جاذبه های گردشگری مغولستان

کشور مغولستان پر از رمز و راز و مکان های ویژه برای گردشگری است. از پارک های ملی گرفته تا دریاچه ها. در مقاله ی زیر اصفهان نگاهی به ای مکان های زیبا و وصف نشدنی دارد با ما همراه باشد در زمان‌های گذشته مغولستان بر جهان حکومت می‌کرد. این کشور پهناور که از کوه‌های آلتای آغاز می‌شود در گذشته سواران و جنگاوران بسیاری را به سرکردگی چنگیز خان مغول به سرزمین‌های دور می‌فرستاد. اما این امپراتوری دیری نپایید. زمانی که ارتش‌های آن پراکنده شده و به خانه خود بازگشتند این سرزمین به روزهای گذشته خود بازگشته بود. قبیله‌نشین‌ها در تپه‌ها زندگی می‌کردند، در کنار دریاچه‌های کوهی یورت ها دیده می‌شدند، شکارچیان عقاب در دشت‌ها پرسه می‌زدند، پلنگ‌های برفی در این سرزمین قدرت‌نمایی می‌کردند و تپه‌های شنی گابی از این‌سو به آن‌سو برده می‌شدند.

مغولستان امروز کمی با مغولستان گذشته متفاوت است. با رفتن به آنجا در انرژی اولان باتور غرق می‌شوید. با افسانه‌های شانگدو آشنا خواهید شد. با سفر به آنجا با تاریخ گذشتگان و شجاعت حاکمان آن آشنا خواهید شد.

۱. قراقروم

شهر قدیمی و افسانه‌ای قراقروم در میان تپه‌های سرسبز و سنگ‌های دشت اورخون قرار گرفته است. اگر از کوه‌های پرپیچ‌وخم مرکز مغولستان عبور کنید به این شهر می‌رسید. قراقروم شهری است با خرابه‌های انبارهای قدیمی، خانه‌هایی که دود اجاق از آن‌ها برخاسته و گنبدهای قدیمی فروریخته. امروزه می‌توانید به این شهر سفر کنید و از اشکال توتمی چنگیز خان، معابد بودایی و معابد سلسله یوان، دیدن کنید.

 

۲. پارک ملی ترلج

قله‌های بلند و دشت‌های وسیع پارک ملی ترلج در شمال اولان باتار قرار دارد. این پارک با دره‌های پوشیده از درخت کاج و تشکیلات سنگی نمونه‌ای از تاریخ گذشته مغولستان است. در جنوب این پارک کمپ‌ها و مزار شتر قرار دارد که گردشگران می‌توانند از آن بازدید کنند. در شمال این پارک دریاچه خاگین خار و چندین چشمه آب گرم وجود دارد.

۳. دریاچه خوشگول

این دریاچه که درمیان قله‌ها و دامنه‌های کوه‌های سایان هاله‌ای آّبی رنگ ایجاد می‌کند، دومین دریاچه بزرگ مغولستان است. این دریاچه که در مرز روسیه قرار دارد با مراتع سرسبز و درختان کاج پوشیده شده که گاهی اوقات گردشگران و افراد محلی در آنجا به گردش و استراحت می‌پردازند.

امروزه این منطقه جز یک پارک ملی به شمار می‌رود تا از آب آن محافظت شود. گفته می‌شود که آب این دریاچه آب شرب بوده و تاریخ جغرافیایی این منطقه به دو میلیون سال قبل بازمی‌گردد.

۴. پارک ملی آلتای توان بوود

پارک ملی آلتای توان بوود همانند یک خاک‌ریز در مقابل کشورهای چین، روسیه و قزاقستان، قرار دارد. این پارک ملی که ۴۰۰۰ متر از سطح دریا فاصله دارد به سیبری و سین کیانگ پوشیده از برف متصل است. برخی از قبایل مغول در اطراف این پارک زندگی می‌کنند. برخی از قبایل یورت هم در فصل تابستان در کرانه‌های دایان نور زندگی می‌کنند و در جلگه‌های هموار می‌توان شکارچیان عقاب را تماشا نمود. شهرت دیگر این مکان به دلیل پتروگلیف های باستانی و مجسمه‌های ترکی است.

 

۵. دشت اورخون

دشت اورخون (Orkhon Valley) که زمانی خانه خان‌ها و امپراتورهای مغول که در آسیا و اروپا تاخت‌وتاز می‌کردند، بود، اقامتگاه نام‌هایی چون چنگیز و قوبلای خان بوده است. امروزه این مکان اقامت گاه یورت هایی است که در میان درختان کاج زندگی می‌کنند و به دلیل تاریخ غنی در میراث یونسکو ثبت شده است. این دشت جاذبه گردشگری مهم مغولستان است که گردشگران به آنجا می‌روند تا از خرابه‌های قدیمی قراقروم، قصرهای شانگدو، آبشارهای یخ‌زده و معابد روستایی بودایی، دید کنند.

 

 

۶. پارک ملی خوستاین نورو

اگر خیلی خوش‌شانس باشید می‌توانید در علف‌زارها و صخره‌های پارک ملی خوستاین نورو (Khustain Nuruu) نژادهای کم یاب اسب‌های شوالسکی را مشاهده کنید. این نژادها تنها در ارتفاعات نزدیک به اولان باتار دیده می‌شوند. پس از پرداخت هزینه ورودی باید از مسیرهای پیاده‌روی استفاده کرده و یا در میان تپه‌ها اسب‌سواری کنید. اگر بخواهید چند روز در آنجا رفت‌وآمد داشته باشید امکانات مخصوص رفت‌وآمد اختصاص داده می‌شود.

 

۷. اولان باتار

شهر اولان باتار (Ulaanbaatar) با آسمان‌خراش‌های شیشه‌ای، محله‌هایی که به سبک معماری روسی ساخته شده و توسعه رو به رشدش، دقیقاً چیزی است که انتظار دیدن آن را در مغولستان ندارید. این شهر بزرگ، شلوغ و پرسروصدا از مراکز خرید و سازه‌هایی با طراحی زیبا، پر است. اما در میان این شهر شلوغ و مدرن جاذبه‌های قدیمی متعددی وجود دارد، مانند: قلعه قرن نوزدهمی بوودخان که توسط سران مغولی ساخته شده، موزه ملی مغولستان، میادین بزرگ که شهروندان در آنجا رفت‌وآمد می‌کنند و یادبود چنگیز خان.

 

۸. اولگی

شهر اولگی (Olgii) توسط رشته‌کوه‌های وسیع احاطه شده است که سراسر شهر را پوشانده‌اند و توجه هر گردشگری را به خود جلب می‌کنند. با سفر به این نقطه زیبا در حقیقت از مرکز استان بایان اولگی دیدن می‌کنید، سنگ‌های ایستاده ۱۲ هزارساله و پتروگلیف های باستانی، را می‌بینید و در فستیوال سالانه عقاب قزاق آلتای که در ماه سپتامبر برگزار می‌شود، با شکارچیان عقاب مواجه می‌شوید.

 

۹. پارک ملی خورگو ترخین تساگان نور

این منطقه محافظت‌شده در بخش‌های بکر شمال غرب مغولستان قرار دارد. از این پارک می‌توانید آتش‌فشان خورگو که در گذشته با جریان‌های پراکلاستیک خود دشت‌های اطراف را از بین برد، مشاهده کنید. امروزه می‌توان از ارتفاع ۲۲۴۰ متری این قله صعود کرد و چشم‌انداز دامنه‌ها و دریاچه‌های اطراف را مشاهده نمود. همچنین این منطقه مکان دریاچه ترخین تساگان نور است که زیستگاه آهوی مرداب و گوزن خالدار می‌باشد.

 

۱۰. پارک ملی خانگای نورو

این پارک ملی در دشت اورخون که بزرگ‌ترین پارک کشور است نباید با پارک خوستاین نورو در غرب کشور اشتباه گرفته شود. این پارک یک جلگه پهناور است که چمنزارهای آن توجه گردشگران را به خود جلب می‌کنند. در میان این چمنزارهای نهرهایی روانی وجود دارد شما را به یاد آبشارهای روان میان حوضچه‌های یخ، می‌اندازد. در این پارک می‌توانید اسب‌سواری کرده و در روستاهای سنتی یورت ها بخوابید.

با سفر به این پارک مغولستان واقعی را تجربه خواهید نمود.

 

۱۱. پارک ملی گوبی گوروانسایخان

این پارک ملی (Gobi Gurvansaikhan) در جلگه‌های برف زده که به ماسه‌های صحرای گابی منتهی می‌شوید در جنوب مغولستان قرار گرفته و با قله‌های پوشیده از برف احاطه شده است. در این نقطه از زمین به‌ندرت شخصی زندگی می‌کند. گاهی اوقات برخی از افراد محلی که خود را با نیم‌تنه‌های کشمیر پوشانده‌اند مدتی را در چادر در آنجا سپری می‌کنند. گردشگرانی که به آنجا سفر می‌کنند می‌توانند از تپه‌های خونگورین و غارهای تراشیده شده یولین دیدن نمایند. بنابراین سوار شتر شده و در آنجا گردش کنید.

۱۲. اردنت

شاید افسانه کمانداران اردنت (Erdenet) و دقت و ذکاوت آن‌ها را شنیده باشید. اما شاید ندانید که زادگان آن کمانداران امروزه یکی از معدود شهرهای مغولستان است که با ۷۵۰۰۰ جمعیت دومین شهر بزرگ این کشور به شمار می‌رود. در ابتدا این شهر یک مرکز معدنی بود که در اطراف آن معادن مس یافت می‌شد.

امروزه این مکان یک شهر امروزی و پیشرفته است که چندین باغ، موزه‌های خوب (البته مخصوص معدن کاری) و معابد بودایی آماربایاس گالانت در شمال شرق آن وجود دارد.

۱۳. مورون

شهر مورون (Moron) به دریاچه خوشگلول و جلگه‌های شمالی راه دارد و گردشگران با ورود به این شهر از این جاذبه‌های دیدنی بازدید می‌کنند. اما این شهر به‌نوبه خود دیدنی شهر زیبایی محسوب می‌شود که در آنجا چندین مدرسه و پارک، غذاخوری‌های مغولی، مجسمه‌های رنگارنگ بودا و معماری زیبا و چشمگیر در اطراف صومعه دانزادارداشا خید (Danzadardscha Khiid Monastery)، دیده می‌شود. همچنین این شهر یکی از معدود شهرهایی است که خط هوایی اولان باتار به آنجا راه دارد.

۱۴. خاود

شهر خاود (Khovd) از طریق جاده‌ها به اولگی در شمال غرب و کوه‌های پوشیده از برف آلتای منتهی می‌شود. در این شهر تمام امکانات موجود برای گردشگران مهیا شده است، مانند: بیمارستان، فروشگاه و مهمان‌سرا. اما این شهر به آب‌های دریاچه خاروس نیز راه دارد. این شهر در دامنه قله‌های برفی کوه‌های جارگالان قرار داشته و در آنجا مسیرهای مخصوص اسب‌سواری و دشت‌هایی که پرندگان در آنجا پرواز می‌کنند، وجود دارد. در آنجا می‌توانید در غارهای باتار خایرهان پتروگلیف یافته و یا در میان چشمه‌های میان تپه‌ها آب‌درمانی کنید.

۱۵. چچرلگ

چچرلگ (Tsetserleg) در مرکز مغولستان و در میان صخره‌ها قرار گرفته است. این شهر آرام و ساکت مرکز استان بوده و به دلیل داشتن محله‌هایی با کلبه‌های کم ارتفاع شهرت دارد. چچرلگ در پایین یک تپه قرار دارد و کلبه‌های چوبی آن در آفتاب می‌درخشد. بسیاری از افراد به این شهر می‌آیند تا از پارک ملی خانگای نورو در جنوب دیدن کنند. برخی دیگر هم برای دیدن آشپزخانه‌های مغولی، بازارهای پشم فروشی و روستاهای یورت، به آنجا می‌آیند.