۴۵ مکان دیدنی در گیلان
مسافرانی که به گیلان سفر می کنند می توانند از این ۴۵ مکان دیدنی، دیدن کنند.
۱-جاده گردشگری خلخال و اسالم (جاده رویایی اسالم به خلخال ( گیلان – اسالم جاده اسالم به خلخال )
۲- آبشار لاتون(گیلان – آستارا ۱۵ کیلومتری جنوب شهرستان آستارا، لوندویل، روستای کوته کومه )
۳- دریاچه بره سر (گیلان – رودبار داماش )
۴- شیطان کوه ( گیلان – لاهیجان میدان خیلج فارس، خیابان شهید رجایی، تله کابین لاهیجان )
۵- ماسال گیلان و ییلاقش ( گیلان – ماسال ۵۵ کیلومتری رشت )
۶- منطقه ییلاقی دشت النزه ( گیلان – ماسال شاندرمن )
۷- دریاچه استیل (تالاب استیل)( گیلان – آستارا ۵کیلومتری جنوب آستارا و در کنار جاده اصلی تالش به آستارا )
۸- تالاب سوستان ( گیلان – لاهیجان ۱٫میدان دانشگاه آزاد به سمت روستای سوستان ۲٫میدان تربیت معلم به سمت سوستان ۳٫ انتهای خیابان شقایق، جاده کناری دانشگاه، معدن شن و بعد هم تالاب …)
۹- پارک جنگلی گیسـوم ( گیلان – اسالم ۱۸کیلومتری جاده تالش به بندرانزلی )
۱۰- تالاب کیاکلایه ( گیلان – لنگرود )
۱۱- ماسوله ( گیلان – ماسوله ۶۰ کیلومتری شهر رشت، ۳۲ کیلومتری غرب فومن )
۱۲- روستای صفرا بسته ( گیلان – رشت آستانه اشرفیه، جاده کیاشهر بعد از تمچال، روبروی پاسگاه پرکاپشت )
۱۳- تالاب عینک ( گیلان – رشت خیابان افتخاری، جنب پارک دانشجو )
۱۴- اشکور- اشکورات رودسر ( گیلان – رودسر جزء بخش رحیم آباد شهرستان رودسر و در جنوب شهر کلاچای به سمت رحیم آباد )
۱۵- غار آویشوی (آبیشوی آبیشو آویشو)
(گیلان – ماسال ۴۰ کیلومتری جنوب غربی شاندرمن )
۱۶ – ییلاق اولسبلنگاه ماسال ( گیلان – ماسال در فاصله حدود ۲۵ کیلومتری شمال غرب این شهرستان و در ارتفاعات کوههای تالش قرار داره )
۱۷- آبشار ویسادار ( گیلان – پره سر ۱۷ کیلومتری رضوانشهر، ۳۰ کیلومتری هشتپر تالش )
۱۸- کوه درفک ( گیلان – رودبار شمال شرقی شهرستان رودبار، منطقه جنگلی سیاهکل )
۱۹- بازار ماسوله ( گیلان – ماسوله ۵۵ کیلومتری رشت )
۲۰- آبشار ویسادارا ( گیلان – رضوانشهر پره سر )
۲۱- روستای سیاهکشان ( گیلان – رحیم آباد در ۲۵ کیلومتری جنوب بخش رحیم‌آباد از توابع شهرستان رودسر در ناحیه کوهپایه‌ای منطقه اشکورات سفلی )
۲۲- هتل ییلاقی خانی ماسال ( گیلان – ماسال این هتل در ییلاق ماسال که فاصله ش از فومن حدوداً ۶۵ کیلومترِ واقع شده )
۲۳- پارک جنگلی سراوان ( گیلان – رشت در فاصله حدودا ۱۷ کیلومتری از شهر رشت قرار داره )
۲۴- پل چوبی بندر کیاشهر ( گیلان – کیاشهر ۱۷ کیلومتری آستانه اشرفیه، ۵۰ کیلومتری رشت )
۲۵- سوباتان ( گیلان – لیسار ۳۲ کیلومتری شمال غرب تالش و جنوب شرقی دریاچه ی نئور- سوباتان سرشار از چشمه های بسیار خنک و پر آبِ و از آب و هوای بسیار عالی برخوردارِ. زمین های سرسبز پوشیده از چمن، آب و هوای خنک و چشمه های گوناگون )
۲۶- سرولات ( گیلان – چابکسر ۳ کیلومتری جنوب چابکسر- روستایی در فاصله ۳ کیلومتری جنوب چابکسر در کنار رودخانه پر آب آچیرود در ابتدای دامنه شمالی البرزه . با عبور از جاده جنگلی )
۲۷- منجیل، شهر توربین های بادی ایران ( گیلان – منجیل شهرهای شهرستان رودبار )
۲۸- آبشار لونک ( گیلان – سیاهکل ۲۵ کیلومتری سیاهکل )
۲۹- آبشار ورزان، سوباتان ( گیلان – تالش )
۳۰- ییلاق سلانسر رودبار ( گیلان – رودبار در ۱۵ کیلومتری رودبار قرار داره )
۳۱- دریاچه سد خاکی سقالکسار ( روستای بخش مرکزی رشت گیلان )
۳۲- قلعه رودخان
۳۳- استخر لاهیجان
۳۴- بلوار بندر انزلی
۳۵- پارک جنگلی بندر کیاشهر
۳۶- منطقه ساحلی حاجی بکنده (جاده زیباکنار – ما بین کیاشهر و سه راه حسن رود گیلان )
۳۷- باغ محتشم ( پارک شهر رشت گیلان )
۳۸- پارک ملت رشت گیلان
۳۹- خانه میرزا کوچک خان جنگلی گیلان
۴۰- تالاب انزلی گیلان
۴۱- کشتی مسافری تفریحی میرزاکوچک خان جنگلی گیلان
۴۲ – دهکده ساحلی بندر انزلی گیلان
۴۳- ییلاق سلانسر رودبار گیلان
۴۴- شهرستان سیاهکل-جاده دیلمان
۴۵- جنگل، ساحل گیسوم شهرستان رضوانشه
آداب و رسوم مردم گیلان
آداب و رسوم مردم گیلان
گیلان خطه ی شمالی کشور و یکی از سرسبزترین مناطق ایران میباشد.گیلان دهمین استان پرجمعیت و بیست و هشتمین استان وسیع ایران است.دارای مردمان شیرین زبان با آداب و رسومات زیبا و دیرینه که نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شده است تا به امروز، آژانس مسافرتی طلوع سفریاد یکسری از این سنت ها و آداب دیرینه را گردهم آورده است تا شما عزیزان با این آداب و رسوم آشنا شوید در این مقاله همراه اصفهان تور باشید.
آب بازی ( آب پاشان، آبریزان، تیرماسیزه)
از مراسم متداول گیلان در گذشته، آب بازی بود که امروز کمتر اثری از آن می توان یافت. این جشن در شرق گیلان و غرب مازندران به “تیرماسیزه” به معنی سیزدهم ماه تیر مشهور شده و احتمالاً همان تیرگان است. در فرهنگ ایران پیش از اسلام روز سیزدهم هر ماه تیر نام داشت و روز تیر از تیرماه را جشن می گرفتند. این مراسم به “آبریزان” یا “آب پاشان” نیز معروف بود. جشن آبریزان تا عهد شاه عباس در طبرستان و گیلان بر قرار بود و سپس به تدریج از یاد رفت.
کتاب “عالم آرای” عباسی با توجه به این که در تقویم دیلمی سال ۳۶۰ روز بود و ۵ روز آخر به حساب نمی آمد، مراسم آبریزان را با محاسبه ایام “خمسه مسترقه” یعنی همان ۵ روز آخر سال و افزودن آن پس از پایان سه ماه بهار، در روز ۱۳ ماه تیر محاسبه می نماید و می افزاید “در میان عجم یعنی ایرانیان، این روز به روز آب پاشان معروف است. در این مراسم بزرگ و کوچک، مذکر و مونث به کنار دریا می رفتند آب بازی می کردند و به طرب و خرمی می پرداختند و به راستی مراسمی تماشایی به وجود می آمد”. این رسم در بعضی از نقاط کشور مانند یزد، کرمان و اصفهان نیز معمول بود و در ۱۳ تیرماه هر سال مردان و زنان در حالی که هر یک ظرفی همراه داشتند، به کنار رود خانه می رفتند و به سرو روی یکدیگر آب می پاشیدند.
زکریا قزوینی نویسنده کتاب “عجایب المخلوقات” نیز از جشنی به نام “آب پاشان” یاد کرده و انگیزه آن را به قحطی شدید و توسل فیروز (جد انوشیروان) به خداوند و دعای او برای باریدن باران و رفع قحطی و گرسنگی نسبت داده است. در این باره آمده که مردم در این روز به تبرک باران، از شدت شادی به یکدیگر آب می ریختند و این کار از آن زمان متداول شد.
از مراسم دیگر این روز فال گیری و “لال شوش زنی” است. در این مورد، بزرگ خاندان بربدن اهل خانه و دام ها و نیز به در و دیوار و همه چیز چوب می زد و خاموشی اهل خانه در برابر ضربات ترکه چوب، به باور آنها باعث برکت و رونق اقتصادی و معیشتی آنان می شن
آینه تکم
یکی دیگر از مراسم قبل از سال نو، اجرای یک نمایش عروسکی به نام “آینه تکم” است که در نواحی غربی استان گیلان انجام می شد. “تکم چی ها” از آذربایجان به نقاط هشتپر و حتی انزلی و رشت می آمدند و پیام آور رسیدن سال نو و نوروز می شدند.
“تکم” عروسکی به شکل بز بود که به دسته ای متصل می شد و آن را با پارچه ها و منجوق های رنگی و پر می آراستند و با بالا و پایین بردن دسته ای که از میان چوبی سوراخ دار می گذشت، آن را به حرکت و جنبش وا می داشتند. در کنار این نمایش با صدای دو چوب که به هم می خورد و آهنگی شاد را تداعی می کرد، تکم چی ها ترانه هایی خوش آهنگ می خواندند.
بندبازی (لافندبازی)
از نمایش های سنتی گیلان که بیشتر در جشن هایی مثل عروسی، عید نوروز و یا در بازارهای هفتگی اجرا می شد، بندبازی است. در گیلان به آن “لافندبازی” نیز گفته می شود و مانند همان بندبازی در سیرک است. نمایش بر روی طنابی که از روی دو میله فلزی و چوبی محکم و ضربدری شکل گذتشه و در دو طرف مهار شده، انجام می شود. اصلی ترین فرد نمایش “پهلوان” نام دارد که بر روی طناب ها با پای برهنه راه می رود و برای تعادل خود چوبی بزرگ به نام لنگر در دست می گیرد. پهلوان با ایستادن داخل تشت و یا قابلمه بر روی طناب راه می رود. گاه با دوچرخه ای که لاستیک آن را برداشته اند فواصل دو تیر را می پیماید. قراردادن صندلی داخل یک سینی و نشستن روی صندلی و حفظ تعادل در همان حالت، از جمله عملیات دشوار این افراد است. در پایین طناب شخصی که لباس مسخره ای پوشیده و به “یالانچی پهلوان” مشهور است با لودگی و مسخرگی به تقلید از پهلوان می پردازد. نقاره چی و سرناچی نیز با نواختن آهنگ، تماشاگران را در فضای شاد این نمایش سهیم می سازند.
کشتی گیله مردی
این کشتی که امروزه همچنان پای برجاست، یادگار صلابت و دلاوری مردم این خطه است. کشتی “گیله مردی” ریشه در تاریخ دارد. “مقدسی” در قرن چهارم هجری از این کشتی یاد کرده است.
“ظهیرالدین مرعشی” در مورد آن می گوید رسم مردم دیلم است که جوانان روغن بر خود بمالند و پس از استراحت و خوراک کافی و لذیذ از گوشت، روغن، عسل و … زور آنها زیاد شده و قدرت می یابند که با فرد دیگری کشتی بگیرند.
کشتی گیران گیله مرد مراتب خاصی نظیر تنگوله یا نوچه، پهلوان، سرپهلوان یا میداندار دارند. این کشتی در محوطه ای محصور به نام “سیمبر” یا “سبزه میدان” برگزار می شود. کشتی گیله مردی معمولاً در تابستان و اعیاد و عروسی ها انجام می شود. کشتی گیران که شلوارهایی به نام “لاسپار” به پا دارند با بالاتنه لخت، ابتدا به حضار احترام می گذارند و سپس با حرکات نمایشی قدرت خویش را به رخ حریفان می کشانند. این حرکات نمایشی “فوزوما” یا “فزّومما” خوانده می شود.
پس از رجزخوانی، حریف با کف زدن به او پاسخ می دهد. نبرد ابتدا با حواله کردن مشت ها آغاز می شود. این بخش در موارد بسیار منجر به مجروح شدن و شکستگی استخوان یکی از طرفین می شود. در این کشتی هر گاه دست یکی از طرفین با زمین برخورد کند بازنده محسوب می شود. جایزه این مسابقات به صورت غیر نقدی و شامل پارچه، آینه، پیراهن، گوسفند و گاو و … است. به این جایزه “برم” می گویند.
ورزا جنگ
از رسوم و نمایش های دیرین گیلان و بعضی از نقاط ایران، جنگ گاوهای نر است. در گیلان به آنها “ورزا” یا “ورزو” گفته می شود.
گاوهای جنگی معمولاً توسط ملاکین یا روستاییان مرفه نگه داری می شدند و فقط به درد مبارزه و جفت گیری می خوردند. این گاوها از شاخ های محکم برخوردارند که وسیله دفاع و حمله آنهاست. کوهان پشت ورزاها به آنها صلابتی می بخشد که هنرمندان سفال گر هزاران سال قبل را به الهام و ساخت شمایل سفالی آنان واداشته است. ساخت سفالینه های قرمز رنگ ملهم از این گاوهای نر زورمند از مشخصه های هنر باستانی گیلان است.
قدیمی ترین سندی که به چنین نمایشی در گیلان اشاره دارد فرمانی است نوشته بر روی سنگ مرمر قهوه ای و به خط نستعلیق بر ایوان ورودی مسجد جامع لاهیجان که به دستور “سلطان حسین صفوی” نگاشته شده و طی آن اهالی را از ارتکاب اعمال خلاف باز داشته و امر به تادیب و تنبیه خلافکاران کرده است. این فرمان که تاریخ ۱۱۰۶هـ. ق را دارد مردم را از کبوتر پرانی، گرگ دوانی و نگه داری گاو و قوچ و سایر حیوانات به منظور جنگ با یکدیگر باز داشته و این اعمال را ممنوع شمرده است.
چوگان بازی
این بازی که توسط اسب سواران انجام می شد اولین بار در زمان شاه عباس صفوی به هنگامی که لاهیجان را فتح نمود در گیلان مورد توجه قرار گرفت. پس از فرار “خان احمدحان” آخرین حاکم کیای بیه پیش، ملک موروثی او به دست صفویان افتاد. به دستور شاه عباس باغ بزرگ او را برای ایجاد زمین این بازی خراب کردند و از آن پس این محل به سبزه میدان مشهور شد.
پولو(polo) کلمه ای انگلیسی ماخوذ از واژه ای تبسی و به معنی چوگان است.
چاه نخجیر
حکام قدیم گیلان به شکار علاقه فراوان داشتند. در عملیات شکار که “چاه نخجیر” نامیده می شد، ابتدا قسمتی از جنگل به عنوان شکارگاه انتخاب می شد. سپس با در هم پیچیدن شاخه های درختان دو رشته پرچین محکم به مساحت یک یا دو فرسخ درست می کردند. این دو پرچین طوری تهیه می شد که به تدریج بر یک نقطه متمرکز می شدند به گونه ای که در آخرین مرحله به زحمت گذرگاهی برای عبور یک شکار باقی می ماند. این دالان در انتها، به محوطه ای در عرض ده متر با پرچین های محکم و لانه هایی موسوم به چاه، محصور می شد. در روز شکار مردان گیل و دیلم پشت پرچین ها جمع می شدند و عده ای فریاد زنان با ساز و نقاره هیاهوی وحشت انگیزی ایجاد می کردند. این گروه بین دو پرچین پیش می آمدند و به آرامی شکار را به طرف محوطه مورد نظر می راندند. اطراف محوطه و کمی بالاتر، صفه کوچکی ایجاد می شد که در آنجا مردان جای می گرفتند و هنگامی که حیوان به دام می افتاد درهای لانه ها را می بستند.
وقتی که گرازها، گرگ ها، شغال ها و … در این لانه ها محبوس می شدند، گوزن ها که نمی توانستند از دالان به لانه ها راه یابند با ضربات پیکان و تبر کشته می شدند. والی و بزرگان دولت آنگاه روی صفه آمده و برای گشودن در لانه ها فرمان می دادند، به نحوی که تنها یک گراز می توانست در آن واحد خارج شود. در این موقع مردی جوان برای ورود به محوطه انتخاب می شد و هنگامی که گراز به طرف جوان حمله ور می شد او با یک ضربه گراز را از پای در می آورد.
شاه عباس صفوی پس از تسخیر گیلان چند بار چنین شکارهایی را ترتیب داده بود. در سال ۱۰۰۳هـ.ق عملیات شکاری توسط او با ۱۰هزار مامور تعقیب شکار انجام شد. در ۱۰۲۳ هـ.ق شاه عباس بار دیگر به گیلان آمد و به فرمان او۳۰ هزار نفر مامور تعقیب شکار از نواحی بیه پس و بیه پیش گرد آمدند و برای تعقیب شکار به جنگل رانکوه اعزام شدند. در این شکار تعداد بسیار زیادی از حیوانات وحشی کشته شدند. این شکار چنان مقبول طبع شاه افتاد که با وجود مرگ ۲۷۰۰ نفر از ماموران، از پایان دادن شکار امتناع ورزید. پس از سقوط فرمانروایان گیلان و ترک بازدیدهای شاهانه، این گونه کشتارهای وسیع پایان گرفت.
نوروز
جشن نوروز در گیلان با آیین ها و مراسم گوناگونی بر پا می شود:
نوروز خوانی
نوروز خوانی از مراسم آخر هر سال در گیلان است. نوروز خوانی که هم اکنون نیز کم و بیش رواج دارد، در گیلان نماد ورود بهار و خیر و برکت است. برای این کار گروهی نوروزخوان در کوچه و خیابان به راه می افتند و اشعاری می خوانند. از معروف ترین این اشعار می توان به “دوازه امام” و “عروس گوله” اشاره داشت. اغلب نوروز خوانان نخست دوازده امام را می خوانند و وقتی به قسمت ترجیع بند می رسند، آن را دو نفری تکرار می کنند و بعد نوروز و نوسال می خوانند. این شعر چنین آغاز می شود:
همی خوانم امام اولین را شه کشور امیرالمومنین را
وصی و جانشین یعنی علی را
به یاسین والف لام و به فیروز دهید مژده که آمد عید نوروز
امام دومین هم دسته گل شفاعت می کند او بر سر پل
حسن بابش سوار است او به دلدل
به یاسین و الف لام و به فیروز دهید مژده که آمد عید نوروز
این شعر در مدح دوازده امام ادامه می یابد.
عروس گوله
نمایش “عروس گوله” نیز از دیگر مراسم قبل از حلول سال نو به شمار می رفت. این نمایش همراه با آواز ریتمیک دارای مفاهیم اخلاقی و آیینی خاصی بود. بازیگران این نمایش معمولاً سه نفر بودند و به نقش غول، پیربابو و نازخانم ظاهر می شدند. نقش نازخانم را بیشتر مواقع پسر جوانی که لباس زنانه پوشیده بود اجرا می کرد. پیر بابو یا کوسه نقش پیرمردی بود که باغول بر سر تصاحب نازخانم به بحث و جدل می پرداخت. غول هم خود را با کلاهی از کلوش (ساقه برنج)، زنگوله های و چماق به هیبتی عجیب می آراست. این گروه به منازل مختلف رفته، به ایفای نقش خود می پرداختند و در ازای تهنیت گویی خویش و آرزوی سالی پربرکت و پر یمن برای صاحبخانه، از او هدایایی دریافت می کردند.
گاه نقش یک شخصیت دیگر به اسم “کاس خانم” نیز به این جمع اضافه می شد.
گل گل چهارشنبه
از دیگر مراسم کهن ایرانیان که در گیلان هم با بعضی تغییرات جزیی به آن می پردازند، “چهارشنبه سوری” است که در غروب آخرین سه شنبه سال و در شب چهارشنبه انجام می شود. به این منظور خار، بوته، گون و کاه جمع آوری می شد و با درست کردن پشته هایی که معمولاً رو به سمت قبله می نهادند و سپس آتش زدن آنها، از روی آتش می پریدند و هنگام پریدن با خوشحالی می خواندند:
گل گل چهارشنبه به حق پنج شنبه
زردی بشه، سرخی بایه نکبت بشه، دولت بایه
یعنی: ای شعله آتش چهارشنبه، به حق پنج شنبه، زردی و ضعف و بیماری رخت بر بندد و نوبت سرخی و نشاط وخرمی فرا رسد. دوره نکبت و ناکامی به سر آید و دولت و اقبال روی نماید.
این سنت که از روزگار زرتشت و حتی جلوتر بر جای مانده، در دوران اسلامی با اعتقادات مردم در هم آمیخته و رنگ و بویی دینی گرفته است. دود کردن اسپند هم از این رسوم است که سعی می شد از سادات خریداری شود و به هنگام دود کردن آن زمزمه می کردند:
عاطتیل کن، باطیل کن تی مرده ماره بیرون کن
اسفند دوکن چاووس بایه مردمار به هوش بایه
یعنی: عاطل و باطلش کن و چشم زخم را از وجودها دور ساز. مادر شوهرت را بیرون کن. اسپند دود کن تا چاووش بیاید. تا مادر شوهرت به هوش بیاید.
علاوه بر این به نیت این که دختران به زودی به خانه شوی بروند، دختران دم بخت را چند ساعتی از خانه بیرون و خانه تکانی می کردند. شکستن کاسه و کوزه و ظروف کهنه به علامت دور ساختن نفرت و رفع قضا و بلا از دیگر آداب این روز به شمار می رفت. مراسم چهارشنبه سوری در نواحی مختلف گیلان با تفاوتی اندک اما شبیه به هم اجرا می شد و گاه شلیک تیر و ترکاندن ترقه نیز در برنامه جای داشت. گاه نیز به نیت برکت، یکی از اهالی با تبر به سمت درختی که بار نمی داد می رفت اما با ضمانت دیگران برای بار آوردن درخت در سال بعد، شخص تبر به دست از قصد خود منصرف می شد.
فالگوش ایستادن؛ از دیگر برنامه های چهارشنبه سوری بود. برای این کار، در گذرگاه ها می ایستادند و با شنیدن پنهانی نخستین کلمات عابرین، مفهوم آن را حمل بر توفیق یا ناکامی خود در سال آتی می شمردند.
قاشق زنی؛ از دیگر رسوم اجرایی این شب بود که معمولاً جوانان و بیشتر دختران به در خانه همسایه ها می رفتند و با پنهان کردن روی خود و بدون دادن آشنایی، خواستار هدیه می شدند. نقل و نبات و تنقلات از عمده ترین چیزهایی بود که در کاسه قاشق زنان جای می گرفت.
شال اندازی؛ در مناطق روستایی کوهستانی از رسوم شایع چهارشنبه سوری بود و گاه حالت نوعی خواستگاری از دختر صاحب خانه را داشت. معمولاً به گوشه شال اینان مقداری شیرینی و آجیل به عنوان هدیه صاحب خانه بسته می شد و شال اندازان بدون مشخص کرن هویت خویش به خانه فرد دیگری می رفتند.
سیزده سال
آخرین مراسم نوروز، سیزده سال است. در این روز مردم گیلان بیشتر به کنار رودخانه ها و در دل جنگل ها می روند و به صورت گروهی، آخرین روز نوروز را گرامی می دارند. دختران گیلانی در این روز سبزه گره می زنند. این مراسم معمولاً با بندبازی، کشتی گیله مردی و نواختن ساز و نقاره همراه است.
شب چله
شب چله از مراسم باستانی ایران، در گیلان هم از منزلت خاصی برخوردار است. شب اول دی ماه هر سال را اهل خانواده و خویشان و گاه همسایه ها گرد هم می آیند تا آیین شب چله را برگزار نمایند. برای مراسم شب چله، معمولاً خوردنی ها و تنقلات و آجیل زیادی فراهم می آورند. هندوانه به سفره این شب رنگ و بویی دیگر می بخشد و به قولی اگر هر کس در شب چله هندوانه بخورد، در تابستان احساس تشنگی نمی کند. یکی از ترانه هایی که در این شب زمزمه می شود، چنین است:
امشو، شب چله، خانم جیر پله چاقو بزنیم هندوانه کله
یعنی: امشب شب چله و خانم زیر پله است، چاقو به هندوانه بزنیم.
از دیگر خوردنی های این شب، برنج برشته، عدس و گندم برشته، کونوس (ازگیل وحشی)، آجیل، پرتقال، لیمو، خوج (گلابی محلی) و میوه های دیگر است.
تفال به دیوان حافظ از دیگر آداب این شب است. پس از نیت و سوگند دادن حافظ به شاخ نبات، دیوان را می گشایند و اولین غزل صفحه جلوتر را می خوانند. اعتقاد بر این است که بیش از سه بار نباید فال گرفت چون حافظ ناراحت می شود و حرف های خوش نمی زند.
ازدواج
برای تشکیل خانواده، حضور زوجی که خواهان یکدیگرند، عامل تعیین کننده است. در گیلان، به خصوص در مناطق روستایی به دلیل مشارکت و همپایی زنان و مردان در امور معیشتی، ارتباط و آشنایی های اولیه از برخوردهای ساده و روزمره اهالی آغاز می شود.
با توجه به گسترش فعالیت هایی که در بطن زندگی روستایی جریان دارد مثل آیش، وجین و درو و … شناخت ابتدایی پسران و دختران به وجود می آید. این شناخت بعدها به انتخاب و سپس در صورت پذیرش خانواده ها به تهیه مقدمات ازدواج منجر می شود. به این ترتیب که با جلب موافقت خانواده طرفین و پس از مراسم خواستگاری، دوره نامزدی طی می شود.
حنابندان؛ پیش از فرار رسیدن عروسی مراسمی به نام “حنابندان” در شهرها بر پا می شد. در این مراسم عروس می باید در این شب دست و پایش را حنا ببندد.
نارنج زنی؛ از دیگر مراسم ازدواج “نارنج زنی” است. رابینو که در اوایل قرن بیستم در گیلان به سر می برد، خود شاهد این مراسم بود. وی می نویسد که هنگام ازدواج، داماد نقل و سکه بر سر عروس می پاشد، بعد نارنج یا پرتقالی به طرف او می اندازد. آنگاه عروس و داماد دورچاه می گردند. عروس سکه ای به نشانه خوشبختی در چاه می اندازد و پس از آن درخت توتی در خانه می نشانند.
گیشه بری؛ گیشه بری از دیگر مراسم مربوط به ازدواج است. بردن عروس به خانه داماد را گیشه بری می نامند. این مراسم پرشور با صدای ساز و نقاره و ترانه خوانی و شادمانی خانواده عروس و داماد و دیگر مهمانان همراه است.
در شهرها معمولاً ازدواج با پا درمیانی خانواده و معرفی چند دختر به پسر مورد نظر صورت می پذیرفت. گاه دلاک حمام را برای آشنایی و پرسیدن نظر دختر نزد او می فرستادند و یا در حمام های عمومی دختر مورد نظر را برانداز کرده و پس از پسندیدن به خواستگاری او می رفتند. مراسم خواستگاری و تعیین مهریه و شیربها از موارد مطرح برای دو خانواده است.
ختنه سوران
از مراسم تاریخی ایران و گیلان ختنه سوران است. در تاریخ خانی آمده است: “چون ارقام مسرت و شادکامی و فرحت و کامرانی ثبت صفحه دفتر خزینه خاطر مبارک حضرت میرزا علی بود و بزم و عشرت ختنه سور دودر شاهوارو…”
به خوبی می توان اهمیت چنین جشنی را به خصوص با توجه به ارج و قرب فرزند پسر در ایام گذشته درک کرد. اگر پسر را ده روز پس از تولد ختنه نمی کردند، این کار را چهار، پنج سال به تعویق می انداختند.
برای ختنه سوران روز و ساعت سعد و مناسب را انتخاب می کردند و آشنایان و مطرب و دلاک را برای همان روز خبر می کردند. در این میهمانی از مهمانان با پلو و خورشت و شیرینی و آجیل پذیرایی می شد و پس از آن مراسم جشن و پایکوبی برگزار می شد تا بچه از این عمل ترسناک دلداری یابد.
وسایل ختنه کردن یک نی به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر، تیغ سلمانی و پنبه یا پارچه سوخته شده بود که برای ضد عفونی کردن و بند آوردن خون از آن استفاده می شد. پس از عمل ختنه کردن، موسیقی و دست افشانی و پای کوبی ادامه می یافت. این عمل از آنجا که یکی از آداب اولیه اسلامی است، موجب احساس مسئولیت والدین می شد. معمولاً سعی بر این بود که تعداد ختنه شوندگان در یک روز فرد باشد، در غیر این صورت خروسی را نیز سر می بریدند.
معمولاً در این مراسم هر یک از میهمانان در حد توان خود هدیه ای می آورد. گاه جشن تا هفت روز طول می کشد. پس از ده روز فرد ختنه شده را همراه دیگر همسالانش به حمام می برند. برای این کار حمام از پیش قرق می شود.
عزاداری ماه محرم
مردم گیلان نیز همچون مردم سایر مناطق ایران، آداب و رسوم ویژه ای برای سوگواری حسین بن علی (ع) دارند. مردم سعی می کنند تا در روزهای نهم و دهم محرم، به زادگاه خود بروند و در جمع بستگان و آشنایان خود در مراسم عزاداری شرکت کنند. روضه خوانی، سینه زنی، زنجیر زنی، چهل منبر، شام غریبان، تعزیه خوانی و … از جمله مراسم عزاداری در ماه محرم مردم گیلان است. به عنوان نمونه، مراسم عزاداری در ماسوله در اینجا آورده می شود:
مردم ماسوله مثل شیعیان گیلان و تالش مراسم مذهبی را به جای می آورند و این مراسم قدمتی دیرینه دارد. برای اولین بار از سال ۱۲۶۱هـ. ق برنامه منظمی برای برگزاری دهه اول محرم، در هر روز و هر شب تدوین شد. این برنامه بسیار حساب شده است و با طوق بندی از شب هفتم آغاز می شود. در روزهای بعد تا روزدهم برنامه ها و عزاداری ادامه می یابد و در شب یازدهم مراسم شام غریبان انجام می شود.
در شب دوازدهم محرم پس از انجام مراسم مربوط به خاکسپاری شهیدان کربلا (توسط طایفه بنی اسد) و تعزیه داری در جوار “امامزاده عون بن علی” برنامه عزاداری ماه محرم پایان می یابد. به گفته “رابینو” تمام ساکنان ماسوله روز دهم محرم به مسکن و کار خود باز می گردند.
موسیقی
استان گیلان یکی از غنی ترین گنجینه های فرهنگ موسیقی را داراست. دکتر امیراشرف آریانپور در کتاب گیلان می نویسد: این گنجینه غنی فرهنگ موسیقی، بر خلاف بسیاری از مناطق ایران از وحدت سبک برخوردار نیست. به این معنا که نقاط مختلف گیلان چه از نظر تنوع آوازها و چه از لحاظ خصوصیات ملودی و ریتم از سبک های متفاوتی برخوردارند و این تفاوت سبک به خصوص بین موسیقی مردم توالش با موسیقی محلی مناطق دیلمان و اسپیلی و سایر نواحی گیلان به چشم می خورد.
به طور کلی مردم تالش سه نوع آهنگ دارند: قدیم دستان، تالش دستان و تازه دستان. آهنگ های گیلان به ویژه در سیاهکل و دیلمان از طبیعت الهام گرفته اند و غالباً به صورت بکر و دست نخورده باقی مانده اند.
در سال ۲۵۵هـ. ق احمد بن توکل، ندیم خلیفه عباسی معتمد علی الله، در کتابی تحت عنوان “الموسیقی العراقیه” که بخشی از آن در باره موسیقی دیلمان بود آورده است: “آوازخوانی مردم خراسان با زنج است که دارای هفت سیم است و زخمه آن مانند زخمه چنگ است و آوازخوانی مردم ری و طبرستان و دیلمان با تنبورهاست…”.
ابونصر فارابی نیز در کتاب “الموسیقی” (۳۳۹ هـ. ق) از تنبور گیلانی نام برده است: “تنبور خراسانی دارای دو سیم است و گونه ای دیگر تنبور جیلی (گیلانی) است. شیوه کوک تنبور گیلانی از شیوه کوک خراسانیان جداست”.
با توجه به مقاله مرحوم عبداله ملت پرست، نام و مشخصات برخی از موسیقی های بومی و آوازهای محلی گیلان را می آوریم:
۱- خره: نام آهنگی است که به عنوان خرلنگ معروف است.
۲- کشتی مقام: با سرنا و نقاره و مراسم کشتی محلی اجرا می شود.
۳- عروس بران: هر مرحله جشن عروسی موسیقی ویژه خود را دارد.
۴- ورزا جنگ: در مایه ابوعطا و دشتی از مقام شور است و در جنگ گاوهای نر به کار می رود.
۵- پهلوی خوانی: دوبیتی گیلانی است که در موقع چیدن برگ چای خواند می شود.
۶- بجارسری: ترانه هایی است که وقت کار در شالیزار خوانده می شود.
۷- گلن کشی: این قطعه به صورت در آمد آواز دشتی در مناطق کوهستان اجرا می گردد.
۸- گوسفند دوخوان (فراخواندن گوسفند): این آهنگ از نظر کیفیت ملودیک و ساختار موسیقی با استفاده از فواصل گوناگون گام شور ترکیب بسیار زیبایی یافته است و جمله بندی موسیقی آن با توجه به فضای فولکلوریک فوق العاده متنوع است.
۹- آبکناری: نوعی آواز در آمد دشتی است.
۱۰- زرد ملیجک (گنجشک زرد): یکی از آشناترین آوازهای بومی گیلان است که به همت استاد صبا به گنجینه موسیقی ملی ایران افزوده شده است.
۱۱- شرفشاهی: چهار دانه های شرفشاه از عرفا و شعرای معروف قرن هفتم گیلان که در دستگاه شور خوانده می شود.
تصنیف برای کوچک خان
در ادبیات شفاهی مردم گیلان، تصنیفی است که مردم به هنگام مبارزات جنگلی ها برای میرزا کوچک خان جنگلی سروده اند. این تصنیف در مناطق مختلف به شکل های ویژه ای خوانده می شود:
چقدر جنگلا خوسی، ملت واسی خستا نبوسی، می جان جانانا
ترا گوما میرزا کوچیک خانا
خدا دانه که من نتانم خفتن از ترس دشمن، می دیل آویزانا
ترا گوما میرزا کوچیک خانا
چرا زودتر نایی، تندتر نایی تنها بنایی، گیلان ویرانا
ترا گوما میرزا کوچیک خانا
بیا ای روح روان، تی ریش قربان به هم نوانان، تی کاس چومانا
ترا گوما میرزا کوچیک خانا
اما رشت جغلان، ایسیم تی قربان کنیم امی جانا، تی پا جیر قربانا
ترجمه:
چقدر در جنگل برای مردم می خوابی، خسته نشدی/ جان جانانم، با توام ای میرزا کوچک خان/ خدا می داند که من نمی توانم از ترس دشمن بخوابم/ دلم آویزان است، با توام ای میرزا کوچک خان/ چرا زودتر نمی آیی، تندتر نمی آیی، تنها گذاشتی/ گیلان ویران را، با توام ای میرزا کوچک خان/ بیا ای روح روان، قربان ریشت/ چشمان کاست را نبند، با توام ای میرزا کوچک خان/ اما بچه های رشت، قربانت می رویم/ جانمان را زیر پایت قربانی می کنیم.
پوشاک
پوشاک زنان گیلان
آثار باستانی به دست آمده در سراسر سرزمین گیلان، سوابق زندگی در این منطقه را به بیش از چهار هزار سال می رساند. این آثار خود به عنوان بهترین رهنمای ما برای شناخت چگونگی زندگی پیشینیان ما در این سرزمین عمل می کنند. پوشاک گیلانیان در گذشته های دور نیز از میان این اشیای به دست آمده قابل شناسایی است.
طرح چهره یک بانوی گیلک که بر روی یک جام پوسیده مفرغی به دست آمده است، نشان می دهد که زنان گیلان روسری بزرگی بر سر می گذاشتند و با پیشانی بندی که از روی پیشانی عبور می کرد و در پشت سرگره می خورد، روسری را روی سر نگاه می داشتند.
این جام مفرغی که از مارلیک به دست آمده است، به بیش از سه هزار سال پیش باز می گردد. همین تصویر نشان می دهد که بقیه روسری روی دوش و سینه قرار می گرفت و دنباله آن دوباره از زیر چانه به طرف بالا کشیده و در کنار گوش به پیشانی بند متصل می شد.
در مجسمه ای طلایی که از مارلیک به دست آمده است، یقه ایستاده برگردن مجسمه را در زیر دو حلقه زینتی می توان مشاهده کرد. دو نشان متقارن و نیز آویزی با زنجیر بر سینه مجسمه به چشم می خورد. موی سر تزیین شده است و حالتی شکوهمند دارد.
همین طرح های قلم زنی روی آثار مفرغی، پوشاک مردان باستانی گیلان را نیز ارائه می نماید؛ کلاهی از جنس پارچه ضخیم یا نمد، پیراهن آستین کوتاه با دامن کوتاه با کمربندی پهن که بر کمر مرد بسته شده است.
ابزار رزم گیلانیان نیز در این طرح ها جایگاه ویژه ای داشت و انواع مختلف پیکان، کمان، سرنیزه های بلند و باریک از جنس مفرغ، شمشیرهای بلند و سنگین و سبک مفرغی، سپر مفرغی، کلاه خود، سنج، کمربند و مچ بند مفرغی، سرگرزها، دگمه های زینتی طلا و مفرغ و بسیاری وسایل دیگر شناسایی شده است.
در لباس امروز زنان گیلان با وجود گذر چند هزار ساله زمان، ردپای پوشش دیرین مشهود است؛ نوار روی سینه پیراهن در لباس دختران نواحی کوهستانی، چادر کمری با نقش های ماقبل تاریخ که بر روی دامن بلند و پرچین بسته می شود و سربندهایی که به اشکال مختلف بر روی سر و گردن و شانه زنان گیلان قرار می گیرد، همه یادآور پوشاک نسل های باستان ایران است.
در غرب گیلان زنان تالش معمولاً روسری های پهن و سفید را با پوشش بیشتری به کار می برند.
در کوهپایه ها و نواحی کوهستانی شرق گیلان، نحوه بستن روسری متفاوت است و در هنگام کار به صورت × در پشت سر گره می خورد و یا با عبور از روی چانه در بالای سر به هم می رسد. در این نواحی معمولاً اول یک لچک سیاه بر روی سر بسته می شود و سپس روسری سفید روی آن قرار می گیرد.
لباس زنان کوهستان نشین برای حفاظت از سرمای منطقه، بیشتر از پیراهن بلند یا نیمه بلند بر روی شلیته بلند و لیفه دار تشکیل می شود.
اما زنان کوهپایه علاوه بر این پیراهن ها، پیراهن کوتاه تری هم روی آنها می پوشند و گاه بر روی این پیراهن جلیقه کوتاه تری به تن می کنند. پیراهن های تابستانی نازک است و روی آن سوزن دوزی می شود.
در دوره معاصر، لباس زنان شرق گیلان با پارچه ها و نوارهای رنگین اضافی، زیبایی خاصی یافته است.
معمولاً در بخش غربی از این تزیینات بهره گرفته نمی شود، بلکه شلیته های دارای گل های درشت چشمگیر و پرچین لیفه دار است و پیراهن های بلند و رنگین روی آن می افتد. پر گل بودن و رنگ های بیشتر در انتخاب پارچه این لباس ها بسیار دارای اهمیت است.
بر روی این دو قطعه اصلی لباس معمولاً جلیقه هایی که با سکه های متعدد تزیین شده پوشیده می شود. این زنان گیلک برای تزیین از گوشواره های پیاله زنگی و کشکولی و نیز روسری ساده سفید بزرگ که روی سر و دور گردن را می پوشاند استفاده می کنند. جوراب پشمی یا ابریشمی دست باف و کفش “چوموش” مکمل پوشاک این زنان بوده است.
در بخش ساحلی گیلان معمولاً لچکی بر سر می نهند و زیر گلو را با سنجاق سوزنی از طلا به هم وصل می کنند. در بسیاری از مواقع دو گوشه جلوی لچک را از دو طرف به زیر گوشه سوم آن در پشت گردن می برند و با عبور از روی هم آن را روی سر گره می زنند.
در این نواحی پوشیدن شلیته کوتاه و شلوار مشکی تا وسط ساق پا معمول است. از آنجا که شلیته بلند برای کار در مزارع و باغ ها دست و پا گیر است، می توان پذیرفت که در نواحی مختلف، نوع نیمه بلند یا کوتاه آن مورد استفاده قرار گیرد.
پوشاک ساحل نشینان معمولاً با یک چادر نماز که به دور کمر بسته می شود، همراه بوده است.
شهرنشینان گیلان در گذشته علاوه بر این چادر نماز، یک چادر مشکی دو تخته که هر تخته آن به اندازه دو قد آدمی درازا داشت، بر سر می نهادند و دو طرف آن را به گردن می انداختند.
در گذشته زنان جا افتاده علاوه بر شلوار مخصوصی به نام نیمساق، از چادر سیاه، نقاب و روبنده نیز استفاده می کردند.
زنان جوان علاوه بر سکه دوزی جلوی جلیقه، سربندهای مشکی و کلاهک عرق چین خود را نیز سکه دوزی می کنند.
جوراب پشمی گیلان که بالای آن به وسیله ریسمانی پشمی به دور پا بسته می شود، هنوز بسیار مورد استفاده است.
پوشاک مردان گیلان
ردپای پوشاک مردام گیلان از گذشته های دور تا سال های معاصر به سختی ممکن است و تنها کلاه نمدی و چوموش را می توان بر جای مانده از آن دوران دانست.
بومیان گیلان زمین، کت پشمین خشن بافتی به نام “چوخا” یا “چوخه” دارند، شلوار آنها معمولی و پشمی است که لیفه ای یا میان ساق است و کلاه نمدی و چوموش مکمل لباس آنهاست.
پیراهن مردان بیشتر به رنگ قرمز تند یا کمی روشن تر و بدون یقه است. آستین پیراهن راسته و بدون مچ و پیراهن دارای چاک در قسمت راست سینه است. معمولاً اندازه پیراهن بلند نیست. پارچه شلوار مردان گیلک غالباً توسط زنان بافته می شود.
یک شال نیز برای پیچیدن روی کمر استفاده می شود که از پارچه دست بافت و با نقوش هندسی و رنگین است. این شال بیشتر در جشن ها و عروسی ها به کار می رود. کلاه مردان نمدی و از پارچه زمخت بافت پشمی است.
گالشان (دام داران کوهستانی) کلاهی پوستی دارند و علاوه بر آن از شولا یعنی بالاپوش نمدی و نیمه بلند استفاده می کنند.
گیسوم؛ قطعه ای از بهشت
آن ها که گیسوم را دیده اند می گویند این منطقه را می توان قطعه ای از بهشت برین روی زمین دانست. زیبایی و سرسبزی این منطقه حیرت انگیز و چشم نواز است. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی این منطقه بکر و زیبا در کشورمان خواهیم پرداخت. حتما با ما همراه باشید.
امروز می خواهم برایت از جاده ای رویایی بگویم که با گذر از آن دل وجانت آرام می گیرد. جاده ای که برایت از عشق و زیبایی می گوید.
به خیالت برای این سفر باید با جیبی پر از پول راهی دوردست های دور شوی؛ اما نه!
مقصدمان در همین نزدیکی است و تنها برای سفر دلی شاد و مهربان می خواهد، که با دیدن این همه زیبایی لبخندی از سر شوق زند و یاد معشوق کند و از دالانی سبز گذر کرده و به ساحل امن و آرامی رسد و مملو از آرامش شود.
گذر از دالان زیبایی…
از رشت باید به سمت آستارا حرکت کنیم و از منطقه ای به نام پره سر عبور کنیم تا به یکی از زیباترین جنگل های ایران برسیم.
می گویند، گیسوم جایی است که دریا و جنگل پیوندی عاشقانه و نزدیک دارند و باید برای دیدار دریا از دالانی عاشقانه و رویایی گذر کنی. دالانی که از بوسه درختان های سربه فلک کشیده گیسوم خلق شده و میهمان خود را غرق در زیبایی و لطافت می کنند.
به دالان که میرسی، ارتفاع بلند درختان، عبور نور از لابه لای شاخ و برگشان، زمین سرسبز و صدای آواز پرندگان و نسیم خنکی که صورتت را نوازش می کند؛ آنقدر سرمست و شگفت زده ات می کند، که می خواهی همیشه بمانی در این بهشت رویایی.
وقتی ازین جاده گذر کردی ساحل زیبای گیسوم منتظرت نشسته تا سفری شاد و خاطره انگیز را برایت به یادگار گذارد.
پارک جنگلی و ساحل زیبای گیسوم…
گیسوم پارک جنگلی به مساحت حدود ۸۰ هکتار درتالش است که دریا و جنگل در این منطقه بسیار بهم نزدیکند و برای رسیدن به ساحل دریای مازندران ، باید از جنگل های سرسبز و روستای دیناچال عبور کرد.
چشم انداز جنگلی درختان و گونه های گیاهی این منطقه برای همه گردشگران جذاب و دیدنی است و وقتی از میان درختان سربه فلک کشیده و زمینی سرسبز و هوای نمناک میگذری تا به دریا برسی تمام وجودت را آرامش فرا می گیرد.
در ساحل گیسوم همه چیز برای یک یا چند روز اقامت مهیاست؛ از تفریحات لذت بخش دریایی تا اقامت و رستوران…
تفرجگاه ساحلی ساحل گیسوم
ساحل شنی آرام و زیبای گیسوم، برای همه نوع گردشگری جالب و لذت بخش است و امکانات رفاهی و تفریحی آن این لذت را دو چندان می کند.
در این ساحل برای آرامش می توان برروی شن های نرم قدم زد، برای هیجان ، جت اسکی را تجربه کرد و یا تنی به آب زد و خستگی عمر و راه را شسته وجانی دوباره گرفت.
امکانات منطقه گیسوم…
قبل از هرچیز برای داشتن سفری خوب، باید امنیت منطقه را سنجید. در گیسوم پاسگاه پلیس، امنیت پارک و ساحل را شبانه روزی کنترل کرده و گردشگران با آسودگی خیال می توانند در این منطقه تفریح کنند.
امکانات رفاهی و اقامتی نیز با قیمتی مناسب فراهم است. در محدوده پارک وسایل بازی برای کودکان، مسیرهای پیاده روی، ورزشگاه، هتل، جایی برای کمپینگ، باربیکیو، آلاچیق، مغازه های ساحلی و پلاژ و… در نظر گرفته شده است.
پوشش گیاهی گیسوم
در این جنگل شما انبوهی از درختان جنگلی و گونه های گیاهی را خواهید دید که عمده آن ها در ختان انجیلی یا آسون دار هستند. منظره تماشایی و خیال انگیز جنگل را همین درختان جنگلی به وجود آورده اند.
در این منطقه از گیلان ۷۶ گونه گیاهی شناسایی شده و ازین تعداد ۲۱ گونه آن چوبی و بقیه گونه های علفی هستند.
بهترین زمان برای سفر به گیسوم
اگر می خواهی محو زیبایی های طبیعت شوی باید فصل بهار و پاییز را برای سفر انتخاب کنی، به خصوص ماه های اردیبهشت و مهر و آبان.
اما اگر در این فصل ها و ماه ها نتوانستی به گیسوم بروی، منظره تابستانی و زمستانی آن نیز منحصر به فرد است.
اگر اهل شنا و آبتنی هستید، بایددر ۶ ماه اول سال به گیسوم بروید.
بسیاری از هموطنان ما ایام نوروز را برای سفر به گیسوم برمی گزینند و سال خود را با دنیایی از زیبایی آغاز می کنند.
مسیر دسترسی
آدرس: ایران. گیلان. ۱۷ کیلومتری تالش.
گیسوم از شمال به تالش و از جنوب به رضوانشهر می رسد.
باید از شهر خود به رشت و به سمت آستارا حرکت کنید و بعد از رسیدن به شهر “پره سر” در حدود ۵ کیلومتر دیگر رفته تا به ابتدای جاده ای برسیم که مارا به جاده جنگلی گیسوم می رساند. ورودی جنگل در سمت راست جاده می باشد.
در حدود ۳کیلومتر که جاده جنگلی را طی کنید به ساحل زیبای دریای مازندران خواهید رسید.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
روستای دیدنی و زیبای فوشه در فومن گیلان
یکی از روستاهای زیبای ایران که در منطقه خوش آب و هوا و در استان گیلان واقع شده است روستای فوشه در شهرستان فومن است. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی کامل این روستا خواهیم پرداخت. قطعا شما هم می توانید این روستا را بین مقاصد خود برای سفر بعدی که به شمال کشور خواهید داشت قرار دهید.
این روستای زیبا در قلعه رودخان قرار دارد و هر ساله میزبان مسافران و گردشگران متعددی میباشد. اگر از سمت فومن به سمت قلعه رودخان به راه بیفتید بعد از گذشت از بازار قلعه رودخان به تابلویی با عنوان روستای فوشه میرسید که نظر هر گردشگری را جلب مینماید.
به گزارش میز ایرانگردی خبرگزاری دانا، این روستا دارای چشم اندازهای طبیعی بسیار زیبایی میباشد که چشم‌ها را به خود خیره میکند.مساحت کلی این روستا ۸۲کیلومتر مربع است که در جنوب غربی شهر فومن و در همجواری قلعه رود خان واقع شده است.
فوشه از جنوب و جنوب غربی به ارتفاعات کوهستانی وجنگل‌های زیبا و از سمت شرق به روستای حیدرآلات و قلعه رود خان ختم میشود.این روستا با توجه به فواصل زیاد خانه‌های مسکونی و پراکندگی آنها به روستای خطی شبیه شده است.
در مسیر راه رودخانه ای دیده میشود که در کنار کوهستان جاری است و منظره ای زیبا و بکر را خلق کرده است.بافت‌های سنتی که در اطراف جاده قرار گرفته اند نیز زیبایی این منطقه را دوچندان کرده و جلب نظر مینماید.
ارتفاع سطح این روستا از سطح دریا ۱۷۵ متر و در مناطع بالاتر ۳۷۰متر می‌باشدکه در ارتفاعات به دو هزار و هشتصد متر هم میرسد.وجود پوشش گیاهی و جنگلهای بکردر کنار ارتفاعات کوهستانی و همچنین باغات چای بر زیبایی این روستا افزوده است. این روستا شامل ۲۰۰ خانوار میباشد که شغل اکثر آنها چای کاری،دامداری،پرورش کرم ابریشم و همچنین برنج کاری میباشد.
فوشه دارای محله‌های کوچکی به نامهای مشه، جراویر،نظرآلات، سله، توت باغ، عبدالله روبار، فوشه، لیلی سرا،اسپی سیکین، شاویزن، خرنش للکی پرده سر و ولی نایه بوده که هر کدام از این محلات دارای زیبای خاص خود میباشند.
وجود جنگلهای زیبا ،بکر و دیدنی در حاشیه رودخانه، جنگل و مرتع به نامهای کله ماسون، دریا لات، ریحانه،شهرگاه و بقعه متبرکه آقا شیخ جمال که در میان جنگلهای فوشه و در کنار رودخانه ای که درختان شمشاد آن را احاطه کرده اند قرار دارد که علاوه بر اینکه مکانی زیارتی محسوب میشود ،محیط بسیار زیبایی برای کوهپیمایی عمومی به شمار می‌آیند، اسکاسون،انار دشته، لیسندی و غار خون فوشه از دیگر مکانهای دیدنی این روستا به شمار می‌ایند.
غارخون فوشه با دهلیز‌ها و دالان‌های متعدد از غارهای دیدنی استان گیلان به شمار میاد که در قلب جنگلهای فوشه قرار دارد.”خون” در زبان محلی به چشمه گفته میشود و به دلیل وجود چشمه‌ها در کنار غار این اسم بر روی آن نهاده شده است. ارتفاعات برنا،خون، دزدبن، دایلسر، مناره کل و تیکاو از مناطق دیدنی روستای فوشه هستند که استقبال زیادی را در میان کوهنوردان دارد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
استان های ایران با بیشترین گردشگران خارجی
بدون شک تمام استان های کشور عزیزمان ایران دارای جذابیت های تاریخی، طبیعی و گردشگری بسیاری هستند که می توانند در نوع خود در جهان مطرح باشند. اما تعدادی از استان ها اقبال بیشتری را نزد گردشگران خارجی دارند که امری طبیعی نیز می باشد. در این مطلب در اصفهان تور استان های ایران که بیشترین گردشگران خارجی را سالانه به خود می بینند را معرفی خواهیم کرد.
۱– خراسان رضوی
خراسان رضوی به عنوان بزرگ ترین قطب تورسیم مذهبی ایران شناخته می شود. مشهد مقدس، هرساله گردشگران فراوانی را به خود جذب می کند. بیش ترین و مهم ترین چشم انداز معماری منطقه خراسان رضوی را بناهای آرامگاهی تشکیل می دهند. این بناها معمولا شامل مساجد، حرم، کتابخانه ها، مدارس، کاروان سراها و سایر فضاهای از این قبیل هستند.
۲– ایلام
استان ایلام، در بخش غربی و جنوب غربی کشورمان در میان رشته کوه های کبیرکوه از سلسله جبال زاگرس قرار گرفته است. این استان از بخش شمالی به کرمانشاه، از جنوب به خوزستان، از غرب به کشور عراق و از شرق به لرستان محدود گردیده است. ایلام به لحاظ آب و هوایی دارای ویژگی های منحصر به فردی نسبت به سایر مناطق کشور بوده و شاید به همین علت است که مورد توجه گردشگران خارجی قرار گرفته است.
۳– آذربایجان غربی
یکی از مهم ترین استان های ایران با جذب گردشگر خارجی همین آذربایجان غربی است. این استان، در شمال غرب کشور ایران واقع شده و از جمله کهن ترین استان های کشورمان به شمار می رود. مرکز این استان، شهر زیبای ارومیه بوده و شهرهای تابعه این استان نیز ماکو، خوی، مهاباد، سردشت، بوکان، میاندوآب و سیه چشمه می باشد.
۴– اردبیل
این استان زیبا، از بخش شمالی به رود ارس، دشت مغان و بالهارود در جمهوری آذربایجان، از بخش شرقی به رشته کوه های طالش، از جنوب به رشته کوه ها، دره ها و جلگه های به هم پیوسته استان زنجان و در نهایت از غرب نیز به استان آذربایجان شرقی محدود می باشد. این استان به علت موقعیت جغرافیایی ممتاز آن، به شکل چشم گیری مورد توجه گردشگران خارجی قرار گرفته است.
۵– آذربایجان شرقی
استان آذربایجان شرقی، ویژگی های منحصر به فردی دارد که از جمله آن ها می توان به رودخانه های خروشان و آبشارهای فرح بخش، کوهستان های باشکوه و سر به فلک کشیده، دریاچه های مواج و تفریح گاه های روح پرور، باغ های پرمیوه و ییلاق های سرسبز، استخرها، همه و همه این استان را به یکی از زیباترین مناطق کشورمان و نیز یکی از بهترین مناطق برای گردشگری و ورود گردشگر خارجی بالاخص در فصول گرم سال تبدیل نموده است.
۶– تهران
تهران نیز به عنوان پایتخت کشورمان، یکی از مهم ترین شهرهای جذب کننده گردشگر خارجی است. این استان از به عنوان مرکزیت سیاسی کشورمان شناخته می گردد.
۷– خوزستان
استان خوزستان، در جنوب غربی کشورمان واقع شده و از شمال به استان لرستان، از شمال شرقی به اصفهان، از شرق و جنوب شرقی به استان های چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد، از شمال غربی به ایلام، از بخش جنوبی به خلیج فارس و از غرب نیز به کشور عراق محدود می گردد. استان خوزستان، دارای آب و هوایی است که در فصل تابستان، گرم و در فصل زمستان مطبوع و بهاری است. به همین علت این استان در تمامی ایام سال سرسبز بوده و به دلیل این شرایط آب و هوایی مساعد خود، مورد استقبال گردشگران خارجی قرار گرفته است.
۸– گیلان
گیلان، یکی از مهم ترین استان های شمالی کشورمان با بیش ترین جذب گردشگر خارجی است. رشته کوه های البرز، همانند دیوارها در بخش غرب و جنوب گیلان کشیده شده اند. به همین سبب است که آب و هوی گیلان معتدل بوده و در اکثر نقاط دارای رطوبت نسبتا بالایی است. بخش وسیع گیلان حالت جلگه ای داشته و مابقی نیز کوهستانی است.
۹– سیستان و بلوچستان
همان گونه که می دانید، این استان در جنوب شرقی کشورمان واقع شده است. این استان بخش شمالی و شمال غربی با خراسان جنوبی و نیز از بخش غرب با استان کرمان و هرمزگان همجوار است. استان سیستان و بلوچستان از لحاظ وسعت یکی از بزرگ ترین استان های کشورمان محسوب شده و در جذب گردشگران خارجی نیز عملکرد موفقی داشته است. از نظر آب و هوایی نیز در مجموع می توان گفت که این استان از دو ناحیه تشکیل شده است که از لحاظ طبیعی با یکدیگر کاملا متفاوت هستند.
۱۰– کردستان
استان کردستان در غرب کشورمان واقع گردیده و از بخش شمالی به استان های آذربایجان غربی و زنجان، از بخش شرقی به استان های زنجان و همدان، از بخش جنوبی به استان کرمانشاه و از جانب غرب نیز به کشور عراق محدود می شود. این استان را می توان قطب گردشگری کشورمان دانست.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
برترین هتل های گیلان
از دیرباز در خیابان های تمام شهرهای شمالی افرادی کلید به دست حضور داشتند تا ویلاهای شخصی خود را در اختیار مسافران قرار دهند. اگر شما هم طرفدار آن ویلاها و هستید که هیچ اما اگر به دنبال اسکان در بهترین هتل های گیلانید با ما همراه باشید تا بهترین هتل های گیلان را به شما معرفی کنیم.
هتل کادوس
هتل پنج ستاره کادوس یا گراند هتل یکی از بزرگترین و شیکترین هتل های استان گیلان واقع در بهترین منطقه رشت می باشد. این هتل در سال ۱۳۶۲ افتتاح شد و در سال ۱۳۹۱ مورد بازسازی قرار گرفت. هتل در مرکز شهر قرار دارد و به همین دلیل دسترسی آسانی به فرودگاه، اماکن تفریحی و تاریخی، شاهراه های اصلی شهر و نیز نزدیکی به شهرهای آستارا، بندر انزلی، لاهیجان و زیباکنار دارد.هتل کادوس با ۴ طبقه دارای ۹۶ باب واحد اقامتی لوکس مجهز به تمامی خدمات رفاهی و اقامتی می باشد. دیگر امکانات این هتل شامل: رستوران های متنوع، کافی شاپ، ۴ زمین تنیس، استخر روباز مخصوص آقایان، محوطه باغ، پارک کودکان، سالن های متعدد و مجهز به مدرنترین تکنولوژی روز دنیا، اتاق مخصوص عقد و سالن عروسی می شود. هتل کادوس با مهیا نمودن امکانات و خدماتی رفاهی مدرن و مناسب در محیطی آرام و دلنشین، به میهمانان خود نوید اقامتی بینظیر در شهر بارانی رشت را می دهد.
آدرس هتل : استان گیلان – رشت – بلوار آزادی – منظریه – هتل بزرگ گیلان کادوس
هتل معین فومن
هتل پنج ستاره زیبای معین، اولین هتل مزرعه ای کشور، در ابتدای جاده ماسوله، در فاصله ۳۵ کیلومتری از گیلان در شهر فومن در منطقه ای سرسبز و خوش آب و هوا در سال ۱۳۹۴ افتتاح گردیده است. این هتل نوساز با نمایی زیبا در ۵ طبقه طراحی شده و دارای بیش از ۷۵ اتاق و سوئیت با دکوراسیونی منحصر بفرد و با چشم اندازی رویایی و بینظیر مشرف به کوه های ماسوله و باغ چای مقابل هتل می باشد. برای مسافرانی که قصد بازدید از دو جاذبه تاریخی و دیدنی ایران، قلعه رودخان و و ماسوله را دارند، این هتل بهترین انتخاب به شمار می رود. همچنین هتل فاصله نزدیکی به فرودگاه، ترمینال و مرکز شهر دارد. هتل معین با امکانات رفاهی، تفریحی شامل رستوران و کافی شاپ، چایخانه سنتی، سالن اجتماعات، سالن کنفرانس، بازی های رایانه ای، محل عبور معلولین،اینترنت در اتاق، تاکسی سرویس ۲۴ ساعته، لاندری، فضای سبز اختصاصی و محوطه پیاده روی، نمای چهار طرفه باغ چای، آسانسور، میز بیلیارد، دستگاه ATM در لابی، پارکینگ رایگان غیر مسقف تا ۵۰۰ دستگاه، مینی بار در اتاق، سرویس فرنگی در اتاق و ایرانی در طبقات، فروشگاه چای و سوغات فومنات، نمازخانه و کادری میهمان نواز و مجرب پذیرای میهمانان عزیز می باشد.
آدرس هتل : استان گیلان – فومن – کیلومتر ۴ جاده ماسوله
هتل سفیدکنار انزلی
هتل چهارستاره سفیدکنار در کیلومتر ۶ جاده آستارا، در منطقه ای سرسبز واقع در ساحل نیلگون دریای خزر با منظره ای بینظیر، یکی از بهترین و زیباترین هتل های ساحلی گیلان در نزدیکی یکی از بزرگترین و زیباترین تالاب های دنیا، تالاب انزلی می باشد. این هتل در سال ۱۳۵۰ افتتاح شده است. هتل سفید کناری با ۳ طبقه دارای ۱۲۲ فضای اقامتی با چشم اندازهای روبه دریا و رو به جنگل می باشد. میهمانان این هتل به راحتی می توانند به اسکله تفریحی، پل های تاریخی غازیان، اماکن گردشگری نظیر آرامگاه میرزا کوچک خان جنگلی بروند. امکانات رفاهی هتل سفیدکنار شامل خشکشویی، تاکسی سرویس، سالن کنفرانس، زمین ورزشی فوتبال، تنیس، والیبال، گلخانه، ساحل اختصاصی، فضای سبز مفرح برای کودکان و ورزش های همگانی، اینترنت رایگان، فروشگاه صنایع دستی ملی و محلی، پارکینگ مسقف، مرکز خرید، گیم نت، رمپ ورودی ویژه معلولین، کافی شاپ ساحلی مشرف به دریا و رستوران بین المللی دریا با ظرفیت ۳۰۰ نفر با سبک کلاسیک و معماری سنتی و فضایی آرام و دلپذیر رو به دریا با سرو انواع غذاهای ایرانی و فرنگی می شود.
آدرس هتل: استان گیلان ، بندر انزلی ، کیلومتر پنج جاده آستارا
هتل ارشیا
هتل چهار ستاره ارشیا، مجموعه ای اقامتی، پذیرایی در شهر ساحلی کلاچای می باشد که در سه راهی و اجارگاه و در مسیر اصلی رشت به رامسر قرار دارد. این هتل دارای ۳۴ باب اتاق و سوئیت شیک و متنوع با کلیه امکانات رفاهی و ارتباطی روز هتلداری می باشد. امکانات این هتل شامل رستوران، سالن های غذاخوری، کافی شاپ، تالار عروسی، سالن های چندمنظوره، کافی نت، باشگاه ورزشی شامل میز بیلیارد، صندلی ماساژور و فوتبال دستی می شود. اشراف به کوه و دریا که چشم اندازهای طبیعی بینظیری را می سازد، فرصتی استثنایی در اختیار مسافران داخلی و خارجی خطه شمال کشور قرار می دهد تا لحظات بیاد ماندنی را در این مکان تجربه و خاطراتی ماندگار را در ذهن خود ثبت کنند.
آدرس هتل: کلاچای – واجارگاه – کیلومتر ۲۰ رامسر
هتل اسپیناس
هتل چهار ستاره اسپیناس آستارا، هتلی مجلل در جوار دریاچه طبیعی استیل در ۵ کیلومتری بندر انزلی در محیطی فوق العاده آرام و سرسبز کوهستانی روبروی کوه های اسپیناس می باشد. این هتل با طرح و نمای تخت جمشید در ۶ طبقه با ۱۶۰ باب اتاق و سوئیت با منظره نفس گیر از دریاچه استیل و کوه های اسپیناس با مدرنترین امکانات و تجهیزات در سال ۱۳۷۸ افتتاح شده است. منطقه ای که هتل در آن قرار دارد دارای کمترین میزان رطوبت هوا در میان شهرهای ساحلی شمال کشور است. یکی از بهترین امتیازات این هتل موسیقی روح نواز طبیعت است، میهمانان این هتل می توانند صبح ها با صدای پرندگان از خواب بیدار شده و شبها با صدای آواز قورباغه های کنار دریاچه به خواب روند، و همینطور می توانند ساعت ها در کنار دریاچه به تماشای قوها، مرغابی ها و اردک ها بنشینند. این هتل با امکاناتی نظیر استخر، سونا، جکوزی، لابی باشکوه و مجلل همراه با موسیقی زنده، رستوران های تایلندی، فرانسوی، مدیترانه ای، محلی و ایرانی، کافی شاپ، فست فود، خشکشویی، صبحانه بوفه بنظیر همراه با نان تازه و سرشیر محلی، قایقرانی، جت اسکی، زمین تنیس، فوتبال و بدمینتون، تاکسی سرویس، گیم نت، سالن بیلیارد، محیطی آرام و چشم اندازی بینظیر، فضای سبز دلنشین، پارکینگ اختصاصی، دسترسی به جاذبه های دیدنی مثل آب گرم کوته کومه، آبشار لوندویل، بازار مرزی آستارا، گردنه حیران، نزدیکی به شهر اردبیل و آب گرم سرعین، ۷۵ کیلومتر فاصله با فرودگاه اردبیل، صندوق امانات، کتابفروشی، تالارهایی با ظرفیت بالا و کادری مجرب و آزموده در عرصه هتلداری، آماده پذیرایی از میهمانان عزیز خود می باشد.
آدرس هتل: گیلان، شهرستان آستارا، ،۵ کیلومتری ورودی آستارا ، هتل اسپیناس آستارا
هتل پارلا
هتل چهارستاره پارلا فروردین ماه سال ۱۳۹۴ در همسایگی خزر در ۲۰ کیلومتری آستارا در گردنه حیران با نمایی کوهستانی افتتاح شد. این هتل با ۵ طبقه متشکل از ۲۵ باب اتاق و سوئیت می باشد. از امکانات این هتل می توان رستوران زنجیره ای خاقان، کافی شاپ ۲۴ ساعته، چایخانه سنتی با ظرفیت ۸۰ نفر، آسانسور شیشه با چشم اندازی بینظیر، زمین بازی کودکان، اینترنت، خشکشویی و پارکینگ اشاره کرد. با اقامت در این هتل میهمانان تجربه ای بینظیر از اقامت در طبیعتی بکر، زیبا و سرسبز خواهند داشت.
آدرس هتل: کیلومتر ۳۵ جاده آستارا به سمت اردبیل – گردنه حیران – اول روستای حیران – نبش خیابان کوهپایه – هتل رستوران بین المللی پارلا
هتل دلفین
هتل چهارستاره دلفین یکی از هتل های ساحلی شهر زیبای بندر انزلی می باشد که در منطقه ی ساحل قو از سال ۱۳۹۰ بهره برداری شده است. این هتل با فضاهای اقامتی متنوع در ۴ طبقه با بهترین خدمات و امکانات اقامتی براساس آخرین استانداردهای مدرن هتلداری، آماده پذیرایی از میهمانان عزیز و گرامی خود می باشد. دسترسی سریع به ساحل شنی، مرکز خرید، بازار انزلی، مرداب، کاخ شاه، بنادر کشتیرانی و منطقه آزاد از امتیازات این هتل به شمار می روند. با اقامت در این هتل میهمانان می توانند اقامتی رویایی با چشم اندازهای زیبا از ساحل و دریا داشته باشند. از امکانات رفاهی هتل دلفین می توان به رستوران ساحلی، استخر روباز، اسکله اختصاصی همراه با ورزش های آبی مانند جت اسکی و اتاق ماساژ اشاره کرد.
آدرس هتل: استان گیلان – بندر انزلی – ساحل قو – خیابان اطبا – هتل دلفین
هتل پدیدار
هتل چهارستاره پدیدار خزر در یکی از زیباترین استانهای کشور در منطقه ای سرسبز با کوهستان های باشکوه و دشت های ژرف در ساحل بزرگترین دریاچه جهان، خزر همراه با جنگل های برافراشته و سربه فلک کشیده گیلان در ۳۵ کیلومتری جاده رامسر به رودسر قرار گرفته است. این هتل دارای ویلاهای دوبلکس، سوئیتهای لوکس مجهز به تمامی امکانات رفاهی روز دنیا می باشد. همچنین طراحی این واحدهای اقامتی به نوعی است که نیمی از آنها دارای چشم انداز دریا می باشند. از دیگر امکانات این هتل می توان به رستوران مجلل با سرو انواع غذاهای لذیذ ایرانی و فرنگی، کافی شاپ دنج، سالن بیلیارد، امکانات ویژه معلولین و پارکینگ اشاره کرد
آدرس هتل: ۳۵ کیلومتری جاده رامسر- رودسر، حسن سرا، بلوار ساحلی، مجتمع ساحلی پدیدار خزر
هتل دنیز
هتل چهارستاره دنیز در یکی از بهترین نقاط گردشگری کشور در کنار ساحل زیبای دریای خزر با چشم اندازی زیبا در بندر انزلی در سال ۱۳۹۲ افتتاح شده است. دسترسی آسان به دریا، بازار کاسپین، منطقه آزاد انزلی، بازار پردیس، بازار آسیای میانه و تالاب بین المللی انزلی از امتیازات این هتل محسوب می شوند. هتل دنیز با امکانات منحصر به فردی چون سوئیت هایی با بالکن هایی مشرف به دریا، لابی تشریفاتی، کافی نت، گیم نت، ارائه تورهای گردشگری، پذیرش ۲۴ ساعته، کافی شاپ، رستوران، سفره خانه با موزیک زنده، ساحل اختصاصی و پارکینگ آماده میهمان نوازی از مسافران شمال کشور می باشد.
آدرس هتل: استان گیلان – بندر انزلی – غازیان – بلوار اطبا – بعداز ساحل قو
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
صنایع دستی استان گیلان
حتما شما هم در مغازه های شهرهای شمالی کشور صنایع دستی زیادی از این خطه دیده اید. قصد داریم در این مطلب در اصفهان تور به معرفی صنایع دستی استان گیلان بپردازیم تا با شناخت بیشتری بار بعدی که به شمال کشور سفر کردید برای عزیزان خود از صنایع دستی این شهر سوغات تهیه کنید.
انواع صنایع دستی گیلان که حاصل ذوق اهالی هنر استان است جایگاه ویژه‌ای در بین گردشگران داشته و آوازه این هنر‌ها تا خارج از مرزهای کشور نیز رفته است.
چادرشب بافی، لباس‌های محلی قاسم آباد، رشتی دوزی، خراطی، ابریشم کشی، حصیربافی، قفل سازی، چلنگری و چموش دوزی تنها چند نمونه از فهرست ۹۰ رشته صنایع دستی گیلان است که اگرچه تنها ۵۰ رشته از آن توانسته به حیات خود ادامه دهد اما جان صنایع دستی در گیلان زنده بوده و زنان و مردان هنرمند، نقش دل بر زمینه صنایع دستی می‌زنند.
رشتی دوزی
این هنر یکی از هنرهای بومی و خاص گیلان است که از طریق دوختن نخ‌های ابریشمی رنگین بر روی سطح پارچه توسط قلاب و ایجاد طرح و نقش‌های رنگارنگ و زیبا صورت می‌گیرد. مرکز عمده هنرمندان رشتی دوز از گذشته در رشت بوده و به همین دلیل این نام بر روی آن نهاده شده است. سجاده، کیف، کلاه، لباس، رومیزی و روتختی رشتی دوزی شده از جمله صنایع دستی مرکز استان گیلان است.
چموش
چموش از پاپوش‌های سنتی گیلان است که از چرم طبیعی برای تهیه آن استفاده میشود. مرکز تولید چموش که از مهر اصالت سازمان یونسکو نیز برخوردار است شهرک تاریخی ماسوله است که در ساخت آن از میخ و چسب استفاده نشده و تمام اتصالات آن صرفا با دوخت و بدون پاشنه است.
کدوی منقوش
از جمله صنایع دستی گیلان کدوی منقوش است که از ایجاد نقش و نگارهای زیبا بر روی نوعی کدو به نام کدو قلیانی شکل می‌گیرد. در گذشته از کدوهای منقوش به عنوان قلیان استفاده می‌شد. مرکز عمده تولید این صنایع دستی، آستانه اشرفیه و لاهیجان است.
مرواربافی
مروار نام شاخه‌های نوعی درخت بید است که با پیچاندن آنها و ترکیب ترکه‌های مروار، محصول دستان هنرمندان منطقه آستانه اشرفیه در سبد‌ها، میز و صندلی و کمد و قفسه متبلور میشود. انواع محصولات مروار در منطقه آستانه اشرفیه و صومعه سرا تولید و به فروش میرسد.
گلیم
گلیم از جمله دست بافته‌های اهالی گیلان است که به صورت دو رو یا ساده بافته میشود و در جای جای گیلان به عنوان یکی از هنر‌ها و صنایع دستی مشهور، کم و بیش همچنان بافته و به گردشگران عرضه میشود.
جاجیم
این دستبافته نیز که بیشتر در شهرستان ماسال تولید میشود به منظور سجاده، پادری، روتختی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چادرشب و نمد
اهالی قاسم آباد شهرستان رودسر از هنری برخوردارند که شهرهای ملی و حتی بین المللی دارد. زنان و دختران روستای قاسم آباد، با گره زدن تار و پود، چادرشب‌هایی می‌بافند که از معروف‌ترین سوغات گیلان برای گردشگران است. چادرشب‌های رنگارنگ که برای روتختی یا پوشش کوسن و مبل نیز به کار برده میشود یکی از اقلام جهیزیه دختران گیلان در قدیم بوده است. اگرچه امروز بیشتر چادرشب‌ها با کاموا بافته میشود اما در گذشته بافتن چادرشب‌های ابریشمی مرسوم بوده است. نمد نیز از دیگر تولیدات صنایع دستی قاسم آباد است که علاوه بر این روستا، در ماسال و عمارلو رودبار نیز تولید میشود.
شال بافی
شال‌های ضخیم و کرک دار که به حالت نمدی هستند از دیگر صنایع دستی گیلان است که در شهرستان‌های تالش، ماسال و روستای ویسرود شهرستان شفت تولید و بافته میشود. از پارچه شال در گذشته برای دوخت لباس‌های مردانه، کلاه و لباس ویژه شبانان استفاده می‌شد.
بافتنی‌های سنتی
در مناطق کوهستانی گیلان انواع بافتنی‌های سنتی همچون جوراب و دستکش تولید میشود که معمولا با پشم و ابریشم بافته می‌شوند. این دست بافته‌های سنتی در کنار عروسک‌های بافته شده از جمله سوغات صنایع دستی ماسوله و همینطور شفت محسوب می‌شوند.
لباس محلی
لباس محلی که به دلیل تنوع قومی در گیلان در مناطق مختلف به شکل‌های متنوع دوخته میشود یکی دیگر از صنایع دستی استان گیلان به شمار می‌آید. مراکز مهم تولید لباس محلی، قاسم آباد، تالش، رودبار، رشت و سیاهکل بوده و این لباس در فهرست میراث معنوی ملی به ثبت رسیده است.
محصولات چوبی
در جای جای استان سرسبز گیلان انواع صنایع دستی با چوب تولید میشود. سوخت روی چوب، خراطی، نازک کاری، معرق و منبت چوب نیز از دیگر صنایع دستی گیلان است که به شکل‌های مختلف موجود بوده و به عنوان یکی از جذاب‌ترین سوغات گیلان برای گردشگران محسوب میشود.
حصیربافی
حصیربافی یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی و شاید کهن‌ترین آنها در گیلان است که در فهرست میراث معنوی ملی نیز به ثبت رسیده است. در گیلان بافت انواع زیرانداز، سبد و کلاه از حصیر متداول است. امروزه بافت حصیر در بندرانزلی و خمام رایج است و به عنوان صنایع دستی این مناطق به فروش میرسد.
سفالگری
سفالگری نیز یکی از صنایع دستی بومی و قدمت دار گیلان است که این هنر در انواع ظروف سفالی لعاب دار و بدون لعاب سنتی نظیر گمج، خمره، کوزه و تنور در گیلان متبلور میشود. سفالگری هم اکنون در روستاهای جیرده شفت، لارسر صومعه سرا و همینطور سیاهکل رواج دارد.
بامبو بافی
بامبو نوعی خیزران است که در زمینهای مردابی و پر آب به عمل می‌آید. صنعت بامبوبافی همزمان با رواج کشت چای به جهت پیوستگی غیر مستقیم که با آن داشته، در گیلان متداول شده است.
خاصیت ارتجاعی و شکل پذیری نی بامبو این امکان را فراهمی می‌آورد تا با استفاده از آن محصولات متنوع و در عین حال با ظرافت و زیبای فراوان ساخته یا بافته شود. مرکز اصلی تولید و بافت محصولات بامبویی اطراف شهرستان لاهیجان خصوصا روستای لیالستان است.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
بازارهای هفتگی گیلان؛ موزه های زنده
بدون شک یکی از جذابیت های شهرهای شمالی برای همه ما بازارهای رنگارنگ و خوش عطر و بودیی است که انسان را محسور خود می سازد. بدون شک همه ما چند بار در سفرهایمان به نقاط مختلف شمال کشور در این بازارها قدم زده و از جریان زندگی در آن تا توانسته ایم لذت بردیم.
بازارهای هفتگی در گیلان سابقه ای طولانی دارند و پایه های نخستین شهرها و شهرک های استان در جنوب دریای خزر بر بازارهای هفتگی گذاشته شده است که هم اکنون نیز آبادی های وجود دارند که به نامهای روزهای بازار ” جمعه بازار” و یا ” دوشنبه بازار” خوانده می شوند.
بازارهای هفتگی در گیلان از دیرباز تا امروز از اهمیت خاصی برخوردار بوده و این بازارها محلی برای تبادل کالا، فروش محصولات روستایی، صنایع دستی و خرید کالاهای شهر برای رفع نیاز است.
در گذشته که مسئله رفت و آمد روستائیان مثل امروز نبود بازارها از اهمیت بیشتری برخوردار بودند اما امروز با وجود جادههای آسفالته و تراکم وسیله های نقلیه، روستانشینان نیاز چندانی برای حضور در این بازارها نمی بینند با این وجود بازارها هنوز هم خالی از لطف نیستند.
یک کارشناس علوم اجتماعی در این باره گفت: بازارهای هفتگی گیلان بازارهای مناسب روستایی این منطقه است زیرا در محیط و شرایطی مناسب خود به بوجود آمده اند.
شنبه بازارهای گیلان شامل اسالم، انزلی، لنگرود و ماسال است. ” شنبه بازار اسالم” مثل تمام بازارهای محلی و هفتگی رنگ تازگی و هیجان را به مسافران و گردشگران منطقه تقدیم می کند، این بازاردر جوار رودخانه ناورود تشکیل می شود.
” انزلی “ در ۳۶ کیلومتری رشت دارای بازار هفتگی فعال و پر محصولی است که خریداران می توانند اجناس اروپایی، چینی، ژاپنی، محصولات آسیای مرکزی و قفقاز را در روزهای بازار که از سرتاسر خط ساحلی به بازار شنبه برده می شوند، تهیه کنند. محصولات غذایی مانند ماهی، مرغابی و انواع پرندگان شکاری، برنج، بافته های حصیری و سفالی و تورهای ماهیگیری در این بازار عرضه می شود.
” لنگرود “ در فاصله ۱۴ کیلومتری لاهیجان با تولید قابل توجه برنج، چای و صید ماهی بازارهای هفتگی را پررونق ساخته و بازار مال فروشان لنگرود در دو روز شنبه و چهار شنبه رقم بزرگ معامله بر روی دام را دارند، در بازار لنگرود صنایع دستی مانند حصیر، زنبیل و سایر فرآورده های منطقه نیز عرضه می شود.رضوانشهر از بازارهای پررونق که تنوع کالا در آن زیاد است.
” ماسال ” در ۲۱ کیلومتری جنوب رضوانشهر از بازارهای پررونق که تنوع کالا در آن زیاد است به ویژه فرآورده های دامی از جمله پنیر، کره، ترشی های محلی و در ایام عید شیرینی ها و مرباهای خانگی به فروش می رسد.
بازارهای محلی روز یکشنبه استان که در چوبر، خمام، رودسر، صومعه سرا، کوچصفهان و گشت روخان برگزار می شود، گردشگران و بازدید کنندگان زیادی را از اقصی نقاط کشور بسوی خود فرا می خوانند.
” چوبر” در طرفین رودخانه امامزاده ابراهیم (ع) در هفت کیلومتری شهر شفت واقع شده است، در این بازار انواع دامها مثل گاو، گوسفند و گوساله به فروش می رسد.
“خمام “ در ۱۵ کیلومتری جاده رشت – انزلی قرار دارد، در بازار خمام صنایع دستی و انواع سبزی ها و فرآورده های دامی توسط زنان عرضه می شود و پس از برداشت محصول برنج نیز معمولا حجم معاملات بازار خمام افزایش یافته زیرا از شهرها و آبادی های دیگر نیز برای خرید برنج مراجعه می شود.
” رودسر “ در ۷۰ کیلومتری رشت قرار دارد و به دلیل گستردگی بازارش از شهرهای اطراف مانند کوچصفهان و لولمان به رودسر می آیند، در این بازار معاملات کلی بر روی برنج، چای، ابریشم و مرکبات است اما محصولات محلی مانند فندق، گردو، گیاهان دارویی و انواع نهال مختلف به فروش می رسد، مواد غذایی، پوشاک، لوازم منزل و وسایل زینتی نیز عرضه می شود.
” صومعه سرا ” در ۲۵ کیلومتری رشت و ۱۶ کیلومتری فومن قرار دارد، این شهر با تولید محصولات متنوع مانند برنج، چای، دام، طیور، نیشکر، انواع سبزی ها، میوه ها، ابریشم و فروش آنها به ساکنان نقاط مختلف دارای یک بازار هفتگی پررونق است، در این بازار زنان روستایی به فروش نیشکر، دوشاب (شیره انگور)، انواع سبزی، مرغ، تخم مرغ و فرآورده های دامی در بازار عرضه می کنند.
” کوچصفهان “ در ۱۵ کیلومتری جاده رشت آستانه از آبادی های قدیمی گیلان است که بازار آن از صبح زود آغاز و در آن انواع کالاها و اجناس از قبیل مواد غذایی، پوشاک، وسایل منزل و کشاورزی به فروش می رسد. این بازار در روزهای چهارشنبه نیز برقرار بوده و بازار دام هم در این دو روز بسیار داغ است.
” گشت روخان “ در ۹ کیلومتری جنوب فومن روزگاری مرکز مبادلات و معاملات دام و صنایع بومی بود. در بازار گشت رودخان فرآورده های شیری به ویژه پنیر، کره، پارچه های پشمی و نخی، پوشاک، کفش، عسل و مواد غذایی مورد معامله قرار می گیرند.
دوشنبه بازارهای گیلان در رحیم آباد رودسر، سنگر، آستانه اشرفیه، سیاهکل، شفت و کومله دایر می شود، شور و نشاطی خاص در این بازارها به چشم می خورد که خود حدیث زندگی است.
” رحیم آباد ” در ۱۲ کیلومتری رودسر و محصولات عمده آن برنج، چای و فرآورده های دامی است، در این بازارها سایر محصولات منطقه از جمله فندق، گیاهان دارویی، عسل، گندم، جو، حبوبات و سیب زمینی بخصوصی در فصل برداشت عرضه می شود.
” سنگر” از پرسابقه ترین بازارهای گیلان است، در سال ۱۲۹۴ یکی از جهانگردان ایتالیایی در سفرنامه خود از دیدن بازار سنگر که در کاروانسرای قدیمی در روز دوشنبه برپا شده یاد کرده است.
در حال حاضر دیگر آن کاروانسرا وجود ندارد اما هنوز هم روز تشکیل بازار که از ۹۴ سال قبل دوشنبه بوده برقراراست و فروشندگان اجناس مختلف از رودبار، منجیل، قزوین و رشت به این بازار می آیند.
” آستانه اشرفیه “ در هفت کیلومتری لاهیجان از بازارهای پررونق منطقه روزهای دوشنبه و پنجشنبه است، محصولات منطقه به ویژه برنج، کنف، ابریشم و بادام زمینی توسط تولید کنندگان یا خریداران عمده محل در بازار عرضه می شود، در روزهای زیارتی در بازارها جنب و جوش بیشتری به چشم می خورد، دراین ایام سراسر خیابان مقابل سید جلال الدین اشرف و خیابانهای اطراف از سوی فروشندگان دوره گرد اشغال می شود.
” سیاهکل “ در ۱۵ کیلومتری جنوب غربی لاهیجان از طریق بازکیاگوراب با راه آسفالت به شهر رشت و لاهیجان ارتباط پیدا می کند، در بازار سیاهکل در روزهای دوشنبه و پنجشنبه انواع برنج، سبزی، مرغ، ساخته های سفالی و حصیری، نهال و شیر، عسل و پشم و فرآورده های دامی به فروش می رسد.
همچنین انواع میوه های جنگلی مانند تمشک و میوه های وحشی و عصاره آنها را به بازار می آورند و فروشندگان دوره گرد نیز لوازم منزل، پارچه، پوشاک و وسایل برقی در اختیار خریداران قرار می دهند.
در بازار شفت کالاهای مازاد بر مصرف برای مدتی کوتاه عرضه می شوند
” شفت “ در ۹ کیلومتری فومن قرار گرفته است، در بازار شفت کالاهای که به عنوان مازاد بر مصرف برای مدتی کوتاه عرضه می شوند شامل فرآورده های دامی، برنج و در آخرین مرحله صنایع بومی از جمله دست ساخته های چوبی مانند قند شکن یا جوقا که به زبان محلی آن را (شکه) می گویند توسط زنان، تهیه می شود.
” کپورچال “ در ۲۱ کیلومتری غرب بندر انزلی و کنار راه آسفالته انزلی – آستانه اشرفیه قرار دارد، در بازار کپورچال برنج، مواد غذایی، انواع سبزی، پوشاک و دست ساخته های حصیری مانند زنبیل، حصیر و قلاب های حصیری به فروش می رسد.
” کومله “ روستایی در شش کیلومتری شرق لنگرود قرار دارد که در این بازار انواع سبزی، ماهی و ساخته های حصیری عرضه می شود. بازار هفته در هنگام تابستان و برخی موارد در بقعه معروف آقا سید حسن برپا می شود، از صنایع دستی زنان منطقه که مشتریان بخصوصی دارد، چادرشب های خوشرنگ که گهگاه یک یا دو قطعه از آنها به بازار هفته عرضه می شود.
سه شنبه بازارها که در املش و فومن برگزار می شود دارای جلوه های خاصی است، بازارهای بکر و ناب سوای از مردم منطقه برای گردشگران داخلی و حتی خارجی نیز جذاب، دیدنی و خریدنی است.
” املش ” در ۱۲ کیلومتری جنوب باختری رودسر و ۱۲ کیلومتری جنوب خاوری لنگرود نمونه قابل مطالعه ای از بازارهای هفتگی سنتی در گیلان وجود دارد، در این روز حمامی ها، آرایشگران، قهوه چی ها، اغذیه فروشی ها پرتلاش هستند، کوه نشینان هنگام پائیز خرید یک ماهه خود را انجام می دهند.
حلقه مارگیران، معرکه گیران و درویش ها از جنبه های تفریحی سه شنبه بازار املش است، که در این بازار محصولات منطقه از جمله برنج، چای، عسل ، فرآورده های دامی، ابریشم و مرکبات به فروش می رسد.
” فومن “ به شهر مجسمه ها معروف است، در سه شنبه بازار عسل، برنج، چای، صنایع حصیری و سفالی، و دو فرآورده ای که با نام این منطقه شهرت دارد، پنیر سیاهمزگی و کلوچه، بیش از کالاهای دیگر خواستار دارد، سایر کالاها شامل وسایل درو، کاردها و چاقوهای ساخت ماسوله، گلیم ، نمد و فرآورده های دامی مربوط به شولم و گشت رودخان است.
چهارشنبه بازارهای گیلان در چابکسر، رضوانشهر، کیاشهر و حسن رود برگزار می شود نمادی از فرهنگ، آداب، نوع زندگی و معیشت مردم این خطه است.
” چابکسر “ شهر کوچکی در مرز مازندران که ۱۰۲ کیلومتربا رشت و ۲۵ کیلومتر با رودسر فاصله دارد، این شهر از یک سو به دریا و از سوی دیگر به کوه محدود است.
نکته قابل توجه استقبال صاحبان فروشگاهها و دکانهای راسته های بازار، از بازار هفتگی است زیرا معتقدند این بازار به کار آنها رونق خواهد داد، محصولاتی که در آنجا عرضه می شود شامل برنج، مرکبات، چای، فرآورده های لبنی، سایر لوازم و وسایل مورد نیاز مردم است.
” رضوانشهر “ این بازار در ۳۳ کیلومتری جاده انزلی به آستارا و در منتهی الیه شهر به سوی آستارا دایر می شود و نزدیک به شهرک صنعتی چوکاست، مشتریان قابل توجهی از این منطقه برای خرید محصولات لبنی، پشمی، دست ساخته های حصیری و انواع سبزی ها به بازار می آیند.
” کیاشهر “ یا بندر حسن کیاده در مصب سپید رود و کنار دریا قرار دارد، فاصله کیاشهربا آستانه ۲۰ کیلومتر است و خریداران این بازار بیشتر از آستانه و دهستانهای اطراف بوده که برای خرید انواع برنج، سبزی، میوه های فصل و سایر موارد خوراکی، پوشاک، لوازم منزل و ماهی به این بازار می آیند.
بازار حسن رود بیشتر خریداران زنان هستند
” حسن رود “ در ۱۰ کیلومتری غازیان ( انزلی) قرار گرفته و با خمام هشت کیلومتر فاصله دارد، در بازار حسن رود مواد غذایی، صنعتی، پوشاک تره بار، خشکبار، مرغ و بخصوص ماهی عرضه می شود. بیشتر خریداران زنان هستند که از مراکز صنعتی و خانه های سازمانی و روستاهای اطراف برای دیدار آشنایان و گذراندن وقت در بازار کوچک حسن رود حضور یافته و گاه به خرید کالای مورد نیاز خود می پردازد.
در نهایت پنجشنبه بازارهای استان در بازار جمعه، کلاچای و هشتپر دایر می شوند، تعداد زیادی از مردم به خصوص جوانان برای گذران زندگی و کسب درآمد در این بازارهای هفتگی مشغول به کار هستند.
” بازار جمعه “ در پنج کیلومتری صومعه سرا و ۱۷ کیلومتری رشت محلی مسکونی به نام ” جمعه بازار” قرار دارد که قبلا دراین محل روزهای جمعه، بازار تشکیل می شد اما طی سالهای اخیر تشکیل بازار به پنجشنبه تغییر یافت و مردم از شهرهای رشت، فومن و صومعه سرا برای خرید انواع مواد غذایی، برنج، چای، سبزی های تابستانی، مرغ، تخم مرغ و مرغابی به این بازار روی می آورند.
” کلاچای “ در ۸۲ کیلومتری شهر رشت و در مسیر جاده رودسر – رامسر قرار دارد، این بازار شهری – روستایی است. زنان با لباس های محلی در بازار حاضر می شوند و درحد خود بازار پررونق است.
در این بازارمحلی محصولات برنج، مرکبات، چای، ماهی، گردو، فندق، سایر مواد خوراکی، پوشاک و لوازم منزل به فروش می رسد همچنین در این بازار گیاهان دارویی مانند گل گاوزبان و نیز گلها و گیاهان تزئینی که در منطقه پرورش می یابند، عرضه می شود.
در پنجشنبه بازار هشتپر اغلب زنان و مردان با لباس های محلی حاضر می شوند
” هشتپر “ در ۷۴ کیلومتری شهر آستارا قرار دارد، در پنجشنبه بازار هشتپر اغلب زنان، مردان و حتی صاحبان مغازه ها با لباس های محلی حاضر می شوند.
در این بازارمحصولات منطقه و نیز برنج انواع سبزی ها و میوه های درختی از قبیل مرکبات، ازگیل، گیلاس و در سالهای اخیر کیوی عرضه می شود همچنین مواد خوراکی، پوشاک، ماهیهای پرورشی و نوعی شال از پشم شتر به فروش می رسد، که از کشورهای آسیای میانه و مرکزی آورده شده است، درگذشته شال بافی از صنایع دستی گیلان بوده اما در حال حاضر رونق زیادی ندارد.
به هر حال در نقاط دیگر استان و از جمله روستاها بازارهای هفتگی تشکیل می شد که تعداد زیادی از این بازارها به مرور زمان تعطیل یا رونق گذشته را ندارد.
وجود بازارهای هفتگی در بهبود نسبی مشکلات اقتصادی مردم تا حدی تاثیرگذار است و بسیاری از جوانان بیکار با حضور در این بازارها بخشی از مشکلات خود را سر و سامان می دهند، عده ای دیگر نیز به رغم کار کشاورزی، باغداری و… در روزهای بیکاری به فروشندگی در این بازارها می پردازند تا با کسب روزی حلال، بخشی از زخم های زندگی را مرهم نهند.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
رودبار
رودبار را شاید خیلی ها با زلزله خانمان سوزش به یاد آورند اما زیتون و طبیعت آن قطعا جذاب تر از آن خاطره بدی است که از رودبار در ذهن عده ای باقی مانده است. شهرستان رودبار با زیتون های معروفش در سطح ایران شناخته شده و یکی از مهم ترین و زیباترین شهرستان های استان گیلان به شمار می آید که به اندازه‌ی کافی از چشم اندازهای طبیعی زیبا چون رودخانه‌ها و آبشارها و صخره ها و دره های پرشکوه برخوردار است.
رودبار منطقه ای کوهستانی است و مرتفع ترین شهرستان استان گیلان به شمار می آید. رودبار را می توان دروازه ورودی گیلان از طریق مرکز کشور دانست. کوه های بسیار زیبای این ناحیه، به صورت رشته های موازی با دره های جالب توجه، فضای دل‌نشینی را پدید آورده اند.
با این که پیشینه تمدن رودبار و نواحی پیرامون آن، به دو هزار سال پیش از میلاد مسیح می رسد با این حال در متن های تاریخی کم تر به نام این شهر اشاره شده است. باغداری و کشاورزی اساس اقتصاد این شهرستان را تشکیل می‌دهد و شال‌بافی، جوراب‌بافی و تهیه لباس از پشم گوسفند از جمله صنایع دستی این منطقه به شمار می‌آیند. صادرات رودبار را زیتون، روغن، عسل، صابون، کفش و چرم تشکیل می دهند. مهمترین صنایع‌دستی این شهرستان را سبدبافی، حصیربافی، نمدمالی، صنعت ریسندگی و بافندگی و شیشه‌گری تشکیل می‌دهند.
نمدمالی یکی از صنایع دستی مهم شهرستان رودبار است که در اصل گونه‌ای فرش است که از رخنه رطوبت و سرما جلوگیری می کند و از پشم تهیه میشود. حصیر، سبد، کلاه، زیرانداز و کف‌پوش که جنبه تزیینی دارند از دیگر صنایع دستی شهرستان رودبار به شمار می‌آیند.
چشمه آب معدنی سنگرود، چشمه آب گرم ماسخنور، دره گوهر رود، آرامگاه آقا سید محمود مرندی، آرامگاه پیر مومنی، بقعه امامزاده طیب و طاهر، بقعه امام زاده محمد حنیفه، پل تاریخی، تپه باستانی مارلیک و روستای تاریخی هرزویل از جمله مناطق دیدنی و تاریخی شهرستان رودبار به شمار می‌رود.
نگاهی داریم به برخی از دیدنی ترین مناطق شهر رودبار :
آبشار کلشتر
آبشار زیبای کلشتر که بیش از بیست متر ارتفاع دارد یکی دیگر از مکانهای دیدنی روستای کلشتر رودبار به حساب میاد. روستای کلشتر به دلیل شرایط خاص، مساحت عمده جنگلهای منطقه رابه خود اختصاص داده. جنگلهای پر درخت و بکر در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح دریا و کوه آسمانسرا با دشتی زیبا با علفهای بلند و سبز در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا یکی دیگر از نقاط دیدنی روستای کلشتر می باشد. یکی از ویژگی های مهم روستای کلشتر وجود تعداد زیاد چشمه های پرآب، با آب بسیار سرد و گوارا می باشد که این روستا را از روستاهای دیگر متمایز می کند. آب شرب و کشاورزی روستا تماماً از این چشمه ها تأمین می شود و آب مازاد بر مصرف برای آبیاری زمینهای کشاورزی روستاهای اطراف جاری می شود.
بره سر رودبار
شهر بره سر با جمعیت در حدود ۲۰۰۰ نفر در فاصله ۵۵ کیلومتری شهرستان رودبار و ۴۰ کیلومتری شهر رستم آباد و ۳۵ کیلومتری شهر توتکابن واقع شده است . بره سر مرکز بخش خورگام در ارتفاع ۱۲۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته که از شمال به بافت قدیمی بره سر قبل از زلزله سال ۱۳۶۹ ، از جنوب به جنگلها ، مراتع ، یلاق استلی سرا و یلاق ویستان و به دو استخر طبیعی ویستان و خالقی سرا ، از شرق به روستاهای تیه و دوسالده و از غرب به دهستان چهارمحل منتهی می گردد . این شهر دارای بافتی متمرکز بوده که پس از زلزله سال ۱۳۶۹ در محل فعلی بره سر بنیان شده است . گویش مردمان شهر دیلمی و کردی می باشد .
شهری کوهستانی با آب و هوای معتدل کوهستانی ، بهاری سر سبز و دل انگیز ، تابستانی بسیار زیبا و مه آلود ، پائیزی با حل و هوای بارندگی و خزان ، زمستانی خشن ، سرد و پر برف ، دارای جنگلهایی پوشیده از درختان راش بکر و تنومند ، و گونه نادر سوسن سفید که محلی ها به آن لیلیوم می گویند .دارای محصولات باغی از قبل سیب ، گلابی ، آلوچه ، به … ، محصولات کشاورزی لوبیا ، جو ، گندم ، عدس و… ، به علت آب و هوا خوش دامداری نیز رونق دارد .
این منطقه دارای دو امامزاده میباشد که در زمان دیلمیان به شهادت رسیده اند و برای اشاعه مذهب شیعه به قبرستان باستانی بره سر انتقال داده شده‌اند. در هسته مرکزی شهر مرقد مطهر امامزادگان عبداله و قاسم از نوادگان امام موسی کاظم واقع گردیده است. هر ساله، در تاسوعا و عاشورای حسینی و سالروز وفات پیامبر اسلام در ۲۸صفر در جوار امامزادگان به عزاداری می‌پردازند.
استخر زیبا و قدیمی استل پشت، استخری زیبا و قدیمی در ابتدای شهر بره سر است که در روزگاران نه چندان دور عاشقان صید ماهی در آن اقدام به ماهیگیری می کردند.
استخر زیبای طبیعی ویستان ، استخر طبیعی ۴ هکتاری در دامنه جنوبی شهر و در فاصله ۲ کیلومتری مرکز شهر است که چسبیده به جنگل های راش منتهی به ییلاق تابستانی ویستان ، بسیار زیبا و فرح بخش است … دریاچه کوچکِ زیبا و بکری که یکی از جاذبه های طبیعی و جزء مناطق نمونه گردشگری منطقه خورگام محسوب میشود و در بهار و تابستان مورد توجه گردشگران و طبیعت گردان بیشماری از سراسر ایران است.
این استخر با داشتن محیطی مفرح وسالم در دل جنگل ، دارای گونه های مختلف از پرندگان ،انواع آبزیان میباشد. این دریاچه بطور طبیعی بر اثر زلزله بوجود آمده و آب از کوههای اطراف تامین می شود و دارای یک موقعیت عالی و مناظر چشم نوازی می باشد.
ییلاقات استلی سرا و ویستان ، در قسمت جنوبی شهر بره سر در دل جنگل قرار گرفته اند که ساکنان محل در فصل بهار و تابستان از آن استفاده می نمایند . این ییلاقات از آن نظر بسیار جالب است که گرچه با شهرفاصله چندانی ندارد، اما از دریا ارتفاع زیادی دارد. جالب‌تر از آن هم، اسامی کوههای اینجاست: کوه «لابار»، «کوه لاباربن» و «شینه چاک »
دره باستانی “خونیه” در پیرامون ومشرق شهر بره سر و در۱ کیلومتری جاده روستا داماش واقع شده است. نام رسمی خونیه دٍره و نام محلی آن با زبان دیلمی و لهجه شیرین برسری «خونیه دٍره» تلفظ میشود. «خونیه» کلمه‌ای برسری به معنی خون است وخونیه دٍره به معنای دره خون است و این احتمالاً به علت کشته شدن ماموری در این دره این نام را برآن نهاده اند.
این دره حیرت انگیز با جاذبه های گردشگری بکر و شگفت انگیز و سرچشمه ها و آب زلالش و باغهای پیرامونش بادرختان گردو ،فندق و پر میوه اش آماده است تا به یکی از گردشگاههای زیبای بخش خورگام تبدیل شود.
سرزمین خورگام سرزمینی که همه آبادی های آن کوهستانی و در بخشی از البرز غربی امتداد یافته است . خورگام کنونی به جغرافیای کوچکتری اطلاق گردیده که چشم اندازهایی بسیار زیبایی را پدید آورده و می توان گفت آفریدگار توانا نگاهی ویژه به این مناطق دارد
این جاذبه طبیعی در پیرامون شهر بره سر و در منطقه ای به نام شارشار قدیم قرار دارد و دارای طبیعتی زیبا ، آبشار و چشمه های جاری با آب فراوان و درختان راش بسیاری است.
آب این دره به رودخانه تورنگ لات که شاخه ی اصلی این رودخانه است می ریزد. زیبایی و بکر بودن منطقه شارشار برای هر بازدید کننده ای ابتدا عظمت و شوکت و ابهت این تپه ها ودره ی طویل را مجسم می کند.
این منطقه بکر که همواره حس شگفتی بازدیدکنندگان را برانگیخته، محل بازدید و تفریح بهار و تابستان مردم بره سر و گردشگران است و طبیعت گردان روستاهای پیرامون روزهای تعطیل می روند تا خستگی های روزمره شان را کنار آبشار”شارشار” و سایه وسیع چتر درختان راش این دره جا بگذارند. آبشار طبیعی شارشار ، در محله بالا محله بره سر قدیم یا محله شارشار قدیم به فاصله نیم کیلومتری مرکز شهر قرار دارد
تپه مارلیک
تپه مارلیک یکی از ۵ تپه باستانی است که در دره گوهررود در اطراف رودبار واقع شده‌اند درهای خوش آب و هوا که برای سال ها محل سکونت اجداد ثروتمند گیلانی ها بوده. تپه های زینب بیجار ، پیلاقلعه ، دوربیجار و جازم کول ، بقیه این تپه ها هستند.
در پاییز سال ۱۳۴۰ش ، هیاتى به سرپرستى دکتر عزت الله نگهبان جهت بررسى و تحقیق عازم منطقه رحمت آباد رودبار شد . این حفارى که به مدت ۱۴ ماه از پاییز ۱۳۴۰ تا آخر پاییز ۱۳۴۱ ادامه داشت ، منجر به پیدا شدن ۵۳ آرامگاه به طور منظم و پراکنده در سطح تپه شد . این آرامگاه ها عموما از سنگ و گل ساخته شده بودند .
در ساخت این آرامگاه ها از تخته سنگ هاى بزرگ طبیعى که در سطح تپه وجود داشته، استفاده شده . در بعضى قسمت ها هم از سنگ هاى زرد رنگى استفاده شده که از ۱۵کیلومتر دور تر و از دره گوهررود به این محل انتقال یافته‌‌اند.
حفاری تپه مارلیک برای دکتر نگهبان و همکارهایش یک دردسر بزرگ بود . از درگیری ها و بی‌مهری های اهالی روستا که به تحریک قاچاقچی ها انجام می شد، تا تهمت ها و دردسر هایی که باعث و بانی اش مقام های دولتی بودند و به دادگاهی شدن دکتر و همکارهایش کشید ؛ دردسری بزرگ که به نتیجه اش می ارزید .
از این منطقه تعداد زیادی ظروف و اشیای سیمین و زرین به دست آمده که نشانگر ثروت فراوان ساکنان آن است . قدمت این آثار به حدود ۳ هزار سال پیش یعنى اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول پیش از میلاد مسیح مى رسد .
ماردی ها اقوام ساکن مارلیک مردگان شان را با لباس رسمى و تزئینات کامل روى تخته سنگ و به پهلو قرار مى داده اند . در این حالت زانو ها اندکى خمیده می شدند . همراه مردگان ، ظروف تشریفات مذهبى ، مجسمه ها ، زیور آلات ، اسلحه ، ابزار و ادوات ، ظروف و ادوات آشپزخانه ، مدل و نمونه ادوات مختلف و اسباب بازى کودکان دفن مى شد . این امر نمایانگر هویت و حرفه صاحب آرامگاه و عقاید مذهبى اقوام ساکن در محل بود.
به جز این اشیا ، آثار و ادوات جنگى از جنس مفرغ مانند : خنجر ، پیکان ، سر نیزه و نیز وسایل تزئینى مانند : گوش پاک کن ، ناخن پاک کن ، گوشواره ، دستبند ، گردنبند ، پیشانى بند ، مو بند ، سنجاق سر و همچنین ادوات و وسایل مورد استفاده نظیر ظروف ، دوک نخ ریسی ، دیگ ، ملاقه ، سیخ کباب ، ظروف سفالین ، پیکرک ها و مجسمه هاى سفالین و فلزى در مارلیک یافت شده اند . وسایل رزمى مانند : خنجر ، شمشیر ، سرنیزه ، سرگرز ، مچ بند ، بازوبند رزمی و تیردان مفرغى بیانگر جنگجو بودن این اقوام است.
یکی از کشفیات مهم این تپه ، ۲ مهر استوانه ای است که روی آنها به خط میخی نقش شده است . این مهر ها به باستان شناسان برای تشخیص خط و تاریخ مارلیکی ها بسیار کمک کرده است .
چشمه آب گرم ماستخور رودبار
چشمه آب گرم ماستخور رودبار در دهكده ماست خور در ۵ كیلومتری شهر رودبار و در جبهه غربی سد منجیل قرار دارد. آب چشمه ماست خور هنگام خروج از مظهر خود، گرم و جوشان است. اهالی ماستخور و علی آباد سفلا، آب چشمه را به خزینه هایی هدایت و در آن ها حمام می کنند. اهالی معتقدند استحمام در آب گرم این چشمه، بسیاری از بیماری های چشم و بیماری های استخوانی و رماتیسمی را درمان می کند.
متاسفانه اطلاعات و عکس های خوبی از چشمه آب گرم ماستخور در دسترس نبود گردشگران عزیزی که به این چشمه آب گرم سفر می کنند برای سایت گردشگری مکانبین عکس ها این چشمه آبگرم را ارسال کنند تا با نام خودشان برای سایر گردشگران در سایت گردشگری گیلان قرار دهیم.
چشمه روستای کلشتر رودبار
کلشتر یکی از روستاهای استان گیلان در ایران است روستای کلشتر در فاصله سه کیلومتری شهر رودبار و در کوهپایه کوهستان البرز غربی و در ارتفاع پانصد و پنجاه متری از سطح دریا و مشرف برشهر رودبار واقع شده است. این روستا در بخش مرکزی شهرستان رودبار جای دارد و مرکز دهستان کلشتر است. محصول اصلی آن زیتون است. به دلیل آب و هوای مدیترانه ای باغات زیتون توسعه خوبی داشته و زمستان و تابستان معتدلی دارد. این روستا روزگاری دارای خان های بزرگی بوده که تمام اطراف و اکناف رودبار جهت رسیدگی به تمامی امور زندگی از خرید تا مسائل قضایی به آنها مراجعه می کردند. روستای کلشتر از نظر مناظر دیدنی به خاطر موقعیت کوهستانی و وجود درختان همیشه سبز مثل زیتون و کاج در چهار فصل سال زیبا و دیدنی است. در بهار و تابستان این زیبایی چندین برابر میشود. درون بافت مسکونی روستا تعداد زیادی چشمه و نهر آب وجود دارد. آبشار زیبایی که بیش از بیست متر ارتفاع دارد یکی دیگر از مکان های دیدنی روستا به شمار می رود. روستای کلشتر به دلیل شرایط خاص، مساحت عمده جنگل های منطقه را به خود اختصاص داده است. جنگل های پر درخت و بکر در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح دریا و کوه آسمانسرا با دشتی زیبا با علف های بلند و سبز در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا یکی دیگر از نقاط دیدنی روستای کلشتر است.
یکی از ویژگی‌های مهم روستای کلشتر وجود تعداد زیاد چشمه‌های پرآب، با آب بسیار سرد و گوارا می باشد که این روستا را از روستاهای دیگر متمایز می کند. آب شرب و کشاورزی روستا تماماً از این چشمه ها تامین می شود و آب مازاد بر مصرف برای آبیاری زمین های کشاورزی روستاهای اطراف جاری می شود. چشمه بار (چیمه وار) از بزرگترین و زیباترین چشمه‌های آب موجود در کشور است. از ویژگی های چشمه روستای کلشتر رودبار می توان به سرمای خیلی زیاد آب حتی در تابستان اشاره کرد. مهمتر از سرمای زیاد آب موضوعی است که اخیراً بیشتر به آن پرداخته میشود و آن سبک بودن آب از لحاظ وجود املاح می باشد که طبق آزمایشات انجام شده نتیجه گرفته شده که آب این چشمه حتی از آب معدنی دماوند هم سبک تر است. آبشار کلشتر به طول تقریبی ۲۰ متر، سرچشمه کلشتر، امامزاده شاهزاده ابوطالب، درختان هزارساله زربین با بیش از ۲۰ متر ارتفاع، جنگل های بلوط و راش و خانه‌های پلکانی از جاذبه‌های روستای کلشتر است.
داماش و گل سوسن چلچراغ
داماش از روستاهای ییلاقی دهستان جیرنده بخش عمارلو در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان رودبار و ۱۳۰ کیلومتری رشت در استان گیلان است روستا داماش در حدفاصل جاده رشت به تهران، بین لوشان و منجیل قرار دارد. روستای داماش در منطقه ای کوهستانی و در رشته کوه های البرز و در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح آبهای آزاد واقع شده است. روستای زیبای داماش در سال ۱۳۸۷ به عنوان روستای نمونه گردشگری به ثبت رسید.
شاید با شنیدن نام این روستا به این فکر کنید که این نام برای شما آشناست که ممکن اس به خاطر کارخانه آب معدنی داماش و محصولات آن و یا تیم فوتبال داماش گیلان باشد که این نام برای شما آشناست اما بزرگترین جاذبه گردشگری روستای داماش گل منحصر به فردی است به نام “سوسن چلچراغ” که در ادامه در ارتباط با آن خواهیم گفت.
مختصات جفرافیایی داماش، ۴۹ ۴۸ ۳۱شرقی و ۳۶ ۴۵ ۲۰ شمالی است تابستان در این منطقه بسیاردل انگیز و زیبا و مطبوع است. آب و هوای آن در بهار و تابستان، معتدل و خنک و در فصل های پاییز و زمستان به سردی می گراید بارش باران و و وجود مه در اکثر زمان ها در داماش دیده می شود. این ویژگی جلوه‌ای خاص و چشم اندازی خاطره انگیز برای گردشگران به همراه دارد. از این رو هر ساله در فصول بهار و تابستان گردشگران بسیاری از نقاط مختلف ایران به اینجا سفر می کنند و از طرف مردم این روستا پذیرائی می شوند.
پوشاک غالب مردم روستای داماش همان لباس محلی است؛ پوشیدن لباس محلی به خصوص در مراسم و جشنهای روستا مانند مراسم عروسی و جشنواره گل سوسن چلچراغ عمومیت بیشتری یافته است. صنایع دستی روستای داماش مشتمل بر بافت جوراب و گلیم است.
درآمد اکثر مردم روستا از فعالیت های باغداری، دامداری و پرورش طیور تامین و گروهی از مردم در امور خدمات و صنایع دستی فعالیت دارند. غذاهای محلی روستای داماش نیز شامل سیاه قاتق یا فسنجان (ترکیبی از گردوی کوبیده، گوشت مرغابی یا انواع دیگر مرغ ها و گاهی گوشت قرمز، رب انار و غیره)، قیمه پلو و انواع کباب مانند کباب ششلیک، کباب کوبیده، کباب برگ و کباب چنجه میباشد که در خانه‌ها و رستورانهای روستا تهیه و به مشتریان عرضه می شوند.
چشمه آب معدنی داماش دارای انواع املاح معدنی کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم است. شاخه ای از آب چشمه به حوضچه ای در مرکز روستا هدایت می شود و مورد استفاده مردم روستا قرار می گیرد؛ مابقی آن، از طریق بسته بندی در کارخانه آب معدنی داماش به سایر نقاط کشور ارسال می گردد.
گل سوسن چلچراغ نخستین گیاهی است که به عنوان میراث ملی در ایران به ثبت رسیده است. از آنجا که شکوفه های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز می شوند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است. انتهای گلبرگ های آن پوشیده از دانه های برجسته و پرچم های بسیار بلند است. قامت این گل حدود یک متر است. گل سوسن چلچراغ از جمله گل های نادر و کمیابی است که تاکنون، فقط در دو نقطه جهان شناسایی شده است؛ یکی در روستای داماش و دیگری در منطقه لنکرن جمهوری آذربایجان.
پس از معرفی این گل در همان زمان از سوی شورای عالی محیط زیست در زمره آثار زیست محیطی ملی کشور به ثبت رسید و طی این سال ها رویشگاه سوسن چلچراغ در روستای داماش به مساحت ۴ هکتار تحت حفاظت قرار گرفته است.
هر ساله، در نیمه دوم خرداد ماه، هنگامی که سوسن چلچراغ به گل می نشیند، از طرف سازمان محیط زیست یک روز به نام روز طبیعت و گلگشت تعیین می شود و جشنواره با شکوهی در اطراف داماش برگزار می شود؛ اهالی منطقه عمارلو با لباس های محلی زیبا در آن شرکت می کنند و با شادی و نشاط مراسم ویژه‌ای را بر پا می کنند. کشتی گیله مردی، طناب کشی، خرپشتک، چوب بازی (رقص چوب)، تیش بازی (نوعی بازی محلی) چرخ و فلک، هلولک، گلفا و دور بچرخان، از جمله بازی هایی است که در این ایام بیشتر رواج دارد. در این روزها، بازارچههای محلی برپا می‌شوند و نغمههای شورانگیز و ترانههای دلنشین روستایی با همراهی سازهای نی، تنبک، تنبور، کمانچه و سنتور به گرمی جشنواره سوسن چلچراغ می افزایند.
درخت سرو هزرویل
سرو هرزویل درختی است بسیار کهن در شهرک هرزویل که ناصر خسرو در سفرنامه اش از آن شهرک یاد کرده‌است. این درخت یکی از آثار طبیعی ملی ایران و تحت حفاظت سازمان محیط زیست است. حریم آن مساحتی است با تقریبا ۱۰۰۰۰ متر مربع که با حصار از بقیه منطقه جدا شده‌است.
این درخت سرو تنومند، با عمری بیش از هزار سال را ساکنان هرزویل «نظرکرده» می‌دانند. پس از زمین‌لرزه رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹ دهکده هرزویل به کنار سرو تاریخی نقل مکان کرده که این امر باعث نگرانی شدید گشته، زیرا پساب و آلودگی‌های روزمره شهرک ممکن است ماندگاری درخت کهنسال را به خطر بیاندازند.
در مورد سن این ابردرخت گفته‌ها بسیار است. در برخی منابع صحبت از ۳۰۰۰ و در برخی صحبت از ۱۰۰۰ سال شده ولی متاسفانه هیچ گفته‌ای پشتوانه علمی ندارد در صورتیکه امروزه تخمین یا تعیین سن یک درخت برای اهل فن کاریست ساده.
در مورد سن این ابردرخت گفته‌ها بسیار است. در برخی منابع صحبت از ۳۰۰۰ و در برخی صحبت از ۱۰۰۰ سال شده ولی متاسفانه هیچ گفته ای پشتوانه علمی ندارد در صورتیکه امروزه تخمین یا تعیین سن یک درخت برای اهل فن کاریست ساده.
اثر طبیعی ملی سرو هرزویل با مساحتی بالغ بر۶۲۵/۰ هکتار در سال ۱۳۶۶طی مصوبه شماره ۱۱۳ مورخ ۲۰/۶/۶۶ شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست.
دریاچه ویستان
شهر کوهپایه ای بره سر در بخش خورگام و در ۴۰ کیلومتری شهرستان رودبار زیتون واقع است . دریاچه ویستان فاقد رود دایمی است و از سرازیر شدن آبهای سطحی و چشمه های زیرزمینی ایجاد شده است. پوشش گیاهی منطقه شامل بید ، بلوط و راش، زالزالک و گیاهانی چون گل گاوزبان ، لاله کوهی ، شیرین بیان و… است اما در حاشیه دریاچه گیاه غالب نی به وفر قابل مشاهده است. این منطقه به دلیل کوهستانی بودن و قرار گرفتن دریاچه در دره برای فصول گرم سال پیشنهاد میگردد. امکان ماهیگیری در دریاچه وجود دارد اما ماهیان زینتی قرمز بیش از سایر ماهیان خودنمایی میکنند. اطراف این دریاچه فاقد هرگونه امکانات رفاهی است و منطقه از امنیت خوبی برخوردار است. وسعت دریاچه در حدود ۴ هکتار است و طولی در حدود ۲۳۰ متر و عرضی در حدود ۱۰۰ متر دارد.
چنانچه ار تهران قصد مسافرت به این منطقه را دارید می توانید از بزرگراه قزوین – رشت تا لوشان حرکت کنید و از آنجا با تغییر مسیر به سمت داماش بروید. از داماش تا بره سر کمتر از ۸ کیلومتر فاصله است. اگر از این مسیر استفاده کنید دقیقا در ابتدای بره سر و قبل از ورود به شهر جاده ای در سمت چپ وجود دارد که با ۲ کیلومتر مسافت شما رو به دریاچه می رساند. این مسیر دارای شیب های تند و سنگلاخی است و ترجیحا خودروهای دو دیفرانسیل پیشنهاد میگردد.
چنانچه از سمت رشت قصد سفر به این دریاچه زیبا رو دارید باید از رستم آباد مسیر خود را تغییر داده و به سمت توتکابن و از آنجا به سمت بره سر و داماش بروید. در این مسیر می توانید از مناظر بسیار زیبایی استفاده کنید، همچنین نمای جنوبی قله درفک از این مسیر قابل مشاهده است.
سفیدرود /سد منجیل
سفیدرود دومین رود بلند ایران است. سفیدرود را در باستان رود آمارد می‌نامیدند. در کتب قدیم سپید رود را با نام های گوناگون از جمله: سپیدرود، اسفیدرود، اسبیذروذ، سپیذروذ و سفیدرود خوانده‌اند. رودخانه سفيد رود با طول ۷۶۵ كيلومتر طولاني‌ترين و پر آب‌ترين رود استان گيلان است.
سر چشمه اصلي آن كوه چهل چشمه كردستان است كه بعدا” شعبه‌اي به نام گروس از كوه‌هاي پنجه‌علي و در شمال غربي همدان و شاخه‌هاي ديگري در ناحيه بيجار (گروس) به آن متصل شده و به سمت شمال جريان مي‌يابد. در ميانه رودهاي ديگري به نام قرانقوش‌چاي و ميانه‌چاي و هشترودچاي و آب‌هاي كوه سهند و همچنين بزقوش به آن مي پيوندند و بعد به سمت جنوب شرقي تغيير جهت مي‌دهند.
سپس زنجان رود كه از چمن سلطانيه سرچشمه مي گيرد و شعبات كوچك ديگر جاري شده از كوه هاي طارم به آن پيوسته و سر انجام به تنگه منجيل مي‌رسد. تا اين نقطه رودخانه مذكور با نام قزل‌اوزن (يا ” خوزوكويا” و يا رود سرخ) ناميده مي شود. در اين محل شاخه ديگري به نام شاهرود كه از كوه هاي طالقان سرچشمه مي گيرد و طول تقريبي آن تا منجيل حدود ۱۸۰ كيلومتر است به آن مي‌پيوندد اين شاخه تقريبا” يك چهارم آب رودخانه سفيدرود را تأمين مي كند.
از محل تلاقي رودخانه شاهرود و قزل‌اوزن به بعد رودخانه سفيد رود ناميده مي شود. در منطقه منجيل سد بزرگ سفيدرود بر روي اين رودخانه ساخته شده كه درياچه‌اي با وسعت ۵۶ كيلومتر مربع در پشت آن پديد آمده، در ادامه مسير اين رودخانه با پيوستن آبراهه‌هايي كه اصلي ترين آنها عبارتند از آبرود، سياه رودبار، تويسن و آبراهه شلي به سفيدرود و پس از گذر از مزارع حاشيه رودخانه به طرف شمال‌شرقي و منطقه تجن جاري مي شود. در انتها شعبه اصلي اين رود از طريق صدها كانال و آبراه زراعي در منطقه حسن كياده به درياي خزر مي‌ريزد.
آب و هوا در منطقه ي رودبار مديترانه‌اي مي باشد يعني زمستان هاي معتدل و اندكي مرطوب و تابستان هاي گرم و خشك . اين رود درناحيه ي منجيل در مسير بادهاي دائمي دره سفيد قرار گرفته كه به بادهاي منجيل معروف است.
این منطقه داراي جاذبه هاي فراوان طبيعي، تاريخي و فرهنگي است. چشم اندازهاي طبيعي شامل رودخانه سفيدرود، درياچه سد سفيدرود، درياچه سد تاريک، ييلاقات و جنگل هاي عمارلو، کوه درفک، دشت ها و برنج کاري ها، حيات وحش، گل ها و گياهان وحشي شامل درخت هرزويل، گل سوسن چلچراغ، پوشش گياهي، چشمه هاي آب معدني داماش، سنگ رود و کلشتر، چشمه آبگرم ماست خور و … است.
جاذبه هاي تاريخي و باستاني شامل تپه هاي باستاني مارليک، تپه گرد کول، تپه کلشي، پل خشتي لوشان و …. جاذبه هاي فرهنگي شامل فرهنگ مردم منطقه، آداب و رسوم، صنايع دستي، لباس محلي، گويش، زندگي کوچ نشيني مردم قسمتي از منطقه عمارلو و ساير جاذبه ها شامل دهکده ييلاقي بره سر، دهکده سالانسر در کنار و … مي باشد. در امتداد رودخانه سفيدرود باغ‌هاي انبوه زيتون قرار دارد كه با قایقرانی بر روی اين رودخانه در حالیکه وزش باد خنک و مطبوع گرمای تابستان را با خود می‌برد مي‌توان به تماشای دورنمای درختان هميشه سبز زیتون در ارتفاعات، صخره‌های بلند در کنار دشت‌های حاصلخیز و شاليزار هاي برنج نشست.
تنوع آبزيان :
بر اساس بررسي‌هاي انجام شده در طرح جامع شيلاتي طي سال‌هاي ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ در ناحيه دهانه رودخانه سفيدرود تا سد سفيدرود و سر شاخه هاي قزل‌اوزن و شاهرود، ۴۵ گونه و زيرگونه ماهي متعلق به ۳۶ جنس و ۱۷ خانواده شناسايي شده كه در بين ماهي هاي مهاجر عمده‌ترین آنها عبارتند از: اوزون برون، تاس ماهی، ماهی سفید، کپور معمولی، سس ماهی، لای ماهی، اسبله، سفید کولی، شاه کولی، سیاه کولی و البته ماهي هاي خانواده كپور بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده‌اند.
رودخانه سفيدرود از لحاظ مهاجرت و زاد و ولد آبزيان بخصوص گونه هاي ماهيان خاوياري و گونه هاي ماهيان استخواني از رودخانه هاي منحصربه فرد در حوزه جنوبي درياي خزر مي باشد.
قله درفک – آتشفشان درفک
درفک نام آتشفشان خاموشی در استان گیلان و در رشته کوه البرز است درفک رشته کوهی هشت کیلومتری دارد که از جنوب شرقی به شمال غربی کشیده شده و چندین قله بلند در آن به چشم می خورد قله هایی که اگر اهل کوهنوردی باشید حتما نام آن را شنیده اید. پرترددترین قله این رشته کوه هم قله درفک است که با ارتفاع ۲۷۱۴ متر در محدوده شهرستان رودبار، بخش رحمت‌آباد و بلوکات، دهستان دشتویل و در ۲۷کیلومتری شمال شرقی مرکز شهرستان رودبار قرار گرفته است. آتشفشانی که سال ها از آخرین جوش و خروش آن می گذرد و شاید بتوان گفت که بکرترین طبیعت و آب و هوا را در میان قله های دیگر دارد. به عبارتی این قله در ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی رشت در استان گیلان و مقابل رستم آباد در بخش خورگام شهرستان رودبار در منطقه جنگلی سیاهکل واقع شده است.
نام قله درفک که محلی ها با نام های دال فَک، دورفک، دُلفَک هم می شناسند به روایتی از دال فَک ( دٌلفَک) آمده است که در گویش دیلمی، دال، نام پرنده‌ای است از خانواده عقاب و فَک به معنی آشیان و آشیانه است. بنابراین دالفک، یعنی آشیانه عقاب. اما بر اساس روایت دیگری، نام درفک از قوم دربیک آمده که تیره‌ای از ساکنان حوالی دریای خزر بوده اند. اما با این حال تعبیر اول از وجه تسمیه این قله متداول تر است.
سفر به درفک یک سفر کوتاه پر از جنگل، کوه، غار و کلبه های روستایی است و یکی از دیدنی ترین جاذبه‌های طبیعی استان گیلان به شمار می رود. درفک در پاییز، رویایی ترین آب و هوای خود را تجربه می کند. آب و هوای خنکی که در آن نه خبری از هوای مرطوب و شرجی و دم کرده گیلان است و نه طبیعت یک دست سرسبز این منطقه. شما در پاییز درفک رنگین کمانی از رنگ ها را می بینید که ذهنیتتان را درباره سرسبزی گیلان عوض خواهد کرد. به تمام این ها مه غلیظ و ابرهایی که در ارتفاعات تا زیر پای شما می رسند را اضافه کنید تا متوجه شوید که چرا سفر به درفک در پاییز می تواند بهترین تجربه طبیعت گردی شما باشد.
سلانسر
سلانسر روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان رودبار و یکی از زیباترین ییلاقات رودبار رستم‌آباد از شهرهای شهرستان رودبار در استان گیلان است و در ۱۵ کیلومتری رودبار قرار دارد. این منطقه دارای طبیعت بی نظیر و بسیار زیبایی است که هر ببینده ای را مسحور خویش می کند.
ییلاق سلانسر در ارتفاع ۱۲۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد و در دامنه این ییلاق درختان تنومند و بزرگ و در بلندای آن علفزارهای زیبایی وجود دارد. سلانسر تابستان های بسیار خنک دارد، ارتفاع زیاد و طبیعت همیشه مه گرفته آن از زیبایی های دیگر این ییلاق است.
داماش، سلانسر و درفک به دلیل داشتن چشم اندازهای طبیعی فراوان، جزء مهمترین قطب های گردشگری کشور به شمار می روند.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
فومن
فومن یکی از شهرهای استان گیلان است که با وجود مناطق تاریخی و دیدنی ماسوله و قلعه رودخان می تواند مقصد جذابی برای گردشگران و توریستان خارجی باشد. این شهرستان از شمال به شهرستان صومعه سرا از جنوب و جنوب غربی به خط‌الراس رشته‌کوه‌های البرز که مرز حوزه‌های آبخیز کوهستان مزبور حد طبیعی فومن و طارم است. از شمال غرب به ماسال (طالش) و شرق (رشت) محدود میشود. این شهر با موقعیت جلگه‌ای در میان کشتزارها و باغهای اطراف خود محصور میباشد.
فومن در ۲۵ کیلومتری غرب رشت قرار دارد و مناطق تاریخی و دیدنی ماسوله و قلعه رودخان در حوزه جغرافیایی این شهرستان واقع شده و برای دیدن آنها باید از این شهر گذشت. آب و هوای این شهر نیز همانند سایر نقاط جلگه‌ای گیلان، معتدل مرطوب خزری است. شهرستان فومن دارای یک بخش؛ بخش مرکزی و شش دهستان: آلیان، ماکلوان رودپیش، گشت، گوراب پس و لولمان است.
با هم قصد بررسی دیدنی ترین مناطق شهر فومن و البته چشم و چراغ آن یعنی ماسوله را داریم.
ماسوله
شهر تاریخی ماسوله یکی از زیباترین شهرهای کوچک پلکانی در ایران است که در استان گیلان و ۳۵ كيلومتری غرب شهرستان فومن واقع شده است. شهر ماسوله بخاطر قرار گرفتن در بین کوه و جنگل مناظر طبیعی دلنوازی را به خود اختصاص داده است. ماسوله شامل وسعتی معادل یکصد هکتار منطقه تحت حفاظت میراث فرهنگی و منابع طبیعی، یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران است که هر ساله پذیرای ده ها هزار گردشگر از سراسر جهان می باشد. شهر تاریخی و توریستی ماسوله به دلیل داشتن معماری منحصر به فرد در جهان شناخته شده است. اين شهر در سال ۱۳۵۴ خورشیدی با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسيده است.
قدمت ماسوله
طی کاوش های انجام شده از محوطه باستانی کهنه ماسوله سفالینه های لعابدار با رنگ های متنوع که متعلق به ۹۰۰ تا ۶۰۰ سال پیش بوده اند، بدست آمده است. که دقیق ترین مستندات قابل توجه تاریخی میباشند. برخی از آنها منقوش بوده که مربوط به دوره سلجوقی بوده اند. ماسوله ی قدیم یا «کهنه ماسوله» که در فاصله «هشت کیلومتری غرب جاده ماسوله به خلخال» قرار گرفته است سکونتگاه اصلی و اولیه ماسوله ایها بوده است که اکنون آنچه در این مکان به چشم میخورد سنگ دیوار بناهای آن است.
واژه ماسوله در زبان پهلوی بصورت ماه سوله نوشته شده است. ماه در این واژه به معنای خاص خودش بکار رفته و سوله در گویش محلی به معنای کوچک است که در یک ترکیب کلی به معنی سرزمین ماه کوچک خوانده می شود. در جای دیگر دربارة وجه تسمیه آن می توان ماسوله را به دو بخش ماس و اوله تقسیم کرد که در فرهنگ های ایرانی ماس به معنای کوه و مانع و اوله نیز به معنای بلند که در صورت ترکیب با «های» تصغیر به مفهوم مانند آمده است. که می توان ماسوله را کوه بلند و کوه مانند معنا کرد. ماسوله در عهد صفویه به خصوص زمانی که سران ایل شاهسون به این ناحیه آمدند به قزل دره (دره طلا ) معروف شده بود. در مقطعی از زمان نیز بخاطر وجود لوازم لشکری که در آن نگهداری می شد به قزل قلعه معروف شد.
معماری ماسوله
ماسوله دارای معماری منحصر به فردی است. محوطه جلوی خانه‌ها و پشت بام‌ها هر دو به عنوان پیاده رو استفاده می‌شوند. بافت معماری ماسوله در دوران زندیه شکل گرفته است و خیابانهای کوچک و پله‌های بسیار به هیچ وسیله نقلیه موتوری اجازه ورود نمی‌دهد. معماری ماسوله در یک جمله توصیف میشود: حیاط ساختمان بالایی پشت بام ساختمان پایینی است. تعداد طبقات ساختمان‌ها معمولا تا دو طبقه می رسد.
بناهای قديمی ماسوله با استفاده از خشت و سنگ لاشه، ملات، تيرهای چوبی و سرخس وحشي به عنوان عايق ساخته شده اند. ديوارها قطورند و قرن ها پابرجا مانده اند. گِل زرد برای نما و گِل كبود برای سقف، اندودهای رايج ساختمان ها به شمار می روند. اسلوب معماری روستايی منطقه وجه غالب منظر ماسوله را شكل می دهد. بازشوهای كوچک تعبيه شده در نماهايی از گِل زرد با رديف گُل هاي شمعداني در ايوان ها و پنجره ها، بخشي از سيمای شهری ماسوله را تشكيل می دهد.
شهرک ماسوله
هسته مركزی شهر كه كانون اصلی فعاليت نيز هست، حوزه بازار می باشد كه از لحاظ هندسی نيز تقريباً در مركز قرار گرفته است. ماسوله دارای پنج محله است كه يكی از آنها بازار می باشد. ساير محلات با نام های كَشه سر، مسجدبَر، اسدمحله و خانه بَر در اطراف بازار شكل گرفته اند.
شهر در ديواره دره ای كه رودخانه در قعر آن قرار دارد، رو به جنوب واقع شده است .رودخانه به عنوان لبه در انتهای پاييني عمل مي كند و لبه بالايی با فاصله بيشتری از شهر جاده ای است كه به سمت خلخال مي رود. جاده فومن به ماسوله اصلي ترين مسير دسترسي به شهر است كه از پايين ترين تراز و لبه پاييني وارد ماسوله مي شود و مفهوم لبه را در اين بخش تقويت مي كند. دو مسير فرعي ديگر كه يكي از جاده فومن ماسوله و ديگری از جاده خلخال منشعب مي شوند نيز امكان دسترسي سواره را از بدنه شرقی به ماسوله فراهم مي كنند.
فومن
قلعه رودخان فومن
قلعه رودخان نام قلعه ای تاریخی متعلق به دوران سلجوقی در ۲۰ كیلومتری جنوب غربی شهر فومن در استان گیلان است.
قلعه رودخان آرمیده در دل جنگل در دوره سلجوقیان این قلعه تجدید بنا شده و از پایگاه های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است . بر روی سردر ورودی آن درج شده است كه این قلعه در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هجری قمری برای سلطان حسام الدین امیردباج بن امیر علاء الدین اسحق تجدید بنا شده است.
این كتیبه در موزه گنجینه رشت نگهداری می شود. قلعه رودخان نام قلعه ای تاریخی متعلق به دوران سلجوقی در ۲۰ كیلومتری جنوب غربی شهر فومن در استان گیلان است. این قلعه با ۲۶، هكتار مساحت بر فراز ارتفاعات روستای رودخان قرار دارد.دیوار قلعه ۱۵۰۰ متر طول دارد و در آن ۵ برج قرار گرفته شده است. در دوره سلجوقیان این قلعه تجدید بنا شده و از پایگاه های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است.
بر روی سردر ورودی آن درج شده است كه این قلعه در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هجری قمری برای سلطان حسام الدین امیردباج بن امیر علاء الدین اسحق تجدید بنا شده است. این كتیبه در موزه گنجینه رشت نگهداری می شود. این قلعه در ارتفاعی بین ۶۶۵ تا ۷۱۵ متر از سطح دریا واقع شده است و در كنار آن رودخانه ای با همین نام جاری است.قلعه رودخان در۲۰ كیلومتری جنوب شرقی فومن از دهستان گوراب پس در بخش مركزی شهرستان فومن قرار دارد. ارتفاع این قلعه بین ۶۵۵ تا ۷۱۵ از سطح دریا در خط الراس یكی از ارتفاعات منطقه واقع شده است.
.در سمت راست قلعه، رودخانه ای به همین نام قرار دارد كه از ارتفاعات سرچشمه گرفته و آب آن از جنوب به شمال در جریان است. علاقه مندان به دیدن قلعه بعد از عبور از شهر فومن، پس از گذشتن از روستاهای گشت، كر و محله، گشت رودخان، سیاه كش، گوراب پس، ملسكام و سعیدآباد به روستای قلعه رودخان رسیده و پس از گذشتن از حیدرآلات و طی سه كیلومتر جاده خاكی وارد اراضی پارك جنگلی قلعه رودخان شده و بایدمسیر ۵/۱ كیلومتری صعود تا محل قلعه را از راه پله احداث شده، عبور كنند.
قلعه رودخان از دو بخش تشكیل شده است، قسمت ارگ یا شاه قلعه در دو طبقه و از آجر ساخته شده كه در قسمت غربی این بنا واقع است، قلعه كلا دارای دو ارگ شانزده قراول خانه است.
در ورودی یا دروازه قلعه شمالی است و در دو طرف آن دو برج توپر بسیار عظیم ساخته شده است و بر بالای دروازه اصلی، كتیبه ای نصب شده بود كه این كتیبه در حال حاضر در موزه رشت نگهداری می شود. برخی از ساكنین منطقه به این شایعه باور دارند كه این قلعه را «جن ها» بنا كرده اند. آنها در باور خود، اظهار می دارند هیچ بنایی كه توسط آدمیزاد بنا شده باشد، نمی تواند اینقدر دوام بیاورد.
بر اساس تحقیقات انجام شده، این دژ عظیم كه به قلعه روخان (رودخان) موسوم است، طی وقایع و رویدادهایی كه پس از دوره ساسانی به وقوع پیوست، تخریب شد، اما در قرن ۵ و ۶ هجری قمری و در زمان حكومت سلجوقیان تجدید بنا شد و به همین جهت در شمار قلاع اسمعیلیه مشهور است.
از روستای قلعه رودخان تا قلعه رودخان طبیعت بسیار زیبا و چشم اندازهای زیادی وجود دارد كه توجه هر بیننده ای را به خود جلب می كند. در مسیر صعود به قلعه درختانی با قدمت طولانی به سمت آسمان قد علم كرده و نور از لابه لای شاخه های این درختان به پایین می ریزد.
خاطرنشان می شود: قبلا چشمه آبی كه منبع اصلی آب قلعه بود، در حیاط قلعه دیده می شد و معروف است كه این آب را با گنگ از ییلاق زردخونی آورده اند. این چشمه پس از زلزله سال ۱۳۶۹ گیلان خشك؛ اما بعدها به وسیله میراث فرهنگی گیلان احیا شده است.قسمت دوم قلعه، قسمت نظامی یا قورخانه است كه در قسمت شرقی قلعه رودخان قرار دارد.
از وجوه جالب توجه در معماری قلعه رودخان كاربرد طاق های جناغی و انواع مختلف آن و نیز طرح های آجركاری و سنگ چینی است كه نشان از دقت نظر سازندگان آن دارد.
گفتنی است، با توجه ویژه كار گروه گردشگری گیلان به اهمیت و جایگاه مهم بنای قلعه رودخان و نقشه آن در ایجاد یك قطب بزرگ گردشگری در استان همزمان با فعالیت های اداره كل میراث فرهنگی گیلان زمینه حضور و سرمایه گذاری بخش خصوصی در پارك جنگلی قلعه رودخان فراهم شده، به طوری كه پیش طرح ایجاد تاسیسات اقامتی و پذیرایی در محدوده پارك جنگلی قلعه رودخان ارایه و نظر به ویژگی های استثنایی بنای قلعه رودخان و طبیعت بسیار زیبا و جذاب آن با اقوام های هماهنگ سازمان ها و ادارات دولتی نظیر منابع طبیعی، محیط زیست، راه و ترابری و میراث فرهنگی و گردشگری در آینده نزدیك قلعه رودخان محیط پیرامون آن به یكی از قطب های مهم گردشگری در كشور تبدیل خواهد شد.
ییلاق اندره
ییلاق اندره از ییلاقات زیبای بخش سردارجنگل فومن ودر فاصله ۵کیلومتری ماسوله ودر مرز بین گیلان وزنجان ودر مسیر جاده ماسوله به خلخال قراردارد . طبیعت زیبای این ییلاق آرامش را به روح آدمی برمی گرداند .جاذبه های طبیعی این دیار به قدری زیاد است که دل کندن از آن کاریست دشوار .
بقعه عون بن علی
طبق شجره‌نامه موجود این بقعه آرامگاه پسر محمد حنفیه پسر حضرت علی(ع) است بنای آن قدیمی و هشت ضلعی است دیوارهای داخل بقعه از سنگ مرمر و سقف به صورت طاق مدور است که با گچ سفید کاری شده استبقعه عون بن علی بر دیوار غربی دری از چوب آبنوس و بسیار قدیمی با کنده‌کاری‌های فوق‌العاده ظریف وجود دارد که به در چله خانه معروف است که بنا به روایتی با ۲۰ پله راه به سردابی می‌برد که تا زیرکوه کشیده شده است این در فعلا بسته است و پشت آن دیوار کشیده شده است مطابق کتیبه‌ای که روی ستون قطوری در مدخل بنا حک شده تعمیرات اساسی بقعه در زمان فتحعلی شاه صورت گرفته. وسط اتاق ضریح چوبی مشبکی قرار دارد ودر میان آن صندوقی موجود است که منبت‌کاری بوده و بر حاشیه بدنه‌های آن کتیبه‌ای به خط خوش از آیات قرانی کنده شده است. قدیمی ترین تاریخی که از بقعه برمی‌آید مربوط به سنگ قبری است که در تاریخ ۹۶۹ هجری قمری بر بدنه دیوار بنا نصب است.
در محله مسجد بر شهر تاریخی ماسوله قرار دارد.عون ابن علی بر طبق روایات،فرزند محمد حنیفه یا محمد ابن حنیف از نوادگان حضرت علی (ع)شمرده می شود.که متحملا دراوایل قرن سوم یا چهارم و شاید ششم هجری همزمان با ورود امام زاده ابراهیم (ع)شفت،امام زاده هاشم(ع)رشت و نیز سید جلال الدین اشرف(ع) استانه اشرفیه، به این ناحیه روی اورده بود. این بقعه در مجموعه ای مذهبی ،مرکب از خود بقعه در میان ومسجد جامع در جوانب شرق وغرب،جای گرفته است.بقعه پلانی هشت گوش دارد و هر یک از اضلاع ۱۸۰سانتی متر طول دارند.گنبدی بر روی این فضا وجود دارد که ارتفاع صحن امام زاده تا زیر طاق گنبد اول۲۰/۴سانتی متر است.گنبد بقعه،حالتی شلحمی دارد که امروزه ان را با حلب پوشانده اند.دو مناره در اطراف گنبد این مسجد،احداث کرده اند که جدید است.قسمت بیرون امام زاده،دارای طاق نماهایی با اجر کاری وقسمت داخلی نیز طاق نماهایی دارد. گفتنی است که در مورد تاریخ بنای این بقعه وتاریخ دقیق شهادت حضرت عون بن علی (ع)سند معتبر ومکتوبی یافت نشده است.این بقعه در دهه ی ۱۳۶۰ توسط مرحوم خلیل حاتمی ماسوله ،که ریاست هیئت امنای این بقعه را در دست داشت،تجدید بنا شد و جزو۱۲۰۰بقعه در اثار تاریخی ایران جای دارد.
ییلاق زودلَ سَر
اسم این ییلاق از روستای کوچکی به نام روستای زودل که در مسیر ییلاق قرار دارد گرفته شده است. و پسوند “سر” نیز به دلیل اینکه این ییلاق بالاتر از روستای زودل و به عبارتی بالاسر روستا قرار دارد به اسم روستا اضافه می شود، و نام “زودل سر ” را برای ییلاق به ارمغان می آورد.
معمولا مردم هر روستا برای خود ییلاق مخصوص به خود را دارا می باشند. ییلاق زودل سر به اهالی رو ستای خانوانه اختصاص دارد(روستای خانوانه در کیلومتر ۱۰ جاده فومن به ماسوله واقع شده است ). در حال حاضر اهالی رو ستا بیشتر برای تفریح به این ییلاق سفر می کنند. قدیمی ترین خانه ییلاق داری قدمتی در حدود ۶۰ سال می باشد که درواقع آخرین بازمانده از خانه های اهالی رو ستای خانوانه در سالیان بسیار دور در این ییلاق می باشد.(این خانه متعلق به شخصی به نام حبیب رمضانی خانوانه می باشد). این ییلاق در مسیر قله معروف “تراشوم” قرار دارد و هر جمعه میزبان تعداد زیادی کوهنورد اعم از حرفه ای و آماتور می باشد.
بقعه متبرکه سبزه قبا
بقعه متبرکه سبز قبا در روستای شنبه بازار در شهرستان فومن در استان گیلان واقع شده است. این بقعه و فضای پیرامون آن میزبان شهدای ۸ سال دفاع مقدس میباشد که در کنار همرزمانشان در این مکان آرمیده اند. وجود بارگاه مقدس شهید سید جواد موسوی در محوطۀ بقعه متبرکه سبز قبا موجب شده تا این بقعه میزبان خیل عظیم بازدید کنندگان و زائرانی باشد که به قصد زیات سبز قبا و نیز آرامگاه شهید سید جواد موسوی به شهرستان فومن سفر میکنند.
مناطق کوهستانی فومن
ناحیه کوهستانی فومن قسمتهای جنوب شهرستان رادر برگرفته ودارای نواحی جنگلی ومراتع وقلل وارتفاعات بسیار زیبا که برای گردشگری وورزش کوهپیمایی بسیار مناسب هستند می باشد این ارتفاعات بسیار زیبا ودیدنی از ارتفاعات ماسوله گرفته تاارتفاعات گسگره ،ماکلوان ،گشت رودخان ،فوشه وقلعه رودخان که هر کدام زیبایی خاص خودشان رادارند.ودر واقع بیشترین وبهترین ارتفاعات استان گیلان در شهرستان فومن واقع شده است که سالانه تعداد زیادی گردشگر وکوهنورد به این ارتفاعات صعود می کنند واز چشم اندازهای زیبای آن بازدید می کنند.
