خیلی ها در ذهنشان آلمان را کشوری صنعتی تصور می کنند که برای گردشگری مناسب نمی باشد ، ولی برخلاف تصور آلمان کشوری زیبا و پر از جاذبه های گردشگری می باشد که سالانه افراد زیادی با تور اروپا به این کشور سفر می کنند. در اینجا مکان های مورد علاقه گردشگران و مهم ترین دیدنی های آلمان را خواهیم گفت. این فهرست براساس تعداد بازدید گردشگران است.

کلیسای جامع کلن :

در فهرست مناطق دیدنی که گردشگران خارجی و داخلی در آلمان از آن بازدید می‌کنند، اکنون سال‌ها است که کلیسای جامع کلن رتبه اول را به خود اختصاص می‌دهد. بطور متوسط روزانه ۲۰ هزار نفر از کلسیای کلن بازدید می‌کنند. این کلیسا از مهمترین دیدنی های اروپاست.

کلیسای زنان در درسدن :

هنوز هم بسیاری کلیسای زنان را به‌عنوان ویرانه‌ای از جنگ دوم جهانی به یاد دارند. پس از وحدت دو آلمان و مرمت کلیسا در سال ۲۰۰۵ هنوز هم جمعیت زیادی روزانه برای بازدید از این کلسیای زیبا در مقابل آن صف می‌کشند.

دروازه براندنبورگ برلین :

دروازه براندنبورگ که در پایان قرن ۱۸ میلادی در قلب برلین ساخته شده، اکنون به نماد ملی و سمبلی برای وحدت دو آلمان شرقی و غربی سابق تبدیل شده است. دروازه‌ای که بر خلاف سابق، اکنون دیگر برای همیشه بر روی گردشگران باز است.

قصر نوشوانشتاین :

نوی شوانشتاین قصری که لودویک دوم برای خود ساخت و چند هفته پس از مرگ او در سال ۱۸۸۶ درهایش بر روی بازدید کنندگان گشوده شد. قصری افسانه‌ای که سالانه بیش از یک میلیون ۳۰۰ هزار نفر از آن بازدید می‌کنند و جزو پر بیننده‌ترین قصرهای اروپا محسوب می‌شود.

تسوینگر در درسدن :

یکی از شاهکارهای معماری دوران باروک و بازمانده از قرن هجدهم میلادی است. در سال ۲۰۰۲ خطر سیل‌گرفتگی این بنای عظیم نفس همه دوستداران را در سینه حبس کرد.

بندر هامبورگ :

هرسال بندر هامبورگ در ماه مه سالگرد تاسیس خود را جشن می‌گیرد. سال ۲۰۱۲ این بندر ۸۲۳ ساله می‌شود. تور دریایی بازدید از ۱۳ بخش مختلف این بندر همواره برای گردشگران یکی از جذابیت‌های آلمان است.

راه‌آهن ووپرتال :

این راه‌آهن جزئی از تاریخ عصر صنعت محسوب می‌شود. ویلهلم دوم، قیصر آلمان در اکتبر سال ۱۹۰۰ میلادی برای اولین بار آن را آزمایش کرد تا یک سال بعد در سال ۱۹۰۱ رسما کارش آغاز شود. گردشگران هنوز هم می‌توانند با کابین قیصر در شهر تردد کنند.

برج تلویزیون برلین :

این برج با ۳۶۸ متر، بلندترین بنای آلمان است. گردشگران می‌توانند در رستوران چرخان آن به هنگام صرف غذا، پایتخت آلمان را از زاویه ‌دیگری ببینند.

رایش‌ستاگ :

بنای رایش‌ستاگ در سال ۱۸۹۴ توسط آرشیتکت پاول والوت ساخته شد و بنا به تصمیم شورای پارلمان آلمان بوندس‌تاگ در سال ۱۹۹۱ قرار شد بعد از تعمیر به ساختمان مجلس بعد از وحدت دو آلمان تبدیل شود. این ساختمان با سقف شیشه‌ای اکنون به یکی از جذابیت‌‌های تاریخی، سیاسی و فرهنگی آلمان برای گردشگران تبدیل شده‌است.

قلعه هایدلبرگ :

قصر هایدلبرگ برای نخستین بار در قرن سیزدهم یاد شده است. امروز توریست‌ها از سراسر جهان برای دیدن آن به شهر دانشگاهی هایدلبرگ سفر می‌کنند. این بنای بازمانده از دوران رنسانس محل اقامت لودویک چهاردهم بوده است.

پورتا نیگرا :

“دروازه سیاه” بجا مانده از دوران روم باستان در شهر تریر است. از این دروازه بیش از هزار سال به عنوان کلیسا استفاده می‌شد تا اینکه ناپلئون بناپارت در سال ۱۸۰۲ دستور داد آن را به حالت اولیه آن درآورند. سنگ‌های سیاه شده این دروازه شاهد زنده دوران سپری شده امپراطوری رم هستند.

معدن تسول‌فراین :

این معدن که جزو میراث فرهنگی جهان است تا سی سال پیش فعال بود و از آن ذغال سنگ استخراج می‌شد. معدن تسول فراین اکنون به موزه تاریخ صنعت تبدیل شده است. علاوه بر امکان سفر به اعماق زمین، ساختمان‌ها و تونل‌های آن محلی است برای تهیه فیلم.

مونستر اولم :

مرتفع‌ترین برج کلیسای جهان در ایالت بادن ووتنبرگ و در شهر اولم آلمان قرار دارد. این کلیسا که در قرن چهاردهم میلادی ساخت آن آغاز شد در سال ۱۸۹۰ به پایان رسید.

قصر ورتسبورگ :

این قصر در نیمه اول قرن هجدهم میلادی ساخته شده است. قصر ورتسبورگ در لیست میراث فرهنگی جهانی یونسکو قرار دارد و به ‌عنوان یکی از خارق‌العاده‌ترین بناهای دوران بارک شناخته شده است. ۴۰ اتاق آن پس از مرمت و بازسازی قابل بازدید است.

قصر شورین :

قصر شورین از سال ۱۹۹۰ به محل پارلمان ایالت مکلن بورگ – فورپومن تبدیل شده است. این قصر علاوه بر این در سه طبقه تبدیل به موزه شده است که در آن اشیا تاریخی، نقاشی‌ها و مجسمه‌های بسیار باارزشی وجود دارند.

تندیس هرکول :

در انتهای بلواری به طول یک و نیم کیلومتر و بر روی “تپه ویلهلم” در شهر کاسل تندیس عظیم هرکول به یکی از جذابیت‌های آلمان برای گردشگران تبدیل شده است. در کنار هرکول می‌توان منظره پارک زیبای باقی‌مانده از دوران باروک و همچنین شهر کاسل را نظاره کرد.

جشن اکتبر در مونیخ :

مونیخ یکی از شهرهای جنوب آلمان است که سالانه میلیو‌ن‌ها نفر گردشگر را به خود جذب می‌کند. کلیساها، باغ انگلیسی، میدان‌های زیبا، دهکده المپیک و آبجو سازی‌های آن هدف بازدید گردشگران است. اما مونیخ در جشن اکتبر که تنها به مدت چند روز برگزار می‌شود، سالانه میزبان ۷ میلیون نفر گردشگر است.

با محبوب ترین غذاهای آلمانی آشنا شوید

غذاهای آلمانی بسیار قوی، خوشمزه و دوست داشتنی هستد و خیلی از برترین غذاهای آلمانی به آسانی هم پخت می شوند همراه اصفهان تور باشید تا با این غذا ها بیشتر آشنا شوید. هریک از مناطق این کشور غذاهای خاص و نوع آشپزی سنتی مخصوص خود را دارد. بنابراین، در هریک از این مناطق ممکن است اولویت های برترین غذاها متفاوت باشد و مردم هر بخش نوعی خاص از غذا را ترجیح دهند.

پخت خیلی از غذاهای آلمانی آسان تر از چیزی است که حتی فکرش را بکنید و به زودی متوجه خواهید شد که جای دادن برخی از این غذاها در لیست غذاهای هفتگی خودتان، کاری دشوار نخواهد بود.

این غذای مرسوم آلمانی همان یک تکه گوشت نازک است که مانند رولت پیچیده شده است. درون این رولت گوشتی معمولاً‌ خردل،‌پیاز، تکه های گوشت و یا سبزی جات می ریزند. این غذا را معمولاً‌ همراه با سس های مختلف، شیره‌ی گوشت، پوره سیب زمینی و یا دامپلینگ می خورند. در گذشته از این غذا به عنوان غذایی مرسوم یاد می شد که برای پخت آن از گوشت های ارزان استفاده می کردند. اما امروزه Rouladen را در مهمانی ها و فیستیوال ها هم ارائه می کنند.

این نودل های تخم مرغی و نرم در واقع پاستای آلمانی ها است. Spätzle  اکنون در جنوب آلمان سوابایایی شناخته می شود. البته مبدا اصلی این غذا مشخص نیست و انواع مختلفی از آن در کشورهای مجاوری هم یافت می شود. این نودل هایی که با آرد گندم و تخم مرغ درست می شوند را همراه با پنیر و یا گاهی اوقات همراه با پیاز کبابی می خورند.

گاهی اوقات این غذا به صورت داغ داغ و در حالیکه هنوز در دیگ جوش میخورد سرو می شود،‌بنابراین هنگام خوردن آن خیلی باید مراقب باشید.

Rote grutze

Rote grutze غذایی محبوب در شمال آلمان و در واقع نوعی پودینگ با میوه های قرمز رنگ است. در این پودینگ از انگورهای قرمز و مشکلی استفاده می شود. این انگور ها را در آب خود می پزند و کمی نشاسته ذرت روی آن را می پوشانند و آن را ضخیم تر می کنند. این پودینگ میوه ای را همراه با خامه، شیر، سس وانیلی و یا بستنی می خورند.

Eintopf

Eintopf یکی دیگر از غذاهای آلمانی است. در هواهای سرد پاییز، یک کاسه eintopf  می تواند بدن هرکسی را به خوبی گرم کند. نام این خورشت سنتی آلمانی به معنی «یک دیگ» است. این نام با توجه به شیوه پختن این غذا انتخاب شده و ربطی به مواد اولیه آن ندارد. هرچند،‌ دستور العمل های مختلفی برای پخت این غذا وجود دارند و مواد اولیه در اکثر آنها یکسان است: آبِ گوشت، سبزیجات، سیب زمینی و گوشت و بعضی اوقات هم از ماهی استفاده می شود. نحوه پخت این غذا در مناطق مختلف آلمان ممکن است کمی با هم متفاوت باشد.

Sauerbraten

آلمانی ها عاشق غذاهای گوشتی خودشان هستند. sauerbraten  که به معنی گوشت کبابی ترش و یا شور است، نوعی کباب قابلمه ای است که به عنوان یکی از غذاهای ملی این کشور شناخته می شود. این غذا را می توان با استفاده از گوشت های مختلفی پخت و این گوشت ها را حتی تا ۱۰ روز در ادویه جات، سرکه و گیاهان معطر مختلف می خوابانند تا به قدر کافی طعم دار شوند.

Kartoffelpuffer

اگر به عادات قضایی آلمانی ها دقت کنید، متوجه می شوید که آن ها عاشق سیب زمینی هم هستند. در واقع سیب زمینی یکی از مواد تشکیل دهنده اکثر غذاهای آلمانی است. Kartoffelpuffer  نوعی پنکیک نازک و ماهیتابه ای است که با ترکیبی از سیب زمینی، آرد، تخم مرغ، پیاز و چاشنی های مختلف پخته می شود. این غذا را می توانید در کنارغذاهای اصلی بخورید. آلمانی ها این غذا را با دو طعم شور و شیرین می خورند که انتخاب بسته به ذائقه خودتان متفاوت خواهد بود.

یکی دیگر از غذاهای آلمانی که با استفاده از سیب زمینی پخته می‌شود bratkartoffeln است که گاهی اوقات از آن با نام نسخه آلمانی سیب زمینی های سرخ کرده یاد می شود. برای پخت این غذا سیب زمینی را ابتدا آبپز می کنند و سپس آن را با گوشت و پیاز سرخ می کنند.

Brezel

Brezel  غذایی نرم و سبک هستند و بیشتر به عنوان یک غذای جانبی مصرف می شوند. این غذای اسنک مانند را تقریباً‌ از تمام نان فروشی ها در آلمان می توانید تهیه کنید و به شکل ساده، کره‌ای، با تکه های گوشت و با تکه های پنیر فروخته می شود.

نام رسمی کشور: جمهوری فدرال آلمان

پایتخت: برلین

زبان رسمی: آلمانی

نوع حکومت: جمهوری  مشروطه  پارلمانی فدرال

مذهب: کاتولیک رومی ،پروتستانی

واحد پول: یورو

عضویت: سازمان ملل متحد ، ناتو ، گروه هشت ، گروه بیست ، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و شورای اروپا

موقعیت جغرافیایی کشورآلمان :

ین کشور دارای ۱۶ ایالت است. بزرگترین ایالت بایرن یا باواریا در جنوب و کوچک‌ترین برمن در شمال غربی است.

آلمان ترکیبی از دشت و جنگل و کوه و ساحل و تعدادی جزیره و مجموعه‌ای از باتلاق‌ها و دریاچه‌ها است. در شمال این کشور سرزمین‌های پست قرار دارند که سواحل آن سدبندی شده‌است. دشت‌های پست شمالی به دشت‌های مرکز آلمان وصل می‌شوند. بزرگترین دشت‌های آلمان دشت‌های راین بالا، وستفالن و دشت‌های منطقه لایپزیگ هستند. در شمال آلمان تعداد زیادی برکه و دریاچه یافت می‌شود.

در قلب آلمان رشته‌کوه‌های مرکزی قرار دارند، این رشته‌کوه‌ها شمال و جنوب آلمان را از هم جدا می‌کنند. کوه‌های هارتس، ارتس، فیشتل، هونسروک و جنگل‌های باواریا از شمال به جنوب کشیده‌شده‌اند. بلندترین کوه آلمان تسوگ اشپیتسه، در قسمت آلمانی رشته‌کوه آلپ در جنوب این کشور با ارتفاع ۲۹۶۲ متر است.

مختصات  جغرافیایی کشور آلمان

جمهوری فدرال آلمان در مرکز قارهٔ اروپا قرار دارد. وسعت آن ۳۵۷۱۲۱.۴۱ کیلومتر مربع است. مرزهای زمینی این کشور در حدود ۳۷۵۷ کیلومتر است. همسایگان آلمان در شمال دانمارک، در غرب بلژیک و هلند، در جنوب لوگزامبورگ، سوئیس، اتریش و

فرانسه و در شرق لهستان و جمهوری چک هستند. دریای شمال و دریای بالتیک راه‌های آلمان به آب‌های آزاد هستند. سواحل آبی این کشور با این دو دریا حدود ۲۳۸۹ کیلومتر است. طولانی‌ترین رودهای آلمان راین با ۸۵۶ کیلومتر، الب ۷۰۰ کیلومتر و دانوب

۶۴۷ کیلومتر هستند. آب‌وهوای آلمان معتدل اقیانوس اطلس و قاره‌ای است. بادهای غالب بر آلمان از سمت غرب می‌وزند.

از نظر وضعیت جغرافیایی آلمان از دریای شمال و بالتیک تا رشته‌کوه‌های آلپ در جنوب به پنج ناحیه بزرگ تقسیم می‌شوند، سرزمین‌های پست در شمال، رشته‌کوه‌های میانه، دامنه‌های کم‌ارتفاع کوه‌های میانه در جنوب غربی، دامنه‌های کوه‌های آلپ، کوه‌های آلپ

در باواریا.

آلمان به طور سنتی پس از جنگ به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌شود. البته پس از برچیده‌شدن دیوار برلین به قسمت شرقی به طور رسمی ایالت‌های تازه و به قسمت‌های غربی ایالت‌های قدیمی می‌گویند.

آداب و رسوم مردم آلمان

آلمانی‌ها هم مانند هر ملتی، آدابی دارند که با آن آداب رفتارشان معنی پیدا می‌کند.

رستورانی در آلمان

در کشور آلمان وقتی که عده‌ای در رستوران نشسته‌اند و برای هر تازه وارد دیگری که می‌خواهد به این جمع بپیوندد هیچ کس از جای خود بلند نمی‌شود و نظم رستوران را به هم نمی‌ریزد، تازه وارد به محض ورود ضمن گفتن ظهر،عصر یا شب بخیر پیش هرکسی که جا بود (صندلی خالی بود) و بناست بنشیند با همان یکنفر فقط دست می‌دهد و سپس دو ضربه با پشت انگشت اشاره به میز می‌کوبد و سلامی به همه می‌دهد

سلام و احوال‌پرسی آلمانی‌ها در همین مرحله تمام می‌شود. ماچ و بوسه زیاد بینشان رواج ندارد و اگر دوست دارید گفتگویتان با یک آلمانی به خوبی انجام شود، حتما فاصله‌ مناسب را با آن فرد حفظ کنید. آلمانی‌ها هم مانند هر ملتی، آدابی دارند که با آن آداب رفتارشان معنی پیدا می‌کند. برای آنکه در آلمان راحت‌تر باشید، چند توصیه دیگر هم برای شما داریم

کت و کباب چنانجه در رستوران برای صرف غذا میروید اگرآرنج های خود را روی میز قرار دهید دور از ادب است و در رستوران نباید موقع غذا خوردن از مچ دست بیشتر روی میز قرار گیرد و موقع غذا خوردن باید چنگال غذاخوری را تا اتمام غذا به دست داشته باشید و هرگز نباید چنگال دردست راست قرار گیرد

قبل از این که به رستوران بروید نیز اول باید مطمئن شوید که آیا رستورانی که می‌روید، خیلی با کلاس است یا نه؟ اگر بود، ناچار باید با کت و شلوار بروید. خانم‌ها هم بهتر است از لباس‌های رسمی استفاده کنند

این قانون حتی برای برخی از رستوران‌های ایرانی نیز صدق می‌کند. اما بیشتر رستوران‌های ایرانی و ترک در این شهر، مکان‌های راحتی هستند که می‌توانید با همان لباس‌های معمولی به آنجا بروید.رستوران‌هایی که غذاهای آماده (FastFood) سرو می‌کنند نیز از این قائده مستثنی هستند

قیمت‌ها هم بسته به میزان اشرافی بودن رستوران متفاوت است. رستورانی که در آن موسیقی زنده اجرا شود یا از شما بخواهند که لباس رسمی در آنجا بپوشید، رستوران گرانی هست. برای صرف یک وعده غذا در برلین می‌توانید از چهار یورو تا صد یورو بپردازید

رستوران‌های ترکی و یونانی و البته ایرانی از رستوران‌های ارزانی است که در انواع ایرانی و ترکی می‌توانید غذای با گوشت قرمز و حلال پیدا کنید. دونر کباب با همان دستگاه‌هایی که در ایران می‌شناسید در آلمان‌ هم مشغول چرخیدن است. رستوران‌های یونانی برای زیتون‌های خوبی که دارند زبانزد هستند

رستوران دریایی با انواع و اقسام شناورهای پخته شده نیز دآلمان زیاد است. منتها باید حواستان باشد که چه نوع ماهی می‌خورید تا از نظر شرعی ایراد نداشته باشد. رستوران‌های دریایی نیز به دو صورت معمولی و Fast Food وجود دارد

انعام دادن در رستوران‌ها از آداب مردم آلمان است و معمولاً برای این کار پانزده درصد از بهای غذا را به گارسون (پیشخدمت) می‌دهند. برای پرداخت بهای رستوران در بسیاری از رستوران‌ها می‌توانید از کارت‌های اعتباری بین‌المللی یا کارت بانک‌های آلمانی نیز استفاده کنید. پرداخت نقدی هم که موجب خوشنودی صاحب رستوران است

هتل بدون دمپایی معمولاً پول صبحانه روی بهایی است که برای هتل می‌پردازید. اما ناهار و شامی که در هتل می‌خورید را باید جداگانه حساب کنید. که معمولاً خیلی گران است

آلمان‌ها معمولا در روزهای یکشنبه (که تعطیل هستند) به جای صبحانه و ناهار وعده غذایی به نام «برانش» می‌خورند که از ساعت یازده تا دو بعد از ظهر در هتل‌ها سرو می‌شود

این وعده غذایی بسیار خوشمزه است. در اتاق‌های هتل چیزی به نام مینی بار وجود دارد که از نوشیدنی‌ تا شکلات و پسته در آن وجود دارد. اگر از این خوردنی‌ها استفاده کنید، باید پول آن را تمام و کمال بپردازید و البته این اقلام‌ هم از بیرون هتل گران‌تر هستند. حوله‌های هتل از برق زدن همتا ندارد. اما درون اتاق‌ها دمپایی ندارند. اگر شما به پوشیدن دمپایی عادت دارید، یادتان باشد که از ایران با خودتان ببرید. خروج از هتل اگر بعد از ظهر باشد، بهای اقامت در آن اتاق تا روز بعد برایتان محاسبه می‌شود.

اگر تاکسی گرونه… حتماً شما اروپایی‌ها در ایران را دیده‌اید که با چه حسرت و تعجبی از نرخ تاکسی‌های ما خوشنود می‌شوند. دلیلش هم این است که در کشورهای اروپایی، حمل و نقل با تاکسی بسیار گران است. خیلی از مسیرها را اگربه جای تاکسی با اتوبوس یا مترو طی کنید، به نفع شما است. با پرداختن یک چهارم بهای تاکسی می‌توان از وسایل دیگر برای جابه‌جایی استفاده کرد. در فرودگاه و ایستگاه‌های مترو نیز می‌توانید، نقشه کامل و زمان حرکت اتوبوس‌ها و مترو را بخرید. بعد که اتوبوس و مترو را در همان زمان مشخص دیدید حالا نوبت شماست که با تعجب به دور و بر خود نگاه کنید. معمولاً بلیت مترو را چک نمی‌کنند اما اگر مامور مترو از کسی بلیت بخواهد و نداشته باشد، جریمه‌اش تا سی برابر بهای خود بلیت است. پس بهتر است که زرنگ بازی در نیاورد.

german customs people 2 آداب و رسوم مردم آلمان

اگر تا نیمه شب در خیابان ماندید، آن وقت مجبور هستید که از تاکسی استفاده کنید. برای پرداخت هم راننده از شما همان بهایی را می‌گیرد که روی تاکسی‌مترش نوشته شده. نگران کلاه رفتن به سرتان نباشید. هیتلر را فراموش کن آلمان‌ها هنوز هم از رفتارهای هیتلر که باعث به خاک و خون کشیده‌ شدن، اروپا شد، خجالت می‌کشند و برای همین زیاد دوست ندارند که از آن دوران صحبتی بکنند. اگر هم گردشگری از سر شوخی بخواهد چیزی (مثلاً هایل هیتلری) به آنها بگوید می‌رنجند. شوخی هیتلری هم که جای خودش را دارد. پرسیدن اینکه شما اهل کجا هستید هم از آن دست سوال‌هایی است که آنها را ناراحت می‌کند.

آلمان‌ها آنقدر از نقش خود در تاریخ جهان ناراحت هستند که مردم عادی این کشور، دسته‌هایی را ترتیب داده‌اند که در صورت تعرض نئونازی‌ها به خارجی‌ها از خارجی‌ها دفاع کنند و البته به خارجی‌ها توصیه اکید دارند که اصلاً در محوطه‌هایی که امکان دارد، نئونازی‌ها حضور داشته باشند، رفت و آمد نکنند. یکی از این مکان‌ها، محله‌های شرق برلین است. در این محل خارجی‌ها را به عنوان سرسیاه می‌شناسند (به خاطر رنگ موهایشان) و در صورتی که ساعت ده شب به بعد در این محله‌ها حاضر شوند، با خطر جدی روبه‌رو می‌شوند. نئو نازی‌ها لباس‌های مشکی به تن می‌کنند، موهایشان را به سر و شکل عجیبی در می‌آورند و چکمه به پا دارند. این افراد به صورت دسته‌ای حرکت می‌کنند و دسته‌ای هم به مردم حمله می‌کنند.

آلمان‌ها برخلاف فرانسویان که ترجیح می‌دهند، در صورتی که قادر به انگلیسی حرف زدن هستند، از این کار امتناع کنند، در صورتی‌ که انگلیسی بدانند، حتماً با شما انگلیسی حرف می‌زنند و در صورتی که شما هم این زبان را بدانید، جور دیگری به شما نگاه می‌کنند. لباس‌های تمیز و مرتب هم اثر مثبتی بر این مردم دارد. از نزدیک شدن به آدم‌ها ابا دارند. برای همین ماچ و بوسه موقع سلام و احوال‌پرسی را دوست ندارند و در صف‌های سینما، اتوبوس و غیره، فاصله را با نفر جلویی حفظ می‌کنند. این فاصله را همه حفظ می‌کنند و کسی خودش را بین شما و نفر جلویی جا نمی‌زند. سینما، تئاتر، اپرا اپرا و تئاتر خیلی گران است و البته تماشای این هنرها در اروپا برای خود کار قشنگی است

سینما ارزان است. حداکثر ۱۵ یورو بهای تماشای فیلم در آلمان است. سینما‌های فرهنگی، اکشن و هالیودی مخاطبان خودشان را دارند. روم به دیوار دستشویی و توالت در همه مکان‌های عمومی هست. ایستگاه‌های قطار توالت‌های پولی دارند که به همین دلیل توالت‌های آنها تمیز نیز هست. رستوران‌ها و کافه‌ها و ایستگاه‌های مترو نیز توالت عمومی دارند که بهتر است از آن تمیز‌ترهایشان استفاده کرد. در فروشگاه‌های آلمانی می‌توانید، روکش‌های کاغذی مخصوص توالت فرنگی بخرید و اگر خوشتان نمی‌آید روی توالت‌های عمومی فرنگی بنشینید، می‌توانید روی این توالت‌ها اول روکش بیاندازید و بعد بنشینید