ها و مواردی که می تواند به عنوان سوغاتی اردبیل محسوب شود را معرفی کنیم. با اصفهان تور همراه باشید:

 

عسل طبیعی

مهمترین سوغاتی اردبیل در بخش خوراکی عسل است که از گذشته به عنوان عسل اردبیل و یا عسل طبیعی سبلان شناخته می شود و امروزه درصد قابل توجهی از عسل مورد نیاز کشور در این استان تولید و روانه بازار سایر استان ها و کشورهی دیگر می شود. این استان با تولید سالانه شش هزار تن عسل در رتبه سوم تولید این محصول در کشور ایستاده است.

عسل اردبیل به دلیل وجود دشت های پر از گل و گیاهانی چون پونه، گشنیز، گون، آویشن، اقاقیا و… در دامنه سبلان بسیار مرغوب، با کیفیت و خوش طعم بوده و با موم و بدون موم عرضه می شود که براساس تاکید پزشکان مصرف عسل با موم خواص درمانی بیشتری دارد. بهترین نوع عسل دامنه سبلان عسل بهاره است.

البته عسلی برای درمان مفید است که بیش از یکسال از تولید آن نگذشته باشد، رطوبت خود را از دست نداده باشد و رنگ و طعم آن تغییر نکرده باشد.

عسل های اردبیل با توجه به گیاهی که از آن تولید می شود رنگ های متفاوتی داشته و از خواص درمانی و شفا بخشی همچون ضدعفونی کننده دستگاه گوارش، بهبود زخم ها، درمان بیماری های قلبی، عصبی، رماتیسم و… برخودار است. برخی از عسل های تولیدی استان اردبیل را با خواص دارویی معرفی می کنیم.

عسل چهل گیاه: عسل تولیدی اردبیل با توجه به گیاه استفاده شده خواص و طعم و رنگ مخصوصی داشته و دارای نام خاصی است و معمولا نام گیاه بر آن گذاشته می شود. اما در فصل بهار به علت تنوع زیاد گیاه شهدهای به دست آمده از عطر و بوی مختلفی برخوردار بوده و امکان تشخیص نوع غالب شهد وجود ندارد، به این نوع عسل اصطلاحا عسل چهل گیاه می گویند و دارای خواص دارویی نظیر مسکن سرفه و درمان بیماری های ریوی است.

عسل یونجه: خواص دارویی: چاق کننده، ازدیاد شیر مادر، ضد سرفه، تقویت اعصاب، معالج رعشه و تصفیه کننده خون، تقویت مغز و حافظه، کاهش نفخ و مفید برای گرفتگی عروق و ناراحتی‌های روده.

عسل گل قنقال: خواص دارویی: ضد سرفه های خلط آور، نرم کننده سینه، کنترل اسپاسم.

عسل بابونه: خواص دارویی: کاهش تب، میگرن، سردرد، آرتروز، کاهش حساسیت، ضد درد، کاهش فشار خون، دردهای استخوانی، تقویت سیستم ایمنی بدن و تقویت مغز و حافظه.

عسل آفتابگردان: خواص دارویی: مدر و نرم کننده سینه، مفید برای ناراحتی‌های ریه و حنجره و مسکن سرفه و سرماخوردگی.

عسل گون و آویشن: خواص درمانی: رفع نگرانی، ضد صرع، درمان بیماری های تنفسی، درمان درد های مفصلی، تقویت بینایی.

عسل شبدر و اسپرس: خواص دارویی: منظم کردن هورمن های بدن، آرامبخش.

عسل گشنیز: این نوع عسل از نظر رنگ زرد مایل به قرمز است و معطر بوده و خواص دارویی اشتهاآور، مقوی برای معده و مناسب برای بیمارهای عفونی عنوان می شود.

تاکید شده گردشگرانی که قصد خرید عسل مرغوب در اردبیل را دارند باید عسل موم‌دار و باکیفیت را بخرند. در حال حاضر قیمت عسل طبیعی در استان اردبیل ۶۰ هزار تومان است.

 

سرشیر (قیماق)

استان اردبیل به دلیل شرایط خاص طبیعی یکی از استان های مطرح در بحث دامپروری و تولید گوشت قرمز مرغوب و خوش طعم و نیز فرآورده های لبنی است، در این بین سرشیر یکی از مهمترین و معروف ترین فرآورده دامی این منطقه است.

سرشیر چربی طبیعی شیر است که در اثر جوشاندن آن به دست می آید و شبیه به خامه است و طعم بسیار لذیذ و خوشمزه ای دارد. تهیه آن به عنوان سوغاتی به توجه به امکان نگهداری کوتاه مشکل بوده اما در شرایط خاص امکان پذیر است، اما برای وعده صبحانه جذابیت بسیار مطلوبی برای گردشگران دارد.

برای تهیه سرشیر بیشتر از شیر گاومیش که بسیار پرچربی و غلیظ است، استفاده می شود. این محصول در بین گردشگران وارد شده به استان اردبیل بسیار پر طرفدار بوده و تقاضا برای آن زیاد است.

این محصول شاید در برخی از مناطق کشور نیز وجود داشته باشد ولی سرشیر اردبیل به دلیل برخورداری از طعم و مزه خاص و بی نظیر در سطح کشور شناخته شده بوده و گردشگران وعده های صبحانه خود را به آن پر می کنند.

عسل و سرشیر (بال قیماق) معروف ترین محصول و سوغاتی مناطق اطراف سبلان و به خصوص شهر توریستی سرعین است.

 

«رسته» شکلات ۱۰۰ ساله

یکی از غذاهای کمتر شناخته‌شده اما قدیمی اردبیل شکلات محلی به نام رسته است. رسته ترکیبی از شیر، شکر، گلوکز، کره طبیعی، خامه مخصوص سرشیر، مغز گردو و کاکائو است. شاید بتوان گفت جزو نادر شکلات‌هایی است که در تولید آن از آرد استفاده نمی‌شود.

فرآیند پخت و تهیه این شکلات نزدیک به ۲۴ ساعت زمان نیاز دارد و پخت به دقت نظارت و کنترل بسیارزیادی نیاز دارد. برای تهیه این محصول شیر، شکر، گلوکز و خامه در دیگ مسی جوشانده می‌شود، میزان جوشاندن آن به تشخیص شیرینی پز بوده و قوام آن در هنگام جوشش امتحان می شود.

این امتحان با آب سرد و بر اساس تکنیک‌های خاصی است که فوت‌های کوزه‌گری این صنعت را تداعی می‌کند. بعد از جوشیدن به حد کفایت و تغییر رنگ به قهوه‌ای، مخلوط از روی حرارت برداشته‌شده و سرد می‌شود. اینجا مرحله اضافه کردن کره طبیعی، کاکائو و گردو است.

در نهایت بعد از اینکه مخلوط آماده در قالب‌های فلزی ریخته شد با دستگاه برش به صورت سنتی برش خورده و آماده مصرف می‌شود. این شکلات فقط در یکی از محلات قدیمی اردبیل به نام کوچه عارف به فروش می‌رسد و می‌توان گفت تنها و اصلی‌ترین شکلات محلی اردبیل است.

 

 

تخمه و آب‌نبات

شاید زمانی که سرخ پوستان آمریکا این گیاه را به خاطر مصرف غذایی کاشته و پرورش می دادند، هرگز تصور نمی کردند که چندین دهه بعد این محصول به یکی از مهمترین سوغاتی های اردبیل تبدیل شود.

آفتاب گردان گیاهی یک ساله بوده و تا حدود سه متر رشد می کند و در اکثر نقاط دنیا وجود دارد. گل آن درشت و به قطر ۳۵ سانتیمتر می باشد. در وسط گل قرمز رنگ آن دایره ای قهوه ای رنگ وجود دارد که تخم های آفتاب گردان دورتادور آن را گرفته اند.

تخمه آفتاب‌گردان اردبیل طعم ویژه ای دارد که یکی از دلایل آن روش مغز پخت کردن آن است. همین امر باعث شده که طعم آن از سایر تخمه های مناطق کشور متفاوت باشد و به نوعی به سوغاتی این منطقه تبدیل شود.

امروزه اکثر گردشگران تخمه اردبیل را به عنوان سوغاتی تهیه و با خود می برند، ضمن اینکه این محصول از سال ها پیش به یکی از مهمترین هدایای اردبیلی ها برای بستگان و یا دوستان در سایر شهرها تبدیل شده و هر شهروند اردبیلی در سفر به استان های دیگر تخمه به عنوان سوغاتی تقدیم می کنند.

در کنار سوغاتی های سنتی که می‌توان در اردبیلی طعم آن را مزه کرد سوغاتی‌ مثال‌زدنی دیگر اردبیل آب‌نبات است که در اغلب فروشگاه‌های حاشیه مجموعه بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی واقع در میدان عالی قاپو به فروش می‌رسد.

آب‌نبات‌ اردبیل همچون تخمه به دلیل اینکه با استفاده از اصول و شیوه‌های خاصی تولید می‌شود طعم مجزایی دارد. علاوه بر این انواع طعم‌ها را می توان در آب‌نبات‌های اردبیل مشاهده کرد که می‌تواند نیاز تمامی ذائقه‌ها را تأمین کند

 

صنایع دستی استان اردبیل

مردم خوش‌ز‌بان و خوش‌صحبت استان اردبیل در زمینه‌های صنعتی چون گلیم بافی، جاجیم بافی، سفال گری، رودوزی، عروسک بافی، چاقو سازی، نقاشی روی چرم، قلم زنی و… فعالیت دارند.

بافتنی‌های سنتی

یکی از صنایع دستی استان اردبیل بافتنی‌های سنتی است که زنان زبردست و خلاق با استفاده از میل بافتنی این هنر ایرانی را به رخ می‌کشند. کلاه، جوراب، شال گردن و … بافتنی‌های این شهر است که مردم استان اردبیل با ذوق و هنر خود آن‌ها را تهیه می‌کنند. گردشگران از این بافتنی‌ها برای خود و اقوامشان به عنوان سوغاتی خریداری می‌کنند.

 

لباس‌های محلی

دوختن لباس‌های محلی، از صنایع دستی معروف استان اردبیل است که اهالی این شهر با دستان ظریف و هنرمند خود به دوختن لباس‌های محلی در طرح ها و رنگ‌های زیبا و متنوع می‌پردازند. لباس‌های محلی عشایر نمونه‌ای از این لباس‌ها است.

 

مسگری

استان اردبیل در صنعت مسگری تاریخچه‌ای قدیمی دارد و مردم این شهر انواع ابزار و ظرف‌ها را با استفاده از مسگری درست می‌کردند. اما امروزه این صنعت در استان اردبیل وجود ندارد و تنها بازاری به اسم مسگران در این شهر دایر است.

 

سازهای سنتی

ساخت سازهای سنتی یکی دیگر از صنایع دستی استان اردبیل به حساب می‌آید. موسیقی‌های سنتی مستلزم استفاده از سازهای سنتی است که هنرمندان زبردست اردبیل با دقت کامل به ساخت این سازها می‌پردازند.

ساز آذری، تنبک، سنتور، سه تار، کمانچه و …  انواعی از سازهای سنتی است که در تهیه‌ی آن از چوب درخت‌های فلفل، گردو، شمشاد و توت استفاده می‌شود و سپس سیم‌هایی روی آن تعبیه می‌کنند تا با ضربه زدن به این سیم‌ها صدای دلنشینی به گوش برسد.

مردم  اردبیل، خلخال و مشکین شهر در ساخت انواع سازهای سنتی مهارت دارند و بهترین و باکیفیت‌ترین سازها را در اختیار علاقه مندان به موسیقی قرار می‌دهند.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

غذاهای اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 815 0

اردبیل را می توان بهشت شکم پرستان ایرانی نامید. اردبیل با داشتن ده ها نوع غذای سنتی و خوشمزه و البته شیرینی های منحصر به فرد و بسیار عالی می تواند بهترین انتخاب برای شکم پرستان برای سفر باشد. در مطلبی جداگانه در اصفهان تور به شیرینی های اردبیل پرداختیم، حالا نوبت غذاهای سنتی اردبیل است. با ما همراه باشید:

استان اردبیل یکی دیگر از نواحی حیرت‌انگیز و دوست‌داشتنی کشور ایران است که مردمانی با فرهنگ غنی و ناب ایرانی در آن روزگار می‌گذرانند. میهمان‌نوازی و فراهم نمودن بهترین شرایط میزبانی، از جمله آداب و آئین آن‌ها به شمار می‌آید که در سراسر کشور شناخته شده و مشهور است. بانوان خوش‌سلیقه و هنرمند این استان، غذاهایی لذیذ و منحصربه‌فرد را با چاشنی عشق و محبت تهیه و اعضای خانواده‌ی خود را به چشیدن خوراکی‌هایی مملو از گرمای علاقه و مهر خود بهره‌مند می‌سازند. شهرت دست‌پخت مادران این استان در سراسر ایران شناخته شده است. طعم غذاهای محلی تهیه شده در تنور گرم و سرشار از حرارت محبت مادرانه‌ی خانواده‌های استان اردبیل، بی‌نظیر و مثال زدنی است. خوراکی‌هایی اصیل و بکر مانند: آش میوه، تره اسفناج، آش دوغ (آیران آشی)، پیچاخ قیمه، رشته‌پلو قیسی، خورشت هویج، شیرپلو، باسترپلو، خشیل، کوکو ماه، خورشت بادام اردبیلی، آش شیر، آش یارما، بزباش، چیغیرتما، خارشت قاتق، ترشی‌قرمه، تاس‌کباب، قیقاناق، آش اوماج، ترحلوا، سوغان سو و بسیاری دیگر از غذاهای سنتی که در طبخ و تدارک هرکدام، داستان‌ها و پندهایی از گذشته نهفته است.

 

آش میوه

یکی از غذاهای مخصوص و سنتی استان اردبیل با ترکیب تنوع لذیذی از میوه‌های خشک تهیه می‌شود که به آش میوه شهرت یافته است. همانگونه که می‌دانیم، مصرف میوه توسط کارشناسان تغذیه و سلامتی بسیار توصیه شده است چرا که برای سلامت بدن مفید و ضروری به شمار می‌‌آید. مردم این استان با ترکیب میوه‌های خشک مانند: آلوی خورشتی، برگه‌ی زردآلو، قیسی‌زردآلو، گوجه‌برقانی و آلبالوخشک به تهیه و تدارک آش میوه می‌پردازند. در طبخ این غذای بومی نیازی به استفاده از سبزی نخواهد بود ولی در صورت تمایل می‌توان از این ماده‌ی مغذی نیز برای پخت آش میوه بهره‌مند شد. مادران هنرمند این خطه از کشور برای تهیه‌ی آش میوه از مواد دیگری همچون: پیاز، نخود، لوبیاقرمز، رشته آشی، گندم پوست‌کنده، برنج، عدس، نمک، زردچوبه و فلفل استفاده می‌کنند. آن‌ها در صورت تمایل از سبزی (تره، جعفری، گشنیز و برگ چغندر) برای طبخ آش میوه بهره می‌برند. قطعا حاصل ترکیب چنین مواد اولیه‌ی سالم و مفید، غذایی است لذیذ، خوش‌عطر و مقوی که بسیاری از ویتامین‌های مورد نیاز بدن را تامین خواهد کرد. پیشنهاد می‌کنیم هنگام سفر به این استان زیبا  از امتحان کردن طعم آش میوه‌ی بومی، غافل نشوید.

 

آش دوغ

آش دوغ یکی دیگر از غذاهای محلی استان اردبیل به شمار می‌آید که در برخی از استان‌های دیگر کشور نیز به عنوان خوراکی بومی و سنتی شناخته می‌شود. مردم این استان علاقه‌ی بسیاری به تهیه‌ی انواع غذاهای مقوی و آبکی مانند تنوع جالب و لذیذی از آش‌ها داشته که در برنامه‌ی غذایی آن‌ها به وضوح مشاهده می‌شود. آش دوغ نیز یکی از این خوراک‌های پرطرفدار و رایج در بین خانواده‌های استان اردبیل محسوب می‌شود. آشپزهای این استان با استفاده از نخود، برنج، سبزی (تره، جعفری و شوید)، دوغ تازه‌ی ترش، نمک، فلفل و سیر تازه، به تدارک این غذای سنتی و بومی می‌پردازند. البته روش‌های طبخ و مواد اولیه‌ی مختلفی در تهیه‌‌ی این آش وجود دارد که در برخی از آن‌ها از بلغور، آرد، کلم برگ و برخی مواد دیگر نیز استفاده می‌شود. مصرف آش دوغ در فصل سرما بسیار دلچسب و لذیذ خواهد بود.

 

پیچاخ قیمه (خورشت بادام)

پیچاخ قیمه یا خورشت بادام اردبیل یکی از لذیذترین و خوش‌عطرترین غذاهایی است که مخصوص استان اردبیل بوده و طرفداران بسیاری را در سراسر ایران از آن خود کرده‌است. از مواد مغذی و مفیدی که در تهیه‌ی آن استفاده می‌شود، می‌توان به خلال بادام، گوشت گوسفندی، پیاز، تخم‌مرغ، ادویه‌ی خورشتی (کاری، فلفل، زردچوبه، دارچین، هل ساییده شده و نمک)، زعفران، نمک و فلفل نام برد. این غذا بسیار مطبوع و خوش‌طعم بوده و به عنوان یکی از رایج‌ترین غذاهای طبخ شده در این استان به شمار می‌آید. مردم استان اردبیل معمولا این غذا را همراه برنج، سبزی‌خوردن و ماست میل می‌کنند. کمتر گردشگری است که با سفر به این خطه از کشور، این غذای بومی را امتحان نکند.

 

تره اسفناج

اسفناج یکی از گیاهان بومی کشور محسوب می‌شود که به دلیل خواص و فواید بسیار زیاد و فوق‌العاده‌ای که متخصصان تغذیه آن را همانند گنجینه‌ای گرانبها می‌پندارند، در سراسر جهان به تولید و پرورش آن می‌پردازند. مهم‌ترین خاصیت موجود در این گیاه بومی، ضد سرطانی بودن آن است که اهمیت مصرف آن‌ را دوچندان می‌کند. پائین آمدن کلسترول خون، بهبود کم‌خونی، افزایش ترشحات لوزالعمده، تقویت اعصاب و … تنها برخی از فواید مصرف اسفناج محسوب می‌شود که بیان‌کننده‌ی دلیل توصیه‌ی کارشناسان غذایی و پزشکان به مصرف این گیاه مغذی و مفید است. مردم استان اردبیل با استفاده از اسفناج، لپه، سیر، پیاز، رب انار، روغن، فلفل، نمک، زردچوبه و تخم‌مرغ، نوعی غذای بومی و سنتی به نام تره اسفناج را تهیه و طبخ می‌کنند. خوراکی بسیار لذیذ، مقوی و پرخاصیت که مصرف آن برای سلامتی مفید و ضروری است. البته افرادی که از بیماری ورم مفاصل، سنگ کلیه و مثانه رنج می‌برند، باید در مصرف آن‌ نسبت به سایرین دقت بیشتری را منظور کنند.

 

شیرپلو (سوتی‌پلو)

از دیگر غذاهای سنتی و محلی استان اردبیل شیرپلو یا سوتی‌پلو نام دارد که معمولا در آخرین چهارشنبه‌ی سال (چهارشنبه‌سوری) تهیه و طبخ می‌شود. غذایی که با استفاده از برنج، شیر، روغن، گلاب و هل تهیه می‌شود. مادران و زنان خوش‌سلیقه‌ی استان اردبیل پس از طبخ شیر‌پلو آن‌را با خرما، روغن حیوانی و کشمش سرو می‌کنند تا اعضای خانواده‌ی خود را از غذایی کاملا مقوی و سالم بهره‌مند سازند. مصرف این غذای محلی، به دلیل داشتن مواد اولیه‌ی مفید و پرانرژی در ماه‌ مبارک رمضان گزینه‌ای مناسب برای وعده‌ی افطار یا سحر خواهد بود. به نظر می‌رسد این غذا با خورشت فسنجان، خورشت هویج، خورشت خلال بادام و خورشت‌هایی که شیرین طبخ می‌شوند نیز لذیذ و دلچسب باشد.

 

کشمش‌پلو

همانگونه که می‌دانید، کشمش از جمله مواد مغذی و مفید است که در رژیم غذایی مردم کشور از جایگاهی مهم و ارزشمند برخوردار است. این میوه‌ی خشک‌شده به دلیل چربی کم، منبع فوق‌العاده‌ای از انواع ویتامین از جمله ویتامین D، آهن، کلسیم، پتاسیم و ویتامین B از جمله مواد مصرفی پیشنهادی کارشناسان تغذیه تلقی می‌شود. کشمش‌پلوی استان اردبیل، نمونه‌ای از غذاهای سنتی و فوق‌العاده لذیذ این منطقه از کشور به شمار می‌آید که علاوه بر خواص منحصربه‌فرد آن، به دلیل داشتن طعمی شیرین و لذیذ، در بین خانواده‌های این استان بسیار پرطرفدار و دلپسند است. بانوان استان اردبیل با استفاده از موادی مانند: کشمش، برنج، شیر، نمک و روغن آن را تهیه و طبخ می‌کنند. قطعا ترکیب شیر و کشمش، طعمی جالب و مطبوع را به این غذای بومی خواهد بخشید.

 

یرکوکی خورشی (خورشت هویج)

هویج یکی دیگر از مواد خوراکی مغذی و بسیار مفید است که همواره مصرف آن از سوی پزشکان و کارشناسان تغذیه و سلامتی، توصیه شده است. مهم‌ترین خاصیت هویج به دلیل ویتامین A موجود در آن است که از ویتامین‌های مورد نیاز بدن به شمار می‌آید. انسان‌ها نیز استفاده از این ماده‌ی شگفت‌انگیز را در اولویت‌های برنامه‌ی غذایی خود قرار داده و به روش‌های مختلفی آن‌ را مصرف می‌کنند. خورشت هویج یکی دیگر از غذاهای سنتی و اصیل استان اردبیل است که طرفداران بسیاری را در سراسر این استان از آن خود کرده‌است. البته ناگفته نماند که این غذا یکی از خوراک‌های محلی و سنتی شهر تبریز نیز محسوب شده و خانواده‌های بسیاری در این شهر زیبا و دوست‌داشتی به طبخ و تهیه‌ی آن می‌پردازند. می‌توان این غذا را با استفاده از هویج، گوشت قرمز، روغن، پیاز، زعفران، رب گوجه‌فرنگی، نمک، آبلیمو و آبغوره تهیه کرد.

 

آش یارما (آش بلغور)

از دیگر آش‌های سنتی و بومی استان اردبیل، آش یارما یا آش بلغور است که علاوه بر داشتن طعم و عطری لذیذ، از خاصیت غذایی فراوانی به دلیل حضور بلغور گندم برخوردار است. بانوان کدبانوی استان اردبیل با استفاده از موادی همچون گوجه‌فرنگی، لوبیاقرمز، سبزی آش، عصاره‌ی گوشت، پیاز، نمک، فلفل، زردچوبه، زعفران و آبغوره در کنار بلغور گندم، آش یارما را طبخ می‌کنند.

 

باسترماپلو

یکی دیگر از غذاهای محلی استان اردبیل باسترماپلو نام دارد که اصالت آن به بادکوبه (باکو) باز می‌گردد. مواد ترکیبی این غذا هنگام سرو دیده نمی‌شود، زیرا محتویات آن داخل خود غذا پنهان یا به اصطلاح مدفون می‌شود. به همین دلیل به این غذای سنتی باسترما (مدفون‌ شده)، گفته می‌شود. این غذا بومی شهرستان آستارا نیز تلقی می‌شود. از نکات جالب دیگری که در مورد باسترماپلو می‌توان بیان کرد، نحوه‌ی سرو آن‌ است که جالب و منحصربه‌فرد به نظر می‌رسد. آشپزهای استان اردبیل معمولا پس از طبخ این غذا آن‌ را درون قابلمه‌های کوچک و تک‌نفره سرو می‌کنند. آن‌ها با استفاده از مرغ، رب ازگیل، گردو، برنج، زعفران، پیاز، کره، رب به، رب آلوچه و سیب‌زمینی به طبخ این غذای لذیذ و فوق‌العاده می‌پردازند.

 

چیغیرتما

چیغیرتما نوعی غذای محلی و مخصوص استان اردبیل است که در برنامه‌ی غذایی بسیاری از شهرهای کشور نیز با نام‌های دیگری رایج و شناخته شده است. چیغیرتما در زبان آذری به معنای اضافه کردن تخم‌مرغ در آخرین مرحله‌ی طبخ غذا است که معمولا به املت گوجه‌فرنگی شهرت دارد. هرچند تنوع جالب و دوست‌داشتنی از انواع چیغیرتما در کشور توسط بانوان کدبانو و خوش‌ذوق ایرانی تهیه و طبخ می‌شود، مانند چیغیرتمای بوقلمون، دومبالان چیغیرتما و …اما آنچه به عنوان غذای بومی و محلی استان اردبیل مشهور و شناخته شده‌ است، چیغیرتمای مرغ نام دارد. بانوان کدبانوی این استان زیبا و دوست‌داشتنی برای طبخ غذای محلی و سنتی خود، علاوه بر پیاز، روغن، تخم‌مرغ، گوجه‌فرنگی، نمک، فلفل و کره از مرغ نیز در طبخ آن استفاده می‌کنند که به چیغیرتمای مرغ معروف است. تهیه و آماده‌سازی این غذای سنتی بسیار آسان و لذت‌بخش است. پیشنهاد می‌کنیم، فرصت را از دست ندهید و در منزل چیغیرتمای مرغ اردبیل را تهیه و میل کنید. نوش جان…

 

آش شیر

تنوع آش و غذاهای آبکی در استان اردبیل جالب و ستودنی است. غذاهایی مقوی، سالم و در عین حال لذیذ و خوش‌عطر که هوش از سر هر انسانی خواهد برد. آش شیر یکی دیگر از غذاهای سنتی و بومی استان اردبیل است. البته آش‌‌ شیر در مناطق دیگری از کشور از جمله استان آذربایجان شرقی و شهرستان تبریز نیز به عنوان غذای بومی و سنتی محسوب شده و طرفداران بسیاری را از آن خود کرده‌است. قطعا کلسیم موجود در شیر برای سلامت استخوان‌های بدن لازم و ضروری است که می‌توان با میل کردن این آش خوشمزه به این مهم دست یافت. آشپزهای استان اردبیل با استفاده از شیر، گندم پوست‌شده، نخود، نمک، فلفل، گردو، کشمش و بادام به طبخ این غذای سنتی و بومی می‌پردازند. البته برخی از مادران هنرمند استان اردبیل با توجه به ذائقه‌ی افراد خانواده، مواد اولیه‌ی ترکیبی را اضافه یا حذف می‌کنند.

 

ترشی قورمه

از مسائل ژنتیکی و موروثی که بگذریم، ذائقه‌های مختلف نسبت مستقیمی با اقلیم محل سکونت افراد خواهند داشت. وضعیت آب و هوا، پوشش گیاهی و مواد اولیه‌ی بومی از جمله عوامل دیگری است که در شکل گرفتن سلایق غذایی افراد، موثر و قابل توجه است. استان اردبیل نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به دلیل نوع اقلیم مناسب خود، از تنوع غذایی منحصربه‌فردی برخوردار است. ترشی‌قرمه غذایی است محلی و سنتی استان اردبیل که احتمالا به دلیل استفاده از مواد اولیه‌ی آن به این نام شهرت یافته است. مادران و زنان کدبانو و هنرمند استان اردبیل با استفاده از پیاز، زردچوبه، گوشت قرمز، لوبیا چشم‌بلبلی، آلوچه‌ی خورشتی، زعفران و رب گوجه‌فرنگی این غذای محلی را تهیه و طبخ می‌کنند. مردم این خطه از سرزمین ترشی‌قرمه را با برنج، سبزی‌خوردن و ماست میل می‌کنند. البته می‌توان با توجه به ذائقه‌ی افراد خانواده، چاشنی‌های دیگری را با این غذای لذیذ و خوشمزه سرو کرد.

 

دمی‌یارما

یارما یا بلغور گندم، از غلات مفید و تامین‌کننده‌ی مواد مغذی و مورد نیاز بدن انسان به شمار می‌آید. غذاهای متنوعی با استفاده از این ماده‌ی ارزشمند تهیه و طبخ می‌شود که می‌توان به انواع آش، پلو، دسر و شیرینی اشاره کرد. دمی‌یارما غذایی است سنتی و بومی استان اردبیل که به دلیل حضور بلغور گندم از طعمی دوست‌داشتنی و لذیذ برخوردار است. آشپزهای این استان با ترکیب موادی مانند: بلغورگندم، هویج، سیب‌زمینی، رب گوجه‌فرنگی، گوشت چرخ‌کرده، پیاز، روغن، نمک، زردچوبه و فلفل به طبخ و تهیه‌ی این غذای خوش‌عطر و پرطرفدار بومی می‌پردازند. بلغور گندم به دلیل خواصی همچون تقویت سیستم دفاعی بدن، درمان یبوست، کمک به بهبود و تنبلی عملکرد روده‌ها و تاثیر فراوان در ترمیم سلول‌های پوستی همواره مورد توجه کارشناسان تغذیه و سلامتی قرار گرفته و یکی از بهترین مواد مصرفی خوراکی خواهد بود.

 

تاس‌کباب

تاس‌کباب یکی از غذاهای اصیل ایرانی است که در دو نوع مختلف تاس‌کباب مرغ و گوشت تهیه و طبخ می‌شود. تاس‌کباب مرغ غذای سنتی و بومی استان اردبیل محسوب شده و به دلیل طعم و عطر فوق‌العاده‌ای که دارد، از محبوبیت فراوانی بین خانواده‌های این استان برخوردار است. ترکیب موادی مانند: گوشت سینه و ران مرغ، سیر، موسیر، زنجبیل تازه، پودر زیره، چوب دارچین، گردو، تخم‌ گشنیز، روغن زیتون، دارچین، عسل، گشنیز، زعفران و فلفل چیلی نتیجه‌ای شگفت‌انگیز و اشتهاآور درپی خواهدداشت و آن هم غذایی است لذیذ و خوشمزه به نام تاس‌کباب مرغ اردبیل که همراه نان، ماست و دیگر چاشنی‌های مورد علاقه‌ی مردم این خطه از کشور میل می‌شود. احتمالا به دلیل صرف زمان نسبتا زیاد و استفاده از مواد اولیه‌ی مختلف در تهیه و طبخ این غذای سنتی، دفعات کمتری را نسبت به سایر غذاهای مصرفی، در برنامه‌ی غذایی روزانه‌ی اعضای خانواده از آن خود کند. اما طعم شگفت‌انگیز و فوق‌العاده‌ی تاس‌کباب مرغ اردبیل، ارزش صرف زمان را خواهد داشت.

 

گیلدیک آشی (نسترن وحشی)

مصرف انواع گیاهان و گل‌های خوراکی، به بخشی از فرهنگ و آداب غذایی مردم سراسر جهان تبدیل شده است. با پیشرفت تکنولوژی در تمامی زمینه‌ها بویژه در بخش پزشکی، بررسی خواص گیاهان و سبزیجات خوراکی، امکان‌پذیر و میسر است. همین امر می‌تواند بشر را به استفاده از مواد غذایی سالم، مغذی و مفید راهنمایی و یاری دهد. در استان اردبیل نوعی آش محلی و سنتی تهیه و طبخ می‌شود که بانوان کدبانوی این استان با استفاده از نسترن وحشی آن‌ را آماده می‌کنند. گیلدیک آشی، نامی است که به این غذای سنتی اختصاص یافته و طرفداران خاص خود را دارد. آشپزهای استان اردبیل با استفاده از نسترن وحشی، آلبالوی خشک، آلوخشک، قیصی، حبوبات پخته ( نخود، لوبیاقرمز، عدس، لوبیاچیتی و لوبیاسفید)، کوفته ریزه تهیه شده با گوشت چرخ‌کرده، برنج، رشته‌ی آشی، روغن، نعناع، نمک، زردچوبه و گردو به طبخ این غذای لذیذ و سنتی می‌پردازند.

 

خشیل

غذایی بسیار مقوی و لذیذ که معمولا هنگام فصول سرد سال تهیه و مصرف می‌شود. این غذای سنتی یکی دیگر از خوراکی‌های محلی و بومی استان اردبیل محسوب می‌شود که به دلیل استفاده از شیره‌ی خرما و بلغور گندم بسیار مغذی و مناسب حفظ سلامت بدن به شمار می‌آید. البته این غذای اصیل در استان‌ آذربایجان نیز به عنوان غذایی محلی و سنتی شناخته می‌شود که علاوه بر فصول سرد سال یکی از غذاهای رایج طبخ‌شده در شب یلدا محسوب می‌شود. مردم استان اردبیل با استفاده از بلغور گندم، آرد، کره، شیره‌ی خرما، دارچین و شکر به طبخ و تدارک خشیل می‌پردازند. طعم شیرین این غذای بومی بسیار مطبوع و فوق‌العاده است. پیشنهاد می‌کنیم این خوراک دوست‌داشتنی را در منزل تهیه کرده و از میل کردن آن در کنار اعضای خانواده‌ی خود لذت ببرید.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

عجيب ترين گورستان تاريخي اردبيل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 568 0

اردبيل براي خيلي از گردشگران ايراني با طبيعت منحصر به فرد و آب و هواي لطيفش شناخته مي شود اما شايد کمتر کسي بداند که يکي از جالب ترين نقاط تاريخي کشور در منطقه براي اين استان قرار گرفته و در واقع وسيع ترين منطقه تاريخي استان اردبيل و با اهميت ترين سايت تاريخي مربوط به پيش از تاريخ در شمال غرب ايران به شمار مي رود.

منطقه باستاني معروف به شهر يري در شمال غربي روستاي پيرازميان در ۳۱ کيلومتري شرق مشگين شهر قرار دارد. جايي در کنار رود قره سو که وسعت آن به ۴۰۰ هکتار مي رسد و از سه قسمت دژ نظامي، معبد و قوشا تپه تشکيل مي شود. قدمت قلعه و معبد به ۱۴۵۰ پيش از ميلاد و قوشا تپه به ۷ هزاره پيش از ميلاد مي رسد.

محوطه شهر يري اولين بار در سال ۱۹۷۸ ق .م توسط هيئت چارلز برني شناسايي و بررسي شد. او معتقد بود که عمر بعضي آثار تا هزاره سوم قبل از ميلاد، عصر آهن، سفال خاکستري و نخودي و نارنجي هم مي رسد.

چارلز برني تاريخ اکثريت گورهاي اين محل را هزاره دوم و اول قبل از ميلاد مي دانست و حتي پيش بيني مي کرد که اين تاريخ به هزار سال قبل تر، يعني هزاره سوم قبل از ميلاد هم برسد. با اين حال آثاري از سکونت عصر برنز شناسايي نکرده بر اين نظريه اصراري نورزيد تا اين که در کاوش هايي که توسط هيئت دکتر نوبري در آذر ۱۳۸۲ انجام شد، اشياي با ارزشي از داخل گورها به دست آمد که در حال حاضر در موزه باستان‌شناسي خلخال نگهداري مي‌شوند.

عده اي از باستانشناسان قدمت اين محوطه را تا ۹ هزار سال هم تخمين مي زنند و معتقدند که سنگ تراشه هاي از اشکال انسان مربوط به ۷ هزار سال قبل از ميلاد مسيح در اين منطقه موجود است.

محوطه باستاني شهر پيرازميان در کنار رودخانه قره سو قرار دارد. جايي که بر روي سنگ هاي اطراف آن نقش و نگارهاي متعددي با طرح و ابعاد مختلف با ضربه زدن هاي منظم و دقيق با سنگ هاي سخت، استخوان حيوانات و فلزات سخت حک شده است. نقش هايي از بزکوهي، انسان درحالت هاي مختلف و چندين نقش نامشخص ديگر قابل مشاهده اند، تعداد آنها محدود است .

اما در نزديکي هاي همين محوطه، سنگ قبرهايي با نقش هايي يک نواخت از چهره انسان هايي که دهان ندارند ديده مي شوند که ابعاد آنها از ۲مترتا ۴۰ سانتيمتر متغير است و تعداد تقريبي آنها به بيش از صد مورد مي رسد. اين محوطه در منتهي اليه دشت مشگين شهر و به فاصله ۶۵ کيلو متري شمالغربي مرکز استان و در ۳۵ کيلو متري شرق شهرستان مشکين شهر و در ۲ کيلو متري شمال روستاي پير ازميان و از توابع بخش مشکين شرقي واقع شده و در آن مي توانيد يک قلعه وسيع با ديوار دفاعي سنگي از نوع خشکه چين را در کنار محلي براي برگزاري آيين هاي مذهبي و گورهاي باستاني متعدد ببينيد. تا به حال حدود ۴۵۰ گور در اين محل شناسايي شده است که ابعاد کوچکترين آنها ۳٫۲ متر و بزرگترين آنها ۸٫۲ متر است. علاوه بر اين، يک غار باستاني و تپه هاي متعلق به دوره هاي مختلف از ديگر ديدني هاي اين منطقه است که باستان شناسان زمان زيادي را براي تحقيق در آنها صرف کرده اند.

با تمام اين ها، اين روزها اگر گذارتان به منطقه تاريخي شهر پيرازميان بيفتد مي بينيد که وزش باد شديد و طوفان بخشي از محوطه باستاني شهر پيرازميان را در مشگين شهر تخريب کرده است. طوفان بخش حفاظت شده معبد را بطور کامل تخريب و سايبان محوطه را از جا کنده و به اطراف پرتاب کرده است.

اين در حالي است که مدير کل ميراث فرهنگي اردبيل در سال ۸۴ضمن بازديد از منطقه اعلام کرد که در سال ۸۵حريم شهر يري تعيين خواهد شد و اين منطقه باستاني به ثبت ملي و جهاني خواهد رسيد. ولي در مرداد سال ۸۵تحقيقات باستان شناسي منطقه تعطيل شد. او در مرداد سال ۸۶اعلام کرد که کار طراحي سازه محافظ انجام خواهد شد اما تا به حال هيچ اقدامي در جهت حفاظت از سنگ افراشت ها انجام نشده است.

به جز طوفان روزهاي گذشته، سرماي شديد زمستان عامل تهديد ديگري براي سنگ هاي منقش اين منطقه است که مي تواند آثار تاريخي اين تپه را از بين ببرد.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

سوگواری در شهر اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 610 0

از دیرباز سوگواری های مردم اردبیل در مراسم مختلف زبانزد خاص و عام بوده است. شکل جالب و منظم سوگواری در این استان باعث شده است که سوگواری های این منطقه نیز به یکی از جاذبه های گردشگری آن تبدیل شود. در ادامه در اصفهان تور به بررسی سوگواری های اردبیل می پردازیم :

دین و فرهنگ

از روزیكه بشر به وجود آفریننده ای برای جهان توجه یافته همواره در این صدد بوده است كه اولاً كما هوحقه بشناسد و به حقیقت كبریائیش پی ببرد. طبیعی است كه رشد مغزی و فكری انسان ، در ادوار مختلف تاریخ ،كیفیت وتصورات او را درباره مبداء و موضوع و نحوه تفكرش را تغییر داده و علتی كه در پنجاه قرن پیش برای ایجاد اشیاء و محیط زندگی به نظر لازم می آمده با خدائی كه در ده قرن قبل به عنوان خالق جهان توجیه می شده فرق كلی یافته است.

 

دین اردبیلیان قبل از اسلام

ساكنان باستانی اردبیل كه از طایفه ماد و بازماندگان بومیان اولیه بوده اند و به قول مورخان ، مذهب هورمزدپرستی داشته اند هنگامی كه زردشت قیام كرد و دردشت مغان و اردبیل و دامنه های سبلان به تبلیغ احكام دین پرداخته جمعی از مردم بدان آئین گرویده اند. از نوشته مورخان چنین بر میآید كه ما از آئین هورمزدپرستی اطلاعی نداریم ولی زردشت آن دین را از اباطیل و اوهام زدود و آئین زردشت همان دین اصلاح شده مردم باستان شد درآن صورت باید قبول كرد كه دین مذكور مثل آئین زردشت مبتنی بر ثنویت بوده و درمقابل هورمزد كه آفریننده نور و نیكی ها بوده است به وجود خبیثی نیز اعتقاد داشته اند كه خالق بدیها وتاریكیها بوده است و زردشت پس از آنكه آن دین را از خرافات پاك ساخته این دو منشاء قدرت رابه نامهای “اهورامزدا ” و ” انگره مینیو” یا اهریمن معرفی كرده است.

 

دین اردبیلیان بعدازظهور اسلام

پس ازآنكه اردبیل به دست سپاه عرب گشاده شد دین اسلام جانشین آئین گذشته گشت به طوریكه اولین مسجد جامع اسلام این شهر درسال ۳۵ یا ۳۶ هجری به وسیله اشعب بن القیس الكندی ساخته شد و اعتقاد به وجود یگانه ، جانشین ثنویت كیش زردشتی گردید مردم دراندك زمانی به احكام قرآن و اصول دیانت جدید آشنائی یافتند و اهل عطا ، كه وعاظ و مبلغین موظف اسلامی بودند ، آنان را به وظایف و تكالیف شرعی آگاه ساختند.

 

اردبیل ومذهب تشیع

در اردبیل نیز با آنكه مذهب شایع آئین شافعی بود باز كسانی به خاندان حضرت علی ارادت می ورزیدند و هروقت مقتضیات زمان برای ترویج آن كیش مساعد می گشت به تبلیغ تشیع می پرداختند. در اردبیل ، با نفوذ و قدرتی كه فرزندان شیخ صفی الدین به دست آوردند ، شیعیگری رواج یافت و شیخ جنید و شیخ حیدر صفوی ، جد و پدرشاه اسماعیل اول ، در زمان خود به حمایت از آن مذهب برخاستند وخود شاه اسماعیل نیز ،پس از آنكه بر اریكه قدرت تكیه زد ، آن را مذهب رسمی ایرانیان گردانید از آن تاریخ مردم این شهر مذهب تشیع اختیاركردند وكنون نیز بدان مذهبند. به هر حال شیعیان اردبیل امام دوازدهم راحی وغائب می دانند و معتقدند پس از آنكه به امر خدا ظهوركرد دنیا را پر از عدل و داد خواهد كرد.

تعلیم وتربیت از لحاظ تاریخ ، با پیدایش خود بشر تعلیم تربیت نیز آغاز گشته است با این تفاوت كه با وجود وحدت هدف ، محتوای این دوكلمه در هر دوره ای با دوره های دیگر متفاوت بوده است. ما در همان سده های اولیه اسلام به نام دانشمندانی از اردبیل برمی خوریم كه نه تنها درمحدوده آذربایجان نشر علم و دانش می نموده اند بلكه برخی از آنان ، مثل ابوجعفر بن محمد اردبیلی از حافظان بنام قرآن بوده اند آنچه دركتابهای تاریخ در باب مدارس قدیم این شهر به چشم می خورد حكایت ازآن دارد كه اردبیل در دوره های بعد نیز از مراكز مهم تعلیم و تربیت و علوم قدیمه بوده و مخصوصاً در زمان شیخ صفی الدین وفرزندانش رونق زیادی داشته است. به هر تقدیر شیوه تعلیم وتعلم قرنها در اردبیل به صورت متد قدیمی بوده وخانقاهها ومساجد و مدارس علوم دینی و مكتبخانه ها به عنوان عمده ترین مراكز آموزشی به شمار می آیند. تغییر شرایط جهانی وگشوده شدن باب علم و دانش در غرب كه حاصل رنسانس دركشورهای غربی بود شیوه آموزشی را تغییر بنیادی داده وآن را از هر جهت دگرگون كرد ایجاد مدارس جدید بابرنامه های آموزشی علوم ریاضی وتجربی وجغرافیا و جامعه شناسی و تشكیل دانشگاههای بزرگ و انجام تحقیقات و پژوهشهای وسیع علمی راه جدیدی را برای پویندگان دانش بشری گشود. با وجود اینكه تقریبا پنجاه سال پس از تاسیس دارالفنون درتهران اولین سنگ بنای مدرسه جدید در اردبیل به نام مدرسه نصریه توسط محمد ولیخان تنگابنی گذاشته شد ، اولین فعالیت آموزش عالی درشهرستان اردبیل از سال ۱۳۵۷ آغاز به كاركرد كه از آن زمان تا كنون دانشگاه پیام نور واحد اردبیل و دانشگاه آزاد واحد اردبیل و دانشگاه محقق اردبیلی و علوم پزشكی در رشته های مختلف و هم چنین ایجاد دانشگاهها درشهرستانهای تابعه براعتلای علم ودانش دراردبیل گام برمی دارند.

سوگواری های مذهبی

 

شاخسه ی

یك ماه قبل از حلول ماه محرم به خصوص از فردای عید قربان با تشكیل دسته های شاه حسینی ، كه در محل به شكل “شاخسه ی” عنوان می شد مراسم آغاز می گشت تقریبا یك ساعت از شب گذشته ، با دستور رئیس شاه حسینی ها صف بسته می شد در حالیكه حاضرین چوبدستی را مثل شمشیر در دست راست می گرفتند دست چپ را از پشت بركمر نفر سمت راست قرار می دادند و به این طریق صف فشرده و مرتبی به وجود می آوردند. صف مردان به صورت محیط دایره بزرگی درآمده ودر جواب اشعار و ابیاتی كه رئیس دسته با آهنگ تحریك كننده ای می خواند همه كلمه شاه حسین را كه به صورت شاخسه ی تلفظ می كردند اشعار سردسته كه بیشتر جنبه حماسه داشت آمادگی گویندگان را برای فداكاری در راه حضرت حسین بن علی بیان می داشت وآهنگ هیجان انگیز وحركت پای افراد نیز با آن موزون بود. اجرای این مراسم هم اکنون در اردبیل منسوخ شده است.

 

طشت گذاری در اردبیل

از مراسم دیگر عزاداری كه خاص اردبیل است یكی هم طشت گذاری در مساجد وتكایا است. سه روز به آغاز محرم مانده طشت گذاری آغاز می شد و روز اول محلات بزرگتر اقدام به طشت گذاری می كردند و این سنت امروز نیز معمول است هر یك از محلات چند روز پیش دعوتنامه ای برای علما وبزرگان می فرستادند و از آنها برای طشت گذاری دعوت می كردند و چون این مراسم بعدازظهر صورت می گرفت از اینرو شركت طبقات نیز میسر می شد. طشتها را از چند روز پیش از طشت گذاری تمیز می شستند و در جائی از مسجد آماده حمل به مسجد می كردند. حمل طشتها به این طریق بود كه دسته سینه زنان و زنجیر زنان به محلی كه طشتهای محله در آنجا بود می رفتند و ریش سفیدان وكسانی كه حامل طشتها بودند آنها را بر دوش گرفته و جلوی دسته حركت می كردند چون طشتها به مسجد می رسید آنگاه طشتها را در جای مخصوص خود، كه غالبا طاقچه بزرگی با سقف ضربی بود می گذاشتند و بلافاصله آنها راپر از آب میكردند. قرائت فاتحه كنار طشت در بعضی از مساجد تشریفات و شان مخصوصی داشت در بین مساجد اردبیل فاتحه مسجد جامع به ویژه در شب عاشورا ، معروفیت زیادی داشت ودعای آن به وسیله خانواده سید احمد حسینی و پدران او خوانده می شد.

 

تشریفات حركت یك دسته در خیابان

جلوتر از همه و در پیشاپیش دسته بیرق محله حمل می شد این بیرق نماینده آبرو و احترام محله و شعبات آن است. بعد ازآنها ریش سفیدان محله و بین این علمها ، طبل زنها وسینه زنها و زنجیر زنها قرار دارند هر یك از محلات و شعبات تابعه آن چنین دسته ای تشكیل داده و در آنروز معین پشت سر هم به سمت بازار حركت می كنند. وقتی دسته جلوی مسجد محله دیگری می رسد بزرگان و ریش سفیدان آن محله در حالیكه بیرق محله را همراه دارند ، به استقبال می آیند طبل و شیپورزنان دراین لحظه از طرف دسته نسبت به محله ای كه وارد می شوند ادای احترام می كنند و باآهنگ خاصی سلام می گویند. هر یك از دودسته زنجیرزنها و سینه چیها پس از ورود به میدان جلوی مسجد به ترتیب نوحه خوانی وعزاداری می كنند وپس از پایان آن از طرف محله ای كه وارد آن شده اند با چای و شربت پذیرائی شده آنگاه با آهنگ طبل وشیپور به طرف محله دیگر حركت می كنند.

 

تاسوعا ومراسم شمع گذاری

روز نهم محرم یعنی تاسوعا مراسم دیگری دارد در این روز اردبیلیان در۴۱ مسجد شمع روشن می كنند. این شمعها نذری است و معمولا اشخاص برای برآورده شدن حاجات خود چنین نذری می نمایند. وقتی افراد چنین دسته ای به مسجدی می رسند در كنار طشت آن در ظرفهای مخصوص شمع سوز ، شمع ها را روشن می كنند و از طشت می بوسند وحاجت خود را طلب می كنند وقتی كه آفتاب غروب می كند در بیشتر مساجد مردم و دسته های شمع گذار در كنار طشت گرد می آیند و فاتحه می خوانند.

 

عاشورا در اردبیل

روز عاشورا اردبیل نمای حزن انگیزی دارد ترتیب داخلی دسته ها امروز نیز رعایت می گردد. ولی در گذشته اجزای دیگری هم بر آنها اضافه می شدكه امروز متروك یا ممنوع میباشد و آنها اسرا ، كه دختربچه هائی بودندكه لباس سیاه برآنها میپ وشانیدند و بر شترهائیكه روی آنها فرشهائی می انداختند سوار می كردند وخاطره اسیران كربلا را زنده می نمودند و دیگری قمه زنها ، جوانان ومردانی بودند كه برای برآورده شدن حاجات خود در این روز قمه زدن برسر خود را نذر می كردند وبالاخره شبیه گردانها نیز كسانی بودندكه درآن روز با پوشیدن لباسهای مخصوص صحنه هائی را به صورت جنگ عاشورا در میدانگاههای جلوی مساجد ترتیب می دادند بیشتر شبیه ها مربوط به سرگذشت خود امام حسین درمیدان كربلا بود پایان این صحنه ها ، قمه زنان خود را به وسط میدان می انداختند وبا قمه های تیزی كه در دست داشتند بر سر خود مینواختند. ولی قمه زدن وشبیه درآوردن در سال ۱۳۱۰ خورشیدی از طرف دولت ممنوع گردید. مراسم عاشورا معمولاً حوالی ساعت یك بعد از ظهر پایان می یافت ولذا دسته ها به هم می خورد و هركسی برای صرف ناهار می رفت شب یازدهم شب شام غریبان خوانده می شد اول شب مردم در مساجد جمع می گشتند ودر حالی كه چراغها را خاموش میكردند عزاداری می نمودند. سخنگویان و نوحه خوانان غالبا درباره احوال حرم سرای حضرت حسین بن علی و عیالات و اطفال آن حضرت در چنین شبی مطالبی می گویند.

 

عزاداری شاخسی روستای اندبیل

عزاداری‌ها در هر روستایی با آداب و سنن همان روستا انجام م

ی‌شود، اما در روستای اندبیل خلخال این عزاداری با سبک خاصی انجام می‌شود.

اهالی روستای اندبیل عزاداری‌های سید و سالار شهیدان را به سبک خاص خود برگزار می‌کنند. مراسم عزاداری «شاه حسین» که در زبان محلی «شاخسی» گفته می‌شود و صدها سال در روستای اندبیل خلخال پیشینه تاریخی دارد با آداب و سبک خاصی انجام می‌شود که اهالی روستا با به دست گرفتن چوب‌دستی‌هایی و تکرار مضمون‌هایی در خصوص عاشورا و محرم به عزاداری می‌پردازند.

هماهنگی برگزاری این مراسم جلوه خاصی به مراسم «شاخسی» اندبیل بخشیده و اهالی شهر خلخال نیز به علت نظم در عزاداری «شاخسی» اندبیل در آن شرکت می‌کنند. هر روز که از ماه محرم می‌گذرد بر جمع عزاداران در میدان روستا اضافه شده و هر شب دسته عزاداری «شاخسی» بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شود به‌طوری که میدان منتهی به مسجد روستا مملو از اهالی می‌شود. طبق رسم خاص دسته‌های عزاداری «شاخسی» از مساجد دیگر و عباسیه اندبیل به‌سوی مسجد جامع آمده و عزاداران مسجد جامع از آن‌ها به گرمی استقبال می‌کنند.

پس از اینکه مراسم «شاه حسین» آغاز می‌شود دسته‌های حاضر یک‌صدا ندای لبیک یا حسین و اسم ائمه اطهار را تکرار کرده و در محوطه مسجد به عزاداری می‌پردازند. اهالی روستای اندبیل که ساکن سایر مناطق کشور هستند هم به دلیل شکوه عزاداری در روستا تا روزهای هفت و هشت محرم خود را به روستا رسانده و در مراسم تاسوعا و عاشورا همراه اهالی زادگاه خود به عزاداری می‌پردازند. بعد از عزاداری‌ها نیز اهالی محل و عزاداران در مسجد حاضر می‌شوند. در روستاهای خلخال از اولین روز ماه محرم مراسم و احسانات و نذری‌ها از منازل و مساجد و حسینیه‌ها آغاز شده و مردم از سفره احسانات بهره‌مند می‌شوند. در سطح شهر ایستگاه‌های صلواتی از مردم در حین برگزاری مراسمات عزاداری پذیرایی کرده و تا ساعاتی از نصف شب این پذیرایی در خلخال ادامه دارد.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

خان کندی روستای اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1451 0

اردبیل با توجه به آب و هوای مطلوب خود دارای روستاهای سرسبز و زیبایی است که یکی از آن ها و البته شاید شاخص ترینِ آن ها روستای خان کندی باشد. با ما همراه باشید تا شما را با اعجاز طبیعت در این روستا آشنا سازیم:

هر کسی که اهل مسافرت در تابستان است، حتما در کنار سفر به شمال کشور، گزینه سفر به اردبیل را روی میز خانه می گذارد تا افراد خانواده با بررسی ها دست آخر به نتیجه یکسانی برسند.

در این نوشته می خواهیم یک بهشت گمشده را برای شما شرح دهیم. جایی که تنها اگر یک بار به آن سفر کنید، از آن پس به سفر به آن اعتیاد پیدا خواهید کرد.

روستای خان کندی به عنوان زیباترین روستای اردبیل شناخته می شود. این روستا چشمه ای خنک دارد و آب این چشمه آن قدر سرد است که حتی در وسط گرمای تابستان نیز نمی توانید یک دقیقه دست خود را در آن نگه دارید. به علاوه بررسی ها حاکی از آن است که آب این چشمه خواص درمانی زیادی داشته و سرشار از املاح مختلف می باشد.

جالب است بدانید که این روستا از لحاظ تاریخی نیز دیرینه ای دراز داشته و قدمت آن به زمان ناصرالدین شاه باز می گردد. آب و هوای بسیار خوب و درختان پر از میوه های شاداب و سرحال، از دیگر ویژگی های این روستا هستند. به دلیل آب و هوای کوهستانی و خنک در تابستان این روستا اخیرا به شدت مورد توجه مسافران تابستانی قرار گرفته است.

 

دریاچه قالغانلو ، نمایانگر زیبایی های آفرینش

از دیگر جاذبه های این روستا، می توان به دریاچه قالغانلو اشاره داشت. این دریاچه زیبا در شرق روستای خان کندی جاری بوده و از ذوب شدن تدریجی برف کوه “قبله داشی” به وجود آمده است. به همین دلیل، وسعت دریاچه در فصول پاییز و بهار افزایش یافته اما در تابستان به دلیل افزایش تبخیر سطحی و هم چنین استفاده از آب آن برای آبیاری مزارع، از وسعت آن اندکی کاسته می شود.

از لحاظ اکولوژی این دریاچه دارای اکوسیستم غنی و قدرتمندی بوده و انواع موجودات آبزی در آن وجود دارند. با این حال، این دریاچه مکان فوق العاده ای برای ماهیان سردابی محسوب می گردد. لازم به ذکر است که این دریاچه نیز طبیعتی فوق العاده داشته و جالب است بدانید که هرکسی این دریاچه را می بیند، بلافاصله شروع به انداختن عکس سلفی با آن می کند.

به علاوه، به دلیل شرایط خاص طبیعی منطقه روستا، این روستا غنی از انواع گونه های نادر گیاهی و جانوری می باشد.

 

حیات وحش

شرایط طبیعی و جغرافیایی روستای خان کندی سبب شده است که حیات وحشی متشکل از انواع گونه ها در آن وجود داشته باشد. از مهم ترین این جانوران می توان به انواع کبک، کبوتر وحشی، زردپره، شاهین، بالابان، عقاب، روباه، جوجه تیغی، لاک پشت، شغال، گراز، گرگ و برخی دیگر جانوران اشاره نمود. در کنار همه این ها، ارتفاعات خان کندی، محلی مناسب برای پرورش زنبور عسل می باشد. این عسل به دلیل تهیه شدن از بهترین گل ها در روستا، جزء مرغوب ترین اصل ها در کشور محسوب می شود.

 

جاذبه های طبیعی

روستای “خان کندی” جاذبه های زیادی دارد و به طوری می توانیم بگوییم که این روستا سراسر جاذبه است. از مهم ترین کوه های این روستا، می توان به رشته کوه صلوات داغی واقع در اطراف روستای کندی اشاره کرد. در این رشته کوه، قله “قلی تاش” به ارتفاع ۲۵۸۰ متر و قبله داشی به ارتفاع ۲۵۵۰ متر از سطح دریا قد علم کرده اند. این کوه ها که در جنوب روستا واقع می باشند، نقش بسیار اساسی در تعدیل آب و هوای منطقه داشته و با آغاز بارش در فصول سرد سال، این کوه ها به صورت کاملا یکپارچه پوشیده از برف می شوند. این جمع شدن برف سبب می شود که با آغاز گرمی هوا در فصول بهار و تابستان، رودخانه ای فصلی شهر گرمی به نام “تولون چای” شکل می گیرد.

 

چشمه ها و روخانه ها

همان گونه که گفتیم، در فصول گرم سال، رودخانه تولون چای به صورت فصلی جریان دارد. سرچشمه این رودخانه، کوه های اطراف خان کندی شامل قبله داشی و قلی تاش هستند و با شیبی تند پس از طی مسیری از میان چندین روستا، سرانجام به شهرگرمی می رسند. این رودخانه با عبور از شهر گرمی، در مرز کشور جمهوری آذربایجان به رودخانه “بالهارود” می پیوندد و در شهر بیله سوار، به خاک جمهوری آذربایجان وارد می شود.

اما در کنار همه این ها، نباید از چشمه شفابخش “خان بولاغی” فراموش کرد. این چشمه دارای دبی جریان ۳ لیتر بر ثانیه بوده و در جنوب خان کندی و در قسمت بالا دستی آن جاری می باشد. جالب است بدانید که چه در فصل تابستان و چه در زمستان، دمای آب این چشمه نزدیک به صفر است و به همین دلیل بسیاری از مسافران اظهار دارند که : ” با لمس کردن این آب در تابستان زنده می شویم.

پوشش گیاهی

در این روستا مراتع زیادی وجود دارد که تماما پوشیده از انواع مختلف گونه های گون یونجه و شبدر کوهی است. گون گیاهی بوته ای بوده که حالت کوتاه و بالشتکی دارد. این گیاه در ارتفاعات و کوه های خان کندی به فراوانی یافت شده و به تراوه های آن کتیرا می گویند.

گون های این روستا، از نوع خاردار باخارهای بلند و پراکنده بوده و گونه دیگر با خارهای کوتاه و به هم فشرده می بشد که اهالی این منطقه به آن گون جوجه تیغی می گویند. لازم به ذکر است که هر نوع گون، در منطقه خاص خود می روید. این گیاه دارای ریشه های بلند و طویلی است که در دل خاک فرو رفته و این باعث می شود که این گیاه به سادگی از زمین کنده نشود.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

خانه های تاریخی اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 566 0

استان اردبیل پر است از خانه های قدیمی و تاریخی که با معماری های چشم نواز هر بیننده ای را به خود جذب می کند. در این مطلب به بررسی تعدادی از خانه های تاریخی استان اردبیل خواهیم پرداخت.

خانه حاج یوسف آقا صادقی

این خانه مجلل و باشکوه در کوچه راسته امام اردبیل قرار دارد. این عمارت در زمینی به مساحت ۱۴۵۰ مترمربع و با زیربنایی در حدود ۱۷۵۰ مترمربع ساخته شده است. از این عمارت در حال حاضر استفاده مسکونی نمی شود، ولی بنا از استحکام و سلامت کامل برخوردار است.

خانه های سنگی ویند

در دل کوهی در ویندکلخوران اردبیل، خانه هایی مرکب از اتاق های گوناگون کنده شده است. در پشته شمالی کوه رسوبی آبادی نیز خانه های بزرگ منظم و متعددی ساخته شده است. برخی از سفال های کشف شده از این خانه ها به دوره اشکانی تعلق دارند.

 

خانه سیدهاشم ابراهیمی

این خانه در کوچه شهیدگاه اردبیل قرار دارد و در حال حاضر مسکونی است. در متن دیوارهای جانبی این خانه بر کتیبه هایی، اشعار متعدد و آیه قرآن نوشته شده است.

خانه وکیل الرعایا

این خانه قدیمی در محله طوی اردبیل قرار دارد. عمارت وکیل الرعایا دارای ارزش تاریخی و هنری است که متاسفانه پس از فوت هاشم خان وکیلی آخرین فرد مقتدر خاندان وکیل الرعایا با خطر انهدام و تخریب روبه رو شده است. این خانه محل تجمع سران مستبد در جریان انقلاب مشروطیت بوده است.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

آداب و رسوم مردم اردبیل

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1595 0

مردم اردبیل همانند دیگر استان های کشور دارای آداب و رسوم جالبی هستند که می تواند توجه گردشگران را به خود جلب کند. اردبیل با توجه به حضور قوم های مختلف در این شهر، از شهرهایی است که تمامی آداب و رسوم های اقوام مختلف در آن گرد هم آمده اند. قصد داریم در این مطلب شما را با برخی آداب و رسوم مردم اردبیل آشنا سازیم:

 

مراسم عروسى

پس از آنکه دخترى مورد پسند واقع مى‌شد مراسم خواستگارى انجام مى‌گرفت. نشانه  قبول چاى شيرين بود. در اين مجلس مهريه و شرايط طرفين و تاريخ عقد معين مى‌شد . مراسم عقد پس از مراسم ‘شال اوزوک’ انجام مى‌گرفت. اوزوک به‌معنى انگشترى است .

دعوت براى عقد از مردان مسن و ميانسال صورت مى‌گرفت و عقدخوانى در خانه دختر به‌عمل مى‌آمد، اما مخارج آن‌را خانواده پسر برعهده داشت. پيش از بردن عروس به خانه بخت جشنى مختص زن‌ها برپا مى‌شد که هدف از آن دوخت لباس‌هاى عروس بود، که نمايش لباس‌ها و زينت‌آلات نيز در طى آن صورت مى‌گرفت. خوانندگان و نوازندگان زن در اين مجلس دعوت مى‌شدند و پذيرائى گرمى صورت مى‌گرفت . فرداى آن روز کسانى از خانواده داماد به‌همراه خياط به خانه عروس رفته و قسمتى از پارچه‌ها را بريده براى روز عروسى لباس مى‌دوختند. شبى که فرداى آن عروس به خانه داماد برده مى‌شد، حنا گجه گفته مى‌شد، که مخصوص دختران و زنان جوان بود، که دعوت مى‌شدند و با او به حمام مى‌رفتند و غروب برگشته در خانه عروس جشن مى‌گرفتند و به دست‌هاى عروس حنا مى‌بستند. جشن خانه داماد هم با شرکت پسران جوان برپا مى‌شد .

بردن عروس به خانه داماد بعد از غروب صورت مى‌گيرد. جهيزيه بعداظهر همان روز به خانه  او برده مى‌شد و عروس را آرايش کرده و هنگام رفتن چادر به سرش مى‌کردند . يک نفر ‘ينگه’ همراه آنها مى‌شد تا آداب و مراسم حجله رفتن را به عروس بياموزد و از او مراقبت کند. در خانه داماد شام تهيه مى‌شد و از بستگان دعوت به‌عمل مى‌آمد. داماد سه تا سيب به پشت عروس مى‌زد و به سر او نقل و نبات مى‌ريخت و پول نثار مى‌کرد. در مدخل راهرو طشت مسين گذاشته تا عروس از روى آن بگذرد و مثل مس محکم بماند .

فرداى شب عروسى مادر عروس براى ناهار ‘قويماق’ مى‌فرستاد و براى شام از خانه پدرش ترک‌پلو مى‌آوردند، که داراى تشريفاتى بود و دراين مراسم جمعى از نزديکان دعوت مى‌شدند .

عروس از ساعت ورود روى خود را از ديگران مى‌پوشانيد و روز اول هر يک از کسان داماد چيزى به‌وى هديه مى‌دادند تا چادر از سر بردارند. آن‌را ‘وزآشدي’ يعنى رونما مى‌گفتند. پس از پايان مراسم عروس و داماد به‌قصد بازديد به خانه‌هاى دوستان و کسان خود مى‌رفتند. و سپس نوبت اياغ آشوى بود که عبارت بود از مهمانى‌هائى که خويشان به افتخار آنها ترتيب داده و از خانواده‌هاى طرفين نيز دعوت مى‌کردند .

 

تکم و تکمچى

تکم شيطانکى است به‌شکل حيوان از تخته که با پارچه‌هاى رنگين و تکه‌هاى آينه آن‌را زيبا مى‌کردند و از زير شکم بر انتهاى چوب نازکى متصل کرده و اين چوب را از سوراخى در وسط صفحه تخته‌اى عبور مى‌دادند و به آسانى در آن سوراخ بالا و پائين مى‌رفت .

تکمچى يعنى صاحب تکم آن‌را به‌حرکت درآورد. و در نتيجه صدائى به‌وجود مى‌آورد که خوش‌آيند است و به‌همراه آن تصانيفى نيز مى‌خواند که درباره عيد و بهار است . تکمچى‌ها از حدود يک ماه به عيد مانده پيدا مى‌شوند و به در خانه‌ها رفته و رسيدن بهار را مژده مى‌دادند .

با يرام پائى

با يرام پائى يعنى سهم و حصه عيد، از طرف کسان دخترى که تازه ازدواج کرده فرستاده مى‌شد. شام در مجموعه‌هاى مسى بزرگ چيده مى‌شد و هر غذا در ظرف جداگانه قرار مى‌گرفت. بر روى آن سرپوش مسى و روى آن روپوش مخملى يا ترمه يا زرى بسيار زيبائى قرار مى‌دادند و حمال غذاها را در خانه موردنظر مى‌گذاشت و مجموعه و روپوش و سرپوش را با خود برمى‌گرداند .

چهارشنبه‌سورى

در اردبيل سابقاً چهارشنبه‌سورى را ‘گل چهارشنبه‌’ مى‌گفتند، زيرا همه خانه‌ها مثل گل تميز گشته بود. با گذشت ظهر سه‌شنبه آخر سال در کوچه و بازار صداى ترمه و بمب آغاز مى‌شد و اندکى پس از غروب خورشيد، بوته‌هاى گون و خار در حياط يا پشت‌بام آتش زده مى‌شد و بعد از صرف شام سفره‌ چهارشنبه‌سورى گسترده مى‌گشت. شب چهارشنبه‌سورى فالگيرى نيز ديده مى‌شد و دخترها در اوايل شب بر پشت در خانه‌هاى خود ايستاده و سخنان رهگذران را گوش کرده و تعبير و تفسير مى‌کردند. پسران جوان کمربندهاى پارچه‌اى يا دستمال خود را از پنجره اتاق همسايه يا کسان خود به درون انداخته و صاحبخانه مقدارى آجيل يا شيرينى در گوشه آن قرار داده و به‌طرف صاحب او مى‌انداخت .

اعیاد مذهبی

عيد فطر و عيد قربان

در اردبيل عيد فطر و عيد قربان بدون تشريفات است و ديد و بازديدها در اين ايام مخصوص مصيبت‌ديدگان مى‌باشد. اگر در مسجد يا محل ديگرى نماز سيد برگزار شود کسانى در آن شرکت مى‌نمايند، معمولاً اين نماز در بيابان يا جاى بى‌سقف خوانده مى‌شود. رسم قربانى کردن در روز عيد قربان نيز مانند مناطق ديگر سرزمين ايران در اردبيل انجام مى‌شود .

 

مبعث و عيد غدير

در اين روز که روز سادات گفته مى‌شود، به‌روى احترام و عرض تبريک به خانه سادات مى‌روند

 

سوم شعبان

اين روز که روز ولادت حضرت حسين‌بن‌على است از جمله اعياد مذهبى در اردبيل است. در اين روز ديگر اعياد مذهبى مهم بازار و مغازه‌ها آذين‌بندى مى‌شود .

 

نيمه شعبان

در اين روز يعنى روز ميلاد حضرت حجة‌بن‌الحسن امام دوازدهم چراغانى و آذين‌بندى مفصل در بازار و خيابان‌ها صورت مى‌گيرد .

 

سوگوارى‌هاى مذهبى

يک ماه پيش از فرا رسيدن ماه محرم با تشکيل دسته‌هاى شاه‌حسيني، که در محل به‌شکل ‘ شاخسه‌ ‘ عنوان مى‌شد، مراسم آغاز مى‌گشت. حدود يک ساعت از شب گذشته، با دستور رئيس شاه حسينى‌ها صف تشکيل مى‌شد و حاضرين چوب‌دستى را مثل شمشير در دست راست مى‌گرفتند و دست چپ را از پشت بر کمر نفر سمت راست قرار مى‌دادند و صف مرتب و فشرده‌اى به‌وجود مى‌آوردند. صف مردان به‌شکل دايره بزرگى درآمده و در جواب اشعار و ابيات رئيس دسته که با آهنگ خوانده مى‌شد، همه که شاه‌حسين را به‌صورت ‘شاخسه ‘ ادا مى‌کردند. اشعار که جنبه حماسى داشت آمادگى حاضرين را براى فداکارى در راه حضرت حسين (ع) بيان مى‌داشت . اين مراسم امروزه در اردبيل منسوخ شده است.

 

طشت‌گذارى

يکى از مراسم سوگوارى در اردبيل طشت‌گذارى در مساجد و تکايا است، که سه روز به آغاز محرم آغاز مى‌شد. هر يک از محلات چند روز پيش دعوت‌نامه‌اى براى علما و بزرگان مى‌فرستادند و از آنها براى شرکت در اين مراسم دعوت مى‌کردند . طشت‌ها را در جائى آماده مى‌کردند. دسته  سينه‌زنان و زنجيرزنان به محلى که طشت‌هاى محله در آنجا بود مى‌رفتند و آنها که حامل طشت‌ها بودند آنها را بر دوش گرفته و جلوى دسته حرکت مى‌کردند و زمانى‌که به مسجد مى‌رسيدند، آنها در محل مخصوص خود که معمولاً طاقچه بزرگ يا سقف ضربى بود مى‌گذاشتند و پر از آب مى‌کردند. قرائت فاتحه کنار طشت صورت مى‌گرفت که تشريفات خاصى داشت. اين سنت امروز نيز معمول است .

 

مراسم شمع‌گذارى

اين مراسم روز نهم محرم يعنى تاسوعا اجراءِ مى‌شود و اردبيليان در ۴۱ مسجد شمع روشن مى‌کنند. اين شمع‌ها نذرى است. وقتى آفتاب غروب مى‌کند در بيشتر مساجد مردم و دسته‌هاى شمع‌گذار، کنار طشت گرد آمده و فاتحه مى‌خوانند

 

عاشورا

در روز عاشورا دسته‌ها با ترتيب خاصى قرار مى‌گيرند که در گذشته اجزاى دسته‌ها بيش از امروز بود. اسرا را که دختر بچه‌‌هائى با لباس‌ سياه بودند، بر شترها که فرش روى آنها قرار داشت. سوار مى‌کردند و خاطره اسيران کربلا را زنده مى‌نمودند. قمه‌زن‌ها نيز، از ديگر افرادى بودند که براى برآورده شدن حاجات خود بر سر قمه مى‌زدند. شبيه‌گردان‌ها نيز در آن روز با پوشيدن لباس‌هاى مخصوص صحنه‌هائى را در ميدان‌گاه‌هاى جلوى مساجد ترتيب مى‌دادند . در پايان مراسم قمه‌زن‌ها عاشورا ساعت يک بعد از ظهر پايان مى‌يافت و شب يازدهم، شب شام غريبان خوانده مى‌شد که مردم در مساجد جمع مى‌شدند و چراغ‌ها را خاموش مى‌کردند و عزادارى مى‌کردند .

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور