اردبیل با توجه به آب و هوای مطلوب خود دارای روستاهای سرسبز و زیبایی است که یکی از آن ها و البته شاید شاخص ترینِ آن ها روستای خان کندی باشد. با ما همراه باشید تا شما را با اعجاز طبیعت در این روستا آشنا سازیم:

هر کسی که اهل مسافرت در تابستان است، حتما در کنار سفر به شمال کشور، گزینه سفر به اردبیل را روی میز خانه می گذارد تا افراد خانواده با بررسی ها دست آخر به نتیجه یکسانی برسند.

در این نوشته می خواهیم یک بهشت گمشده را برای شما شرح دهیم. جایی که تنها اگر یک بار به آن سفر کنید، از آن پس به سفر به آن اعتیاد پیدا خواهید کرد.

روستای خان کندی به عنوان زیباترین روستای اردبیل شناخته می شود. این روستا چشمه ای خنک دارد و آب این چشمه آن قدر سرد است که حتی در وسط گرمای تابستان نیز نمی توانید یک دقیقه دست خود را در آن نگه دارید. به علاوه بررسی ها حاکی از آن است که آب این چشمه خواص درمانی زیادی داشته و سرشار از املاح مختلف می باشد.

جالب است بدانید که این روستا از لحاظ تاریخی نیز دیرینه ای دراز داشته و قدمت آن به زمان ناصرالدین شاه باز می گردد. آب و هوای بسیار خوب و درختان پر از میوه های شاداب و سرحال، از دیگر ویژگی های این روستا هستند. به دلیل آب و هوای کوهستانی و خنک در تابستان این روستا اخیرا به شدت مورد توجه مسافران تابستانی قرار گرفته است.

دریاچه قالغانلو ، نمایانگر زیبایی های آفرینش

از دیگر جاذبه های این روستا، می توان به دریاچه قالغانلو اشاره داشت. این دریاچه زیبا در شرق روستای خان کندی جاری بوده و از ذوب شدن تدریجی برف کوه “قبله داشی” به وجود آمده است. به همین دلیل، وسعت دریاچه در فصول پاییز و بهار افزایش یافته اما در تابستان به دلیل افزایش تبخیر سطحی و هم چنین استفاده از آب آن برای آبیاری مزارع، از وسعت آن اندکی کاسته می شود.

از لحاظ اکولوژی این دریاچه دارای اکوسیستم غنی و قدرتمندی بوده و انواع موجودات آبزی در آن وجود دارند. با این حال، این دریاچه مکان فوق العاده ای برای ماهیان سردابی محسوب می گردد. لازم به ذکر است که این دریاچه نیز طبیعتی فوق العاده داشته و جالب است بدانید که هرکسی این دریاچه را می بیند، بلافاصله شروع به انداختن عکس سلفی با آن می کند.

به علاوه، به دلیل شرایط خاص طبیعی منطقه روستا، این روستا غنی از انواع گونه های نادر گیاهی و جانوری می باشد.

حیات وحش

شرایط طبیعی و جغرافیایی روستای خان کندی سبب شده است که حیات وحشی متشکل از انواع گونه ها در آن وجود داشته باشد. از مهم ترین این جانوران می توان به انواع کبک، کبوتر وحشی، زردپره، شاهین، بالابان، عقاب، روباه، جوجه تیغی، لاک پشت، شغال، گراز، گرگ و برخی دیگر جانوران اشاره نمود. در کنار همه این ها، ارتفاعات خان کندی، محلی مناسب برای پرورش زنبور عسل می باشد. این عسل به دلیل تهیه شدن از بهترین گل ها در روستا، جزء مرغوب ترین اصل ها در کشور محسوب می شود.

جاذبه های طبیعی

روستای “خان کندی” جاذبه های زیادی دارد و به طوری می توانیم بگوییم که این روستا سراسر جاذبه است. از مهم ترین کوه های این روستا، می توان به رشته کوه صلوات داغی واقع در اطراف روستای کندی اشاره کرد. در این رشته کوه، قله “قلی تاش” به ارتفاع ۲۵۸۰ متر و قبله داشی به ارتفاع ۲۵۵۰ متر از سطح دریا قد علم کرده اند. این کوه ها که در جنوب روستا واقع می باشند، نقش بسیار اساسی در تعدیل آب و هوای منطقه داشته و با آغاز بارش در فصول سرد سال، این کوه ها به صورت کاملا یکپارچه پوشیده از برف می شوند. این جمع شدن برف سبب می شود که با آغاز گرمی هوا در فصول بهار و تابستان، رودخانه ای فصلی شهر گرمی به نام “تولون چای” شکل می گیرد.

چشمه ها و روخانه ها

همان گونه که گفتیم، در فصول گرم سال، رودخانه تولون چای به صورت فصلی جریان دارد. سرچشمه این رودخانه، کوه های اطراف خان کندی شامل قبله داشی و قلی تاش هستند و با شیبی تند پس از طی مسیری از میان چندین روستا، سرانجام به شهرگرمی می رسند. این رودخانه با عبور از شهر گرمی، در مرز کشور جمهوری آذربایجان به رودخانه “بالهارود” می پیوندد و در شهر بیله سوار، به خاک جمهوری آذربایجان وارد می شود.

اما در کنار همه این ها، نباید از چشمه شفابخش “خان بولاغی” فراموش کرد. این چشمه دارای دبی جریان ۳ لیتر بر ثانیه بوده و در جنوب خان کندی و در قسمت بالا دستی آن جاری می باشد. جالب است بدانید که چه در فصل تابستان و چه در زمستان، دمای آب این چشمه نزدیک به صفر است و به همین دلیل بسیاری از مسافران اظهار دارند که : ” با لمس کردن این آب در تابستان زنده می شویم.

پوشش گیاهی

در این روستا مراتع زیادی وجود دارد که تماما پوشیده از انواع مختلف گونه های گون یونجه و شبدر کوهی است. گون گیاهی بوته ای بوده که حالت کوتاه و بالشتکی دارد. این گیاه در ارتفاعات و کوه های خان کندی به فراوانی یافت شده و به تراوه های آن کتیرا می گویند.

گون های این روستا، از نوع خاردار باخارهای بلند و پراکنده بوده و گونه دیگر با خارهای کوتاه و به هم فشرده می بشد که اهالی این منطقه به آن گون جوجه تیغی می گویند. لازم به ذکر است که هر نوع گون، در منطقه خاص خود می روید. این گیاه دارای ریشه های بلند و طویلی است که در دل خاک فرو رفته و این باعث می شود که این گیاه به سادگی از زمین کنده نشود.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور