امروز موسیقی در تمام بخش های زندگی ما رسوخ کرده است. این پدیده دلنشین در لرستان رنگ و بویی خاص و جالب به خود گرفته است. موسیقی لری از دیرباز بخشی از زندگی هر شهروند لرستان و دیگر استان های لرنشین بوده است. در این مطلب در اصفهان تور بررسی کاملی بر روی موسیقی لری داشته ایم.

موسیقی پدیده ای جهان شمول است، به طوری که هیچ قوم و جامعه ای بدون موسیقی وجود ندارد. بدون تردید موسیقی جزیی از فرهنگ هر جامعه را تشکیل می دهد. و از این رو می توان گفت؛ این پدیده همانند زبان و دیگر عناصر فرهنگی جزیی جداناپذیر از زندگی انسان به شمار می آید. موسیقی با توجه به ابعاد آن، یعنی موسیقی آوازی و سازی چون تار و پود در زندگی مردم تنیده شده است. نوای موسیقی و نغمه های شاد در جشن عروسی، نوای تنبور در مراسم دینی، نوحه خوانی در مراسم تاسوعا و عاشورا، سرودن لالایی توسط مادران، مویه سرایی هنگام مرگ عزیزان، همه حاکی از نقش موسیقی در ابعاد گوناگون زندگی مردم لرستان است. موسیقی لرستان از سرچشمه های موسیقی ردیف و ردیف نوازی است که بخش مهم آن از طریق کمانچه و کمانچه نوازی محلی بر موسیقی رسمی ایران نیز تأثیر گذاشته است. موسیقی محلی لرستان چندان ناشناخته نیست؛ ولی برخلاف بسیاری از موسیقی های نواحی دیگر ایران، از حیث مقامات محدود است و معمولاًَ در دستگاه ماهور اجرا می شود. موسیقی لری از لحاظ اجرایی ظریف و پیچیده است، غنای مفهومی والایی داشته و معمولا جنبه سلحشوری و حماسی دارد.

موسیقی لرستان از نظر محتوایی و موضوعی به هفت نوع تقسیم می شود که عبارت اند از:

موسیقی و ترانه های حماسی و رزمی؛ که بیانگر ارزش های حماسی و رزمی اند (دایه دایه، کرمی) و یا مقام های موسیقی بدون کلامی که در رزم گاه و مسابقه به کار می رفته است.

موسیقی و ترانه های سوگواری؛ بیشتر جنبه آیینی داشته و در مراسم عزاداری از روزگار کهن تا کنون کاربرد فراوانی داشته است. ( چمرونه  پاکتلی و … )

موسیقی و ترانه های فصول؛ که مناسب فصول مختلف سال بوده است.

موسیقی و ترانه های کار؛ به منظور سهولت و تسریع در کار به صورت فردی و دسته جمعی خوانده می شد. مثل ترانه های گل درو، هوله، مشک زنی و …

موسیقی و ترانه های عاشقانه؛ در وصال یا فراق معشوق (الیسونه  ساری خانی و …)

موسیقی و ترانه های طنز؛ اغلب به صورت فی البداهه و در قالب هجو شخص یا موضوع یا مکانی سروده می شده.

موسیقی و سروده های مذهبی؛ جنبهٔ عرفانی و اعتقادی داشته و در مراسم مذهبی استفاده می شده است.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

استان لرستان یکی از استان های تاریخی ایران است که دارای بناهای تاریخی متعدد و زیبایی است که می تواند جذابیت های خاص خودش را داشته باشد. در این مطلب در اصفهان تور قصد داریم یکی از بناهای تاریخی لرستان یعنی مناره آجری خرم آباد را بررسی کنیم.

مناره آجری با حدود ۹۰۰ سال قدمت، یکی از آثار باستانی ارزشمند استان لرستان و شهرستان خرم‌آباد است.

استان لرستان جایگاه آثار باستانی و تاریخی فراوانی است که می‌توان آنها را به سه دوره پیش از تاریخ، دوره ایران باستان و دوره اسلامی تقسیم کرد. یافته‌های پیش از تاریخ لرستان، بیشتر شامل نقاشی‌‌ها، کنده‌‌کاری‌های غارها، سفالینه‌ها و اشیای مفرغی می‌باشد.

اين يادمان ارزشمند که در پارک میدان امام حسین- شقایق سابق –  واقع گردیده است، بنائي است استوانه اي شكل مستقر بر یک سکوی مکعب مربع سنگی در قسمت جنوبي شهر خرم آباد  واقع شده است.

در گذشته کاروان‌های زیادی به کمک این مناره راه خود را پیدا کرده‌اند و دیده‌بان‌های زیادی از بالای آن دشمن را دیده‌اند و مردم را به موقع از خطر حمله آگاه کرده‌اند.

با توجه به سبک معماری بنا، احتمال می رود این اثر تاریخی مربوط به دوره فرمانروایی دیلیمان باشد. این یادمان ارزشمند، که بنائی استوانه‌ای شکل است به عنوان میل راهنما و برای هدایت کاروان‌ها در کنار شهر قدیم شاپورخواست احداث شده است.

ورودی مناره در جبهه غربی روی سطح پایه قرار گرفته و بقایای معماری سنگ و گچ با دیوارهای ضخیم در مجاورت مناره بیانگر وجود تأٍسیساتی نظیر کاروانسرا و مسجد و … است.

بلندای آن بر اثر عوامل طبیعی کاهش یافته و اکنون با احتساب پایه سنگی، ارتفاع آن به ۵/۲۹ متر می‌رسد. قطر بنا در پائین‌ترین قسمت به ۵/۵ متر کاهش می‌یابد. فضای داخلی آن از ۹۹ پله تشکیل شده است. ورودی مناره در جبهه غربی روی سطح پایه قرار گرفته است.

در گذشته از این اثر ارزشمند برای هدایت کاروان‌‌هایی که به سمت شهر قدیمی شاپورخواست می‌آمدند استفاده ‌شده ‌است. اما اکنون از فراز مناره آجری در شهر خرم آباد می‌توان دورترین چشم اندازهای زیبای شهر را مشاهده کرد.

مناره آجری خرم‌آباد در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۹۳۰ در فهرست آثار ملی ایران با ثبت رسید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

قطعا شما هم در کتاب های فارسی دبستان و البته در طول زندگی خود نام باباطاهر عریان، شاعر محبوب و توانمند در دوبیتی کشور را شنیده اید. و البته حتما مقبره او در همدان را شخصاً و یا در عکس ها و فیلم ها دیده اید. اما در این مطلب در اصفهان تور به بررسی و معرفی مقبره بابا طاهر در خرم آباد خواهیم پرداخت. این که باباطاهری که در خرم آباد است آیا همانی است که در همدان دفن شده را تاریخ نویسان هنوز به درستی نمی دانند که در ادامه درباره آن توضیح خواهیم داد.

مقبره باباطاهر در مركز شهر خرم آباد ودر ضلع غربي قلعه فلك الافلاك ودر كنار خانه قديمي آخوند ابو مقبره باباطاهر قرار دارد .در گويش لري به باو طاهر معروف است اهالي شهر خرم آباد معتقدند اين مقبره مربوط به بابا طاهر شاعر و عارف نامدار و سراينده دو بيتي هاي معروف لكي و لري است.

سبك بناي مقبره ساده و متشكل از گنبد خانه اي با يك ورودي است . ساختمان اصلي آن بصورت ۸ ضلعي است كه چهار ضلع آن هر يك به ابعاد ۲,۵ متر و اضلاع فرعي هريك ۱,۷۰ سانتيمتر است . ارتفاع گنبد تا كف ۶ متر است .

محل قبر در داخل سردابه بوده كه بر روي سردابه و كف بقعه قبري به ابعاد ۵۲* ۱۰۰*۱۷۷ سانتيمتر وجود دارد . بر روي قبر ضريحي چوبي به ابعاد ۱۲۷* ۱۲۸* ۱۹۸ وجود داشته كه از بين رفته است .

اطاق كوچكي به ابعاد ۲,۵ * ۵ متر به بدنه غربي بنا در دوره معاصر الحاق شده بود . كه به آن قلندر خانه مي گفتند . اين بنا احتمالا مربوط به دوره خوارزمشاهي وبه شماره ۱۹۲۲ در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. ولی نگارنده سنگ قبر یا سنگ نوشته دیگری که مشخصات صاحب قبر را داشته باشد در انجا موجود نیست.

یکی از معمران محله مذکور مدعی بود که شجره ی مدفون به نام بابا طاهر با چند دو بیتی روی چوبی نوشته شده بود که به وسیله ی شخصی که گویا دیوانه بوده است در سالهای پیش از بین رفته است

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

 تور ۱/۵ روزه مخملکوه از اصفهان

حرکت پنجشنبه ۴ اسفند  ۱۴۰۱ ساعت ۱۱ شب از ترمینال صفه

بازگشت : جمعه ۵ اسفند شب اصفهانیم

 فعالیت های تور:

سرو صبحانه در خرم آباد

طبیعت گردی در کوه های مخملکوه

خدمات تور :

یک وعده صبحانه

دو وعده پذیرایی

اتوبوس ۴۴ نفره

بیمه ، مجوز ، راهنما

هزینه هر نفر : ۴۷۵ هزار تومان

تلفن هماهنگی :۰۹۱۳۱۲۵۰۲۲۱

لرستان با آب و هوای مطبوع و طبیعت زیبای خود هر ساله میزبان گردشگران بسیاری است که از دور و نزدیک به این استان سفر می کنند. یکی از جاذبه های گردشگری این استان مخمل کوه است که در شمال شرق خرم آباد قرار دارد. با توجه به دایر شدن تفرجگاه های مختلف در این منطقه بازدید از آن خالی از لطف نیست. ما نیز در این مطلب در اصفهان تور قصد داریم معرفی کامل تری نسبت به این مجموعه توریستی داشته باشیم.

مخمل‌کوه یکی از رشته کوههای لرستان به ارتفاع بیش از دو هزارو نهصد متر در شمال شرق خرم‌آباد قرار دارد. که به عنوان بخشی از دره تاریخی خاید آلو  قسمتی ازشهر خرم‌آباد را در دامن خود جای داده‌است.

این کوه بلند در دو سوی خود به دو تنگه مهم و استراتژیک منتهی می‌شود که در طول تاریخ رخدادهای فراوانی به خود دیده ‌است.قسمت جنوبی مخمل‌کوه به جاده بروجرد به خرم‌آباد ختم می‌شود؛ محلی که در هنگام ورود رضاخان به لرستان شاهد جنگ‌ها و درگیری‌های خونینی بوده‌است. انتهای شمالی مخمل‌کوه نیز به جاده خرم‌آباد-الشتر می‌رسد که به تنگ شبیخون مشهور است و نام آن گویای بسیاری چیزهاست.

این کوه بافتی رسوبی دارد و بیشتر قسمت‌های آن پوشیده از گلسنگ است. با آغاز فصل بارش گلسنگ‌های سیاه رنگ و آفتاب سوخته سبزرنگ می‌شوند. سراسر سبز. گلسنگها آفتاب‌گریز هستند به همین علت قسمت‌هایی از مخمل کوه که کمتر آفتاب گیر است سرسبز تر و دیدنیتر است.

در قسمت انتهای شمالی مخمل کوه در تنگ شبیخون پارک جنگلی و تفرجگاهی برای مسافرین دایر شده که در فصل بهار و زمستان بسیار دیدنیست. مخمل کوه برای کوهپیمایی بسیار مناسب و در دسترس است. با خودرو با چند دقیقه رانندگی به دامنه آن می‌رسید. فقط کافی است پس از رسیدن به میدان ۲۲ بهمن تا انتهای بلوار ولیعصر برانید.

آبشار  مخمل کوه در دره زيباي مخمل كوه در تنگه شبيخون قرار گرفته است. كه به علت پوشش و فراواني گل و سنگ به اين نام مشهور شده است.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

لرستان بیشتر تاریخ خود و بناهای تاریخی خود را مدیون ساسانیان و پادشاهان این سلسله پیش از اسلام است. یکی از بناهای تاریخی که از زمان ساسانیان در خرم آباد بر جای مانده است گرداب سنگی می باشد. با ما در اصفهان تور همراه باشید تا اطلاعات بیشتری را درباره گرداب سنگی کسب کنید.

گرداب سنگی خرم آباد که در گویش لری به آن “گرداوبردینه” گفته می شود یکی از آثار تاریخی بجای مانده از دوره ساسانیان است که به عنوان یکی از مهم ترین جاذبه های تاریخی و گردشگری در استان لرستان و شهر خرم آباد خودنمایی می کند.

این بنای تاریخی در قسمت مرکزی شهر فعلی خرم آباد و در میان بافت قدیمی شهر در میدان تختی واقع شده است.

بنای گرداب سنگی با سنگ و ساروج ساخته شده، این گرداب بنایی مدور متشکل از یک دیواره عظیم سنگی است که به صورت مدور دور تا دور چشمه ای فصلی احداث شده، قطراین بنا ۱۸ متر با پهنای سه متر و بلندای ۱۰ متر از کف چشمه است. توزیع آن در سطح شهر شاپورخواست و مشروب نمودن اراضی و بهره برداری از آسیابهای آبی بوده است.

ساختمان پل شاپوری وخرابه های شهر شاپورخواست مشاهده شده است که آنرا منسوب به دوره ساسانی نموده است. این بنا به شماره ۱۲۷۴ در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.

مواد و مصالح بکار رفته در گرداب سنگی از سنگ های لاشه همراه ملات ساروج (آهک و گچ) است که در ساختمان پل شاپوری و خرابه های شهر شاپورخواست در استان لرستان نیز مشاهده شده است.

طغیان آب این چشمه فصلی معمولا در نیمه دوم بهمن آغاز می شود و این امر موجب بالا آمدن سطح آب درون این گرداب می شود.

افزایش و سرریز شدن آب این چشمه از طریق کانال های ساخته شده و جداول طراحی شده در شهر خرم آباد آب آن را به درون رودخانه شهر سرازیر می کند.

چشمه گرداب سنگی ۱۷۰ لیتر در ثانیه آبدهی دارد که در اوایل فصل بهار آبدهی آن افزایش می یابد.بنای تاریخی چشمه گرداب سنگی خرم آباد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده که می تواند مکانی زیبا و جذاب برای دیدن گردشگران داخلی و خارجی باشد.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

بدون شک نماد شهر خرم آباد به عنوان مرکز استان لرستان قلعه فلک الافلاک می باشد. این قلعه که از بناهای تاریخی و زیبای ایران به شمار می رود مربوط به زمان ساسانیان است و از آن زمان تاکنون به نمادی برای شهر خرم آباد تبدیل شده است. در این مطلب به طور مفصل درباره این بنای تاریخی توضیح داده ایم. با اصفهان تور همراه باشید :

فَلَک‌الافلاک یا دژٍ شاپورخواست قلعه‌ای تاریخی در مرکز شهر خرم‌آباد در استان لرستان است. فلک‌الافلاک با نام قلعه دوازده برجی هم شناخته می‌شود. قلعه فلک‌الافلاک بر فراز تپه‌ای مشرف به شهر خرم‌آباد و در نزدیکی رودخانه خرم‌آباد قرار گرفته و چشم‌گیرترین اثر تاریخی و گردشگری درون شهر خرم‌آباد است. این بنا مربوط به دورهٔ ساسانیان است و به در فهرست آثار ملی ایران به شماره ۸۸۳ ثبت شده‌است.

قدمت این قلعه به دوره ساسانیان می‌رسد. ساسانیان شهری با نام شاپورخواست در حدود منطقه کنونی خرم‌آباد ساختند که بعدها ویران شد و در حدود سده هفتم هجری خرم‌آباد فعلی به جای آن بنا گردید. گمان می‌رود که قلعه فلک‌الافلاک همان دژ شاپورخواست باشد که در دوره ساسانی کاربرد حکومتی و نظامی داشته‌است. از قرن ششم هجری پس از ساخته شدن شهر جدید خرم‌آباد این قلعه نیز بنام خرم‌آباد معروف شد و احتمالاً نام فلک‌الافلاک در دوره قاجار به آن اطلاق شده‌است.

احداث بنا بر فراز صخره‌های سنگی و اشراف کامل آن بر دره تاریخی خرم‌آباد و نیز جاری شدن چشمه پر آب گلستان از دامنه شمالی تپه از ویژگی‌های اصلی بنا به شمار می‌آیند. از سوی دیگر نزدیکی بنا با غارهای پیش از تاریخ دره خرم‌آباد و دیگر آثار دوران تاریخی مانند سنگ نبشته، مناره آجری، آسیاب گبری، پل شاپوری و گرداب سنگی بیانگر پیوستگی تاریخی قلعه با آثار یاد شده می‌باشد.

فلک‌الافلاک در لغت به معنای «سپهر سپهران» است. قلعه فلک‌الافلاک با نام‌های گوناگونی در طول زمان شناخته شده‌است. دژ شاپورخواست، سابر خواست، قلعه خرم‌آباد، دوازده برجی و کاخ اتابکان از آن جمله‌اند. قلعه خرم‌آباد از دوره قاجار به بعد با نام فلک‌الافلاک ضبط شده‌است. با توجه به اینکه ممکن است دوازده برجی، اشاره‌ای به دوازده برج فلکی باشد، ممکن است نام فلک‌الافلاک نیز از همین جا ریشه گرفته باشد.

بر اساس مدارک تصویری تا حدود یکصد سال پیش بارویی دوازده برجی در پیرامون بنای فعلی وجود داشته، که اکنون آثار این برج از آن در محوطه شمال غربی قلعه، قابل مشاهده‌است. وسعت تقریبی بنا ۵۳۰۰ متر مربع، شامل ۸ برج دو صحن و ۳۰۰ جان پناه می‌باشد. ارتفاع بلندترین دیوار تا سطح تپه ۲۳ متر و مصالح آن از سنگ آجر، خشت و ملات گچ و آهک است.

ورودی بنا به سمت شمال و در بدنه برج جنوب غربی تعبیه شده که پس از گذر از راهرو ورودی به حیاط اول وصل می‌گردد. ورودی قلعه فلک‌الافلاک در جبهه شمالی و در برج جنوب غربی به عرض ۱۰ متر و ۲۰ سانتیمتر و ارتفاع سه متر ساخته شده و در ساخت این بنا از مصالحی چون خشت، آجر (قرمز و بزرگ)، سنگ و ملات استفاده شده‌است. پلان بنای این قلعه تاریخی به صورت هشت ضلعی نامنظم است.

ابعاد این حیاط که جهت شمالی، جنوبی طراحی شده ۲۲/۵×۳۱ متر است. پیرامون آن از چهار برج تشکیل شده که دو برج آن در شمال و شمال غربی و دو برج دیگر در جنوب و جنوب غربی قرار دارد.

حمام قلعه در ضلع شمالی حیاط اول و در نزدیکی چاه قلعه قرار داشته‌است. این حمام تا اواخر دوره قاجار قابل استفاده بوده و اکنون آثاری از آن مانند تنبوشه‌هایسفالی، نقش‌های آهک بری و کانال‌های زیر زمینی قابل مشاهده‌است.

در شمال شرقی حیاط اول و در پشت یک طاق نمای بلند، چاه آب قلعه قرار دارد. عمق این چاه که بیشتر آن با برش صخره به سرچشمه آب گلستان راه یافته نزدیک به ۴۰ متر است. در گذشته آب مورد نیاز ساکنین دژ از همین چاه تامین می‌شده‌است و اکنون نیز قابل بهره‌برداری است.

ابعاد این حیاط در جهت شرقی، غربی طراحی شده ۲۱×۲۹ متر است و همانند حیاط اول از چهار برج تشکیل می‌گردد. در چهار جهت این حیاط تالارهای بزرگی قرار دارد که به یکدیگر راه دارند و اکنون به موزه تغییر کاربری یافته‌اند. از نکات قابل تامل در معماری بنا، وجود گریزگاه مخفی در ضلع جنوبی و فضاهای زیر زمینی در ضلع شمال وشرق آن می‌باشد.

در متون تاریخی از قلعه فلک‌الافلاک با نامهای گوناگونی مانند دژ شاپورخواست، دز بر، قلعه خٌرم آباد، قلعه دوازده برجی از آن یاد شده‌است. فلک‌الافلاک که در لغت به معنی سپهر سپهران یا فلک نهم است عنوانی ایست که در دوره قاجار به این بنا اطلاق شد و اکنون نیز به همین نام مشهور است.

این قلعه به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود در قرن چهارم هجری قمری به عنوان مقر حکومت آل حسنویه و گنجور در زمان آل بویه در آمد همچنین خزانه حکومتی خاندان بدر در قرن چهارم هجری و مقر حکومتیاتابکان لر کوچک و والیان لرستان در دوره صفویه تا قاجار و سرانجام پادگان نظامی و زندان سیاسی در دوران پهلوی اول و دوم از مهمترین کاربردهای قلعه در گذشته محسوب می‌شود.

این اثر ارزشمند در سال ۱۳۴۹ از ارتش به وزارت فرهنگ و هنر سابق واگذار شده است. در سال ۱۳۵۴ این بنا با راه‌اندازی موزه مردم‌شناسی و مفرغ‌های لرستان به موزه تبدیل شد. در سالهای اخیر با مرمت نمای بیرونی و داخل قلعه موزه‌های باستان‌شناسی، مردم شناسی، آزمایشگاه مرمت اشیاء، مرکز فروش تولیدات فرهنگی و چایخانه سنتی در این مجموعه فرهنگی تاریخی راه‌اندازی شده‌است.

بعد از این که شاه عباس صفوی شاهوردیخان را به قتل رساند و حکومت اتابکان لرستان را منقرض کرد، حسین خان را به حکومت لرستان منصوب کرد و به وی لقب والی داد و بدین ترتیب دور جدیدی از حکام محلی در تاریخ به نام والیان لرستان شکل گرفت که آخرین آنها غلامرضا خان والی نام داشت. در این دوران به مرمت زیارتگاهها و ایجاد باغها و تفرجگاهها توجه شد و آثار معماری قابل توجهی چون پل گپ خرم‌آباد و حمام حسین خانی به یادگار مانده‌است، و مسجد جامع خرم‌آباد نیز در این دوره به دستور سلطان حسین صفوی تعمیر شده‌است .

نادرشاه افشار چندین بار به لرستان لشکرکشی کرده و با شورشیان لرستان از جمله مظفرعلی بیک درافتاده‌است. مورخین این دوره در شرح مسافرتها و کشورگشایی‌های نادر ذکری از قلعه فلک‌الافلاک به میان نیاورده‌اند، شاید یکی از دلایل آن عدم اطلاق نام فلک‌الافلاک بر این دژ بوده‌است. به هر حال در عالم آرای نادری از قلعه‌ای نام می‌برد که مظفرعلی بیک در آن متحصن شده و آنرا به دوره طهمورث نسبت می‌دهد که در عالم آرای نادری ارتفاع برجهای آن را با برج‌های فلک‌الافلاک برابر و از متانت و رصانت پهلو بر سد سکندر توصیف کرده‌است و فاصله چهار شبانه روز ذکر شده ازبروجرد تا قلعه مذکور با موقعیت جغرافیایی قلعه فلک‌الافلاک مطابقت ندارد.

محمد علی میرزا دولتشاه در سال ۱۲۳۷ هجری قمری به حکومت کرمانشاهان و لرستان منسوب شد. قلعه که تا این زمان به حالت نیمه مخروبه درآمده بود و فقط توسط شخصی به نام میرزا ابوطالب خان مرمت مختصری در آن صورت گرفته بود به دستور محمد علی میرزا مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و دیوانخانه و سربازخانه را نیز در پایین قلعه احداث نمود. قلعه فلک‌الافلاک در دوره قاجار به دلایل مختلف مورد توجه قرار گرفت و به صورت مقر حکومت و مرکز اداری و نظامی منطقه درآمد و رفت‌وآمد دولتمردان قاجار به قلعه بسیار صورت می‌گرفت که برخی از آنان ادیب و اهل قلم بودند و یاداشت‌هایی در باره قلعه از خود برجا گذاشته‌اند. برای مثال مسعود میرزا ظل السلطان، فرزند ناصرالدین شاه که حکومت اصفهان را در دست داشت و مدتی هم حکومت لرستان به قلمروش افزوده شده بود، ضمن سفری به لرستان در خاطرات خود ضمن اشاره به عظمت شهرهای باستانی لرستان مانند خاوه، الش (الشتر) صیمره و جایدر می‌نویسد:

امروز از همه آن آبادی‌ها و از همه دولت‌ها و مکنتها جز بیغوله و تل خاکی باقی نیست فقط عمارت و چهار دیواری که در تمام لرستان می‌بینید شهر خرم‌آباد است که حقیقتاً اسم شهریت به او داده‌اند یک قصبه بزرگی است، عمارتی از بناهای اتابکان لرستان مشهور به فلک‌الافلاک و هشت بهشت در شرق شهر لرستان بنا شده محمد علی میرزای دولتشاه، این عمارت راتعمیر کرده و سربازخانه و غیره و غیره بسیار خوب ساخته اگر چه بعد از او هم شاهزادگان بزرگ حاکم شدند. هیچ کدام اقدامی برای آبادی این بنا نکردند نمی‌دانم جواب خلق خدا را چه خواهند داد من به جز تل خاکی چیزی ندیدم فوراً حکم به تعمیر انجام نمودم و بیست هزار تومان برای خرج آن بناها دادم.

در شماره ۳۴۳ روزنامه لرستان مورخ ۱۲۷۴ هجری قمری در مورد تعمیرات انجام گرفته در زمان احتشام الدوله نوشته‌اند که:

قلعه خرم‌آباد و باغ سروستان علی آباد که به مرور دهور از حلیی عمارت و آبادی افتاده و چنان قلعه بلند و باغ بهشت مانند، بایر و بی‌رونق افتاده بود، نواب مستطاب شاهزاده والاتبار احتشام الدوله دو سه سال است در صدد تعمیر آبادی آنجا برآمده‌اند تا در این اوقات تعمیر قلعه صورت اتمام و انجام یافته به طوری که به حسب شکوه و آراستگی و استحکام خیلی بهتر از اول شده و همچنین باغ سروستان اگر چه سروهای قدیم او از بی نظمیهای سابق اغلب خشکیده و مقطوع گردیده بود.

ولی از سایر اشجار مثمره و غیر مثمره حسب الحکم نواب معزی الیه غرس نمودند و بالفعل باغ مزبور سبز و خرم و اشجار مثمره او نیز به ثمر نشسته کمال خضرت و صفا دارد.

بهترین توصیفی که از قلعه فلک‌الافلاک صورت گرفته و وضعیت آن را در دوره قاجار به خوبی نشان می‌دهد توصیفی است که احتمالاً توسط یکی از مأموران اعزامی به لرستان در حوالی سال ۱۳۰۰ هجری قمری در کتاب جغرافیای لرستان پیشکوه و پشتکوه به نگارش آمده‌است:

در کنار بلده، قلعه عمارات دیوانی واقع است، اصل قلعه در بالای تپه واقع شده به قدر شصت ذرع ارتفاع دارد و سه طرف آن کوه و کمر است و راهی ندارد مگر از طرف دیگر که خاک است. قلعه را که در بالای تپه ساخته‌اند و حصار آن را بالا برده‌اند بیراه شده‌است. راه قلعه از جانب جنوبی تپه‌است و کمر را بریده از سنگ و گچفرش کرده‌اند.

در زمانی که ولات (والیان) در لرستان بدون رویه و بدون استحقاق استیلا داشته‌اند و به خیالات فاسده حرکت می‌کردند، این قلعه چندان عمارتی نداشت جز دو سه برج که نشیمن بوده و حصار چند انبار ساخته بودند. در زمان خاقان مغفور فتحعلی شاه قاجار که دولت قوام گرفت، حکومت لرستان تفویض به نواب محمد علی میرزای فرزند بزرگ فتحعلی شاه قاجار مرحوم شد. بالای همان تپه را عمارت و برج و خلوت متعدده و حصار محکم و حمام و غیره از جمله یک اتاق در سر برجی ساخته و فلک‌الافلاک نام نهاده‌اند و از تمام عمارات قلعه بلندتر است و مسلط است بر تمام شهر و بلوک خرم‌آباد. جایی با صفا بوده و اکنون تمام عمارات مخروبه شده و سقف اتاقها ریخته و نزدیک به انهدام است،

از زمان خاقان مغفور الی حال، تعمیر درستی در این قلعه نشده و یک وقتی میرزا ابوطالب خان مرحوم اندک مرمتی کرد و در همان جا منزل داشته. بعد از آن سال به خرابی افزوده خاصه زمانی که چند سال قبل می‌گویند فوج همدانی درلرستان ساخلو بوده در همین قلعه منزل کرده اکثر تیرها را سوزانیده‌اند و حال آن که در لرستان هیزم قیمت ندارد،

بدون اغراق در بعضی از جاها از برای یک من چوب یک طاقی که با دویست تومان زده نمی‌شود، خراب کرده‌اند. در میان قلعه، در زمان قدیم، چاهی که دهنه آن سه ذرع است، کمر را تراشیده و سنگ را بریده به آب رسانیده‌اند و از سرابی که مابین تپه‌است به دلو آب می‌کشیده‌اند و از برای مصارف سکنه قلعه و باغچه و حمام، مخارج زیادی به این چاه شده و از برای همان اوقات که ملوک الطوایف و بی نظمی در همه جا بوده‌است، خیلی نافع و مفید بوده.

قلعه‌یی هم در پایین این قلعه کشکولی شکل ساخته شده، دور آن یک خمس فرسخ است و دو درب دارد. یکی به جنوب و دیگر به شمال باز می‌شود بروج متعدده دارد، یکی از آن بروج معروف به برج سنگی است که تماماً با گچ وآجر و سنگ تراش است، بسیار متین و محکم است.

در سال دوم فرمانفرمایی حضرت مستطاب والا ظل السلطان دامت شوکته در بالای آن مختصر کلاه فرنگی مانند جای با روح و صفا ساخته و یک ثلث از بدنه و بروج قلعه که خیلی مخروبه بود تعمیر خوبی نمودند و بروج دیگر که مسمی به دوازده برج است نیز با سنگ و آجر ساخته شده و از این دوازده برج تا برج سنگی که تقریباً دو ثلث از بدنه قلعه‌است، مخروبه‌است و تعمیر شده و اگر به همین زودیها تعمیر نشود منهدم می‌شود.

عمارات دیوانی و توپخانه و سربازخانه و اصطبل توپخانه و چاپارخانه، آسیاب و بعضی از اراضی مخروبه در میان این حصار است.

این نوشته ارزشمند نکات مبهم و زوایای تاریکی از وضعیت گذشته قلعه را تا حدودی روشن می‌کند، توصیف حصار و ذکر اسامی برجهای قدیمی قلعه از جمله برج سنگی، راه دسترسی، محدوده حصار، دیوانخانه، به همراه گزارش و نقشه‌های هیئت چریکف و عکسهای قدیمی می‌توانند در به دست آوردن تصویری روشن تر و واقعی تر از دژ و قلعه فلک‌الافلاک نزدیک کنند. معین‌السلطنه که در سال ۱۳۳۴ قمری به نگارش جغرافیای لرستان پرداخته در خصوص قلعه فلک‌الافلاک نوشته‌است:

این قلعه از بناهای خیلی قدیم است ولی در هر عصر و زمانی تغییری در او پیدا شده و تصرفاتی در او شده، قلعه مزبور در روی تپه‌ای که طبیعی است ساخته شده و تپه مزبور مخلوط به سنگ و خاک است و تقریباً سی ذرع ارتفاع دارد. بنایی که ساخته شده یک طرف او هم به بیرون بنا راه ندارد زیرا که سنگ است. ولی سه طرف دیگر به بیرون بنا چون خاک است راه دارد.

برجهای بلند خیلی محکم داشته از جمله برجی که از تمام بروجات ارتفاع او زیادتر است مشهور به فلک‌الافلاک است. روی آن برج اتاقی بوده که سه درب داشته و منظره با صفایی بوده. رودخانه و باغات در پایین برج مزبور واقع، بلوک شهر از طرف شمال و جنوب پیدا، سایر بروجات هم اتاقهای متعدد در روی آنها ساخته بوده، اندرونی و بیرونی و حمام و طویله و محبوسخانه در میان محوطه قلعه مهیا بوده است.

سرهنری راولینسون که در سال‌های ۱۲۴۹ تا ۱۲۵۵ قمری در ایران به سر می‌برده و لرستان را به صورت کامل دیده‌است، ضمن عبور از خرم‌آباد، قلعه فلک‌الافلاک را چنین وصف کرده‌است:

صخره بزرگ و منفردی با محیط تقریبی ۹۰۰ متر قرار دارد. این صخره دارای شیب تندی است و در نزدیکی قلعه آن چشمه آبی جریان دارد. این قلعه خرم‌آباد است که در قسمت پایین دور تا دور آن دیوار دو لایه‌ای کشیده شده و قصری که بر بالای آن ساخته شده از استحکامات نیرومند برخوردار است.

این کاخ که بانی آن ” محمد علی میرزای دولتشاه” است، ساختمان بسیار زیبایی است که در داخل آن استخر (حوض) بزرگی به طول ۶۰ متر و عرض ۴۰ متر قرار دارد که از چشمه آب می‌گیرد. کاخ و ساختمانهای مجاور آن همگی در داخل قلعه قرار دارند و ضمناً باغی نیز وجود دارد.

خرم‌آبادکه سردر پای قلعه و در سمت شمال غربی آن قرار دارد شهر جدید و کوچکی است که جمعیت آن تقریباً ۱۰۰۰ خانوار می‌باشد. رودخانه کم عمق و عریضی در جنوب شرقی شهر و قلعه که پایتختاتابکان لر کوچک بوده در جریان است.

در سال ۱۲۵۷ هجری قمری زمانی که بارون دوبد جهانگرد روس از خرم‌آباد دیدن کرد قلعه را اینگونه توصیف کرد که با شش قبضه توپ از دژ قلعه دفاع می‌شده‌است، به گفته وی پس از آن که محمد شاه قاجار به سلطنت می‌رسد بلافاصله دستور می‌دهد تا بخش اعظم توپهای ولایات مختلف ایران را در پایتخت متمرکز کنند، اما به توپهای قلعه فلک‌الافلاک که از ایام محمدعلی میرزا در این جا نصب شده‌اند دست نمی‌زند.

ادموندز در ۷ سپتامبر ۱۹۱۷ (میلادی) در یادداشتهای سفر خود در مورد قلعه فلک‌الافلاک نوشته‌است:

کاخ و آنچه مربوط به آن است به صورت تأسف آوری رو به زوال است. سر طویله، سربازخانه و توپخانه آن ویران شده‌است. حیاط کاخ که یک استخر مربع شکل در آن قرار دارد به آن خرابی نیست ولی وضع خوبی هم ندارد. یک ردیف اتاق که در شرق حیاط قرار دارند قبلاً دیوانخانه بوده‌است یعنی جایی که حکمران می‌نشست

در دوران پهلوی اول ساختمان‌هایی جهت اصطبل و سربازخانه و ستاد لشکر ۵ ارتش در محدوده حصار ۱۲ برجی احداث گردید که دو ساختمان از مجموعه ساختمانهای مذکور در محوطه سپاه باقی‌مانده‌است و ساختمان دیگر که معروف به ساختمان اصطبل بود در سال ۱۳۷۸ توسط سپاه پاسداران تخریب گردید.

همچنین دو ساختمان دیگر از مجموعه ساختمانهای مربوط به آن دوره در محدوده فعلی دانشگاه لرستان باقی‌مانده‌است که یکی از آنها محل برگزاری کلاسهای درس در دو طبقه و در فهرست آثار ملی به شماره ۳۷۶۵ به ثبت رسیده‌است.

قرینه همین ساختمان در سال ۱۳۷۳توسط دانشگاه لرستان تخریب و به جای آن دپارتمان شیمی احداث شده‌است و ساختمان دوم یک طبقه‌است که به عنوان محل بانک از آن استفاده می‌شود. ساختمانها با طول شرقی غربی ساخته شده‌اند، و علاوه بر اینها بنای دیگری از این دوران در محل فعلی باشگاه افسران باقی‌مانده‌است که به شکل نامطلوبی با آستری از سیمان سفید روی آن را پوشانده‌اند.

ویژگی قابل توجه بناهای مذکور یک دست بودن با بافت تاریخی اطراف قلعه و نموداری از تاریخ یک دوره از معماری ایران است که آن را می‌توان معماری ایرانی – فرنگی نامید. با این حال ساختمانهای مذکور از ویژگیهای قابل توجه زمان خود برخوردارند که به طور کلی می‌توان به کاربرد پلان متقارن، استفاده از درز انبساط، آجرکاری پرکار به صورت برجسته در ساختمان دانشگاه و همچنین سقفهای شیروانی پوش نام برد.

زیباترین ساختمان این مجموعه ساختمان دانشگاه است که توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. در دوران پهلوی اول مجموعه حصار ۱۲ برجی و قلعه به پادگان نظامی تبدیل گردید و قلعه فلک‌الافلاک تا سال ۱۳۳۰ به محل نگهداری مهمات لشکر ۵ مخصوصاً مین و مواد منفجره و مهمات تبدیل گردید که در همان سال مهمات ذخیره شده را خارج کردند و قلعه را برای پذیرایی تبعیدیها آماده ساختند.

قلعه فلک‌الافلاک در این زمان به محل نگهداری زندانیان سیاسی تبدیل گردید، فضای داخلی تالارهای قلعه به همین منظور دستکاری شد. معروف است که در وسط تالارها کانالی کنده شده بود و زندانیان از دو طرف کانال در یوغهای خود پای در کانال داشتند. مهم‌ترین اتفاقی‌که در سال ۱۳۳۸ خورشیدی اتفاق افتاد تخریب برج جدید ساز (برج شمال غربی) بر اثر زلزله بود. استفاده از قلعه به عنوان زندان تا سال ۱۳۴۷ ادامه یافته و در سال ۱۳۴۸ به مدت کوتاهی به بایگانی راکد ارتش تبدیل شد. در همین سال به عنوان یک بنای تاریخی به اداره فرهنگ و هنر لرستان واگذار گردید و به شماره ۸۸۳ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. در سال۱۳۵۴ نمایشگاه منطقه‌ای مردم‌شناسی لرستان در این محل گشایش یافت و در سال ۱۳۵۶ با گشایش موزه مفرغهای لرستان به کار خود ادامه داد.

در سال ۱۳۶۳ پس از شروع جنگ و به منظور امنیت، اشیای موزه جمع‌آوری گردید و پس از جنگ با مرمت بخشی از بنا نمایشگاه عکس و سنگ وسفال افتتاح گردید، در سال ۱۳۷۶ موزه باستانشناسی افتتاح گردید ولی به علت ضعف در شرایط و امکانات مورد نیاز تا سال ۱۳۷۸ راه‌اندازی نشد. در همین سال بخش شمالی حیاط اول به چایخانه سنتی تبدیل گردید و در سال ۱۳۷۹ آزمایشگاه مرمت آن تجهیز و به بخش جنوبی حیاط اول به برج نوساز منتقل گردید، هم اکنون موزه مردم‌شناسی آن در بخش جنوبی حیاط دوم راه‌اندازی شده‌است .

پس از انقلاب ۵۷ سپاه پاسداران با ایجاد یک پادگان نظامی در جنوب قلعه فلاک‌الافلاک ضمن اشغال اطراف این بنای ملی در روند آزاد سازی حریم قلعه و ثبت جهانی آن اخلال ایجاد کرده است. طبق برنامه دفتر منطقه‌ای اسکان بشر سازمان ملل متحد خرم‌آباد به عنوان یک شهر نمونهگردشگری انتخاب شده است. این انتخاب به منظور اجرای طرح توسعه پایدار شهری بر مبنای گردشگری است. محور اجرای این طرح قلعه فلک الافلاکاست و ساماندهی فضای اطراف این قلعه و همچنین طرح مرمت و حفاظت از سایر آثار باستانی سطح شهر خرم‌آباد نیز جزء این طرح محسوب می شود.

معماری کنونی بنا، بیانگر الحاقات فراوانی است که در دوران‌های گوناگون بدان افزوده شده، بیشترین این تحولات در نیمه ابتدایی سال ۱۳۸۹ فصل اول مرمت قلعه فلک‌الافلاک با هدف حفاظت و مرمت این اثر باستانی از طرف سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان به اتمام رسید. در این طرح مرمت آب‌روهای کف حیاط با سنگ تراشیده شده به ضخامت ۶ سانتیمتر، بندکشی و تعویض آجرها، دوباره چینی کنگره‌های تخریب شده و قوس طاق‌های قلعه و همچنین مرمت مهار در و پنجره های ورودی قلعه به اتمام رسید.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

با توجه به بافت تاریخی استان لرستان و شهر خرم آباد دیدن سنگ نبشته ها و کتیبه ها در این شهر چندان عجیب نیست. در اینجا به معرفی کتیبه خرم آباد خواهیم پرداخت که مربوط به زمان سلطان محمود سلجوقی می باشد. با ما در اصفهان تور همراه باشید.

در جنوب شرقي راه خرم آباد به خوزستان در شمال خرابه هاي شهر کهن شاپورخواست ، سنگ نوشته اي وجود دارد که با اکثر آثار مشابه خود تفاوت های عمده ای دارد. سنگ نبشته یک اثر تاریخی سنگی در شهر خرم‌آباد است .این کتیبه، به خط کوفی و بر قطعه سنگ بزرگی به ارتفاع سه و نیم متر نوشته شده‌است و قدمت آن به قرن ششم قمری و دوره سلجوقیان می‌رسد. این سنگ نبشته مربوط به دوره ابوسعید برسق کبیر از امرای سلطان محمود سلجوقی است و در حدود سال ۵۱۳ هجری قمری نوشته شده‌است. کتیبه سنگ نوشته در خیابان شریعتی قرار دارد.

بنای این سنگ نوشته در واقع صخره ای عظیم است که به شکل مکعب مستطیل تراش خورده است. گوشه هاي اين سنگ با جهات فرعي منطبق است. متن این اثر به خط کوفی در چهار سطح آن نقر شده است ، بگونه ای که از چهار جهت قابل مشاهده است. البته متن نقر شده بر روی هر سطح این مکعب مستطیل تکرار متن سطوح دیگر نیست و در واقع کل متن ، یک نوشتار چهار صفحه ای را شامل می شود که از پهنه جنوب شرقي شروع مي شود و به پهنه شمال شرقي پايان مي يابد.

کتیبه خرم‌آباد، به زبان فارسی و خط کوفی نوشته شده‌است و با جمله بسم الله شروع می‌شود. در این کتیبه، یکی از حاکمان سلجوقی به نام امیر اسفهسالار کبیر، ظهیرالدین و الدوله، معین‌الاسلام، طغرل لتکین ابوسعید برسق احکامی بشرح زیر در آن نوشته اند:

۱ ـ منع مردم از پوشيدن لباس ابريشمي

 ۲ـ  اجازه علف چراني به دامداران. قدمت این سنگنوشته به قرن ششم هجري قمري برمی گردد.احداث اين سنگ نوشته را به يكي از امراي سلطان محمود بن محمد بن ملكشاه سلجوقي به نام ابوسعيد برسق كبير به سال ۵۱۳ هجري قمري منسوب می کنند.

کارکردهای ارتباطی سنگ نوشتۀ خرم آباد

موقعیت جغرافیایی این سنگ نوشته و بطور کلی موقعیت ارتباطی – مواصلاتی شهر خرم آباد در دورۀ تاریخی تولید این اثر بیانگر این مساله است که هدف اصلی از طراحی و تولید این سنگ نوشته ارتباط حکومت با مردم از طریق یک وسیلۀ ارتباط جمعی است ، بگونه ای که همه بتوانند از موضوع آن با اطلاع شوند .

انتخاب محل برای احداث این اثر با دقت خاصی صورت گرفته است . این نقطه که امروزه درست در کنار راه ترانزیت تهران – خوزستان واقع شده در زمان ساخت این اثر نیز یک نقطۀ استراتژیک ارتباطی و مواصلاتی بوده است . بگونه ای که هر کس که می خواسته از منطقۀ فلات ایران به عراق سفر کند بناگزیر می بایست حتما از این تنگه عبور کند .ساخت دژ مستحکم نظامی فلک الافلاک خرم آباد در فاصلۀ کمتر از ۱۰۰۰ متر از این سنگ نوشته در زمان ساسانیان نیز مؤید این مساله در زمان مورد نظر است .

این یادمان فرهنگی که در گذشته به “برد نوشته” معروف بوده در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

لرستان علاوه بر جاذبه های گردشگری تاریخی بسیاری که در خود جای داده است دارای جاذبه های طبیعی بسیاری نیز می باشد. یکی از این جاذبه های طبیعی دریاچه کیو است که در این مطلب در اصفهان تور به آن پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

دریاچه کیو در شمال غرب شهر خرم‌آباد در کنار پارکی با همان نام قرار گرفته‌است. مساحت دریاچه هفت هکتار و عمق آن بین سه تا هفت متر است. این دریاچه از ارزش‌های توریستی درون‌شهری برخوردار بوده و همچنین زیستگاهی مناسب برای جانوران آبزی و پرندگان بومی و مهاجر است. کیو در زبان لری مردمان خرم‌آباد به معنی کبود رنگ و آبی است و دلیل استفاده آن آب زلال و عمیق این دریاچه‌است که به رنگ آبی و نیلی دیده می‌شود.

این دریاچه به شهر خرم‌آباد جلوه خاصی داده و در کنار جاذبه‌های تاریخی فراوان در دره خرم‌آباد و چشمه‌های پر آب شهر را در ردیف یکی از شهرهای زیبا و توریستی قرار داده‌است.

آب دریاچه از چشمه تامین می‌شود و به لحاظ ویژگی‌های خاص خود می‌تواند به عنوان یکی از مراکز جذب توریست تبدیل شود. در کنار این دریاچه امکانات تفریحی، شهربازی و چشم انداز زیبایی وجود دارد.

کیو یک دریاچه فصلی است و همچنین در سال‌های اخیر با توجه به شدت گرفتن خشکسالی‌ها در کشور و در استان لرستان این دریاچه زیبا، تقریبا در حال خشک شدن است و تا حدی زیبای‌های آبی رنگش را از دست داده‌است.

در پائیز سال ۱۳۸۹، این دریاچه کاملا خشک شد و مدتی کوتاه پس از آن در ابتدای دی ماه لایروبی آن آغاز گردید. پیش از آن، اندک ماهی‌های باقیمانده در آن توسط عده‌ای از مردم محلی گرفته شدند.

دریاچه کیو که در یک محوطه تفریحی به همین نام در مرکز شهر خرم آباد واقع شده دارای امکانات و فضای مناسب برای برگزاری مسابقات ورزشی در رشته‌های شنا، دو و میدانی و دوچرخه سواری است. این دریاچه ظرفیت لازم برای فعالیت در قالب پایگاه ورزش‌های سه گانه کشور را نیز دارد.

علاوه بر اين درياچه ها ، ۱۲ تالاب كوچك و بزرگ نيز نزديك شهر پل دختر وجود دارد و يك تالاب هم در ۱۲ كيلو متري جنوب شهر بروجرد دامن گسترده است كه مجمعه اين تالاب ها ، علاوه بر زيبايي هاي چشم گير ، زيستگاهي مناسب براي جانوران آبزي و پرندگان بومي و مهاجر مي باشد .

در سال‌های اخیر اقداماتی در جهت حفاظت از منابع تامین کننده آب دریاچه و همچنین چراغ گذاری و ترمیم نرده‌های اطراف دریاچه صورت گرفته‌است همچنین طرح‌هایی برای ایجاد فواره و آب نما در دریاچه در دست بررسی است.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور