روستای نشل یکی از روستاهای زیبای ایران می باشد که بسیار سرسبز و زیبا بوده و می تواند به عنوان یک روستای جذاب می تواند مقصد سفر شما باشد. با ما در اصفهان تور همراه باشید تا بیش از پیش شما را با این روستای دیدنی آشنا کنیم.
درحدود ۱۲۰ کیلومتر درجاده هراز به سمت آمل که از تهران فاصله میگیری در روستای بایجان یک جاده خاکی جدا می شود که از میان روستاههای بلقلم و هفت تنان و پردمه و خرم می گذرد و مجموع طول این جاده پر پیچ و خم و صعب العبور کوهستانی حدود ۴۵ کیلومتر است که در دهه ۵۰ قبل از انقلاب احداث شد و به روستای نشل ختم می شود روستای نشل روستائی بسیار با صفا و دنج در دامنه یک کوه زیبا می باشد که از نظر قدمت و دیرینه بر اساس آنچه که از قدیمیها نقل می شود بسیار کهن و قدیمی می باشد و آثار و نشانه های بسیار قدیمی از دوره های گذشته در گوشه و کنار آن یافت شده است روستا از یک قسمت با بافت قدیمی و یک قسمت با بافت جدید تشکیل شده است که کم کم در حال گسترش و بزرگ شدن می باشد و بافت قدیمی نیز کم کم در حال تخریب و باز سازی می باشد و در کل با افزایش روند تخریب و نوسازی و بازسازی روستا در حال تبدیل شدن به یک بافت نوسازی شده می باشد.
در هرصورت آنطور که به نظر می رسد کلمه نشل به معانی مختلفی از قبیل قلاب ماهیگیری یا دوختن دو چیز یا دو شئی به همدیگر و یا پختن گوشت بدون استفاده از دیگ و ابزار لازمو یابرگرفتن گوشت از دیگ بدون استفاده از کفگیر یا قاشق و یابه دست گرفتن عضوی از بدن حیوانات و خوردن گوشت آنراو یابرون آوردن انگشتری از دست و شستن آنراو یاگزیدن مار کسی را و امثال این معانی که در کتب لغت فارسی و عربی زیاد یافت می شود ولی به نظر نمی رسد برای نامگذاری روستا از این معانی بهره گرفته شده باشد . البته نقل قولی نیز در بین اهالی نشل معروف می باشد که در زمانهای بسیار قدیم یعنی زمانی که روستا شکل گرفت و می خواستند برای آن نامگذاری کنند در محل نه نفر فرد لنگ (شل) زندگی می کردند و از اینرو نام روستا را نه شل (نشل) گذاشتند که این قول چندان معقول و منطقی به نظر نمی رسد و بیشتر به یک داستان شبیه است در هر صورت این نامگذاری بی دلیل و بی منطق نمی باشد و حتما از یک دلیل و برهانی یروی می کند که ما از آن بی خبریم.
روستای نشل در منطقه ای معروف به بالا کوه بندپی قرار دارد که البته الان جزء آمل شده است و در بین روستاههای بالاکوه بزرگترین و پر جمعیت ترین روستا می باشدو علاوه بر جاده ارتباطی بالا که برایتان شرح دادم دو جاده ارتباطی دیگر نیز دارد که یکی از آن جاده ها از روستاههای ناردشت و برزو دشت و اندوار می گذرد و در نقطه ای به دو شاخه تقسیم می شود که یک شاخه پس از گذر از جنگل سیاه بیشه به جاده هراز وصل می شود و شاخه دیگر پس از گذر از روستاههای – تیرون و شه کلا و چند روستای دیگر در منطقه پنجاب به جاده هراز وصل می شود و جاده دیگر از گلوگاه بندپی آغاز می شود و پس از گذر از چندین روستا ی جنگلی و کوهستانی در منطقه جنگلی پریجا (پرتاس) در نهایت از روستای گریوده می گذرد و به روستای نشل متصل می شود البته این جاده به دلیل طولانی بودن کمتر مورد استقبال قرار می گیرد و راه اصلی و پر تردد محلیها همان جاده مسیر پنجاب می باشد.
روستای نشل بسیار سرسبز و خرم می باشد و از جاذبه های تفریحی و دیدنی بسیار بالائی برخوردار است و از جمعیت نسبتا بالائی برخوردار است و در مسیر ارتباطی خو دبا روستاههای زیبای دیگری نیز همسایگی دارد که عبارت از پردمه و خرم و گریوده و ورزنه و نار دشت و برزو دشت و اندوار و تیرون و شه کلا و…… می باشد که هر کدام از این روستاهها خود بسیار زیبا و پر جاذبه می باشند
زبان مردم روستا همان زبان مردم مازندران یعنی طبری ( گیلکی) به اصطلاح خودمان می باشد منتها با برخورداری از لهجه خواص خودش که خصوصیت زبان گفتاری همه مردم استان است و گاه دو روستائی که از نظر مرز جغرافیائی بسیار به هم نزدیک می باشند از لهجه متفاوتی برخوردارند.
.