گردشگری فرهنگی دراصفهان

  بررسی گردشگری فرهنگی در شهر تاریخی اصفهان

پست شده به وسیله : اصفهان تور/ 1441 0

 

بسمه تعالی

 

بررسی گردشگری فرهنگی در شهر تاریخی اصفهان

 

همه ما می دانیم که اصفهان یکی از شهر های تاریخی کشور ایران است و در عین حال یکی از سه قطب گردشگری مثلث طلایی که  بخاطر وجود آثار و ابنیه تاریخی  فراوان در لیست بازدید و مسافرت توریست های خارجی و داخلی قرار دارد .

یکی از ابعاد مهم گردشگری ، بعد فرهنگی آن می باشد . ایده رایج در گردشگری فرهنگی استفاده از فرهنگ اقوام مختلف به عنوان کالای گردشگری  برای گردشگر می باشد . فرهنگ عامه مردم هر سر زمین و ناحیه جغرافیایی که شامل ( آداب و رسوم ، سبک زندگی ، ترانه ها و اشعار ، نحوه غذا پختن ، گویش و لحجه آن سرزمین را می توان به عنوان کالای گردشگری و در قالب گردشگری فرهنگی به مسافران داخلی و خارجی ارائه داد .

در این شیوه فعالان گردشگری مقصد سعی می کنند میراث فرهنگی شهر و منطقه خود را به نحوه شایسته به گردشگر ارائه و سعی در زنده نگه داشتن هویت قومی و منطقه ای خود داشته باشند .

معمولا گردشگر فرهنگی، برای دریافت و مشاهده تفاوت ها و تناقض ها ، باید ها و نباید ها در فرهنگ های مختلف مسافرت می کند . اولویت اول  گردشگر فرهنگی بازدید از سبک زندگی ، نحوه برخورد مردم با یکدیگر بوده تا بازدید از مکانهای تاریخی .

شهر اصفهان با لقب دارالسلطنه ،  به عنوان شهری که قدمت بسیار زیادی در طول تاریخ سرزمین ایران دارد و در دوره ها و سلسه های زیادی مرکز توجه پادشان مختلف بوده است . در زمان صفویه به اوج رونق و شکوفایی خود بین شهر های آن روزگار در دنیا رسید . به نحوی که لقب نصف جهان را به آن اختصاص دادند . و حتی بعد از صفویه تا به حال نیز نقش موثر و تایین کننده ای را دربین شهر های مختلف ایران داشته است    لذا شهر اصفهان و مردم اصفهان از چشم انداز فرهنگی غنی و بالایی برخوردار هستند . در طول تاریخ اصفهان پادشاهان و حاکمان زیادی آمدند و رفتند ،  که مردم اصفهان از هر کدام به نیکی یا بدی یاد می کنند . کما اینکه قالبا آنها ذاتا اصفهانی نبوده و فقط این دیار را به لحاظ موقعیت جغرافیایی و آب و هوای استثنایی آن در قلب کویر ایران برای حکومت انتخاب کرده اند . اما به هیچ وجه نمی توان نقش مردم این سرزمین را در رشد و شکوفایی هنر ، صنعت ، فرهنگ اصفهان ، نادیده گرفت .

خوشبختانه فعالان گردشگری در اصفهان می توانند در حوزه های  گردشگری تاریخی ، گردشگری تفریحی و گردشگری فرهنگی ، گردشگری پزشکی   کار کنند و البته می توان در سالهای بعد گردشگری مذهبی و صنعتی را نیز به انها  اضافه کرد .

به طور مشخص و واضح گردشگری تاریخی در اصفهان به لحاظ وجود آثار و ابنیه تاریخی به جامانده از سلسله های سلجوقی ، قاجار و پهلوی و بخصوص صفوی رونق چشمگیری دارد و بخاطر بازدید بالای گردشگر خارجی و داخلی از این ابنیه ها حتی مسئولان دولتی و غیر دولتی گردشگری در اصفهان نیز،  بیشتر توان خود را بر سامان دهی، بازاریابی و  تبلیغات روی آنها  متمرکز کرده اند .

به نظر می رسد متولی گردشگری تفریحی درشهر  اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان باشد، چرا که با نظارت بر منطقه گردشگری صفه ، ناژوان ، تله کابین ، تله سیژ ، با غ رویا ها و حتی خیابان چهارباغ ،  گوی رقابت را از مسئولان سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری اصفهان روبوده است .

در زمینه گردشگری مذهبی نیز  با توسعه و رونق بخشیدن به حرم زینبیه در شمال اصفهان در سالهای آینده شاهد حضور توریست های بیشتری از کشور های عربی بخصوص عراق خواهیم بود .

گردشگری پزشکی در اصفهان  متاسفانه به صورت زیر پوستی و غیر مجاز ، توسط  کلینیک های پزشکی خصوصی و خارج از نظارت مسئولان گردشگری اصفهان  در حوزه های باروری و ناباروری ، پوست و مو ، دندان پزشکی  و زیبایی رونق خوبی دارد .

اما در زمینه گردشگری فرهنگی در اصفهان به نظر می رسد هیچ ارگان یا نهاد خاصی تمایل حضور و نظارت بر آن را ندارد .

معمولا چشم انداز های فرهنگی برای گردشگران جذاب هستند و می توان با تخمین و پردازش چشم انداز های فرهنگی در اصفهان نسبت به ایجاد لذت بیشتر گردشگر در شهر اصفهان حرکت های موثری را انجام داد .

شایان ذکر است یکی از مهم ترین راهکارهایی که می توان گردشگری شبانه را در اصفهان توسعه و ترویج داد  ، گردشگری فرهنگی می باشد . در اصفهان پتانسیل های فراوانی جهت گسترش و پردازش گردشگری شبانه وجود دارد .

متاسفانه در کشور ما و بخصوص شهر اصفهان هنوز هم گردشگری خط قرمز بیشتر مسولان و تصمیم سازان شهر اصفهان می باشد . به نحوی که در بعضی موارد توسعه گردشگری فرهنگی را معاند و مخالف اصول و افکار مذهبی می دانند . برای مثال هنوز هم برخی مسئولان شهر به دلایل مختلف با بازسازی و ترمیم پیاده راه چهارباغ به عنوان یکی از قطب های گردشگری فرهنگی در اصفهان مخالف هستند .

حقیقت مطلب این است که در بین شهرهای توریستی ایران رقابت بسیار سنگینی در ارتباط با جذب گردشگر داخلی و خارجی در جریان می باشد . و مسئولان گردشگری هر شهر با ارائه جاذبه های طبیعی ، فرهنگی ، اجتماعی ، نحوه پخت غذا ، رقص های محلی ، انواع گویش علاوه بر جاذبه های تاریخی تلاش می کنند که گردشگر را ترغیب به مسافرت به شهر خود بنمایند .

شما می توانید شاهد این رقابت سنگین در نمایشگاه بین المللی گردشگری تهران که هر ساله در زمستان برگزار می شود ، باشید .

نکته قابل تامل اینجاست ، اکثر مواقع که از غرفه اصفهان در نمایشگاه های داخلی و خارجی بازدید می شود ، بازدید کننده شاهد ماکتی از میدان نقش جهان یا پل خواجو به همراه یک یا چند نفر که ملبس به لباس شاهان صفوی هستند ،  می باشد .

این مسئله نشان می دهد که مسئولان گردشگری شهر اصفهان با غرور خاصی که نشات گرفته از وجود چند بنای تاریخی به جا مانده صفویه می باشد  هیچ تمایلی به ارائه و تبلیغ فرهنگ عامه و آداب و رسوم مردم اصفهان را  ندارند . در صورتی که در بازدید از غرفه گردشگری شهر های دیگر نظیر ، آذربایجان ، کردستان ، زنجان ، سیستان و بلوچستان ، خراسان و … بازدید کننده بیشتر با فرهنگ عامه آن شهر ها ،  نظیر پخت غذا ، رقص و آواز ، لباس محلی و غیره آشنا می شود . حتی در مراسم هفته فرهنگی اصفهان یا رویداد هایی که در ایام نوروز برای مسافران نوروزی  در کاخ چهلستون برگزار می شود . بازدید کننده در بدو ورود ، شاهد نواختن  طبل و دوهل ، توسط دو نفر ملبس به لباس سنتی بختیاری یا برپایی سیاه چادر و تبلیغ فرهنگ بختیاری می باشد . در صورتی که هیچ سنخیتی با فرهنگ اصیل اصفهانی ندارد . همان طور که همه اهالی فرهنگ و هنر می دانند اصفهان در زمینه آواز ، موسیقی ، تاتر ، معماری ، صنایع دستی ، غذای محلی صاحب سبک می باشد . و بسیار ظالمانه می باشد که در قالب گردشگری فرهنگی به این همه هنر و فرهنگ مردم اصفهان پرداخته نشود .

یکی دیگر از ابعاد ترویج و گسترش گردشگری فرهنگی در اصفهان  می توان به معرفی اساتید و بزرگان حوزه های هنری اصفهان از قدیم تا معاصر پرداخت . اصفهانیها در عرصه های مختلف هنر ، اساتید به نام و برجسته ای  را به ایران و جهان معرفی کرده اند .در این حوزه نیز مورد بی مهری مسئولان گردشگری استان اصفهان قرار گرفته ایم .یکی دیگر از ابعد گردشگری فرهنگی در اصفهان می تواند ، موزه ها باشد . البته در اصفهان به لحاظ قدمت تاریخی ، موزه های مختلفی در زمینه تاریخی ، هنری ، صنایع دستی ، تاریخ طبیعی ، نظامی و غیره وجود دارد . اما متاسفانه شهر اصفهان با وجود قدمت فرهنگی ، فاقد یک موزه مردم شناسی غنی و پر بار می باشد . موزه ای که بتواند تمام ابعاد زندگی مردم اصفهان ، آداب و رسوم ، اعتقادات ، پوشاک و سنت های اجتماعی آنان را در معرض دید گردشگران داخلی و خارجی بگذارد .     اصفهان از قدیم شهر ادیان بوده و هست  مردمان اصفهان از دیر باز و بر طبق اسناد تاریخی  ، مردمانی معتقد و مقید به دین و مسلک خود بوده اند  . آن زمان که ایرانیان هنوز با اسلام آشنا نبودند  اصفهان شهر زرتشت و یهود بود . وقتی اسلام را پذیرفتند  اصفهانیها ، اکثرا سنی مسلک بودند  و با به رسمیت شناخته شدن شیعه در ایران و اصفهان  ، اصفهانیها همواره در انجام فرایض و رفتارهای دینی و مذهبی در بین ایرانیان تا به امروز پیشتاز بوده اند  .  در کمتر شهری در دنیا و ایران می توان شاهد بود که پیروان چهار دین زنده دنیا  ، اسلام ، مسیحی ، یهودی و زرتشتی در کنار هم در صلح و آرامش در حال زندگی کردن باشند . بنابراین یکی از وظایف فعالان گردشگری فرهنگی  شناساندن این خصیصه بسیار مهم به گردشگران داخلی و خارجی هست .

و در نهایت به نظر می رسد فرهنگ عامه مردم اصفهان در میان کاخ ها ، مساجد ، پل های تاریخی و …. برای گردشگر مفقود مانده است . امید است با درایت و دید باز مسئولان گردشگری و برنامه ریزی مدون و دراز مدت  بتوان ابعاد مختلف گردشگری فرهنگی در اصفهان را در قالب تورهای اصفهانگردی و گردشگری شهری  گسترش و رونق بخشید .

 

 

مهران سلطان الکتاب

فعال حوزه  گردشگری

۱۳۹۹/۰۶/۰۱

 

سرای کربلایی فریدون

پست شده به وسیله : اصفهان تور/ 1193 0

شهرستان گلپایگان بدلیل موقعیت اب وهوایی گردشگران زیادی را به خود جذب کرده و از زیبایی های طبیعی آن استفاده میکنند. اولین اقامتگاه بومگردی در این شهرستان سرای کربلایی فریدون میباشد که همچنان بافت سنتی و محلی خود را حفظ کرده. با ما در مرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تا بیشتر با این خانه اشنا شویم.

سرای کربلایی فریدون

سرای کربلایی فریدون، نخستین اقامتگاه بومگردی غرب استان اصفهان، واقع در روستای حسن حافظ در شهرستان خوش آب و هوای گلپایگان است. این مجموعه اقامتی زیبا، در آستانه نوروز ۱۳۹۶، با حضور مدیر کل میراث فرهنگـی استان اصفهان و تنی چند از مسئولین و دوستداران میراث فرهنگی شهرستان افتتاح شد. میهمانان عزیز و گردشگران گرامی می‌توانند با اقامت در سوئیت‌های سنتی سرای کربلایی فریدون و گشت و گذار در بافت تاریخی و بومی شهرستان و همچنین بازدید از جاذبه‌های گردشگری گلپایگان از برنامه ها و خدمات ویژه مجموعه نیز برخوردار شوند. در این اقامتگاهها سعی بر آن است تا مهمانان با شیوه ی سنتی زندگی در آن محل خاص آشنا شده و ازغذا های محلی استفاده و درمحیط طبیعی سفر خود را به انجام برساند.

سرای کربلایی فریدون

استان اصفهان، گلپايگان، روستاى حسن حافظ، كوچه مسجد امام حسين، فرعى يكم

این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.

تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳

واحدتولید محتوای اصفهان تور

هر آنچه که از ازبکستان باید بدانید!

پست شده به وسیله : اصفهان تور/ 1008 0

نام كشور: ازبكستان

نوع حكومت: جمهوري پارلماني

پايتخت: تاشكند

نمایی از بوستان آب و شهر تاشکند

شهرهاي مهم: سمرقند- بخارا- انديجان

زبان و خط رسمي: ازبکي/ روسي – الفباي لاتين

تعداد جمعيت: ۲۸ ميليون نفر

واحد پول: سوم (UZS)

مساحت: ۴۴۷،۴۰۰کیلومتر مربع

دين رسمي و توزيع ديني، مذهبي و قومي آن: ۸۸ درصد از مردم ازبکستان مسلمان هستند که اغلب آنها شيعه مذهب و بقيه حنفي مذهب مي باشند

تركيب كلي مذهبي: شیعه ، حنفی ، کاتولیک ، ارتودکس ، پروتستان ، ادونيست ، بابتيست‌ها

تركيب قومي: ترکیب جمعیتی ازبکستان شامل ۸۰٪ ازبک، ۵/۵٪ روس، ۵ تا ۵/۵٪ تاجیک. طبق آمارهای دولت ازبکستان، ۳٪ قزاق، ۵/۲٪ قره قالپاق، ۵/۱٪ تاتار و ۵/۲٪ نیز از سایر اقوام تشکیل می‌دهند.برخلاف آمار رسمی فارسی زبانان ازبکستان ۳۰ تا ۴۰ درصد برآورد شده‌اند. در اين كشور بیشتر از ۷۰ قوم و ملیت ساكن هستند .

زنان بیش از نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل مي دهند . ۸۰ درصد زنان و دختران شاغل می باشند. از ویژگی های سیستم آموزش و پرورش در شوروی سابق فراگیر بودن و یک سطح بودن آن بود که ازبکستان نیز یکی از وارثان آن سیستم می باشد.

تاریخ رسمی ازبکستان تاریخ میلادی است. تعطیلات رسمی ازبکستان عبارتند از: عید نوروز، عید فطر، عید قربان، اول سال میلادی، روز زن، روز پیروزی در جنگ جهانی دوم، روز استقلال و روز قانون اساسی.

 

 

 

موقعيت جغرافيايي

جمهوری ازبکستان کشوری در آسیای میانه است که در سال ۱۹۹۱ پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی استقلال خود را به دست آورد. این کشور از غرب و شمال با قزاقستان ، از شرق با قرقیزستان و تاجیکستان و از جنوب با ترکمنستان و افغانستان همسایه است.

این منطقه از دو هزار سال پیش از میلاد مسیح مسکونی بود. نشانه‌های زندگی مردم در این دوره زمانی در شهرهای سمرقند، خوارزم، تاشکند و بخارا یافت شده است.در سده دهم میلادی، منطقه کنونی ازبکستان جزیی از قلمرو سامانیان بود. منطقه کنونی ازبکستان بعدها به ترتیب جزئی از حکومت‌های غزنوی، سلجوقی، خوارزمشاهی، مغول، تیموری و ازبک شد.

در قرن نوزدهم امپراتوری روسیه سرزمین‌های خود را گسترش داد و آسیای میانه را تصرف کرد. به این ترتیب ازبکستان بخشی از شوروی شد.

ازبکستان، که در کنار جاده تاریخی ابریشم میان اروپا و آسیا قرار دارد، شامل شهرهای باستانی سمرقند و بخاراست، که به خاطر معماری های باشکوه شان شهرت دارند و زمانی از جمله مراکز غنی بازرگانی و فرهنگی جهان بودند.

 

 

 

 

 

وضعيت اقتصادي ازبکستان

ازبکستان پرجمعیت‌ترین کشور منطقه آسیای میانه است و بزرگترین تولیدکننده پنبه در جهان به شمار می‌آید. گاز، نفت و طلا از غنی‌ترین منابعی است که در طبیعت این کشور نهفته است.

تولید ناخالص داخلی این کشور ۱۵/۶۴میلیارد دلار است. ۱۴ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

بر اساس آمار وزارت کار این کشور نرخ بیکاری در ازبکستان هشت دهم درصد است و به علاوه ۲۰ درصد نیز جویای کار هستند.۳۳ درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

محصولات صادراتی این کشور شامل پنبه، طلا، انرژی، کودهای معدنی، فلزات آهنی و غیرآهنی، منسوجات، محصولات غذایی، ماشین‌آلات و اتوموبیل است که به کشورهای روسیه (۸/۲۳ درصد)، لهستان (۷/۱۱ درصد)، چین (۴/۱۰ درصد)، ترکیه (۷/۷ درصد)، قزاقستان (۹/۵ درصد)، اوکراین (۷/۴ درصد) و بنگلادش (۳/۴ درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد غذایی، مواد شیمیایی و فلزات آهنی و غیرآهنی است که از کشورهای روسیه (۸/۲۷ درصد)، کره جنوبی (۲/۱۵درصد)، چین (۴/۱۰ درصد)، قزاقستان (۳/۷درصد)، آلمان (۱/۷ درصد)، اوکراین (۸/۴درصد) و ترکیه (۵/۴ درصد) وارد می‌شود.

 

 

 

 

 

 

تاريخچه

در سرزميني كه امروزه آن را ازبكستان مي‌نامند، در روزگاران گذشتة واحدهاي كشاورزي چندي مانند خوارزم، ماوراءالنهر و دره‌ي قرغانه پديد آمد و پايه‌گذار تجمع اقوام هند و اروپايي را فراهم آورد. در سده‌ي ششم پيش از ميلاد به بخشي از ساتراپ بزرگ باختري وابسته به امپراطوري هخامنشي مبدل شد و بعد از فروپاشي هخامنشيان، اسكندر مقدوني و سلوكيان برآنجا دست يافتند. در سده‌ي اول ميلادي به تصرف امپراطوري كوشان درآمد و سپس هون‌هاي سفيد يا هفتاليان درسال ۴۲۵ ميلادي آنجا را تصرف كردند. تركان در سده‌ي ششم تا هشتم ميلادي هفتاليان را برانداختند و تمام نواحي عمده‌ي آسياي مركزي را تحت لواي امپراطوري خاقان‌هاي ترك درآوردند. در اواسط سده‌ي هشتم ميلادي، اعراب مسلمان بر اين سرزمين دست يافتند و دين اسلام را به سرعت در آنجا رواج دادند. در اواخر سده‌ي نهم، سامانيان قدرت را به دست گرفتند و فرهنگ و زبان فارسي را در آنجا اشاعه دادند و به اوج شكوفايي خود رساندند و بخارا به مركز علم و تمدن آن روزگار مبدل گرديد.

 

پس از سامانيان سلجوقيان و قراخناييان و خوارزمشاهيان بر آن نواحي حاكم شدند و خوارزمشاهيان در پي‌حمله‌ي ويرانگر مغول سقوط كردند. چندي بعد نوبت به حملات تاتارها به رهبري اميرتيمور رسيد. تيمور سمرقند را پايتخت خود قرار داد و خود وي و جانشيانش در آباداني و شكوه شهر كوشيدند.

 

مزار تيمور لنگ با گنبدي لاجوردی‌ در سمرقند

در سده‌ي پانزدهم، قوم ازبك در نواحي مركزي قزاقستان شروع به خودنمايي كرد و در سده‌‌ي شانزدهم شبيك‌خان ازبك معروف به شيباني، آخرين اميرتيموريان را برانداخت و حكومت ازباكان را در سرزمين امروزي ازبكستان و خاور افغانستان مستقر نمود. با كشته شدن شيبك‌خان ازبك به دست شاه اسماعيل اول صفوي، سرزمين ازبكستان به خاناتي چند تقسيم گرديد و خان‌نشين‌هاي خوارزم و سمرقند و خوقند و بخارا از سده‌ي هجدهم تا سده‌ي نوزدهم بر آن نواحي حكومت كردند. در پايان سده‌ي هجدهم، روس‌ها شروع به نفوذ و دست‌اندازي در ماوراءالنهر كردند و در سال ۱۸۶۵ تاشكند را تصرف نمودند و در پي آن سمرقند و بخارا را در سال ۱۸۶۸ و خيوه را در سال ۱۸۷۳ به تحت‌الحمايگي خود درآوردند و سرانجام تسلط خويش را بر سرتاسر ماوراءالنهر در سال ۱۸۷۶ تكميل كردند و به نام تركستان ضميمه‌ي امپراتوري روسيه‌ي تزاري نمودند. همزمان با استقرار نيروهاي روس در سده‌ي نوزدهم، سيل مهاجران روسي و اسكان آنان در نواحي خوش آب و هواي تركستان آغاز شد و موجبات نارضايتي و شورش سال ۱۸۹۸ انديجان را فراهم كرد كه اين ناآرامي‌ها تا سال ۱۹۱۶ در سرتاسر تركستان ادامه داشت. بعد از انقلاب اكتبر، فرمانداري تركستان در ۱۹۱۸ به جمهوري تركستان در سال ۱۹۲۴ تبديل شد. در سال ۱۹۲۴ جمهوري تركستان تجزيه شد و جمهوري شورش سوسياليستي ازبكستان تأسيس گرديد كه تاجيكستان نيز جزيي از آن بود. در سال ۱۹۲۹ تاجيكستان از جمهوري ازبكستان جدا شد. در سال ۱۹۳۶ و همچنين در تقسيمات كشوري سال ۱۹۶۳ جمهوري خود مختار قراقالپاق و همچنين بخشي از استپ هنگري كه به قزاقستان تعلق داشت به ازبكستان واگذار شد.

طي سالهاي تسلط روسها بر اين سرزمين، فرهنگ عمومي به نحو چشمگيري بالا رفت و كشاورزي به ويژه‌ در زمينه كشت پنبه توسعه يافت و به يكي از توليدكنندگان بزرگ پنبه‌ي دنيا مبدل گرديد.

با اعلام فضاي بازسياسي گورباچف، ازبكستان خودمختاري بيشتري در امور داخلي به دست آورد و اسلام كريم‌اف به رياست جمهوري برگزيده شد و در اول سپتامبر ۱۹۹۱ استقلال رسمي خود را اعلام داشت.

 

 

 

 

 

ساختار سياسي

حکومت ازبکستان جمهوری تک مجلسی می باشد. مجمع قانونگذاری با ۵۰۰ عضو و همچنین رئیس جمهور با رأی تمامی افراد بالغ برای چهار سال انتخاب میشوند .

شورای عالی قانون‌گذاری در این کشور ۱۰۰ کرسی دارد که ۸۴ نماینده آن با رای مردم و ۱۶ نماینده به انتخاب رئیس جمهور برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

مجلس ملی این کشور ۱۲۰ کرسی دارد که نمایندگانش با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله تعیین می‌شوند.

قانون اساسی ازبکستان در تاریخ ۸ دسامبر ۱۹۹۲ در یک مقدمه ۶ بخش، ۲۶ فصل و ۱۲۸ ماده به تصویب رسید. طبق اصل ۱۵ قانون اساسی الویت قانون اساسی بر دیگر قوانین بدون قید و شرط تصریح می شود.

 

پارلمان ازبكستان

احزاب و يا گروههاي مهم و تاثيرگذار

در حال حاضر سه حزب قانونی در ازبکستان وجود دارند كه عبارتند از :

۱ – حزب دموکراتیک خلق ازبکستان ، رهبری این حزب به عهده ی اسلام کریم اف است. این حزب دولتی است و به طور کامل از سیاست های دولت حمایت می کند. روزنامه ی «آوازی» ارگان این حزب محسوب می شود.

۲ – حزب وطن ترقیاتی، این حزب معتقد به دخالت کمتر دولت در اقتصاد، حرکت سریع تر به سوی بازار آزاد و روی کار آمدن نخبگان، به ویژه نخبگان اقتصادی، اعم از اشراف و صاحبان صنایع است. ارگان این حزب روزنامه ی «وطن ترقیات» است.

۳ – حزب عدالت، این حزب خواستار تحقق حقوق بشر، اجرای عدالت اجتماعی و تحکیم اصلاحات دموکراتیک در چارچوب نظام جمهوری اسلامی است.

و احزاب غير رسمي كه در ازبكستان فعليت دارند عبارتند از:جنبش مردمی بیرلیک ،حزب دموکرات ارک، جنبش اصلاحات دموکراتیک، حزب احیای اسلامی، حزب التحریر ، جنبش اسلامی ازبکستان

 

ساختار فرهنگي

در ازبكستان، بنياد مشخصي كه فقط در زمينه‌ي فرهنگ فعاليت كند و تمامي‌ زمينه‌هاي فرهنگي را در بر بگيرد احداث نشده ، ولي بخش بزرگي از فعاليت‌هاي برخي از بنياد‌هاي اجتماعي را فعاليت‌هاي فرهنگي تشكيل مي‌دهند، مانند:

• بنياد حراست، حفظ مطالعه، تحقيق، احيا و تبليغ ميراث تاريخي، فرهنگي، علمي‌و سنن و ارزش‌هاي ملي.

• بنياد مطالعه و تحقيق درباره‌ي دوره‌ي معيني از تاريخ كشور و ملت و اعاده‌ي حيثيت از قربانيان و محكوم شدگان دوره‌ي كمونيستي.

• بنياد كمك به بخش‌ها يا مؤسسات مختلف علمي، فرهنگي، هنري، آموزشي و غيره.

• بنياد كمك به سازمان يا موسسه‌ جداگانه.

 

جايگاه و كاركرد رسانه هاي گروهي :

اولین روزنامه به زبان ازبکی در سال ۱۸۹۸ م به نام «روزنامه ولایتی ترکستان» منتشر شد. از ۱۹۰۵ روزنامه‌های دیگری چون: آيينه، خورشید، صدای ترکستان، توران و الغ ترکستان به چاپ رسید. در حال حاضر حدود ۳۹۰ روزنامه و ۷۰ مجله در ازبکستان به چاپ می رسد. در زمره روزنامه های فعلی ازبکستان می توان به: خلق سوزی، ازبکستان آوازی، ترکستان، ازبکستان ادبیاتی و صنعتی، تاشکند آقشامی، معرفت و… اشاره كرد. روزنامه های مذکور به زبان ازبکی چاپ می شوند.

روزنامه‌های روسی زبان نیز از قبیل «نارودناي اسلوا» و « چرنی » و « آواز تاجیک» به زبان تاجیکی و با حروف ریل چاپ می شوند. در بین مجلات می توان به گلستان، شرق یولدوزی، یاشلیک ،گلخن و غنچه اشاره كرد .

علاوه بر شبکه های دولتی، ازبکستان دارای ۳۵ ايستگاه تلويزيونی و چندين کانال راديويی خصوصی – از جمله ۱۵ کانال در تاشکند – است. با وجود اينکه دسترسی به برخی کانالهای خارجی از طريق ماهواره ميسر است .

خبرگزاری ملی ازبکستان در سال ۱۹۲۴ تاسیس شده، قبل از کسب استقلال به عنوان شعبه «تاس» (خبرگزاری اتحاد شوروی ) فعالیت داشت. امروزه خبرگزاری ازبکستان تنها آژانس خبری است که خبرهای داخلی و خارجی را برای روزنامه ها ، مجلات و رادیو و تلویزیون ازبکستان تهیه می کند. اخبار به زبانهای ازبکی و روسی تهیه می شوند. خبرگزاری ازبکستان با خبرگزاریهای چین، ترکیه، روسیه و چند کشور دیگر اخبار را مبادله می کنند. در تمامی استانها خبرنگاران و عکاسان خبر گزاری حضور دارند.

رادیو : اولین ایستگاه رادیویی آسیای مرکزی در سال ۱۹۲۱ در تاشکند بر پا شد. اما پخش برنامه های منظم رادیویی در سال ۱۹۲۷ شروع به كار كردند. رادیو ملی ازبكستان در حال حاضر در ۳ کانال روزانه ۵۹ ساعت برنامه پخش می کند. برنامه ها به زبان ازبکی، روسی، تاجیکی، قزاقی و تاتاری پخش می شوند. بخش برون مرزی رادیو ازبکستان نیز هم اکنون روزانه ۱۴ ساعت در ۱۵ زبان از جمله فارسی، انگلیسی، عربی، هندی، اردو، ازبکی و… برنامه پخش می کند.

تلویزیون : شرکت دولتی رادیو و تلویزیون ازبکستان تحت نظر کابینه وزرا اداره می شود ، ريیس آن در سطح وزیر است. پخش برنامه های منظم تلویزیونی از سال ۱۹۵۶ آغاز شده است . برنامه ها عمدتاً به زبان ازبکی و بخشی از آن به زبانهای روسی، تاجیکی ، اویغوری ، قزاقی ، قرقیزی ، کره ای ، آلمانی و انگلیسی پخش می شوند. در سالهای اخیر تلویزیون خصوصی در شهر های تاشکند و سمرقند در حال رونق است و همزمان در چند شهر تلویزیون کابلی نیز رواج یافته است. برج تلویزیون ازبکستان ۳۷۵ متر ارتفاع دارد، پس از برج آستانکنیو مقام دوم را در بین کشور های مشترک المنافع دارد. در ارتفاعات ۱۰۵ و ۱۱۰ متری برج مذکور رستوران گردان وجود داشته، در ارتفاع ۲۰۵-۲۱۰ متری اداره هواشناسی و بخش فنی قرار دارند.

 

 

 

 

 

وضعيت انتشار كتاب و كتابخواني

مردم ازبكستان علاقه وافر به كتابخواني دارند و مطالعه كتاب را خيلي دوست دارند و كتاب‌هاي ارزشمند موجود در غرفه ازبكستان در بازار جهاني كتاب نمايشگاه تهران ، شاهدي بر كتابخوان بودن مردم ازبكستان است.

از موسسات انتشاراتی موسسه «شرق» «ازبکستان» «اقی تور چی» «یازووچی » و «غفور غلام» در زمره مؤسسات عمده به شمار می آیند. اخیراً موسسات انتشاراتی خصوصی نیز در حال تاسیس هستند.

نظام آموزشی

آموزش‌ ابتدایی‌ عمومی‌ در ازبكستان از هفت‌ سالگی‌ آغاز می‌شود و به‌ مدت‌ چهار سال‌ ادامه‌ دارد. سپس‌ دانش‌آموزان‌ دوره‌ پنج‌ یا شش‌ ساله‌ آموزش‌ پایه‌ عمومی‌ – حرفه‌ای‌ را طی‌ می‌کنند و سرانجام‌ وارد دوره‌ دو ساله‌ آموزش‌ متوسطه‌ عمومی‌ یا حرفه‌ای‌ می‌شوند. از این‌ رو طول‌ تحصیلات‌ پیش‌ از دانشگاه‌ در این‌ کشورها یازده‌ تا دوازده‌ سال‌ می‌باشد.

تعلیم و تربیت در کلیه مقاطع تحصیلی رایگان است.

سیستم آموزشی ازبکستان تا سال ۱۹۹۰ بر طبق مدل شوروی ارائه می شد ولی از این سال به بعد تغییراتی بخصوص در دروس مربوط به تاریخ و ادبیات ازبکستان به عمل آمد و ساعت آموزش آنها افزایش یافته، از ساعات تدریس زبان روسی کاسته شد.

طبق ماده ۴ قانون اساسی زبان دولتی ازبکی است و تدریس به زبان ازبکی انجام مي شود ولی صرفنظر از این مطلب ، تدریس در مدارس به ۷ زبان انجام می شود از جمله ازبکی ، روسی، قزاقی، قراقالپاقی، قرقیزی، تاجیکی و ترکمنی. در کنار این زبانها، زبانهای خارجی چون: فارسی، عربی، هندی، چینی، انگلیسی، فرانسه، آلمانی و… در ازبکستان تدریس می شود.

وضعيت آموزش عالي و مراكز مهم دانشگاهي

‌نظام‌ آموزشی‌ کشورهای مستقل مشترک المنافع و آسیای میانه مشابه‌ کشور روسیه‌ می‌باشد. مراکز آموزش‌ عالی‌ در ازبكستان به‌ چهار دسته‌ شامل‌ دانشگاه‌های‌ دولتی، مراکز کارآموزی‌ تخصصی، کالج های‌ دولتی‌ و مؤ‌سسات‌ آموزش‌ عالی‌ خصوصی‌ تقسیم‌ می‌شوند.

مراکز آموزش‌ دولتی‌ شامل‌ دانشگاه‌ها ، دانشگاه‌های‌ صنعتی، مؤ‌سسات‌ کشاورزی، مؤ‌سسات‌ حقوقی ، مؤ‌سسات‌ و مراکز پزشکی، تربیت‌ معلم‌ و غیره‌ می‌باشند.

پذیرش‌ دانشجویان‌ ازبكي در دانشگاه‌ها توسط‌ کمیته‌ دولتی‌ و بر اساس‌ داشتن‌ دیپلم‌ دبیرستان‌ و قبولی‌ در امتحان‌ ورودی‌ انجام‌ می‌شود. امتیازهای‌ بدست‌ آمده‌ در امتحان‌ ورودی‌ نیز نقش‌ عمده‌ای‌ در پذیرش‌ دانشجویان‌ روسی‌ دارد. تحصیلات‌ رایگان‌ دانشگاهی‌ فقط‌ شامل‌ افرادی‌ می‌شود که‌ حد نصاب‌ لازم‌ را در امتحان‌ ورودی‌ دانشگاه‌ مربوط‌ کسب‌ نموده‌ باشند.

مراكز مهم آموزش عالي و دانشگاهي

آکادمی علوم : آکادمی علوم ازبکستان در تاریخ ۴ نوامبر ۱۹۴۳ به عنوان شعبه آکادمی علوم اتحاد شوروی تأسیس شد و در بدو تاسیس دارای ۱۹ انستیتوی پژوهشی و ۲۳ مرکزعلمی ۱۱ موزه و ۶ موسسه کوچک بود. آکادمی علوم دارای ۵ گرایش است:

فیزیک و ریاضی، مکانیک و مدیریت و آمار ، شیمی ، تكنولوژی و زمین شناسی ، زیست شناسی و علوم اجتماعی است .

اکادمی علوم زیر نظر کابینه وزرا اداره می‌شود و رئیس آن در سطح وزیر است.

از ديگر دانشگاههاي مهم ازبكستان عبارتند از: دانشگاه دولتی اندیجان ، دانشگاه دولتی بخارا ، دانشگاه دولتی فرغانه ، دانشگاه دولتی گلستان ، دانشگاه دولتی قره‌قالپاق ، دانشگاه دولتی کارشی ، دانشگاه دولتی نمنگان ، دانشگاه ملی ازبکستان ، موسسه دولتی معماری و عمران سمرقند ، دانشگاه دولتی سمرقند .

بی سوادی در این کشور تقریباً ریشه کن شده، در علوم ریاضی، فیزیک، انرژی و زمین شناسی پیشرفت خوبی به عمل آمده است.

مراكز و نهادهاي ديني دولتي

كميته تشكيلات ديني و اداره مفتيات عهده دار امور ديني مي باشند. در ازبکستان که بیش از ۸۸ درصد سکنه آن مسلمان هستند، دارای دو مدرسه علمیه است. این مدارس تحت نظر كميته امور ديني اداره می شوند و تعلیم و تربیت روحانیون را نيز عهده دار هستند. كه عبارتند از: مدرسه میرعرب و انستیتوی عالی امام اسماعیل بخاری.

مدرسه میرعرب در سال ۱۵۳۶م در شهر بخارا تاسیس شد و انستیتوی عالی امام اسماعیل بخاری در اواسط قرن شانزدهم میلادی به نام برک خان در شهر تاشکند احداث شد و در سال ۱۹۷۴م به یادبود هزارودویستمین سالگرد تولد امام بخاری به اسم فعلی تغییر نام یافت.

مزار امام بخاري در نزديكي شهر سمرقند

سيستم تعليمات ديني در ازبكستان تا حد قابل ملاحظه‌اي اصلاح گرديده و در حال حاضر شامل معهد يا مدرسه ي عالي اسلامي بنام امام البخاري، ده باب مدرسه تحت نظارت اداره‌ي امور ديني ازبكستان، يك باب مكتب علوم ديني، ويژه ي كليساي پراواسلاو روس و يك باب مكتب ديني براي فرقه‌هاي پروتستان مي باشد .

بيشتر شيعيان ازبكستان در بخــــارا و سمرقند زندگي مي‌كنند و اكثراً به زبان فارسي– تاجيكي صحبت مي‌كنند. گروه ديگري نيز شيعيان آذري هستند، كه در زمان استالين از جمهوري آذربايجان به اين منطقه تبعيد شده و بيشترشان در راه آهن به كار گماشته شده‌اند . آمار تقريبي شيعيان حدودا ۵۰۰ هزار نفر تخمين زده مي شود .

دانشگاه اسلامي تاشكند، زير نظر هيئت وزيران جمهوري ازبكستان و طبق فرمان رييس جمهور اين كشور در هفتم آوريل سال ۱۹۹۹ تاسيس شد. رياست دانشگاه اسلامي تاشكند را آقاي دكتر ّ ظهر الدين حسين الدين اف ّ مشاور رييس جمهور در امور اديان به عهده گرفت. اين دانشگاه داراي دو دانشكده به نام هاي ّ دانشكده ي تاريخ و فلسفه ي اسلامي ّ و دانشكده ي فقه ، اقتصاد و علوم طبيعي ميباشد.

مراكز ايرانشناسي و ايرانشناسان معروف

دانشگاه‌ شرق‌شناسی ، دانشگاه ‌دولتي‌ تربيت مدرس تاشكند، دانشگاه ‌اسلامي ‌تاشكند، دانشگاه ‌ملي ازبكستان ، دانشگاه‌ زبان‌هاي‌ جهان، پژوهشگاه شرق شناسی ابوریحان بیرونی ازبکستان .

این کشور در حکم پدر فرهنگی کشورهای آسیای مرکزی می باشد.گنجينه‌هاي بي ‌نظير و كم نظير نسخ خطي فارسی از دانشمندان و ادیبان ایرانی در كتابخانه‌هاي آن وجود دارد .

جايگاه زبان و ادبيات فارسي

اكثر مفاخر فرهنگي ازبكستان فارس زبان بوده و آثار آنان همه به زبان فارسي است. رابطه‌ نزديك فرهنگ ايران وازبكستان در زبان ازبكي تاثير شگرفي داشته است به گونه‌اي كه حدود ۳۰ درصد واژه‌هاي ازبكي ريشه‌ي فارسي دارد.

نگاهی به موقعیت مسلمانان ازبکستان

مسجد بی بی خانم در سمرقند

به لحاظ ریشه دار بودن اسلام در این سرزمین و علاقه و اعتقاد عمیق مردم به آن حضور مردم در مساجد برای انجام فرائض یومیه و به ویژه نماز جمعه چشمگیر است .

نمازهای عید فطر و قربان و مراسم جشن های نوروزی و همچنین احیاء مساجد و مدارس علمیه در این کشور از اهمیت خاصی برخوردار است .

بیش از ۲۰۰۰ مسجد در ازبکستان پذیرای نمازگزاران مؤمن و مسلمان هستند.

تعداد حجاج ازبكستاني براي تشرف به حج بين پنج هزار تا شش هزار نفر متغير بوده و بستگي به شرايط عربستان دارد .

ماه مبارك رمضان در ازبكستان

در ازبکستان آئین‌های ماه رمضان بسیار نیکو برگزار می‌شود.

مردم ازبکستان پس از استقلال یافتن کشورشان،‌ مراسم و آئین مذهبی و دینی خود را با آزادی انجام می‌دهند.

فضای ازبکستان در آستانه فرا رسیدن ماه مبارک رمضان بسیار معنوی می‌شود و یکی از سنت‌های نیکوی مردم ازبکستان دیدار با خویشاوندان، صله رحم و ملاقات با بزرگان است.

مردم این کشور برای مردم کم درآمد و یتیمان کمک مالی فراهم می کنند و به عیادت بیماران می‌روند. دیدن پدرو مادر و خانواده نیز از رسوم مردم ازبکستان است.

مسلمانان این کشور ماه مبارک رمضان را بسیار گرامی و عزیز می‌دارند، آئین برگزاری مراسم افطاری، محافل قرآنی، مناجات و دعا به خصوص در شبهای قدر و پختن غذاهای مخصوصی هنگام افطار و سحر از عادات پسندیده مردم این کشور است.

ضیافت افطاری در این ماه برای مسلمانان چنان مهم است که هر کس به اندازه توان خود غذایی فراهم می‌کند و با دیگران تقسیم می‌کند، افرادی که توان مالی بیشتری دارند با قربانی کردن دام، به مردم کم بضاعت افطاری می دهند، آنها معتقدند برپایی مراسم ماه رمضان و پهن کردن سفره افطاری برای دیگران، موجب اجر بیشتر و بهره از نعمات الهی می‌شود.

برای مراسم افطار فردي روحانی دعوت می‌شود تا سخنرانی کند. در مراسم افطاری بانوان، بانوی خطیبی که به مجلس برای سخنرانی دعوت می‌شود “بی بی آتون” لقب دارد.

شیرینی مخصوصی مردم مسلمان ازبکستان، “نشالده” نام دارد.

این شیرینی از سفیده تخم مرغ، شکر و ریشه گیاه “یتیمک” تهیه می‌شود.

آنها نشالره را با “تالقان” (یک نوع غذایی که نان سفت را آرد می‌کنند و با شکر و مغز گردو مخلوط می‌کنند) استفاده می‌کنند و مثل اغلب کشورهای مسلمان، خرما از اجزای سفره افطار است، “نشالره” شیرینی مخصوصی ماه رمضان است که با اتمام این ماه، تهیه آن نیز پایان می‌یابد.

 

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 

شهرستان فریدن

پست شده به وسیله : ISFtour/ 1007 0

استان پهناور اصفهان همواره دارای شهرستان هایی با قدمت طولانی و تاریخی غنی بوده است. شهرستان فریدن یکی از شهرستانهای استان اصفهان در مرکز ایران است. مرکز این شهرستان شهر داران است. نام فریدن را برگرفته از نام فریدون پادشاه ایران باستان می دانند و می گویند کاوه آهنگر از این سرزمین برخاسته است . اینک در روستای « مشهد کاوه »نیز آرامگاهی هست که به عقیده بعضی از مورخین  کاوه و فرزندانش در آن به خاک سپرده شده اند . این روستا اکنون در بخش چادگان واقع است.

تاریخچه

حتی در تاریخ و تمدن های کهن ایران باستان هم فریدن یا (پرتیکان) مطرح بوده است.  در زمان هخامنشیان یکی از ایالات مهم ایران بوده است و تنها جاده ای که آپادانا را به شوش – پایتخت زمستانی هخامنشیان  – وصل می کرده از این منطقه عبور می کرده است .

درزمان ساسانیان فریدن دارای شهرها و روستاهای زیادی بوده که شاپورآباد مهمترین این مناطق به شمار می آمده است و بنای آن را به شاپور دوم ساسانی نسبت می دهند. در زمان صفویان این منطقه عمران و آبادی بیشتری یافت . در این زمان شاه عباس ارمنیان را از ارمنستان کوچ داده و در برخی از مناطق ایران از جمله درفریدن ساکن نمود.

تقسیمات

منطقهٔ فریدن امروزه به چهار شهرستان: فریدون‌شهر، چادگان، بوئین و میاندشت و فریدن تقسیم شده است. فریدن از شمال به شهرستان خوانسار ، از جنوب به استان چهار محال و بختیاری، از شرق به شهرستان تیران و کران از غرب به شهرستان الیگودرز و فریدون شهر محدود می شود . مرکز این شهرستان داران است و دارای دو بخش به نام بخش مرکزی و بویین و میاندشت و سه منطقه شهری به نام داران و بویین میاندشت و نیز دوازده دهستان می باشد.

اقلیم و آب و هوا

فریدن منطقه ای کوهستانی و مرتفع است بخشی از کوه های اصلی سلسله جبال زاگرس در این شهرستان قرار دارند . این شهرستان دارای تابستانهای معتدل و زمستانهای طولانی است. تابستان یکی از بهترین آب و هواهایی را داراست که میتوان

شهرستان فریدن
کوهستان

آق داش با ارتفاع ۲۸۵۰ متر ، ایلوک با ارتفاع ۳۲۰۰ متر (سرچشمه آب زه ودر زرگه ) ، بیداد کوه با ارتفاع ۲۹۶۸ متر، پرپر با ارتفاع ۲۹۵۳ متر ، پرویز با ارتفاع ۳۱۵۰ متر (سرچشمه رودخانه دربند) و دالانکوه

نیمه قراول با ارتفاع ۲۶۳۰ متر وهسل با ارتفاع ۲۹۵۰ متر ، موردود با ارتفاع ۳۱۸۰ متر (سرچشمه آب پیرگلی وآب میدانک پایین) ، گرکو با ارتفاع ۳۳۰۳ متر (سرچشمه آب کاسه )

شهرستان فریدن
چشمه های فصلی و دائمی

شهرستان فریدن دارای ۲۹۰۰ دهانه چشمه دائمی و ۱۹۳۶ دهانه چشمه فصلی است. سرچشمه گردشگری شهر افوس ، سرچشمه روستای آغچه و سرچشمه روستای دره حوض یکی از زیباترین و خیال انگیزترین مناطقی است که می توان در عمر خویش دید . از دیگر چشمه های این منطقه.، چشمه بزرگ زرین رود و چهل چشمه و… هستند که هر کدام سرزمین وسیعی را پیرامون خود سیراب کرده و منشا، گل و سبزه ای شده اند که بی گمان در کمترین جا می توان نظیرآن را یافت.

شهرستان فریدن
گلستان کوه دره بید

در این منطقه زیبا بر فراز کوه ، لاله های واژگون و شقایق و سبزه و عطر خوش طبیعت بهشت را پیش چشم تجسم می بخشد. دره بید از جمله شگفتی های طبیعت است که گل و ریحان کران تا کران آن را فراگرفته و فرشی از سبزه و گل و زیر پای کردشگران پهن کرده است .