اصفهان تور قصد دارد در این مطلب شما را با یک  تجربه غذایی ناب در ایتالیا  آشنا کند ، پس با ما همراه باشید.

همه غذا‌های ایتالیایی را می‌شناسد و معمولا این غذاهای خوشمزه را امتحان کرده‌اند، چون همه‌جا، یک رستوران ایتالیایی پیدا می‌شود. غذا‌‌های ایتالیایی از متنوع‌ترین غذا‌های دنیا هستند و در بیشترموارد، به ذائقه‌ ما ایرانی‌ها سازگارند. دو چیز در همه‌ غذاهای ایتالیایی مشترک است؛ یکی تازگی مواد اولیه و دیگری سادگی در پخت‌و‌ پز. پیتزای ایتالیایی معروف‌ترین صادرات ایتالیایی‌هاست که معمولا در تنور ذغالی، بسیار نازک و همراه با موادی چون سبزی‌های تازه، زیتون و پنیر ویژه پخته می‌شوند. البته خود پیتزاها هم انواع مختلفی دارند و با ورود به کشور‌های مختلف، رنگ و شکل متفاوتی به خود گرفته‌اند. نان و پاستا و پیتزا و «ریزوتو» از غذاهای معمول ایتالیاست؛ ریزوتو شبیه دَمی خودمان است، با این تفاوت که آن‌ها برنج را اول در کمی روغن و پیاز تفت می‌دهند و بعد به آن آب اضافه می‌کنند. غیر از این‌ها، غذاهای ایتالیایی شامل خوراک‌ها و خورش‌های خوش‌رنگ و لعابی است که مواد تشکیل دهنده‌شان معمولا شامل آب‌غوره، ادویه (فلفل سیاه و دارچین و جوز بویا و میخک)، پنیر و حبوبات و روغن زیتون‌اند. ایتالیایی‌ها به غذاهای دریایی هم علاقه‌ خاصی دارند تا جایی که خورش‌های زیادی را با انواع ماهی‌ها و موجودات دریایی درست می‌کنند.

از این‌ها که بگذریم رم رستوران‌ها، کافه-رستوران‌ها و پیتزافروشی‌های خوب زیادی دارد که اغلبشان چشم‌انداز زیبایی هم دارند؛ به خصوص اگر شب‌ها که برای شام می‌روید، در فضای بیرون رستوران بنشینید. این که ایتالیا برای غذاهای خوشمزه‌اش معروف است، به این معنی نیست که همه رستوران‌های شهر خوبند. در رم کم نیستند رستوران‌هایی که ظاهر و چشم‌انداز بسیار خوبی دارند اما غذاهایشان تعریفی ندارند. برعکس رستوران‌های ناشناخته و بسیار ساده‌ای هم هستند که غذاهایشان فوق‌العاده است. با این وجود، بهترین توصیه‌ای که می‌توانیم در این زمینه به شما بکنیم این است که جاهایی را برای خوردن غذا انتخاب کنید که خودِ ایتالیایی‌ها زیاد به آنجا می‌روند.
برای خوردن غذاهای مختصر و اسنک، هم پیتزا فروشی‌های زیادی هست و هم بیشتر کافه‌‌ها ساندویچ سرد آماده دارند. در واقع ایتالیایی‌ها، اولین کسانی بودند که این‌جور غذاهای خیابانی را درست کرده‌اند؛ نمونه بارزش هم پیتزاست که به همه جای دنیا رفته است.

علاوه بر غذاهای محبوب و پر‌طرفدار، ایتالیا برای انواع نوشیدنی‌ها، دسرها و به خصوص بستنی‌های خوشمزه‌اش هم در دنیا معروف است. انواع کیک و شیرینی‌ و دسرهای فوق‌العاده‌ای مثل تیرامیسو از جمله خوردنی‌های خوشمزه‌ی ایتالیایی‌اند که به سادگی نمی توان از آن‌ها گذشت. جلاتوی معروف و محبوب ایتالیایی را کمتر کسی است که نشناسد؛ بستنی‌هایی بی‌نظیر با طعم‌های متنوع که آدم را به روزهای کودکی می‌برند. از بین نوشیدنی‌های ایتالیایی هم قهوه اسپرسو و کاپوچینو، خیلی پرطرفدارند،چه برای بومی‌ها و چه توریست‌ها.

هنر و سلیقه‌ ایتالیایی‌ها در زمینه‌ آشپزی آن‌قدر زیاد است که غذاها و دسرهای این کشور جزو بهترین سوغاتی‌هایی است که گردشگران با خودشان به خانه می‌برند.

سفرنامه یک روزه؛ تجربه غذایی ناب در ایتالیا

در پاییز سال ۲۰۱۵ همراه با دوستانم تصمیم به سفری چند روزه به کشور ایتالیا گرفتم. به همین دلیل سفر خود را به شهرهای این کشور دوست‌داشتنی، آغاز کردیم. در طول سفر به شهرهای مختلف، شهری بود که ویژگی متفاوتی داشت. منطقه‌ای که علاوه بر جاذبه‌های طبیعی‌اش از شهرت دیگری نیز برخوردار است.

شهر «پیدمونت» (Piedmont)، یکی از ۲۰ استان کشور ایتالیا است که به دلیل خوراکی‌ها و غذاهایش شهرت فراوانی دارد. همان‌طور که می‌دانید، کشور ایتالیا به خودی خود برای خورد و خوراک و غذاهایش معروف است؛ حال تصور کنید، در شهر پیدمونت چه خبرهایی می‌تواند باشد! به همین دلیل، توقعات ما نیز بسیار بالا رفته بود. در ادامه‌ی کنجاوی‌هایمان تصمیم گرفتیم برای سفری یک روزه و البته تجربه‌ی غذای ناب این منطقه، به حومه‌ی این شهر سفر کنیم.

پیدمونت که در شمال غرب ایتالیا قرار دارد، از سه جهت توسط کوه‌های آلپ محاصره شده است و با کشورهای فرانسه و سوئیس مرز مشترک دارد. این استان، دومین استان بزرگ ایتالیا، پس از استان سیسیل، محسوب می‌شود. همچنین مرکز این استان، شهر تورین است.

به هر ترتیب، سفر ما به این منطقه آغاز شده بود. همان‌طور که اشاره کردم، هتل محل اقامتمان در حومه‌ی شهر واقع شده بود. حومه‌ی پیدمونت از طبیعتی بسیار متنوع بهره می‌برد؛ از قله‌های قد علم کرده تا دشت‌های پهناور، از شالیزارهای برنج تا مزارع خانگی.

زمانی که به پیدمونت و هتل خود رسیدیم، متوجه شدیم که محل اقامتمان در یکی از بکرترین قسمت‌های این منطقه قرار دارد؛ در حومه‌ی شهر و دور از همهمه‌های زندگی امروزی. در اطراف هتل، طبیعت بی‌نظیری را می‌دیدیم که تپه‌های کوتاه و بلند، باغ‌های انگور و دشت‌های مملو از گل رز تنها بخشی از آن‌ها بودند.

در نزدیکی هتل اقامتمان نیز مزارع کوچک و بزرگی دیده می‌شد. زمانی که به اتاق هتل رفتیم، با چشم‌اندازی زیبا و به یادماندنی روبه‌رو شدیم. قابی که در جلوی دیدگانم بود، منظره‌ای بود از استخر هتل، باغ‌های انگور و نمای دوری از شهر.

برای تجربه‌ی غذاهای این منطقه، تصمیم گرفتیم نهار را در هتل صرف کنیم. در نتیجه، مستقیم به رستوران هتل رفتیم. نوع برخورد کارکنان و فضای رستوران بسیار مطلوب و صمیمی بود. تصمیم گرفتیم در قسمت فضای باز رستوران بنشینیم. برای آغاز، از نوشیدنی مخصوص پیدمونت شروع کردم که بسیار خوش طعم بود. وصف آن آرامش همراه با صرف نوشیدنی دلخواه و منظره‌های زیبا، بسیار سخت است.

برای غذا نیز، خوراک گوشت گوساله همراه با قارچ ترافل سفید تکه‌ای که مختص این منطقه است، سفارش دادم. این قارچ به صورت تازه از دل طبیعت بر سر میزها می‌آمد.

قبل از غذای اصلی نیز یک بشقاب پنیر کپک‌زده‌ برایمان آورده شد. مسئول میز اشاره کرد که هر یک گرم از این پنیر ۴ یورو قیمت دارد! البته واقعا مزه‌ی این پنیرها خوش‌طعم بود.

بعد از پیش‌غذا، نوبت به خوراک گوشت رسید؛ یک تکه گوشت فوق العاده خوشمزه که همراه با قارچ ترافل سرو می‌شد. یکی از بهترین طعم‌‌هایی بود که تاکنون تجربه کردم. غذایی که به معنای واقعی کلمه، گواه هم‌نشینی هنر و آشپزی بود.

پس از صرف این غذای بی‌نظیر، راهی اتاقمان شدیم و چند ساعتی در بالکن، محو تماشای زیبایی‌های این منطقه شدیم. در هر صورت، من از سفر یک روزه‌ام به حومه‌ی پیدمونت رضایت کامل را داشتم؛ چراکه به نوعی بهترین وعده‌ی غذایی عمرم را تجربه کردم.

در انتها به یاد داشته باشید که هر از چندگاهی از روزمرگی‌ها و کلیشه‌های زندگی فاصله بگیرید و برای کسب تجربه‌های جدید، دل به دریا بزنید؛ حتی اگر این امر، تجربه‌ی ساده‌ای مثل یک غذای ناب در طبیعت سخاوتمند باشد.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور