با جاذبه های گردشگری آستارا آشنا شوید
یکی از شهرهای معروف استان گیلان که گردشگران داخلی و خارجی و البته تجار توجه ویژه و خاصی به آن دارند آستارا می باشد. آستارا با توجه به طبیعت بکر و زیبای خود دارای جاذبه های چشم نوازی است که می تواند هر بیننده ای را محسور خود سازد. در کنار طبیعت خاص و سرسبز، این شهر سومین مرز فعال کشور نیز هست و به همین علت در عرصه واردات و صادرات نیز نقش موثری در تجارت کشور دارد.
آستارا شهری بندری، مرزی، یکی از قطب‌های اقتصادی، توریست داخلی و بین‌المللی در سواحل غربی دریای خزر ، مرکز شهرستانی به همین نام در شمالی‌ترین نقطه استان گیلان و آخرین نقطه مرزی ایران و جمهوری آذربایجان و از نظر جغرافیایی در مرکز منطقه تالش قرار دارد. آستارا از شرق به دریای خزر، از شمال به آستارای آذربایجان، از غرب به استان اردبیل و از جنوب به شهرستان تالش در استان گیلان محدود شده‌است. آستاراچای، آستارای ایران را از آستارای آذربایجان جدا می‌سازد. بخش اصلی راه شوسه آستارا-اردبیل تقریباً به موازات این رود و خط مرزی کشیده شده‌است. در منطقه آستارا علاوه بر زبان ترکی آذربایجانی، زبان تالشی نیز رایج بود ولی در اثر مهاجرت‌های زیاد از اهمیت آن کاسته شده‌است. این شهر از نظر جغرافیایی بر سر سه راه قرار گرفته‌است: راه جنوبی آن از کنار دریا خزر به بندر انزلی و راه شمالی آن از کناره همین دریا به جمهوری آذربایجان کشیده شده‌است. راه غربی آن که از حیران می‌گذرد، به اردبیل می‌رسد.
آستارا از لحاظ اقتصادی، در استان و کشور نقش تعیین‌کننده‌ای را داراست، به طوری‌که یکی از ۳۰ شهر گردش‌پذیر ایران، سومین مرز فعال کشور در زمینه صادرات و واردات رتبه نخست صادرات و بزرگترین گمرک زمینی شمال کشور، از امن‌ترین و پرترددترین مرزهای زمینی کشور، دومین منبع درآمد استان گیلان ، و دارای بیشترین سهم ارزشی صادرات چمدانی در کشور می‌باشد. علاوه براین، بندرآستارا نخستین بندر خصوصی کشور و پنجمین بندر فعال ترانزیتی شمال کشور است. در حال حاضر بزرگترین پرچم کشور در استان گیلان، در پایانه مرزی آستارا برافراشته شده‌است.
مکان های دیدنی طبیعی آستارا
شهر آستارا آنقدر زیباست که گوشه گوشه آن جاذبه های طبیعی خاص و دیدنی وجود دارد اما قصد داریم برخی از زیباترین اماکن دیدنی آن را به شما معرفی کنیم و البته توصیه کنیم که در صورتی که به آستارا سفر می کنید، برای لذت بردن هرچه بیشتر از دیدن قدرت خداوند سری به آن ها بزنید.
آبشار لاتون
آبشار لاتون در ۱۵ کیلومتری آستارا ، شهر لوندویل و روستای کوته کومه قرار دارد. ارتفاع تقریبی آبشار لاتون ۱۰۵ متر است که از لحاظ ارتفاع، مرتفع ترین آبشار ایران است.
علاوه بر آبشار اصلی، آبشار دیگری با فاصله ی ۱۰ متری آن قرار دارد که ۶۵ متر ارتفاع دارد و سر ریز آب آن نسبت به آبشار اصلی بیشتر و عریض تر است. از مسیر چشمه تا آبشار لاتون سه حوش بزرگ طبیعی با سه آبشار ۱۰ متری قرار دارد. مسیر این آبشار از روستای کوته کومه آغاز می شود و تقریباً ۴ ساعت پیاده روی (کوهپیمایی) دارد.
در مسیر آبشار لاتون تپه های جنگلی و رودخانه ای که منبع آن آبشار لاتون است دیده می شود. در مسیر آبشار لاتون به روستای قدیمی آسیوشوان گذر وجود دارد که تقریباً ۵ خانوار در آن زندگی می کنند. در اطراف آبشار لاتون درختان آلو ، به ، گلابی ، گردو ، فندق ، سیب وحشی و آلوچه (گوجه سبز) می روید. از تنوع جانوری اطراف آبشار لاتون نیز می توان به گرگ ، خرس (به ندرت) ، جوجه تیغی اشاره کرد . اسب و گاو و گوسفند را هم مردم ساکن اطراف آبشار نگهداری می کنند. این آبشار از دامنه های شرق کوه اسپیناس (اسپینه) سرچشمه گرفته و به رودخانه لوندویل که با طول ۱۷ کیلومتر خود نیز از کوه اسپیناس (اسپینه) سرچشمه گرفته سرازیر می شود و با شیب تندی به سمت کوته کومه و لوندویل حرکت کرده و در آخر وارد دریای کاسپین (خزر) می شود.
روستای کوته کومه
روستای کوته کومه، ناخودآگاه ذهن‌ها به سوی تنهاترین آبگرم طبیعی جنگلی کشور و آبشار ۱۰۵ متری «لاتون» که با توجه به سرریز عمودی آن بلندترین آبشار کشور محسوب می‌گردد، منعطف می‌شود. این روستای زیبا در استان گیلان ۹ کیلومتری شهر لوندویل واقع شده است. روستایی است کوچک با حدود ۲۰ خانه روستایی با مردمانی تالشی و اهل تسنن.مردم روستا عمدتاً در محل به زبان تالشی سخن می‌گویند. به زبانهای ترکی و فارسی آشنایی کاملی دارند.
عمده شهرت این روستا بدلیل وجود آبشار لاتون بلندترین آبشاراستان گیلان است . دیگر مکان مشهور این روستا آبگرم کوته کومه است .آبگرمی است کوچک که در خود روستا واقع شده است .قسمتی از درآمد اهالی این روستا از طریق اجاره خانه‌هایشان به گردشگرانی که برای صعود به آبشار لاتون به روستایشان آمده اند تامین می‌شود.
اکثر کوهنوردان، طبیعت دوستان داخلی و توریست‌های بین المللی به خوبی روستای کوهستانی کوته کومه در جنوب غربی بندر مرزی آستارا را می‌شناسند و با ویژگیهای منحصر به فرد طبیعی همچون آبشارهای متعدد و حوضچه‌های صخره ای و آثار تاریخی همچون قلعه، گورستان قدیمی و آسیاب قدیمی آسیه شوان آشنا هستند.
توصیه می‌کنیم چند بار در مسیر توقف کرده و تجدید قوا کنید. در مسیر صعودتان به یک روستای قدیمی متروکه هم برمی خورید که آسیو شوان نام دارد. آسیو در زبان تالشی به معنی آسیاب و شوان به معنی کنار رودخانه است.
بهترین فصل سفر به این منطقه اوایل بهار یا اواخر زمستان است که آب و هوای منطقه معتدل بوده و رطوبت کمتر اذیتتان خواهد کرد.
آسیو شوان (آسیاب آبی)
پس از کوته کومه و راه آبشار لاتون به بقایای این آسیاب در روستای کوچکی به همین نام برخورد می کنیم . قسمت چرخ آن را سیل برده ولی سنگ های اتاق آن موجود می باشد.در گذشته يكي از كار ابزارهاي مورد نياز ، آبدنگ هايي بود كه توسط آن برنج ، اَرْزَن و گندم را پوست مي كندند و مي كوبيدند.از آنجايي كه اين دستگاه با نيروي آب حركت مي كرد، مي باید در كنار رودخانه كار گذاشته میشدکه اهالی روستا های دور نیز برای تهیه آرد از این اسیاب ها استفاده میکردند.
گاهي يك شغل به‌دليل انحصاري بودن يا استفاده از وسيله‌اي كه همه به آن نياز دارند ميتواند يك جايگاه مهم و كاربردي براي دارنده آن ايجاد كند. مثلا در يك روستا كسي كه «آبدنگ» يا آسياب آبي كه براي پوست كندن و سفيد كردن برنج است، داشته، به‌دليل انحصاري بودن و نياز همه افراد به آن، ارباب يا خان منطقه مي‌شده است و همه به دليل نيازشان به او وابسته مي‌شده‌اند و اصولا اين وسايل مهم همواره در تملك اشخاص بانفوذ قرار مي‌گرفته است.
این آسیاب ها بر اساس اصول سنتی توسط نجارها و استاد کارهای ماهر آهنگر ساخته می شد و در مسیر رودخانه ها نصب شده و به کار گرفته می شد.آب به پره های چوبی و یا فلزی برخورد نموده و به کمک یک شافت(محور) نیرو به سنگ آسیاب منتقل می شد. گندم ها و موادی نظیر جو -برنج وغیره نیز در قسمتی از سنگ که دارای سوراخ بود ریخته می شد و از زیر سنگ به صورت آرد شده با سبوس بیرون می آمد.آسیابان نیز معمولا مردی میانسال و عادل بود و همه مردم به عدالت او جهت تقسیم کارمزد و سهم مشتری از آرد ها ایمان داشتند. چنین فردی مسئولیت آرد کردن گندم ها را به عهده می گرفت.
باغ پرندگان آستارا
باغ پرندگان آستارا در ورودی جاده آستارا ـ رشت در استان گیلان واقع شده است. این باغ به عنوان اولین باغ پرندگان شهرستان های ایران شناخته می شود. باغ پرندگان در زمینی به مساحت یک‌هزار و ۵۰ متر مربع احداث شده است و دارای ۵۲ غرفه است که در آن بالغ بر ۳۰۰ پرنده از ۶۰ گونه مختلف وجود دارد. از جمله پرندگان این باغ می‌توان به طاووس ،قرقاول، طوطی، مرغ‌های تزیینی، سرسفید کاکلی، امپراتور، بلدرچین، کبک، بلبل،قناری، مینای سخنگو و مرغ عشق اشاره کرد.
همچنین از میان قرقاول‌های مونال، فایربک، ترکاپان، سیلور، طلایی، سیون‌هو، شاهی، پرتغالی، سبز، گردن حلقه‌ای و کالج، گونه فایربک و مونال بیش از همه مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته‌است. گفتنی است، در هر ماه به طور متوسط حدود ۵۰ گردشگر از روسیه ، جمهوری آذربایجان ، اوکراین و حتی عراق از باغ پرندگان آستارا بازدید کرده، اقدام به تهیه عکس و فیلم از گونه‌های کمیاب آن می‌کنند. تمام قرقاول‌های مذکور زینتی، خارجی و کمیاب‌اند و برخی از آنها مانند مونا و فایربک در گیلان و سطح کشور به‌ندرت یافت می‌شوند.
بهشت کاکتوس ها
مساحت مجموعه: ۱۴۰۰ متر مربع
تنوع گونه: ۲۲۰۰
تعداد گلدان: ۲۰۰۰۰
این مجموعه در سال ۱۳۵۶ه.ش در خیابان فارابی تاسیس یافته که شامل ۲۲۰۰ نوع کاکتوس از کشورهای برزیل، مکزیک، پرو،بولیوی، آرژانتین و آمریکای جنوبی می باشد. پیرترین کاکتوس خاورمیانه در این مجموعه نگهداری می شود.
آدرس نمایشگاه: آستارا – خیابان فارابی – کوی نهم – کدپستی۸۴۳۴۱-۴۳۹۱۹
پارک جنگلی بی بی یانلو
پارک جنگلی بی بی یانلو که در حاشیه ی جاده ی آستارا – اردبیل واقع شده‌است، دارای جاذبه‌های طبیعی زیبا و خاصی ست که علاوه بر تنوع فراوان گیاهان جنگلی و محیط های گردش و پرسه جانوران، چندین دره با دامنه‌های پوشیده از جنگل و یال های نسبتاً بلند و چندین قله ی فرو رفته در مه دارد که در هر فصل سال سیمای ویژه و بدیع و چشم اندازی منحصر به فرد را پیش چشمانتان می گستراند.در آستارا، پارک بی بی یانلو را همه می شناسند، اما راه از آستارا به سوی اردبیل باید از دل دهستان های ویرمونی و بی بی یانلو بگذرد تا تو را به دروازه ی بهشت زمینی شمال ایران، به پارک جنگلی بی بی یانلو ببرد.
پناهگاه حیات وحش لوندویل
پناهگاه حیات وحش لوندویل با مساحتی بالغ بر ۱،۰۷۴ هکتار در محدوده شمال غربی و غرب استان گیلان در ۲ کیلومتری شهر آستارا قرار گرفته است.یک سوم اراضی منطقه را سیمای تالابی و بقیه را درختچه های جنگلی شامل انار وحشی، گوجه وحشی و … اشغال کرده و به سبب داشتن زمینه مساعد زیست پرندگان بویژه قرقاول مورد حفاظت قرار گرفته است. انارستان های پناهگاه حیات وحش لوندویل از معدود جوامع باقیمانده در سواحل خزر ِ که در بخش های فراوانی براثر تجاوزات و اثرات توسعه تخریب شده . در سال ۱۳۹۰ دو توله خرس که مادرشون توسط شکارچیا کشته شده بود از افراد محلی تالش گرفته شده و به پناهگاه حیات وحش لوندویل منتقل شدند.
حیات وحش لوندویل در آستارا مورد استقبال چشمگیر گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته که سمور آبی، گورکن، فک دریای خزر و شغال از گونه‌های نادر این حیات وحش هستند.
آدرس: ایران – گیلان – لوندویل در محدوده شمال غربی و غرب استان گیلان در ۲ کیلومتری شهر آستارا
تالاب استيل عباس آباد
تالاب استیل در موقعیت جغرافیایی N382146 E485106 در استان گیلان واقع است. اين تالاب در ۷ كيلومتري شهر آستارا در حاشيه جاده لوندويل به آستارا قرار دارد.اهميت اكو توريستي اين تالاب از جهت نزديكي به جاده، تنوع چشم‌اندازهاي طبيعي همچون كوهستان، جنگل و مزارع و كشتزارهاي اطراف دوچندان مي‌شود.ضلع‌غربی آن پوشیده از جنگل و پوشش‌های سبز گیاهی است و در ضلع شرقی آن درختان توسكای شناور منظره بسیار جالب توجهی را بوجود آورده است كه در بهار و تابستان استراحتگاه مسافران بوده و از نظر گردشگری یكی از جاذبه‌های مهم تلقی می‌شود.
از ویژگیهای مهم این تالاب وجود ماهیان مشهوری مانند كپور و اردك ماهی است همچنین این تالاب طبیعی جایگاه پرندگان كمیاب بوده كه برای زاد و ولد از اروپای مركزی، ماورای خزر و مناطق قطبی به این منطقه مهاجرت می‌كنند كه مهم‌ترین آن چینگیر نوك‌سرخ است.این تالاب ۱۳۸ هكتار وسعت دارد و از مكان هاي گردشگرپذير استان گيلان است. وجود درختان توسكا در اين تالاب، جلوه اي ديدنی به آن بخشيده است. از ويژگي هاي تالاب عباس آباد آستارا اين است كه درختان اين تالاب به علت اينكه ريشه آنها در آب قرار دارد، همواره در پهناي تالاب جا به جا مي شوند و حركت مي كنند. به همين علت، تالاب آستارا به تالاب درختان شناور هم معروف است. ( در گویش محلی به این تالاب هستل به معنای آبگیر می گویند ) از سال ۱۳۸۴ تالاب استيل به عنوان يكي از پنج منطقه نمونه گردشگري استان گيلان شناخته شده است.
از ویژگیهای اکوتوریستی منحصر به فرد این تالاب می‌توان به واقع شدن در میان کوهپایه، شالیزار و جنگل، وجود درختان زیبای «توسکا» که ریشه آنها در آب شناور است، زیستگاه انواع حیوانات از قبیل «نوتریا» نوعی موش جونده و ماهیان مشهوری مانند کپور و اردک ماهی، محل زاد و ولد انواع پرندگان بومی و تحت حفاظت که از مناطق سردسیر و به خصوص اروپای مرکزی به این منطقه خوش آب و هوا مهاجرت می‌کنند، اشاره کرد.
از ویژگیهای مهم این تالاب وجود ماهیان مشهوری مانند كپور و اردك ماهی است همچنین این تالاب طبیعی جایگاه پرندگان كمیاب بوده كه برای زاد و ولد از اروپای مركزی، ماورای خزر و مناطق قطبی به این منطقه مهاجرت می‌كنند كه مهم‌ترین آن چینگیر نوك‌سرخ است.
تله کابین حیران
اين تله كابين كه در غرب روستاي ونه بين و حاجي امير آستارا قرار دارد، انتهايي ترين گردنه حيران را با طي كردن يك مسير سرسبز ۱۵۰۰متري به شرقي ترين نقطه پارك جنگلي فندقلوي شهرستان نمين متصل ميكند. اين تله كابين كه با سرمايه گذاري بخش خصوصي و توسط احمد علي رستمي با ۱۲ ميليارد تومان هزينه در مدت ۶ سال احداث شده، در هر ساعت با ۳۰كابين ۶ نفره پيشرفته ميتواند يك هزار از گردشگران را با سرعت ۶ متر بر ثانيه جابجا كند.
ارتفاع ايستگاه بالا دست اين تله كابين در منطقه فندقلو حدود ۱۷۳۰ متر از سطح دريا است و طول كل مسير رفت و برگشت در فاز يك پروژه حدود سه كيلومتر ميباشد. اين تله كابين هم اكنون بيش از ۵۰ نفر ظرفيت اشتغالزايي دارد و موقعيت جغرافيايي آن طوري است كه از شمال به قله باستاني شينداند و جمهوري آذربايجان، از غرب به پارك جنگلي فندقلو، از شرق به روستاي ونه بين و جاده اصلي آستارا به اردبيل و از جنوب به دهستان حيران و گردنه زيباي آن اشرف دارد. احمد علي رستمي سرمايه گذار و مدير پروژه با بيان مطالبي در مورد نمين، پارك جنگلي ۴۰۶۲ هكتاري فندقلو و برشمردن مشخصات اين پروژه و نحوه و خريد دستگاههاي آن از كشور اتريش ،اذعان دارد منطقه حيران برخوردار از جغرافياي مناسب ، آب و هواي خوب و طبيعت زيبا و ديدني است و يكي از ۴ منطقه نمونه گردشگري شهرستان آستارا است كه پيش از اين به تصويب هيئت دولت رسيده است، بعد از تله كابين لاهيجان و كيا كلايه لنگرود، تله كابين حيران سومين تله كابين گيلان است كه به بهره برداري ميرسد و با استان اردبيل نيز مشترك ميباشد و چهارمين تله كابين گيلان در منطقه درفك رودبار با ۵/۱۱ كيلومتر مسير به عنوان بزرگترين تله كابين جهان هم اكنون در حال ساخت است. وجود سواحل ،چشمه ها، آبشارها، آب گرمهاي طبيعي و بازارچه هاي ساحلي را از جمله جاذبه هاي توريستي شهرستان آستارا مي باشد و به نقش اين شهرستان در جذب مسافرين گفت فقط از آغاز فصل گرما تاكنون بيش از ۶ ميليون يكصد هزار نفر مسافر داخلي وارد استان گيلان شده است .
دهکده گردشگری حیران
مجموعه توریستی و گردشگری حیران در ۳۵ کیلو متری جاده آستارا به اردبیل در حاشیه کوهستان زیبا و دیدنی حیران در منطقه ای معروف به حاجی امیر حد مرزی بین استانهای اردبیل و آستارا و کشور جمهوری آذربایجان قرار دارد و از سمت ایستگاه بالا به جنگل مشهور فندقلوی شهرستان نمین منتهی می شود.
از چشم اندازهای زیبای این مجموعه توریستی می توان به قلعه شیندان یا شندان که آثار مهم تاریخی زمان ساسانیان و متعلق به ایران آن زمان بوده می باشد که در حال حاضر در اراضی کشور آذربایجان قرار گرفته است. نام دیگر این قلعه معروف به گور بابک می باشد که در طول مسیر حرکت تله کابین از داخل کابین ها و همچنین ایستگاه بالا به راحتی قابل مشاهده است.
رود آستاراچای
رود آستارا رود مرزی کوچکی است که در مرز میان ایران و جمهوری آذربایجان واقع شده است. این رود در بخش ایران شامل سه شاخه فرعی است که دو شاخه آن از ارتفاعات حیران و یک شاخه دیگر آن از ارتفاعات جنگلی بهارستان جریان می‌یابند. کناره‌های این رودخانه از درختان انبوه و بیشه‌زارها پوشیده شده است و جلوه‌ای زیبا دارد.
روستای عباس آباد آستارا
روستای عباس آباد یکی از بزرگترین و زیباترین روستاهای شهرستان آستارا است. این روستا با ۲۶۹ خانوار حدود ۱۳۱۰ نفر جمعیت دارد و از روستاهای اصلی دهستان ویرمونی است.این روستا در ۲ کیلومتری جنوب غربی آستارا قرار دارد. که دارای مزارع وسیع برنج بوده و معروفترین برنج آستارا در این روستا کشت می‌شود. شهرت این روستا به دلیل بکر بودن چشم اندازهای ان است؛به ویژه این روستا در کمرشکن کوه اسپیناس از رشته‌های کوه‌های تالش قرار دارد. به دلیل توسعه فیزیکی شهر و افزایش ساخت وسازها،حریم شهر به اطراف این روستا نیز کشیده شده اما مرکز آن همچنان بکر و زیبا باقی مانده است.
عباس آباد دارای آب، برق، گاز، تلفن، جاده آسفالت روستایی، شرکت تعاونی، خانه بهداشت، مسجد، مدرسه، نانوایی، کارخانه برنجکوبی و باغ معروف چای است که به آن چایکار گفته می‌شود این باغ یکی از دیدنی‌ترین قسمت‌های عباس آباد است، تنها مرکز کشت چای در کل شهرستان که ده‌ها سال سابقه دارد.
باغ چای عباس آباد در دوره مظفرالدین شاه تأسیس گردیده‌است، مرکز تحقیقات وزارت جهاد کشاورزی می‌باشد که هم اکنون در زمینه تولید انبوه نیز محصول فندق فعالیت دارد.
ساحل صدف
بدون شک یکی از زیبایی های یکتا و منحصر به فرد آستارا، ساحل این شهرستان است، ساحل زیبای صدف یک ربع فاصله از مرکز شهر فضای مناسبی برای استراحت، تفریح و شناست.صدف، ساحل امنی برای شنا و سایر ورزش های دریایی محسوب می شود و امکان قایق سواری در فصل تابستان دراین ساحل فراهم است.
گردشگری ساحلی به عنوان قدیمی ترین نمونه گردشگری و بزرگترین فعالیت ها حتی در جهان است، توسعه گردشگری ساحلی و تفریحات جانبی آن امروزه به الگوی توسعه کشورهای حاشیه دریا مبدل گشته و از این رو به منبعی سرشار از مزایای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی تبدیل شده است.
در شرایط کنونی با توسعه روزافزون تأسیسات گردشگری ساحلی، گردشگر دیگر به آفتاب لب ساحل، شن ها و خدمات پیش پا افتاده ساحلی اکتفا نمی کند و خدمات متنوع تری را می طلبد که خاستگاه آن ایجاد زیرساخت ها و سرمایه گذاری های کلان در زمینه ایجاد تسهیلات و ارائه خدمات مناسب به گردشگران است.
استان گیلان با وجود ظرفیت ها و پتانسیل های که دارد هر ساله پذیرای خیل عظیمی از گردشگران در نوار ساحلی خود است به طوری که بیش از ۷۰ درصد گردشگران ورودی به استان، گردشگری ساحلی را به عنوان مقصد خود انتخاب می کنند.
این مکان که در ۷ کیلومتری آستارا به سمت تالش واقع شده ، اولین طرح سالم سازی در دریای خزر می باشد.امکانات بازی و تفریح کودکان،جدا بودن محل شنای برادران از خواهران، وجود مسافرخانه و اتاق های استراحت در شب، پلاژهای عرضه خدمات، اماکن نصب چادر، اکیپ امداد ، نجات غریق و ماهیگیری،مجاورت با جنگل و منطقه ی حفاظت شده ی لوندویل و از همه مهمتر وجود ماموران انتظامی ،محیطی امن و دلنشین برای گردشگران بوجود آورده است.
درخت انجیلی
به جنگل های شمال که می روید، جایی در نواحی سواحل آستارا و حتی در ارتفاعات میانبند و در گوشه و کنار کلاردشت با رنگ آمیزی حیرت انگیزی مواجه می شوید که جنگل را به مناظری زیبا و چشم نواز تبدیل کرده. درختانی با رنگ های نارنجی، زرد پررنگ، قرمز درخشان، قهوه ای، سبز سیر که نگاه هر رهگذری را مجذوب می کند.
شاید اگر از محلی ها درباره این درخت بپرسید هر کدام چیزی از عجایب آن را برای شما تعریف کنند. حتما از زبان افراد محلی می شنوید که در گذشته از چوب این درخت برای سوزاندن استفاده می کردند چون این درخت چوبی بسیار دیرسوز و پایدار دارد. آن هایی هم که از داروهای گیاهی سررشته دارند ممکن است به شما درباره خواص میوه، برگ ها و پوست درخت چیزهایی بگویند. اگر طرف شما بچه های روستاهای اطراف باشند احتمالا به شما می گویند که در تنه این درخت هیچ میخی فرو نمی رود. تمام این اطلاعات درست است.
درخت انجیلی درخت بومی جنگل های ایران است که ارتفاعش تا حدود ۲۵ متر می رسد. درخت انجیلی با نام علمی Parrotia Persica به دلیل مقاوم و سخت بودن چوبش، درخت آهن نامیده می شود. Parrotia به معنی جنس طوطی است. شاید علت این نامگذاری دو زائده منقار مانند در دو طرف میوه هایش باشد که میوه ها را شبیه نوک طوطی کرده است.
رنگ چوب این درخت سفید مایل به سرخ است، مقاومت زیادی در برابر پوسیدگی و آتش دارد و به همین خاطر متاسفانه به عنوان هیزم از آن استفاده می شده است اما از سوی دیگرهمین سخت بودن باعث شده که بریدن این درختان به کاری سخت و طاقت فرسا تبدیل شود و سخت و شكننده بودن این درخت استفاده صنعتی از چوب این درخت را غیر ممکن کرده است. برای همین است که بر خلاف گونه های گیاهی دیگر، درخت انجیلی تا حدود زیادی از دستبرد چوب دزدها در امان مانده است.
یکی از ویژگی های جالب این درخت قدرت جوش خوردن آن است. به گفته محلی ها وقتی دو شاخه روی هم قرار می گیرند و به هم متصل می شوند خیلی راحت به هم جوش می خورند. این مساله باعث می شود که شاخ و برگ های انجیلی در جنگل به صورت شبکه یی حیرت انگیز در بیایند و اشکال عجیب و موهوم و ترسناکی ایجاد کنند که گاهی درباره آن افسانه هایی هم گفته و شنیده می شود. اما همین قابلیت جوش خوردن به دکوراتورها وطراحان این امکان را می دهد که با استفاده از این درخت به اشکال هنری زیبایی دست پیدا کنند. به دلیل فراوانی در ایران و رنگ های متنوع در پاییز، گونه ای بسیار مناسب برای استفاده در بوستان های جنگلی است و چشم اندازهای بسیار زیبایی در فصول مختلف سال ایجاد می كند.
درخت انجیلی در زمان بلوغ به شکل یک گنبد زیبای رنگارنگ درمی آید. این رشد منظم آن قدر متوازن انجام می شود که ممکن است یک درخت انجیلی داشته باشیم که ارتفاعش حدود ۱۰ متر و تاج مدورش به قطر ۸ متر برسد
برگ های انجیلی برای گردشگران و طبیعت دوستان از اهمیت زیادی برخوردار است. برگ های جوان تر به رنگ بنفش مایل به قرمز هستند، در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و در پاییز این برگهای درخشان جنگل ها را به فضایی هزار رنگ تبدیل می کنند؛ رنگهای مختلف زرد پررنگ نارنجی پررنگ و قرمز روشن خالص جنگل های شمالی ایران به خاطر وجود این گونه گیاهی است و برای همین درخت انجیلی برای ایجاد فضای سبز و همچنین جذب توریست در جنگل ها مناسب است. اگر علاقمند هستید تا گل های این درخت را از نزدیک ببنید باید تا اسفندماه صبر کنید. رنگ این گل‌ها می تواند از ارغوانی تا قرمز باشد.
رشد تنه و شاخه های درخت انجیلی بسیار کند است مثلا رشد هر یک متر این درخت یک سال و نیم و هر ۱۰ متر این درخت ۱۵ سال زمان می برد. معمولا قطر تنه آن از نیم متر بیشتر نمی شود و بعد از آن که به سن دو سالگی رسید شاخه ها هم به رشد قطری می رسند و به صورت افقی آغاز به رشد می کنند. تا این که درخت انجیلی در زمان بلوغ به شکل یک گنبد زیبای رنگارنگ درمی آید. این رشد منظم آن قدر متوازن انجام می شود که ممکن است یک درخت انجیلی داشته باشیم که ارتفاعش حدود ۱۰ متر و تاج مدورش به قطر ۸ متر برسد.
درخت انجیلی اسامی دیگری هم دارد؛ آسوندار، انجیلو، رامبورتل، اقچه قبین، انجول، تویی، تفی یا زوند همه این نام ها به این گیاه ارزشمند اشاره دارند. همچنین این درخت در زبانهای خارجی به چوب آهن IRON TREE معروف است.
قله اسپیناس
قله اسپیناس مرتفع‌ترین کوه در جغرافیای منطقه آستارا است که حدود ۲ هزار و ۱۰۵ متر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع دارد.رشته کوه اسپیناس پشت تالاب استیل قرارگرفته وآبشارلاتون نیز از دامنه‌های آن سرچشمه می‌گیرند. این قله رفیع در ۱۷ کیلومتری شرق شهر لوندویل آستارا قرار دارد و آبشار معروف «لاتون» از آن سرچشمه می‌گیرد.
مکان های دیدنی مذهبی آستارا
آستارا در کنار مکان دیدنی طبیعی خود دارای برخی اماکن مذهبی است که با توجه به جغرافیای طبیعی شهر و تلفیق آن با مذهب دیدن این اماکن نیز خالی از لطف نمی باشد.
امامزاده ابراهیم و قاسم
امامزاده ابراهیم و قاسم از فرزندان امام موسی کاظم بوده‌اند و آرامگاه آنان در ۷ کیلومتری جاده آستارا به سمت تالش واقع شده است. قرار گرفتن در کنار شبستان، کاروان سرا، بازار از ویژگیهای خاص آرامگاه این امامزادها می‌باشد. هر ساله هزاران زائر برای زیارت و پرداخت نزورات به آنجا می‌روند.
هر ساله در روز تاسوعا و عاشورای حسینی مردم بومی به شکل سنتی و پراکنده از مقابل مساجد، هیأت‌ها و تکایای شهرستان آستارا و شهرهای همجوار به این امامزاده می آیند. این امامزاده از سال ۱۳۸۵ با همکاری سازمان اوقاف و کمکهای مردمی در حال بازسازی می‌باشد.
مردم منطقه ی تالش،اردبیل وجمهوری آذربایجان بخصوص آستارا،داستانهای متعددی در خصوص امامزادگان مدفون در آستارا روایت می كنند.
بنابر داستان های نقلی و حماسی و مذهبی در منطقه ی آستارا (تالشان جمهوری آذربایجان وجمهوری اسلامی ایران) امامزاده ابراهیم و قاسم(ع)،از نوادگان امام موسی كاظم (ع) با پدر بزرگوارشان، همانند اولاد و نوادگان امام موسی كاظم (ع)،برای تبلیغ تشیعه و اسلام به ایران هجرت كرده بودند.
پدر بزرگوارشان باعده ای از مریدانشان در جنگ ،با نیروهای بنی عباس در دلمیستان به شهادت می رسند و دو فرزند ایشان همراه نرجس خاتون ،خواهر ایشان، كه در جنگ مجروح شده بودند و با كمك علویان دیلم متواری و بصورت گمنام متواری بودند و به تبلیغ تشیع می پرداختند. گریختند.
آنها ازسوی اعمال بنی عباس تحت تعقیب بودند گرگری تالشان كه در حال تبلیغ بودند، توسط جاسوسان بنی عباسی شناسایی و پس از در گیری با نیروهای عباسی متواری شدند. در منطقه چوبر،در كنار كوه پایه چوبر، عمه گرامی ایشان نرجس خاتون وفات می كنند و پس از دفن ایشان به قصد زیارت و پناهنده به بی بی هیبت ،دختر گرامی موسی كاظم (ع)، در باكو (پایتخت جمهوری آذربایجان) شد حركت كردند.
تا اینكه به منطقه ی امامزاده كنونی آستارا می رسند و در صدد جمع آوری كمك و نیرو از تالشان، برای مبارزه با اعمال بنی عباس بودند و چون گرسنه و مجروح بودند از طرف كشاورزی محلی پذیرایی شد و وقتی كشاورز از هویت امام زاده ها باخبر شد، به نیروهای بنی عباس اطلاع داد و امام زاده ابراهیم و قاسم(ع) در محاصره بنی عباس افتادند، اما آنها تسلیم نشدند. امامزادگان نوجوان ،تا آخرین نفس مبارزه كردند اما سر انجام به شهادت رسیدند و به دست نیرو های بنی عباس دفن شدند. برای اینكه كسی از هویت امامزاده مطلع نشود،كشاورز محلی خبرچین را در دم به هلاكت رساندند به اذن الهی قتل گاه امامزادگان در عاشورا خاك به همراه خون همانند آب جوش می خورد و مردم محل هر سال عاشورا در قتلگاه كه بنام قان قین معروف است جمع می شدند .
در مراسم تاسوعا و عاشورا كه مردم از شهر آستارا و روستاهای لوندویل و استارا و تالش و اردبیل با هیات عزا داری به امامزاده می امدند اول به محل قتلگاه امامزادگان در داداش آباد می رفتند روز تا ظهر عاشورا خون از زمین تا چندین سانت با خاك فواره می زند .
متاسفانه چند سال پیش پیمانکار پل جاده بین المللی ندانسته محل را باخاك یكسان و اسفالت ریخت .
تاریخ شهادیت امامزادگان سال ۲۵۳ هجری قمری در جنگ با دشمنان اسلام و شیعه به شهادت رسیدند.
سالها بعد از شهادت ایشان بانویی بنام سید خاتون از افراد و تاجر های سر شناس تالشان لنكران آستارا به قصد زیارت امام حسین شب در حال استراحت در محل كنونی امامزاده بود چادر زدنند.
در خواب سید خاتون دو نوجوان كنار كنار امام حسین ایستاده بودند در جلوی ایشان ظاهر می شوند .
امام حسین به خاتون می گوید زیارت كربلا شما قبول شد.
اما قبل از برگشت به تالشان دو نفر از فرزندان من كه بدست دشمنان اسلام در سال ۲۵۳ هجری قمری شهید شدند و زیر چادرت دفن هستند از زیر خاك در بیاور و بارگاهی برای ایشان بساز و مظلومیت فرزندان شهید مرا به مردم منطقه شرح بدهید.
سید خاتون صبح این كار را انجام می دهد و جسد این دو امامزاده را در حالی كه پوشیده نشده بود و بوی بهشت می داد در محل كنونی امامزاده دفن نمود و بارگاه خشتی برای ایشان ساخت .
از آن تاریخ مرقد مطهر امامزاده جایگاه برای درد دل و خواستگاه مومنان منطقه الخصوص از باكو تا اردبیل تا تالشان بوده است بخصوص در ایام تاسوعا و عاشورا مردمان اردبیل تالشان و باكو و منطقه برای زیارت هر سال در مرقد مطهر ایشان مراسم برگزار می كنند.
در زمان حملات روسها، فرمانده روس قصد تخریب و توهین به امامزاده داشت كه بخواست الهی در دم هلاك می شود و روسها در طول حضورشان در این منطقه جرات ورود و تعرض به حریم امامزادهگان را نداشتند و مردم تالشان یا فراریان در داخل حرم یا حیاط امامزاده پناهنده می شدند.
در طول تاریخ در بلایی طبیعی و مصبیت ها ( سیل یا جنگ روس و ایران وجنگ داخلی ) مردم منطقه برای در امان ماندن در حیاط و صحن امامزادگان پناهنده می شدند و در امان می ماندند و حتی پیران منطقه می گفتند هم خود دیدند و هم پدران و مادران ایشان سیل همه جا را گرفته اما به داخل امامزاده و صحن بخواست الهی نفوذ نكرده است.
بقعه آقا سید علی کیا
این بقعه در مسیر دسترسی آستانه به کیاشهر قرار دارد. در روستای اشمان کما چال و در کنار جاده اصلی واقع است. وضع ظاهری ضریح با بقاع متفاوت است. در ساخت ضریح تمام از آهن استفاده شده است. در روستای اشماکما چال همه امکانات رفاهی اولیه وجود دارد اعم از خانه بهداشت، قهوه خانه، خواروبار فروشی ، تعمیرگاه. در وسط روستا و در کنار جاده اصلی بازارچه کوچک محلی قرار دارد. این بقعه در زمینی بیش از هزار متر مربع احداث شده در حیاط آن درختان صنوبر زیادی کاشته شده که به عنوان سایه بان مورد استفاده قرار می گیرد.
در گیلان چند بقعه به این نام وجود دارد و در آستانه اشرفیه دو امام زاده به همین نام وجود دارد.( مثلا: سید نصیر علی کیا، واقع در «کویه سفلی»، شش کیلومتری رودسر، اقا سید علی کیا (ع)، واقع در روستای «گیشاکجان»، یکونیم کیلومتری رودسر)
