ساتای (Satay)

گوشت‌هایی که به سیخ کشیده شده‌اند و همراه با سس مخصوص سامبال سرو می‌شوند را این کباب ساتای می‌گویند. معمولا از سیخ‌های چوبی استفاده می‌شود و چاشنی اصلی آن هم همان سس معروف سامبال است. گوشتی که کباب می‌شود فقط گوشت گوساله نیست، گوشت مرغ، بز، خرگوش وقتی کباب شوند، به آن ساتای می‌گویند. این غذا در خیابان‌های اندونزی هم به فروش می‌رسد و در میان عرب‌ها طرفدار زیادی دارد. برای فروش این غذا در دکه‌های خیابان‌های اندونزی، هر فروشنده‌ای به دنبال متفاوت نشان دادن غذای خود با دیگر فروشندگان است، به همین خاطر در بعضی دکه‌ها ساتای همراه با دورچین‌های متفاوت از سبزیجات و گاهی برنج بخار پز به فروش می‌رسد.

 

 باکسو (Bakso)

این سوپ خوشمزه همراه با کوفته‌های گوشتی پخته می‌شود و سبزیجات خوشمزه‌ای هم دارد. این سوپ قبلا در بین دانشجویان اندونزی خیلی طرفدار داشت و بعد از این‌که باراک اوباما در سفرش به جاکارتاباکسو را امتحان کرد، این سوپ خوشمزه با کوفته‌های گوشتی‌اش به شهرت جهانی رسید. اوباما بعد از خوردن باکسو گفته بود: ” خوردن باکسو یکی از دلچسب‌ترین خاطرات سفرم به جاکارتا بود.

 

 گادو گادو

 

گادو گادو به معنی قاطی پاطی است! معنی این غذا نشان می‌دهد که شما با چه نوع خوردنی روبه‌رو هستید. مخلوطی از همه چیز را در یک ظرف، گادو گادو می‌گویند که شامل انواع سالادهای میوه هم می‌شود. اما گادو گادو به عنوان یک غذا با تخم‌مرغ، اسفناج، لوبیای پخته، ذرت و خیار درست می‌شود. در جاکارتا این غذای هیجان‌انگیز را با سس بادام‌زمینی درست می‌کنند.

 

باکمی گورنگ

اگر نودل را با برنج و چاشنی‌های جذاب و مخصوص اندونزیایی مخلوط کنید، باکمی‌گورنگ شما آماده می‌شود. دورچین‌های اندونزی را نمی‌توان فراموش کرد و باید بگوییم که این غذا همراه با گوشت و سبزیجات سرو می‌شود. نودل‌ها با تخم‌مرغ سرخ می‌شوند که طعم را آن ا خیلی دلچسب‌تر می‌کند.

 

راوُن

راوُن طعم فوق‌العاده‌ای دارد. راوُن نوعی خورشت است که با گوشت گاو درست می‌شود. به این خورشت خوش‌طعم سیر، زردچوبه، زنجبیل، فلفل قرمز و موسیر اضافه می‌کنند. اندونزیایی‌ها در استفاده از ادویه‌جات حسابی دست و دل بازند. نوع دیگری از این خورش یا آبگوشت به نام راوُن ستان شناخته می‌شود که معنی آن سوپ شیطان است. مردم این منطقه معتقدند طعم این غذا شما را دیوانه می‌کند و به همین خاطر به آن سوپ شیطان می‌گویند.

میه آیام

اگر دنبال یک غذای نودلی با طعم کم‌نظیر هستید، از خوردن میه‌آیام به راحتی نگذرید. نودل‌ها در آب‌گوشت یا مرغ پخته می‌شوند و روی آن یک سس ملایم می‌ریزند. سامبال که ابتدای این مطلب توضیح دادیم از دیگر افزودنی‌ها به باکیمی ماست. در اندونزی به خوراک‌های نودلی به‌خصوص این نوع نودل باکیمی می‌گویند که نوعی واژه چینی است. در اکثر رستوران‌های جاکارتا این غذا در منو هست و می‌توانید در سفر به اندونزی ان را امتحان کنید

ناسی اُدوک

این بشقاب غذای معطر یکی از غذاهای ملی اندونزی است. برنج پخته شده در شیره‌ی نارگیل ماده اصلی این غذاست و شباهت بساری با ناسی لماک غذای معروف کشور مالزی دارد. تفاوتش در این است که آشپزهای اندنزی معمولا ناسی اودوک را با مرغ سرخ شده، کیک سویا، پیاز سرخ شده و نوعی املت خاص سرو می‌کنند. راستی! سامبال را فراموش نکنید. چون چاشنی اصلی این غذا هم همانطور که گفتیم سامبال است. مردم اندونزی برای شام عاشق این غذا هستند.

پمپک (Pempek)

پمپک یا اِمپک از ترکیب ماهی و نشاسته درست می‌شود. به خصوص در نوب سوماترا این غذا در شکل‌ها و سایزهای مختلف تهیه می‌شود. یکی از انواع پمپک، کاپال سلام (Kapal selam) است. در این نوع از پمپک‌ها وسطش تخم‌مرغ قرار می‌دهند. روی این غذا پودر میگو می‌پاشند و در کنار آن سس نسبتا تیره رنگی قرار می‌گیرد که از سرکه، سس تند چیلی و شکر تهیه شده‌است.

سوپ بونتوت (Sop Buntut) یا سوپ دم گاو

همانطور که از اسمش پیداشت این سوپ با دم گاو درست می‌شود. چربی و گوشت دم گاو بسیار لذیذ است و سوپ آن با ادویه‌جات اندونزیایی معرکه است. می‌گویند در قرن هفدهم این سوپ در آشپزخانه‌های لندنی برای نخستین بار طبخ شد.  این سوپ واقعا دلچسب و سالم است. دم گاو پیش از طبخ، سرخ یا کباب می‌شود و سپس آب و دیگر مخلفات برای تهیه سوپ به آن اضافه می‌شود. 

ایکان ‌باکار (Ikan Bakar)

بهترین چیزها در زندگی، ساده هستند. ماهی گریل شده، ساده و خوش‌طعم است. معلوم است در کشوری با ۱۷۰۰۰ جزیره نمی‌توان از ماهی به عنوان غذای اصلی به سادگی گذر کرد. ماهی‌های خوشمزه اندونزی با در ادویه‌جات مخصوص خوابانده می‌شوند بعد کباب می‌شود. سس سویا با زمینه چیلی آخرین چیزی است که به ماهی کبابی ما اضافه می‌شود و در نهایت آماده خوردن می‌شود. در سفر به اندونزی ایکان‌باکار را فراموش نکنید.