در میانه خیابان «واتر» (Water) در شهر ونکوور، ساعت بخار، این جاذبه معروف گردشگری مانند آهنربایی دوربین بازدیدکنندگان را به سمت سوت‌های بخار خود جذب می‌کند. شاید این جاذبه جزو برترین‌های کانادا نباشد، اما جزو مکان‌های جالب توجه شهر به شمار می‌رود.با اصفهان تور با ادامه مطلب همراه شوید:

بر خلاف ظاهر ویکتوریایی ساعت بخار «گس تاون» (Gastown)، این ساعت متعلق به صدها سال بعد و ساخته شده در سال ۱۹۷۷ توسط ساعت سازی به نام «ریموند ساندرس» (Raymond Saunders) و یک متخصص فلزکاری به نام «داگ اسمیت» (Doug Smith) است. ساندرس توسط تاجران محلی گس تاون استخدام شد تا ساعتی زیبا و یادمانی بسازد. یکی از پیشنهاداتی که برای این ساعت وجود داشت، ساخت آن در بالای شبکه لوله‌های بخاری بود که از زیر زمین شهر عبور می‌کردند. ساعت بخار ونکوور دومین ساعت بخاری بود که تا کنون ساخته شده است. اولین نسخه توسط مردی انگلیسی به نام «جان اینشاو» (John Inshaw) برای جذب مشتریان به رستورانش در سال ۱۸۵۹ ساخته شد. به خاطر اینکه ساعت اینشاو بسیار بی‌دقت بود، ساندرس که به دقت زمان اهمیت می‌داد مجبور شد تا دوباره ساعت بخار را از نو ابداع کند. ساعت جدید با ظاهری شیک و دقت بالا، نیاز به بودجه اضافی برای مراقبت و کار کردن دقیق داشت.

این که نام ساعت مذکور را ساعت بخار گذاشته‌اند اندکی غلط انداز است زیرا در واقع مکانیسم کاری ساعت به وسیله وزنه‌هایی که پایین می‌روند صورت می‌گیرد. موتور بخار کوچکی که در پایین ساعت وجود دارد در اصل نقش انسانی کوک کننده را با بالا بردن یک سری وزنه‌های گوی مانند ایفا می‌کند؛ اما موتور بخار به وسیله یک تسمه لاستیکی به یک موتور الکتریکی متصل شده که دور از دید بوده و بسیار قابل اعتمادتر از نیروی بخار است.

هر پانزده دقیقه این ساعت دو تنی با خروج بخار و سوت کشیدن از ۵ سوتی که دارد زمان را نشان داده و در رأس هر ساعت نیز صدای سمفونی مانندی از سوت‌ها خارج می‌شود. تنها ۶ عدد ساعت بخار سالم در جهان وجود دارد اما دقت داشته باشید که تمام آن‌ها تنها در بخش سوت از بخار استفاده کرده و در واقع با موتور الکتریکی کار می‌کنند. ساندرس بعدها برای شهرهایی مانند «اوتارو» (Otaru) در ژاپن و شهرهای «ویسلر» (Whistler)، «پورت» (Port) و «ایندیاناپولیس» (Indianapolis) نیز ساعت‌های بخار ساخت.

در سال ۲۰۰۳ بود که این حقیقت شوکه کننده برملا شد که ساعت بخار اصلاً با بخار کار نمی‌کند! فردی با توجه به اینکه بدون خروج بخار ساعت در حال کار کردن است متوجه این قضیه شد. این خبر باعث جدل‌های زیادی در شهر ونکوور بوده و البته عاقبت خوشی برای شهردار و طراحان شهری مسئول نداشت. ساعت بخار ونکوور در سال ۲۰۱۷ جشن ۴۰ سالگی خود را برگزار می‌کند، اما شاید با دیدن ظاهر آن فکر کنید با ساعتی به قدمت حداقل ۱۰۰ سال رو‌به‌رو هستید! البته این از اهداف طراح برای جان بخشیدن به بافت قدیمی شهر بود و از روی عمد صورت گرفته است.

پس از بررسی ساعت و ثبت‌ عکس‌های خاطره‌انگیز، پیشنهاد می‌کنیم باقی زمان خود را صرف گردش و کاوش قسمت‌های دیگر خیابان سنگفرش واتر کنید. اینجا یکی از تاریخی‌ترین خیابان‌های اصلی ونکوور بوده و ساختمان‌های ارزشمند و محافظت شده آن شامل مغازه‌ها، گالری‌ها و رستوران‌های مختلف می‌شوند. برای آن که معماری جالب توجه بالای درهای ورودی را ببینید باید حتماً نگاهی به بالای سرتان بکنید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

باغ های بوچارت در ونکور کانادا بدون شک ازجمله زیباتربن باغ های جهان می باشد، اگر دوست دارید بدانید که این باغ های  زیبا چگونه بوجود آمدند شما را به خواندن ادامه مطلب دعوت میکنم ، پس با اصفهان تور همراه شوید:

باغ‌های بوچارت یکی از معدود مکان‌های روی زمین است که هیچ تجربه‌ای در جهان با شعف حاصل از دیدن زیبایی افسون کننده‌ی آن برابری نمی‌کند.

باغ‌های بوچارت با مساحت ۲۲ هکتار در «جزیره ونکوور» قرار دارند و مانند جواهری بر تاج شهر می‌درخشند. این باغ‌ها الهام‌بخش باغبانان و عاشقان طبیعت است. اولین باغ بوچارت در سال ۱۹۰۴ توسط «جنی بوچارت» ایجاد شد. او شروع به زیباسازی معدن سنگ آهکی کرده بود که قبلاً توسط همسرش برای کارخانه‌ی سیمانی که داشت، استخراج می‌شد. او از کارگران معدن که حالا بیکار شده بودند خواست تا سنگ‌ها و نخاله‌ها را جمع‌‌‌آوری کرده و با کامیون خاک و شن مخصوص باغبانی بیاورند. با کاشت چند گیاه نخود شیرین و چند نوع گل رز، قسمت «باغ غرق شده» به وجود آمد که بازدیدکنندگان از همه جا برای دیدن آن می‌آمدند.

بیش از یک قرن است که خانواده بوچارت خود را وقف پرورش گل و گیاه و میزبانی از گردشگران کرده‌‌اند و هر ساله میزبان نیم میلیون نفر از سراسر دنیا هستند. در سال ۲۰۰۴، باغ‌های بوچارت به عنوان «یک مکان تاریخی ملی کانادا» شناخته شد. بازدیدکنندگان باغ‌های بوچارت در واقع قدم به نمایشگاهی محسورکننده از گل‌های زیبا می‌گذارند که با تغییر هر فصل، چهره‌ی دیگری به خود می‌گیرد.

ویژگی‌های باغ‌های بوچارت

باغ‌های بوچارت از ۵ ناحیه اصلی تشکیل شده که با محوطه‌های چمن کاری شده‌ی زیبا و مسیرهای باریک و مارپیچ به هم متصل شده‌اند. این پنج ناحیه شامل «باغ غرق شده»، «باغ گل رز»، «باغ ژاپنی»، «باغ ایتالیایی» و «باغ مدیترانه‌ای» است. بیش از ۵۰ باغبان به صورت دائمی در این باغ‌ها کار می‌کنند تا آنها را در بهترین شرایط حفظ کنند. هر ساله از ماه مارس تا اکتبر تقریباً یک میلیون گیاه گلدار برای اطمینان از گل‌دهی مداوم گیاهان به کار می‌روند. طی ماه‌های دیگر سال، بازدیدکنندگان می‌توانند از دیدن گیاهانی که با توت‌های رنگی پوشیده شده‌اند، بوته‌های زیبا و درختانی در هر شکل و اندازه لذت ببرند. شاید برایتان جالب باشد بدانید که در شب‌های تابستان باغ با هزاران چراغ پر شده و در ماه‌های جولای و اوت، هر شنبه شب برنامه‌ی آتش‌ بازی در باغ برقرار است.

طی ماه‌های شلوغ (جولای تا اوت)، باغ‌ها بین ساعات ۱۱ صبح تا ۳ عصر بسیار شلوغ هستند. ساعت شروع به کار باغ ۹ صبح است و می‌توانید از نور زیبای صبح برای عکس‌های خود استفاده کنید. در ضمن یادتان باشد که این باغ‌ها هم مانند دیزنی‌لند، استفاده از مونوپاد را ممنوع کرده است و باید برای ثبت عکس‌های خاطره‌انگیز خود از کسی کمک بگیرید. از آنجایی که این باغ‌ها در ۲۳ کیلومتری ایالت ویکتوریا و جزیره ونکوور قرار دارند، با خودروی شخصی بعد از ۳۰ دقیقه رانندگی از شهر، به این باغ‌ها دسترسی خواهید داشت. اتوبوس‌ها هم از مرکز شهر ویکتوریا به سمت باغ‌های بوچارت و ترمینال بندر «خلیج سوارتز» حرکت می‌کنند.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

اصفهان تور در مطلب پیش رو قصد دارد شما را با سرگرم کننده ترین شهر ونکوور در کانادا آشنا کند، پس با ما همراه شوید.

یالتون

یالتون سرگرم کننده ترین منطقه ونکوور در اواخر شب است. از آنجا که از یک انبار منطقه ای به مکانی مدرن و امروزی تبدیل شده است، به طور مستمر در حال افزایش جمعیت است . اغلب در مقایسه با سوهو نیویورک در همسایگی، یالتون دارای بوتیکها، رستورانها و هتلهای شیک ( شامل یکی از بهترین ویژگیهای شهر، اپوس ونکوور) می باشد. حتی اگر برنامه ای برای دیدن اپوس ندارید، باید برنامه ای برای دیدن سالن نوشیدنی هتل، با همین اسم را داشته باشید. سایر سرگرمیهای خوب شبانه شامل شرکت تولید آبمیوه یالتون، Raw Canvas و  Bar None می باشد.

اگرچه بازدیدکننده های اخیر جو مدرن را تحسین می کنند، مسافرین به سرعت متوجه شدند که غذاخوریها و بوتیکها برای بودجه آنها ایده آل نیست. یک بازدیدکنند و مشاور سفر ذکر کرده است که  “قیمت رستورانها کمی گرانتر از بقیه مناطق است و غذاخوریها نیز به ارزانی جاهای دیگر نیستند ”

شما یالتون را در مزکز ونکوور می یابید، حدود ۲ مایلی جنوب شرقی پارک استانلی. اگر ماشین شخصی ندارید، می توانید از طریق خط قطار هوایی کانادا به یالتون بروید؛ برای رفتن به ایستگاه یالتون-رندهوس سوار قطار شوید. چندین سرویس اتوبوس نیز در این منطقه موجود است.

برخی از مسافرین می گویند که اولین توقف ما برای دیدن مناظر جالب باید چشم انداز ونکوور باشد. از این محل مشاهده وسیع، می توانید از دید ۳۶۰ درجه شهر زیر پایتان ، شامل ساحل شمالی، کوههای پنسیلوانیای المپیک و پارک گسترده استانلی لذت ببرید.

اگر به طبقه ۵۵ ساختمان مرکزی هاربر در مرکز ونکوور بروید، چشم انداز از طریق شیشه آسانسوری که در مدت ۴۰ ثانیه بازدیدکنندگان را بیش از ۵۵۰ فوت بالا می برد، قابل مشاهده است . یک بازدیدکننده و مشاور سفر می گوید ” این تقریبا در مقایسه با مکانهای مشاهده دیگر در آسمان خراش های اطراف جهان ، کوتاه است اما وقتی که آن بالا ایستاده اید حس کوتاه بودن به شما نمی دهد” . دیدنی ترین منظره را از طریق بازدید در یک روز روشن و صاف به دست آورید؛ بازدیدکنندگان اخیر گفته اند اگر ابر مناظر را بپوشاند، شما ارزش پولی را که پرداخت کرده اید، دریافت نمی کنید.

چشم انداز ونکوور هر روزه، در ساعتهای فصلی تابستانی  و زمستانی،  باز است. وبسایت چشم انداز را برای زمانهای خاص باز کردن و بستن، ببینید. پذیرش، که شامل تورهای راهنمادار است، در طول روز و عصر معتبر است. مسافرین اخیر پیشنهاد می کنند که از این پذیرش در طول یک روز از طریق بازگشت برای دیدن غروب آفتاب، سود ببرید. هزینه بلیط برای بزرگسالان ۱۵٫۷۵ دلار کانادا ( حدود ۱۴٫۵۰ دلار آمریکا)؛ پذیرش برای جوانان بین ۱۳ تا ۱۸ سال ۱۰٫ ۷۵ دلار کانادا ( حدود ۹٫۹۰ دلار آمریکا ) است. بلیط برای کودکان ۶ تا ۱۲ سال ۷٫۷۵ دلار کانادا ( حدود ۷٫۱۵ دلار ) است. شما مرکز هاربر را با فاصله ۷ دقیقه پیاده روی از ترمینال کشتیهای تفریحی در مرکز ونکور می یابید. اگر از طریق  ویزای قطار هوایی به این مکان آمده اید، مرکز هاربر را در آنطرف خیابان از ایستگاه واترفرونت می بینید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

اصفهان تور در مطلب پیش رو قصد دارد شما را با بزرگترین پارک در کانادا آشنا کند، پس با ما همراه شوید.

های پارک تورنتو

این پارک یکی از پارک های بزرگ و عمومی در تورنتو می باشد که در غرب این شهر واقع شده است. این پارک زیبا مکانی برای استراح و تفریح مردم شهر و گردشگران تور کانادا به شمار می رود. از امکانات این پارک می توان به: مسیرهای پیاده روی, امکانات ورزشی، پوشش گیاهی متنوع، دریاچه، پارکینگ، دسترسی به حمل و نقل عمومی، پارک سگ، باغ وحش، زمین بازی برای کودکان, گلخانه و مناطقی برای پیک نیک و استراحت اشاره کرد.

های پارک فضای سبز بزرگ و باغ پر زرق و برقیِ که مساحتش ۱۶۵ هکتار هستش

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

اصفهان تور در مطلب پیش رو قصد دارد شما را  با میدان دانداس ‏‎ تورنتودر کانادا آشنا کند، پس با ما همراه شوید.

میدان دانداس ‏‎ تورنتو

میدان دانداس در ‏Downtown Toronto‏ واقع شده است. این میدان یکی از معروف ترین میادین بین توریست ها می باشد و ‏مرکز برگزاری رویدادها و نمایش های هنری مختلفی می باشد. معمولا فستیوال های مختلفی در فصل تابستان در این میدان ‏برگزار می شود.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

اصفهان تور در مطلب پیش رو قصد دارد شما را با موزه رویال اونتاریو تورنتو در کانادا آشنا کند، پس با ما همراه شوید.

موزه رویال اونتاریو تورنتو

این موزه سلطنتی یکی از مکان های دیدنی تورنتو در کانادا می باشد که همه ساله بسیاری از گردشگران کانادا را به سمت خود جذب می کند. این موزه در حوزه فرهنگ جهانی، هنر و تاریخ طبیعی است که در شهر تورنتو و در استان انتاریو، کانادا قرار گرفته است. در این موزه آثار تاریخی و با ارزشی که بالغ بر ۶ میلیون قطعه می باشند نگه داری می شود. همچنین آثاری از ایران نیز در آن به چشم می خورد که شامل سفال هایی از کاشان و کرمان می باشند. در سال ٢٠١٣ کتاب نفیسی نیز درباره این آثاربه چاپ رسید. موزه رویال اونتاریو ‏Royal Ontario Museum‏ که به ‏ROM‏ نیز معروف است یکی از اولین موزه های کانادا در تور کانادا می باشد که ‏مجموعه ای فوق العاده از نمایشگاه های بزرگ جهان را در خود جای داده است. شما مي توانيد در سفر به کانادا از این موزه زیبا دیدن کرده تا از نزدیک با آثار تاریخی آن آشنا شوید. این موزه از طراحی بسیار خاصی برخوردار است و جز موزه هاي برتر از نظر معماري در دنياست علاوه بر اين نور پردازی آن در هنگام شب جلوه زیبایی به آن بخشیده است.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

اصفهان تور در مطلب پیش رو قصد دارد شما را با موزه حقوق بشر کانادا طرحی از آنتوان پری داک در کانادا آشنا کند، پس با ما همراه شوید.

موزه حقوق بشر کانادا طرحی از آنتوان پری داک

به گفته آنتوان، هدف عکاس از این عکس دو مطلب مهم بوده: اول این که من عاشق اسکی، شیرجه و موتور سواری هستم و مدت زیادی از زندگی ام را در این راه و روی کوه ها و مکان های بسیار مهم سپری کردم و برای درکی از احساسات و غریزه این کار را انجام دادم و از سوی دیگر حس خوب و وصف ناپذیر من درباره زمین شناسی و آرامش و سکوتی که در کوه و صحرا حکم فرماست.

حالا آنتوان راه خود را در بین برف ها می داند، طرح های او در وینپگ (Winnipeg)، مانیتوبا (Manitoba)، موزه حقوق بشر که در سال ۲۰۱۴ بازگشایی شد و این طرح بعد از پنج سال پس از شروع کار برنده بهترین طرح در مسابقات طرح بین المللی گردید. ۲۶۰۰۰۰ مترمربع زیربنای طرح بر روی تپه که منطقه تیندال لایمستون (Tyndall Limestone) را در بر گرفته است. ۷۰۰۰ مترمربع؛ اتاق های دهلیزی شکل با باغ زمستانی که در بالای این ساختمان قرار گرفته و با ۵۰۰۰ پنل شیشه ای محصور شده است. کل ساختمان، ۱۰۰ متر ارتفاع و از جنس شیشه شفاف است. ورودی این ساختمان باریکه هایی از چمن زار و در یک قدمی آمفی تآتر این ساختمان دیده می شود.

ساختمان با موانعی از جمله کمبود بودجه، درگیری بین بنیان گذاران و گروه اجرایی، جانب داری های مربوط به امور موزه داری و مسایل مربوط به موزه برای حفظ تاریخ کانادا تا امور مربوط به نمایش موزه،رو به رو بود. پری داک، پروژه مهم خود را بیرون از جنوب غربی آمریکای شمالی طراحی کرد. او می گوید: این کار شبیه به انتخاب یک نفر از مکزیک بود در حالی که این فرد باید به لحاظ شخصیتی با اکولوژی و مسایل زمین شناسی با مکان جدید هماهنگ می شد. تغییرات آب و هوایی در این ناحیه زیاد است و زمین گرمای خود را خیلی زود از دست می دهد.

در این مکان هم مانند برای غلبه به تغییرات آب و هوایی باید تصمیم گیری می شد. بیلبائو افکت (Bilbao Effect)، این همان تصمیمی بود که اتخاذ شد، در واقع طرح های فوق العاده فرنک گری از یک جامعه آشفته مانند، بیلبائو و اسپانیا را به جایی رساند که مرکز فرهنگ و معماری دنیا شد. حتی یاد جان اوتزان از خانه اپرای سیدنی هم خالی از لطف نیست و اخیرا همین ساختمان حقوق بشر در وین پگ و در تقابل افق، زمین و آسمان مثال خوبی از این تحولات است.

اما در وین پگ نتیجه بسیار جالب است. برخلاف موزه اسپانیایی (که زیبایی آن با دکوراسیون داخلی ضعیف اش از بین رفته)، موزه حقوق بشر گویی از داخل به خارج جلوه گری می کند، که این نتیجه مدت ها کار بر جنبه های سینمایی و روانشناختی این اثر می باشد. پری داک می گوید: ساختمان این موزه حاصل اندیشه و تفکر و پیشروی بر اساس نظم و برنامه است.

این برنامه و نظم وابسته به نیروی محرکه است. او در حین موتورسواری در مسیر موزه می گوید: موانع موجود درکار و عقب و جلو شدن ها در این طرح مانند دوگانگی در روشنایی و تاریک بود. این دوگانگی، تصویری بزرگ است، وقتی شروع می کنید در تاریکی هستید و وقتی به اوج می رسید در روشنایی. در مسیر ورودی در دالانی هستید که از شکافی باریک تنها سو سویی از نور را می بینید،گویی در اعماق تاریکی فرو رفته اید، سپس به جایی می رسید بالاتر از نقطه ای که بودید. دقیقا شبیه به کنسرت جان کیج(John Cage)، زمانی که او پشت پیانو می نشیند و چیزی نمی نوازد. این تاریکی تماما تیره و به رنگ سیاه است، هیچ اثری از رنگ های دیگر نیست، این تصویر با پل هایی با سنگ های مرمرین در سویی دیگر هدایت می شوند که کیلومترها با جایی که هستید فاصله دارد. پری دیک این قضیه را ضمنی می داند. وقتی با این پل ها به این مکان می رسید، یکی پس از دیگری، در منطقه امن قرار دارید. می توانید به آسمان نگاه کنید و زیر پایتان زمینی است که در اعماق تاریکی آن بودید. درس های خوب و بد در کنار هم شما را به این نقطه رساند. در این لحظه می توانید در خود بلند فریاد بزیند، این تویی که این مسیر را طی کردی و این برج عظیم را برافراشتی.

با خشنودی و رضایت تمام به منظره ای از آنچه ساختید نگاه کنید، راه پله های مارپیچ که مشرف به باغ زمستانی هستند، این مسیر با شش گوش هایی از سنگ های آتش زنه دوره مغول سنگ فرش شده، باغ از طرفی دیگر به مراکز اداری مشرف است و به راحتی می توان مردم و حرکت های آن ها را در این مسیر تصور کرد.

این ساختمان خود نمونه ای از رفتار یکپارچه است، که دریچه ای به سمت تجربه شخصی و تفسیر متفاوت است. در اینجا تصویری از یک رقصنده غیر حرفه ای می بینیم که از گرفتن یک ژست خوب خودداری می کند، تا چیزی را با زبان بی زبانی گوشزد کند: جدای از تمام این سنگ ها و فلزها و شیشه هایی که اینجا می بینید، این ساختمان کار دست بشر و قصد و تفکر انسانی است. نکته مهمی که باید در مورد کار پری دیک بدانیم این است که حتی اگر ارزش های انسانی را که هر معماری به آن نیاز دارد از او جدا کنید باز هم در نهایت او نیازمند به پناهگاهی مقدس برای رسیدن به هدف است. امروز کارهای اوتزون، سارینن و حتی پری دک از جمله طرح های قابل تامل در حرفه معماری می باشند.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور