فیلیپین کجاست و چند جزیره دارد؟
ال نیدو (El Nido):
این دهکده ساحلی کوچک که روی لبه خلیج باکوئیت در پالاوان شمالی قرار گرفته است بخاطر داشتن بیش از ۵۰ پوشش سنگی کارست در آبهای نیلگون پر از ماهی ها و مرجان های رنگارنگ مشهور است. بسیاری از آژانس های مسافرتی این منطقه و استان آن را یکی از مقاصد اصلی گردشگری در دنیا می نامند که برای دوستداران سواحل بهشت محسوب می شود. جزیره های کوچک و بزرگ ال نیدو پر از غارهای عمیق و تالاب های باشکوه و سواحل شنی سفید زیبا هستند و حیات وحش آنها در هیچ کجای دنیا دیده نمی شود. گشت های تفریحی با قایق و گشت با اتوبوس نیز برای گردشگران مهیاست.
جزیره باتان (Batan Island):
این جزیره مدتها بود که بخاطر دورافتادگی در بخش جنوبی کشور از یاد رفته بود، ولی جزایر کوچک باتان کم کم با سفر گردشگران به این ناحیه واقع در دریای چین جنوبی محبوبیت یافتند. جزیره باتان خود با صخره های سرسبز و آب های موجدار برای موج سواری، تپه های باشکوه و گاوهای در حال چرا، خانه های سنگی، کلیساهای اسپانیایی و در کل بهشتی زیر پتوی کهکشان راه شیری، در اختیار گردشگران قرار دارد.
دریاچه پیناتوبو (Lake Pinatubo) :
این دریاچه که پس از زلزله سال ۱۹۹۱ و فعال شدن آتشفشان خاموشی به همین نام درست شد، در استان زامبالیز در شمال غربی فیلیپین قرار دارد و تبدیل به یکی از انتخاب های گردشگران برای سفر به فیلیپین شده است.
سیکوئیجور (Siquijor) :
در فولکلور فیلیپین، سیکوئیجور با سنت های عرفانی و مردم بومی و زیبایی های طبیعی مسحورکننده اش مشهور است. این جزیره کوچک زمانی پایگاه مستحکم میسیونری های کاتولیک در منطقه بود و به همین علت در آن کلیساهای ۳۰۰ ساله یافت می شود که گنجینه ملی این مجمع الجزایر محسوب می شوند.
ساگادا (Sagada) :
این دهکده که در استان کوهستان در شمال فیلیپین واقع شده است در واقع منبع فرهنگ ایفوگائو است که تا به امروز زنده و سالم باقی مانده است. تابوت های آویزان شده روی صخره ها و زمین های برنج کاری شبیه به تراس همه از زیبایی های منحصر بفرد آن هستند و کوه های سرسبز کارست نیز گویی زیر پایتان گسترده شده اند. ساگادا با دنیایی از شب های سرد و صبح های مه آلود با بقیه کشور که بسیار گرم است زمین تا آسمان فرق دارد.
جزیره بوراکی (Boracay Island) :
بوراکای (Boracay) جزیره ای کوچک در مرکز مجمع الجزایر فیلیپین است. این جزیره در ۳۱۵ کلیومتری جنوب مانیل (پایتخت فیلیپین) و ۲ کیلومتری شمال غرب جزیره Panay واقع شده است. این جزیره گرمسیری که فقط حدود ۷ کیلومتر طول دارد، به دلیل برخورداری از سواحل زیبا، اقامت گاه های مجلل و جاذبه های طبیعی بسیار به محل رفت و آمد گردشگرانی از نقاط مختلف جهان تبدیل شده است. در سال های اخیر سرمایه گذاری های گسترده ای برای جذب گردشگران خارجی در این جزیره انجام شده است.
همانند بیشتر مناطق فیلیپین، آب و هوای بوراکای به دو بخش تقسیم می شود: در فصل Amihan شاهد دمای معتدل و اندکی بارندگی هستیم. در این فصل معمولاً باد از سمت شرق می وزد. جالب آن که بخش اعظم تاسیسات گردشگری بوراکای در قسمت غربی جزیره موسوم به White Beach بنا شده و به همین دلیل از گزند وزش باد شرقی تا حدودی در امان است. در فصل Amihan آب منطقه White Beach معمولاً همچون شیشه صاف است. Habagat در باقی ایام سال رخ می دهد و مشخصه آن آب و هوای بسیار گرم است. بسیاری از گردشگران ترجیح می دهند در فصل Amihan یعنی ماه های مارس تا ژوئن از بوراکای دیدن کنند.
داراگا (Daraga):
این دهکده با ۱۱۵ هزار نفر جمعیت در جنوب شرقی لوزون (فیلیپین شمالی) پیش درآمدی زیبا بر منطقه بزرگتر بیکول است و در پس زمینه آن یک آتشفشان وجود دارد. داراگا دهکده کشاورزی مرتفعی است که به تدریج شهری شده و گردشگران زیادی به سوی آن روان شده اند. علیرغم شلوغی مرکز شهر، در نواحی برنج کاری در کوهپایه ها، زندگی روستائی جریان دارد.
ویگان (Vigan):
هیچ مکان دیگری در فیلیپین گذشته استعماری خود را مانند این شهر حفظ نکرده است. ویگان که میراث جهانی یونسکو است، در منطقه ایلوکوس در شمالی شرقی فیلیپین قرار دارد و تاریخ و معماری آن با خیابان های سنگفرش، کلیساهای باروک و عمارت های اسپانیایی عجین شده که جاذبه های محبوب گردشگران هستند.
جزیره اپو (Apo Island):
جزیره اپو زمانی یک دهکده ماهیگیری دورتر از مسیر توریستی بود. امروز این جزیره کوچک در کوهپایه نگروس، بهشت توریست هاست که همچنان از راه ماهیگیری و توریسم زنده است. گردشگران می توانند در این ناحیه از گشت های تفریحی در اقیانوس لذت ببرند و دل نگرانی ها را کنار بگذارند.
داوائو سیتی (Davao City) :
مرکز تجاری، اقتصادی و آموزشی جنوب فیلیپین داوائو سیتی است که آمیزه ای جالب از “حیات رنگارنگ، حیات وحش و حیات شهری” است. در این شهر تقریباً هرگز دزدی و سرقت رخ نمی دهد، خیابان ها از تمیزی برق می زنند و نمادهای رفاه شهری و تمدن از جمله فروشگاه های بزرگ، اتصال وای فای، کافی شاپ ها و دانشگاه ها همه و همه در دسترس شهروندان قرار دارند. جشنواره کادایاوان نیز از دیگر جذابیت های این شهر است. این شهر در کوهپایه بلندترین قله فیلیپین یعنی کوه اپو قرار دارد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
تاریخ فیلیپین
فیلیپین در سالهای پیش از میلاد یکی از مراکز بازرگانی در منطقه جنوب شرقی آسیا بود. نخستین اروپاییانی که به این جزایر آمدند، همراهان فردیناند ماژلان کاشف معروف بودند که در سال ۱۵۲۱م به همراه او این جزیره را کشف کرده و پای به این سرزمین نهادند. فیلیپین از سال ۱۵۲۱ تا ۱۸۹۸ مستعمره کشور اسپانیا بود و نام این کشور نیز از نام پادشاه اسپانیا فیلیپ دوم گرفته شدهاست. نام اصلی فیلیپین ابتدا las islas filipinas بوده به معنی «جزایر فیلیپ».
در نيمه اول قرن بيستم و در خلال جنگ بین آمریکا و اسپانیا، مدتي مستعمره آمریکا گشت و سپس در جنگ جهانی دوم به تصرف ژاپن درآمد و در سال ۱۹۴۶ در حالی که مانیل ویرانهای بیش نبود، به استقلال رسيد و در ۱۲ ماه ژوئن، حکومت جمهوری در این کشور بوجود آمد. حضور پرقدرت آمریکا تاثیری عمیق بر جامعه فیلیپین نهادهاست به طوری که این جامعه هم اکنون تلفیقی از فرهنگ آسیایی و کاتولیک اسپانیایی و سرمایهداری آمریکایی است.
*تركيب جمعيتي و اوضاع اجتماعي:
۹۰٪ مردم فیلیپین مسیحی ( ۸۱٪ کاتولیک و ۹٪ پروتستان) هستند و ۱۰٪ باقيمانده [۱] عمدتاً مسلمان و اکثراً در جزیره میندانائو در جنوب ساکن هستند. ۲۹٪ درصد از نژاد مردم فیلیپین را فیلیپینی و ۲۳٪ را سبوئانو و ۱۰٪ را ایلکانو تشکیل میدهند و بقیه از سایر اقوام هستند. مردم در فیلیپین به زبان تاگالوگ صحبت میکنند و این در حالی است که زبان انگلیسی و اسپانیایی نیز بسیار رایج است و نزدیک به نصف جمعيت این کشور به زبان انگلیسی تسلط دارند، با این حال بیش از ۱۰۰۰ لهجه در فیلیپین موجود است. طبق آمار سال ۱۹۸۰ میزان با سوادی در میان مردم این کشور ۸۹/۷٪ بودهاست.
*تقسيمات كشوري:
فیلیپین دارای ۱۷ ناحیه، ۸۱ استان و نزدیک به ۱۵۰۰ منطقه مستقل شهری (شهرستان) است. ایالتهای فیلیپین عبارتند از:
۱- آبرا، ۲- آگوسان دل نورته، ۳- آگوسان دل سور، ۴- آکلان، ۵- آلبای، ۶- آنجلس، ۷- آنتیک، ۸- آرورا
۹- داپیتان، ۱۰- ایریگا، ۱۱- لانائو دل نورته، ۱۲- لایونیون، ۱۳- مانیل، ۱۴- پالاوان، ۱۵-کوئه زون، ۱۶- سان پابلو، ۱۷ لانائو دل سور، ۱۸- تاکلوبان، ۱۹- تانگوب، ۲۰- زامبوآنگا،
مانیل(پایتخت) در طی سالهای گذشته پیشرفت زیادی داشتهاست. این شهر بيش از ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد و یکیاز ارزانترین شهرهای دنیاست. از لحاظ موقعیت جغرافیایی این شهر در دهانه رود بزرگ پاسیگ قرار دارد که در شرق آن خلیج مانیل و در غرب آن ناحیه لوزون قرار گرفتهاست. رودخانه پاسیگ از میان مانیل عبور میکند و تقریباً تمام شهر به آن دسترسی دارد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
آشنایی با کشور فیلیپین
نام كشور: فيليپين
پایتخت: مانیل
نوع حکومت: جمهوری
زبان رسمی: فیلیپینی (تاگالوگ، اینکائو) و انگلیسی(زبانِ دوم)
مساحت:۳۰۰٬۰۰۰کیلومترمربع
جمعیت: حدود۱۰۰ میلیون نفر
واحد پول: پزو (PHP)
بزرگترین شهر: کوئزون
موقعیت جغرافیائی:
فیلیپین در جنوب شرق آسیا و در غرب اقیانوس آرام و بین دریای جنوبی چین و دریای فیلیپین و در شرق کشور ویتنام، قرارگرفته و از قرنِ ۱۷ تا ۲۰ مستعمره اسپانیا بود. حاکمیت اسپانیا بر فیلیپین موجب شد تا ۹۰٪ مردم این کشور مسیحی و کاتولیک شوند و با مهاجرت گروههای مختلف مردم اسپانیائی زبان از اروپا و آمریکای جنوبی، فرهنگ این کشور شباهت زیادی با کشورهای آمريكاي لاتین پیدا مند و زبانهای محلی آنان نیز تحت تأثیر زبان اسپانیایی قرار گيرد.
این کشور از ناحیه شمال با تایوان، از جنوب با اندونزی از جنوب غربی با مالزی، تایلند و سنگاپور همسایه است.
كشور فیلیپین ازتعداد زیادی جزيره با وسعت ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع تشكيل شده و بیش از نیمی از خاک آن را جنگل فرا گرفتهاست. این جزایر که تعداد آنها به ۷۱۰۷ جزيره میرسد عموماً در سه گروه بزرگ طبقهبندی میشوندكه عبارتند از: لوزون، میندانائو، و ویسایا.
دو جزیره لوزون و میندانائو مجموعاً ۶۶٪ کل مساحت فیلیپین را شامل میشوند. از ۷۱۰۷ جزیره فیلیپین فقط ۱۰۰ جزیره آن مسکونی مي باشد
بزرگترین رودهای این کشور شامل کاگایان و پاکساهان در جزیره لوزون و رودهای پالانگی و آگوسان در جزیره میندانائو جریان دارد. مرتفعترین قله آن کوه آپو به ارتفاع ۲۹۴۵ متر است.
آب و هوای آن گرم و با رطوبت زیاد است و در طول سال همواره با طوفان و بارانهای موسمی روبرو ست لذاً ۴۰٪ این جزایر را جنگلهای سرسبز استوایی فرا گرفتهاست. دمای هوا بین ۲۰ تا ۴۰ درجه متغیر است و رطوبت نیز از ۳۶٪ تا ۹۰٪ میرسد. وقوع زمینلرزه در این جزایر پدیدهای معمولی به شمار میآید.