اردبیل یکی از شهرهای زیبا و چهارفصل ایران است که دارای مناظر طبیعی بسیاری می باشد. یکی از جاذبه های گردشگری منحصر به فرد اردبیل دریاچه نئور است که به عنوان بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین این استان به شمار می آید. با هم مواردی درباره این دریاچه را مرور خواهیم کرد :

نئور بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین اردبیل

در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل و در دامنه های رشته کوه پر غرور تالش و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا دریاچه آب شیرین نئور با وسعت بالغ بر ۲۱۰ هکتار واقع شده است. نئور شامل دو دریاچه است که در فصل بهار یکی شده و دریاچه ای یکپارچه را تشکیل می دهند. بارندگی های مناسب در منطقه و چشمه های فراوانی اطراف آن نئور را زنده نگه داشته است. ژرفای این دریاچه در بیشترین حالت آن ۵.۵ متر و میانگین عمق آن حدود ۳متر می باشد. آب دریاچه نئور برای مصارف کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.

از آنجا که این منطقه از طرف هیئت دولت به عنوان منطقه گردشگری انتخاب شده و با توجه به ظرفیت های بالای منطقه ، احداث امکانات تفریحی بسیاری برای آن در نظر گرفته شده ؛ مانند قایقرانی با قایق‌های غیرموتوری (بادبانی، پارویی و پدالی)، پاتیناژ و قایقرانی بادبانی و همچنین پیست اسب‌ سواری و دوچرخه سواری در امتداد ساحل دریاچه ، و قابلیت احداث رستوران شناور در نزدیکی سواحل شمالی دریاچه.

۱) ماهیگیری

از جاذبه های جالب و لذت بخش این دریاچه، ماهیگیری است. نوعی ماهی به نام ماهی قزل آلای رنگین کمان در نئور وجود دارد که هرسال برای کنترل جمعیت گاماروس ها (نوعی آبزی) در دریاچه ، تعدادی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان ، را داخل آب نئور رها می کنند.

مسابقه ی ماهیگیری هیجان انگیزی در شهریور ماه در این مکان برگزار می شود و علاقه مندان به ماهیگیری و همچنین بسیاری از طبیعت دوستان در آن شرکت می کنند.

ماهی های دریاچه باید قبل از شروع فصل سرما صید و جمع آوری شوند، چون یخ زدن آب دریاچه باعث نابودی ماهی ها می شود.

علاوه بر وجود ماهی قزل آلای رنگین کمان که شهرت جهانی را برای نئور به ارمغان آورده، برخی از پرندگان مهاجر عبوری، مدتی این منطقه را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می کنند. خوشبختانه به خاطر قرار گیری این محدوده در داخل منطقه حفاظت شده لیسار ( گیلان )، شکار هر گونه پرنده آبی در دریاچه نئور ممنوع می باشد.

۲) دوچرخه سواری

تور دوچرخه سواری اطراف دریاچه نئور

۳) اسب سواری

دریاچه نئور در زمستان یخ می بندد و در این فصل علاقه مندان به ورزش های زمستانی می توانند به این نقطه سفر کنند.

پوشش گیاهی اطراف دریاچه

در اطراف دریاچه و در حوزه آبریز آن ، درختی دیده نمی شود اما گیاهان متنوع دارویی رشد می کنند که علاوه بر خواص درمانی منظره ای زیبا به محوطه بخشیده اند. گیاهانی مثل شبدر، بابونه ، بومادران، پنج انگشت ، جگن، آلاله، نعناع، کنگر و خاکشیر از انواع پوشش گیاهی اطراف دریاچه می باشد.

در سال های اخیر با توجه به معرفی جاذبه های #گردشگری ایران و آشنایی مردم با این منطقه ، در فصل های بهار و تابستان تعداد زیادی از مردم ایران و گردشگران خارجی از این منطقه بازدید می کنند. فصول بهار و تابستان با توجه به هوای مطبوع و خنک آن و همچنین طبیعت سرسبز اطراف دریاچه ، بهترین زمان برای برفتن به نئور می باشد. البته اگر اهل کوهنوردی و ورزش های زمستانی باشید ، فصل سرما نیز برای شما بسیار جذاب و دیدنی است.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

اردبیل با توجه به بافت تاریخی خود و حضور ایل های مختلف از اقوام مختلف ایرانی دارای لباس های محلی متنوع، رنگارنگ و جذابی است که دیدن و حتی خریدن آن ها خالی از لطف نمی باشد. در این مطلب در اصفهان تور به معرفی لباس های محلی اردبیل خواهیم پرداخت.

لباس‌های محلی ایل شاهسون و ارسباران یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های فرهنگی این ایل به شمار می‌آیند. مردان ایل پوشاک اختصاصی ندارند، کت و شلوار و کلاه آنان معروف به کِپی (kepi) یا کلاه ترک داری که نظیر کلاه مردان گیلان است؛ تشکیل دهندۀ پوشاک مردان شاهسونی است.

لباس بانوان ایل شاهسون هریک یادآور گوشه‌ای از پوشش مردم سایر مناطق ایران زمین است. روسری بانوان را چارقد گلداری تشکیل می‌دهد که با یک کلاغی بسته می‌شود. پیراهن زنان ایل شاهسون از رنگ‌های متنوع و شاد تشکیل شده و بلند است. تنبان؛ شلیته‌ای است که می‌پوشند و شبیه تنبان‌های بانوان گیلان، بختیاری و قشقایی است. جلیقه زنان شاهسون را پارچه‌های دوخته شده بدون آستین تشکیل می‌دهد که روی آن‌ها سکه‌های طلا و نقره دوخته شده است و تعداد سکه‌ها نشان دهنده میزان ثروت خانواده است. زنان کفش‌های دست‌دوزی به پا می‌کنند که در رنگ‌های متنوع و شاد تهیه شده‌اند. پوشش یاد شده در میان برخی روستاهای استان آذربایجان شرقی و غربی نیز متداول است.

هر چند گفته می‌شود البسه بومی محلی اردبیل از تنوع برخوردار است اما طی سال‌های اخیر به مرور زمان کاتالوگ‌های لباس‌های وارداتی به مغازه‌ها، خیاطی‌ها و پاساژها راه یافته و به جای معرفی لباس‌های بومی، البسه ترک و اروپایی نگاه زنان و دختران و حتی مردان را شگفت زده ساخته است.

به عقیده جامعه‌شناس اردبیلی رگه‌هایی از لباس‌های بومی و محلی را نه در مناطق شهری که در مناطق روستایی و عشایری و خاصه بین عشایر کوچ‌نشین می‌توان پیدا کرد. عشایر شاهسون و بخشی از عشایر ارسباران که در این استان اقامت فصلی دارند آیینه تمام‌نما و میراث داران اصلی پوشاک هستند.

داور عبداللهی تصریح کرد: در این مناطق متناسب با فصول چهارگانه پوشاک متفاوتی وجود دارد و متناسب با مراسم مختلف الگوی لباس مردان، زنان، کودکان و بزرگ‌سالان با هم متفاوت است به ویژه اینکه برای بزرگ‌سالان و خاصه زنان این مناطق پوشاک کارکرد تمایز بخشی خاصی دارد و زن تازه‌عروس با نوع کلاغی رنگ آن و روسری چارقدی که می‌بندد از بقیه دختران و زنان متأهل از ویژگی‌های نوع گره، نوع رنگ (شاد و سفید و تیره) و حتی کیفیت دوخت مشخص می‌شوند. نوع و جنس پوشاک زنان با منزلت اجتماعی و اقتصادی آنها تناسب دارد و در یک مجلس زنانه به خوبی می‌توان این تمایز را مشاهده کرد.

همچنان که این جامعه‌شناس تأکید دارد لباس عشایر شاهسون اردبیل آخرین بازمانده‌های پوشاک بومی محلی این استان است.

لباس بانوان ایل شاهسون که نمادی از فرهنگ جاری و سنت‌ها و باورهای این ایل است از ۹ تکه مجزا تشکیل می‌شود و زنان عشایر همواره تمامی این ۹ تکه را به تن دارند.

محقق ایل شاهسون شهروز جدید مغانلو در کتاب دلبافته های خود تکه‌های لباس را شامل پیراهن(کوینگ)، تنبان یا دامن شلیته‌ای(تومان)، روسری(یایلیق)، چارقد روی یایلیق(آلین یایلیقی)، عرقچین(آرخچن)، نیم تنه ساده مورد استفاده در زمستان‌ها(یل)، جلیقه بی‌آستین(جلقا)، جوراب و کفش(باشماق) برشمرده است.

وی با بیان اینکه پیراهن زنان ایل شاهسون از رنگ‌های متنوع و شاد تشکیل شده است، اضافه کرد: لباس محلی تحت نام کلی «تومان کوینگ» شناخته می‌شود.

جامعه‌شناس اردبیلی نیز تاکید کرد؛ رنگ و جنس و تعداد تنبان‌هایی که زنان ایل می‌پوشند بیانگر تمول و جایگاه اقتصادی – اجتماعی آنها است؛ بطوریکه لباس‌های با جنس فاخر نخی و گاهی ابریشم کاربرد خاصی دارد و نشان دهنده ثروت خانواده است.

عبداللهی معتقد است؛ نوع بالاپوش مردان و جنس کلاه هم متفاوت است البته این تنوع پوشاک مصرفی با محیط‌های کاری و منزلت مردان هم تناسب دارد و این حاکی از اهمیت جامعه‌شناسی لباس در مناطق روستایی است چرا که لباس مشخص کننده جایگاه طبقاتی و قشربندی اجتماعی مصرف‌کننده‌های آنها است درست به همان شکلی که در مناطق شهری مرسوم است؛ پاپوش‌های متنوع و رنگارنگ چه به شکل کفش و چه به شکل جوراب (در فصل سرد) جلوه خاصی به زیبایی پوشش مردان و زنان می‌دهد.

استاد دانشگاه‌های اردبیل تأکید کرد: نوع رنگ لباس‌ها و کاربردی بودن آنها متناسب با فصول و شرایط خاص از جمله مجالس عزا، جشن و سرور مانند ختنه کنان کودکان پسر و نامزدی و ازدواج دختران و پسران زیبایی و جلوه خاصی دارد.

وی افزود: البته نوع پوشاک در قلمرو استانی تقریباً در مناطق روستایی استان اردبیل یکی است اغلب پوشاک زنان شامل تنبان، جلیقه، سرپوشی بنام کلاغی و پیراهن‌های رنگارنگ است در مورد مردان چنین تمایزی دیده نمی‌شود.

عبداللهی تأکید کرد: باید اذعان داشت که تنوع پوشاک مناطق روستایی و عشایری استان در مقایسه با مردان بیشتر در بین زنان دیده می‌شود مردان از کت‌وشلوار که از مظاهر زندگی مدرن شهری است بیشتر استفاده می‌کنند گویا در زندگی عشایری زنان مهم‌ترین تصویرگران و پیام‌رسانان منزلت خانواده‌ها هستند به تعبیر دیگر زنان دارندگان نشانه‌های سبک زندگی سنتی در این مناطق هستند.

زنان عشایر و روستایی اردبیل برای تهیه پوشاک خود متکی به قابلیت ها و ابتکارات خود هستند.

از ویژگی های منحصر به فرد لباس زنان روستا نشین ، استفاده از پارچه هایی با رنگهای شاد و متنوع است. البته ، اکنون دختران روستایی رغبت زیادی به این نوع پوشش نشان نمی دهند و لباسهای آماده را ترجیح می دهند. اما ، در طراحی و دوخت این لباس ها همه معیارهای لازم برای پوشش کامل و سازگاری آن برای استفاده در تمام فصل ها در نظر گرفته شده است.

تنوع و زیبایی رنگ های پارچه های استفاده شده، مستقیما از طبیعت و محیط اطراف الهام می گیرد. در گذشته برای دوخت یک پیراهن از سوزن هایی با سایزهای متفاوت استفاده می شد. امروزه به دلیل پیشرفت صنعت، این پوشاک به طریق ماشینی تولید می شود.

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور

یکی از معروف ترین سوغاتی ها و اقلام اردبیل شیرینی های خوشمزه و متنوع آن است که قطعا کسی توان گذشتن از آن ها را ندارد. در این مطلب می خواهیم به بررسی شیرینی های اردبیل بپردازیم، البته قبل از آن از این که دهان شما با خواندن این مطالب و دیدن عکس شیرینی ها آب می افتد عذر می خواهیم!

استان اردبیل، یکی از استان‌های قرار گرفته در شمال غربی کشور، با حضور مناطقی از جمله آبگرم سرعین، چشمه‌های آب معدنی واقع در سرعین و لاهرود، کیوی، نیر و مشگین‌شهر، دریاچه‌ی زیبای شورابیل، کوهستان حیرت‌انگیز سبلان و آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی به عنوان یکی از مناطق مهم گردشگری ایران شناخته می‌شود. بیشتر مردم ساکن در این استان را مردم آذری زبان تشکیل داده‌اند که از فرهنگی غنی و مثال‌زدنی برخوردار هستند.

مردم استان اردبیل نیز مانند سایر مناطق کشور، از غذاها و شیرینی‌های سنتی بسیار متنوع و دوست‌داشتنی برخورداراند که می‌‌توان به یارتما، پیشی، چنگونی، باقلوای زعفرانی، سه‌گوش، قطاب، شیرینی کشمشی، باقلوای بادام، میندال یا قرابیه‌ی گردو، راحت‌الحلقوم، حلوای زعفرانی، حلوای سیاه، قطاب عسلی، قچکورگی، نان فطیر، نان چای چروکی، نان شری فطیری و بسیاری دیگر نام برد. البته به گفته‌ی مسئولان صنعت غذایی این استان، برخی از این شیرینی‌های سنتی، از دیگر مناطق کشور وارد رژیم و فرهنگ غذایی آن‌ها شده است، ولی قطعا حلوای سیاه، پارتاما، قطاب و باقلوای اردبیل از شیرینی‌ها و خوراکی‌های بکر و مخصوص استان اردبیل به شمار می‌آیند.

حلوای سیاه (قره حلوا)

حلوای سیاه یکی از مشهورترین و منحصربه‌فردترین شیرینی‌ها و خوراکی‌های سنتی استان اردبیل است که به نظر می‌رسد از قدمتی برابر با ۱۰۰ سال برخوردار است. این خوراکی بومی، به دلیل حضور مواد اولیه‌ی غنی و مغذی از جمله شیرینی‌های با طبیعت گرم محسوب شده و در فصول سرد سال بویژه فصل زمستان، نسبت به سایر دوران سال، توسط خانواده‌های این استان طبخ و میل می‌شود. بانوان و آشپزهای استان اردبیل همچنان به روش گذشتگان و اصول اولیه‌ی پخت حلوای سیاه، متعهد بوده و همین امر سبب شده است تا این خوراکی‌ لذیذ و منحصربه‌فرد بومی، همچنان خاصیت درمانی وانرژی‌زایی خود را حفظ کند. جوانه‌ی گندم، آرد سبوس‌دار، کره‌ی حیوانی، شیره‌ی عسل، پودر پسته، گردو و نارگیل از جمله مواد اصلی در تهیه و تدارک حلوای سیاه اردبیل به شمار می‌آیند. طبق اظهار نظر کارشناسان تغذیه، این شیرینی سنتی سرشار از کالری، پروتئین، کربوهیدرات، چربی و ویتامین‌های c،b و e و املاح کلسیم، فسفر، منیزیم و اسیدهای آمینه است. همچنین مصرف این خوراکی فوق‌العاده می‌تواند در درمان و بهبود برخی از مشکلات جسمی مانند کمردرد، درهای مفصلی، هضم غذا و افزایش وزن بسیار مفید و موثر واقع شود. پیشنهاد می‌کنیم پس از سفر به این استان زیبا و بازدید از مناطق گردشگری، از تهیه‌ی این شیرینی لذیذ و خوشمزه غافل نشوید.

باقلوای اردبیل

همانگونه که می‌دانید، باقلوا یکی از شیرینی‌های سنتی و اصیل کشور محسوب می‌شود که در شهرهایی مانند قزوین و کاشان و برخی دیگر از مناطق کشور، به عنوان خوراکی بومی شناخته شده است. در رژیم غذایی مردم استان اردبیل نیز با توجه به اقلیم محل سکونت و ذائقه‌ی آن‌ها، باقلوای مخصوصی را در برنامه‌ی غذایی سنتی خود تهیه و طبخ کرده که از طرفداران بسیاری برخوردار است. بانوان کدبانو و هنرمند این استان با استفاده از تخم‌مرغ، شیر، ماست، روغن مایع، بکینگ‌پودر، آرد گندم، کره، گردو، نشاسته، پودر پسته، شکر، آب لیمو ترش به تهیه و طبخ این شیرینی بومی و سنتی می‌پردازند.

قطاب عسلی خلخال

قطاب عسلی، از جمله شیرینی‌های سنتی و بومی استان اردبیل و شهرستان خلخال محسوب می‌شود. هرچند انواع دیگری از این خوارکی خوشمزه در برخی از نقاط کشور تهیه و مورد استفاده قرار می‌گیرد که می‌توان به قطاب مشهور استان یزد اشاره کرد. شیرینی که به عنوان یکی از خوراکی‌های اصیل و بومی این استان قلمداد شده و از شهرتی جهانی برخوردار است. اما مردم شهرستان خلال، در برنامه‌ی غذایی سنتی خود، نوعی از قطاب را که به قطاب عسلی معروف است، تهیه کرده و مورد مصرف قرار می‌دهند. این شیرینی دوست‌داشتنی و لذیذ با استفاده از موادی مانند: تخم‌مرغ، ماست، آرد سفید، روغن، مغز گردو، عسل، پودر شکر، گلاب، هل، پودر دارچین و پودر میخک این خوراکی‌ بومی و سنتی را تهیه می‌کنند. از خواص قطاب عسلی می‌توان به طبیعت گرم آن به دلیل حضور عسل، مغز گردو، پودر هل و پودر دارچین اشاره کرد که برای حفظ سلامت بدن، بسیار مفید و ضروری است.

حلوای زنجبیل اردبیل

حلوا یکی از خوراکی‌ها و شیرینی‌های سنتی کشور محسوب شده که به دلیل استفاده از مواد اولیه‌ای مانند آرد، روغن، شکر و … به عنوان خوراکی بسیار مقوی و مغذی، قلمداد می‌شود. تنوع جالب و شگفت‌انگیزی از حلواهای تهیه شده در سراسر کشور وجود دارد که در نوع خود منحصربه‌فرد و قابل توجه است. حلوهایی مانند: حلوای هویج، حلوای خرما، حلوای جوانه‌ی گیاهان گندم‌گون و … توسط بانوان و مادران کدبانو و هنرمند سراسر کشور تهیه و طبخ می‌شود. حلوای زنجبیل یکی از این شیرینی‌های سنتی و بومی استان اردبیل است که به نظر می‌رسد در برخی از نقاط کشور از جمله استان آذربایجان و استان گلستان، به عنوان خوراکی بومی و سنتی شناخته شود.  این خوراکی مغذی در مناطق سردسیری کشور از طرفداران بسیاری برخوردار است که می‌‌توان دلیل آن‌را طبیعت گرم زنجبیل دانست. مردم استان اردبیل با ترکیب آرد گندم، روغن جامد، کره،پودر زنجبیل و پودر شکر و در برخی موارد پودر قند، این خوراکی لذیذ و دوست‌داشتنی را تهیه می‌کنند. اکثر مردم استان اردبیل در ایام ماه مبارک رمضان و هنگام وعده‌ی افطار از حلوای زنجبیلی استفاده می‌کنند.

قچکورگی

با پایان سال و نزدیک شدن به ایام نوروز، بانوان هنرمند و کدبانوی سراسر کشور به طبخ و تدارک انواع شیرینی‌های محلی و سنتی دیار خود می‌پردازند. خوراکی‌هایی که عطر و بوی آن‌ها حس و حالی وصف‌نشدنی را نه تنها برای اعضای خانواده بلکه برای رهگذران کوچه‌ها و محله‌های جای‌جای میهنمان، به ارمغان خواهد آورد. مردم شهرستان خلخال نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با شروع سال نو تنور طبخ انواع شیرینی و خوراکی‌های سنتی خانواده‌ها داغ داغ خواهد بود. شیرینی سنتی قچکورگی، خوراکی است بومی این شهر که طعم و عطر دوست‌داشتنی آن، هوش از سر هر انسانی می‌زداید. آرد برنج مهم‌ترین ماده‌ در طبخ قچکورگی است که پس از ترکیب با ادویه‌ و چاشنی‌های محلی، توسط مادران و بانوان کدبانوی شهرستان خلخال تهیه و درون سفره‌ی هفت‌سین سال نو، قرار داده می‌شود. همچنین مردم این شهرستان طبق رسمی سنتی، این خوراکی لذیذ را به عنوان هدیه‌ی شب سال نو، به نوعروسان خود پیشکش می‌کنند.

نان برنجی خلخال (قند چوریی)

شاید با شنیدن نام نان‌برنجی، استان کرمانشاه و سوغات معروف و محبوب این دیار، در ذهن‌ها تداعی شود. اما استان اردبیل و شهرستان خلال نیز از جمله نقاطی از کشور محسوب می‌شوند که می‌توان طبخ و تهیه‌ی نان‌برنجی مخصوص و سنتی را به آن‌ها نسبت داد. نان برنجی خلخال، از شهرتی جهانی برخوردار بوده و در زبان محلی به نام قندچوریی شناخته می‌شود. دلیل نام‌گذاری آن نیز استفاده از پودر قند در طبخ و تهیه‌ی این شیرینی سنتی و اصیل شهرستان خلخال است. متاسفانه امروزه به دلیل عدم دسترسی آسان به مواد مورد نیاز این خوراکی بومی، خانواده‌ها ترجیح می‌دهند به جای تهیه‌ی آن در منازل خود، از بازار و به صورت آماده، به تهیه‌ی نان برنجی اقدام کنند.

حلوای سفید (آغ حلوا)

همانگونه که پیش‌تر بیان شد، تنوع بی‌نظیر و فوق‌العاده‌ای از انواع حلوا در نقاط مختلف کشور تهیه و مورد استفاده‌ی خانواده‌های ایرانی قرار می‌گیرد. با وجود تفاوت در مواد مصرفی و طعم آن‌ها، اکثر حلواهای طبخ شده در یک نکته و آن هم رنگ تیره و مایل به قهوه‌ای، مشترک و یکسانند. در استان اردبیل نوعی حلوا تهیه می‌شود که بومی این استان بوده و به دلیل رنگ منحصربه‌فردی که دارد، در نوع خود جالب به نظر می‌رسد. حلوای سفید که در گویش مردم استان اردبیل به آغ حلوا مشهور است، نام این شیرینی و خوراکی محلی است که از طرفداران بسیاری در سراسر این استان برخوردار است. حلوای سفید از خوراکی‌های محلی شهرستان خلخال بوده که ممکن است از روش‌‌های مختلفی برای تهیه و طبخ آن استفاده شود. اما آنچه در تدارک این خوراکی بومی توسط بانوان کدبانوی این استان صورت می‌پذیرد، ترکیب موادی مانند: آرد برنج، شیره‌ی بال (شیره‌ی حلوا)، وانیل (درصورت تمایل به جای وانیل از گلاب استفاده می‌شود)، زنجبیل و زعفران است که در پایان به تولید حلوایی لذیذ و مطبوع خواهد انجامید. معمولا مردم شهرستان خلخال در عید سعید فطر این شیرینی لذیذ را تهیه کرده و به نوعروسان هدیه می‌کنند

تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور