لباس محلی مردم کردستان
میتوان به جرات گفت لباس محلی کردستان یکی از زیباترین،متنوع ترین و پوشیده ترین لباسهای جهان است ، این موضوع را حتی سیاحان و جهانگردانی که به این اقلیم سفر کرده اند هم در سفرنامه های خود آورده اند، در این مطلب قصد داریم نگاهی دقیق تر به این لباس محلی داشته باشیم.
پوشاك
پوشاك مردان و زنان كرد شامل تن‌پوش، سرپوش و پاي‌افزار است. ساخت و كاربرد هريك از اين اجزا بسته به فصل، نوع كار و معيشت و مراسم و جشن‌ها با يكديگر تفاوت دارد. هرچند پوشاك نواحي مختلف كردستان مانند اورامان، سقز، بانه، گروس، سنندج، مريوان و … متفاوت است اما از نظر پوشش كامل بدن، همه با هم يكسان هستند.
پوشاک مردان
چوخه
نيم‌تنه‌اي پنبه‌اي يا پشمي است كه در ناحيه سقز، بانه و مريوان به آن «كوا» مي‌گويند و درسنندج آن را «چوخه» مي‌نامند.
پانتول
شلواري گشاد با دمپاي تنگ است كه «رانك» نيز ناميده مي‌شود.
ملكي
نيم‌تنه‌اي بدون يقه است كه از پايين نيم‌تنه تا بالا به وسيله دكمه بسته مي‌شود.
شال
كه به آن «پشتون» و «پشتينه» نيز مي‌گويند، پارچه‌اي است تقريباً به طول ۳ تا ۱۰ متر كه بر روي لباس در ناحيه كمر بسته مي‌شود.
دستار
يا «كلاغه» كه به آن «دشلمه»، «مندلي»، «رشتي»، و «سروين» (سربند) نيز می گويند و مردان به جاي كلاه از آن استفاده مي‌كنند.
فرنجي
يا «فره‌جي» كه ويژه مردان ناحيه اورامانات است و از نمد ساخته و آماده مي‌شود.
كله بال
نوعي از نمد پوششي است كه چوپانان در مناطق چراي گله در صحرا استفاده مي‌كنند.
پوشاك زنان
جافي
شلواري همانند شلوار مردان است. اين شلوار را زنان كرد، به ويژه زنان روستايي، هنگام كار مي‌پوشند. در ساير مواقع، زنان شلوار گشاد از جنس حرير به پا مي‌كنند.
كلنجه
نيم‌تنه‌اي است كه روي پيراهن بلند مي‌پوشند و در اورامان آن را «سوخمه» مي‌نامند و از پارچه زري يا مخمل دوخته مي‌شود.
شال
از پارچه‌اي زيبا بر روی لباس در ناحيه كمر بسته مي‌شود.
كلاو
يا كلاه كه از جنس مقوا و به شكل استوانه‌اي كوتاه است كه آن را با پولك‌هايي رنگين به صورت بسيار زيبايي تزيين مي‌كنند
كلكه
روسري يا دستاري است كه به جاي كلاه مورد استفاده زنان قرار مي‌گيرد كلكه داراي رشته بلندي از ابريشم سياه و سفيد با مليله‌دوزي است.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
