با کویر لوت آشنا شوید
کویر لوت
کلمه لوت به معنی لخت، برهنه، بی آب و علف و فاقد هرچیز است. در ادامه با وبسایت مرکز مشاوره سفر اصفهان تور همراه باشید تا با خصوصیات و مشخصات دشت لوت آشنا شوید. دشت لوت دشتی بیابانی در جنوب شرقی ایران است. این دشت در جنوب شرق ایران با مساحتی بیش از ۴۰ هزار کیلومتر مربع (شامل عرصه و حریم) در بین بخشیهایی از استانهای کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی قرار دارد و با مساحتی در حدود ۱۷۵ هزار کیلومتر، حدود ۱۰ درصد از وسعت ایران را دربر گرفته است.
دشت لوت از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان است. هسته آن در سالهای ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ گرمترین نقطه بر سطح کره زمین شناخته شده است که بیشترین آن در سال ۲۰۰۵ با بیشینه دمای ۷۰٫۷ درجه سانتیگراد ثبت گردیدهاست. دانشمندان علت گرمای بالای آن را رنگ تیره و خشکی سطح آن دانستهاند که موجب جذب گرمای خورشید میشود.
بیابانها و به خصوص دشت لوت جاذبههای فراوانی دارند. به خصوص اگر مشتاق تماشای آسمان شب باشید، قطعا جایی بهتر از مناطق بیابانی پیدا نخواهید کرد. از جمله جاذبههای این منطقه میتوان به «کویر خور» یا دریاچهی نمک خور اشاره کرد که در مسیر اصفهان به طبس قرار دارد. بستگی به شما دارد که چه نقطهای را برای سفر انتخاب کنید. همچنین شهداد را میتوان یکی دیگر از بهترین و مشهورترین جاذبههای دشت لوت محسوب کرد که چه از نظر طبیعی و چه از نظر تاریخی و حتی فرهنگی ارزش بسیاری دارد، به حدی که پرداختن به آن خود نیازمند مطلب مفصل دیگری است.
کلوتهای کرمان هم میتواند انتخاب مناسبی برای سفر باشد. بهتر است سفر شما به دشت لوت به همراه یک راهنمای خوب و باتجربه باشد. یک کویرگردی خاطرهانگیز علاوه بر داشتن یک راهنمای خوب نیازمند تجهیزات کافی مانند غذا، چادر، لوازم بهداشتی، سوخت، طناب، کفش مناسب، قطبنما، نقشه و یک عینک آفتابی مناسب است. همراه داشتن کرم ضد آفتاب را نیز فراموش نکنید. با وسایل نقلیهای مانند قطار یا هواپیما میتوان تا نزدیکی اغلب این جاذبهها سفر کرد، اما توصیه ما استفاده از وسایل نقلیهی شخصی و البته به همراه یک راهنما است، چرا که فرصت بیشتری برای تماشای محیط اطراف به شما میدهد.
۱۰ پیشنهاد برای کویرگردی در ایران
کویرگردی یکی از لذت بخش ترین و جالب ترین تفریحاتی است که می توانید در طول زندگی آن را تجربه کنید. اگر اهل گردش، هیجان، طبیعت و آرامش هستید ما در اصفهان تور ۱۰ پیشنهاد برای کویرگردی در ایران برای شما داریم. با ما همراه باشید.
در این مطلب، ۱۰ منطقه کویری ایران را که امکان سفر نسبتا راحت به آن ها برقرار است، معرفی می کنیم. سفر به صحرا و بادیه، لذتی فراموش نشدنی دارد و باید حداقل یک بار تجربه اش کرد.
«هر کس یک بار مسحور افسون کویر شود، تا پایان عمر رهایش نخواهدکرد.» این جمله معروف را دکتر «آلفونس گابریل»- جغرافیدان و جهانگرد فقید اتریشی- گفته است. او سفرهایی به کویرهای ایران داشته و معروف ترین سفرنامه اش، با عنوان «عبور از صحاری ایارن» به چاپ رسیده است.
صحرا، کویر، بیابان، بادیه و این دست اسامی، گرچه از لحاظ علمی تفاوت هایی با هم دارند و وجوه تمایزشان وابسته به ارتفاع از سطح دریا و مقدار بارش سالانه و نوع پوشش گیاهی و میزان نمک موجود در خاک است، اما برای گردشگران و کویرنوردان تفاوت چندانی ندارند و معمولا وجود تپه ماسه ای های نرم و بلند (یا همان رمل ها)، رودهای شور، دریاچه های نمک، گیاهان کویری و پرندگان و جانوران بیابان زی، باعث جذب مسافران به نقاط کویری می شود.
حدود یک چهارم مساحت ایران را کویر و بیابان تشکیل می دهد و گردشگران کویردوست، معمولا در فصل های پاییز و زمستان عازم این مناطق می شوند. در ماه های سرد سال، گرچه از گرمای سوزان تابستانی کویرها خبری نیست، اما باید مراقب شب های سرد کویر بود.
در این مطلب، ۱۰ منطقه کویری ایران را که امکان سفر نسبتا راحت به آن ها برقرار است، معرفی می کنیم. سفر به صحرا و بادیه، لذتی فراموش نشدنی دارد و باید حداقل یک بار تجربه اش کرد. بی جهت نیست که سعدی این چنین حکیمانه می گوید: «به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل».
۱- بادگیرهای کویری
روستای خور
در استان خراسان جنوبی و بین شهرهای بیرجند و طبس، روستایی به نام «خور» وجود دارد که نباید آن را با شهری به همین نام که معروف به خور و بیابانک است، اشتباه گرفت. این روستا که همچنان جمعیت و رونق خود را حفظ کرده و بسیاری از مراسم آیینی اش هنوز برقرار است، معماری و بافت هوشمندانه ای دارد. کوچه های پرپیچ و خم، خانه های متراکم و بادگیرهایی که همگی به خاطر شرایط اقلیمی منطقه است، از ویژگی های این روستا به شمار می رود.
قلعه خشتی، آبگرم، دره «گوده» و آب انبار شگفت انگیز روستا که ورود به آن چندان هم ساده نیست، از جاذبه های گردشگری اش محسوب می شوند. آب انبار و قلعه خشتی، قدمت شان به دوره صفویه می رسد. هرچه از مرکز روستا دورتر شوید و به سمت جنوب روستا بروید، جلوه های کویری بیشتری را می بینید. کشاورزی هم در این روستا رونق خوبی دارد و می توانید از روستاییان، محصولات تازه و سالم خریداری کنید.
چطور برسیم: در مسیر بیرجند به طبس، ۸۵ کیلومتر بعد از بیرجند به روستای خور خواهیدرسید. اگر هم از طبس به سمت شرق می روید، باید سه راه «دیهوک» را به راست و سپس سه راه عرب آباد را به چپ بپیچید. ۷۵ کیلومتر بعد از عرب آباد، روستای خور را خواهید دید.
۲- در همسایگی مصر
عروسان
کویر مصر، یکی از معروف ترین کویرهای ایران است و بسیاری از گردشگران تجربه سفر به روستای مصر را دارند، اما در نزدیکی مصر ایران، روستای دیگری هم به نام «عروسان» وجود دارد که خلوت تر و بکرتر از مصر است و نخلستان ها و رمل های اطرافش، مسافران را شیفته خود می کند.
وجود چشمه در آن منطقه، باعث رونق کشاوزی در عروسان شده البته در دهه های پیشین که جاده های آسفالته امروزی وجود نداشت و عروسان در مسیر ارتباطی «جندق» به «خلوان» و «طبس» بود، رونق بیشتری هم داشت.
در نزدیکی روستای عروسان، روستای دیگری هم به نام «محمدآباد کوره گز» هست که امروزه فاقد سکنه دائمی است و فقط یکی از خانه های قدیمی اش به صورت اقامتگاه گردشگران درآمده است. در مناطق نزدیک به عروسان مصر، دو روستای هم نام، یکی «عروسان گلستان» یا همان «عروسان گرمه» و دیگری «عروسان چوپانان» هست که باید در مسیریابی تان به این مسئله دقت کنید.
چطور برسیم: چه از مسیر نایین و انارک و چوپانان و چه از مسیر دامغان و معلمان و جندق که وارد جاده خور و بیابانک شوید. بین شهرهای فرخی و خور، خروجی روستای مصر را خواهیددید. وارد این جاده فرعی و آسفالته شوید و ۱۵ کیلومتر برانید تا تابلوی جاده عروسان را در سمت راست تان ببینید. این جاده، خاکی است و البته خودروهای سواری هم از آن عبور می کنند. ۲۰ کیلومتر که در آن راندید، به یک دوراهی می رسید که مسیر سمت چپش به روستای عروسان که در همان نزدیکی است، می رود و جاده سمت راستش به روستای محمدآباد کوره گز منتهی می شود.
۳- بلندترین تپه ها
ریگان
شهرت کویر ریگان در استان کرمان، به ارتفاع رمل هایش است. تپه ماسه ای های ریگان که ارتفاعشان به ۷۵ متر هم می رسد، هم جذابیت تفریحی دارند و هم خواص درمانی. این تپه های متعدد و انبوه، در منطقه ای به طول ۲۵ کیلومتر و عرض چهار کیلومتر قرار دارند و بسیاری از مسافران در آن ها «حمام شن» می گیرند.
کویر ریگان در نزدیکی شهر کوچک «محمدآباد ریگان» در حاشیه جاده بم به زاهدان واقع شده است و برای دیدنش باید به روستای «علی آباد پشت ریگ» بروید. در مسیرتان از «محمدآباد ریگان» به «علی آباد پشت ریگ»، درختان «کهور» را در اطراف جاده خواهید دید. این درختان صحرایی و گرمسیری، هم منظره ای زیبا و هم سایه ای لذت بخش به مسافران هدیه می کنند. بومیان منطقه هم چوب ساقه های خشکیده اش را به عنوان زغال استفاده می کنند. جنگل «کهور ریگان»، یکی از بزرگ ترین رویشگاه های کهور در ایران بوده است و این درختان کهنسال، به تثبیت شن های روان هم کمک می کنند. درخت کهور در کم آب ترین فصول هم به حیات خود ادامه می دهد.
چطور برسیم: اگر از مسیر کرمان به بم برسید باید مسیرتان را مستقیم ادامه دهید تا به «بروات» و «ارگ جدید» و سپس «نرماشیر» برسید. در انتهای شهر نرماشیر یک سه راهی می بینید که مسیر مستقیمش به زاهدان و مسیر سمت راستش به «محمدآباد» و «ایرانشهر» می رود. جاده سمت راست را انتخاب کنید تا بعد از ۵۰ کیلومتر، به شهر محمدآباد ریگان برسید. از محمدآباد به سمت شرق (یعنی جاده ایرانشهر) رفته، از شهر خارج شوید. سه کیلومتر که از شهر دور شدید، یک جاده در سمت چپ تان می بینید که به طرف «علی آباد پشت ریگ» می رود. وارد این مسیر شوید و ۱۰ کیلومتر برانید تا به این روستا برسید. به علی آباد پشت ریگ که رسیدید، تپه های شنی در سمت چپ شماست و باید خودروی خود را قبل از تپه های شنی پارک کنید.
۴- در انتهای زاینده رود
کویر خارا
«خارا» به معنی بیابان است و البته نام یکی از کویرهای استان اصفهان هم هست. استان اصفهان که دربرگیرنده اقلیم های کوهستانی و کویری متضاد است، یکی از معروف ترین رودخانه های ایران یعنی زاینده رود را در خود جای داده و این رود بعداز عبور از مناطق مرتفع غرب استان، به کویر خارا و تالاب گاوخونی در شرق استان می رسد. کویر خارا در نزدیکی «ورزنه» است که این شهر هم خودش مناطق کویری و تپه های ماسه ای بلند و معروفی در اطرافش دارد. قدم زدن در ریگزارهای بلند این کویر، استراحت زیر درختچه های تاغ، تماشای انعکاس تصویر طبیعت روی سطح آب تالاب گاوخونی و همچنین تماشای پرندگان این تالاب (البته برای گردشگران سحرخیز)، تفریحات شما در این سفر خواهدبود.
چطور برسیم: اگر از اصفهان حرکت می کنید باید وارد جاده شیراز شوید و در هماناوایل مسیر، جاده شهر «بهراستان» را در سمت چپ تان انتخاب کنید و بهارستان و «نیک آباد» را هم رد کنید تا ۴۵ کیلومتر بعد از نیک آباد به «حسن آّاد» برسید.
اگر هم در نایین هستید، وارد جاده نایین به اصفهان شوید و حدود ۲۵ کیلومتر که از نایین دور شدید، وارد جاده ورزنه در سمت چپ تان شوید. در همان ابتدای شهر که وارد کمربندی شده، از سر دیگر شهر خارج شوید، خود به خود وارد جاده «دستگرد» خواهید شد و ابتدا به دستگرد و سپس بلافاصله به حسن آباد خواهید رسید. در هر حال وقتی به حسن آباد رسیدید، یک جاده خاکی در جنوب شرقی این شهر کوچک، شما را به کویر خارا و ساحل غربی تالاب گاوخونی خواهدرساند. البته برای رسیدن به ساحل شرقی این تالاب، باید از جاده ای خاکی که از میانه کمربندی ورزنه منشعب می شود، استفاده کنید.
۵- جایی برای آرامش
دِه سَلم
کلوت های شهداد در یک سر جاده شهداد به نهبندان واقع شده اند و کویر «ده سلم» هم در سر دیگر این جاده است. این روستا از توابع شهرستان نهبندان در استان خراسان جنوبی محسوب می شود. وجود آب و قنات در روستا باعث شده که ده سلم با وجود دوری اش از شهرها، همچنان پابرجا بماند و البته همین دوربودن از هیاهوست که گردشگران را جذب خود می کند.
دو قلعه قدیمی روستا هم مانند خانه هایش، گِلی هستند و منظره نخلستان های روستا هم برای مسافران جذاب است. به جز آب شیرین و قنات، یک رود شور هم در حاشیه روستا جاری است و در اطرافش بلورهای نمکی تشکیل شده که برای دیدن آن و نیز برای پیاده روی در ریگزارهای کویری ده سلم، باید به حاشیه روستا بروید. همچنین در ابتدای سفرتان و در مسیر رسیدن از نهبندان به ده سلم، از منطقه ای کوهستانی عبور خواهیدکرد که کوه های مینیاتوری (مریخی) را هم خواهیددید.
چطور برسیم: در استان خراسان جنوبی و در انتهای شرقی نهبندان وارد جاده شهداد و کرمان می شوید. حدود ۸۵ کیلومتر که از نهبندان دور شدید، بعد از ایست بازرسی، یک دوراهی می بینید که جاده سمت راستش به شهداد می رود و مسیر سمت چپش، بعد از دو کیلومتر شما را به ده سلم می رساند.
۶- لب مرز کویر
نمکزار سیرجان
سیرجان یکی از نقاطی است که اتصال بین دو اقلیم کوهستانی و کویری را در استان کرمان برقرار کرده است. از یک سر، راه دارد به «بَلوَرد» و «بافت» و از سوی دیگر، به نمکزار و کویر. دریاچه نمک سیرجان که مهمترین نماد کویری منطقه است، در غرب شهر سیرجان قرار دارد.
این کفه نمک که یکی از بزرگ ترین ذخایر نمکی در کشور به حساب می آید، پس از بارش باران تبدیل به دریاچه ای پر از آب شور می شود و البته به دلیل گرمای منطقه، آبش ظرف مدت کوتاهی تبخیر و مجددا به کفه ای از نمک تبدیل می شود. اگر در روزهای میانی ماه قمری به آن جا بروید، درخشش مهتاب روی بلورهای نمکی دریاچه بسیار زیباست. در خود شهر سیرجان هم می توانید نمادهایی از کویر را ببینید، از جمله «بادگیر»، که معروف ترین آن ها «بادگیر چپقی» است که شکل و شمایلی متفاوت با سایر بادگیرها دارد.
چطور برسیم: در مسیر ارتباطی سیرجان به نیریز و شیراز، ۴۰ کیلومتر که از سیرجان دور شدید، دریاچه نمک سیرجان را در سمت راست جاده خواهیددید. مهم ترین نشانه آن منطقه، معدن «گل گهر» سیرجان در سمت مقابلش است. اگر حوصله رانندگی طولانی ندارید، می توانید از قطارهای مسیر بندرعباس که در ایستگاه سیرجان توقف دارند، استفاده کنید.
۷- نوک شمالی کویر
زمان آباد
استان سمنان هم بخش های قابل توجهی از دشت کویر مرکزی ایران را در خود جای داده که «خار توران» معروف ترین آن هاست. این منطقه حفاظت شده که زیستگاه یوزپلنگ و گور ایرانی هم هست، یکی از بهترین مناطق برای رمل نوردی و بالا و پایین رفتن روی تپه های ماسه ای است. آب و هوای گرم و خشک و بیابانی، باعث رویش درختچه های زیبای تاغ در منطقه شده و رودهای کوچک و شوری که به «کال شور» سبزوار می ریزند هم بر جذابیت های بصری منطقه افزوده است. روستای «زمان آباد» در کنار جاده آسفالته واقع شده است و مناطق کویری اش در شمال و شرق روستا واقع شده اند.
چطور برسیم: در مسیر شاهرود به سبزوار، ۱۲ کیلومتر بعد از «میامی»، وارد جاده «بیارجمند»، در سمت راست تان شوید. در میدان واقع در انتهای بیارجمند، جاده «خانخودی» و «کاشمر» را انتخاب کنید. ۱۱۰ کیلومتر بعد از خانخودی، به زمان آباد خواهید رسید. تقریبا ۳۵ کیلومتر قبل از زمان آباد هم، یک جاده فرعی و خاکی در سمت چپ تان است که شما را به رضاآباد می رساند.
۸- یک دنیا شگفتی
کلوت های شهداد
کلوت ها معروف ترین نماد کویر لوت هستند. این عارضه های طبیعی شگفت انگیز و کم رقیب، کلوخ هایی سخت و توپُر و مرتفع هستند که طی سال های طولانی و بر اثر مقاومت در برابر فرسایش باد، شکل گرفته اند. وسعت این منطقه به حدی است که لقب «ابرشهر کلوخی» به آن اطلاق می شود.
جاده شهداد به نهبندان، که دو استان کرمان و خراسان جنوبی را به هم متصل می کند، از گوشه این شهر خیالی عبور کرده و شما می توانید به راحتی کلوت ها را از نزدیک ببینید و البته اگر ماجراجو باشید، با رعایت نکات فنی وارد قسمت های بکر کویر شوید.
در حوالی کلوت ها پوشش گیاهی از نوع نِبکا (گلدان های وارونه) است و وقتی وارد بخش های مرکزی کویر لوت بشوید، دیگر خبری از هیچ نوع پوشش گیاهی نیست و اصولا هیچ حیاتی در چاله مرکزی کویر لوت وجود ندارد، حتی باکتری! یکی از عجایب کویر شهداد، نزدیکی اش به منطقه سردسیر و قله های «سیرچ» و «باغ بالا» است. اگر در ماه های سرد سال (و حتی نوروز) به منطقه سفر کنید، در میان گرمای کلوت ها می توانید از دوردست، برف را روی قله های این کوه ها ببینید.
چطور برسیم: کرمان به ماهان دو جاده دارد. یکی «جاده دولتی» و دیگری «جاده هفت باغ». باید وارد جاده دولتی شوید و درمیانه مسیر (تقریبا ۲۰ کیلومتر بعد از کرمان) سه راهی را به چپ بپیچید تا بعد از عبور از جاده ای کوهستانی و یک تونل بلند، ابتدا به سیرچ و سپس به شهداد برسید. اندکی مانده به ورودی شهداد، جاده نهبندان در سمت چپ تان است که باید واردش شوید و حدود ۵۰ کیلومتر برانید تا کلوت های شگفت انگیز شهداد را ببینید.
۹- راحت و نزدیک
مرنجاب
برای آن ها که می خواهند سفری یک روز از تهران به کویر داشته باشند، یکی از ساده ترین انتخاب ها، کویر «مرنجاب» است. این کویر که در نزدیکی کاشان و در حاشیه دریاچه نمک واقع شد، اکثر نمادهای کویری یعنی رمل و درختچه های بیابانی و چاه های دست کن و آب انبار و دریاچه نمک و کاروانسرا را دارد و به جز جاده اش که خاکی است، از لحاظ نزدیکی به پایتخت و امکانات بین راهی، گزینه ای مطلوب به شمار می رود.
کاروانسرای مرنجاب که در زمان شاه عباس صفوی بناشده، در مسیر گرمسار به کاشان و اصفهان قرار دارد و هم اکنون نیز برای اسکان گردشگرانی که قصد شب مانی در مرنجاب را دارند، مورد استفاده واقع می شود. کویر مرنجاب در حاشیه پارک ملی کویر است و در بسیاری از جاهایش رمل های نرم برای پیاده روی گردشگران یافت می شود. اگر به کویر مرنجاب می روید، می توانید در نزدیکی «آران و بیدگل» به دیدن «شهر زیرزمینی نوش آباد» هم بروید.
چطور برسیم: در «میدان شهید منتظری» کاشان (یا همان فلکه اکسپورت) وارد بلوار کارگر شوید و از روی پل راه آهن هم عبور کنید تا به آران و بیدگل برسید. در دومین میدان که کوچک تر از میدان اول است، دور بزنید و از اولین خروجی (نبش پمپ بنزین) را به راست بپیچید و در مسیرتان تابلوهای مرنجاب و دریاچه نمک را دنبال کنید تا به اتدای جاده خاکی و چهار کیلومتری کاروانسرای مرنجاب برسید. در این جاده بعد از ۲۵ کیلومتر، اولین راه دسترسی به دریاچه نمک را در سمت چپ تان می بینید. پنج کیلومتر جلوتر، آب انبار و تپه ماسه ای های جذابی را در سمت راست تان می بینید. در انتهای جاده هم راهی دیگر به دریاچه نمک و سپس کاروانسرا در سمت چپ تان است و البته آن جا هم پر از رمل است برای تپه نوردی.
۱۰- آسان و مجهز
متین آباد
کویر «متین آباد» به سبب وجود کمپ کویری مجهز، یکی از گزینه های کویرگردی به ویژه برای مسافرانی از تهران و اصفهان است که می خواهند در یک سفر دو روزه کویری در آخر هفته، هم راه سفرشان کوتاه باشد و هم شبی را در کویر بخوابند. این کمپ که برخلاف کاروانسراهای قدیمی کویرها، نوساز و کاملا مجهز است، سه نوع امکانات اقامتی به شکل چادر، کومه کاهگلی و اتاق مردن دارد.
تجهیزات سرمایشی و گرمایشی موجود در کمپ به شما این امکان را می دهد که در هر فصلی به آن جا سفر کنید. همچنین امکانات تفریحی مانند رصد، دوچرخه سواری، موتور چهارچرخ، شترسواری و نیز بازدید از مزارع ارگانیک و مرکز پرورش شترمرغ، از سرگرمی های جنبی شما در این سفر خواهدبود.
رمل های کویری متین آباد هم در نزدیکی کمپ و در مجاورت روستای متین آباد واقع شده اند. یکی از ویژگی های جالب این کمپ، بهره گیری از انرژی های پاک (مانند انرژی خورشیدی) و همچنین سیستم بازیافت صحیح زباله است.
چطور برسیم: در آزادراه قم- کاشان- اصفهان، تقریبا ۶۰ کیلومتر بعد از کاشان، خروجی ابیانه و «بادرود» را خواهیددید. آن جا از آزادراه خارج شوید و در همان ابتدا مسیر سمت راست را انتخاب کنید که از زیر آزادراه رد می شود و شما را به بادرود می رساند. در بادرود به چپ بپیچید و با توجه به تابلوهای راهنمای کمپ متین آباد. از «خالدآباد» و «دهباد» و «فمی» عبور کنید تا به روستای متین آباد برسید. جاده دو کیلومتری دسترسی به کمپ، خاکی است و کمی قبل از روستا و در سمت راست تان قرار دارد
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
کویر بسیار زیبای مصر
کویر مصر در ایران! تعجب نکنید کویر مصر کویری در دل ایران است. یکی از زیبایی های ایران کویرهای منحصر به فرد آن است و یکی از زیباترین کویرها همین کویر مصر می باشد. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی کامل کویر مصر خواهیم پرداخت. با ما در اصفهان تور همراه باشید.
روستای مصر یا کویر مصر در قلب کویر های ایران در ۴۵ کیلومتری شرق شهرستان جندق و در ۳۰ کیلومتری شمال شهرستان خور از توابع استان اصفهان قرار دارد. موقعیت جغرافیایی روستا ۰۴/۳۴ شمالی و ۵۴/۴۷ شرقی می باشد.
روستای مصر با حدود ۱۲۰ نفر جمعیت در میان شنهای روان کویر مرکزی ایران قرار دارد. این روستا این روزها از مهمترین و جذابترین مناطق گردشگری ایران به حساب میآید و نام دریای شنی کویر مصر برای بسیاری از طبیعتگردان آشناست .مصر به همراه دو روستای بسیارکوچک دیگر به نامهای امیرآباد و فرحزاد دریک خط شمالی– جنوبی به طول حدود ۶ کیلومتر واقع شدهاند.
کویر مصر ایران، توسط رشته کوه هایی از جانب غرب، جنوب غرب و جنوب شرق محاصره شده است که بخشی از سلسله جبال کوه های فلات مرکزی ایران به حساب می آید. این کویر در گودال هایی طبیعی در کوهپایه های این کوه، تپه های ماسه ای زیبایی را تشکیل داده است که هدف گردشگری و کویر نوردی می باشد. روستای مصر به دلیل قرار گرفتن در جنوب کویر بزرگ دارای آب و هوای گرم و خشک است. مردم مصر در سال های اخیر و به خصوص در ایام گردشگری بیشتر به مشاغل مربوط به اسکان و خدمات به مسافران مصر می پردازند. شهرت کویر مصر زندگی آنان را نیز تغییر داده است. اما پیش از این بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغول بودند و در کنار کاشت زعفران و گندم به پرورش شترنیز اشتغال داشتند.
دکتر آلفونس گابریل جغرافیدان و جهانگرد اتریشی (متولد ۱۹۸۲) میگوید: «کویر کسی را که یکبار اسیر افسونش شده باشد هرگز رها نخواهد کرد.» این جملهای است که پس از سفر به کویر مصر ایران به آن ایمان پیدا خواهید کرد. افسون آسمان کویر مصر تا پایان عمرتان بارها و بارها شما را به آنجا خواهد کشید.
وجه تسمیه کویر مصر
چندین سال پیش بنیانگذار روستای مصر فرد سرمایهداری به نام یوسف بود که به شبانی و چراندن گوسفندان میپرداخت. عمر این روستا شاید بیشتر از ۱۰۰ سال نباشد، اما همه آن را به نام مزرعه یوسف میشناختند تا آنکه قناتهای روستا خشک و کم آب شد و یوسف را مجبور به حفر چاه با موتورهای دیزلی انگلیسی کرد. چند سال بعد از بهرهبرداری از این چاه، دوباره سفرههای زیرزمینی آب پائینتر رفت تا اینکه یوسف چاه عمیقتری را در کویر مصر حفر کرد به همین دلیل اهالی روستاهای همجوار، این روستا را «چاه دراز» نامیدند.
اما از آنجایی که یوسف این نام را دوست نداشت از اهالی خواست چون نام وی یوسف و داستان یوسف پیامبر نیز در سرزمین مصر اتفاق افتاده بود از آن به بعد نام این روستا را مصر بنامند. اهالی روستا نیز از آنجا که برای یوسف احترام زیادی قائل بودند، این روستا را “مصر” نامیدند.
دیدنی های کویر مصر
وجود چاه آب عمیق، سرسبزی منطقه بیابانی و کشت درخت گز و … جهت جلوگیری از جابجایی شنهای روان، بلوار به عرض حدود ۵۰ متر داخل روستا ، وجود خانههای کویری و بازسازی آنها جهت اسکان توریست ، موتور سواری، شترسواری در کویر مصر و از همه مهمتر وجود نیزارهایی وسیع و سرسبز در فاصله ۵ کیلومتری روستای مصر و وجود تپههای شنی در اطراف آن از جمله عواملی هستند که باعث جذب تورهای کویر گشته است.
آسمان کویر چنان به شما نزدیک است که حس میکنید اگر دستتان را دراز کنید میتوانید ستارهای از آن بچینید. این آسمان خیره کننده تنها مورد علاقه چشمان غیر مسلح نیست چرا که ستاره شناسان هم میتوانند در تمام فصول سال بدون هیچ مانعی در روستای مصر به تماشای ستارگان بنشینند.
از دیگر نقاط دیدنی این منطقه می توان به دریاچه نمک خور و کویر طبقه واقع در ۵۰ کیلومتری جاده خور ـ طبس، روستای گرمه، روستای محمدآباد کوره گز، روستای عروسان، روستای فرحزاد، جاده کاروان گذر عروسان ـ بیدستان، جاده آف رود ابراهیم زهرا، ریگ کله و کویر مرکزی اشاره کرد.
اما از دیدنی های اطراف روستای مصر می توان به چال سلکنون، نیزار مصر، دریاچه نمک سلکنون، تخت عباسی، تخت عروس و رمل های ماسه ای اطراف روستا اشاره کرد.
رملها اصلیترین جاذبه کویر مصر هستند. پشتههای شنی از ماسه روان که تا پشت دیوار خانههای روستایی سرک کشیدهاند. تجربه تماشای وسعت زرد رنگ رملها در کویر مصر تجربهای از به یادماندنیترین چیزهایی خواهد بود که چشم هر انسانی با سفر به کویر مصر ایران میتواند ببیند.
دریاچه نمک سلکنون و چال سلکنون کویر مصر
چال سلکنون در موقعیت N340715 و E544666 در استان اصفهان، در جنوب کویر بزرگ مرکزی ایران و در شمال روستای مصر واقع شده است. چال ها به مناطقی اطلاق می گردد که نسبت به مناطق اطراف دارای ارتفاع کمتری هستند و حالت فرورفتگی در زمین دارند.
چال سلکنون فرورفتگی زیبایی است که توسط تپه های شنی محصور گردیده و مناظر زیبایی را پدید آورده است. در قسمت درونی چال سلکنون باتلاق کوچکی وجود دارد، زمین های دیواره چال پوشیده از سنگریزه و دارای شیبی مایل در حدود ۳۰ درجه است. در کف فرورفتگی جنس خاک تیپیک مناطق کویری و از جنس خاک های قلیایی است. کف گودال فاقد هرگونه پوشش گیاهی است و تپه های ماسه ای پراکنده ای در آن به چشم می خورد.
علت نامگذاری این منطقه به سلکنون، سیل ویرانگر سال ۱۳۵۵ روستای مصر بوده که در این منطقه دریاچه عظیمی ایجاد کرده است. لغت سلکنون ساده شده لغت سیل کنون است که به این منطقه اطلاق می گردد.
نیزار روستای مصر
نیزار مصر در ۶ کیلومتری شمال شرقی روستای مصر و ۲ کیلومتری شرق روستای فرحزاد در شمال شرقی استان اصفهان واقع شده است. موقعیت جغرافیایی نیزار E5448 و N3405 است. محصور شدن نیزار توسط شن های روان، جلوه منحصر به فردی به آن داده است. این نیزار آبشخور اصلی حیات وحش کویر منطقه است، ارتفاع نی ها در پاره ای از موارد به ۴ متر هم می رسد. این نیزار مکان مناسبی برای عکاسی از حیات وحش کویر مصر است.
علت پیدایش این نیزار و چشمه آن، سیل ویرانگر روستای مصر بوده که باعث ایجاد دریاچه بزرگی در مکان نیزار فعلی شده است. دریاچه مذکور به مرور زمان خشک شده است ولی مسیر آب ایجاد شده در زیر ماسه ها و زمین های این منطقه موجب شده است که پساب کشاورزی روستای امیر آباد پس از نفوذ به لایه های زمین، در منطقه نیزار مجددا به سطح زمین بیاید و باعث ایجاد این نیزار گردد.
آب نیزار پس از آمدن به سطح و طی مسافتی در حدود ۲ کیلومتر مجددا در زیر لایه های ماسه فرو می رود و بار دگر در منطقه دریاچه نمک سلکنون به سطح می آید. با این تفاوت که به علت شور بودن زمین های دریاچه، آب بسیار شور می شود به نحوی که در پایین دست دریاچه مسیر نهر ایجاد شده کاملا پوشیده از نمک است.
کویر طبقه یا دریاچه نمک خور
کویر طبقه یا دریاچه نمک خور بزرگترین دریاچه نمک فصلی ایران است. زمین نمکی این منطقه باعث شده است که از هرگونه پوشش گیاهی و زندگی جانوری خالی باشد. اما شکل شگفت انگیز کویر طبقه آن را به جاذبه ای شگفت انگیز بدل کرده است. زمین کویر طبقه پوشیده از اشکال پنج ضلعی نمک است که در زمستان و با مخلوط شدن با خاک رس به رنگ سیاه و در تابستان به رنگ سراسر سفید در می آید. نمک این دریاچه قدیمی ترین نمک سراسر ایران است.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
کویر شهداد کرمان
کویر شهداد یکی از کویرهای زیبا و دیدنی ایران است که در حاشیه کویر لوت قرار دارد. کویرگردی همیشه یکی از مسائلی است که برای گردشگران جذابیت های بسیاری دارد. در این مطلب دراصفهان تور به معرفی کویر شهداد کرمان خواهیم پرداخت.
معرفی کویر شهداد
کویر شهداد بخشی از حاشیه غربی کویر لوت است. شهداد با ۲۴ هزار کیلومتر مربع وسعت در جنوب شرقی ایران و شمال شرقی کرمان، یکی از بزرگترین بخشهای کشور و باستانیترین بخش استان کرمان محسوب میشود.
در ۲۵ کیلومتری شرق شهداد، شهری وجود دارد شاهد مناظر بدیع، حیرت آور و شگفت انگیزی از زاییدههای طبیعت هستیم. این شهر شهر کلوتها است. کلوتها از لحاظ شکل ناهمواری و شرایط پیدایش در دنیا بینظیرند و اسرار بیشماری درباره اصول و خواص پیدایش آنها وجود دارد. از دور دست که به کلوتها نگاه میکنیم، شهری بزرگ با آسمان خراشهای فراوان را تداعی میکند و همین امر باعث شده که تا برخی جهانگردان خارجی از آن به عنوان «شهر ارواح» یاد کنند.
شهر افسانهای کلوتها ۱۱ هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و حدود ۲۰ هزار سال قبل، با فرسایش آبی و بادى، به وجود آمده است. در کویر شهداد، ۱۰۰ هکتار نمکزار به شکل جوشش تخم مرغی وجود دارد که در هیچ جاى دنیا مشابه آن نیست.
در محدودهای ۳۰ هزار کیلومتری، در دل لوت، هیچ حیاتی وجود ندارد. شاهد این ادعا جسد سالم گاوی است که در زمستان سال ۱۳۶۵ در کویر لوت تلف شده است. پس از گذشت ۱۵ سال از آن زمان، جسد این گاو – در حالی که براثر نور شدید آفتاب خشک شده بود – بدون هیچ تغییری پیدا شد.
در گوشه گوشه شهداد، آثار باستانی از هزاره چهارم قبل از میلاد تا دورههای اسلامی و معاصر همچون گورستانها، قلعهها، کاروانسراها و… را میتوان مشاهده کرد. اما مهمترین و منحصر به فردترین داشتهای که این منطقه کویری در خود جای داده است، کلوتها هستند.
کلوتها از شمال به جنوب حدود ۱۴۵ کیلومتر طول و از غرب به شرق نزدیک به ۷۰ کیلومتر عرض دارند و در موازات تل ماسههای عظیم شرق کویر قرار گرفتهاند. اما کلوتها ناشناختهتر، خطرناکتر و افسانهایتر از تل ماسههای شرقی لوت هستند.
کسی تاکنون از آنها عبور نکرده و مطالبی که در این زمینه گفته میشود، بر گرفته از نظرات و بررسیهای دانشمندان است.
«سون هدین»، جهانگرد سوئدی در اوایل قرن گذشته در پی سفری بسیار سخت، به شکل بسیار خارق العادهای زیباییهای کویر را بر شمرده است؛ امری که بسیاری از گردشگران را تشویق و ترغیب به سفر برای دیدن این شگفتیها کرد.
شهداد کنونی به شکل مثلثی است که رأس آن به طرف دره «کناران» و قاعده آن به سمت شرق در حوزه تکاب قرار گرفته است و به کلوتهای موازی حاشیه لوت منتهی میشود. زمینهای شهداد تمام پوشیده از باغهای مرکبات و خرماست.
دکتر کردوانی بیابان شناس معروف ایرانی گفت: پیش از اعلام میزان گرمای گندم بریان گمان میشد صحرای لیبی در شمال صحرای آفریقا با ۷/۵۷ درجه سانتی گراد حرارت، گرمترین منطقه کره زمین باشد اما امروز مشخص شده است که گندم بریان در بیابان لوت با دمایی بیش از ۶۷ درجه سانتیگراد در سایه، گرمترین نقطه کره خاکی است، به گفته ویدر در نزدیکی گندم بریان پدیدههای طبیعی بسیار زیبایی از جمله کلوتهای بیابان لوت قرار دارد.
این کلوتها رشته دالانهای موازی هستند که بر اثر باران و باد شدید به مرور زمان ایجاد شده است و ارتفاع دیوارههای آنها به ۲۰۰ متر میرسد. گندم بریان منطقه ای با پوشش آتشفشانی است و همین پوشش سیاه آتشفشانی موجب بالا رفتن شدید گرما در این منطقه میشود. این منطقه همچنین پست ترین منطقه داخلی ایران نیز محسوب می شود و این موضوع نیز از دیگر دلایل گرمای شدید آن است.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
آشنایی با چند منطقه کویری در ایران
ایران یکی از کشورهای اصلی خاورمیانه و جهان از حیث داشتن کویرهای زیبا و بکر می باشد. در این مطلب در اصفهان تور به بررسی و معرفی مناطق کویری ناب ایران پرداخته ایم. با ما همراه باشید.
کلوت های شهداد
کلوت ها معروف ترین نماد کویر لوت هستند. عموما بزرگترین کلوتهای ایران و در واقع معروفترین آنها در دشت شهداد-منطقه لوت براساس ابعاد و عامل فرسایش به دو رخساره تقسیم میگردند. این عارضه های طبیعی شگفت انگیز و کم رقیب، کلوخ هایی سخت و توپُر و مرتفع هستند که طی سال های طولانی و بر اثر مقاومت در برابر فرسایش باد، شکل گرفته اند. کلوتهای شهداد کرمان از زیباترین مناظر طبیعی دنیا هستند که همه ساله گردشگران خارجی فراوانی را به سوی خود می کشانند. بویِه که در سالهای اخیر امکانات رفاهی و دسترسی این منطقه بهبود پیدا کرده است. این منطقه که به شهر خیالی لوت هم شهرت دارد از سوی مجله نشنال ِژئوگرافیک چند سال پیش به عنوان چهارمین جاذبه طبیعی دنیا انتخاب شده است. وسعت این منطقه به حدی است که لقب «ابرشهر کلوخی» به آن اطلاق می شود.
مرنجاب
کویر مرنجاب یکی از زیباترین نقاط کویری ایران محسوب میشود. تپههای شنی بلند و جنگلهای تاق جلوه زیبایی به این منطقه بخشیدهاست .کویر مرنجاب آران و بیدگل در شمال شهرستان آران و بیدگل در استان اصفهان قرار دارد. این کویر از شمال به دریاچه نمک آران و بیدگل، از غرب به کویر مسیله و دریاچههای نمک حوض سلطان و حوض مره، از شرق به کویر بند ریگ و پارک ملی کویر و از جنوب به شهرستان آران و بیدگل محدود میشود.در کنار تپههای شنی که اصلیترین جاذبه کویرند، وجود قلعه کرشاهی و جزیره سرگردان در کویر مرنجاب، درباره دلیل ساخت این قلعه و کاروانسرا در کنار دریاچه نمک، نقل است که شاه عباس با وجود ایجاد کاروانسرا و قلعههای متعدد در سراسر کشور، در این منطقه تأسیسات دفاعی تعبیه نکرده بود، چون تا آن زمان دشمنان به خاطر دریاچه نمک و گستره کویر، از این سوی به پایتخت هجوم نبرده بودند. حمله ازبکها و افغانها از طریق دریاچه نمک به کاشان که تا اصفهان پیش رفتند،
شاه عباس را به صرافت انداخت تا در سال ۱۰۱۲ قمری سریعاً یک پایگاه نظامی در این منطقه ایجاد کند و جلوی تهدید را بگیرد. بالای کاروانسرا به شکل سنگرهای دیدبانی است و ذکر شدهاست که همیشه ۵۰۰ پاسدار مسلح در قلعه حضور داشتند و امنیت عبور کالا از چین به اروپا و بالعکس را در این منطقه تأمین میکردند.قنات کنار کاروانسرا که برکه بزرگی به وجود آوردهاست، آب شیرین دارد و این در کویر نمک و شوره زار یک پدیده بسیار منحصر به فرد است. ارتفاع متوسط کویر مرنجاب از سطح آبهای آزاد در حدود ۸۵۰ متر میباشد و بلندترین نقطه این جزیره در حدود ۸۸۰ متر بالاتر از سطح دریای آزاد میباشد و لازم است ذکر شود امنیت، اعتدال نسبی، تنوع جاذبههای گردشگری، تنوع گونههای جانوری و پوشش گیاهی مناطق کویری فضای مناسبی را جهت گردشگری و سرمایهگذاری در این منطقه فراهم نموده است و گردشگران بسیاری را به این منطقه میکشاند.
قسمت عمده این کویر پوشیده از تپههای شنی و ریگزار است. کویر مرنجاب از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی است. عمده پوشش گیاهی منطقه شامل گیاهان شور پسند از جمله درختهای گز و تاق و بوتههای قیچ است.لازم است ذکر شود جزیره سرگردانی در دریای بیکران کویر، به جز یک یا دو ماه از سال که به دلیل بارندگی در منطقه، قابل مشاهده میشود، در سایر ایام سال به نمکزار تبدیل میگردد. چاه تاریخی دستکن در قسمت شرق کویر، محل آبشخور شترهای کاروانها بودهاست. قلعه مرنجاب، کاروانسرایی است در کویر که در مسیر راه ابریشم قرار دارد و کاروانها برای سفر به خراسان، اصفهان، ری و بالعکس از این مسیر میگذشتند. همچنین منطقه بیابانی ریگ شق (در گویش محلی رق شق) منطقهای بیابانی شمال شهرستان بادرود اصفهان، ادامه ریگزار بزرگ بند ریگ است، ارتفاع بلندترین تپههای ماسهای ریگ شرق حدوداً ۷۰ مترمی باشد.این کویر که در نزدیکی کاشان و در حاشیه دریاچه نمک واقع شد،اکثر نمادهای کویری یعنی رمل و درختچه های بیابانی و چاه های دست کن و آب انبار و دریاچه نمک و کاروانسرا را دارد و به جز جاده اش که خاکی است،از لحاظ نزدیکی به پایتخت و امکانات بین راهی، گزینه ای مطلوب به شمار می رود.
عجیب ترین کویر دنیا در مصر
مصر این روزها اگرچه به دلیل تب و تاب های سیاسی از فهرست تورهای گردشگری دنیا خارج شده است، اما هنوز هم یکی از دیدنی ترین نقاط دنیاست که جاذبه های تاریخی و طبیعی اش به یک اندازه برای گردشگران خارجی جذابیت دارد. کشوری که شاید تمام دنیا از عظمت اهرام ثلاثه اش با خبر باشند، اما قطعا از عظمت کویر ناشناخته آن خبر ندارند! کویر سفید رنگ بی نظیری که تنها در مصر وجود دارد و البته همان هم هنوز به طور کامل کشف نشده است.صحرای بیضاء یا کویر سفید (Sahara el Beyda) منطقه وسیعی از مصر است که در نزدیکی روستای الفرافره قرار دارد. صحرایی که خاک آن نشانی از زردی و سرخی کویر ندارد و خاک سفید آن در سال های اخیر گردشگران زیادی را برای تماشای آن به مصر کشانده است.به خصوص که این صحرا در نزدیکی صحرای سیاه و کوه های کریستالی مصر قرار گرفته و همین جذابیت این منطقه را چند برابر می کند.اگر در شب گذارتان به صحرای بیضاء بیفتد، به احتمال زیاد خاک این صحرا را با برف های پودری زمستانی اشتباه خواهید گرفت! اما این صحرا نه تنها رنگ برف را تا به حال به خود ندیده، بلکه آنقدر داغ و درخشان است که تورهای گردشگری، ترجیح می دهند شب ها مسافران خود را به این کویر ببرند.
در صحرای بیضاء می توان عجیب ترین نمونه از سنگ های گچی را دید که با ملایم ترین بادها دچار فرسایش شده اند و به شکل های عجیبی درآمده اند. یکی از معروف ترین این نوع صخره ها که در صحرای بیضاء به وفور پیدا می شود، سنگ های قارچی شکلی است که به شکل غیرقابل باوری شبیه قارچ های غول پیکر خوراکی به نظر می رسند.البته در سال های اخیر صخره های سست و گچی این صحرا با بی توجهی گردشگرانی که از سست بودن خاک منطقه خبر ندارند، آسیب های زیادی دیده اند.صحرای بیضاء محل امنی است که گردشگران می توانند چند شب را در آن سر کنند بدون آنکه خطر حمله جانوران آنها را تهدید کند. در این صحرا خبری از خزندگان و حشرات خطرناک نیست و تنها حیوانی که اگر توریست ها خوش شانس باشند می توانند ببینند، روباه است که سرو کله آن در نیمه های شب برای خوردن باقیمانده غذای توریست ها پیدا می شود.
کویر خارا
(خارا) به معنی بیابان است و البته نام یکی از کویرهای استان اصفهان هم هست. استان اصفهان که دربرگیرنده اقلیم های کوهستانی و کویری متضاد است، یکی از معروف ترین رودخانه های ایران یعنی زاینده رود را در خود جای داده و این رود بعداز عبور از مناطق مرتفع غرب استان، به کویر خارا و تالاب گاوخونی در شرق استان می رسد. کویر خارا در نزدیکی «ورزنه» است که این شهر هم خودش مناطق کویری و تپه های ماسه ای بلند و معروفی در اطرافش دارد.کویر خارا (کویر ورزنه) در موقعیت جغرافیایی N3223 تا N3200 و E5240 تا E5247 در استان اصفهان واقع است. کویر خارا (واژه صحیح بیابان خارا است) در ۱۰۰ کلیومتری شرق اصفهان و ۱۵۰ کیلومتری غرب یزد در استان اصفهان قرار دارد.این کویر از شرق به تالاب گاوخونی، از شمال به شهرستان ورزنه و زاینده رود، از جنوب به حسن آباد و از غرب به محور ارتباطی حسن آباد به ورزنه محدود میگردد. این منطقه پوشیده از ریگزار (تپه های ماسه ای یا رمل) است که گستره ای شمالی جنوبی دارد. طول آن از حاشیه زاینده رود و نقطه آغاز ریگزار تا انتهای آن واقع در جنوب غربی تالاب گاوخونی در حدود ۴۵ کیلومتر و عرض آن در نواحی شمالی در حدود ۳۵ کیلومتر است که این عرض در جهت جنوبی کاهش می یابد. در نواحی جنوبی این عرض به ۵۰۰ متر میرسد.
در قسمت شمالی بیابان شکلی شبیه به بیضی دارد که محیط این بیضی توسط تپه های ماسه ای بلند احاطه شده و در داخل بیضی ارتفاع تپه ها بشدت کاهش می یابد. بلندترین ارتفاع تپه های ماسه ای در حدود ۱۰۰ متر است که در قسمت شمال شرقی این بیضی قرار دارد. ارتفاع متوسط ریگزار از سطح آبهای آزاد در حدود ۱۴۵۰ متر است. کویر در قسمت جنوبی به ۲ دیواره ماسه ای جنوبی شمالی تبدیل میشود و مابین این ۲ دیواره خاک های آهکی قلیایی قرار دارند. این دو دیواره در نزدیکی جنوب غربی تالاب گاوخونی به هم میپیوندند و تشکیل دیواره واحدی با جهتی شمالی جنوبی را میدهند. این تک دیواره ماشه ای در حدود ۹ کیلومتر تا نزدیکی جنوب تالاب گاوخونی ادامه پیدا میکند پایان می یابد.در این منطقه با توجه به وزش بادهای متفاوت، اشکال مختلف تپه های ماسه ای از جمله تپه های ماسه ای طولی، تپه های ماسه ای هلالی و هرم های ماسه ای قابل مشاهده هستند که در نوع خود در کشور کم نظیر است.
وسعت ریگزار در حدود ۱۷۰۰۰ هکتار است.در قسمت ریگزار پوشش گیاهی عمدتا درختچه های تاغ و اسکمبیل است. همچنین بوته های نسی، تق تقو و سایر گیاهان ماسه پسند در نواحی ریگزار به وفور قابل مشاهده است. در نواحی کویری بوته های شور بیابانی و بندرت اشنان قابل مشاهده است. پوشش گیاهی منطقه بدلیل رطوبت یالای تالاب گاوخونی بسیار غنی است. در دیواره ماسه ای محیطی این ریگزار، پوشش گیاهی خاصی قابل مشاهده نیست.پوشش جانوری این منطقه در سالهای گذشته بسیار غنی و قابل توجه بوده است. ولی در سالهای اخیر بدلیل خشک شدن تالاب گاوخونی، شکار بی رویه و تخریب زیستگاه غنای خود را از دست داده است. در حال حاضر جانورانی همچون شغال، روباه شنی، جرد، پا مسواکی، شاهین، سارگپه بیابانی، گربه شنی، افعی شاخدار، مار جعفری، مار شتری، تیر مار، انواع عقرب، خرگوش و خار پشت بیابانی در منطقه قابل مشاهده است.
تپه های شنی ریگان
مهمترین جاذبه گردشگری ریگان تپه های شنی این شهرستان است که به عنوان بزرگترین تپه های شنی جهان شهرت دارند و مکان مناسبی برای توریست درمانی است.رواج شن درمانی در ریگان- تپه های ریگان ۷۵ متر ارتفاع دارند.یکی از مناظر بدیع و چشم اندازهای طبیعی شهرستان ریگان تپه های شنی در مجاورت است که در روستای علی آباد پشت ریگ با ارتفاع ۷۵ متر وعرض پنج کیلومتر بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب می کند.نکته قابل توجه در خصوص این تپه ها خاصیت درمانی تپه های شنی ریگان است بطوریکه بسیاری از گردشگران از استانهای مجاور کرمان برای درمان بیماریهای خود به این تپه ها پناه می آورند و گرمای این تپه های را نسبت به آب گرمهای مختلف ارجح می دانند.گردشگران با حضور در این تپه ها و با کندن چاله و خوابیدن در میان شنها به تدریج گرمای شنهای کویر را جذب بدن خود می کنند
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
جاذبه های دیدنی استان یزد
استان یزد را می توان یکی از استان هایی نامید که در هر گوشه و کنار آن آثار تاریخی زیبا دیده می شود. در این مطلب به صورت تیتروار به طور کامل به معرفی جاذبه های تاریخی استان یزد در تمامی اشکال خود خواهیم پرداخت. با اصفهان تور همراه باشید.
محله های قدیمی
محله سرجمع- محله یعقوبی (یاقوبی)- محله سر دو راه- محله باجوردی- محله میر قطب- محله مصلی- محله امامزاده– محله میدان شاه (بعثت)- محله چهار منار- محله دو منار- محله شش بادگیری- محله خواجه خضر- محله دارالشفاء- محله لب خندق- محله پنبه کاران (معروف به پنبه گـَلُون)- محله امیر چخماق (میر چخماق)- محله قلعه کهنه- محله فهادان
بازار
بازار یزد- بازارچه کوشک نو- بازارچه شاه ابوالقاسم (شهاب الدین طراز)- بازارچه غلامعلی خراسانی- بازارچه هاشم خان- بازارچه¬ پشت باغ- بازارچه محله تل- بازارچه پنجه علی- بازار خان- بازار زرگری- بازار قیصریه- بازار علاقبندی- بازار کاشی گری- بازار چیت سازی- بازار مسجد ملااسماعیل- بازار افشار- بازار حاجی قنبر- بازار محمدعلی خان- بازار جعفرخان- بازار صدری (شاهزاده فاضل)- بازار دروازه مهریز- بازار مسگری- بازار نخودبریزی
حمام
حمام خان یا گرمخانه نور
خانه های قدیمی
خانه محمودی- خانه تقدیری- خانه آقازاده ابرکوه- خانه مرتاض- خانه لاریها- خانه حاج کاظم رسولیان- خانه عرب زاده- خانه توانا- خانه ملک التجار- خانه حاج علی اکبر قناد- خانه شیخ هراتی- خانه مشیر- خانه حسینیان- خانه میرزا محمدحسن قزوینی زاده- خانه پوست فروش ها- خانه کلاهدوزها- خانه حاج آقا حسین باغی- خانه بی بی فاطمه تاجر- خانه نواب وکیل
روستاهای تاریخی
روستای هرفته- بندرآباد- توران پشت (متعلق به توران دخت ساسانی)- هفتادر (قدمت به قباد ساسانی)- بیداخوید و ندوشن (دارای قدمتی بیش از ۸۰۰ سال)- روستای خرانق اردکان (شامل منارجنبان، قلعه، کاروانسرا، مشهدک، باباخادم، پل آبراه، شترگلو، آسیاب، قریه شمس آباد، حمام، مسجد بیت المقدس، مسجد جامع، حسینیه و…)
میدان و لرد (میدان محلی
یا میدان وقت و ساعت (دارای قدیمی ترین ساعت شهری ایران ساخت سال ۷۲۵ هجری قمری)- میدان امیرچخماق(میر چخماق) – میدان بعثت- میدان قیام (شاه سابق)- میدان خان-میدان قلعه- لرد آسیاب- لرد باجوردی- لرد خواجه خضر- لرد فهادان- لرد کیوان- لرد گودال مصلی- لرد کوچه میرقطب- لرد مشیر
برج، بارو و قلعه
نارین قلعه میبد (نارنج قلعه یا کهندژ)- کافر قلعه- قلعه شواز- قلعه خورمیز مهریز- قلعه سریزد- قلعه بارجین- قلعه رکن آباد- قلعه ابراهیم آباد- قلعه باقرآباد و صادق آباد بافق- قلعه غرآباد- قلعه زارچ- قلعه خویدک- قلعه فهرج- قلعه ندوشن- قلعه خرانق اردکان- قلعه اسدان
ارگ حکومتی- ارگ عبدالرضا خان بافقی
برج و باروی یزد- برج کبوتر خانه میبد (دارای سه طبقه و مجهز به هزاران لانه برای جلب و نگهداری پرندگان مهاجر)
کاروانسرا و چاپارخانه
چاپارخانه میبد (دوره هخامنشی)
کاروانسراهای تاجرنشین (این کاروانسراها جزیی از بافت بازار است و یک فضای تجاری به شمار می آید):
کاروانسرای علی آقای شیرازی- کاروانسرای سادات در بازارچه پنجه علی
کاروانسراهای درون شهری (این کاروانسراها در اطراف بازار قرار دارند و بیشتر مورد استفاده¬ ساکنان آبادی های اطراف بوده است):
کاروانسرای بافقی ها- کاروانسرای ده بالایی ها- کاروانسرای بندرآبادی ها (بُندَرآبادی¬ها)- کاروانسرای مشیر- کاروانسرای امیرچخماق- کاروانسرای ابوالمعلی- کاروانسرای افشار- کاروانسرای بیابانکی ها- کاروانسرای پنجه علی- کاروانسرای سیدحیدری- کاروانسرای شیرازی ها- کاروانسرای علی آقا- کاروانسرای فهادان- کاروانسرای لرد تازیان- کاروانسرای والی- کاروانسرای وکیل- کاروانسرای مرزاکور- کاروانسرای پسته- کاروانسرای پشت سید- کاروانسرای تخت استاد- کاروانسرای خواجه- کاروانسرای درسید- کاروانسرای دو در- کاروانسرای سادات (کاروانسرای کلاه دوزها) – کاروانسرای شاهزاده- کاروانسرای عرب ها- کاروانسرای کرمانی ها- کاروانسرای کوچه¬ میرقطب- کاروانسرای گلشن- کاروانسرای گودال مصلی- کاروانسرای گودالک- کاروانسرای لب خندق- کاروانسرای محله تل
کاروانسراهای میان شهری:
کاروانسرای خرگوشی (جاده قدیم یزد-اصفهان)- کاروانسرای خرانق (جاده¬ یزد-خراسان)- کاروانسرای دهشیر (جاده¬ یزد-شیراز)- کاروانسرای علی آباد- کاروانسرای حوض جعفر- کاروانسرای اله آباد- رباط میبد (جاده قدیم یزد-تهران)- رباط ابوالقاسم رشتی- رباط ساغند- رباط اول- رباط دوم (رباط شاه نشین)- رباط شاهزاده- رباط و برج ارجنان- رباط نارستان- رباط زین الدین مهریز (جاده¬ یزد-کرمان، تنها کاروانسرای دایره شکل ایران
آسیاب های قدیمی
آسیاب سنگ سیاه- آسیاب کچلگ- آسیاب ده آباد- آسیاب بیده- آسیاب باغستان- آسیاب امیری و بفروئیه- آسیاب مذوار- آسیاب مهریز- آسیاب تفت- آسیاب اسلامیه- آسیاب فراشاه- آسیاب اشکدز
قنات (کاریز)
قنات زاچ: سرچشمه کوه های مهریز، طولانی ترین قنات ایران با طول یکصد کیلومتر و طول کوره قنات بیش از ۷۱ کیلومتر دارای ۲۱۱۵ حلقه چاه
قنات اهرستان (نهر شاه جوی): در ۳۰ كیلومتری جنوب غربی شهر یزد در درهای به عرض تقریبی ۱/۵ كیلومتر دارای ۶ رشته قنات به نامهای وقفآباد، گرئیس الدینی، میرزایی، روشنآباد، نهرخیلی و خواجه غیاث
قنات دولتآباد: سرچشمه این قنات در جوار چشمه غربال بیز شهرستان مهریز، دارای ۹ رشته قنات به نامهای باقرخان، تقیآباد، بغدادآباد، مهدیآباد و دولتآباد
قنات غیاث آباد پشتكوه
آب انبارها
آب انبارها که معمولاً در مرکز محله های شهر واقع شده اند از چهار عنصر اصلی خزینه، گنبد، پاشیر و بادگیر تشکیل می شوند.
یزد: آب انبار سید و صحرا – آب انبار شش بادگیری (تنها آب انبار شش بادگیر جهان)- آب انبار مسعودی- آب انبار حاج علی اکبری- آب انبار خواجه- آب انبار گلشن- آب انبار رستم- آب انبار رستم گیو- آب انبار کلاهدوزها- آب انبار ملک التجار- آب انبار میرزا شفیع
میبد: آب انبار حسن آباد
تفت: آب انبار جاده ده بالا- آب انبار برالنسویه- آب انبار شاه ولی
رستاق: آب انبار کشتخوان
صدوق: آب انبار هفت بادگیری (تنها آب انبار هفت بادگیری جهان با دو مخزن در روستای عصرآباد)
بادگیرها
شهر یزد همواره در بین ایرانیان به “شهر بادگیرها” معروف بوده است که در واقع سیستم تنفسی شهر محسوب می شود که بیشتر در فضاهای مسکونی و قدیمی قرار دارند و از چهار بخش عمده بدنه، قفسه، تیغه ها و سقف ساخته شده اند که بدنه آنها به صورت مکعب مستطیل یا منشور و قاعده آنها اغلب به شکل مربع، مستطیل، شش یا هشت وجهی است.
یخچال های خشتی
یخچال های خشتی زیبایی نیز در این استان دیده می شود که مردم در گذشته یخ را در آنجا قرار می دادند و در فصل تابستان از آن استفاده می کردند. انباشتن یخ در مخزن و پوشاندن سطح یخ از پوشال و کاه در فصل زمستان و استفاده از آن در فصل تابستان از کاربری های این یخچال های خشتی بوده است. دیواره های سایه دار، حوض یخبند، مخزن یخچال و گنبد، چهار قسمت اصلی یخچال ها را تشکیل می دهد.
از نمونه این یخچال ها می توان به یخچال خشتی میبد و ابرکوه (دوران قاجار) اشاره کرد.
موزه ها
موزه آب یزد (خانه کلاهدوزها)- موزه آیینه و روشنایی- موزه سکه و مردم شناسی حیدرزاده- موزه مردم شناسی ابرکوه- موزه مردم شناسی مهریز- موزه مردم شناسی اردکان- موزه وزیری- موزه رجال- موزه علوم طبیعی یزد- موزه پست میبد- موزه فهادان- موزه زیلو و پلاس میبد
مراکز آموزشی قدیمی
مدرسه مارکار- مدرسه ضیائیه (زندان اسکندر)- مدرسه شهاب الدین قاسم طراز- مدرسه خان یزد- مدرسه مصلی صفدرخان- مدرسه امام خمینی- مدرسه ابوالمعالی- مدرسه حسینیه- مدرسه دومنار- مدرسه میدان قیام- مدرسه عبدالرحیم خان (مدرسه نو)- مدرسه کمالیه- مدرسه ملااسماعیل- مدرسه ایرانشهر
اماکن مقدس
مساجد
مسجد امام حسن- مسجد امام حسین محله محمودآباد- مسجد ملا اسماعیل- مسجد ملا احمد مجومرد اشکذر- مسجد جامع کبیر یزد- مسجد جامع ندوشن (ميبد)- مسجد جامع بهاباد- مسجد جامع عقدا- مسجد جامع اردکان- مسجد جامع فیروزآباد- مسجد جامع ابرقو- مسجد جامع طزرجان- مسجد جامع فهرج- مسجد جامع خرانق– مسجد جامع بافق- مسجد امیرچخماق (مسجد جامع نو)- مسجد اهرستان- مسجد بُندَرآباد- مسجد آمنه گل- مسجد بزرگ پشت باغ- مسجد حاجی کامل- مسجد خونزا- مسجد زاویه- مسجد ساباط- مسجد محله گل کاران- مسجد فرط- مسجد حظیره- مسجد بیاق خان- مسجد چهل محراب- مسجد یعقوبی- مسجد ریگ مجومرد اشکذر (متعلق به قرن هشتم که تا سال ۱۳۶۹ شمسی در زیر شن مدفون بود)- مسجد شاه طهماسب- مسجد شاه ولی- مسجد شاه یحیی (قلعه کهنه)
خانقاه ها
خانقاه شیخ تقی الدین- خانقاه شیخ علی بنیمان (بنتیمین)- خانقاه سرریک- خانقاه کوشک نو- خانقاه قطریان- خانقاه شیخ محمد- خانقاه مجومرد- خانقاه میبد- خانقاه تفت- خانقاه قهستان- خانقاه ابرقو- خانقاه عقدا- خانقاه شمسیه- خانقاه بندرآباد- خانقاه بیداخوید
آرامگاه و امامزاده ها
امامزاده ابوجعفر (محمدبن علی بن عبیدا… بن احمد بن العریضی بن جعفر صادق)- امامزاده سیدمحمد- امامزاده زید بن موسی الکاظم- امامزاده سیدمیرحسن- امامزاده شاهزاده فاضل یزد (از فرزندان امام موسی کاظم)- امامزاده شاهزاده علی- امامزاده عبدالله بافق- امامزاده کشته خانه- امامزاده عبدالله بن موسی بن جعفر- امامزاده سیدهاشم شریف آباد اردکان- امامزاده خدیجه خاتون میبد (خجه خاتون )
بقعه (مقبره )
بقعه سید خلیل- بقعه دوازده امام یزد- بقعه شاه سیدرضا- بقعه شیخ احمد فهادان- بقعه شیخ داد- بقعه شیخ داوود- بقعه سید پنهون- بقعه شاه خلیل تفت- بقعه زرندیان- بقعه قاضی میرجعفر بافق- بقعه سیدرکن الدین- بقعه سید شمس الدین- بقعه شیخ زین العابدین علی خاموش- بقعه سادات قل هوالله- بقعه ستی فاطمه یزد- بقعه پیر چراغ میبد- بقعه شهدای فهرج
گنبد
گنبد مصلای عتیق، گنبد عالی ابرکوه
زیارتگاه های زرتشتیان
معبد پیرسبز (چک چک، پیرمراد، پیرسوز)- معبد بونوپرس- معبد پیرهریشت اردکان- درب مهرنوش- درب مهر دستوران- پیرانگاه سروچم- پیرشاه- پیر مهرایزد- پیر نارستانه- پیر بانو- پیر نارکی– آتشکده ورهرام یزد- گاهنبارخانه¬ موبدان- پارس بانو (ویژه بانوان
دخمه محلی است که زرتشتیان، مردگان را طبق آداب دینی خود در آن می نهادند اما از وقتی که به دفن کردن در گورستان پرداختند، استفاده از دخمه متروک شد. دخمه زرتشتیان در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی یزد بر بلندای کوهی که به “کوه دخمه” معروف است واقع شده و بر بلندی این کوه، دو عمارت سنگی “مدور برج” ساخته شده است. از نمونه این دخمه ها می توان به دخمه مانکجی لیمجی هاتریا، دخمه چم تفت، دخمه شریف آباد و ترک آباد اردکان اشاره کرد.
نخل
مردم یزد بنا بر رسوم خاصی در ایام سوگواری محرم مراسم نخل گردانی اجرا می کنند. این نخل ها به طور تقریبی توسط ۱۵۰ نفر در میان مردم گردانده می شود تا نمادی باشد برای آزادگی و مظلومیت امام حسین
قدیمی ترین نخل ایران نخل چوبی میدان امیرچخماق است که با ۴۵۰ سال عمر متعلق به عصر صفوی و به “نخل حیدری ها” معروف است. بلندی این نخل ۸٫۵ متر و اضلاع آن ۸٫۵ در ۸٫۵ متر است.
بزرگترین نخل ایران نیز با همین ویژگی ها با ارتفاع ۱۱متر در حسینیه امام تفت قرار گرفته است.
آبشار
آبشار دره گاهان (دره گاوان) تفت: دره گاهان، دره ای است که در زمان های دور مردم به آنجا رفته و جشن ها و مراسم خود را در آن بر پا می داشتند. این دره در فاصله ۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان تفت و در ۲۲ کیلومتری از شهر یزد واقع شده است. دره گاهان آبشاری فصلی با ارتفاع بیش از ۲۰ متر است که در فصل بهار و اوایل تابستان از سرچشمه شیرکوه سیراب می شود و دارای ۷ دره به نام های دره اصلی، دره خشک، دره آلبالو، دره آب پلنگ، دره لا انار، دره آبشار و دره باد گز است.
چشمه های آب گرم
چشمه غربال بیز (در دامنه کوه مذوار یزد)- چشمه آب گرم مرتضی علی (روستای خرو شهرستان طبس)- چشمه تامهر (۶ کیلومتری یزد)- چشمه پیروزه یا فیروزه (در حاشیه کوه های بافق)- چشمه آب گرم توران پشت (روستای توران پشت شهرستان تفت)- چشمه هوهو (کوه های کلات منشاد)- چشمه آب معدنی و آب گرم گله (منطقه حفاظت شده كالمند در ۱۵ كيلومتری رباط زينالدين)
رودخانه ها
آب سیّده- پاییندر- چاهمَتَک- خَرانَق- رحمتآباد سفیدان- شور- شوراب شور بافق- شورسیریز- کال هزارچیل
باغ های تاریخی
باغ خان- باغ مشیر- باغ کلاه فرنگی- باغ مرشد- باغ دکتر اولیاء- باغ محمودیه- باغ سرآسیاب- باغ گلکار- باغ اکرمی- باغ علی نقی خان- باغ پهلوان پور مهریز- باغ تیتو بافق- باغ حافظی طزرجان- باغ گلشن طبس (متعلق به دوره افشاریه- زندیه)- باغ دولت آباد (دارای بلندترین بادگیر ایران به ارتفاع ۳۳ متر و ۸۰ سانتی متر متعلق به دوره زندیه)
جنگل ها
جنگل باغ شادی هرات- جنگل ارس باجگان (در ارتفاعات و دامنه جنوبی کوه باجگان شهرستان بافق)- جنگل سنو (در ۲۴ کیلومتری شهرستان طبس
سرو و چنارهای کهنسال
درختان سرو از جمله درختان دیر زیست استان یزد بوده که در طول زمان های گذشته در قبال حوادث و بلایای طبیعی مقاومت کرده که از جمله آن ها می¬توان به سرو ۵۰۰۰ ساله ابرکوه یا نگین سبز (مسن ترین موجود زنده جهان) و سرو ۱۵۰۰ ساله منگاباد مهریز، چنار ۱۲۰۰ساله کرخنگان خاتم و چنار ۹۰۰ ساله طزرجان اشاره کرد.
ییلاق ها
ییلاق های میان کوه:
در شهرستان تفت شامل ده بالا، طزر جان، دره های سرسبز، بنادک سادات، باقی آبادریا، فخر آباد ثانی آباد
ییلاق های پشت کوه:
منطقه پشت کوه بین نیر و گاریزات در جنوب سلسله جبال شیرکوه شامل جلگه بنادک دیزه، سخوید، شواز، بیداخوید
ییلاق های پیش کوه:
منطقه ای از آبادی های رشته جبال یزد میان ندوشن، دهشیر و تفت شامل ییلاق های نصر آباد، مزرعه آخوند، علی آباد، شاهد آباد، شریف آباد، صادق آباد و سانیچ
غارها
غار اشکفت هفتاد، غار پهلوان، غار سیخوران خورمیز، غار مخوف، غار هشتاد و غار هوهوه (مهریز)- غار اعلا و غار چکچک (ابرکوه)- غار علی چنگری، غار گل عقدا و غار اشگفت یزدان یا شگفت یزدان (عقدا)- غار هامانه، غار بجنه یا بوژنه و غار چهار تاقی یا چهار طاقی (خرانق)، غار اتاق سفید و غار دیو (کاریز)- غار نباتی و غار خدایی (ندوشن)- غار زمرد یا چرخ الماس (تفت)- غار فراشاه و غار باد معصوم (اسلامیه)- غار حلوان و غار جهنم یا کوه سفید (طبس)- غار خاکستر و غار یخ (شیرکوه)- غار کفتر یا ده کفتر (طرزجان)- غار چاه برق (دهشیر)- غار ایوب (دهج)- غار بیدستان (بیدستان)- غار خانه خدا (بوروئیه هرات)- غار دره زنجیر، غار دُوربید و غار مسجد (یزد)- غار جن (دامنه کوه سیاه ده بالا)- غار چله خانه (بنادک سادات)- غار دره اردشک، غار زارو (کوههای زارو)- غار غوری (توران پشت)- غار کفتار (کوه بهروک)- غار کوروش، غار مغستان (دامنه کوه سیاه در مغستان کوچک ساغند)- غار هنزا (روستای فخرآباد
کوه ها
خرانق (دارای قله های قلههای اشتری، خونزا، بندر، بزکوه، چکچک و هامانه)- کوهستان بن لخت (شامل کوه های کوشک، زارکوه، خودیان، دوهله، سیاهکوه، بنستان، بنیز، اورس، قلعه، ریز جزوئیه، دهبدن، کمرآسیا، کمرگیتری و بابخام)- کوه عقاب (تفت)- شيركوه، هدش، معراجي، ساغند، هرات، مروست، ندوشن و بوستان
کویرها
کویر اردکان (سیاه کوه)- کویر ابرکوه (ابرقو)- کویر دره انجیر- کویر هرات و مروست- کویر بهشت آباد- کویر بهادران- کویر ساغند- کویر حاجی آباد- کویر زرین آباد- کویر تاغستان (طاقستان)- اله آباد- کویر توت- کویر شهیدیه
کفههای نمک (به انباشته ای از نمک گفته میشود که شرایط باتلاقی نداشته باشد) مانند کفه نمک دره انجیر، کفه نمک عقدا، کفه نمک ساغند، کفه نمک طاقستان و کفه نمک ابرقو
تپههای شنی (دونها) در نواحی پیرامون یزد، اشکذر، بافق، ساغند و شرق اردکان، تپههای شن و ریگ ایجاد میشوند.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور