روستای کندلوس نوشهر این ییلاق چهارهزار ساله مازندران دارای جاذبه های گردشگری فراوانی است از موزه گرفته تا طبیعت چش نواز و… اصفهان تور گزارشی دارد از این روستای سحرانگیز، پس با ما همراه شوید:

روستا ها، سکونتگاه های خاصی هستند که ترکیبی از طبیعت و معماری را به نمایش گذاشته اند. این سکونتگاه ها در سراسر جهان وجود دارند و سرزمینمان ایران نیز تعداد زیادی از آنها را در خود جای داده است.

به هر خطه از این سرزمین که می روی شکلی خاص از آنها جلوه گر می شود و حال و هوای خاصی را به شما هدیه می دهد. همه چیز در این روستاها با شرایط آب و هوایی سازگار شده تا به بهترین مکان برای زندگی ساکنانشان تبدیل شوند. هر یک از آنها جلوه هایی خاص را از جنس فرهنگ، تاریخ و طبیعت در خود دارند که لمسشان لذتی وصف ناشدنی را به همراه می آورد.

به شمال کشور عزیزمان، ایران، می رویم؛ خطه ای سبز با جاذبه هایی تماشایی و شگفت انگیز که میزبان روستاهای بسیاری است. به استان مازندران می رویم و راه شهرستان نوشهر را در پیش می گیریم تا به یکی از زیباترین روستاهای ایران برسیم. روستایی به نام کندلوس که شهرتی جهانی دارد و نامش زبانزد خاص و عام است.

می خواهیم برایتان از دیدنی ها و ویژگی های این روستای زیبا و پاک سخن بگوییم تا در سفرهای بعدیتان سری به آن بزنید.

با اصفهان تور همراه باشید…

چرا روستای کندلوس؟

– روستای کندلوس سکونتگاهی با قدمت ۴۰۰۰ سال است و ارزش تاریخی فراوانی دارد.

– این روستا نخستین موزه روستایی جهان را در خود جای داده است و به شما امکان بازدید از قدیمی ترین آثار و اشیا منطقه را می دهد.

– وجود امکانات گردشگری بسیار مناسب و پاکی روستا از دلایلی است که می تواند کندلوس را به عنوان یک مقصد مناسب برای سفرهای خانوادگی و دوستانه مطرح کند.

کندلوس | روستایی پاک

کمی آن طرف تر از شهر مرزن آباد و بر دامنه های البرز مرکزی، روستایی به نام کندلوس با جلوه ی متفاوتش خودنمایی می کند. برای گشت و گذار در روستا باید قدم بر روی سنگ فرش هایی بگذاری که تو را به دنیایی متفاوت راهنمایی می کنند؛ دنیایی که تو را به سفری در تاریخ میهمان می کند و گشت و گذاری در طبیعت را به تو هدیه می دهد.

به هر جای این روستا که بروید فضا عاری از هرگونه زباله است و هیچ پوششی از آلودگی بر تن روستا دیده نمی شود. این تصویر زیبا حکایت از تلاش ساکنان آن برای پاکیزه نگه داشتن محل سکونتشان دارد. این روستا محله های مختلفی را از جمله درزی‌کلا، ملاکلا، جورسری، جیرسری، بنیم سری و سری دله در بر می گیرد.

دیدنی ها

روستای کوچک کندلوس دریایی از دیدنی ها را در خود جای داده است و شاید ساعت های زیادی را برای دیدن آنها نیاز داشته باشید.

۱- موزه مردم شناسی کندلوس | نخستین موزه روستایی جهان

مجموعه فرهنگی کندلوس ساختمانی دو طبقه می باشد که ۴۰۰ متر زیربنا دارد و به قصد اشاعه فرهنگ اصیل و بومی منطقه، با طراحی مهندسان و کمک اهالی ساخته شده است. این مجموعه موزه ی مردم شناسی کندلوس را در خود جای داده است که شهرتی جهانی دارد و به عنوان نخستین موزه روستایی جهان شناخته می شود.

موزه کندلوس با تلاش دکتر علی اصغر جهانگیری طی ۶ سال احداث گردید. گفته می شود که وی در کودکی به یک باره به تلاش برای حفظ میراث گذشتگانش روی آورد و به این منظور به جستجوی فراوان پرداخت تا اشیاء تاریخی و فرهنگی اجدادش را در قالب موزه ای جمع آوری و عرضه کند.

شاید تصورش کمی برایتان مشکل باشد اما در این موزه همه ی اشیا از هزاره دوم قبل از میلاد تا دوره قاجاریه به نمایش گذاشته شده و سیر تحول تاریخی و فرهنگی آن دیار را به تصویر کشیده است.

مجموعه اشیاء نگهداری شده به بخش های زیر تقسیم می شود که با اطلاعات و شناسنامه کامل در معرض بازدید عموم قرار دارند:

بخش اسناد تاریخی

بخش کتب خطی و اسناد تذهیب شده

بخش ابزار زیستی مانند قفل، قیچی و چپق و نظایر آن

بخش بافته ها و پوشاک

بخش زیورآلات

بخش نقاشی های سنتی و قهوه خانه ای

۲- موزه گیاهان دارویی

موزه گیاهان دارویی مجتمع کشاورزی کندلوس در سال ۱۳۶۵ در این روستا تاسیس گردید. هدف از ایجاد چنین موزه ای کشت، پرورش، تولید و بسته بندی گیاهان دارویی و معطر و نیز تولید اسانس ها و روغن های گیاهی بود و بستری را برای کاشت بالغ بر ۲۵۰ گونه گیاه ژنتیک ارزشمند در ایران را فراهم نمود. باغ بوتائیک ( موزه گیاهان دارویی ) از مهم ترین بخش های این موزه می باشد که برای نخستین بار در ایران و در زمینی به مساحت ۱۰ هکتار احداث شده است و محصولات خود را به کشورهای مختلف جهان صادر می کند.

۳- معماری خاص روستا

معماری این روستا شما را برای لحظه ای متوقف و غرق در خود می کند. خانه های قدیمی با نمای چوبی، سقف های چوبی، پنجره های کوچک، دیوارهای کاه گلی، کوچه های سنگ فرش شده و سقف های شیروانی حالت خاصی را در روستا ایجاد کرده و چهره ی خاصی به آن بخشیده اند.

۴- طبیعت تماشایی

قرار گرفتن کندلوس در سلسله جبال البرز و در میان دره ای موسوم به زانوس، باعث شده تا طبیعت در این روستا و اطرافش خودش را به زیباترین شکل در آورد. حاشیه رودخانه کندلوس و دره زانوس میزبان انواع مختلفی از گونه‏ های گیاهی و جانوری است و از دیگر جاذبه ‏های طبیعی روستا به شمار می رود. در این میان از زیبایی های مناطق دشتی و جنگلی که بگذریم وجود چشمه سارهای فراوان طراوت خاصی را به منطقه هدیه می کنند.

۴-۱- دیو چشمه

دیو چشمه، بزرگترین چشمه آب معدنی سرد منطقه، در نزدیکی این روستا قرار دارد و آب گوارایی را از قلب زمین به رهگذران هدیه می کند. چشمه های آب معدنی دیگری نیز، در پایین روستا واقع هستند.

۴-۲- آبشار کندلوس

در ۵ کیلومتری روستا آبشاری ۱۰ متری قرار دارد که توسط جنگل محصور شده است. آب از فراز این آبشار بیرون می آید و به صورت قطرات به پایین می ریزد. برای رسیدن به آبشار کندلوس حدود ۱ ساعت پیاده روی لازم است.

۵- آرامگاه امامزاده فضل و فاضل

در قسمت شرقی روستا، بنای یک آرامگاه با برج آجری کوچک و چهار ضلعی و ایوانی چوبین به چشم می خورد که کتیبه ای از آیات قرآنی در صحن خود دارد. این آرامگاه یکی از اماکن زیارتگاهی روستای کندلوس است که ۱۰۰ سال قدمت دارد و متعلق به امامزاده فضل و فاضل می باشد.

تفریحات

فعالیت هایی وجود دارند که می توانند لحظات خوشی را برای شما در روستای کندلوس رقم بزنند:

۱- گشت و گذار در روستا

معابر سنگفرش کندلوس وسوسه ی قدم زدن بر روی آنها را به جان شما می اندازند. با قدم زدن بر روی آنها و گشت و گذار در روستا، گویی زمان به عقب می رود و برای لحظاتی از شهر و دغدغه هایش دور می شوید.

۲- کوهنوردی

کندلوس در منطقه ای کوهستانی قرار دارد و بنابراین می تواند مقصد خوبی برای کوهنوردان به شمار آید. کوه های اطراف روستا به شما این امکان را می دهند که علاوه بر کسب تجربه ای تازه، از ارتفاعات به تماشای زیبایی های روستا بنشینید و لذت ببرید.

۳- عکاسی

سوژه های زیادی در این روستا و طبیعت اطراف آن منتظرند تا توسط دوربین عکاسی شما ثبت شوند. درختان سر به فلک کشیده، مردمان مهمان نواز، خاه های باصفا و کوچه های پرپیچ و خم روستا هر یک می توانند بهانه ای را برای ثبت تصویر به شما بدهند.

۴- پیک نیک

در روستا آلاچیق هایی وجود دارند که به شما امکان برپایی پیک نیک را در کنار همسفرانتان می دهند. همچنین دشت های اطراف روستا مکان مناسبی برای این کار به شمار می روند.

سوغات و صنایع دستی

در گذشته، بافت قالی، چادر شب، شمد و ساخت صنایع چوبی و ابزارهای فلزی در این منطقه از رونق خاصی برخوردار بوده است اما امروزه جاجیم، ایزار (پارچه پشمی چارخانه دستباف)،جوراب، دستکش و بلوز پشمی گلدار و نمدمالی از مهم ترین صنایع دستی روستا به شمار می روند.

خوشمزه های محلی

خوراکی های سنتی همچون کماج، راه نون ( نان پخته شده در تنورهای سنتی ) ، آش کدو، بادونه ( خوراکی خوشمزه ای از برنج خشک شده ) ، بورانی و… ب عنوان غذاهای محلی و سنتی کندلوس شناخته می شوند و جزئی از فرهنگ مردمان این روستا به شمار می آیند.

امکانات گردشگری

کندلوس از جمله روستاهای ایرانی می باشد که از سال ۱۳۶۷ امکانات بسیار مناسبی را در قالب یک مجموعه برای پذیرایی گردشگران دارد. فروشگاه تولیدات محلی و صنایع دستی، رستوران محلی، مهمانسرا و سرویس بهداشتی عمومی از جمله امکاناتی هستند که به مناسب ترین شکل ممکن ایجاد شده و در اختیار گردشگران قرار گرفته اند.

مراسم های سنتی کندلوس

مردمان کندلوس نیز مانند بسیاری از روستاهای دیگر مراسم های خاص خودشان را دارند که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

۱- سال مج | مهم ترین مراسم روستا

مراسم سال مج (خوشقدم) ازجمله مراسم های بسیار زیبای کندلوس است که به هنگام حلول سال نو اجرا می‌ گردد. در این مراسم، ابتدا نام چند کودک یا نوجوان خانواده را انتخاب می کنند و با نام هریک با قرآن مجید استخاره می کنند و هریک که خوب آمد به عنوان سال مج انتخاب می شود. وظیفه سال مج این است به محض تحویل سال نو با سینی محتوی کلام الله مجید، سبزه، شیرینی و یک ظرف پر آب قبل از دیگران وارد خانه شود و با ظرف آبی که در دست دارد آب در گوشه اتاق‌ها بریزد تا سالی پربار و پربرکت برای خانواده به ارمغان آورد.

۲- جشن تیرماه سیزده شو

تیرماه سیزده شو یکی از کهن‌ترین جشن های ایرانیان است که در اکثر مناطق استان مازندران برگزار می شود. تاریخ این جشن برابر با دوازدهم تیرماه تقویم تبری است که مصادف با دوازدهم آبان ماه تقویم شمسی می گردد.

این جشن را به پیروزی کاوه بر ضحاک و جشن مهرگان نسبت می دهند و با برپایی آیین های ویژه و آماده کردن خوراکی های سیزده گانه همچون کاچی، شیرینی پِتی بَزه نون، کماج،گردو، سنجد، شیرینی، میوه،چای و … آن را برگزار می کنند.

در شب این جشن، شخصی صورتش را سیاه می کند، دستمالی به سر می بندند و لباس مبدل می پوشد تا نقش شخصیت این جشن یعنی لال را بازی کند. وی در حالی که همچون لال ها رفتار می کند با همراهی چند نفر به خانه های مردم قدم می گذارد و با چوب و ترکه‌ به ساکنان هر خانه ضربه ای می زند. مردم آمدن لال را خوش یمن م یدانند و معتقدند که هرکس چوب لال را بخورد تا سال آینده بیمار نمی شود.

جوانان نیز به همراه کودکان چند ترکه‌ بلند در دست می گیرند که در انتهای آنها کیسه‌ ای بسته شده است. آنها به درخانه ها می روند و ادای لال را در می آورند و شعر زیر را می خوانند:

لال بیَمو، لال بیَمو ، پارسال و پیرار بیَمو ، چِل بَزِن دیگه بَزِن، لال اِنِه لالَک اِنِه ، سالو ماه ارزون بوه، لال مار رسوا نَوِ، لال اِنِه لالَک اِنِه، پار بورده امسال انه

صاحب خانه هم به عنوان هدیه میوه و شیرینی در کیسه ی آنها می گذارد.

تاریخچه کندلوس | روستایی با هزاران سال قدمت

دهکده کندلوس که یکی از قدیمی ترین سکونت گاه‌های انسانی در منطقه به شمار می رود. یافته های باستان شناسان حکایت از پیشینه تاریخی روستای کندلوس دارند و قدمت این روستا را هزاره سوم قبل از میلاد نشان می دهند. کندلوس نشانه هایی از تمدن قبل از میلاد، تمدن ایران قبل از اسلام و تمدن ایران بعد از اسلام را در خود دارد و وجود قبرستان های زرتشتی و مانوی و ظروف و اشیای قدیمی کشف شده نشانه هایی را از کهن بودن تاریخ این روستا به نمایش می گذارند.
ناصرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۹۲ هجری چند روز را در محلی نزدیک به روستا با عنوان تنگه میخساز سپری کرده و در خاطرات سفرش از آن سخن گفته است. همراه وی در این سفر، کمال الملک، نقاش مشهور ایرانی تابلویی تماشایی را از این روستا خلق می کند که امروزه در کاخ صاحبقرانیه تهران قرار دارد.

برخی منابع این روستا را گذرگاه رستم، قهرمان اسطوره ای ایران دانسته و برای آن ارزش زیادی قائل شده اند.

معماری خانه های روستا

خانه ها در روستای کندلوس به صورت بافت مسکونی متراکم و در شیب ملایم دامنه کوه شکل گرفته اند. اکثر خانه های قدیمی دو طبقه هستند و سقفی شیروانی با پوشش لت کوبی یا سفالی دارند. در ساخت بناهای قدیمی، سنگ، گل، خشت و چوب به کار رفته و در ساخت و سازهای جدید، سیمان، گچ، آجر، بلوک و تیرآهن استفاده شده است.

ویژگی های مردمان روستا

نتایج سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۲۵۰۰ نفر نشان می دهد البته کندلوس جمعیت ثابتی ندارد چرا که در زمستان ها جمعیت کاهش می یابد و در تابستان ها به دلیل آب و هوای ییلاقی، بر تعداد ساکنان روستا افزوده می شود.

مردان در روستای کندلوس همانند سایر مردم در دیگر نواحی روستایی استان مازندران لباس می پوشند. زنان نیز پوششی معمولی دارند اما در مراسم های خاص، لباس های محلی شامل دامن پرچین، پیراهن، جلیقه و روسری، بر تن می کنند.

از نظر ظاهری ساکنان بومی کندلوس، سفیدپوست هستند و در برخی موارد بور و چشم آبی می باشند. آنها به زبان کجوری سخن می گویند و مردمانی مهربان و مهمان نوازند. قناعت در میان مردم روستا موج می زند و هیچ وقت متکدی را در آن نمی بینید. در کندلوس قفل و مهر و موم بر درخانه ها معنا ندارد و با آنکه این خانه ها ۹ ماه از سال خالی از سکنه می شوند تا به حال سرقت در این روستا دیده نشده است. قتل و جنایت نیز جایگاهی در این روستا ندارند و امنیت کاملا حس می شود. در خانواده های کندلوسی، آسیاب کردن گندم، سفید کردن خانه، شکستن هیزم برای تنور، دوشیدن گاو و کاشتن سبزی خوردن بر عهده ی زنان است و آنان نقش پررنگ تری برای تامین هزینه زندگی و خانواده دارند.

به هنگام فراغت در کوچه های روستا صدای بازی های محلی همچون تب کا، کشت کا، سی کاکل و اسب سواری می پیچد و فضایی متفاوت را در آن ایجاد می کند.

موسیقی در کندلوس

نی هفت بند متداول ترین آلت موسیقی در کندلوس است اما دهل و سرنا نیز شهرت قابل توجهی در میان مردم دارد. در زبان محلی به سرنا پسپسی می گویند و آن را از چوب شمشاد تهیه می کنند.

آهنگ های طالب طالبا در مایه درآمد سه گاه، امیری در مایه عشاق و دشتی و عروس سوار کردن در مایه ای از ماهور و بیات ترک از جمله جلوه های موسیقی در روستای کندلوس به شمار می روند.

مشاغل مردم روستا

پیش از این تهیه و تولید چوب و زغال در زمستان و کشاورزی در تابستان تنها شغل مردم روستا بود اما با تصویب قانون مراقبت از جنگل، ساکنان کندلوس علاوه بر کشاورزی به خیاطی و نجاری نیز پرداختند. امروزه فعالیتهای زراعی ، دامداری و باغداری اصلی ترین منابع در آمد مردم روستا هستند و گروهی نیز در بخش خدمات و صنایع دستی مشغول می باشند.

گندم و جو عمده ترین محصول زراعی و سیب، هلو و چارمغز از عمده ترین محصولات باغی کندلوس می باشند و دامداری سنتی و پرورش طیور نیز در میان دامداران رواج دارد. همچنین به دلیل موقعیت مناسب رشد انواع گل ها و گیاهان دارویی در این روستا، تولید گیاهان دارویی، یکی از منابع مهم درآمد مردم به شمار می رود.

اقامت در روستای کندلوس

در روستای کندلوس مهمانشرای سنتی و زیبایی قرار دارد که می توانید چند روزی را در آن اقامت کنید. همچنین شهر های اطراف روستا با خانه های محلی و هتل ها و مهمانسراها امکانات خوبی را برای اقامت به شما ارائه می دهند.

آب و هوا

حاکم بودن اقلیم کوهستانی بر منطقه باعث شده تا روستای کندلوس به عنوان یک ییلاق شناخته شود و در عین داشتن زمستان های سرد و سخت، در تابستان ها با آب و هوای معتدل و خنک از میهمانان خود پذیرایی کند.

بهترین فصل سفر

بهترین زمان سفر به کندلوس فروردین تا آبان است اما سایر زمان های سال نیز جلوه های خاص خود را دارا می باشند.

بهار و تابستان: سرسبزی طبیعت و آب و هوای معتدل حال و هوای خاصی را به روستای کندلوس می دهد.

پاییز: رنگارنگ شدن لباس درختان یکی از تصاویر زیبای طبیعت را به شما نشان می دهد و چهره ی خاصی را به روستا می بخشد.

زمستان: سرمای زیاد باعث مس شود بسیاری خانه هایشان در روستا را ترک کنند اما سفیدپوش شدن طبیعت بسیار زیبا به نظر می رسد.

آدرس

استان مازندران، ۷۵ کیلومتری جنوب شرقی نوشهر، بخش کجور

راه دسترسی

وارد محور کرج چالوس شوید.۷ کیلومتر بعد از مرزن آباد ، دوراهی کجور را خواهید دید که پس از ورود به آن و طی ۴۲ کیلومتر مسیر کوهستانی به روستای کندلوس می رسید.

فاصله از مرکز استان و شهرهای اطراف

ساری: ۲۳۲ کیلومتر

مرزن آباد: ۴۹ کیلومتر

نوشهر:۷۵ کیلومتر

دیدنی های اطراف

در مسیر جاده چالوس جاذبه های دیگری نیز وجود دارند که می توانید از آنها بازدید نمایید:

* پیست اسکی بین المللی دیزین

* روستای ناتر

* دریاچه ولشت

توصیه ها:

روستای کندلوس فضای بسیار پاکیزه و تمیزی دارد پس سعی کنید آن را به همین شکل نگاه دارید و با زباله هایتان چهره اش را مخدوش نکنید.

در برخورد با مردمان محلی به فرهنگ آنها احترام بگذارید و خاطر آنها را نیازارید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

در ادامه گزارشات اصفهان تور  با موضوع بوم گردی، این بار قصد داریم به  روستای برغان ساوجبلاغ،که دارای  طبیعتی افسونگر در نزدیکی کرج میباشد بپردازیم، با ما همرا شوید:

یکی از مقاصدی که می توانند اوقات خوشی را برای ما رقم بزنند، روستاها هستند که در دل طبیعت جای دارند و نشانه هایی از تاریخ را در خود حفظ کرده اند. زندگی در این سکونتگاه ها به شیوه ی خاصی جریان دارد. آنها می توانند ما را برای لحظاتی از تمامی دغدغه ها دور کنند و با زیبایی هایشان دنیای دیگری را به ما نشان دهند. مناظر تماشایی، جاذبه های تاریخی، بافت معماری و شیوه ی زندگی و امرار معاش مردم هر یک می توانند ما را به سوی خود جلب کنند و جذابیت خاصی برایمان داشته باشند. برای لذت بردن از حال و هوای این سکونتگاه ها سفر به برخی از آنها را تجربه کردیم و به طور کامل آنها را معرفی نمودیم:

وجود برخی روستاها در نزدیکی شهرهای بزرگ این امکان را به شهرنشینان می دهد که تعطیلات خود را به گونه ای متفاوت بگذرانند و خاطره ای خوش برای خود بیافرینند. با هم سفری خواهیم داشت به استان البرز تا یکی از روستاهای زیبای آن را بشناسیم؛ روستایی که به سبب قرار گرفتن در منطقه ای کوهستانی، به عنوان یکی از ییلاقات استان به شمار می رود.

اصفهان تور را در سفر به روستای برغان همراهی کنید.

چرا روستای برغان؟

– روستای برغان به سبب داشتن طبیعت زیبا مکان خوبی برای برپایی یک پیک نیک خانوادگی یا دوستانه به شمار می رود.

– جاذبه های تاریخی این روستا نیز بسیار جالب توجه هستند.

– یکی از محصولات خوشمزه این روستا گوجه سبز است که در بهار و تابستان بسیاری را به سوی خود می کشاند.

در مسیر روستای برغان…

با ورورد به جاده برغان چشم اندازها و مناظر دلپذیر به سراغتان می آیند و نمایشی از زیبایی های منحصر به فرد این منطقه را به راه می اندازند. تنها چیزی که به چشم می آید درختان هستند و صدای آب نیز لحظه ای شما را رها نمی کند.

با رسیدن به اواسط جاده کوه هایی به شکل قلعه به چشم می خورند که پیدا کردن راه نفوذ به آنها سخت می باشد و احتمالا از مناطق استراتژیک حسن صباح (بنیانگذار دولت اسماعیلیه در ایران) در مقابله با مغول ها بوده اند.

پس از پشت سر گذاشتن دیدنی های جاده نوبت روستاست که با زیبایی هایش شما را افسون کند…

روستای برغان | افسونگری در میان طبیعت

در نزدیکی شهر کرج روستایی سرسبز و پرطراوت به نام برغان، خودش را بر دامنه های جنوبی کوهستان البرز گسترده است. روستای برغان یکی از جلوه های زیبای طبیعت را در خود دارد و نامش به عنوان یکی از مقاصد تعطیلات آخر هفته برای ساکنان شهرهای نزدیک آن شناخته می شود.

این روستا به سبب داشتن باغات و مزارع سرسبز و رودخانه های خروشان یکی از مقاصد تماشایی برای گردشگران می باشد و به همین سبب به عنوان روستای توریستی و نمونه هدف گردشگری شناخته شده است.

دیدنی ها و جاذبه های روستای برغان

روستای برغان چندین جاذبه ی دیدنی را در خود جای داده است که عبارتند از:

۱- رودخانه های خروشان

عبور دو رودخانه از نزدیکی روستا باعث شده تا بر طراوت فضای آن افزوده شود و پوشش گیاهی مناسبی در آن به وجود آید. این رودخانه ها، شاهرود و سنج نام دارند که از البرز مرکزی سرچشمه می گیرند و پس از سیراب نمودن طبیعت سرسبز به مسیر خود ادامه می دهند.

۲- درختان کهنسال

به طور کلی درختان کهنسال در جای جای روستا جای دارند اما دو چنار کهنسال مسجد جامع از ارزش خاصی برخوردار می باشند.

درخت چنار که در ضلع شمالی حیاط مسجد است از همه ی درختان قطورتر است و حدود ۱۲ متر طول دارد. اما این تنها یک درخت قدیمی و زیبا نیست چرا که با کمی دقت سوراخی روی تنه ی آن  به چشم می خورد و متوجه می شویدد که تنه ی آن کاملا خالی است. درون تنه ی این درخت به شکل اتاقی که بیش از ۱۰ نفر گنجایش دارد. در میان این اتاق یک حوض تعبیه شده است و اطراف آن نیز سکوهایی برای نشستن وجود دارد. مردم بر این باورند که با بستن دخیل به این درخت به آرزوهایشان می رسند.

درخت کهنسال ضلع جنوبی مسجد که به گرده بینه مشهور است محیطی برابر ۱۰ متر دارد. تنه ی این درخت توپر می باشد و شاخه های سرسبز آن رو به رشد هستند. درختان کهنی در اطراف آن دیده می شود که همگی حاصل شاخه ها و جوانه هایی هستند که از کنار ریشه بسیار قطور آن روییده اند.

درخت دیگری به نام نارون داربیخ نیز در روستا وجود دارد که دسته های مذهبی در عاشورا به سمت آن می روند و سپس به سمت تکیه باز می گردند.

۳- تکیه های برغان

در برغان دو تکیه وجود دارد که هر یک ارزش خاصی نزد اهالی دارند : بار مله (بالا محله) و جیر محله (پایین محله)

تکیه بارمله با عنوان حسینه ی اعظم شهرت دارد و یکی از آثار ملی ایران به شمار می رود. به هنگام ورود به این تکیه متوجه کوبه ی در آن می شویم که به سبب وجود دخیل هایی که بر آن بسته اند، قالب فلزی اش مشاهده نمی شود.

این تکیه دو طبقه می باشد و به منظور برگزاری مراسم تعریه خوانی در محرم سکویی در میان آن تعبیه شده است. در بالای این سکو سقفی وجود ندارد و در پایین آن سنگ قبری قدیمی به چشم می خورد که در دوسوی خود محل هایی برای روشن کردن شمع دارد.

اتاقی در انتهای حسینیه قرار دارد که گفته می شود متعلق به سه زن ویک مرد می باشد که از امامزادگان بوده و به یکباره غیب شده اند.

در اطراف حسینیه رواق هایی در دو طبقه دیده می شود که با دیوار و تیرچه های چوبی منبت کاری شده از هم تفکیک گردیده و با یک ستون مرکزی نگه داشته شده اند. این رواق ها به عنوان محل استقرار عزاداران و تماشاچیان تعزیه ها مورد استفاده قرار می گیرند. محل مخصوص خانم ها در بالا است و فضای پایینی به آقایان اختصاص دارد.  این اثر در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۲ با شماره ی ثبت ۱۰۸۲۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

۴- مسجد جامع

درست در روبه روی حسینیه، بنای مسجد جامع به چشم می خورد که به وسیله ی طاقنمایی ساخته شده بر روی روی معبر عمومی (کوچه) به هم متصل شده اند. این مسجد جامع حدود ۸۰۰ سال قدمت دارد و از آثار بسیار قدیمی این روستا به شمار می رود.

۵- پل تاریخی برغان

مقابل در ورودی حسینیه اعظم پلی با یک چشمه طاق دیده می شود که بر روی رودخانه شاهرود قرار دارد. این پل از بناهای دوره ی صفویه می باشد که در دوره های زندیه، قاجاریه و پهلوی مورد مرمت قرار گرفته است. نام این اثر از تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۲ با شماره ی ثبت ۱۰۸۲۵ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.

۶- تپه کش کلا

کش کلا نام تپه ای به ارتفاع ۱۲۰ متر است که در شمال برغان و در ارتفاع ۱۶۷۰ متری از سطح دریا قرار دارد. بومی های منطقه کش کلا را به معنای قلعه خشک تعبیر می کنند چرا که در گذشته، قلعه ای باستانی بر فراز آن وجود داشته است اما امروزه اثری از آن دیده نمی شود.

در دامنه این تپه قطعاتی از سفال مربوط به دوران اسلامی به خصوص از دوران ایلخانی تا دوره قاجاریه وجود دارد که در کنار درختان کهنسال گواه خوبی بر قدیمی بودن این تپه هستند.

۷- درخت پیر سیبدارک

روبه روی تپه کش کلا و در دامنه دره شاهرود زیارتگاهی به نام چهل دختر یا پیر سیبدارک واقع است که به سبب وجود یک درخت سیب قدیمی شهرت خاصی دارد. مردم به این درخت دخیل می بندد تا آرزوهایشان برآورده شود. شب های جمعه، دخترها در این مکان جمع می شوند تا چراغ روشن کنند و حاجت بطلبند..قبرستان برغان نیز در نزدیکی همین درخت است و به عنوان قبرستانی زیبا از آن یاد می شود.

۸- بازار برغان

بازار برغان یکی از قدیمی ترین بازارهای موجود در استان البرز می باشد که در گذشته به عنوان مرکز تجارت محصولات کشاورزی، پنبه و … شهرت داشته است. گشت و گذار و خرید از این بازار می تواند تجربه ای لذت بخش باشد.

در گذشته در این بازار حدودا ۱۵۰ مغازه شامل قهوه خانه، خیاطی، خراطی، رنگرزی پارچه، نعل بندی، پنبه زنی(حلاجی)، شیرینی پزی، نانوایی، گیوه دوزی، خواربار فروشی،عطاری و… وجود داشته است که در آنها مبادله ی کالا به کالا صورت می گرفت. گیوه های این بازار بسیار معروف و از جنس موی بز بود. این گیوه ها بعد از کمی آب خوردن کاملا خم می شده و برای آنکه به حالت اول باز گردد باید یک سنگ به وزن ۳ کیلوگرم را از شب تا صبح بر روی آن می نهادند.

۹- سایر جاذبه های روستا

جاذبه هایی در این روستا وجود دارند که از رونقشان کاسته شده و تنها ویرانه ای از آنها مانده است.

* حمام قدیمی

این حمام در کنار رودخانه واقع شده و در گذشته یک آسیاب بادی نیز در کنار آن قرار داشته است اما امروزه به جز یک ویرانه اثری از آن به چشم نمی خورد.

* زرمیدان یا کاروانسرا

در میدان بالاده واقع در روستا، کاروانسرای بزرگی وجود داشته که تجار برای استراحت و تبادل کالا از آن استفاده می کردند. امروزه تنها اثری که از این کاروانسرا باقی مانده، در ورودی و دیوارهای تا نیمه خراب شده است که حکایت از متروکه شدن آن دارند. دیوارها با کاه گل زینت یافته اند که از سفال ها و کاشی های لعاب دارو هرنوع سفال شکسته در ملات آن استفاده شده است.

مجاور این کاروانسرا خانه ی کدخدا وجود داشته که قسمتی از آن را برای بازداشت افراد خلاف کار اختصاص داده بودند.

* قبرستان های قدیمی برغان

چیزی از قبرستان های قدیمی برغان باقی نمانده چرا که بخشی از آن به زیر جاده رفته و در بخش دیگر قبرهای جدیدی ساخته شده است. این قبرستان ها در محل کنونی میدان برغان و مزار شهدای برغان وجود داشته اند.

تفریحات در روستای برغان

در سفر به برغان می توانید تفریحات زیر را تجربه کنید:

۱- گشت و گذار در روستا

با قدم زدن در روستا می توانید از مناظر و چشم اندازها لذت ببرید و از جاذبه های تاریخی روستا نیز دیدن نمایید. سری هم به بازار روستا بزنید و خریدی متفاوت را تجربه کنید.

۲- پیک نیک

طبیعت اطراف روستا و به ویژه حواشی رودخانه ها بهترین مکان برای برپایی پیک نیک هستند. با بردن وسایل و خوراکی های لازم، این فرصت خوب را از دست ندهید.

۳- عکاسی

مناظر روستایی، طبیعت و جاذبه های تاریخی همه و همه سوژه های خوبی برای عکاسی هستند. در سفر به برغان می توانید تصاویر خوبی را ثبت کنید و بعد ها از مرور خاطراتتان لذت ببرید.

غذاهای روستای برغان

دیزی محلی، انواع کباب، آش کشک، آش جو، مغزنان، لواسیرک نان، دوبندی نان و فسنجان غذاهای محلی رایج در برغان هستند که می توانند تجربه ی خوشمزه ای را برای شما به ارمغان بیاورند.

سوغات و صنایع دستی

گوجه سبز یا گوجه برغانی یا آلوی برغان مهم ترین سوغات این روستا است و در کنار آن انواع آلوچه، توت، گردو، عسل و لبنیات نیز جایگاه خاص خود را دارند. برخی مردم این روستا به الک سازی مشغولند و از سازندگان صنایع دستی به شمار می روند.

خانه های روستای برغان

خانه ها در روستای برغان از جنس خشت و بسیار ساده هستند و بیشتر آنها به دلیل مهاجرت ساکنانشان به شهر از بین رفته و متروک شده اند. ساختار خانه ها به صورت دو طبقه است و وجود طویله در زیر ساختمان ها باعث می شده تا گرمای ایجاد شده توسط دام ها طبقه ی بالا را که محل سکوت افراد بوده، گرم کند. در محله ی بزرگ محله نمونه ای از این خانه ها هنوز هم موجود است که متعلق به حاجی حاتم بزرگمهر می باشد و وسعت زیادی دارد.

مردمان روستای برغان

براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۵۱۸ خانوار و ۱۶۲۳نفر در روستای برغان زندگی می کنند. بخش عمده ای از ساکنین روستا، کهنسالان و محلی های قدیمی هستند که به زبان تاتی سخن می‌گویند. مردم این روستا به باغداری و کشاورزی و دامداری اشتغال دارند و برخی نیز از طریق فعالیت در صنایع دستی و امور خدمات امرار معاش می کنند. غلات، صیفی جات، محصولات باغی مانند گردو، توت، آلبالو، گوجه درختی و گیلاس عمده ترین محصولات این روستا را تشکیل می دهند.

اوقات فراغت ساکنان روستا با بازی های بومی مانند الک دولک، کلاه دربرک، تپه کا (چل توب) و سه کوره پر می شود و شور و حال خاصی را در روستا برپا می دارند.

اکثر ساکنین برغان و فرزندانشان به جز فامیلی برغانی با نام های خانوادگی کیا، بزرگمهر، مهر ور، ایزدی، ویسیه و یزدانی شناخته می شوند.این روستا شخصیت های معروفی را نیز در خود پرورده است که از جمله ی آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

آیت‌الله ملا محمدتقی برغانی معروف به شهید ثالث

ملا محمد ملائکه برغانی مرجع اصولیون قزوین

آیت‌الله علامه ملا محمدصالح برغانی، مؤسس مدرسه صالحیه قزوین و مدرس برجسته حوزه علمیه کربلا

آداب و رسوم در برغان

مردم روستای برغان تمامی مراسم های ایرانی و اسلامی را به سبک و سیاق خود برگزار می کنند که از جمله آنها می توان به نوحه خوانی و مرثیه سرایی در محرم، مراسم عید نوروز و روزهای سیزده بدر، چهارشنبه سوری و شب یلدا اشاره نمود که هر یک آیین خاص خود را در این روستا دارند. از جمله مراسم های مهم روستا می توان موارد زیر را نام برد:

* مراسم نویی داشتن در عید

در عید نوروز مانند بسیاری از شهرها و روستاهای دیگر مردم در برغان دور هم جمع می شوند و همه به آنهایی که عزیز خود را از دست داده اند سر می زنند.

* چهار شنبه سوری

در برغان بر این باورند که چهارشنبه سوری شبی است که مختار قصد کودتا داشته و بر فراز پشت بام ها آتش افروخته است. در جریان این کودتا به جشن ابن زیاد حمله ور می شوند و  همه را می کشند. به سبب شادمانی از کشته شدن قاتلین امام حسین (ع) مردم در این روز بر روی پشت بام ها آتش برپا کرده و به شای می پردازند.

* تعزیه خوانی در محرم

یکی از مراسم های باشکوه برغان، تعزیه خوانی در محرم است که در حسینیه اعظم برگزار می گردد. مردم در این روز همگی به حسینیه می آیند و در عزای سید الشهدا شریک می شوند.

* سرتراشان در عروسی

یکی از مراسم های جالب روستای برغان که در عروسی ها انجام می شود، سرتراشان است. ۷ شب قبل از عروسی همه ی اعضای خانواده و بستگان دور هم جمع می شوند و با مراسم خاص و به صورت نمایشی اقدام به اصلاح موی سر داماد می کنند تا برای عروسی آماده شود.

آب و هوای برغان

برغان در منطقه ای کوهستانی واقع است و در نتیجه آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در پاییز و زمستان سرد می باشد.

بهترین فصل سفر

برغان در چهارفصل طبیعت زیباست اما اوسط بهار تا اواسط پاییز بهترین زمان برای سفر به آن محسوب می شود.

بهار: در فصل بهار شکوفه های باغات بر درختان می نشینند و منظره ای رویای را در برغان به وجود می آورند.

تابستان: با نزدیک شدن به اواخر بهار و شروع تابستان بازار گوجه سبزهای خوشمزه برغان داغ می شود و بازار برغان بسیار خوشمزه تر از همیشه به نظر می رسد.

پاییز: با رسیدن پاییز هوا سرد تر می شود اما برگ های رنگارنگ درختان باز هم گردشگران را به برغان می کشانند.

زمستان: با آغاز زمستان دمای هوا به شدت کاهش می یابد و سرمای نسبتا سختی بر منطقه حاکم می شود.

اقامت در روستای برغان

در برغان خانه های محلی و سوییت هایی برای اجاره کردن وجود دارند. به علاوه می توانید اقامت در شهرهای اطراف را انتخاب کنید و یا کمپینگ در طبیعت را تجربه نمایید.

آدرس

استان البرز، ۱۰ کیلومتری شهر کرج

راه دسترسی

برای رسیدن به روستای برغان می توانید از دو راه استفاده نمایید:

* پس از پشت سر گذاشتن پل اتوبان تهران – قزوین و و عبور از کردان وارد جاده کردان _برغان می شوید که در دهانه ی دره ای سر سبز قرار گرفته و رودخانه ای در کنار آن در جریان است. پس از گذشتن از چندین روستا به آخرین آنها، یعنی برغان می رسید.

* وارد جاده باغستان – آتشگاه در کرج بشوید و سپس با استفاده از تابلوهای راهنما مسیر برغان را در پیش بگیرید. این جاده پر پیچ و خم و کوهستانی است و از میان کوه می گذرد.

فاصله از شهرهای اطراف

کرج: ۱۰ کیلومتر

تهران: ۷۹ کیلومتر

توصیه ها:

روستای برغان طبیعت بسیار زیبایی دارد؛ با زباله هایتان چهره آن را مخدوش نکنید.

احترام به جامعه بومی و فرهنگ روستاییان را فراموش نکنید و موجب رنجش آنها نشوید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

در ادامه گزارشات اصفهان تور  با موضوع بوم گردی، این بار قصد داریم به  روستای ازمیغان طبس این شاهکار شگفت انگیز ایران بپردازیم، با ما همرا شوید:

بهترین مقاصد برای لمس بی واسطه ی فرهنگ و سنت، روستاها هستند که هر یک با ویژگی ها و جلوه های خاصی در گوشه ای از جهان شکل گرفته و گردشگران را به سوی خود می کشانند.

نمونه هایی از این سکونتگاه ها نیز در ایران جای گرفته و با تلفیق طبیعت، معماری و تاریخ، تصاویری بی نظیر را به نمایش گذاشته اند. در هر نقطه ای از کشورمان می شود آنها را یافت که بر اساس ویژگی های منطقه، شکلی خاص دارند و زیبایی هایی تماشایی در آنها جلوه گر هستند. پیش تر با هم به نقاط مختلف ایران سفر کردیم و روستاهای زیادی را از نظر گذراندیم؛ روستاهایی که هر یک دنیایی متفاوت را پیش رویمان قرار دادند و با جاذبه هایشان ساعاتی خوش را برایمان خلق نمودند.

این بار راهی شمال شرق کشورمان می شویم تا به خراسان جنوبی برویم و راه طبس را در پیش بگیریم. می خواهیم سری به یکی از زیباترین روستاهای این منطقه بزنیم و از دیدن زیبایی هایش غرق در لذت شویم…

با اصفهان تور در سفر به روستای ازمیغان همراه باشید…

چرا روستای ازمیغان؟

روستای ازمیغان از محدود مکان هایی است که می توانید شالیزار و نخلستان را در کنار هم ببینید.

این روستا دارای طبیعتی بسیار شگفت انگیز در میان کویر است و رودخانه های دائمی در آن جریان دارند.

وجود بارگاه امامزاده سید محمد بن جعفر طیار که برادرزاده ی امام اول شیعیان است یکی دیگر از جاذبه های شاخص این روستاست.

روستای ازمیغان | بهشتی در دل کویر

در گوشه ای دورتر از شهر طبس و در میان کویر، روستایی به نام ازمیغان قرار دارد که در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح دریا جا خوش کرده و به عنوان یکی از زیباترین مناطق گردشگری طبس، از آن یاد می شود.

سرسبزی نخلستان ها و وجود شالیزارها و جریان دائمی آب، این روستا را به بهشتی در میان کویر تبدیل کرده که هر نگاهی را به سوی خود خیره می کند.

در روستای ازمیغان حدود ۲۲۳ نفر در قالب ۶۸ خانوار زندگی می کنند و خانه های آنها شبیه دیگر معماری های کویری با خشت، گل، خاک و چوب بنا شده اند.گفته می شود نام این روستا در زبان محلی به مکانی برا خوشگذرانی افراد لات اشاره دارد.

دیدنی ها و  جاذبه ها

در این روستا جاذبه های زیادی انتظار شما را می کشند که عبارتند از:

۱– پیوند شالیزار و نخلستان

ازمیغان تنها جایی است که در آن می توانید شاهد کشت خرما و برنج در کنار یکدیگر باشید. در این روستا، دو منطقه گرم و مرطوب و گرم و خشک قرار دارد که در یکی خرما به عمل می آید و دیگری مناسب کاشت برنج است.

قرار گیری روستا در یک دره ی کم عمق و وفور آب در ابتدا تا انتهای این دره باعث شده تا ازمیغان از جغرافیای گرم و خشک ایران فاصله بگیرد و به سبب بیشتر بودن آب نسبت به زمین کشاورزی محل خوبی برای شالیکاری باشد.

درختان نخل این روستا که به صورت خودرو و گروهی رشد کرده اند، دارای بافت ردیف و منظم نیستند و به صورت گروه های چهار یا پنج تایی در کنار یکدیگر قرار دارند. زمین های حد فاصل این درختان نخل به‌ صورت پلکانی شکل گرفته اند تا از شیب منطقه کاسته شود و مکانی برای شالیکاری به وجود آید.

۲– طبیعتی تماشایی در یک منطقه کویری

ازمیغان در دل یک منطقه ی کویری قرار دارد اما سبزی نخلستان ها و شالیزارهایش، حال و هوایی متفاوت را در آن ایجاد می کند. این روستا به سبب برخورداری از رودخانه های دائمی، متفاوت از روستاهای دیگری است که در مناطق کویری به چشم می خورند. در اینجا مهم ترین عنصر حیات یعنی آب وجود دارد و باعث شده تا از میغان چهره ی سبز و مرطوبی به خود گیرد.

از سوی دیگر وجود جاذبه هایی همچون آبشار قدمگاه و گونه‌های گیاهی وحشی چون درخت انجیر کوهی با ارتفاع ۲۰ متر و قدمت ۳۰۰ ساله، از جمله عوامل جذب طبیعت دوستان به این روستا هستند.

۳– تخت عروس

یکی از دیدنی هایی که گردشگران از دیدن آن لذت می برند، قسمتی به نام تخت عروس است که از زیبایی خاصی برخوردار می باشد. این قسمت به خاطر وجود سنگ بزرگ سفیدی که در کف دره خود نمایی می کند، به این نام خوانده می شود. این سنگ بزرگ سفید در وسط رودخانه قرار دارد و به سبب آنکه از دو طرف آن آب در حال حرکت است، به مانند یک تخت به نظر می رسد.

۴– مزار سید محمد بن جعفر طیار

در روستای ازمیغان، آرامگاهی قرار دارد که آن را منتسب به سید محمد بن جعفر طیار می دانند که برادرزاده ی امام اول شیعیان، علی بن ابی طالب (ع) است. بنای این آرامگاه بر روی یک بلندی قرار دارد و مشرف به روستای ازمیغان می باشد.

مزار اصلی و اولیه این آرامگاه مربوط به زمان ورود اسلام به ایران بوده اما در طول تاریخ بارها تخریب شده و مورد بازسازی قرار گرفته است. از جمله عوامل مخرب این آرامگاه، می توان به زلزله سال ۱۳۵۷ اشاره کرد که به کلی آن را نابود نمود.

مردم اعتقاد قلبی خاصی به این امامزاده دارند و گفته می شود که هرساله تا ۱۰۰۰۰ نفر برای زیارت و ادای نذر به این منطقه می آیند. در کنار این زیارتگاه مزار شهدای ازمیغان قرار دارد که ۴ شهید هستند و از احترام خاصی در میان مردم برخوردارند.

۵– جاذبه های تاریخی روستا

در ۵ تا ۶ کیلومتری بالا دست و پایین دست روستا، خانه هایی دستکند وجود دارند که در میان محلی ها به نام قلعه دختر شهرت پیدا کرده اند و امروزه از برخی از آنها به عنوان انبار یا آغل استفاده می شود.

دو خط نوشته، شبیه عربی نیز در روستا وجود دارد که احتمال می رود از دوره محمد بن جعفر طیار به جای مانده باشد.

تفریحات در روستای ازمیغان

در ازمیغان لحظات خوشی را برای خود خلق کنید و به انجام فعالیت های زیر مشغول شوید.

۱– گشت و گذار در کوچه باغ های روستا

قدم زدن در کوچه باغ های ازمیغان را از دست ندهید. این کوچه ها سرشار از زیبایی هستند و از گذشته ها با شما سخن می گویند. با قدم زدن در این کوچه ها می توانید زیبایی های بیشتری را در گوشه گوشه ی این روستا کشف کنید و لذت ببرید.

۲– کویر نوردی

قرار گیری ازمیغان در یک منطقه ی کویری به شما فرصت می دهد که در کنار زیبایی های روستا از دیدن جلوه های کویری و گشت و گذار در میان آن نیز بهره مند شوید پس در این سفر خود را برای کویرنوردی نیز آماده نمایید.

۳– عکاسی

در روستای ازمیغان جلوه های زیادی وجود دارند که می توانند به سوژه ای برای عکاسی و ثبت تصاویر منحصر به فرد تبدیل شوند. در این سفر دوربین خود را فراموش نکنید و از عکاسی در چنین فضای زیبایی، غرق در لذت شوید.

۴– آب بازی و ماساژ

تعجب نکنید، ازمیغان در دل کویر است اما می تواند فضای مناسبی را برای آب بازی و شنا و تجربه شیرجه به شما بدهد. اگر خواستید که خستگی پاهایتان در برود می توانید آنها را در آب بگذارید تا ماهیان کوچک به سراغتان بیایند و ماساژی لذتبخش را برایتان رقم بزنند.

اقتصاد روستا

مردم روستای ازمیغان به فعالیت های اقتصادی از قبیل کشاورزی، دامپروری، قالیبافی و پرورش مرغ بومی مشغول هستند و مهم ترین آنها کشاورزی می باشد که به سبب موقعیت خاص ازمیغان و وجود رودخانه های دائمی در آن میسر شده است. آب این رودخانه های دائمی بیشتر به مصرف کشاورزی و باغداری می رسد و تولید محصولات جالیزی، نخل و مرکبات و سایر میوه های هر فصل و برنج را ممکن می کند.

کشت برنج از اردیبهشت آغاز آغاز می شود و از اواخر خرداد نشاء به زمین اصلی کشاورزی منتقل می گردد. در نهایت محصول برنج از مهر برداشت می شود که درو کردن و شالی‌کوبی در این کشت و برداشت به شکل کاملا سنتی انجام می گیرد.

در ازمیغان حدود ۳۰ خانوار به کشت برنج اشتغال دارند و در مجموع ۱۵ هکتار زیر کشت برنج می‌رود که حدود ۹۰ تن شلتوک و حدود ۶۰ تن برنج را برای این خانواده ها به ارمغان می آورد. برنج چمپا نام برنج خوش‌طعم و خوش عطر ازمیغان است که بیشتر در خود روستا مصرف می شود و تنها مقداری از آن به شهر طبس ارسال می گردد.

احداث بند سنگی – ملاتی در بالادست روستا و احداث کانال های انتقال آب کشاورزی در پایین دست این بند باعث شده تا کشت محصول برنج در روستای ازمیغان طبس تداوم یابد و ساکنان آن کمتر با مشکلات ناشی از کم آبی مواجه شوند.

علاوه بر این مشاغل در سفر به این روستا با افرادی برخورد می کنید که محصولات محلی خود از جمله نوعی مارمالاد ترش مزه را به فروش می رسانند و از این طریق، کسب درآمد می کنند.

گیاهانی که در ازمیغان خواهید دید

روستای ازمیغان از نظر پوشش گیاهی یکی از منحصر به فردترین مناطق کویری است و در آن خرما، انگور، سیب، پرتقال، نارنگی، نارنج، خرمالو، آلو، زردآلو، شلیل، هلو، گلابی، به، گردو، بادام، خیار، خربزه، هندانه، طالبی، جو، گندم، برنج، انواع سبزیجات، کاج، اکالیپتوس، بیشه، لاله وحشی و گل محمدی یافت می شود.

امکانات روستا

راه دسترسی آسفالته، امکانات اقامتی، آب شرب، برق، تلفن و پوشش تلفن همراه از جمله امکاناتی هستند که می توانید در ازمیغان بر روی آنها حساب باز کنید.

آب و هوا

آب و هوا در ازمیغان دو روی گرم و خشک و گرم و مرطوب دارد و با سایر مناطق کویری ایران متفاوت است. از این روستا به عنوان یکی از ییلاقات منطقه یاد می شود و به سبب قرار گرفتن در کوهپایه، دارای آب و هوایی معتدل نسبت به سایر نقاط استان می باشد.

بهترین فصل سفر

ازمیغان در هر فصلی دیدنی های خاص خود را دارد و می تواند پذیرای شما باشد:

بهار : طبیعت ازمیغان در بهار بسیار دیدنی می شود و مسافران زیادی را سوی خود می کشاند.

تابستان: شالیزارهای ازمیغان در تابستان به دیدنی ترین حالت خود در می آیند و بسیار زیبا هستند.

پاییز و زمستان: آب و هوای کویر معتدل است و دمای هوا کمتر آزارتان می دهد پس علاوه بر بازدید از روستا، فرصت خوبی برای کویر نوردی خواهید داشت.

اقامت در روستای ازمیغان

در سفر به ازمیغان نگران اقامت خود نباشید. می توانید اقامتی روستایی را در این مکان تجربه نمایید و یا در شهرهای اطراف به سراغ هتل ها و مهمانسراها بروید. کمپینگ هم یکی دیگر از گزینه های شماست .

ملزومات سفر

در ازمیغان تابش آفتاب شدید است پس کلاه آفتابگیر، عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب را در وسایل خود بگنجانید. کفش مناسب پیاده روی را نیز فراموش نکنید چرا که برای رسیدن به جاذبه ها باید از کنار شالیزارها گذر کنید و در امتداد رودخانه پیاده روی نمایید.

آدرس

استان خراسان جنوبی، ۴۰ کیلومتری شرق بخش مرکزی شهرستان طبس

راه دسترسی

برای رسیدن به ازمیغان باید راه طبس به مشهد را در پیش بگیرید و با توجه به تابلوهای راهنما خودتان را به روستا برسانید.

فاصله از مرکز استان و شهرهای اطراف

بیرجند:۳۱۳ کیلومتر

طبس: ۴۰ کیلومتر

توصیه ها:

در برخورد با افراد بومی به ارزش ها و سنت های آنها احترام بگذارید تا موجب رنجش آنها نشوید.

طبیعت روستای ازمیغان هدیه ای در دستان شماست که به نشل آینده هم تعلق دارد پس مراقب آن باشید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور