دریاچه مهارلو؛ دریاچه ای در شهر شعر

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 790 0

دریاچه مهارلو شاید یکی از مهجورترین دریاچه ها در ایران باشد. شاید خود مردم استان فارس نیز ندانند در شهرستان سروستان این استان دریاچه ای به نام مهارلو وجود دارد. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی و بررسی این دریاچه خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

 

دریاچه مَهارلو واقع در شهرستان سروستان، از دریاچه‌های استان فارس ایران است. نام‌های دیگر این دریاچه عبارتند از: مهلو، مهلویه و ماهلویه، نام قدیمی: جنکال، یا دریاچه نمک. یکی از شگفتی‌های دریاچه مهارلو تغییر رنگ آن به رنگ قرمز می‌باشد. سایت آسمونی در ادامه این مقاله اطلاعات جامع و کاملی در مورد دریاچه مهارلو عنوان می کند

نام این دریاچه، برگرفته از نام روستای مهارلو از توابع شهرستان سروستان است که در مجاورت آن قرار گرفته است و این روستا در بخش ساحلی دریاچه واقع است.

این دریاچه با ابعاد ۱۰×۶ در ۲۳ کیلومتری و وسعت ۲۵ هزار هکتاری جنوب شرقی شهر شیراز و در باختر دریاچه بختگان قرار گرفته‌است. دریاچه مهارلو خاوری‌ترین بخش جلگه شیراز است. مهارلو دارای آبی بسیار شور است و در فصل‌های خشکی یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به‌شمار می‌آید. فرآوری نمک از این دریاچه توسط مجتمع استحصال نمک وابسته به پتروشیمی شیراز انجام می‌شود.

دو رودخانه فصلی «سلطان‌آباد» و رودخانه خشک دریاچه مهارلو را تغذیه می‌کنند. آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمت‌های غربی و شمالی وارد این دریاچه می‌شوند. مهمترین گونه پرنده این دریاچه فلامینگو است. تنجه، اردک سرسبز، مرغابی، آبچلیک، چوکا و آنقوت به عنوان دیگر پرندگان دریاچه مهارلو هستند. از این دریاچه برای تهیه نمک صنایع استان فارس هم استفاده می‌شود.

در سال ۱۳۸۵ خ. با تصویب هیأت وزیران، دریاچه مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقه نمونه گردشگری ایران برگزیده‌شده‌است. مهارلو، بکت، برمشور، قنبری، هزاردره، انجیره و از روستاهای گردشگری پیرامون این دریاچه هستند. از کوه‌های مشرف به دریاچه می‌توان به کوه قلعه گریخته، کوه شرقی و کوه شمالی اشاره کرد.

طی دوره‌ای در سال ۱۳۸۵ خ. پرواز بالگردها بر فراز این دریاچه ممنوع شد.

خشکی

در خشکسالی سال ۱۳۸۷/۲۰۰۸ حدود ۹۰ درصد دریاچه «مهارلو» خشک شد و از این دریاچه به غیر از نیزارها و تالاب‌های اقماری چیزی به‌جا نماند. در پی این خشکسالی از جمعیت ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار قطعه‌ای پرنده فلامینگو در دریاچه مهارلو در سال ۱۳۸۷ خورشیدی تنها حدود ۵ هزار فلامینگو باقی ماند.

پایین آمدن سطح آب دریاچه و به تَبَع آن افزایش شوری آب سبب می‌شود که شرایط برای رشد یک نوع جلبک که «کشند قرمز» نامیده می‌شود، مهیا شود.

این جلبک‌ها نسبت به شوری آب مقاوم بوده و هر قدر که شوری آب افزایش یابد، رشد این جلبک‌ها بیشتر می‌شود.

هنگامی که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رود، به صورت لایه‌ای قرار می‌گیرند و مانع از تبادل هوا با آب شده و در نتیجه میزان اکسیژن کاهش می‌یابد که در این شرایط اقدام به تولید سم‌هایی می‌نمایند که سبب از بین رفتن حیات جانداری به نام «آرتمیا» می‌شوند.

آرتمیا نوعی خرچنگ بسیار کوچک است که تنها ۳ تا ۴ میلی‌متر طول دارد و یکی از مهم‌ترین غذاها برای لاروی ماهیان است.

دریاچه مهارلو به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز، یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی نیز محسوب می‌شود.

دریاچه مهارلو در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز و غرب دریاچه بختگان در استان فارس واقع شده است .

این دریاچه در ارتفاع ۱۴۶۰ متری از سطح دریا قرار دارد و دارای آبی بسیار شور است. حداکثر عمق این دریاچه ۳ متر است و به همین دلیل میزان تبخیر آن بالاست که این امر سبب می‌شود بخشی از بستر دریاچه با قشری از نمک پوشانده شود البته وجود رسوبات گچی سازند ساچون و دو گنبد نمکی واقع در شرق این دریاچه، در شوری بی‌اندازه آن نیز تأثیر به سزایی دارد.

آب این دریاچه از نوع کلرید سدیم- منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشکی یکی از معدن‌های بزرگ نمک ایران به شمار می‌آید.

مساحت این دریاچه در فصول مختلف سال متفاوت است و تابع ریزش‌های جوی می‌باشد.

منبع تغذیه دریاچه مهارلو علاوه بر بارش‌های جوی، سه رودخانه نوبه‌ای خشک، حمزه و سروستان و روان‌آب‌های کوه‌های مجاور هستند که از شمال غربی و جنوب شرقی به این دریاچه می‌ریزند.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

دریاچه مارمیشو؛ در سایه ارومیه

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 692 0

معمولا همه ما از استان آذربایجان غربی نام یک دریاچه را می دانیم و آن هم ارومیه می باشد. اما این استان دارای دریاچه زیبایی است که مارمیشو نام داشته و دارای گونه های جانورزی و گیاهی ارزشمندی نیز می باشد. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی کامل این دریاچه خواهیم پرداخت.

اگرچه این روزها شنیدن نام دریاچه، اسم ارومیه را در خاطرها متبادر می‌کند، اما در این استان زیبا، دریاچه‌ای آرام گرفته که از نگاه بسیاری از گردشگران پنهان مانده است. دریاچه زیبا مارمیشو در چهل پنج کیلومتری غرب ارومیه و در دره‌ای در نزدیکی مرز ایران و ترکیه زیستگاه بسیاری از جانوران و گونه‌های گیاهی ارزشمند است. برای دیدن دریاچه نیلی رنگ مارمیشو باید به میانه کوهستان‌های این شهرستان در نزدیکی مرز ایران و ترکیه سفر کنید.

مسیر شما از حاشیه رودخانه زیبای نازلوچای در غرب شهر ارومیه می‌گذرد و در میان راه از روستاهای پسان، بانی و هلانی می‌گذرید و به روستای مارمیشو می‌رسید. مسیر جاده در دره زیبایی قرار گرفته که خود از منظره کوهستانی خاصی برخوردار است.

در روستای مارمیشو با پیدا کردن زیارتگاه پیر خراسانی و ادامه دادن مسیری سنگلاخی اما زیبا می‌توانید به دریاچه مارمیشو برسید. دریاچه‌ای ۵ هکتاری با عمق ۵۰ تا ۶۰ متر که قزل آلاهای بومی‌اش در میان مردم منطقه شهرت دارند. رودخانه نازلوچای از کوه‌های بایبون و ستاره لوند سرچشمه می‌گیرد و در نهایت به تنگه‌ای بسیار سرسبز و دیدنی می‌رسد.

پیدایش دریاچه را به ناآرامی‌های درون زمین نسبت می‌دهند، به نحوی که براثر زلزله و ریزش کوه مسیر آب مسدود و ضمن تشکیل دریاچه‌ای، اکنون به وضعیت فعلی درآمده است. به روایتی، دریاچه نام خود را از نام رهبر مسیحیان ساکن منطقه به نام “بنیامین مارشیمون” گرفته که به عنوان رئیس روحانی جلوها در سنوات ۱۲۰۰ (ه.ش) در آن منطقه می‌زیسته و در ۲۵ اسفندماه ۱۲۹۶ به دست “اسماعیل آقاسمکو” به قتل رسیده است. در کتاب نگاهی به آذربایجان غربی نوشته “افشار سیستانی” از آن به ماربیشو نیز یاد شده است. مساحت تقریبی دره در حدود ۵ هکتار است و از جنوب به قلل سی‌تاو، قایدوک، و چال، از شمال به کوه “بایدوست”، از غرب به روستای مخروبه “دری”، و از شرق به روستاهای “بانی” و “پسان” منتهی می‌شود.

در طول رودخانه تا دریاچه علاوه بر انواع و اقسام درختان جنگلی، درختان بید به عنوان حفاظ طبیعی، دور دریاچه را فرا گرفته‌اند. در پوشش جنگلی علاوه بر درختان بید و وفور درختان گردو در اطراف روستاها و منطقه، درختان بلوط، بنه، عناب، گلابی، زالزالک، بادام، گز، صنوبر و سایر درختچه‌ها جلوه‌ای از سرسبزی را به طبیعت منطقه بخشیده‌اند تا در میان انواع مختلف گون مکان مناسبی برای پرورش زنبور عسل و جذب زنبورداران فراهم آورند. اما از گونه‌های گیاهی آن باید از خارشتر، گزنه، زنبق، لاله کوهی، شیرین‌بیان، خشخاش، پیاز کوهی، بومادران، کاسنی، آویشن، کنگر و غیره نام برد.

حیات جانوری آن به دو دوره تقسیم شده است به نحوی که در وضعیت فعلی از خرس، روباه، گرگ، خرگوش نام می‌برند. حال اینکه قبلاً به زکوهی، گراز و پلنگ نیز جز جانوران منطقه بوده است. از پرندگان نیز باید به کبک، شاهین، بلدرچین و غیره اشاره نمود. ماهی قزل‌آلا، ماهی سفید و سمور از جمله آبزیان فراوان دریاچه بوده‌اند که با باز شدن پای آدمیزاد و صید بی‌رویه آن اکنون با کاهش جدی روبه‌رو هستند. شاید دیگر از سمورها خبری نباشد. در نظر داشته باشید محیط دریاچه آرام بوده و برای ماهیگیری بسیار مناسب است، بنابراین در لیست لوازم مورد نیاز به سفرتان می‌توانید، وسایل ماهیگیری را نیز اضافه کنید.

این منطقه به دلیل داشتن گیاهان متنوع، برای پرورش زنبور عسل نیز بسیار مناسب است، عسل آن بسیار مرغوب بوده و عطری از گل‌های وحشی را در خود دارد. یکی از جالب‌ترین مناظری که در این سفر خواهید دید، چادرهای ایلات و عشایر است که در این منطقه اتراق کرده‌اند. آشنایی با نحوه زندگی عشایر بسیار جذاب است، که در کنار بازدید از دریاچه و دیدن مناظر اطراف آن، می‌تواند خاطره‌انگیز باشد.

اگر کمی خوش‌شانس باشید ممکن است در بین راه گذرتان به زنبورداران این منطقه بخورد و این فرصتی است تا بتوانید طعم واقعی عسل طبیعی را به سفره‌تان هدیه کنید. اطراف دریاچه را درختان انبوهی فراگرفته که همچون حلقه‌ای سبزرنگ می‌درخشد که در فصل بهار و تابستان سراسر سبز و در پاییز یکپارچه رنگین می‌شود و صحنه‌ای را به وجود می‌آورد که کمتر جایی می‌توانید مشابه آن را ببینید.

اگر هم کمی بیشتر اهل هیجان و ماجراجویی باشید، می‌توانید چادر مسافرتی خود را بردارید و چند روزی را در دل این طبیعت زیبا و در همسایگی عشایر مهمان‌نواز و دوست‌داشتنی بگذرانید، ولی به خاطر داشته باشید به عنوان یک طبیعت دوست اهل سفر به محیط زیست اطرافتان آسیب نرسانید و در طبیعت هیچ چیز را به جای نگذارید به جز رد پایتان.

در کنار بازدید و اتراق در کنار دریاچه مارمیشو می‌توانید از آبشار زیبایی که در نزدیکی دریاچه و در مسیر رودخانه نازلوچای قرار گرفته است، دیدن کنید. آبشار نیز مارمیشو نامیده می‌شود، این آبشار فصلی است و در فصل بارندگی از میان صخره‌های کوه‌های اطراف رودخانه نازلوچای به آن می‌ریزد.

 

میسر دسترسی به دریاچه مارمیشو

از هرکجای ایران که زندگی می‌کنید، ابتدا خود را به ارومیه رسانده و از میدان مدرس در این شهر مسیر انهر را در پیش بگیرید. با طی حدود چهل پنج کیلومتر به سمت غرب و با عبور از روستاهای زیبای پسان، بانی و هلانی به روستای زیبای مارمیشو می‌رسید. دریاچه در نزدیکی شما قرار دارد، از محلی‌ها بخواهید شما را راهنمایی کنند.

بهترین فصل برای بازدید از دریاچه ارومیه

فصل تابستان برای بازدید از دریاچه مارمیشو، که در منطقه کوهستانی واقع شده و در دره قرار گرفته است، بهترین فصل مناسب برای بازدید است. بهتر است در برنامه‌ریزی از بازدید این دریاچه و منطقه اطراف آن در فصل زمستان خودداری کنید.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

دریاچه گهر لرستان

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1234 0

دریاچه گهر را با نام نگین زاگرس می شناسند. این دریاچه بسیار زیبا در استان لرستان واقع شده و زیبایی طبیعی شگرفی را به شهر دورود در این استان بخشیده است. با هم در اصفهان تور نگاهی داریم به این دریاچه :

معرفی

گهر از دو بخش تشکیل شده است که شامل گهر بزرگ (کله گهر) و گهر کوچک (کره گهر) می‌شود. گهر بزرگ حدود ۱۷۰۰ طول، بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ متر (حدود ۸۵ هکتار وسعت) است و عمق آن در ژرف‌ترین نقطه به ۳۰ متر هم می‌رسد.

این دریاچه، آبی شفاف و کریستالی دارد به گونه‌ای که در نقاط کم عمق (۴ متر) می‌توان ماهیان کف دریاچه را به خوبی مشاهده کرد. خود دریاچه بزرگ به دو بخش ساحلی ماسه‌ای و صخره‌ای تقسیم می‌شود. بخش‌های ساحلی در غرب و شرق دریاچه قرار دارند که برای شنا کردن مناسب هستند.

آب دریاچه بزرگ به وسیله‌ی چشمه‌های کوهستانی تامین می‌شود. سرچشمه‌ی آب دریاچه‌ی کوچک نیز از رودخانه‌ی تاپله نشات می‌گیرد. دریاچه آب شیرین و دائمی گهر در سمت غربی رشته اشترانکوه و در جنوب تنگه تاپاله و گردنه پنبه کال و جناح شمال شرقی کوه سرسبز، در یک منطقه عمومی حفاظت شده واقع شده‌اند.

ارتفاع این منطقه از سطح دریا ۲۳۶۰ متر است. زمین شناسان احتمال می‌دهند که دریاچه گهر بر اثر وقوع یک زمین لرزه عظیم به وجود آمده‌اند چرا که بر روی گسل اصلی زاگرس قرار دارند.

یکی از ویژگی‌های طبیعت اطراف دریاچه، پوششی از درختان بلوط، ید، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز و موی وحشی در ترکیب با گل‌های لاله واژگون، شقایق، زنبق، لاله وحشی تاج خروسی و اختر است که دریاچه بخشی از زیبایی خود را مدیون همین پوشش گیاهی است.

این دریاچه همچنین زیستگاهی غنی دارد که شامل انواع مارماهی، لاک پشت، قورباغه و ماهی قزل آلای رنگین کمان و خال قرمز می‌شود. طبیعت کوهستانی منطقه حفاظت شده‌ی اشترانکوه نیز مثال زدنی است و شامل حیوانات متنوع از جمله بز، قوچ، آهو، کل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوه‌ای،کفتار، روباه، شغال، خرگوش و انواع پرندگان مانند عقاب، کبک، شاهین و تیهو می‌شود.

در سال ۱۸۹۰ میلادی، زنی انگلیسی به نام ایزابلالوسی بیشوپ به مدت ۳ ماه در این نواحی به تحقیق پرداخت و حدود ۱۰۰۰ کیلومتر پیاده‌روی کرد. وی گهر را به نام دریاچه‌ی ایران معرفی کرد.

بنابراین امروزه برخی از گردشگران خارجی از آن به همین عنوان نام می‌برند. با این وجود زمین شناسی اتریشی به نام آ-رودلر در سال ۱۸۸۸ برای اولین بار به معرفی دریاچه گهر پرداخت و نام خود را به عنوان کاشف دریاچه ثبت کرد. سالانه حدود هفتاد هزار گردشگر از دریاچه دیدن می‌کند که همین موضوع تا حدودی زیستگاه این ناحیه را در معرض خطر قرار می‌دهد. در گذشته به دلیل دسترسی سخت به دریاچه این مکان یکی از بکرترین نقاط ایران به شمار می‌رفت.

بد نیست بدانید یکی از زیباترین دشت‌های لاله‌ی واژگون دنیا، در روستای گشان در دامنه‌ی قالی کوه الیگودرز واقع شده است.

دسترسی

برای دیدن دریاچه کریستالی گهر بهتر است به شهرستان‌های دورود یا الیگودرز سفر کنید. مسیر سه ساعته‌ی الیگودرز را می توانید با استفاده از اتومبیل شخصی طی کنید و بعد از آن با حدود یک ساعت و نیم پیاده‌روی و از مسیر روستای طیان خودتان را به این دریاچه برسانید.

البته اگر توانایی کافی ندارید طی نمودن این مسیر کوهستانی برایتان مشکل خواهد بود. از الیگودرز تا دریاچه گهر حدود ۷۰ کیلومتر فاصله است که به دلیل کوهستانی بودن زمان زیادی می‌طلبد. در کل این مسیر با وجود اینکه زیباتر است به دلیل امنیت پایین چندان پیشنهاد نمی‌شود. بهترین راه برای دیدن دریاچه اما مسیر معدن کارخانه سیمان دورود است.

از اینجا می‌توانید خودتان را به کوهپایه‌ی اشترانکوه رسانده و با پارک کردن ماشین بقیه راه را به صورت پیاده طی کنید. بخشی از این مسیر صعب العبور است اما از آنجایی که امنیت نسبتا خوبی دارد اغلب مسافران از آن استفاده می‌کنند. در کل دسترسی به دریاچه‌ی گهر چندان راحت نیست. ولی اگر به طبیعت علاقه‌مند هستید برای یک بار هم که شده باید امتحان کنید.

در ضمن یادتان باشد در روزهای تعطیل به دلیل ازدیاد مسافران از لذت سفر کاسته خواهد شد. بنابراین در روزهای معمول هفته سفر کنید تا آرامش بیشتری داشته باشید. همچنین وسایل مخصوص کوهنوردی مانند کفش مناسب را به همراه داشته باشید.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

دریاچه کیو خرم آباد

پست شده به وسیله : اشکان علینقیان/ 1148 0

لرستان علاوه بر جاذبه های گردشگری تاریخی بسیاری که در خود جای داده است دارای جاذبه های طبیعی بسیاری نیز می باشد. یکی از این جاذبه های طبیعی دریاچه کیو است که در این مطلب در اصفهان تور به آن پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

دریاچه کیو در شمال غرب شهر خرم‌آباد در کنار پارکی با همان نام قرار گرفته‌است. مساحت دریاچه هفت هکتار و عمق آن بین سه تا هفت متر است. این دریاچه از ارزش‌های توریستی درون‌شهری برخوردار بوده و همچنین زیستگاهی مناسب برای جانوران آبزی و پرندگان بومی و مهاجر است. کیو در زبان لری مردمان خرم‌آباد به معنی کبود رنگ و آبی است و دلیل استفاده آن آب زلال و عمیق این دریاچه‌است که به رنگ آبی و نیلی دیده می‌شود.

این دریاچه به شهر خرم‌آباد جلوه خاصی داده و در کنار جاذبه‌های تاریخی فراوان در دره خرم‌آباد و چشمه‌های پر آب شهر را در ردیف یکی از شهرهای زیبا و توریستی قرار داده‌است.

آب دریاچه از چشمه تامین می‌شود و به لحاظ ویژگی‌های خاص خود می‌تواند به عنوان یکی از مراکز جذب توریست تبدیل شود. در کنار این دریاچه امکانات تفریحی، شهربازی و چشم انداز زیبایی وجود دارد.

کیو یک دریاچه فصلی است و همچنین در سال‌های اخیر با توجه به شدت گرفتن خشکسالی‌ها در کشور و در استان لرستان این دریاچه زیبا، تقریبا در حال خشک شدن است و تا حدی زیبای‌های آبی رنگش را از دست داده‌است.

در پائیز سال ۱۳۸۹، این دریاچه کاملا خشک شد و مدتی کوتاه پس از آن در ابتدای دی ماه لایروبی آن آغاز گردید. پیش از آن، اندک ماهی‌های باقیمانده در آن توسط عده‌ای از مردم محلی گرفته شدند.

دریاچه کیو که در یک محوطه تفریحی به همین نام در مرکز شهر خرم آباد واقع شده دارای امکانات و فضای مناسب برای برگزاری مسابقات ورزشی در رشته‌های شنا، دو و میدانی و دوچرخه سواری است. این دریاچه ظرفیت لازم برای فعالیت در قالب پایگاه ورزش‌های سه گانه کشور را نیز دارد.

علاوه بر اين درياچه ها ، ۱۲ تالاب كوچك و بزرگ نيز نزديك شهر پل دختر وجود دارد و يك تالاب هم در ۱۲ كيلو متري جنوب شهر بروجرد دامن گسترده است كه مجمعه اين تالاب ها ، علاوه بر زيبايي هاي چشم گير ، زيستگاهي مناسب براي جانوران آبزي و پرندگان بومي و مهاجر مي باشد .

 

در سال‌های اخیر اقداماتی در جهت حفاظت از منابع تامین کننده آب دریاچه و همچنین چراغ گذاری و ترمیم نرده‌های اطراف دریاچه صورت گرفته‌است همچنین طرح‌هایی برای ایجاد فواره و آب نما در دریاچه در دست بررسی است.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور