جاذبه های گردشگری وتوریستی سمنان
جاذبه های گردشگری سمنان
شهرستان سمنان یکی از قدیمی ترین شهرهای کشور میباشد که جاذبه های گردشگری ان نیز از همین قدمت سرچشمه میگیرد ودرسفربه این شهرستان میتوانیم از جاذبه های طبیعی این شهر ازقبیل چشمه اب گرم،کویر دلازیان،دلفینهای نمکی ، قلعه لاسگرد وغار دربند که هرکدام زیبایی های خاص خود را دارد دیدن کنیم . با ما درمرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تاباجاذبه های سمنان بیشتر آشنا شویم.
چشمه آبگرم سمنان
چشمه آبگرم در ۲۱کیلومتری از ابتدای جاده تهران-مشهد در شمالغرب شهر سمنان و نیز در ۱۸ کیلومتری غرب شهرستان مهدیشهر از میدان اصلی این شهرستان قرار دارد. ارتفاعات شمالی منطقه، مرکب از سنگ آهک، کنگلومرا، ماسه سنگ و توف سبز رنگ مربوط به دوره سنوزوئیک (پالئوژن، ائوسن) است. ارتفاعات شرقی، از نوع تشکیلات فجن و از نظر سنگ شناسی شامل ماسهسنگ آهکی و کنگلومرا است. فعالیت آتشفشانی در منطقه محدود بوده و چشمه های آبگرم، تحت تأثیر گسلهای منطقه و نفوذ آب در عمق بوجود آمده اند که بر اثر حرارت زمین از شکافها و مجاری موجود بالا آمده و آبهای معدنی به سطح زمین میرسد. چشمههای بزرگ این منطقه را، مرادآب، گرآب و قلنج نام نهاده اند.از نظر شیمیایی، آب این منطقه گوگردی است که اثرات درمانی قابل توجهی دارد.آبگرم سمنان به دلیل وجود سه چشمه مجزا که هر یک خواص دارویی خاص خود را دارند، در نوع خود در کشور بی نظیر هستند.بسیاری از چشمه های آبگرم کشور که در سطح ملی و بین المللی شناخته شده اند فاقد خواص درمانی هستند و این منطقه بکر، یکی از معدود چشمه های آبگرم کشور است که خاصیت درمانی دارد. از جمله اثرات درمانی آن تاثیر روی مخاط پوستی و بافت های بیمار است و این آب ها در اثر خاصیت جذب و حل کننده ای که دارند در تغذیه بافت ها تغییرات عمیقی به وجود می آورند و خاصیت درمان بیماری های ناشی از تورم و التهاب مفاصل، غده ها، کبد، رحم و حتی سرطان دارندآب معدنی سمنان کلروره سدیک و درجه حرارت آن در حدود ۳۲ تا ۳۵ درجه است و دارای CO2 زیادی است که این گاز باعث اتصاع عروق محیطی شده و بر روی غدد لنفاوی موثر است. آب چشمه های سمنان در بهبود بیماری های مفصلی اثر داشته و تسکین دهنده جلدی است و آب های کلروره سدیک برای ضایعات جراحی نظیر تاخیر استحکام شکستگی ها و برخی رماتیسم های مزمن و ضایعات دستگاه عصبی مفید است. این آب ها به دلیل داشتن SH2 برای درمان بیماری های جلدی مانند سودا، کورک، زرده زخم و پسیورازیس موثر است. منطقه آبگرم سمنان علاوه بر خواص درمانی آب آن، دارای جاذبه های فرعی نظیر وجود ارتفاعات برای علاقه مندان به کوهنوردی و نیز وجود دسته های کبک و تیهو در مجاورت رودخانه است که هرساله عده ای از شکارچیان را در فصل بهار و اوایل زمستان به دره آبگرم می کشاند.آثار فرسایشی زیبا، تنوع رنگی رسوبات و رخنمون سطح دگرشیبی لایه های رسوبی از جاذبه های مسیر آبگرم می-باشد. در قسمتی از ناهمواریهای منطقه، در اثر زمین لغزش تونلی به عمق ۷۰متر و ارتفاع ۲۰متر ایجاد شده است.
خانه تاریخی ترابی
خانه ترابی یکی از خانههای با ارزش بافت تاریخی شهر سمنان است که در سالهای اخیر توسط اداره کل میراث فرهنگی استان سمنان مرمت و احیا شده است، یکی از ویژگیهای منحصر به فرد خانه ترابی، وجود ساباط (راهگذر میان دو خانه که دارای سقف است) در مقابل این خانه تاریخی است، زیرا ساباطها(سابات) از ویژگیهای منحصر به فرد معماری مناطق گرمسیر و کویری هستند، خانه ترابی در دورهی قاجاریه ساخته و در محله کهنه دژ سمنان واقع است.
کویر دلازیان
کویر دلازیان در موقعیت جغرافیایی N3522 شرقی و E5328 شمالی در استان سمنان و در شمال کویر مرکزی ایران (دشت کویر) و جنوب روستای دلازیان قرار دارد. مردم این روستا به زبان فارسی و لهجه سمنانی سخن میگویند. در قسمت عمده کویر پوشش گیاهی بسیار ضعیف و عمدتا گیاهان خشکی پسند و شور پسند قابل مشاهده است. این کویر محل تلاقی رودخانه شورآب سمنان و رودخانه گیناب است که پس از عبور از دشت سمنان در این منطقه به یکدیگر می پیوندند. بدلیل وجود این ۲ رودخانه فصلی، زمینهای باتلاقی به وفور در این کویر قابل مشاهده هستند. در حاشیه باتلاقها گنبدهای نمکی قرار دارند. تاریخچه تپههای دلازیان (چشمه شیخ) مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان سمنان، روستای دلازیان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۶۴ با شمارهٔ ثبت ۱۷۰۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این میدان در هشت کیلومترى جنوب شرقى شهر سمنان و در پانصد مترى خم رودخانه گیناب واقع شده است. در انتهاى اراضى کشاورزى نماى هشت تپهٔ نزدیک به هم دیده مىشود. هر چند جاگیرى تپهها در کنار هم شکل هندسى ویژهاى ندارد، اما از هر سو که بدانها بنگریم همواره هشت برجستگى از دور پیداست. بلندى این تپهها یکسان نیست. وسعت دامنههاى هر یک از تپهها متفاوت است و تپههاى کوچکتر نیز بر دامنه و کنار تپههاى بلند جاى دارند. با توجه به نوع معمارى و ابعاد خشتها، قدمت این تپهها به اوایل هزارهٔ اول مىرسد. میدان میرک بزرگترین محوطه روباز پارینه سنگی ایران نیز در این منطقه واقع شده است. میرک به لحاظ قدمت و تعداد ابزار سنگی یافت شده در آن بسیار قابل توجه است. در این محوطه تا کنون دهها هزار قطعه دست سازهای سنگی دوران پارینه سنگی شامل تراشه ها، تراشنده ها، ابزار شکار، سرنیزه و … کشف شده است. هر چند پارینه سنگی مربوط به ۱۲ هزار سال قبل می شود اما بر اساس مطالعات اولیه قدمت این محوطه به ۵۰ هزار سال قبل تخمین زده می شود. تا کنون محوطه هایی با این قدمت تاریخی تنها در غارها مشاهده شده اند اما این محوطه با این ابعاد روباز در نوع خود منحصر به فرد است. به نظر می رسد در ۵۰ هزار سال قبل، این منطقه کویری نبوده و ساکنان آن در حاشیه دریاچه ای که مرور زمان و تغییرات اقلیمی خشک شده زندگی میکردند. این محوطه از نظر تعداد ابزار سنگی یافت شده و برجسته بودن این ابزارها در خاورمیانه شاخص است گفت: این محوطه مانند یک آزمایشگاه کامل ابزارسازی است. نقاط گردشگری گنبدهای نمکی جنوب دلازیان از جمله جذابیتهای گردشگری این منطقه هستند که از زیبایی خاصی برخوردارند. معدن متروکه گوگرد دلازیان از دیگر جاذبه های این منزقه است که بعد از گنبدهای نمکی و در فاصله ۱۰ کیلومتری روستا قرار دارد. کویر دلازیان و دریاچه نمک از دیگر جاذبه های توریستی این منطقه محسوب میشوند. تپه های ماسه ای در حاشیه معدن گوگرد دسترسی بعد از پل راه آهن سمنان به سمت جنوب پس از عبور از روستاهای خیر آباد، رکن آباد و محمد آباد، جاده خاکی به سمت جنوب شرقی به کویر دلازیان منتهی میگردد.
جنگل نام نیک
جنگل نام نیک درحوزه استحفاظی سمنان ودرحوزه آبریز شمالی کشور واقع است. به دلیل اقلیم منطقه که بحر خزری است پوشش گیاهی آن نیز غالباً پوشش جنگلی با گونه های درختی پهن برگ خزری است. برای دسترسی وبازدید از جنگل مسیرهای گوناگونی وجوددارد. می توانید تا دهانه غار نام نیک در دل جنگل پیش بروید ولی نیاز به وجود راهنما همیشه وجوددارد. بهترین فصل بازدید اواخر اردیبهشت تا اوایل خرداده ماه واوایل پاییز است.
دلفینهای نمکی کویر مرکزی
دلفینهای نمکی کویر مرکزی در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی سمنان واقع است. سمنان یکی از قدیمیترین معادن نمک ایران به نام معدن نمک ملحه قرار دارد. معدن نمک ملحه به صورت گنبد های نمکی دیده می شود و تشکیلات نمک دار آن به دوره الیگوسن نسبت داده می شوند. خلوص ماده معدنی در این معدن ۹۸% و در نوع سنگ ممتاز آن بیش از ۹۹% می باشد. در سمت شمال این معدن دلفینهای نمکی قرار دارند که در نوع خود بی نظیرند. ارتفاع این دلفینها ۱۰ متر است و کارکنان معدن نیز برای حفظ آنها تلاش زیادی کرده اند. معدن نمک ملحه دارای سنگ های نمک با رنگهای نارنجی، آبی، خاکستری و سفید است که برای جذب گردشگر از توانایی بالایی برخوردار است. برای دسترسی به این معدن باید وارد جاده نظامی پایگاه هوایی سمنان شد و پس از طی مسافت ۴۸ کیلومتری وارد جاده فرعی معدن نمک به طول ۱۰ کیلومتر شد.
منطقه حفاظت شده بولا
منطقه حفاظت شده بولا در موقعیت جغرافیایی N3602 E5319 در استان مازندران واقع است. اين منطقه با مساحت ۳۹۰۷ هكتار واقع در استانهاي مازندران و سمنان از سال ۱۳۷۸ تحت حفاظت قرار گرفت.داراي اقليم نيمه مرطوب معتدل است . این منطقه در شمال شهر سمنان و در مجاورت پناهگاه حیات وحش کیاسر قرار دارد.
بولا در غرب مناطق دو دانگه و پرور قرار دارد .منطقه اي كوهستاني با دو دامنه كلي شمالي و جنوبي و شيبهاي تند ،كه در حد بالايي جنگلهاي خزري واقع شده است و بخشهايي از آن را نيز مراتع ييلاقي تشكيل مي دهد.ا ز گونه هاي مهم درختي منطقه مي توان راش،ممرز،بلند مازو،توسكاي ييلاقي ،گلاب وحشي،گيلاس وحشي و آلوچه را نام برد.گونه هاي اصلي جانوري منطقه عبارتند از:مرال ،شوكا،بز و پازن،خرس قهوه اي،گراز،روباه معمولي،تشي،سمور جنگلي،كبك و كبك دري.به دليل كوهستاني بودن و نبود راههاي دسترسي مناسب اين منطقه به نسبت دست نخورده باقي مانده است.
مجتمع باغ امیر سمنان
عمارت باغ امیر سمنان، یکی از بناهای زیبا و دیدنی شهرسمنان است که قدمت آن به اواخر حکومت قاجاریه بر میگردد. اين عمارت بین سالهای ۱۲۷۵ تا ۱۲۸۵ توسط استاد معمار باشی و به دستور و هزینه صاحب بناحاج میرزا آقا فامیلی احداث شده است. علت نام گذاری بنا به عمارت باغ امیر، همجواری آن با باغ بزرگ امیر اعظم بوده است. امیر اعظم مشهور ترین حاکم ایالت قومس (استان سمنان فعلی) بوده است که در سال ۱۲۹۵ هـ . ش، به ضرب گلوله کشته شد.
عمارت و باغ امیرکه به تبعيت از معماری صفوی ساخته شده است در متراژی به وسعت سه هزار متر مربع قرار دارد، که دارای دو باغ و دو منزل مسکونی بوده و از لحاظ فرهنگی به سه دسته فضا : شامل فضاهای عمومی، خصوصی و نیمه خصوصی تقسیم میشود . بنای فوق که خانه یکی از بزرگان و تجار سمنان بنام حاج میرزا آقا فامیلی بوده است به تملک شهرداری در آمده و آقای محمد عزیزالدین به عنوان سرمایه گذار در این پروژه با شهرداری سمنان مشارکت نموده است.
خانه سمنان داراي ۱۰ بخش است. بخش های خانه امیر سمنان شامل بخشهاي چاپ، راديو، تلفن و مخابرات، آب، اتاق نشیمن، اسناد، سینما و عکس، موسیقی، مطبخ و … است. مجتمع تاریخی، فرهنگی، گردشگری باغ امیر به دو فاز تقسیم می شود: فاز اول آن موزه می باشد که شامل بخش های چاپ، رادیو، تلفن و مخابرات، اسناد، موسیقی، عکس و سینما بوده که در تاریخ ۲۷ /۱۲/ ۹۴ با حضور مسئولین شهر به بهره برداری رسیده است و فاز دوم آن سفره خانه سنتی می باشد که در آینده نزدیک به بهره برداری خواهد رسید..
در موزه مجتمع باغ امیر سمنان در بخش تلفن و مخابرات بيش از ۳۵ دستگاه تلفن با برند مختلف اعم از دستگاه مورس، تلفنهای هندلی و تلفنهای قدیمی، تلفن صحرایی و جنگی که در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار میگرفته و اولین دستگاه تلفکس که در سمنان موجود بوده به نمايش گذاشته شده است.
در خانه سمنان بزرگترین سند و وقفنامه آب سمنان به طول شش متر، شیرهای آب قدیمی و ساعت آبی، بالغ بر ۱۰۰ سند قدیمی از اواخر قاجاریه تا دوره معاصر از جمله کوپن آذوقه مربوط به جنگ جهانی اول و دوم، اولین قرارداد تجاری سمنان با دولت روسیه، برگه تعرفه انتخابات مجلس سنا و شورای ملی مربوط به سال ۱۳۳۱ و….. قرار دارد.
بازدیدکنندگان از خانه – موزه امیر سمنان با مجموعههایی چون مجموعه ابزار سلمانی، خطاطی و دستگاه بستنی ساز مربوط به یک قرن پیش، ساعت ورود و خروج مربوط به ۸۰ سال قبل، ساعت سال کوک و اشیا و ابزارهایی که از تجاوز ارتش سرخ در سمنان حد فاصل سال هایی ۱۳۲۰ تا ۲۶ باقی مانده است، آشنا ميشوند.
منطقه شکار ممنوع چاه شیرین
کوه چاه شیرین بلندترین قله واقع در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی سمنان با ارتفاع ۲۳۰۰ متر است. این کوه صخره ای به دلیل بکر بودن منطقه زیستگاه مناسبی برای حیات وحش بشمار میرود. این منطقه در موقعیت جغرافیایی طول شرقی ۵۴درجه و ۱۰ دقیقه و عرض شمالی ۳۵درجه و ۱۸ دقیقه قرار دارد. مسیر دسترسی به این منطقه از طریق جاده نظامی سمنان میسر است.پس از طی مسافتی در حدود ۶۰ کیلومتربه جاده خاکی چاه شیرین میرسید.
برج چاشم
برج چاشم مربوط به سدههای میانه دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان سمنان، بخش مهدیشهر، دهستان چاشم، روستای چاشم، خیابان اصلی، محله امیراحمدی محله واقع شده و این اثر در تاریخ الگو:جلالی حروف با شمارهٔ ثبت ۲۵۱۰۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آبشار اوبن
آبشار اوبن در موقعیت جغرافیایی N360428 E532249 در استان مازندران و در مرز استان سمنان واقع است. آبشار اوبن در مرز استان های سمنان و مازندران در منطقه حفاظت شده دودانگه قرار گرفته است. از نظر راه هوایی به روستای سرخده که در دامنهی جبهه جنوبی خطالرأس نرو-خیرو قرار دارد نزدیک است و از لحاظ مسیری که عمدتاً از طریق آن به آبشار میرسند به روستای میانا (در دامنهی شمالی خط الرأس) نزدیک است. آب آبشار نیز به رودخانهی شیرین رود میریزد. اوبن در زبان محلی به معنای زیر آب است. ارتفاع آبشار از سطح آبهای آزاد در حدود ۱۸۰۰ متر است. این آبشار از چشمه طبیعی در بالادست خود تغزیه می شود و به رودخانه شیرین رود میریزد.
خانه كلانتر
اين بنا متعلق به اواسط قاجار مي باشد و در قسمت جنوبي سمنان در محله اسفنجان و در نبش ميدان ابوذر (پاچنار) واقع است .بنا متعلق به خانواده رجبي (كلانتر وقت سمنان ) بوده است .بنا داراي يك حياط مركزي و باغچه و فضاهايي از جمله راهرو، اتاق هاي تابستاني و زمستاني، بادگير و …. مي باشد . اين بنا داراي يك بادگير بلند و منحصربفرد در روي قسمت جنوبي است كه از روي سقف قسمت تابستان نشين بيرون آمده است .اين بنا به شماره ۱۷۸۷ در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است .
خانه رجبی سمنان
خانه رجبي (برج بادگير) : اين بنا متعلق به اواسط قاجار مي باشد و در قسمت جنوبي سمنان در محله اسفنجان و در نبش ميدان ابوذر (پاچنار) واقع است . بنا متعلق به خانواده رجبي (كلانتر وقت سمنان ) بوده است . بنا داراي يك حياط مركزي و باغچه و فضاهايي به شرح ذيل مي باشد . يك راهرو طولاني كه از هشتي به حياط متصل است . اتاق هاي تابستاني داراي بادگير و رو به شمال است . اتاق هاي زمستاني رو به غرب و در دو طبقه و با ارتفاع كم تا زودتر گرم شوند (اين قسمت حدود ۷۰ % تخريب گرديده است ) .
اتاق هاي شمالي و رو به جنوب كه در زمستان مورد استفاده قرار مي گرفته است و اتاق هاي رو به شرق كه در غرب بنا واقع است كه در بهار و پاييز استفاده مي شده است . از نظر تزئينات و فرم بنا قسمت جنوبي و شرقي و غربي از موقعيت برتري برخوردار است و نماي قسمت شمال بنا ساده تر مي باشد . اين بنا داراي يك بادگير بلند و منحصربفرد در روي قسمت جنوبي است كه از روي سقف قسمت تابستان نشين بيرون آمده است اين بنا در تاريخ ۱۲/۹/۱۳۷۵ به شماره ۱۷۸۷ در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است .
تکیه ناسار
این تکیه از نظر فرم و شکل ظاهر بسیار شبیه به تکیه پهنه می باشد به جز آنکه در چند سال اخیر در وسط آن حوضی بزرگ ساخته شده است . طبقه پائین تکیه را مغازه های چندتشکیل می دهد و طبقه بالای آن ایوانهایی برای تماشای مراسم تعزیه می باشد. در جبهه جنوبی تکیه ناسار یکی از بهترین و بزرگترین نمونه های آب انبار سمنان به نام آب انبار ناسار قرار دارد که با پله های متعدد و غلام گردشها به محل برداشت آب منتهی می گردد. سقف تکیه پوشیده است و یک شیروانی بزرگ و قرمز رنگ با پنجره های مشبک سبز بر روی آن ساخته شده است.
قلعه لاسگرد
قلعه لاسگِرد یا دژ لاسگِرد یکی از قلعههای بسیار معروف سمنان است که با خشتهای خام بسیار بزرگ بنا شده است.
«… این قلعه ۶ برج دارد و هر برج دارای شش اتاق است. گرداگرد این تل، خانههای یک طبقه به تفاریق ساختهاند و از دور تل، تیرها به میان آن دوانیده و روی تیرها را پوشانیده و کوچه مصنوعی درست کرده و عبور سکنه از روی این تیرهاست».
این قلعه مستحکم که احتمال میرود در دوره اشکانیان بنا شده تا اواسط دوره قاجاریه پابرجا بوده ولی بعد از آن تاریخ رو به ویرانی نهاده است. در حال حاضر ویرانههای قلعه لاسگرد در دهکده لاسگرد (لاسجرد) دیده میشود.
غار دربند
غار دربند دومین غار آهکی بزرگ در ایران است که در فاصله ۲۰ کیلومتری شمال سمنان و ۲ کیلومتری شمال غربی شهر مهدیشهر و در قسمت میانی رشته کوههای البرز قرار گرفته است. دهانه غار در کمرکش کوه سنگی زیبایی رو به مشرق قرار گرفته و دره وسیع و سرسبز دربند در زیر آن گسترده شده است. دالانی به طول ۲۴ و عرض ۳ متر دیده میشود و مانند گلو، بین دهانه و تالار غار قرار گرفته است. انتهای گلو به تدریج کوتاه شده تا این که به دهانهای به ارتفاع ۸۰ سانتیمتر میرسد. در داخل غار مقداری استخوان متعلق به حیوانات بزرگ از قبیل اسب و گاو دیده میشود که با توجه به ارتفاع کم در این ناحیه، به نظر میرسد این جانوران توسط حیوانات درنده شکار شده و به این قسمت آورده شدهاند. در کنار دهانه، آثار سنگچین محکمی به چشم میخورد که قسمتی از آن ریزش کرده است. این سنگچین به منظور مسدود ساختن شکافی است که از کنار دهانه به داخل غار راه دارد و نشانگر آن است که ساکنان و پناهندگان غار برای جلوگیری از نفوذ دشمنان آن را بستهاند.
ساختمان غار از نظر زمینشناسی مربوط به دوران سوم زمینشناسی است و از نوع سنگهای رسوبی میباشد که به مقدار فراوان آهک و املاح دارد و به همین جهت سراسر آن پوشیده از ستونهای بزرگ و زیبای استالاگمیت بوده و از نظر دکوراسیون یکی از زیباترین و تماشاییترین غارهای ایران است و میتوان بلندترین ستون استالاگمیت را که تاکنون در غارهای ایران مشاهده شده در آنجا دید. این ستون به ارتفاع ۱۲ متر و قطر متوسط ۲/۸۵ متر میباشد که به طرز سحرآمیزی در وسط غار بالا رفته است.
از دیدنیهای این غار، حوضچه آب صاف و کوچکی است که آب آن از نظر آشامیدنی مناسب نیست و به مقدار زیادی املاح دارد.
هوای غار نسبتاً خنک میباشد و در قسمت انتهایی به ۱۵ درجه سانتیگراد میرسد و به طور متوسط ۱۰ درجه با هوای بیرون اختلاف حرارت دارد.
بخشی از غار که تخت بزرگ نام دارد دارای عرض ۱۱/۲۰ متر و طول ۱۷/۸۰ متر است که در پشت ورودیِ گلوی غار قرار گرفته است و وضعیت آن نشان میدهد که ساکنین غار، در این نقطه ساکن بودهاند و آثاری از زندگی در دورههای مختلف در آن دیده میشود.
اشیایی که از تجسسهای درون غار به دست آمده است عبارتند از: یک گردنبند عقیق کوچک، دو قطعه شانه چوبی، ابزاری درفش مانند، یک قطعه ته کاسه لعابی، یک فک بسیار بزرگ و سالم انسانی که حجم و اندازه آن قابل توجه است، چند پاره استخوان یک طفل و تکهای مهره لعابی. آثار به دست آمده متعلق به دورههای مختلف تاریخی میباشند و مربوط به یک زمان نیستند. قدیمترین این آثار مربوط به قرن پنجم هجری قمری و سکه طلایی است به خط کوفی که متأسفانه قسمتی از آن شکسته و از بین رفته است ولی از سبک و خط آن معلوم میگردد که که متعلق به اواخر دوره سلجوقی و اوایل حمله مغول است. کاسههای لعابی معروف به گبری ساخته شده در مازندران و سفالهای بسیار ظریف کارگران از صنایع قرن ۵ و ۶ هجری قدیمترین آثاری است که به دست آمده است. این آثار تا زمان قاجاریه کشیده شده و میرساند که غار در دورههای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.
ازبین این اماکن و جاذبه های توریستی وگردشگری که دربالا خواندیم غار دربند ، کویر دلازیان و دلفینهای نمکی از جذابیت ویژه ای برای بازدید برخوردار بود.