معرفی کامل طبیعت گردی یا اکوتوریسم
طبیعت گردی یکی از جذاب ترین تفریحاتی است که می توانید در زندگی داشته باشید. دیدن مناطق بکر و زیبای گردشگری و طبیعی جهان قطعا می تواند جذابیت های خاص خود را داشته باشد. با ما در اصفهان تور همراه باشید تا شما را با این نوع از گردشگری آشنا کنیم.
طبیعت گردی نوعی سفر است به مناطق مختلفی در ایران و جهان که به جاهای طبیعی ماننده جنگل و کوه و دشت است.
در خود ایران هم جاهای زیبایی دارد و می توان سفر داخلی داشت.
اکوتوریسم یا بوم‌گردشگری یا طبیعت‌گردی، گونه‌ای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دست‌نخوردهٔ جهان سفر می‌کنند و به تماشای گیاهان و پرندگان و ماهی‌ها و دیگر جانوران می‌پردازند.
البته در اکوتوریسم صرفاً دیدار مطرح نیست بلکه آموزش محیط زیست و نفع رسانی به جوامع محلی و غیره ضروری و واجب است.
به این‌گونه از گردشگران که به دیدار از بوم سامانه و طبیعت زنده می‌پردازند، نام اکوتوریست یا بوم گردشگر داده شده است. بسیاری از کشورها بخش هنگفتی از درآمد خود را از بوم گردشگران خارجی تأمین می‌کنند. «در ایران توسط فرهنگستان معادل طبیعت گردی نام گذاری شده است که با توجه به ظهور زمین‌گردشگری در چند دههٔ اخیر در ایران و جهان این واژه با معادل سازی طبیعت‌گردی صحیح نخواهد بود و بهتر است اکوتوریسم را معادل بوم گردشگری نامید».
تعاریف اکوتوریسم
اصلی‌ترین فعالیت اکوتوریسم بر پایهٔ طبیعت زنده میباشد که بنا به تعریف سفری است مسئولانه به مناطقی طبیعی که حافظ محیط زیست بوده و باعث بهبود کیفیت زندگی مردم محلی گردد. طبیعت‌گردی حداقل آسیب را به طبیعت و فرهنگ منطقه وارد میکند.
به تعریفی دیگر، اکوتوریسم یا بوم گردشگری نوعی از گردشگری است که ریشه‌های آن به طبیعت و محیط‌های باز گسترش یافته است. نخستین مسافرانی که حدود نیم قرن پیش سرنگیتی در آفریقا را بازدید کردند، و یا ماجراجویانی که در هیمالیا کوهپیمایی کردند را می‌توان نخستین اکوتوریست‌ها برشمرد.
انجمن بین‌المللی اکوتوریسم (TIES) نیز در تعریف اکوتوریسم می‌گوید: «بوم گردشگری سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که در آن محیط زیست حفظ و بر رفاه مردم محلی تأکید شود.»
اکوتوریسم و کوهپیمایی ورزشی است نشاط‌انگیز، سالم و انسان‌ساز که از ادوار بسیار قدیم، مورد توجه نیاکان ما بوده و ریشه در تاریخ دارد. عشق به ماجراجویی و رویت آثار بدیع طبیعت زنده همواره انسان را وادار به سیر در طبیعت و بازدید از جاذبه‌های حیرت‌انگیز میکند.
تاریخچه اکوتوریسم
پیرامون واژهٔ اکوتوریسم و سابقهٔ کاربرد آن اظهارنظرهای متفاوتی صورت گرفته است. برخی صاحب‌نظران سابقهٔ کاربرد چنین واژه‌ای را در اواخر دهه ۱۹۸۰ ذکر کرده‌اند. اما در تمام متون مرتبط Ceballos-Lascurain به عنوان نخستین کسی آمده است که این واژه را به کار برده است. برابر تعریف او، بوم گردشگری مسافرتی است که به منظور مطالعه، تحسین، ستایش و کسب لذت از سیمای طبیعی و مشاهدهٔ گیاهان و جانوران و آشنایی با ویژگی‌های فرهنگی جوامع محلی در گذشته و حال صورت می‌گیرد.
برخی سابقهٔ اکوتوریسم را به زمانی دورتر و به Hetzer نسبت می‌دهند؛ و معتقدند که او این واژه را در دهه ۱۹۶۰ برای تشریح روابط متقابل گردشگری، محیط زیست و ویژگی‌های فرهنگی، استفاده کرده است. به اعتقاد Hetzer، مفهوم بوم گردشگری در واکنش به رویه‌های نامناسب و منفی توسعه و نادیده گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی، شکل گرفته است؛ و سابقه آن به اواخر دهه ۶۰، یعنی زمانی که کارشناسان نسبت به برداشت بی‌رویه از منابع نگران بودند، بازمی‌گردد.
گونه‌های مختلف اکوتوریسم
گونه‌های مختلف طبیعت‌گردی عبارتند از گردش آبی و ساحلی، کوهنوردی، غارنوردی، بیابان‌گردی، دامنه‌نوردی، مردم‌شناسی، طبیعت درمانی، «با اینکه زمین گردشگری گونه مستقلی از صنعت گردشگری است و زیر شاخه بوم گردشگری محسوب نمی‌شود اما در مواردی جاذبه‌های بوم‌گردشگری با زمین‌گردشگری در تداخلند ولی در فعالیتهای اکوتوریسمی، آموزش همگانی زمین‌شناسی و ژئومورفولوژی مورد نظر نمی‌باشد و از اینرو توجه خاص به طبیعت زنده و جاذبه‌های آن است».
رشد صنعت اکوتوریسم
امروزه طبیعت‌گردی در میان گونه‌های مختلف گردشگری از جایگاه ویژه و رشد قابل توجّهی برخوردار است و در بیست‌سالهٔ اخیر شاهد گسترش سریع فعالیتهای اکوتوریسم در سراسر جهان بوده‌ایم و انتظار می‌رود بر شدت این گسترش نیز افزوده شود.
به لحاظ تأثیر بالقوهٔ زیادی که اکوتوریسم در زمینهٔ محافظت از محیط طبیعی و در اقتصاد بسیاری از کشورها دارد، سازمان ملل متحد تصمیم گرفت که سال ۲۰۰۲ میلادی را به عنوان سال بین‌المللی اکوتوریسم اعلام کند و کمیسیون توسعه پایدار این سازمان (UNEP) و سازمان جهانی گردشگری را موظف به انجام فعالیت‌هایی در این سال ساخت. هدف از این کار، مرور مجدد تجربیات گذشته در زمینهٔ بوم گردشگری، تشخیص و ترویج انواع اکوتوریسم که در آنها از اکوسیستمهای در معرض خطر حفاظت میشود، تقسیم فوائد حاصل از فعالیت‌ها با جوامع محلی و احترام به فرهنگ‌های بومی است.
طبق برآورد سازمان جهانی کشاورزی نیز، رشد بوم گردشگری در دههٔ حاضر ۱۰ تا ۳۰ درصد خواهد بود. در وضع موجود شمار طبیعت‌گردان ۷ درصد کلّ مسافران جهان است که پیش‌بینی میشود در دههٔ آینده این رقم به ۲۰ درصد برسد؛ بنابراین اکوتوریسم از آینده‌ای پررونق و درخشان برخوردار است که مزایای فراوانی برای جهانیان دارد. محیط ارزش ذاتی دارد و این ارزش مهم تر از آن است که دارایی صنعت گردشگری محسوب شود. نباید منافع بلند مدت وحفاظت از محیط را فدای ملاحظات کوتاه مدت کرد. همانطوری که در اصل ۳ بیانیه ریو آمده است «حق توسعه باید به نحوی اعمال شود که متساویاً نیازهای نسل کنونی و نسلهای آینده را در زمینه توسعه و حفظ محیط زیست برآورده سازد». از این روگردشگری پایدار باید با سیاست مشخص و مدونی به اجرا در آید تا بتواند حرکت امید بخشی را در توسعه همه‌جانبه فضاهای جغرافیایی تضمین کند. گردشگری پایدار برای کارایی بالاتر در این زمینه دارای اصولی میباشد که هماهنگ کننده اهداف و راهکارهای عملی میباشد.
صنعت اکوتوریسم ایران
هنوز در ایران صنعت اکوتوریسم وجود ندارد. بسیاری از شرق شناسان و جغرافی دانان برجسته جهان، تمدن ایرانی را حاصل انطباق بسیار هوشمندانه با طبیعت چندگانه فلات ایران دانسته‌اند. بسیاری از آداب و رسوم نواحی بومی کشور بخشی از توانمندی صنعت توریسم ایران به شمار می‌آید. واقعیت این است که در گوشه و کنار ایران همه ساله بسیاری از آیین‌ها برپا داشته میشود که حضور در آنها در یافتن راز و رمز آنها آرزوی بسیاری از علاقه‌مندان به سیر و سیاحت است، شناسایی این آداب و رسوم این فرصت را فراهم می‌آورد که برای برگزاری تورهای اکوتوریستی به مضاعف سازی جاذبه‌ها پرداخته و شمار متقاضیان آن را افزایش دهند. از جمله وبسایت هایی که در ایران برای بهبود صنعت اکوتوریسم فعال می باشد وبسایت گروه گردشگری مهمان آنلاین می باشد
برگزاری گسترده تورهای طبیعت‌گردی در ایران از حدود سال ۱۳۸۶ آغاز شد و رفته رفته همراه با استقبال ایرانیان از این سفرها تعداد برگزار کنندگان این شاخه از صنعت گردشگری نیز افزایش یافت.
هواشناسی و طبیعت گردی
شاخه‌ای از دانش هواشناسی است که به تازگی شکل گرفته و به زبان ساده به معرفی پدیده‌های هواشناسی در خردمقیاس و میان مقیاس به کوهنوردان و طبیعت گردان می‌پردازد. نخستین کتاب در این باره به نام هواشناسی و طبیعت گردی در سال ۱۳۹۲ توسط جعفر سپهری، استاد هواشناسی کوهستان به چاپ رسید.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
غار کرفتو؛ زیبای کردستان
غار کرفتو در استان کردستان یکی از دیدنی ترین غارهای ایران است که می تواند مقصد خوبی برای علاقمندان به غارنوردی و هیجان باشد. با ما در اصفهان تور همراه باشید تا به معرفی کامل این غار بپردازیم.
در جاده کوهستانی و پیچ در پیچ، وقتی آخرین پیچ جاده را به سمت کرفتو سپری می کنید ناگهان با نمایی شگفت آور از صخره ای عظیم مواجه می شوید که درون آن غاری باستانی پنهان شده است.
غار کرفتو در استان کردستان و مرز کردستان با آذربایجان غربی، محدوده شهرستان دیواندره واقع شده و.در دل صخره ای عظیم و با ارتفاع تقریبی ۳۰ تا ۲۵ متری از سطح زمین از دوران پیش از تاریخ محل اسکان انسان ها بوده است!
این غار در دل کوهی صخره ای شکل گرفته و از چهار طبقه تشکیل شده است…
غار کرفتو یک غار طبیعی است اما از آن جایی که در دوره های مختلف تاریخی محل سکونت انسان ها شده، به یکی از مهم ترین غار های دست ساز ایران تبدیل شده است…
بخش دست ساز غار که معماری صخره ای دارد دارای راهرو ها و اتاق های متعدد و تو در تو است که با ابعاد خاصی تعبیه شده اند…بیشتر اتاق ها نورگیر و پنجره دارند و در جلوی اتاق های طبقات مختلف، بالکن های سنگی طبیعی شکل گرفته است که نمایی بسیار زیبا به دره ها و کوه های اطراف دارد…
درون بیشتر راهروها و دالان های طبیعی و دست ساز غار کرفتو برق کشی شده است و نور مناسب برای بازدید وجود دارد…
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
طبیعت زیبای روستای نشل
روستای نشل یکی از روستاهای زیبای ایران می باشد که بسیار سرسبز و زیبا بوده و می تواند به عنوان یک روستای جذاب می تواند مقصد سفر شما باشد. با ما در اصفهان تور همراه باشید تا بیش از پیش شما را با این روستای دیدنی آشنا کنیم.
درحدود ۱۲۰ کیلومتر درجاده هراز به سمت آمل که از تهران فاصله میگیری در روستای بایجان یک جاده خاکی جدا می شود که از میان روستاههای بلقلم و هفت تنان و پردمه و خرم می گذرد و مجموع طول این جاده پر پیچ و خم و صعب العبور کوهستانی حدود ۴۵ کیلومتر است که در دهه ۵۰ قبل از انقلاب احداث شد و به روستای نشل ختم می شود روستای نشل روستائی بسیار با صفا و دنج در دامنه یک کوه زیبا می باشد که از نظر قدمت و دیرینه بر اساس آنچه که از قدیمیها نقل می شود بسیار کهن و قدیمی می باشد و آثار و نشانه های بسیار قدیمی از دوره های گذشته در گوشه و کنار آن یافت شده است روستا از یک قسمت با بافت قدیمی و یک قسمت با بافت جدید تشکیل شده است که کم کم در حال گسترش و بزرگ شدن می باشد و بافت قدیمی نیز کم کم در حال تخریب و باز سازی می باشد و در کل با افزایش روند تخریب و نوسازی و بازسازی روستا در حال تبدیل شدن به یک بافت نوسازی شده می باشد.
در هرصورت آنطور که به نظر می رسد کلمه نشل به معانی مختلفی از قبیل قلاب ماهیگیری یا دوختن دو چیز یا دو شئی به همدیگر و یا پختن گوشت بدون استفاده از دیگ و ابزار لازمو یابرگرفتن گوشت از دیگ بدون استفاده از کفگیر یا قاشق و یابه دست گرفتن عضوی از بدن حیوانات و خوردن گوشت آنراو یابرون آوردن انگشتری از دست و شستن آنراو یاگزیدن مار کسی را و امثال این معانی که در کتب لغت فارسی و عربی زیاد یافت می شود ولی به نظر نمی رسد برای نامگذاری روستا از این معانی بهره گرفته شده باشد . البته نقل قولی نیز در بین اهالی نشل معروف می باشد که در زمانهای بسیار قدیم یعنی زمانی که روستا شکل گرفت و می خواستند برای آن نامگذاری کنند در محل نه نفر فرد لنگ (شل) زندگی می کردند و از اینرو نام روستا را نه شل (نشل) گذاشتند که این قول چندان معقول و منطقی به نظر نمی رسد و بیشتر به یک داستان شبیه است در هر صورت این نامگذاری بی دلیل و بی منطق نمی باشد و حتما از یک دلیل و برهانی یروی می کند که ما از آن بی خبریم.
روستای نشل در منطقه ای معروف به بالا کوه بندپی قرار دارد که البته الان جزء آمل شده است و در بین روستاههای بالاکوه بزرگترین و پر جمعیت ترین روستا می باشدو علاوه بر جاده ارتباطی بالا که برایتان شرح دادم دو جاده ارتباطی دیگر نیز دارد که یکی از آن جاده ها از روستاههای ناردشت و برزو دشت و اندوار می گذرد و در نقطه ای به دو شاخه تقسیم می شود که یک شاخه پس از گذر از جنگل سیاه بیشه به جاده هراز وصل می شود و شاخه دیگر پس از گذر از روستاههای – تیرون و شه کلا و چند روستای دیگر در منطقه پنجاب به جاده هراز وصل می شود و جاده دیگر از گلوگاه بندپی آغاز می شود و پس از گذر از چندین روستا ی جنگلی و کوهستانی در منطقه جنگلی پریجا (پرتاس) در نهایت از روستای گریوده می گذرد و به روستای نشل متصل می شود البته این جاده به دلیل طولانی بودن کمتر مورد استقبال قرار می گیرد و راه اصلی و پر تردد محلیها همان جاده مسیر پنجاب می باشد.
روستای نشل بسیار سرسبز و خرم می باشد و از جاذبه های تفریحی و دیدنی بسیار بالائی برخوردار است و از جمعیت نسبتا بالائی برخوردار است و در مسیر ارتباطی خو دبا روستاههای زیبای دیگری نیز همسایگی دارد که عبارت از پردمه و خرم و گریوده و ورزنه و نار دشت و برزو دشت و اندوار و تیرون و شه کلا و…… می باشد که هر کدام از این روستاهها خود بسیار زیبا و پر جاذبه می باشند
زبان مردم روستا همان زبان مردم مازندران یعنی طبری ( گیلکی) به اصطلاح خودمان می باشد منتها با برخورداری از لهجه خواص خودش که خصوصیت زبان گفتاری همه مردم استان است و گاه دو روستائی که از نظر مرز جغرافیائی بسیار به هم نزدیک می باشند از لهجه متفاوتی برخوردارند.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
روستای دیدنی و زیبای فوشه در فومن گیلان
یکی از روستاهای زیبای ایران که در منطقه خوش آب و هوا و در استان گیلان واقع شده است روستای فوشه در شهرستان فومن است. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی کامل این روستا خواهیم پرداخت. قطعا شما هم می توانید این روستا را بین مقاصد خود برای سفر بعدی که به شمال کشور خواهید داشت قرار دهید.
این روستای زیبا در قلعه رودخان قرار دارد و هر ساله میزبان مسافران و گردشگران متعددی میباشد. اگر از سمت فومن به سمت قلعه رودخان به راه بیفتید بعد از گذشت از بازار قلعه رودخان به تابلویی با عنوان روستای فوشه میرسید که نظر هر گردشگری را جلب مینماید.
به گزارش میز ایرانگردی خبرگزاری دانا، این روستا دارای چشم انداز‌های طبیعی بسیار زیبایی میباشد که چشم‌ها را به خود خیره میکند.مساحت کلی این روستا ۸۲کیلومتر مربع است که در جنوب غربی شهر فومن و در همجواری قلعه رود خان واقع شده است.
فوشه از جنوب و جنوب غربی به ارتفاعات کوهستانی وجنگل‌های زیبا و از سمت شرق به روستای حیدرآلات و قلعه رود خان ختم میشود.این روستا با توجه به فواصل زیاد خانه‌های مسکونی و پراکندگی آنها به روستای خطی شبیه شده است.
در مسیر راه رودخانه ای دیده میشود که در کنار کوهستان جاری است و منظره ای زیبا و بکر را خلق کرده است.بافت‌های سنتی که در اطراف جاده قرار گرفته اند نیز زیبایی این منطقه را دوچندان کرده و جلب نظر مینماید.
ارتفاع سطح این روستا از سطح دریا ۱۷۵ متر و در مناطع بالاتر ۳۷۰متر می‌باشدکه در ارتفاعات به دو هزار و هشتصد متر هم میرسد.وجود پوشش گیاهی و جنگلهای بکردر کنار ارتفاعات کوهستانی و همچنین باغات چای بر زیبایی این روستا افزوده است. این روستا شامل ۲۰۰ خانوار میباشد که شغل اکثر آنها چای کاری،دامداری،پرورش کرم ابریشم و همچنین برنج کاری میباشد.
فوشه دارای محله‌های کوچکی به نامهای مشه، جراویر،نظرآلات، سله، توت باغ، عبدالله روبار، فوشه، لیلی سرا،اسپی سیکین، شاویزن، خرنش للکی پرده سر و ولی نایه بوده که هر کدام از این محلات دارای زیبای خاص خود میباشند.
وجود جنگلهای زیبا ،بکر و دیدنی در حاشیه رودخانه، جنگل و مرتع به نامهای کله ماسون، دریا لات، ریحانه،شهرگاه و بقعه متبرکه آقا شیخ جمال که در میان جنگلهای فوشه و در کنار رودخانه ای که درختان شمشاد آن را احاطه کرده اند قرار دارد که علاوه بر اینکه مکانی زیارتی محسوب میشود ،محیط بسیار زیبایی برای کوهپیمایی عمومی به شمار می‌آیند، اسکاسون،انار دشته، لیسندی و غار خون فوشه از دیگر مکان‌های دیدنی این روستا به شمار می‌ایند.
غارخون فوشه با دهلیز‌ها و دالان‌های متعدد از غارهای دیدنی استان گیلان به شمار میاد که در قلب جنگلهای فوشه قرار دارد.”خون” در زبان محلی به چشمه گفته میشود و به دلیل وجود چشمه‌ها در کنار غار این اسم بر روی آن نهاده شده است. ارتفاعات برنا،خون، دزدبن، دایلسر، مناره کل و تیکاو از مناطق دیدنی روستای فوشه هستند که استقبال زیادی را در میان کوهنوردان دارد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
دریاچه مهارلو؛ دریاچه ای در شهر شعر
دریاچه مهارلو شاید یکی از مهجورترین دریاچه ها در ایران باشد. شاید خود مردم استان فارس نیز ندانند در شهرستان سروستان این استان دریاچه ای به نام مهارلو وجود دارد. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی و بررسی این دریاچه خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
دریاچه مَهارلو واقع در شهرستان سروستان، از دریاچه‌های استان فارس ایران است. نامهای دیگر این دریاچه عبارتند از: مهلو، مهلویه و ماهلویه، نام قدیمی: جنکال، یا دریاچه نمک. یکی از شگفتی‌های دریاچه مهارلو تغییر رنگ آن به رنگ قرمز میباشد. سایت آسمونی در ادامه این مقاله اطلاعات جامع و کاملی در مورد دریاچه مهارلو عنوان می کند
نام این دریاچه، برگرفته از نام روستای مهارلو از توابع شهرستان سروستان است که در مجاورت آن قرار گرفته است و این روستا در بخش ساحلی دریاچه واقع است.
این دریاچه با ابعاد ۱۰×۶ در ۲۳ کیلومتری و وسعت ۲۵ هزار هکتاری جنوب شرقی شهر شیراز و در باختر دریاچه بختگان قرار گرفته‌است. دریاچه مهارلو خاوری‌ترین بخش جلگه شیراز است. مهارلو دارای آبی بسیار شور است و در فصل‌های خشکی یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به‌شمار می‌آید. فرآوری نمک از این دریاچه توسط مجتمع استحصال نمک وابسته به پتروشیمی شیراز انجام میشود.
دو رودخانه فصلی «سلطان‌آباد» و رودخانه خشک دریاچه مهارلو را تغذیه می‌کنند. آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمت‌های غربی و شمالی وارد این دریاچه می‌شوند. مهمترین گونه پرنده این دریاچه فلامینگو است. تنجه، اردک سرسبز، مرغابی، آبچلیک، چوکا و آنقوت به عنوان دیگر پرندگان دریاچه مهارلو هستند. از این دریاچه برای تهیه نمک صنایع استان فارس هم استفاده میشود.
در سال ۱۳۸۵ خ. با تصویب هیأت وزیران، دریاچه مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقه نمونه گردشگری ایران برگزیده‌شده‌است. مهارلو، بکت، برمشور، قنبری، هزاردره، انجیره و از روستاهای گردشگری پیرامون این دریاچه هستند. از کوه‌های مشرف به دریاچه می‌توان به کوه قلعه گریخته، کوه شرقی و کوه شمالی اشاره کرد.
طی دوره‌ای در سال ۱۳۸۵ خ. پرواز بالگردها بر فراز این دریاچه ممنوع شد.
خشکی
در خشکسالی سال ۱۳۸۷/۲۰۰۸ حدود ۹۰ درصد دریاچه «مهارلو» خشک شد و از این دریاچه به غیر از نیزارها و تالاب‌های اقماری چیزی به‌جا نماند. در پی این خشکسالی از جمعیت ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار قطعه‌ای پرنده فلامینگو در دریاچه مهارلو در سال ۱۳۸۷ خورشیدی تنها حدود ۵ هزار فلامینگو باقی ماند.
پایین آمدن سطح آب دریاچه و به تَبَع آن افزایش شوری آب سبب میشود که شرایط برای رشد یک نوع جلبک که «کشند قرمز» نامیده میشود، مهیا شود.
این جلبک‌ها نسبت به شوری آب مقاوم بوده و هر قدر که شوری آب افزایش یابد، رشد این جلبک‌ها بیشتر میشود.
هنگامی که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رود، به صورت لایه‌ای قرار می‌گیرند و مانع از تبادل هوا با آب شده و در نتیجه میزان اکسیژن کاهش می‌یابد که در این شرایط اقدام به تولید سم‌هایی می‌نمایند که سبب از بین رفتن حیات جانداری به نام «آرتمیا» می‌شوند.
آرتمیا نوعی خرچنگ بسیار کوچک است که تنها ۳ تا ۴ میلی‌متر طول دارد و یکی از مهمترین غذاها برای لاروی ماهیان است.
دریاچه مهارلو به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز، یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی نیز محسوب میشود.
دریاچه مهارلو در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز و غرب دریاچه بختگان در استان فارس واقع شده است .
این دریاچه در ارتفاع ۱۴۶۰ متری از سطح دریا قرار دارد و دارای آبی بسیار شور است. حداکثر عمق این دریاچه ۳ متر است و به همین دلیل میزان تبخیر آن بالاست که این امر سبب میشود بخشی از بستر دریاچه با قشری از نمک پوشانده شود البته وجود رسوبات گچی سازند ساچون و دو گنبد نمکی واقع در شرق این دریاچه، در شوری بی‌اندازه آن نیز تأثیر به سزایی دارد.
آب این دریاچه از نوع کلرید سدیم- منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشکی یکی از معدن‌های بزرگ نمک ایران به شمار می‌آید.
مساحت این دریاچه در فصول مختلف سال متفاوت است و تابع ریزش‌های جوی میباشد.
منبع تغذیه دریاچه مهارلو علاوه بر بارش‌های جوی، سه رودخانه نوبه‌ای خشک، حمزه و سروستان و روان‌آب‌های کوه‌های مجاور هستند که از شمال غربی و جنوب شرقی به این دریاچه می‌ریزند.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
دریاچه مارمیشو؛ در سایه ارومیه
معمولا همه ما از استان آذربایجان غربی نام یک دریاچه را می دانیم و آن هم ارومیه می باشد. اما این استان دارای دریاچه زیبایی است که مارمیشو نام داشته و دارای گونه های جانورزی و گیاهی ارزشمندی نیز می باشد. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی کامل این دریاچه خواهیم پرداخت.
اگرچه این روزها شنیدن نام دریاچه، اسم ارومیه را در خاطرها متبادر میکند، اما در این استان زیبا، دریاچه‌ای آرام گرفته که از نگاه بسیاری از گردشگران پنهان مانده است. دریاچه زیبا مارمیشو در چهل پنج کیلومتری غرب ارومیه و در دره‌ای در نزدیکی مرز ایران و ترکیه زیستگاه بسیاری از جانوران و گونه‌های گیاهی ارزشمند است. برای دیدن دریاچه نیلی رنگ مارمیشو باید به میانه کوهستان‌های این شهرستان در نزدیکی مرز ایران و ترکیه سفر کنید.
مسیر شما از حاشیه رودخانه زیبای نازلوچای در غرب شهر ارومیه می‌گذرد و در میان راه از روستاهای پسان، بانی و هلانی می‌گذرید و به روستای مارمیشو میرسید. مسیر جاده در دره زیبایی قرار گرفته که خود از منظره کوهستانی خاصی برخوردار است.
در روستای مارمیشو با پیدا کردن زیارتگاه پیر خراسانی و ادامه دادن مسیری سنگلاخی اما زیبا می‌توانید به دریاچه مارمیشو برسید. دریاچه‌ای ۵ هکتاری با عمق ۵۰ تا ۶۰ متر که قزل آلاهای بومی‌اش در میان مردم منطقه شهرت دارند. رودخانه نازلوچای از کوه‌های بایبون و ستاره لوند سرچشمه می‌گیرد و در نهایت به تنگه‌ای بسیار سرسبز و دیدنی میرسد.
پیدایش دریاچه را به ناآرامی‌های درون زمین نسبت می‌دهند، به نحوی که براثر زلزله و ریزش کوه مسیر آب مسدود و ضمن تشکیل دریاچه‌ای، اکنون به وضعیت فعلی درآمده است. به روایتی، دریاچه نام خود را از نام رهبر مسیحیان ساکن منطقه به نام “بنیامین مارشیمون” گرفته که به عنوان رئیس روحانی جلوها در سنوات ۱۲۰۰ (ه.ش) در آن منطقه می‌زیسته و در ۲۵ اسفندماه ۱۲۹۶ به دست “اسماعیل آقاسمکو” به قتل رسیده است. در کتاب نگاهی به آذربایجان غربی نوشته “افشار سیستانی” از آن به ماربیشو نیز یاد شده است. مساحت تقریبی دره در حدود ۵ هکتار است و از جنوب به قلل سی‌تاو، قایدوک، و چال، از شمال به کوه “بایدوست”، از غرب به روستای مخروبه “دری”، و از شرق به روستاهای “بانی” و “پسان” منتهی میشود.
در طول رودخانه تا دریاچه علاوه بر انواع و اقسام درختان جنگلی، درختان بید به عنوان حفاظ طبیعی، دور دریاچه را فرا گرفته‌اند. در پوشش جنگلی علاوه بر درختان بید و وفور درختان گردو در اطراف روستاها و منطقه، درختان بلوط، بنه، عناب، گلابی، زالزالک، بادام، گز، صنوبر و سایر درختچه‌ها جلوه‌ای از سرسبزی را به طبیعت منطقه بخشیده‌اند تا در میان انواع مختلف گون مکان مناسبی برای پرورش زنبور عسل و جذب زنبورداران فراهم آورند. اما از گونه‌های گیاهی آن باید از خارشتر، گزنه، زنبق، لاله کوهی، شیرین‌بیان، خشخاش، پیاز کوهی، بومادران، کاسنی، آویشن، کنگر و غیره نام برد.
حیات جانوری آن به دو دوره تقسیم شده است به نحوی که در وضعیت فعلی از خرس، روباه، گرگ، خرگوش نام می‌برند. حال اینکه قبلاً به زکوهی، گراز و پلنگ نیز جز جانوران منطقه بوده است. از پرندگان نیز باید به کبک، شاهین، بلدرچین و غیره اشاره نمود. ماهی قزل‌آلا، ماهی سفید و سمور از جمله آبزیان فراوان دریاچه بوده‌اند که با باز شدن پای آدمیزاد و صید بی‌رویه آن اکنون با کاهش جدی روبه‌رو هستند. شاید دیگر از سمورها خبری نباشد. در نظر داشته باشید محیط دریاچه آرام بوده و برای ماهیگیری بسیار مناسب است، بنابراین در لیست لوازم مورد نیاز به سفرتان می‌توانید، وسایل ماهیگیری را نیز اضافه کنید.
این منطقه به دلیل داشتن گیاهان متنوع، برای پرورش زنبور عسل نیز بسیار مناسب است، عسل آن بسیار مرغوب بوده و عطری از گل‌های وحشی را در خود دارد. یکی از جالب‌ترین مناظری که در این سفر خواهید دید، چادرهای ایلات و عشایر است که در این منطقه اتراق کرده‌اند. آشنایی با نحوه زندگی عشایر بسیار جذاب است، که در کنار بازدید از دریاچه و دیدن مناظر اطراف آن، می‌تواند خاطره‌انگیز باشد.
اگر کمی خوش‌شانس باشید ممکن است در بین راه گذرتان به زنبورداران این منطقه بخورد و این فرصتی است تا بتوانید طعم واقعی عسل طبیعی را به سفره‌تان هدیه کنید. اطراف دریاچه را درختان انبوهی فراگرفته که همچون حلقه‌ای سبزرنگ می‌درخشد که در فصل بهار و تابستان سراسر سبز و در پاییز یکپارچه رنگین میشود و صحنه‌ای را به وجود می‌آورد که کمتر جایی می‌توانید مشابه آن را ببینید.
اگر هم کمی بیشتر اهل هیجان و ماجراجویی باشید، می‌توانید چادر مسافرتی خود را بردارید و چند روزی را در دل این طبیعت زیبا و در همسایگی عشایر مهمان‌نواز و دوست‌داشتنی بگذرانید، ولی به خاطر داشته باشید به عنوان یک طبیعت دوست اهل سفر به محیط زیست اطرافتان آسیب نرسانید و در طبیعت هیچ چیز را به جای نگذارید به جز رد پایتان.
در کنار بازدید و اتراق در کنار دریاچه مارمیشو می‌توانید از آبشار زیبایی که در نزدیکی دریاچه و در مسیر رودخانه نازلوچای قرار گرفته است، دیدن کنید. آبشار نیز مارمیشو نامیده میشود، این آبشار فصلی است و در فصل بارندگی از میان صخره‌های کوه‌های اطراف رودخانه نازلوچای به آن می‌ریزد.
میسر دسترسی به دریاچه مارمیشو
از هرکجای ایران که زندگی می‌کنید، ابتدا خود را به ارومیه رسانده و از میدان مدرس در این شهر مسیر انهر را در پیش بگیرید. با طی حدود چهل پنج کیلومتر به سمت غرب و با عبور از روستاهای زیبای پسان، بانی و هلانی به روستای زیبای مارمیشو میرسید. دریاچه در نزدیکی شما قرار دارد، از محلیها بخواهید شما را راهنمایی کنند.
بهترین فصل برای بازدید از دریاچه ارومیه
فصل تابستان برای بازدید از دریاچه مارمیشو، که در منطقه کوهستانی واقع شده و در دره قرار گرفته است، بهترین فصل مناسب برای بازدید است. بهتر است در برنامه‌ریزی از بازدید این دریاچه و منطقه اطراف آن در فصل زمستان خودداری کنید.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
چشمه میشی؛ خنک ترین و پرآب ترین!
چشمه میشی یکی از پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس بوده که آن را چشمه “بشو” نیز می‌نامند. در این مطلب در اصفهان تور قصد داریم به معرفی این چشمه زیبا،دیدنی و چشم نواز بپردازیم. با ما همراه باشید.
چشمه میشی چشمه‌ای همیشگی و از مهمترین چشمه‌های منطقه سی‌سخت به شمار می‌رود که در امتداد دره‌ای طولانی با شیب نسبتاً تند روان است. جویبار پرآب و سپیدرنگ آن همچون رشته‌های مروارید زینت‌بخش دره‌ای است که آب‌چشمه را به زمین‌های کشاورزی پایین دست آن می‌رساند.
میشی علاوه بر تأمین آب شرب شهر سی‌سخت، تأمین کننده آب کشاورزی باغات سیب و انگور و گردوی سی‌سخت و روستاهای پایین دست است. آب زلال و گوارای آن خستگی هر رهگذری را از تن خارج میکند.
سردی آب این چشمه به حدی است که تا فاصله ۸۰۰ متری از محل جوشش نمی‌توان دست را در آن نگاه داشت. در اسطوره‌ها آمده است که کی خسرو به امیر اهورامزدا در این چشمه سر و تن بشست و در غاری آرامید.
چشمه در دره‌ای جاری است که اگر کمی چشم بچرخانید و آن سوی دره را نگاه کنید، صخره‌های سنگی و بلند و زیبای آن وسوسه‌تان میکند که از آنها بالا بروید. این صخره‌ها که در زمستان پوشیده از برف هستند، در تابستان فرصت خوبی برای صخره نوردی به شما می‌دهند.
مردم محلی به چشمه میشی، چشمه بشو هم می‌گویند. در کتاب‌های تاریخی هم که جستجو کنید می‌بینید که منطقه دنا را با نام همین چشمه می‌شناختند. چشمه میشی یا بشو البته با افسانه‌های کهن از سلسله کیانیان و دوره کیخسرو شاه نام آورش گره خورده است.
آن گاه که شاه کیخسرو به دستور اهورامزدا در همین مکان می‌بایست غسل می‌گرفت و تاج شاهی را به جانشین خود لهراسب می‌داد و همان شد که چشمه “بشو” نام گرفت.
چشمه میشی در فاصله پنج کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت، مرکز شهرستان دنا قرار گرفته است.
مسیر دسترسی به چشمه میشی
از یاسوج با طی مسیر ۳۵ کیلومتری به سمت شمال غرب، به سی سخت میرسید، شهری که مرکز شهرستان دنا است و جاذبه‌های تفریحی و طبیعی زیبایی را در خود جای داده است. از سی سخت مسیر چشمه میشی را در پی بگیرید. مسیری که تنها با طی ۵ کیلومتر شما را به چشمه می‌رساند. چند کیلومتر اول این جاده آسفالته است، در انتهای مسیر آسفالته رستوران و کافه‌ای برای پذیرایی از مسافران و گردشگران وجود دارد. پس از آن باید مسیر جاده شوسه را دنبال کنید تا به چشمه برسید. همچنین در بالادست این نقطه و بر بلندی‌های جنوب جاده، آبگیر زیبایی در دامنه کوه‌های برف پوش شکل گرفته که دریاچه کوه گل نامیده میشود.
بهترین فصل برای بازدید از چشمه میشی
بهار چشمه میشی، سرشار از جریان و سر زندگی است، اما خنکای هوای تابستانی در این منطقه و صخره‌هایی که انتظار شما را می‌کشند، تابستان را به عنوان بهترین فصل برای بازدید از این چشمه پیشنهاد می‌کنند.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
جنگل ابر شاهرود؛ راه رفتن روی ابرها
شاید شما هم در رویاهایتان به راه رفتن روی ابرها فکر کرده اید. در سفر به جنگل ابر شاهرود می توانید بدون این که به قول معروف جان به جان آفرین تسلیم کنید روی ابرها راه بروید. با ما در اصفهان تور همراه باشید.
راه رفتن روی ابرها رویایی دست نیافتنی به نظر میرسد، اما با سفر به جنگل ابر می‌توان بدون جدا شدن روح از بدن میان ابرها راه رفت، خوابید و بر ابرها سوار شد. با کجارو همراه باشید تا با این جنگل رویایی بیشتر آشنا شویم.
جنگل ابر شاهرود قسمتی از قدیمی‌ترین و زیباترین جنگلهای هیرکانی با گونه‌های گیاهی و جانوری نادری است که آن را به یکی از ارزشمندترین و زیباترین نقاط کشور بدل کرده است. این جنگل که با ۳۵ هزار هکتار وسعت در ادامه جنگلهای سرسبز شمال کشور قرار گرفته، به دلیل اینکه در اغلب مواقع فضای این جنگل را اقیانوسی از ابر فراگرفته به جنگل ابر شهرت یافته است.
جنگل ابر در ۵۰ کیلومتری شمال‌شرق شاهرود، در مسیر جاده شاهرود به آزادشهر، استان گلستان و در روستای ابر قرار دارد. در این جنگل ابرها آن‌قدر به درخت‌ها نزدیک‌اند که به نظر میرسد جنگل روی ابرها سوار است. می‌توان خیال را میان ابرها پرواز داد و تا چشم یاری می‌دهد به مناظر سرسبز آن خیره شد. به باور بسیاری از گردشگران این جنگل یکی از زیباترین چشم‌اندازهای طبیعت ایران محسوب میشود.
جنگلهای هیرکانی یکی از منحصربه‌فردترین نوع جنگلها در دنیا هستند که همچون نوار سبزی بر شیب‌های شمالی جبال البرز قرار گرفته و سواحل جنوبی دریای خزر را می‌پوشانند. این ناحیه از حوالی آستارا در شمال‌غرب تا حوالی جنگل ابر در شرق ایران ادامه می‌یابد.
جنگلهای هیرکانی که از دوران ژوراسیک به جای مانده‌اند، ۳٫۷ میلیون هکتار پوشش جنگلی ایران را تشکیل می‌دادند که هم اکنون این مقدار به ۱٫۸ میلیون هکتار تقلیل یافته است. قدمت این جنگلها که جزو بقایای دوران سوم زمین‌شناسی هستند، از یک سو و وجود ۸۰ گونه گیاهان چوبی به همراه گونه‌های گیاهی بسیار نادری مانند راش، بلوط، توسکا، نارون، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار و… سفر به ناحیه‌ای شگفت‌انگیز را نوید می‌دهند. درختان سوزنی برگ در جنگلهای این ناحیه در کنار درختان پهن‌برگ قد برافراشته‌اند که این امر در تنوع گونه‌های جانوری جنگل ابر تأثیر گذاشته است. می‌توان گفت ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا، پایین بودن درجه حرارت در فصل گرما و وجود چشمه‌سارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع از شاخصه‌های این جنگل است. میزان نزولات جوی در این منطقه بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر و متوسط حداکثر دما ۲۰ و حداقل دما شش درجه سانتی‌گراد است. این ترکیب اکوزیستی بی‌نظیر طی میلیون‌ها سال، ذره‌ذره و به زحمت توانسته زیست‌بومی بیافریند، که امروزه غنای آن، این جنگل را در شمار ذخایر زیستی ارزشمند کره زمین قرار دهد. جنگل ابر از سه نظرگاه برای جهانیان اهمیت دارد، نخست آنکه این جنگل قسمتی از جنگلهای باستانی هیرکانی است و گیاهان دارویی کم‌نظیری دارد، دوم آنکه اکوتن این ناحیه دارای اهمیت است؛ یعنی جنگل ابر مرز میان دو اکوسیستم منطقه نیمه‌بیابانی و جنگلی است. به‌طوری که می‌توان در جنگلهای این ناحیه درختان سوزنی‌برگ را در کنار درختان پهن‌برگ دید که این امر در گونه‌های جانوری هم تأثیرگذار بوده است و سومین دلیل جغرافیای خاص منطقه است که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده است، به‌طوری که شاهد تشکیل اقیانوس ابر در این منطقه هستیم که پدیده کم‌نظیری در دنیا محسوب میشود.
افزون بر زیبایی طبیعی، مشخصات کم‌نظیری مانند وجود گونه‌های متفاوت گیاهان چوبی به همراه گونه‌های گیاهی بسیار نادری مانند راش، بلوط، توسکا، نارون، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار و مانند آنها این قابلیت را پدید آورده که این اراضی همچون موزه‌ای زنده برای جذب گردشگران داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرد. بخشی از گردشگران خارجی این منطقه، گیاه‌شناسانی هستند که برای دیدن گونه‌های نادر گیاهی موجود در جنگلهای هیرکانی به ایران می‌آیند و دسته دوم، گردشگران عمومی هستند که اغلب از کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه می‌آیند.
جنگل ابر در محلی واقع است که از ضخامت کوه‌های البرز کاسته میشود و ابرهای گرفتار در پشت این دیواره از لابه‌لای دره‌ها به سمت جنوب سرازیر می‌شوند؛ به همین خاطر تقریبا از بعدازظهر تا نیمه‌های شب با سرد شدن هوا چنان مینماید که جنگل روی ابرها سوار شده است. مجاورت دو ناحیه کم فشار و پرفشار (دشت گرگان و منطقه ابر) باعث شده هر وقت زمین انرژی می‌گیرد ابرها جابه‌جا شوند و چنین به نظر میرسد که ابرها از آسمان به زمین می‌آیند. این اتفاق منطقه ابر را دگرگون کرده است.
از گونه‌های جانوری این منطقه می‌توان خرس قهوه‌ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش کل و بز، شوکا و مار و از پرندگان کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول را نام برد.
بهترین فصل برای بازدید از جنگل ابر
بهترین زمان برای بازدید از جنگل ابر از اواخر فروردین ماه تا مهرماه است، اگرچه این جنگل زیبا و منحصربه‌فرد در همه اوقات سال دیدنی و فرح‌بخش است.
دسترسی به جنگل ابر
برای رسیدن به جنگل ابر باید از شاهرود یا شهر بسطام وارد جاده شاهرود-آزادشهر شده و از آنجا وارد راه فرعی شوید که به سمت روستای ابر می‌آید. از آنجا تا جنگل ابر نیز راه زیادی نیست. ضمن اینکه راه دسترسی دیگری از استان گلستان نیز وجود دارد.
۱-برای سفر به جنگل ابر می‌توانید از تورهای معمولا دو روزه داخلی که تقریبا هر هفته گردشگران را برای سفر روی ابرها به این منطقه می‌برند، استفاده کنید. اگر تنها به ۲-جنگل سفر کردید، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:مناطق جنگلی به قدر زیبایی‌شان می‌توانند خطرناکهم باشد. وجود حیوانات وحشی، دید کم در صورت وجود مه و ابر در منطقه، مناطق صخره‌ای و صعب‌العبور که در جنگلها به وفور یافت می‌شوند و تنگه‌ها و آبشارهای بلند، لزوم وجود یک برنامه‌ریزی دقیق را تأیید میکند.
۳-درست کردن آتش در جنگل برای دور کردن حیوانات وحشی کار مناسبی است، ولی هیچ گاه خاموش کردن کامل آتش را از یاد نبرید.
۴-استفاده از امکانات مناسب جهت‌یابی مانند نقشه با اشل مناسب، قطبنما و به ویژه دستگاه جی‌پی‌اس مانع از سردرگمی شما در میان جنگل میشود.
۵-اگرچه پیمودن مسیر بدون راهنما، امروزه تفریح مورد علاقه بسیاری از گردشگران و کوهنوردان است، حتی‌الامکان این نکته را در نظر داشته باشید که گرفتن اطلاعات از محلیها می‌تواند کمک بزرگی باشد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
تنگه راگه؛ یک ماجراجویی جذاب
دره ها و تنگه ها همیشه یکی از جاذبه های طبیعی دیدنی در ایران و جهان هستند. در این مطلب در اصفهان تور تنگه راگه را به شما معرفی خواهیم کرد که یکی از زیباترین و دیدنی ترین تنگه های ایران به شمار می رود.
راگه دره‌ای منحصر به فرد است که وقتی به آن وارد می‌شوید انگار به یک فیلم ماجراجویانه قدم گذاشته‌اید. رودخانه دائمی گیودری هزاره‌هاست که برای تراشیدن صخره‌هایی به این زیبایی و عظمت تلاش میکند.
در دل تنگه که راه می‌روید، از دل صخره‌ها و آب رودخانه گیودری عبور می‌کنید. بر بلندای دره که می‌ایستید تا چشم کار میکند سرزمین‌های بکر و آرام می‌بینید. خیلی‌ها تنگه راگه را بهشتی در دل کویر می‌دانند.
کرمان استانی ست پهناور که به دلیل شرایط اقلیمی‌اش جاذبه‌های گردشگری، اکوتوریسم، ژئو توریسم و طبیعت گردی زیادی را در خود جای داده است. دره راگه یکی از همین زیبایی‌های طبیعی ست که برخی آن را از حیث پتانسیل‌های طبیعت گردی همسنگ دشت کلوتهای شهداد در این استان می‌دانند. دره یا تنگه راگه که در نزدیکی شهر رفسنجان واقع شده است، در حدود ۲۰ کیلومتر طول دارد و عمق آن به ۸۰ متر نیز میرسد
بر دیواره‌های تنگه، سنگ‌ها و ساختارهایی به شکل‌های بسیار زیبا وجود دارند که مانند سنگ تراشیده‌های تمدن‌های باستانی به نظر می‌رسند. در کناره صخره‌های زیبا و خیره کننده، عبور رودخانه‌ی همیشه جاری گیودری از میان تنگه، راگه را به محلی الهام بخش تبدیل میکند.علاوه بر تمام زیبایی‌هایی که دره در خود دارد، تماشای آسمان کویر در شب از دیگر جاذبه‌های گردشگری این منطقه است. در حال حاضر دره راگه مکانی برای حضور برخی از تورهای رصد آسمان و دره نوردی و کوهنوردی است. راگه که در کنار ژئو پارک جهانی قشم و ژئو پارک ارس، سومین ژئو پارک ایران است که علاوه بر زیبایی‌های زمینی‌اش، آسمانی پرستاره و مبهوت کننده نیز دارد که آن را به محلی مناسب برای آسترتوریسم یا گردشگری نجوم تبدیل میکند.
حیات وحش دره راگه در منطقه منحصر به فرد است و شامل پرندگانی مانند عقاب، دراج و کبک میشود. در طول مسیر پیاده روی در تنگه راگه اگر خوش شانس باشید می‌توانید حفره‌های موجود در قلب صخره‌ها را که آشیانه عقاب است ببینید. این دره با منطقه حفاظت شده بدوئیه که پناه گاه آهو در استان کرمان محسوب میشود تنها چند کیلومتر فاصله دارد و وجود این حیوان نیز در منطقه توسط افراد محلی گزارش شده است.
بهترین فصل برای بازدید از تنگه راگه
فصل بهار و پاییز آب و هوای به نسبت معتدل‌تری به این دره کویری می‌بخشند و از آن روی سفر در این دو فصل با آرامش بیشتری همراه خواهد بود.
مسیر دسترسی به تنگه راگه
از تهران سفری تقریباً ۱۰ ساعته به رفسنجان خواهید داشت. پس از آن مسیر رسیدن به دره راگه مطابق زیر خواهد بود:
آدرس اول: از رفسنجان به سمت روستای ناصریه حرکت کرده و از آنجا با پیمودن ۸ کیلومتر به سمت غرب و پس از کمی تغییر ارتفاع به ژئو پارک دره راگه خواهید رسید. (سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان) رسیدن به رفسنجان وارد لاین جنوبی جاده کمربندی رفسنجان شده و پس از رد شدن از فرودگاه رفسنجان وارد جاده خاکی سمت راست می‌شوید. این جاده به روستاهای محمد آباد, علی آباد و رحمت آباد می‌رود. از این نقطه تا دره راگه بیست و هفت کیلومتر راه در پیش است. بعد از عبور از این جاده خاکی به مبدأ پیمایش دره میرسید.
از آنجا که تنها چند سال از معرفی این منطقه به گردشگران می‌گذرد برای اطمینان از صحت مسیرها حتماً از راهنمایی‌های محلی کمک بگیرید.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
آلاشت؛ زیبایی وصف ناشدنی
در این مطلب در اصفهان تور به معرفی یکی از بهترین مقاصد طبیعت گردی خواهیم پرداخت. این منطقه یکی از زیباترین مناطق در ایران به شمار می رود و قطعا می تواند دیدن آن و سر کردن ساعاتی در آن می تواند لذت بخش باشد.
آلاشت با طبیعتی وصف ناشدنی، در ارتفاعات سوادکوه مازندران، یکی از بهترین مقاصد برای طبیعت گردی است. با سفر به آلاشت می‌توانید از طبیعت بی‌نظیر و سیل ابرها، جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی و رصد آسمان لذت ببرید. با کجارو همراه باشید.
زندگی میان ابرها شاید یک تصویر و خیال رمانتیک باشد که برای بسیاری از شهری‌ها، حتی تصورش هم ناممکن است، اما در پهنه وسیع و کوهستانی مازندران، ییلاقات کوچک و بزرگی قرار دارند که این ابرهای سیال هر روز مهمان کوچه‌هایشان است.
یکی از این ییلاقات مه‌آلودشمالی، آلاشت است؛ از توابع سوادکوه با قدمتی ۳۰۰ ساله که در بیشتر ساعت‌های روز و ماه‌های سال، گذرگاه ابرهای پراکنده و مرطوب است.
آلاشت، یکی از روستاها و یا به تعبیری شهرهای کوچک زیبای مازندران است که کمتر از آنچه می‌بایست، کسی به آن سفر میکند، اما این شهر زیبا، هم تاریخ دارد و هم طبیعت. آلاشت پهنه‌ای سبز و مرتفع است، که شما را در ارتفاعی بلند، مهمان ابر و آفتاب و جنگل میکند.
این شهر زیبا و با طراوت با دارا بودن آب و هوای پاک و مفرح کوهستانی، بافت تاریخی به ثبت رسیده در فهرست میراث ملی، بقاع متبرکه امامزادگان، بنای مسجد امام حسین (ع) با معماری منحصر به فرد (۱۳۵۲)، موزه مردم شناسی در ساختمانی با قدمت بالغ بر ۱۵۰ سال، رصدخانه و جاذبه‌های فراوان دیگر یکی از بهترین مقاصد برای تورهای طبیعت گردی و سفری چند روزه به طبیعتی وصف ناشدنی است.
با گذر از جاده پرپیچ‌وخم و سرسبز آلاشت، به یک دوراهی میرسید که یکی از آنها به سمت امامزاده می‌رود و دیگری به روستاهای هلی چال و سواد رودبار. روستای سواد رودبار که در زبان محلی به آن «ساتروآر» می‌گویند، از پایین محله و بالا محله تشکیل شده که شغل اصلی ساکنان آن، دامپروری است. شاید انتخاب نام پارک جنگلی برای ییلاقی که وجود درختان انبوه، اولین ویژگی اقلیمی آن است، انتخاب مناسبی نباشد، اما با این حال، دوراهی ورودی آلاشت به محدوده‌ای میرسد که به آن پارک جنگلی می‌گویند؛ منطقه‌ای بکر و آرام که بیشتر گردشگران، حداقل یک روز در آنجا اتراق می‌کنند. در این جنگل انبوه به دلیل ارتفاع بالایی که دارد، همواره درختان در پوششی از مه فرو می‌روند و منظره‌ای بدیع و رؤیایی می‌آفرینند؛ نمایی که شاید تا به حال تنها در فیلم‌های تخیلی دیده باشید.
بعد از آخرین خیابان بلند آلاشت که به مسجد امام حسين «ع» ختم میشود، پلکانی طولانی شما را به بالاترین نقطه آن می‌رساند که رصدخانه‌ای کوچک در آن بنا شده است؛ بنای گنبدی شکل کوچکی که شب‌ها می‌توانید از دریچه رو به بالای آن، آسمان را رصد کنید؛ البته به شرطی که اگر ابرها، شما و فضای بالا سرتان را احاطه نکرده باشند!
کل مجموعه رصدخانه حاضر بر بالای تپه‌ای به ارتفاع ۵۰ متر قرار گرفته که از ۳ طرف به پرتگاه و از طرف دیگر به دامنه کوه محصور شده است. به همین خاطر تمام رفت و آمدها به رصدخانه و مرکز اداری مجموعه از طریق پلکان و با پای پیاده مقدور است. زمین مجموعه ۳۰۰۰ مترمربع و زیربنای آن ۳۰۰ مترمربع مساحت دارد.
در این مجموعه امکاناتی چون ۲ دستگاه تلسکوپ ۱۴ و ۶ اینچی زیر گنبدی به قطر ۴ متر نصب شده است. از دیگر امکانات مجموعه می‌توان به آسمان نما، ترازوی نجومی، مجموعه کامل نرم افزارها کتب و عکس و پوسترهای اخترشناسی، اتاق رایانه و سالن همایش اشاره کرد. در ابتدای شهر تابلوی مرکز نجوم آماتوری آلاشت شما را به سمت رصد خانه هدایت میکند. جهت هماهنگی و کسب اطلاع بیشتر می‌توانید با شهرداری آلاشت به شماره تماس: ۵۳۳۲۰۸۴- ۰۱۲۴ تماس حاصل نمایید.
بهترین فصل برای بازدید از آلاشت
در فصل تابستان و پاییز زیبایی آلاشت شما را محصور خود میکند، اما اگر دوست دارید در بهترین شرایط آب و هوایی به آلاشت سفر کنید، شهریور ماه و اوایل پاییز بهترین زمان برای این ماجراجویی است؛ در این زمان هم آب و هوا مناسب است و هم طبیعت در اوج زیبایی.
مسیر دسترسی به آلاشت
اگر خودروی شخصی دارید، می‌توانید مسیر جاده فیروزکوه را پی‌بگیرید. فاصله تهران تا آلاشت حدود ۲۳۷ کیلومتر است و تقریباً سه ساعت و نیم طول می‌کشد تا به آنجا برسید. در جاده فیروزکوه بعد از شهر «پل سفید» به دو راهی آلاشت میرسید که در سمت چپ جاده قرار دارد. از این دو راهی تا خود آلاشت حدود ۳۷ کیلومتر را باید در جاده فرعی و پیچ و خم‌هایش برانید تا بعد از ۴۵ دقیقه به آلاشت برسید. نشانه جاده آلاشت غیر از تابلوی راهنمای آن، پلی است که روی آن ماکت یک قطار باری کشیده شده است.
اگر بدون خودرو سفر می‌کنید، می‌توانید با اتوبوس‌های قائم شهر هم خود را به منطقه سوادکوه و دو راهی آلاشت برسانید، مسیری که تقریباً سه ساعت و نیم به طول می‌انجامد و از آنجا به بعد باید مینی‌بوس ماشینی کرایه کنید تا شما را به آلاشت ببرد.
