آداب و رسوم سنتی نیشابور
آداب و رسوم سنتی نیشابور
شهر نیشابور یکی از شهرهای قدیمی ایران میباشد، که دارای فرهنگ و تمدنی هم ایرانی و هم اسلامی است، این شهر دارای آداب و رسومات ویژه و خاصی است که تاریخ این سرزمین را شکل میدهند، آداب و رسومی که از دیرباز رواج داشته تا به امروز، نیز هرچند کمی کمرنگ تر ادامه یافته است.آژانس مسافرتی اصفهان برای آشنایی بیشتر شما عزیزان با این آداب و رسوم در مقاله ی زیر به تشریح آن پرداخته است با اصفهان تور همراه باشید.
– سیزده بدر
در این روز هر کس به اتفاق خانواده ی خود با فامیل به دامنه ی کوهها و دشتهای سرسبز و نقاط زیبا و ییلاقی میرود. جوانان در این روز با هم کشتی میگیرند و زنان دور هم جمع میشوند و شادی میکنند.
– مراسم ازدواج
بین مراسم شهر و روستا تفاوت بسیار است که در این مجال به اختصار به آداب و رسوم نقاط روستایی اشاره میگردد.
* همسر گزینی: پدر و مادر برای پسر خود دختری را انتخاب میکنند و به پسرشان معرفی مینمایند که اغلب بدون مخالفت پسر وارد مرحله ی خواستگاری میشوند. امروزه انتخاب پسر و دختر نیز از ارکان همسر گزینی است.
* خواستگاری: مادر با مشورت پدر به خواستگاری دختر میرود و چنانچه رضایت خانوادهی دختر را جلب کنند، پدر و مادر پسر با نزدیکان و اقوام به خواستگاری میروند و به همراه خویش روسری، مقداری قند و انگشتر میبرند.
* نامزدی: در مدت نامزدی، خانوادهی پسر در روزهای عید مقداری گوشت، برنج و پارچه برای خانواده دختر میفرستند و خانوادهی دختر، آنها را دعوت میکنند در این مدت دختر و پسر همدیگر را ملاقات میکنند.
* عقدکنان: روز عقدکنان، خانوادهی پسر، وسایل خوراکی و مقداری لباس برای خانوادهی عروس میفرستند و پدر پسر، حمامی و زن حمامی را برای دعوت مردان و زنان نزد خانواده عروس برای دعوت به صرف شام یا ناهار میفرستند و دعوتشدگان مقداری قند یا شیرینی به حمامی و زن او میدهند و بعد از صرف غذا، ملا یا آخوند دختر را عقد مینماید. مهریه ی دختر، آب، زمین و گوسفند است.
* عروسی: عروسی معمولا دو شبانهروز به طول میانجامد. روز اول پدر داماد و اقوام و فامیل را به خانهی خویش دعوت مینماید و داماد نیز بر تختی کنار مجلس مینشیند و هر یک از مدعوین پول یا گوسفند، به داماد هدیه میکند. روز بعد، زن سلمانی سر و صورت عروس را آرایش مینماید. لباسهای داماد را از خانهی عروس و لباسهای عروس را از خانهی داماد، با ساز و دهل، به حمام میبرند و آنها را با لباسهای نو به خانه بر میگردانند.
* عروس بردن: هنگام «عروس کشانی»، یکی از زنان فامیل داماد، وسیلهای را از خانوادهی عروس -که به آن «عقل عروس» میگویند- برمیدارد و در خانهی داماد، آنرا به عروس میدهد. عروس را بر اسبی سوار میکنند و افسار اسب را دایی یا پسر عمو یا برادر عروس میکشد و تا خانهی داماد او را همراهی میکند. چند زن نیز با عروس به خانهی داماد میروند و یک الی دو شب، آنجا میمانند. عروس را با ساز و دهل به خانهی داماد میبرند. جلو خانهی داماد، عروس، «پاانداز» طلب میکند و تا پاانداز به او ندهند وارد خانه نمیشود. مادر یا پدر یا برادر داماد، گوسفند یا هدیهای دیگر به عروس میدهد تا وارد شود. رنگ لباس عروس سفید و محل حجلهگاه، خانهی داماد است. مادر عروس، یک روز بعد از عروسی به افرادی که به داماد هدایایی دادند یک دستمال و مقداری شیرینی میدهد. پدر عروس، بعد از سه روز از عروسی، یکی از فامیل یا برادر عروس را به خانه داماد میفرستد و عروس و داماد را به خانهی خود، دعوت میکند و گوسفند یا قطعه زمینی را به آنها هدیه میدهد.
– شب یلدا
در این شب، مردم معمولا به خانهی بزرگترها میروند و تا نیمهی شب مینشینند. میزبان، گوسفندی را ذبح نموده و از میهمانان، پذیرایی مینماید. مردم در حد امکان، در شب یلدا، هندوانه میخورند و معتقدند که هر کس در این شب هندوانه بخورد، تابستان، زیاد تشنه نمیشود.
– مراسم ماه محرم و صفر
در روز عاشورا، مردم در قالب هئیتهای عزاداری ضمن انجام مراسم ویژه به تهیه و پخت غذا -که اغلب حلیم است- مبادرت میورزند. در این روز «علم ها» را از مساجد بیرون میآورند. در روستاهای اسحاق آباد و کلیدر، بار و بسیاری از نقاط دیگر نیشابور، نمایش «شبیه خوانی» برگزار میشود. در این نمایش مذهبی، گروههای «شبیه خوان» با حرکات و خواندن ابیات مناسب، «نوحه خوانی» میکنند و ماجرای ظهر عاشورا را عیناً بازسازی میکنند. در روستاها، در بدو ورود هیئتهای عزاداری به مدخل روستا، عدهای از عزاداران علم به دست در حالی که علم ویژه ی عزاداری، پیشاپیش آنها برده میشود به پیشواز آنان میآیند و به اصطلاح به هم «سلام» میگویند و آنها را به میدان اصلی ده، راهنمایی میکنند. پس از گرد آمدن همهی گروهها در میدان اصلی، «نخل» را برمیدارند و دستهجمعی به سوی امامزادهی روستا روانه میشوند. پس از مراجعت از مزار، گروهها بر حسب روستا، دسته دسته، به صرف ناهار فراخوانده میشوند. مخارج تهیهی حلیم نیز توسط افراد خیّر تامین میشود. در شهر نیشابور، دستههای گوناگون عزادار، در قالب هیئتهای مختلف و گاهی با حرکت دادن «علمات» از گوشه و کنار شهر به خیابان اصلی آمده و در طول آن به حرکت و عزاداری میپردازند. در این مراسم که معمولا در مسجد جامع به پایان میرسد اشعاری دربارهی مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش، خوانده میشود. در روز اربعین حسینی نیز مراسم عزاداری و روضهخوانی در داخل مساجد و منازل برپا می شود. عده ای از زنان، در صبح اربعین «شله زرد» را که از شب قبل آماده کردهاند بین همسایهها و آشنایان تقسیم میکنند. مراسم عزاداری در مساجد، حسینیه ها و منازل در روزهای وفات حضرت پیامبر (ص) وفات حضرت فاطمه (س) و شهادت حضرت علی، ضمن اجرای مراسم احیای نوزدهم و بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان و سایر روزهای وفات یا شهادت سایر امامان معصوم (ع) و بزرگان دین با احترام خاصی برگزار میگردد.
– تمنای باران و مراسم چوله قزک
با توجه به این که کشاورزی و دامداری در اغلب نقاط نیشابور اساس زندگی معیشتی مردم را تشکیل میدهد و آب، به عنوان محور تولید در این مناطق، نقش حیاتی دارد، در موارد کمبود آب و نزولات جوی جهت نزول باران در برخی نقاط شهرستان مردم دعا نوشته و به شاخههای درختان میبندند و یا زنان، «آش بی بی فاطمه» میپزند و بین همسایهها پخش میکنند و در برخی مناطق نیز مردم، سه روز متوالی روزه میگیرند و در آخرین روز به صحرایی میروند و از خدا دستهجمعی طلب باران میکنند. در مراسم «چوله قزک» نیز گروهی از کودکان در روستا، مترسکی میسازند و به آن پارچههایی الوان و لباسهایی بلند میپوشانند و در کوچههای ده راه میافتند و میخوانند:
چوله قزک باران کن
بارون بی پایـان کن
گندم به زیر خـــاکه
از تشنگی هــلاکه
بزغاله شیـر میــــه
چپو پنیـر میـــــــــه
سپس به درب منازل میروند و اهل خانه، مقداری شیرینی و یا پول به آنها میدهند و گاهی مقداری آب هم روی بچهها میپاشند.
– مراسم فوت
نزدیکان متوفی، اغلب به وسیلهی گفتن اذان و لا اله الا الله، همسایگان را جهت تشییع جنازه دعوت مینمایند. قبل از دفن میت، او را رو به قبله میخوابانند و به آرامی چشمهای وی را میبندند، دستها را به پهلو میخوابانند و دو شصت انگشت پا را به وسیلهی تکهای پارچه به هم میبندند. بهتر این است هر چه سریعتر قرآنخوان شروع به تلاوت قرآن کند و در میان آن از بقیه بخواهد صلوات بفرستنند و برای میت فاتحه بخوانند. در اغلب نقاط شهری و روستایی، مردهها را در غســـالخانه میشویند چوب زیر بغل نیز دعانویسی شده و آماده است تا پس از شست وشوی میت، آن را زیر بغل وی قرار دهند، نیز بر هفت محل سجدهگاه وی بر مبنای سنت دینی کافور میمالند و با احترام وی را کفن میپوشانند جنازه بر روی یک نردبان یا تابوت روباز تشییع میشود و حاضرین لا اله الا الله گویان، وی را به سوی قبرستان میبرند. در جلو گروه تشییع کننده یک نفر ظرفی پر از خرما یا حلوا، حمل میکند و در قبرستان بر روی قبر میگذارند. هر یک از حاضرین با بیل مقداری خاک در قبر میریزند و بیل را وارونه به زمین میاندازند تا نفر بعدی الی آخر.
همچنین میت را تا حد امکان، شبهنگام دفن نمیکنند و میگویند: نور ستاره، نباید داخل قبر بتابد، باران نباید داخل قبر بریزد. مراسم ختم و یادبود در روزهای سوم و هفتم، چهلم و سال برگزار میشود. در روزهای یادشده قرآنخوانی صرف غذا و رفتن به سر مزار برنامهی کلی است. در شهر نیشابور در روزهای ختم، حلیم میپزند و از شرکتکنندگان در مراسم پذیرایی میشود. پس از مراسم چهلم، عدهای از نزدیکان با به همراه آوردن پیراهنی برای مرد منزل و یک روسری و یا حتی یک پیراهن (لزوما لباسهای اهدایی باید رنگی روشن داشته باشند) برای زن منزل به نزد ایشان رفته و با دلداری دادن آنها، لباسهای مشکی را از تنشان در میآورند تا از عزا درآیند.
– روز عرفه
به روز عرفه، «روز علفه» نیز میگویند. علفه، دو روز میباشد:
- علفه ی کهن، آخرین روز سال میباشد که مردم به قبرستان میروند و برای آمرزش اموات خود فاتحه میخوانند.
- علفه ی نو، روز اول سال نو میباشد که مردم به مساجد میروند قرآن میخوانند بعد هم به خانهی خود برگشته و به دیدن بزرگترها میروند.
– مراسم ختنه سوران
از مراسم معمول و متداول در این شهرستان مراسم ختنه سوران پسران در سنین ۴ یا ۵ سالگی است که دعوت کننده حمامی بوده و در اغلب روستاها روز ختنه سوران پسر را حمام می برند. چشم هایش را سرمه می کشند و لباس نو بر تنش می پوشانند و در خانه ای که همه جمع اند اسپند دود می کنند و دهل وسرنا می زنند و پسر را به تیغ سلمانی می سپارند. این رسم در گذشته بسیار پرشور و آیینی بوده که البته در نقاط شهری به ندرت برگزار می شود. از مراسم خاص این منطقه آن است که به ختنه شونده – برای اینکه برایش مشغولیت ذهنی ایجاد نمایند – می سپارند که سیلی محکمی به گوش سلمانی بزند و برحسب سنگینی دست وی و ثروت خانواده اش به سلمانی انعام می دهند و هنگام ختنه، دهان پسر را که از درد داد می کشد از شیرینی و نقل و نبات پر می کنند و پسر را هدیه های زیاد نثار می کنند.
– چهارشنیه سوری
جشن ویژه ی آخرین چهارشنیه سال می باشد که در این روز دخترها و پسرها، کوزه ی آبی را از پشت بام خانه ی خود به داخل کوچه پرتاب می کنند و معتقدند که هر کس در این روز کوزه آبی بشکند روز قیامت یک کوزه ی آب به او خواهند داد و بدین صورت بلاها نیز از خانه دور می شوند. مردان روستا در این روز به تیر اندازی می پرداختند و اهالی روستا بیرون از ده آتشی روشن می کردند و از روی آن می پریدند، هنگام پریدن از آتش خطاب به آتش می گفتند: «زردی من از تو، سرخی تو از من»
– مراسم تولد
ماما یا دایه، وظیفهی مراقبت از زائو و نوزاد، از بدو تولد تا چهل روز بعد را بر عهده دارد. به عنوان اولین اقدامات برای سلامتی زائو و نوزاد، زیر سر زائو، خنجر، قرآن و سوزن و … قرار میدهند و حتی به گوشهی یقهی پیراهنش یک سنجاق آویزان میکنند. این اشیا از جهت دفع «آل» گذاشته میشوند چرا که معتقدند اگر آل بیایید جگر زائو را با خود میبرد و در خاکستر قرار میدهد و یا جگر زائو را به آب میزند. دایه پس از قطع ناف اضافی نوزاد، آن را زیر خاک دفن می کند و بر محل زخم، روغن گوسفند میمالد. در نیشابور، اعتقاد بر این است که اگر ناف اضافی را زیر درخت سیب قرار دهند فرزند زیبا میشود. مراسم نام گذاری معمولا در روز دهم، انجام میشود، نام نوزاد را معمولا به چند روش انتخاب میکنند: یا انتخاب اسم از روی قرآن کریم یا انتخاب قبلی یا نام آبا و اجداد وی و یا اگر روزهای تولد مصادف با مراسم یا دههی عاشورا، عید قربان و سایر روزهای خاص مذهبی و … باشد نام نوزاد را به احترام بزرگان دین و نیز همراهی با مراسم مذهبی: حسین، زینب، قربان، حاجی و… می گذارند. در روز دهم اذان و اقامه در گوش نوزاد میگویند و هر کدام از بستگان هدیه و پول بر بالین نوزاد، قرار میدهند.
– جشن سده
این جشن دل انگیز و کهن، در شبهای یازدهم و دوازدهم و سیزدهم بهمن ماه برگزار میگردد. در غروب روز دهم بهمن ساکنان ده، بر بلندترین بام خانهی خود میروند و بوتههای صحرایی را به طرز خاصی برروی هم میچینند. به محض اینکه آفتاب در پس افق پنهان شد و تاریکی، همه جا را فرا گرفت بزرگ خانواده، آتش به بوتهها میزند. همین که شعلهی آتش به هوا برخاست، فریاد شادی از حلقوم اهل خانه به هوا برمیخیزد، شعلهی آتش تا ارتفاع زیادی به هوا صعود میکند،
باد شعلهها را در هم میپیچد و بوتهها با صدای مخصوص میسوزند و صدای جرقهی آنها، زن و مرد و کودک را که به دور آتش حلقه زدهاند به وجد و سرور میآورد، ولوله و هیاهو در ده میپیچد، جوانان نیز از بیابان تودههای هیزم فراهم آورده و آتش میزنند با اوج گرفتن شعلههای آتش به دور آن میچرخند و میرقصند و همه با هم پیرامون آتش پایکوبی و جست و خیز میکنند
نگاهی به تاریخ و باستان زنجان
نگاهی به تاریخ و باستان زنجان
استان زنجان یکی از استان های ایران میباشد مرکز این استان شهر زنجان است،این استان در شمال غرب واقع شده است که دارای شهرستان های متعدد نیز میباشد شهری که قدمت زیادی نیز دارد،قدمت آن متعلق به اواخر هزاره دوم قبل از میلاد می باشد، آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد در این مقاله به توضیح در مورد تاریخ این شهر میپردازد. در این مقاله همراه اصفهان تور باشید.
استان زنجان یکی از مناطق تاریخی سرزمین ایران است و کاوش های باستانی و آثار مکشوفه تاریخی، دیرینگی و قدمت آن را نشان می دهد. غار گلیجک که در ارتفاعات مشرف به روستای حاج آرش قرار گرفته، پناهگاه انسان در دوره های پیش از تاریخ بوده است. درون غار آثاری از زندگی انسان های دوره آشولین تا بردوستین (جدیدترین ابزارهای سنگی دوره پارینه سنگی قدیم) متعلق به ۱۶ تا ۳۰ هزار سال پیش از میلاد کشف شده و یکی از مناطقی است که برای قدمت تاریخی این استان می توان به آن استناد کرد. آثار باستانی بر جای مانده مانند آتشگاه های دوران اشکانیان و ساسانیان در طارم نیز، نشان می دهد که در دوره های تاریخی، هم در حاشیه و هم در دره رودخانه قزل اوزون و زنجان رود از رونق زیادی برخوردار بوده اند.
در سال ۱۹ یا ۲۱ هجری قمری، یزدگرد سپاه بزرگی برای مقابله با مسلمانان فرستاد و مسلمانان در نهاوند، ایرانیان را شکست دادند. پس از فتح نهاوند، همدان نیز به دست مسلمانان افتاد. فتح همدان و قزوین و ابهر و زنجان به دست قبایل کوفه انجام گرفت.
در طی حکومتی صد ساله، سامانیان (۲۸۷ تا ۳۸۹ هجری قمری) در قسمتی از ایران کنونی و بخشی از کشور های همسایه فرمانروایی کردند. این قلمرو وسیع، در ایران شامل زنجان، قزوین، ری، طبرستان، خراسان، سیستان و کرمان نیز می شد.
پس از حمله هلاکوخان به قلاع اسماعیلیه و سپس بغداد و انقراض خلافت عباسیان در بغداد، ایران مرکز حکومت ایلخانان مغول گردید. پادشاهان ایلخانی مقر خود را در شهر سلطانیه و مراغه و تبریز قرار داده بودند. معروف ترین پادشاهان این سلسله یکی غازان خان و دیگری الجایتو (اولجایتو) مشهور به سلطان محمد خدا بند بود. حکومت ایلخانان از سال ۶۵۴ تا ۷۵۰ هجری قمری دوام یافت. قابل ذکر است که شهر تاریخی سلطانیه به سال ۷۰۴ هجری قمری توسط الجایتو بنا شده و آثار مهم آن شهر تاریخی هنوز پا بر جا می باشد.
در دوره زندیه یکی از ولایات ایران خمسه نام داشت که تقریبا منطبق با استان زنجان کنونی بود. سبب اطلاق نام خمسه را استقرار طوایفی از ایلات پنج گانه شاهسون، بیات، اصنلو، مقدم و خدا بنده لو و نیز وجود پنج بلوک زنجان رود، ابهر رود، ایجرود، سجاس رود و بزینه رود در این ولایت می دانسته اند. همچنین ولایت خمسه در زمان فتحعلی شاه قاجار شامل قزوین، گروس، همدان و آذربایجان به مرکزیت زنجان بود.
در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی، ولایت خمسه مشتمل بود بر مناطق زنجان و حومه، زنجان رود، ابهر رود، ایجرود، انگوران، طارمات و خدا بنود لو، به مرکزیت زنجان. همچنین طبق اصلاحیه تقسیمات کشوری در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۱۶ شمسی، ایران به ۱۰ استان تقسیم شد و محدوده جغرافیایی زنجان در استان یکم واقع شده بود.
وجه تسميه زنجان:
به گفته حمدالله مستوفی شهر زنجان را اردشير بابکان ساخته و شهين خوانده است. در فرهنگ نامه مرحوم دهخدا در ذيل کلمه شهين چنين تقرير يافته ( شهين نام شهر زنگان است و معرب آن زنجان باشد . گويند آن شهر را اردشير بابکان بنا کرده است (جهانگيری – برهان قاطع ) و شهری بود بزرگ در ميان ری و آذربايجان و وجه تسميه آن مخفف زندگان يعنی اهل کتاب زند است و زنديگان زنگان شده و دال آن حذف گرديده (انجمن آرا آنندراج ) ما’خذ و منبع مستوفی در مورد کلمه شهين که به زنگان اطلاق می گرديده مبهم است و تاکنون هيچ منبع موثق ديگری در اين ارتباط اظهار نظر ننموده است .
آنچه مسلم است از نظر زبان شناسی کلمه شهين ارتباطی به زبانهای پارسی باستان و ادبيات اوستايی ندارد و برعکس کلمه زنديگان که به معنای اهل کتاب زند ، معروفترين کتاب آئين زردشتی در دوران ساسانی و پسوند ( گان) از پساوند پارسی باستان همچون آذربايگان، خدايگان و غيره بوده است . بطور حتم شهر در دوران ساسانی زنديگان نام داشته است که به علت کثرت استعمال تخفيف يافته و در دوران استيلای اسلام زنگان نام داشته است ، و چون در زبان عربی حرف گ به ج تبديل می گردد بنابر اين کلمه زنگان به زنجان تبديل شده است. اسم ديگر شهرستان زنجان (خمسه) است . اطلاق اين کلمه به منطقه در منابع و متون جغرافيايی از اواخر دوران قاجار ظاهر شده و در مورد وجه تسميه آن دو نظر می تواند مطرح باشد. نظر نخستين ناظر بر استقرار طوايفی از ايلات پنجگانه در اين منطقه است . و محتملا وجود منطقه ای به نام ( خمسه) در استان فارس که بر مبنای استقرار پنج ايل نامگذاری شده بسود اين نظريه است . در فرهنگ آنندراج ذيل کلمه زنگان چنين آمده ” چون پنج بلوک بود آنرا خمسه گويند ” لغت نامه دهخدا با تکرار مورد مزبور می نويسد ( اين شهرستان “زنجان” از پنج بلوک بنام بخش حرمه ، بخش ابهر رود ، بخش قيدار ، بخش ماه نشان ، بخش سردان …)
در اين بخش بندی بخش های ايجرود ، زنجان رود ، که جز’ خمسه اند سخنی به ميان نيامده ، لاجرم اين نظريه با شک و ترديد مواجه ميگردد. اما بخشهای پنجگانه ابهر رود ، خرا رود ، زنجان رود ، ايجرود ، سجاس رود که بخشهای اصلی خمسه را تشکيل داده منبع و مرجع موثقی به وجه تسميه آن می تواند باشد . کذر اين نکته ضرورت دارد که منطقه بزينه رود معروف به قشلاقات افشار که هم اکنون از توابع خمسه است تا اواخر دوران در حوزه ساسی ولايت کردستان بوده است ، بنابراين پنج بلوک بودن منطقه قطعی بنظر ميرسد .
دايره المعارف مصاحب بر اين اساس ذيل کلمه ( خمسه) می نويسد :
( خمسه مخفف ولايات خمسه در جنوب آذربايخان و غرب قزوين کرسی آن زنجان و از شهرهای معروفش سلطانيه پنج بلوک عمده ای که اين ناحيه به مناسبت آنها خمسه خوانده شده است عبارت بودند از ابهر رود ، زنجانرود ، ايجرود ،د سجاس رود که حاليکه همگی جزو شهرستان زنجانند …).
موقعيت جغرافيايی و تقسيمات سياسی استان:
استان زنجان که آنرا فلات زنجان نيز مينامند ، در ناحيه مرکزی شمال غربی ايران واقع شده است . اين استان در ۴۷ درجه و ۱۰ دقيقه تا ۵۰ درجه و ۵ دقيقه طول شرقی و ۳۵ درجه و ۲۵ دقيق تا ۳۷ درجه و ۱۰ دقيق عرض شمالی خط استوا ، با مساحتی نزديک به ۳۹۳۶۹ کيلومتر مربع قرار گرفته است .
استان زنجان از شمال به استانهای اردبيل و گيلان ، از شرق به استان قزوين ، از جنوب به استان همدان ، از جنوب غربی و غرب به استانهای کردستان و آذربايجان غربی و آذربايجان شرقی محدود است و از جمله استانهايی است که به تنهايی با ۷ استان کشور همسايه و همجوار است .
استان زنجان بر اساس آخرين تقسيمات کشوری ، دارای ۳ شهرستان ۱۳ بخش ، ۸ شهر ، ۴۴ دهستان و ۹۸۱ آبادی دارای سکنه است . شهرستانهای اين استان عبارتند از : زنجان ، ابهر و خدابنده .
آب و هوا:
اوضاع جوی و شرايط اقليمی منطقه بر حسب پستی و بلنديها سخت متغير است. من حيث المجموع ارتفاعات دارای آب و هوای سرد کوهستانی ، زمستانهای پر برف و سرد و در تابستان معتدل و خشک می باشد . در اين ميان دره های قزل اوزن دارای آب و هوای معتدل تر بوده و دارای زمستانهای معتدل و تابستانهای نسبتا” گرم است . جلگه های مابين ارتفاعات نظير جلگه سجاس ، منطقه قشلاقات اقشار و قسمت سفلای زنجان رود دارای آب و هوای معتدل تری هستند. بر اساس آمار و گزارشات هوا شناسی در ۱۰ سال اخير معدل حداکثر درجه حرارت سالانه ۱/۳۷+ درجه سانتيگراد و معدل حداقل درجه حرارت سالانه ۵/۱۹- درجه سانتيگراد بوده است .
خصوصيات نژادی :
از نظر تيپولوژی انسانی ، با توجه به سوابق تاريخی منطقه ، نقل و انتقالات سياسی ايلات، هجوم های جنگی و بررسی تيپ های نژاد انسانی اين چنين استنتاج می گردد که مردم اين شهرستان از نظر قوميت يکدست نمی باشند ، بلکه اختلاط و امتزاجی از اقوام آريايی که در اواخر هزاره دوم قبل از ميلاد در منطقه ساکن شده و تيپ های مختلفی از اقوام ترک ، که با نام طايفه قنغور در قرن هفتم هجری در منطقه سرازير گرديده ، همچنين اقوام گرجی که در دوران صفويه از آذربايجان کوچانيده شده با قبايل ايلات خمسه ، تيپ مخصوص زنجانی را که در جلگه ها و حاشيه رودخانه های منطقه زندگی ميکنند بوجود آورده است . از مشخصات اين تيپ با رنگ پوست گندمی و چشمهای ميشی با موهای به رنگ سياه ديده ميشوند ، تيپ اصيل که در ارتفاعات و مناطق کوهستانی زندگی می کنند بعلت عدم فعل و انفعالات انسانی ، آريايی اصيل باقيمانده و از مشخصات اين تيپ با رنگ پوست سفيد ، چشمهای زاغ و موهای به رنگ بور و مردمانی بسيار آرامند که تيپ اخير در مناطق جمعيتی کوههای زنجان شمالی اکثريت دارند.
جغرافيای تاريخی استان:
استان زنجان يکی از نواحی تاريخی سرزمين ايران است و کاوشهای باستان شناختی و و آثار باقيمانده تاريخی ، ديرينگی و قدمت آن را نشان می دهند . پيشينه تاريخی اين استان را ميتوان در چهار دوره به شرح زير مورد مطالعه قرارداد :
دوران پيش از تاريخ ( هزاره هفتم تا اوايل هزاره سوم پيش از ميلاد ) :
چگونگی سير اين دوره تمدنی به علت کمبود اطلاعات و مدارک ، تاريک و مبهم است . قديمی ترين آثار دوران پيش از تاريخ که در اين منطقه يافته و بررسی شده اند ، احتمالا” به دوره (( بردوستين)) تعلق دارند . اين يافته ها که شامل ابزارهای کوچک جماعت های آغازين بشری است ـ در حدود سی هزار سال قدمت دارند . مشخص ترين زيستگاه اين جماعت ها در زنجان ، غار تاريخی (گلجيک) است .
دوران تاريخی (اوايل هزاره سوم تا اواخر هزاره دوم پيش از ميلاد ) :
يافته هايی که از اين دوره در منطقه ايجرود بدست آمده اند ، مورد بررسی قرار گرفته اند . پراکندگی زيستگاههای انسانی منطقه ايجرود در هزاره سوم و دوم پيش از ميلاد ، در هشت کانون باستان شناسی و تداوم حيات آنها تا هزاره اول پيش از ميلاد ، حکايت از شکوفايی و ديرپايی تمدن فلات مرکزی ايران در اين ناحيه دارد . آثار اين دوران در روستای ضيا,آباد ، آق کند ، گل تپه ، چايرلو ، قلتون و اوغول بيگ به دست آمده اند. ارزيابی و مطالعه آثار نقشهای سياه رنگ بر روی سفالهی نخودی کشف شده از اين کانون های تاريخی ، پيوند تمدنهای تپه حصار دامغان ، تپه سيلک کاشان ، تپه زاغه دشت قزوين و ايجرود را نشان داده است .
دو اثر از اين دوره در جنوب غربی شهرستان خدابنده شناسايی شده اند: يکی در تپه تاريخی “ياريمجه” (تکمه تپه) در قشلاق های افشار ، و ديگری در تپه تاريخی ” امان ارقين بلاغی” منطقه بزينه رود شهرستان خدابنده ، که هرکدام بخشی از نادرترين آثار زيستگاههای انسانی دوران هزاره سوم و دوم پيش از ميلاد را در خود جای داده اند .
دوران تاريخی جديد (اواخر هزاره دوم پيش از ميلاد تا اوايل قرن هفتم ميلادی ) :
از اين دوره نيز يافته هايی در منطقه زنجان بدست آمده است که بارزترين آن نوعی سفال ساده خاکستری رنگ است که يادگار زمان مهاجرت اقوام آريايی به اين منطقه است .
پايه و اساس اين اطلاعات نتايج بدست آمده از بررسی سفال هايی ست که بيش تر بطور اتفاقی از گورستان ها و تپه های قديمی منطقه کشف شده اند. تکنيک ،فرم و نقش اين سفالينه ها ، مطمئن ترين ابزار شناسايی تمدن های پيش از تاريخ هستند .
يکی از قابل توجه ترين ظرفهايی که در تمامی مراکز استقرار انسانی اين دوره مورد استفاده قرار می گرفته است، ظرفهای سفالی قوری مانندی با لوله نسبتا” بلندی است که در مراسم به خاک سپاری مردگان مورد استفاده قارا می گرفته است و در همه گورهای شکافته شده اين دوره ديده شده است. نقش های روی سفالينه های تپه سيلک کاشان و مجسمه های باستانی لرستان ، ارتباط اين نوع ظرف با مردگان را نشان می دهند . قوری های اين منطقه که عموما” بی نقش اند و با آثار بدست آمده از خوروين و املش قابل مقايسه اند ، احتمالا” دليل ديگری بر پيوند اين اقوام ، در اوايل هزاره اول پيش از ميلاد است. شواهد تاريخی موجود نشان ميدهد که تا اوايل نيمه اول هزاره اول پيش از ميلاد ، دستگاه فرمانروايی معينی در منطقه وجود نداشته و حکومت “اورارتويی” نيز به علت دوری مسافت نتوانسته بود بر اين نواحی چيرگی يابد . هم چنين کمی ابزار و جنگ افزارهای به دست آمده از گورهای باستانی نشان ميدهد که برخلاف تمدن های فلات مرکزی ايران که اقوامی جنگجو بوده اند مردمان اين منطقه به علت فراوانی چشمه سارها و آب های سطحی عمدتا” به دامداری و کشاورزی مشغول بوده اند و به همين جهت ، امنيت نسبی بر منطقه حاکم بوده است . طبق اسناد آشوری ها ، اين منطقه در قرن نهم پيش از ميلاد (انديا) نام داشته است و به احتمال ضعيف ، اقوام ساکن آن با اقوام لولوبی و گوتی دامنه های زاگرس پيوند هايی داشته اند . اين منطقه از لحاظ جغرافيای تاريخی ، در آغاز هزاره اول پيش از ميلاد ، شمال با کادوسيان و کاسپيان ، از مغرب با لولوبيان و گوتيان و از طرف جنوب شرقی و شرق با پديده تاريخی ماد همسايه بوده است . در دوره های بعد مادها ، اين اقوام را زير فرمان آورده اند .
طبق اسناد آشوری در قرن هفتم پيش از ميلاد ، منطقه زنجان “مادای” نام داشته است. آنچه اين ادعا را درست می نماياند ، کشف آثاری از هزاره اول يش از ميلاد در روستای مادآباد زنجان است . اما به علت روی دادن جنگهای ممتد منطقه ای(در قرن های هفتم و هشتم پيش از ميلاد ) تمدن در اين منطقه به شکوفايی درخور دست نيافته است .
از قرن هفتم پيش از ميلاد تا اواخر هزاره اول پيش از ميلاد ، يعنی در تمام دوران شاهنشاهی هخامنشی ، سکه (دريک) و (ريتون) در خدابنده و گردنبندهای طلايی با بن مايه ( موتيف) “گل لوتوس” که نقش های آنها با کنده کاريهای تخت جمشيد قابل مقايسه اند و همچنين چهرک (نقاب) طلايی مردگان گورها با آرايش مو و کلاه دوران هخامنشی را ميتوان نام برد .
يادگارهای باستانی از جمله آتشگاه عظيم تخت سليمان در غرب ، عبادگاه بهستان در جنوب و آتشکده های ساسانی در طارم نشان می دهند که در دوران اشکانيان و ساسانيان ، دره های زنجان رود و قزل اوزن از رونق بيش تری برخوردار بوده اند. گزارش های جغرافيا دانان آغاز دوره اسلامی نيز اين موضوع را تاييد می کنند .
از پانزده کانون باستان شناسی بررسی شده اين دوره ، ۹ کانون در دره رود قزل اوزن و در طارم عليا واقع شده اند که از شکوه و آبادانی اين بخش از منطقه ، در قرن های دوم تا پنجم ميلادی حکايت می کنند . از مهم ترين آثار آن دوره به آتشکده تشوير ميتوان اشاره کرد که در روستای تشوير در ميان گورستانی تاريخی ، با سنگ و ساروج و با طرح چها طاقی در ابعاد ۴*۴ مترمربع با پوشش گنبدی شکلی ساخته شده است .
ترکيب بنا ، يادآور سبک معماری آتشکده های دوران ساسانی است و با آتشکده های عظيم دوران ساسانی که جنبه دولتی و تشريفاتی داشتند ، به عنوان آتشکده محلی مورد استفاده قرارمی گرفته است و با گذشت زمان ، پيرامون آن به گو.رستان تبديل شده است .
دوران اسلامی ( از قرن ۷ تا ۱۹ ميلادی برابر با قرن اول تا ۱۴ هجری ) :
اين دوره از تاريخ زنجان ، با فتح آن در زمان خلافت عثمان و به دست ( برا, بن عازب) سردار مشهور آغاز ميشود .
به استناد مدارکی که از ۶۲ کانون باستان شناختی منطقه به دست آمده است، به استثنا, دره طارم عليا در رودخانه قزل اوزن و شهر زنجان ، در بقيه نواحی ، نقل و انتقال قدرت سياسی و مذهبی به آرامی صورت گرفته و با خرابی و درگيری همراه نبوده است .
متن ها و اثرها ی موجود تاريخی نشان ميدهند که اين منطقه در سرتاسر دوران اسلامی ، بويژه از قرن های چهارم تا هشتم هجری (در دوران حکومت حکومت کنگريان ، سلجوقيان و ايلخانيان) از شکوفايی اقتصادی ، فرهنگی و هنری برخوردار بوده است. از آثار اين دوره می توان مسجدهای جامع قروه ، سجاس ، قلابر ، کاروان سراهای نيک پی ، سرچم ، آثار تاريخی عظيم سلطانيه ، خدابنده ، ابهر و ساير آثار تاريخی را نام برد .
اصولا” يکی از دلايل انتخاب سلطانيه به پايتختی ، رونق اقتصادی اين منطقه در قرن هفتم و هشتم هجری بوده که توجه ايلخانان مغول را به خود جلب کرده است . کاشی های مطلايی که ز تپه نورآباد خدابنده به دست آمده اند ، گواهی بر رونق اقتصادی و فرهنگی آن دوره اند .
پس از برچيده شده حکومت ايلخانی به دست سربداران در قرن نهم هجری ، منطقه زنجان نيز دچار فتنه خانمان سوز تيمور لنگ شد و به شدت ويران گرديد .
تنش های سياسی و کشمکش های نظامی تا قرن دهم هجری شمسی ، مانع رشد و اعتلای اقتصادی و فرهنگی در اين منطقه شده است . در دوران حکومت صفويه و قاجاريه ، به ويژه در دوران حکومت شاه طهماسب ، شاه عباس و آغامحمد خان ققاجار ، رونق نسبی اقتصادی و فرهنگی در منطقه برقرار بوده است . قسمت اعظم روستاهای بخش ها و شهرهای کنونی ، با توجه به نظام ارباب و رعيتی ، تا اواخر قرن سيزدهم هجری قمری تکوين يافته اند و در طول دهه های اخير ، به سرعت در حال رشد و گسترش بوده اند . در زير ، به اختصار ، به جغرافيای تاريخی شهرستان های استان اشاره ميشود .:
تاريخ بنای شهرزنجان را هم زمان با سلطنت اردشير بابکان دانسته اند و در آن زمان ، آنرا شهين يعنی منسوب به شاه می ناميدند . گفته ميشود که اين نام طی قرون و اعصار به زنگان و سپس به زنجان تبديل شده است . فتح زنجان توسط اعراب در زمان خلافت عثمان و توسط سردار عرب برا,بن عازب – صورت گرفت و در اين دوره ، اين شهر ، شهری آباد و پرنعمت بوده است .
در قرون چهارم و پنجم هجری قمری ، زنجان به علت داشتن چراگاه های وسيع ، مورد توجه قبيله های ترک نژاد قرار گرفت و قبيله های گوناگون ترک در زنجان و نواحی مختلف آن ، بويژه در چمن سلطانيه ، مسکن گزيدند .
در حمله مغول ، شهر زنجانو آباديهای اطراف آن آسيب فراوان ديد . سپس ايلخانان مغول به اين شهر توجه فراوان نشان داد ، مخصوصا” سلطان محمد خدابنده ، از زمانی که مذهب تشيع را پذيرفت ، در توسعه اين ناحيه کوشيد و زمينه تبديل آن به يک مرکز اسلامی رافراهم کرد تا پس از آن در اندک زمانی به يکی از مراکز مهم سياست و تجارت تبديل گردد .
تاريخ زنجان در سده های بعدی نيز گزارشگر حوادث مختلف سياسی است. اين شهر شاهد رويدادهای سياسی ، اجتماعی و مذهبی نظير شورش علی محمد باب ، مبارزات ملوک الطوايفی ، نهضت مشروطيت ، تاخت و تاز فئودال ها ، درگيری دموکرات های آذربايجان و … بوده است . هرچند برخی از اين رويدادها ، رهاوردی جز ناملايمات فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی برای مردم اين شهر نداشته اند ، اما هرگز فرهنگ و مدنيت استعماری در اين شهر نفوذ نکرده است و اکثر قريب به اتفاق مردم / همچنان در حفظ شعاير مذهبی و سنتی خود پابرجا و اسوار باقی مانده اند . اين منطقه زادگاه بزرگانی چون شيخ شهاب الدين سهروردی و علمای نامی ديگری بوده است که مايه فخر فرهنگ ايرانی و اسلامی هستند .
با مقاله ای دیگر اصفهان تور نیز همراه باشید تا با شهرهای ایران بیشتر آشنا شوید.
مجموعه اقامتی خانه صفا کاشان
دراین مطلب میخواهیم در مورد یکی دیگر ازخانه های تاریخی وزیبای کاشان صحبت کنیم. خانه صفا خانه ای باصفا همانند اسم این خانه که قدمت۳۵۰سال دارد و ازسال ۹۳ به اقامتگاه بومگردی تبدیل شده است. این خانه درعین سنتی بودن دارای کافه و رستوران میباشد. با ما در مرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تا درمورد این خانه بیشتر اطلاعات کسب کنیم.
خانه صفا در منطقه آران و بیدگل واقع شده است. بنای عمارت مربوط به دوره صفوی بوده که در دوره های مختلف بازسازی شده است. آخرین بازسازی در سال ۱۳۹۳ انجام شده که از آن پس، این عمارت به عنوان یک اقامتگاه بوم گردی به فعالیت خود ادامه می دهد. چیدمان واحدهای اقامتی این هتل یک ستاره شامل اتاق های شاه نشین، چهارنفره، شش نفره و هشت نفره می باشد. فضای خانه مانند اسمش، پر از صفا، گرما وصمیمت است. مجموعه رستوران و کافی شاپ هتل در قسمت سرداب واقع شده، رستوران انواع غذاهای سنتی را برای مهمانان سرو می کند. کافه دارچین خانه، پذیرای میهمانان عزیز با دم نوش و کوکتل های سنتی است. برای خرید سوغاتی نگرانی نداشته باشید چرا که غرفه صنایع دستی این هتل به فروش صنایع دستی و سوغات محلی می پردازد. با اقامت در خانه صفا، تجربه ای متفاوت و دلنشین از سفر به کاشان را با خود به خانه ببرید. در بازدید از شهر کاشان می توانید سری به خانه های تاریخی و شاهکارهای معماری آن بزنید، در بافت تاریخی شهر قدم بزنید، گشتی در باغ های قمصر و نیاسر بزنید. خانه صفا تا جاذبه طبیعی کویر مرنجاب، فاصله کمی دارد. کویر مرنجاب یکی از کویرهای مشهور و پرطرفدار ایران است که بازدید از آن به هر مسافری که به طبیعت علاقه مند است پیشنهاد می شود.
آدرس: کاشان – آران و بیدگل میدان امام خمینی (ره) خیابان سید الشهدا (ع) – نینوا ششم – مجموعه اقامتی تاریخی بنی طبا
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحد تولید محتوای اصفهان تور
سرای کربلایی فریدون
شهرستان گلپایگان بدلیل موقعیت اب وهوایی گردشگران زیادی را به خود جذب کرده و از زیبایی های طبیعی آن استفاده میکنند. اولین اقامتگاه بومگردی در این شهرستان سرای کربلایی فریدون میباشد که همچنان بافت سنتی و محلی خود را حفظ کرده. با ما در مرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تا بیشتر با این خانه اشنا شویم.
سرای کربلایی فریدون، نخستین اقامتگاه بومگردی غرب استان اصفهان، واقع در روستای حسن حافظ در شهرستان خوش آب و هوای گلپایگان است. این مجموعه اقامتی زیبا، در آستانه نوروز ۱۳۹۶، با حضور مدیر کل میراث فرهنگـی استان اصفهان و تنی چند از مسئولین و دوستداران میراث فرهنگی شهرستان افتتاح شد. میهمانان عزیز و گردشگران گرامی میتوانند با اقامت در سوئیتهای سنتی سرای کربلایی فریدون و گشت و گذار در بافت تاریخی و بومی شهرستان و همچنین بازدید از جاذبههای گردشگری گلپایگان از برنامه ها و خدمات ویژه مجموعه نیز برخوردار شوند. در این اقامتگاهها سعی بر آن است تا مهمانان با شیوه ی سنتی زندگی در آن محل خاص آشنا شده و ازغذا های محلی استفاده و درمحیط طبیعی سفر خود را به انجام برساند.
استان اصفهان، گلپايگان، روستاى حسن حافظ، كوچه مسجد امام حسين، فرعى يكم
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحدتولید محتوای اصفهان تور
خانه ی بوم گردی یسنا
اینجا میخواهیم با خانه بومگردی یسنا یکی از نزدیکترین اقامتگاه ها به کویر ورزنه آشنا شویم. این خانه تاریخی به تازگی حدود ۱سال است که جزو اقامتگاههای بومگردی اصفهان قرارگرفته است. با ما در مرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تابیشتر با این خانه تاریخی آشنا شویم.
برای سفرهای چند روزه به کویر یکی از مهمترین نکته ها فاصله ی اقامتگاه با کویر است. اقامتگاه یسنا با ۱۰ دقیقه فاصله با کویر یکی از بهترین انتخاب ها در برنامه سفرتان است. خانه ی یسنا یک سال است که مرمت شده و قدمتش به حدود ۵۰ سال قبل برمیگردد. این مکان با ۷ اتاق و ظرفیتی ۳۰ نفره می تواند انتخاب مناسبی برای سفرهای دست جمعی باشد. اینجا یکی از اقامتگاه هایی است که می توانید در آن غذای محلی سفارش دهید. این بنای حدود ۳۰۰ متری شما را به دوران قاجار می برد و می توانید با قدم زدن در حیاط جایی میان تاریخ و معماری غرق شوید.
اصفهان-بلوار جمهوری اسلامی میدان ازادی خ بهشتی بعد از بانک ملت کوچه ی حمام عابد
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحد تولید محتوای اصفهان تور
خانه تاریخی کیانپور (خانه گیلانیان)
یکی دیگر از خانه های تاریخی شهر اصفهان که از نظر معماری از ویزگی های خاصی برخوردار میباشد خانه تاریخی کیانپور است که هنوز در آن میتوان آثار معماری قدیم مثل هشتی و ساباط و سردر را دید که از سال۱۳۹۳ به عنوان هتل خانه سنتی پذیرای میهمانان میباشد. با ما درمرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تا بیشتر درمورد این خانه تاریخی بخوانیم.
خانه تاریخی کیانپور مربوط به دوره قاجار و در اصفهان است. این اثر در تاریخ ۹ آذر ۱۳۸۹ با شماره ثبت ۲۹۴۲۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. مالکیت این بنای تاریخی که بالغ بر یکصد و بیست سال قدمت دارد، از ابتدای ساخت آن تا سال ۱۳۷۸ شمسی دراختیار خاندان گیلانیان بوده. این خانه در سالهای ۱۲۴۰ تا ۱۲۴۵ شمسی و در دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار با دستور مالک آن، حاج آقاحسن گیلانیان و توسط استاد میرزا رضا معمار بنا شد، و پس ازمرگ حاج آقا حسن گیلانیان به یکی از فرزندانش بنام محمد علی گیلانیان می رسد. حاج محمد علی گیلانیان که یکی از تجار بنام و از بازاریان سرشناس دراصفهان بود، همراه خانواده خود در این خانه زندگی می کردند. حاج محمد گیلانیان هم به عنوان آخرین ساکن و مالک موروثی این بنای تاریخی تا سال ۱۳۷۸ شمسی، در این خانه سکونت داشتند. با فوت حاج محمد گیلانیان درسال١٣٧٠شمسی، فرزندان آن مرحوم جهت حفظ این بنای تاریخی به جا مانده از دوران قاجار اقدام به تخلیه آن نموده و جهت مرمت و بازسازی این عمارت را واگذار کردند. اما تا سالها این تصمیم اجرا نشد و این خانه تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله شرایط جوی و آب وهوایی خسارات جبران ناپذیری دید. و در آخر، این خانه تاریخی که خاندان گیلانیان قریب به یکصد و بیست سال در آن سکونت داشتند، در سال ۱۳۸۳ شمسی توسط جناب آقای هوشنگ کیانپور خریداری شد و مورد مرمت و تعمیر و بازسازی قرار گرفت. این خانه تاریخی زیر نظر کارشناسان مجرب و کادر علمی با توجه به اصول و قوانین بین المللی، مرمت و باز زنده سازی شده و در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۹۳ با کاربری هتل سنتی در شهر اصفهان افتتاح شد.
که در مالکیت خصوصی آقای هوشنگ کیانپور به شماره ثبت ملی ۲۹۴۲۶ با مساحتی در حدود ۴۳۶ متر مربع و طول و عرض و ارتفاع (۶٫۵*۱۷٫۵*۲۷) و از گونه خانه های با اصالت معماری ایرانی با ویژگی چهارچفته میانسرادار میباشد. ورودی اصلی خانه از ساباط و سردر و دالان و هشتی تشکیل می شده که ساباط و سردر از بین رفته اند. توسط دالان یا دهلیز از قسمت جنوب غربی وارد هشتی و سپس میانسرا می شویم . ضلع شمال شامل تالار شاه نشین و اتاق هایی در طرفین است ، پوشش شاه نشین به صورت تاق و تویزه و دارای تزئینات نقاشی روی گچ ، آیینه کاری و گچبری می باشد که با ارسی چوبی با سبک اسلیمی از فضای میانسرا جدا می شود . اتاقهای کناری شاه نشین به صورتی ساده طراحی شده اند و ارتباط میان شاه نشین و اتاقهای جبهه شرقی و غربی را فراهم می کنند . اتاقهای ضلع شرقی شامل، اتاق تالار زمستان نشین با ارسی چوبی با سبک اسلیمی و اتاق سه دری میباشد که با سقف آسمانه پوشش داده شده اند و به لحاظ تزئینات دارای مقرنس و قطار بندی در تاقچه ها و اطراف سقف هستند . از دیگر فضاهای این ضلع می توان به مطبخ و چاه و چاه منبع اشاره نمود که در طول سال های قبل تغییراتی در چاه و چاه منبع صورت گرفته و بطور کامل از بین رفته است . اتاقهای ضلع غربی نیز شامل، اتاق تالار زمستان نشین با ارسی چوبی با سبک اسلیمی و اتاق سه دری میباشد که با همان سقف آسمانه پوشیده شده اند ولی به لحاظ تزئیناتی به صورتی ساده و بدون تزئیناتی خاص طراحی شده اند . اتاق ضلع جنوب یا اتاق ضیافت خانه به صورت پنج دری طراحی شده است و تنها فضای این ضلع را در طبقه همکف تشکیل می دهد . طبقه اول این ضلع دارای ایوان مهتابی و دو اتاق(اتاق گوشوار) در طرفین بوده که اطاق ضلع غربی بر روی دالان ورودی قرار داشته و شامل راه پله طبقه بالا هم میشده که تخریب گردیده است و در حال حاضر دسترسی به آنها از طریق راه پله از راهرو ورودی امکان پذیر می باشد. اطاق ضلع شرقی دارای معماری خاص وسقف چوبی به سبک پروازکوبی میباشد.
آدرس: ایران – اصفهان – اصفهان چهارباغ پایین، کوچه پشت بارو (۱۴)، کوچه شهیدبحرینیان، بن بست گل داوودی، پلاک ۷۶
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحدتولید محتوای اصفهان تور
خانه تاریخی پیرنیا
شهر تاریخی ومذهبی نائین دارای مکانهای دیدنی وتاریخی زیادی میباشد که همگی ریشه درتاریخ وفرهنگ مردم نائین دارد و مردمی که به این شهر سفر میکنند بدنبال اقامت دراین شهر نیز میباشند ودراقامتگاههای بومگردی این شهر اقامت میکنند تا بیشتر بافرهنگ مردم این شهر آشنا شوند نکته مهم درمورد موزه مردم شناسی اینکه بازدید از موزه ازساعت ۹ الی ۱۹ میباشد .با ما درمرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد همراه باشید تا درمورد خانه تاریخی پیرنیا بیشتر بخوانیم ودرسفربه این شهردرآن اقامت کنیم.
خانه تاریخی پیرنیا به عنوان یکی از مهم ترین مساکن سنتی شهر نائین الگوی مهم معماری و هنری خانه های تاریخی منطقه و کویر مرکزی ایران محسوب می شه. این خانه متعلق به دوران صفویه بوده و از اجزاء مختلفی از جمله ورودی ، دالان های متعدد ، هشتی ، غلامگردش، ایوان شاه نشین ، اتاق نشیمن ، گودال باغچه ، باغ و بخش های مختلف دیگه تشکیل شده. این بنا از مجموعه خانه های متعددی تشکیل می شده که هرکدام با کاربردی متفاوت و مخصوص ساخته شده ، ازجمله اندرونی ، بیرونی ، حیاط خلوت و قسمت های دیگه. درنقاشی های موجود درقسمت های مختلف این بنا نقوش گیاهی، هندسی ، گل و مرغ ، اژدها و حیوانات مختلف زیبائی آن را دو چندان کرده. یکی از بخش های مهم این بنا وجود فضای گودال باغچه در مرکز حیاط بوده که به عنوان تابستان نشین خانه و به جهت دسترسی به آب قنات حفر شده. این خانه در سال ۱۳۴۹ توسط فرهنگ و هنر خریداری و پس از انجام مرمت های مورد نیاز بنا در سال اسفند ۱۳۷۳ به موزه مردم شناسی کویر نائین تبدیل شد.
آدرس: ایران – اصفهان – نائین بافت تاریخی نائین، جنب مسجد جامع
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحدتولید محتوای اصفهان تور
اقامتگاه سنتی چاپاکر
روستای تاریخی وبومی ورزنه یکی دیگر از مناطق گردشگری استان اصفهان میباشد که اقامت دراین شهر یکی ازجاذبه های سفربه این شهر میباشد بامادرمرکز مشاوره سفرطلوع سفریاد همراه باشید تا با یک خانه قدیمی واقامتگاه بومگردی دردل این شهر آشنا شویم که میتوانیم درسفربه این شهرازاقامت دراین خانه لذت ببریم.
اقامتگاه چاپاکر درست در دل سفید ترین شهر ایران یعنی ورزنه قرار دارد. این خانه ی قدیمی در سال ۸۸ به اقامتگاه تبدیل شده و قدمتش به دوران پهلوی دوم میگرددو بخاطر چاه آبی که در کنار دیوار آن قرار دارد نامش چاپاکر یعنی «دیوار کوتاه» انتخاب شده. برای کسانی که می خواهند به کویر و تالاب گاوخونی دسترسی راحت تری داشته باشند این مکان انتخاب عالی ای است. این خانه با معماری خشتی دارای ظرفیت ۳۰ نفر را دارد و عضوی از خانه های «خوشه سار بومگردی» است. اقامتگاه های «خوشه ساربوم گردی» خانه هایی هستند که روز به روز به طرفداران آن افزوده می شود. این خانه را در برنامه سفر خود قرار دهید.
اصفهان، ورزنه، برج کبوتر خانه، خیابان شهید باقری، مقابل دبیرستان فردوسی، اقامتگاه سنتی چاپاکر، شماره ۵۳
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحد تولید محتوای اصفهان تور
اقامتگاه عزیزگرمه دراصفهان
دراین قسمت میخواهیم درمورد یکی دیگر ازاقامتگاههای بومگردی شهرستان خور صحبت کنیم خانه ای سنتی با دیوارهای کاه گلی دردل کویر مرکزی ایران که اقامت دراین خانه زیبایی یک زندگی روستایی را درهر آدمی یادآور میشود بامادرمرکز مشاوره سفرطلوع سفریاد همراه باشید تابااین اقامتگاه بیشتر اشنا شویم.
اقامتگاه سنتی عزیز گرمه با دارا بودن ۶ اتاق و ظرفیت پذیرش ۴۰ مسافر در روستای گرمه در ۳۰ کیلومتری جنوب شهرستان خور در استان اصفهان و جنوب کویر مرکزی ایران واقع شده است. این اقامتگاه دارای سرویس بهداشتی و حمام مطابق با استانداردهای اقامتگاه های سنتی روستایی است. اتاقها و فضای داخلی اقامتگاه به سبک سنتی طراحی و چیدمان شده اند. سرویس خواب به صورت رختخواب پیچ سنتی است و در اقامتگاه خبری از میز، صندلی و تخت های مدرن امروزی نیست. دیوارهای اتاقها دارای پوشش کاه گل است که یکی از روشهای سنتی برای عایق کردن فضای داخلی خانه ها در مناطق کویری و بیابانی بوده است. این اقامتگاه دارای ۴ سال سابقه ارایه خدمات توریستی و گردشگری به مسافران است و در فاصله بسیار نزدیکی از نخلستان گرمه واقع شده است. همچنین در فاصله نزدیکی از اقامتگاه، فروشگاه صنایع دستی روستای گرمه واقع شده است که یکی از دیدنی های روستا به شمار می رود. از دیگر امکانات اقامتگاه میتوان به ارایه خدمات توریستی از قبیل گشت های منطقه، راهنمای محلی، شترسواری و… اشاره کرد. مدیریت این مهمانسرا بر عهده سید مصطفی موسوی است.
آدرس : اصفهان – ۳۰ کیلومتری جنوب شهرستان خور – روستای گرمه – اقامتگاه عزیز گرمه
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳
واحدتولید محتوای اصفهان تور
اقامتگاه بومگردی خانه باغ شاکر
باماهمراه باشید درمرکز مشاوره سفر طلوع سفریاد تا درمورد خانه باغ شاکر اقامتگاهی که عنوان برترین اقامتگاه استان اصفهان شناخته شده است که درمزرعه حسین آباد واقع شده صحبت کنیم این خانه باغ ازلحاظ اتاقهای سنتی با دیوارهای کاه گلی وآرامش این خانه مورد توجه بسیاری ازگردشگران داخلی وخارجی قرار دارد.
اقامتگاه خانه باغ شاکر که در سال ۹۵ از میان ۲۰۸ اقامتگاه به عنوان برترین اقامتگاه استان اصفهان شناخته شد، در دل جاده و در ۵ کیلومتری شهر در مزرعه حسین آباد واقع شده. آقای شاکر، صاحب خانه حدود ۵ سال پیش این زمین و ساختمان و باغ آن با مساحت حدودی ۸۰۰۰ متر مربع با هزینه شخصی خریداری نمود و فاز یک آن را راه اندازی نمود. فازی که شامل اتاق های اقامتگاه، برج نگهبانی و اتاق کرسی است. آقای شاکر قصد دارد که فاز دوی آن را نیز که شامل باغ های اطراف است، سر و سامان دهد. نمای خشتی و کاهگلی اقامتگاه، رنگ و بو و حال و هوایی سنتی را در دل کویر زنده می کند. خانه باغ، کمی از شهر دور است، اما همین مسئله، آن را تبدیل به مکانی بکر و بی سر و صدا برای استراحت کرده. برج نگهبانی خانه متعلق به دوران زندیه است و قدمتی در حدود ۳۰۰ سال دارد و بخش شاه نشین آن نیز یادگار دوران قاجار است.
آدرس: ایران – اصفهان – آران و بیدگل
این اقامتگاه بومگردی را میتوانید در آژانس هواپیمایی طلوع سفریاد رزرو نمائید.
تلفن:۰۳۱۳۲۳۵۲۶۷۳