معمولا تمام شهرهای ایران دارای لباس و پوشش مخصوص به خود هستند. در این مطلب در اصفهان تور به بررسی لباس و پوشش مردم در جزیره قشم خواهیم پرداخت.

ایران هم یکی از کشورهایی است که به علت تنوع قومیتی لباس‌های خاص زیادی در آن وجود دارد که هر کدام شناسانگر محل و فرهنگ قومیتی خاص است. لباس هایی مانند لباس کردی ،آذری و لری که همانگونه که اشاره شد گوای فرهنگ، سنن و زبان خاصی هستند.

گرچه در استان‌های جنوبی ایران قومیتی خاص مانند آذری و یا کرد وجود ندارد . که البسه نشانه‌های آن قومیت را به خود گرفته باشد؛ اما لباسهای این مناطق به عنوان نشان و نمادی از جنوب شناخته می‌شوند، و شاید به جرات بتوان گفت که هرمزگان یکی از مناطقی است که لباسخاص خودش را دارد و تنها منطقه ای از ایران که پوشش به نوعی خاص از تن پوش خلاصه نمی‌شود و از تن پوش، حجاب و روسری گرفته تا زیورالاتی چون خلال.

با توجه به اینکه هرمزگان، جمعیت‌های عرب زبان و بلوچ را درونش جای داده اما لباس محلی آن خاص و منحصر به فرد است لباسی که به گفته برخی محققین بی شباهت به لباس‌های هندی و عربی نیست گرچه نمیتوان به صورت دقیق این گفته‌ها را تایید کرد. زیرا آنچه این شباهت را نشان میدهد زری دوزی و مشابهت زیور الات این منطقه با کشور هندوستان و یا طرح لباس بندری با لباس مردم امارات است با توجه به این مسئله که قدمت لباس بندری از تاریخ به وجود آمدن امارات بیشتر است و گمان می‌رود رفت و آمد بازرگانان و تجار عرب و هندی و ایرانی به این مناطق باعث تاثیر پذیری از این فرهنگ‌ها شده است،اما با این حال هم

چنان لباس هرمزگان برای خود گویای زبان فرهنگ و اداب و سنن خاص این منطقه است که در دل خود تاریخ و داستان‌های ناگفته بسیاری دارد.

تن پوش زنان هرمزگان

آنچه لباس و یا تن پوش زنان هرمزگان را زیبایی می‌بخشد نقش و طرح و رنگ است و پیراهن زنان هرمزگانی گاه بلند تا مچ پا و گاه تا زیر زانو میرسد که این مسئله از هر منطقه به منطقه ای دیگر متفاوت است.موضوع حائز اهمیت در لباس زنان هرمزگان نوع پارچه و رنگ ان است که جنس پارچه هایی که برای پیراهن‌های زنانه انتخاب می‌شود به علت گرمای هوا معمولا سبک و نازک است تا جریان هوا را به راحتی از میان آن عبور دهد همچنین در انتخاب رنگ لباس از رنگ هایی مانند آبی بنفش صورتی و سبز بیشتر استفاده می‌شد.

چادر بندری یکی از زیباترین چادرها در سراسر کشور محسوب می‌شود.طرح رنگ و نوع پارچه منحصر بفرد این چادر زیبایی خاصی را برای انها به وجود آورده است.

بیشتر چادرها به رنگ‌های قهوه ای خردلی ،خاکستری مایل به آبی است که اغلب انها از کشورهای عربی، هند و پاکستان وارد ایران می‌شود.

شلوار بانوان در تمام نواحی استان هرمزگان شکل و آرایشی همانند دارد اما تزئینات دمپای شلوارها بسته به سلیقه محلی و نه شرایط آب و هوایی متفاوت است.

شلوارهای هرمزگان دارای دمپای تنگ تا زانو میباشد و در ناحیه کمر و پایین گشاد می‌شود و قسمت مچ پا به سمت داخل را بوسیله زیپ یا دکمه می‌بیندند.

در پوشاک بانوان هرمزگان ملحقاتی وجود دارد که علاوه بر جنبه تزئینی جنبه کاربردی نیز دارد از مهمترین این ملحقات برقع است که نوعی حجاب نیز محسوب می‌شود و اغلب زنان ساحل نشین قشم ،بندرلنگه، جاسک و بندرعباس از آن استفاده می‌کنند و در مناطقی مانند رودان، حاجی آباد و بستک دیده نمی‌شود.

نگاهی دقیق به پیراهن ،چادر و شلوار بندری

انواع پیراهن‌های زنان هرمزگانی: کَندوره،گَوَن،اُشکُم،نُشت َه،آستین فراخ،کِلوش،عجمی،چینی،گشاد عربی و ساده شلالی.

پیراهن کندوره یکی از پیزاهن‌های مشهور زنان بندرعباس است پیراهن کندوره همان پیراهن گاندورا اسپانیاییو اروپایی است که اعراب مسلمان قرن هشتم میلادی به جنوب ایتالیا و اسپانیا بردند و با استقبال خوب مردم اروپا مواجه شدند.

این لباس بیشتر در نواحی مرکزی و قسمتی از شمال غربی استان هرمزگان به ویژه بندرعباس بندرخمیر، کنگ و بندرلنگه مورد استفاده قرار میگیرد.

این لباس دارای حاشیه نوار دوزی پهن در ناحیه دور کمر است و اندامی بودن آن و انتخاب قد تا حد زانو به مدل و دوخت ان تنوع میدهد و از طرف دیگر باعث نمایان شدن زیبایی شلوارهای بندری می‌شود شاید به همین علت است که کندوره رایج‌ترین پیراهن در بین زنان و دختران جوان بندری است.

در گذشته پیراهن کندوره را از پارچه‌های بمبایچی،چیناوی،ابریشمی،اط لسی رنگارنگ و چالوس می‌دوختند به پیراهن کندوره “چهار درزی” هم می‌گفتند که در اصل دارای شش درز بود.

دامن « شش تکه پارچه دوخته می‌شد و بر روی هر یک از درزها یک قطعه زری مارپیچ می‌دوختند.

پیراهن کندوره با یقه ای گرد که در جلو بسته می‌شود دو برش عمودی از سرشانه تا خط سینه و پایین دامن دارد که از پهلوی یقه تا درز وسط از پارچه رنگی متفاوت و برای لبه آستین نیز به صورت دو تکه از پارچه‌های دیگر استفاده می‌شود این پیراهن بر روی یقه تا زیر سینه و همجنینی لبه استین تا بالای مچ درزهای بالا و پایین آستین‌ها و تکه‌های مثلثی زیر بغل (سنبوسه‌های زیر بغل)حاشیه پایین دامن و در مدل کندوره که در نواحی مرکزی و به ویژه بندرعباس و حومه آن دوخته می‌شود خط زیر سینه تا کمر به صورت پهن نوار دوزی می‌شود و دامن آن دارای چین‌های ریز می‌باشد اغلب نوارها و زری‌های تزینی با دست توسط زنان بافته می‌شود و یا از زری‌های طلایی وارداتی از کشورهای پاکستان و حوزه خلیج فارس استفاده می‌شود.

در بندرعباس و نواحی مرکزی مانند کنگ ،بندرلنگه و بندرخمیر که به بندرعباس نزدیکترند این لباس را تنگتر و کوتاهتر و در شهر هایی مانند هرمز و قشم ان را با اندکی تغییرات که متاثر از پیراهن‌های عربی کشورهای حاشیه نشین خلیج فارس است با حذف برش دور کمر و گشادتر می‌دوزند.

اغلب رنگ‌های مورد استفاده برای این پیراهن رنگ‌های گرم و شادی مانند قرمز بنفش سبز سرخابی صورتی نارنجی زرد و به ندرت آبی فیروزه ای است.علاوه بر کندوره زنان از یک زیر پیراهن سفید فاقد استین که از جنس پارچه‌های نازک و نخی و اغلب وال سفید دوخته می‌شود استفاده می‌کنند.

چادر

در یک قرن اخیر زنان بندری و هرمزگانی پارچه‌های گوناگونی را از جنس رنگ و طرح مورد استفاده خود قرار دادند که به مرور زمان این پوشاک دستخوش تغییر قرار گرفت.پارچه هایی که در قرن حاضر در شهرهای بندرعباس، میناب، بندرلنگه به عنوان چادر مورد استفاده است عبارتند از: شیله، شیله نیم طاقه،شیله بند زرد،شیله بند سبز،شیله نیم فاق براق،اطلس،کیش،ویل،ژورژت،س وفون،ویل لندنی،ویل گل ابریشمی و غیره.بیشتر چادر‌ها به رنگ‌های قهوه ای،خردلی و خاکستری مایل به آبی و دارای طرح‌ها و نقش‌های بسیار زیبا و جذاب است.

بیشتر نو عروسان از چادر ویل گل ابریشمی سبز رنگ استفاده میکردند.چادر عروسان حاشییه زیبا و پشت آن اشرمه (یک نوع زری دوزی)تزیین می‌شد.غروس و نوعروسان علاوه بر چادر گا ابریشمی از چادر سوفن ساده سبز رنگ با تزیینات خوس و گلابتون و پولک بوته دوزی هم استفاده میکردند.در روزها و شب‌های عروسی آن را می‌پوشیدند و در موقه حنابندان تمام بدن به استثنا دست‌ها و پاها آن هم تا مچ در زیر چادر سبز مستور و پوشیده می‌شد.

معمولا چادر بندری را به دو شیوه میبندندلا نیم لا و کول زدن)در یک روش یک گوشه را با دست بر روی دوش می‌اندازند و طرف دیگر آزاد است ودر شیوه دیگر یک طرف چادر را دور سر می‌پیچیدند و گوشه آن را در ناحیه گوش رها می‌کنند.

شلوار بندری

در هرمزگان علاوه بر تزیین تنپوش ها،این تزیینات را بر روی شلوارها نیز به صورت متنوع در تمام نواحی استان داریم.این تنوع بیشتر را در نوع و رنگ پارچه و تزیینات تکمیلی آن مشاهده میکنیم در حالی که چارچوب اولیه شلوارها در اکثر نقاط یکسان می‌باشد.

شلوار بندری در استان هرمزگان به نام”شلوار دمپا تنگ” خوانده می‌شود که از مچ پا تا زانو تنگ بوده و از زانو تا کمر حالت لوزی شکل به خود گرفته و کاملا گشاد و راحت می‌باشد.این شلوار برشی مانند شلوار زنان ترکمن و کرد دارد و کمری آن را لیفه ای دوخته و با کش یا پارچه محکم می‌کنند.شلوراهای بندری را به رنگ‌های سبز و قرمز و زرد، آبی و نارنجی وبا پارچه هایی از جنس تترون،پوپلین و چیت برای استفاده روزمره و پارچه‌های کلفت و زری دار مثل اطلس و زربفت و ساتن برای مجالس و عروسی‌ها می‌دوزند.

برای راحتی در هنگام پوشدن دمپای شلوار را به طرف داخل پا چاک می‌دهند که با زیپ و یا دکمه ای دست ساز بسته می‌شود.دمپای شلوارهای بندری از مچ پا تا روی زانو تزیینات بسیار زیبایی دارد که نسبت به تن پوش‌ها از تنوع بسیاری برخوردار بوده که زا گذشته تا کنون در بین بانوان جایگاه خود را از دست نداده و به جرات میتوان گفت که از میان لباس‌های سنتی تنها شلوارهای بندری بقای خویش را حفظ کرده و هر روز با طرح و رنگ جدیدی مورد استفاده زنان سنتی پوش استان قرار می‌گیرد.تزیینات شلوارهای بندری بر اساس نوع و محل جغرافیایی دوخت آن اسامی مختلفی دارد که عبارتند از:بادله تمام،ودویی دستی،ودوییچرخی،پولکی،حاشی ه ای،سرپارچه ای،گلابتونی،خوس لنگه ای،ودویی اطلسی و نخی.

پیراهن کمر چین/kamarcin/

پیراهن کمر چین یکی از زیباترین پیراهن‌های قدیمی زنان هرمزگان است که نسبت به دیگر لباس‌های استان از قدمت بیشتری برخوردار است این تن پوش در گذشته در بندرعباس،شهرهای اطراف آن منجمله میناب و رودان طرفداران خاصی داشته است .

این تن پوش به همراه پیراهن بلوچی ولی با تزئینات ساده‌تر درمنطقه شرقی و شهرهای اطراف آن عمومیت بیشتری نسبت به شهرهای شمالی وغربی منجمله بستک و حاجی آباد دارد و در نوع آداب و رسوم پوششی در منطقه سیریک و میناب و بعضی نقاط رودان که در گذشته جزیی از میناب می‌بود از پوشش شهرستان جاسک تاثیر گرفته است ما پیراهن‌های بلوچی را با دوخت‌های و تزئینات ساده‌تر در این مناطق مشاهده می‌کنیم به نحوی که در سیریک هم اکنون پیراهن‌های بلوچی را با همان برش و دوخت ولی تزیینات متفاوت که اغلب با چرخ گلدوزی می‌شود می‌بینیم سپس به رودان و توابع که می‌رسیم این تزیینات باز کمتر شده پیراهن کمرچین با شلوارهای دمپا گشا و بندرت کندوره در سبک و سیاقی متفاوت گاه با یقه و نوار دوزی دستی و گاه با زری‌های بافته شده وارداتی دیده می‌شود.پیراهن کمرچین در این نواحی پیراهن دور چین (dorcin)نیز خوانده می‌شود.

این پیراهن گاه با بالاتنه ساده و یقه گرد دوخته و گاه با برشی دالبری شکل در زیر سینه و یقه هفت که زیر سینه تا خط کارور را چین‌های منظمی می‌دهند.آستین‌های این پیراهن دو تکه بوده که شامل تکه آستین و سر آستین‌ها می‌باشد.سر آستین‌های این پیراهن را اندازه مچ دست می‌دوزند و با چین‌های ریزی سر آستین‌ها را به آستین وصل می‌کنند.دامن پیراهن از دوتکه تشکیل می‌گردد که هر تکه دو برابر تکه قبلی انتخاب و با چین‌های منظمی به هم وصل می‌شود که دامن حالتی چین دار و پف به خود می‌گیرد سپس چین بالای کمر پیراهن را به بالاتنه وصل می‌کنند و قد آن را تا بالای زانو می‌دوختند.

درزهای زیر سینه و روی کارور و همچنین خط کمر دور یقه و درزهای بالا وپایین دامن را با نوارهای زیبا تزیین می‌کنند.برای این پیراهن دو جیب روی دامن در نظر گرفته که جیب‌ها حالتی کیسه مانند داشته و دوخت آن بر اساس سلیقه افرد متفاوت می‌باشد.پیراهن کمر چین با یقه دلبری،سینه پوپی،سینه کفتری و یقه ذوزنقه ای با پارچه‌های اطلس و گرانبها برای مجالس عروسی و پارچه‌های وال و چیت و نخی بسته به مراسم مورد استفاده دوخته می‌شود.زنان برای استفاده روزمره و جهت کار‌های خانه یقه آن را ساده و چین دور دامن آن را حذف و فقط بر روی کمر چین می‌دهند و آن را ساده‌تر می‌دوزند.این پیراهن به همراه شلوار گشاد و خاصی پوشیده می‌شود که گشادی آن از کمر تا دمپا به یک اندازه می‌باشدولبه گشادی پایین هر لنگه شلوار بین ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر می‌رسد و کمر شلوار را لیفه ای دوخته و کش می‌کشند.این شلوار نمایی مانند دامن به خود می‌گیرد علاوه بر دمپا دو درز پهلوی شلوار را نیز با نوار‌های تزئینی ،زری و یا با چرخ گلدوزی می‌کردند که نوع تزئینات آن بسته به شهرستان‌های توابع متفاوت می‌باشد در میناب و رودان بیشتر گلابتون دوزری و گلدوزی با چرخ و در بندرعباس و نواحی اطراف آن با زری تزئین می‌شود.شلوار تزئین شده بیشتر در مجالس و عروسی‌ها و مورد استفاده افراد متمول بود و گاه بانوان از پارچه‌های چیت و وال گلدار که هم خنک‌تر و ارزان‌تر است برای خانه و کار استفاده می‌کنند.

اورنی//Orni

اورنی را با پارچه حریر و یا شیفون تهیه می‌کنند.این روسری دارای تزیینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه ای،گل بادامی،و غیره که در جلو صورت و سطح داخلی اورنی با پولک و گلابتون و یا با نخ‌های طلایی و نقره ای و با چرخ گلدوزی می‌کنندواین روسری بعلت استفاده راحت‌تر و ساده‌تر نسبت به جلیبل‌های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز،قرمز،نارنجی و زرشکی و آبی دوخته می‌شود که اصولا با لباس هماهنگ است.اورنی را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن کول”kul” گفته می‌شود.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

بعضی سوال هاست که معمولا در سفرها افراد از خودشان می پرسند. افرادی که قصد سفر به جزایر خلیج فارس را نیز دارند قطعا سوال کیش بهتر است یا قشم را از خود می پرسند. در این مطلب در اصفهان تور به شما کمک می کنیم به این سوال خود بهترین پاسخ را بدهید.

به شما توصیه میشود قبل از اینکه بخواهید  برای یک سفر خوب و به یادماندنی آماده شوید و چمدان هایتان را ببندید این مطلب را از دست ندهید. اگر قرار باشد به جنوب ایران سفر کنیم کیش برویم یا قشم؟ کدام تور را خریداری کنیم؟ تورکیش بهتر است یا تور قشم؟ اینها سوال هایی است که ممکن است قبل از سفر به ذهن هر شخصی برسد، به همین دلیل قصد داریم در این مطلب سفر به کیش و قشم را باهم مقایسه کرده و در نهایت انتخاب را به عهده شما مسافر عزیز بگذاریم.

مسیر و راه های سفر به قشم:

سفر با ماشین شخصی: ۹۲۹ کیلومتر رانندگی در جاده اصفهان-بندرعباس و ۱ ساعت مسیر دریایی از بندرعباس به قشم

سفر با قطار: ۱۰۳۰ کیلومتر مسیر ریلی اصفهان -بندرعباس و ۱ ساعت مسیر دریایی از بندرعباس به قشم

سفر با هواپیما: پرواز مستقیم به قشم به مدت ۱:۱۵ ساعت

مسیرها و روش های سفر به جزیره کیش:

سفر با ماشین شخصی: ۱۰۵۲ کیلومتر رانندگی در مسیر اصفهان-بندر لنگه

سفر با قطار: ۱۰۳۰ کیلومتر مسیر ریلی اصفهان -بندرعباس

سفر با هواپیما: پرواز مستقیم به کیش به مدت ۱ ساعت

سفر به جزیره قشم بهتر است یا جزیره کیش؟

اگر میخواهید با خانواده به قشم یا کیش سفر کنید و نمی خواهید هزینه حمل و نقل بپردازید، بهترین راه این است که با سواری خود تا بندرعباس را با آرامش کامل طی کرده و بعد از رسیدن به بندرعباس از بندر پهل خودروی خود را به همراه اعضای خانواده سوار یک لندیگراف دریایی کرده و خود و خانواده را به قشم برسانید یا اینکه از بندر لنگه به کیش بروید.راه دوم قطار اصفهان بندرعباس است ولی به دلیل شلوغی قطارها ممکن است تهیه بلیط قطار سخت باشد به همین دلیل بهترین راه برای سفر به جزیره قشم یا کیش مسیر هوایی است.

جزیره قشم بزرگترین جزیره خلیج‌فارس و نیز بزرگترین جزیره غیرمستقل جهان است.این جزیره از ۲۲ کشور بزرگ‌تر است ولی جزیره کیش توریستی ترین مقصد گردشگری در ایران است که نسبت به جزیره قشم از امکانات و تفریحات بیشتری برخوردار است ..

در این شکی نیست که جاذبه های گردشگری قشم و نقاط دیدنی بکر طبیعی آن  از جاهای دیدنی کیش بیشتر است

اگر بخواهید کم نظیرترین جاذبه های طبیعی جزایر جنوب ایران را ببینید قشم انتخاب خوبی است. ولی از نظر امکانات اقامتی، خدماتی و تفریحی باید بگوییم که کیش حرف اول را میزند، به خصوص این که جدید ترین پارک آبی رو باز نیز به تازگی در جزیره کیش افتتاح شده است و نظر همه را به خودش جلب کرده است…

ولی نکته ی کلی این است که اگر به قشم یا کیش سفر میکنید فرقی ندارد بهتر است حداقل سه روز و دو شب در جزیره باشید تا بتوانید به خوبی آنها را سیاحت کنید

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

یکی از مسائل مهم در فرهنگ و اجتماع مسئله زبان و گویش و البته دین و مذهب و عقاید مذهبی است. در این مطلب در اصفهان تور به بررسی زبان، گویش و مذهب مردم قشم خواهیم پرداخت.

زبان و گویش

زبان اصلی مردم قشم، مانند تمام مردم ساکن بنادر و سواحل جنوب کشور و دیگر جزایر، فارسی است ولی با گویش بندری صحبت می‌کنند که برای همه مردم و مسافرانی که به جزیره مسافرت می‌کنند قابل درک و فهم است. لهجه محلی و متداول مردم قشم در شهرها و روستاهای آن تقریباً یکسان اس به‌طور کلی باید گفت زبان محلی قشمی، آمیخته‌ای از زبان‌های عربی، فارسی، بندری، هندی و انگلیسی است.

دین و مذهب

اکثریت مردم شهرستان قشم مسلمان و پیرو مذهب تسنن (شافعی) اند.اصل مردم جزیره قشم کاملا پیرو مذهب تسنن شافعی هستند

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

جزیره قشم به عنوان بزرگ ترین جزیره ایران از بسیاری از کشورهای اروپایی نیز بزرگتر می باشد. در این مطلب در اصفهان تور به بررسی وضعیت جغرافیایی و اجتماعی این جزیره خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

موقعیت جغرافیایی

این جزیره از شمال به شهر بندرعباس، مرکز بخش خمیر و قسمتی از شهرستان بندر لنگه، از شمال خاوری به جزیرهٔ هرمز، از شرق به جزیرهٔ لارک، از جنوب به جزیرهٔ هنگام و از جنوب باختری به جزایر تنب بزرگ و کوچک و بوموسی محدود می‌گردد. فاصله جزیرهٔ قشم (از بندر قشم) تا بندرعباس ۸/۱۰ مایل (۲۰ کیلومتر)، تا بندر هرمز ۷۲/۹ مایل (۱۸ کیلومتر)، جزیره لارک (تا مرکز دهستان لارک) ۸۵/۴ مایل (۹ کیلومتر)، تا جزیره بوموسی ۰۱/۸۸ مایل (۱۶۳ کیلومتر) و جزیره تنب بزرگ ۵۵/۶۱ مایل (۱۱۴ کیلومتر) است.

مساحت جزیره

مساحت جزیره ۱۴۹۱ کیلومترمربع، حدود ۲/۵ برابر دومین جزیره بزرگ خلیج پارس یعنی بحرین است. طول جزیره از بندر قشم، تا بندر باسعیدو در انتهای جزیره را در منابع مختلف بین ۱۰۰ تا ۱۳۰ کیلومتر تخمین زده‌اند و بیشتر روی طول ۱۱۵ و ۱۲۰ کیلومتر تکیه شده‌است. در گزارش توجیهی اجرای قانون تعاریف، طول سراسری جزیرهٔ قشم را ۱۲۰ کیلومتر ذکر کرده‌اند. عرض جزیره، در نقاط مختلف متفاوت بوده و به‌طور متوسط دارای سه عرض: کم (بین طبل و سلخ)، زیاد (بین لافت کهنه و شیب دراز) و متوسط (در منطقه اسکان) است. با این وجود، عرض متوسط جزیره قشم را ۱۱ کیلومتر می‌توان محسوب داشت

جزیره‌های بزرگ پیرامون قشم

،جزیره هنگام و لارک هستند. بعضی جزیره‌های کوچک اطراف قشم وجود دارند که فاصله کمی با ساحل جزیره دارند و هنگام برکشند و فروکشند (جزر ومد ) به ساحل جزیره می‌پیوندند و می‌گسلند همین باعث نامگذاری این چند جزیره کوچک بعنوان جزایر ناز شده است که گویی در پیوستن به جزیره ناز می‌کنند!عمده فعالیت صورت گرفته دراین جزایر صیادی است. به تازگی طبیعت بکر و ساحل زلال این جزایر مورد توجه گردش گران قرار گرفته است، که در این میان جزیره هنگام به خاطر نزدیکی به جزیره قشم و (جبیرها) و تنها پارک کروکودیل ایران که بیشتر از بقیه جذب گردشگر می‌نماید. زیستگاه دلفین‌ها، آهوها

مهاجرت

علاوه بر جمعیت بومی و ساکن، جزیره قشم دارای جمعیت غیربومی و مهاجر بسیاری است که به‌طور عمده در بخش‌های تجارت، بازرگانی، صنایع و معادن، ادارات و دوایر دولتی و ارگان‌ها، بانک‌ها، تشکیلات سازمان منطقه آزاد قشم و دیگر بخش‌های خدماتی به فعالیت اشتغال دارند. ضمن آن که شمار قابل توجهی گردشگر نیز – همواره به‌ویژه در فصل‌های پاییز و زمستان و تعطیلات نوروزی – وارد جزیره می‌شوند.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

یکی از جاذبه های گردشگری جزیره قشم چاه های طلا می باشد! البته اگر فکر می کنید در این چاه ها می توانید طلا استخراج کنید سخت در اشتباهید. با اصفهان تور همراه باشید تا شما را بیشتر با این چاه ها آشنا سازیم.

در ۷۶ کیلومتری شهر قشم و در ۳۰ کیلومتری شمال فرودگاه بین المللی قشم چاه های طلا قرار دارد. در روستای لافت قبل از همه، بادگیرهای منازل روستائی چشم مشتاقان دیدار از قشم را به خود جلب می نماید. پس از آن به محض ورود به لافت و در جوار قلعه نادری حلقه های چاه آب متعدد در داخل گودال دامنه کوه به چشم می خورد که حکایت از تکنولوژی ذخیره آب پارسیان جزیره نشین عهد هخامنشی و دوره زرتشتیان دارد. چون تکنولوژی چاه کنی و قنات تا آنجا که روشن است خاص گبریان و زرتشتیان بوده است.

مردم سخت کوش این منطقه، با زحمت زیاد در دل سنگ های شیستی برای ذخیره آب زلال باران چاه هایی حفر کرده اند. تل مشرف بر این چاه ها، با سطح سنگی مرجانی، آب باران را به گودال محل چاه ها هدایت می کند و چون کف چاه ها به لایه های گچی ختم شده است، آب برای مدت طولانی نسبتا سالم و خنک در آن باقی می ماند.در بالای چاه های طلا دو اثر تاریخی برج دیده بانی بازمانده از قرن هفدهم وجود دارد. اما بیش از همه بادگیرهای خانه های روستای لافت در دو جبهه خیره کننده است. این آثار از نظر فناوری تهویه هوا در نقاط گرمسیری در نوع خود بی نظیر اند.

گفته می شود تعداد چاه های طلا به تعداد روزهای کبیسه یک سال شمسی ۳۶۶ حلقه بوده و در گذشته در هر روز از سال درپوش یکی از آنها را باز و از آن استفاده می کردند

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

جنگل حرا یکی از زیباترین جنگل های ایران زمین و از جاذبه های گردشگری جزیره تاریخی قشم است. در این مطلب از اصفهان تور نگاهی به این جنگل زیبا خواهیم داشت.

درخت حرا که نام علمی آن به حکیم و فیلسوف ایرانی ابو علی سینا (Avicenna Marina) نسبت داده می شود، درختانی در اندازه های ۳ تا ۶ متر با شاخ و برگ سبز روشن هستند.

درخت حرا آب شورزی است که هنگام مد آب دریا تا گلوگاه در آب فرو می رود. با خاصیت تصفیه ای که در پوست درخت حرا وجود دارد، بخش شیرین آب دریا را جذب و نمک آن را دفع می کند. درخت حرا در حقیقت یک کارخانه آب شیرین کن طبیعی و خدادادی است.

در تنگه خوران، بین جزیره قشم و بخشی از استان هرمزگان ( فاصله بین شمال جزیره قشم و بندر خمیر) جنگل حرا در گستره ای معادل ۲۰۰ کیلومتر مربع پدید آمده که از تنوع زیستی بالایی برخوردار است. جنگل حرا به دلیل مساعد بودن شرایط اکولوژی، زیستگاهی امن برای پرندگان مهاجر همچون حواصیل بزرگ، اگرت بزرگ، اگرت ساحلی، حواصیل هندی، کفچه نوک تیز، سلیم خاکستری، گیلانشاه، کاکائی و …. از مناطق گرمسیری است.

جنگل حرا زیستگاه مناسبی برای نرم تنان، سخت پوستان و ماهیان پدید آورده است که منبع غذایی مهمی برای ماهیان و پرندگان وحشی هستند. ارتباط میان تولید اولیه بوم سازگان ( اکوسیسم ) حرا و تولید ماهیان ارزشمند و صدف در دیگر نواحی حاره به خوبی مشخص شده است.

بستر مرطوب جنگل حرا ، محل مناسبی برای پرورش مرغان ماهی خوار دریایی و به طور مشخص ماهی خوار دریایی سفید ( اگرات آلبا ) به وجود آورده و از میان دیگر گونه ها، مرغ باران یا آبچلیک ( کارادریده) در هنگام مهاجرت از میان جنگل حرا عبور می کنند. جنگل حرا در زمستان زیستگاه مناسبی برای تغذیه آبچلیک ها و پلوه ها است. تعداد قابل توجهی از گونه های پرندگان اروپایی – آسیایی( حدود ۴۳ گونه ماهی خوارند) که به آفریقا مهاجرت می کنند. یکی از مسیرهای مهاجرت از جنوب ایران و از میان خلیج فارس در نقطه باریک تنگه هرمز میان جزیره قشم و جزیره ابوموسی عبور می کند. مناطق جزر و مدی حفاظت شده حرا به مثابه سرزمین استراحت و تغذیه پرندگان ماهی خوار و گونه های دیگری از پرندگان مهاجر است.

دیدار از جنگل حرا خاطره ای به یاد ماندنی در اذهان دوستداران طبیعت، آب، هوا، درخت و پرندگان و سکوت استثنایی باقی می گذارد.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور