وضعیت اسفناک گردشگری اصفهان
وضعیت اسفناک گردشگری اصفهان
هر سال بدتر از سال قبل
امسال حضور اصفهان در یازدهمین نمایشگاه بین المللی گردشگری تهران از هر سال دیگری بدتر و خجالت آور تر بود .
با اشتیاق فراوان آماده سفر به تهران و بازدید از نمایشگاه گردشگری شدم . صبح اول وقت به تهران رسیدم با مشکلات فراوان منتظر باز شدن درهای نمایشگاه شدم . در ذهنم مرور می کردم امسال نمایشگاه در چه سطحی برگزار خواهد شد . بلاخره درها باز شد و وارد نمایشگاه شدم در اولین باجه اطلاعاتی یک نقشه نمایشگاه تهیه کردم و کنجکاوانه به دنبال غرفه میراث اصفهان سراسر نقشه را جستجو کردم . بلاخره غرفه اصفهان را پیدا کردم در منتها علیه شمالی نمایشگاه جایی دور افتاده و در قسمت اداری ، طبیعتا” از بین غرفه های جنوبی نمایشگاه باید رد میشدم تا به ابتدای شمالی نمایشگاه برسم . آژانس های تهرانی مثل همیشه پر رونق و خلاق در غرفه آرایی ظاهر شده بودند . یزد ، سمنان ، کرمان ، سیستان ، تبریز و …. همه مقاصد گردشگری ایران حضور فعال داشتند . اصفهان در سالن ۶ بود مسافت زیادی را طی کردم تا به غرفه اصفهان برسم هر چه جلو تر می رفتم یک سوال در ذهنم بیشتر پررنگ میشد . پس چرا غرفه اصفهان اینقدر دور است ؟ بلاخره به سالن ۶ رسیدم . تصور غرفه خوش آب و رنگ اصفهان در سال گذشته در ذهنم بود . ابتدا به غرفه جامعه هتل داران اصفهان برخوردم با تعدادی که می شناختم سلام و احوال پرسی کردم و رد شدم در آنسوی سالن ۶ دو تا از همکاران آژانسی که غرفه داشتند را دیدم ، سراغ غرفه میراث را گرفتم با حالتی متاثر گفتند همین جا ست ، گفتم کجا ، گفت همون غرفه جامعه هتل داران ، با تعجب پرسیدم یعنی سازمان میراث اصفهان غرفه ندارد ، یعنی اصفهان قطب گردشگری ایران یک غرفه مستقل و گردشگر پسند ندارد . پس صنایع دستی اصفهان کجا هستند ؟، بوم گردی های اصفهان کجا هستند ؟، آژانس های مسافرتی اصفهان کجا هستند ؟ شهرستانهای قطب گردشگری استان اصفهان( کاشان ، خور و بیابانک ، فریدن ، سمیرم و… ) کجا هستند ؟ چند دقیقه به دنبال دلایل این حضور ضعیف و کم رنگ در ذهن خود به فکر فرو رفتم . با هر آشنایی که رسیدم سوال کردم ، آنها هم شاکی بودند . رقبت خود را برای ادامه بازدید از نمایشگاه از دست دادم با این وجود به بازدید ادامه دادم ، از سالن گیلان دیدن کردم انگار نه انگار که برف سنگین شهرشان را ویران کرده و تعدادی هم کشته شده اند . چقدر زیبا و با اشتیاق همه فعالان گردشگری آژانس ، هتل ، راهنما ، کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ، سازمان میراث ، گروه های رقص شمالی همراه با آواز خوانی در هم جمع شده بودند و مشغول معرفی جاذبه های شهرشون به بازدید کنندگان بودند . در یکی از سالن ها با موردی جالب روبرو شدم . در کنار فعالان شهر تبریز ، ناگهان با غرفه حمام غاضی اصفهان روبرو شدم . اولین سوالی که پرسیدم شما چرا اینجا هستید ؟ چرا کنار بقیه نیستید؟ فرصت برای توضیح نبود ولی در نوع خود جالب بود .
به راستی امسال چرا وضعیت حضور اصفهان دربزرگ ترین رویداد گردشگری ایران این چنین بود ؟
مقصر را بخش دولتی باید دانست یا بخش خصوصی
آیا مدیران میراث برنامه و هدف مشخصی برای هدایت گردشگری اصفهان ندارند ؟
آیا اصفهان با کمبود بودجه گردشگری مواجه می باشد ؟
آیا تشکل ها و بخش خصوصی کم کاری می کند ؟
شهر اصفهان ظرفیت های گردشگری زیادی دارد هم قابلیت جذب مسافر و گردشگر در وزه های مختلف گردشگری و هم قابلیت اعزام مسافر به مقاصد گردشگری داخلی و خارجی امید است در آینده نگرش مسئولان ذی ربط به ظرفیت های بلفعل و بلقوه اصفهان دقیق تر شود .
به هر جهت نمایشگاه امسال هم تمام شد و مدیران بخش دولتی و خصوصی اصفهان نتوانستند آبرو دار خوبی برای یکی از اضلاع مثلث طلایی باشند .
منتظر پاسخ گویی هستیم .
مهران سلطان الکتاب
فعال گردشگری
هتل دابل تری بای هیلتون
☆☆☆☆
در کنار دریاچه زیبای وان و به دور از همهمه و شلوغی شهر، هتلی زیبا و مجلل بنا گردیده است .
هتلی که در کنار دریاچه و نزدیک به فرودگاه واقع شده است . بیشتر مسافرینی که از فرودگاه وان به شهرهای دیگر ترکیه پرواز دارند و یا کسانی که برای داشتن روزهایی آرام وان را انتخاب کرده اند ، انتخاب اولشان معمولا این هتل است .
هتل هیلتون از امکاناتی از قبیل مرکز تناسب اندام مدرن ، سونا و استخر سرپوشیده ، حمام ترکی ، خدمات ماساژ برخوردار می باشد . این هتل دارای ۹۴ اتاق است که در برخی از اتاق های این هتل میتوان در تراس ساعت ها نشست و از منظره زیبایی که انعکاس نور در آب به وجود می آورد به آرامشی رویایی رسید . از دیگر امکانات این هتل می توان به صبحانه عالی و اینترنت پرسرعت اشاره نمود .
از مزایای این هتل میتوان به نزدیکی به فرودگاه ، دریاچه و قلعه اشاره کرد .
خرافات اصفهانی
خرافه ترس بیهوده از عوامل و مرتبط دانستن پدیده‌های نامربوط به یکدیگر است که رابطه بین آنها نه از نظر علم و عقل ثابت شده و نه از سوی دین تایید شده‌است. خرافات در مواقع حساس و لحظه‌هاي عدم اطمينان و اعتماد به آينده به وجود مي‌آيند. مثلا در ارتباط با مسایلي چون تولد ومرگ و بیماری و … تا از اين طريق از اضطراب و تشويش رها شده تسكين خاطري پیدا کنند.خرافه به معنای چیزی است که واقعیت ندارد و ساخته ذهن و فکر انسان است که پس از پیدایش بدان اهمیت داده شده و با آن در زندگی خود قدرت تاثیرگذاری قایل می‌شوند در صورتی در واقع هیچ‌گونه تاثیری در زندگی و حقیقت آن ندارد.مثل فالگیری،سحرو جادو،سعد و نحس و بعضی مکان‌های خاص.این‌ها تعاریف تقریبی و ساده‌ای از آن چیزیست که ما خرافه می‌نامیم . همراه اصفهان تور باشید .
خرافات در اصفهان هم مانند همه کشور با شرایط خاص و اقلیم و نوع زندگی مردم آن دیار رواج دارد.تحقیقات گسترده‌ای در این‌باره صورت گرفته که از آن میان میتوان به تحقیقی که دکتر کامران ربیعی در سال ۹۲ انجام داده اشاره کرد.وی حاصل تحقیقات خود را در کتابی با عنوان بدعت‌ها و خرافات در استان اصفهان زیر نظر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم شعبه اصفهان به چاپ رساند که میزان عمق و وسعت شیوع خرافات که به علل مختلف در استان رشد و نمو کرده را ذکر کرده است. قابل ذکر است که آنچه در ادامه می‌آید؛ قسمت اول نمایی از وضع موجود بر اساس یافته‌های محققان است و هیچ‌گونه پیش‌داوری یا قضاوتی در آن صورت نگرفته است.
بیشتر شهروندان اصفهانی شاید با یک عطسه ساده روبه‌رو شده‌اند که عطسه کننده کمی صبر می‌کند و سپس به حرکت خود یا کاری که مشغول انجام آن بود ادامه میدهد.این باور یکی از شایع‌ترین باورها در اصفهان و شهرهای استان میباشد.حال آنکه درصد بسیار کم در نقاط مختلف آن را به عنوان خرافه می‌پندارند.آنچه که در نظرسنجی‌های صورت گرفته مشخص شده آن است که چیزها (هر وسیله یا موجود مادی) و خواص آنها یکی از انواع شایع خرافه را در برمی‌گیرد و پس ازآن اعداد و اوقات و روزها است که اعتقاد به سعد یا نحس بودن آن سبب رفتار خرافی شده است.در استان اصفهان اگر نگاهی به نذر بیندازیم، خواهیم دید بیشترین شیوع نذر در جهت تقاضای شفا و سلامتی است که این مساله دارای معنای عمیقی میباشد. یعنی آنجا که مردم به جهت برآورده شدن سلامت به انجام نذرهایی خرافی و خارج از عرف دین می‌پردازند میتوان با گسترش بیمه و خدمات درمانی گرایش به انجام آن عمل خرافی را محدود کرد مثل قمهِ زنی که یکی بیشترین علل نذر کردن آن سلامت و شفا است.
نزدیک به هشتاد درصد مردم حداقل از جنبه زیبایی شناسانه به دود کردن اسفند می‌پردازند که درصد بالایی آن را در دور کردن چشم زخم مفید می‌دانند. ۷۵ درصد مردم معتقدند که خوش شانس بودن یک مساله واقعی است و آدم‌ها خوش شانس و بدشانس هستند.تقدیرگرایی و اعتقاد به جبری بودن سرنوشت شیوعی۶۴درصدی داشته و باور به وجود قسمت بیش از۶۰ درصد ذکرشده است. همه این‌ها که ذکر شد نه خرافات بلکه باورهایی است انسانی که مردم گاه به جهت نیل به آن و یا دخل و تصرف در آن به خرافات متوسل می‌شوند مانند مراجعه به فالگیر و کف بین و یا انجام اعمالی که جادو انگاشته می‌شوند.آنچه می‌تواند باعث کاهش یا مراجعه کمتر مردمان به بعضی خرافه‌ها بشود را میتوان با توجه به این آمار تبیین و تشریح کرد. بعد از سلامتی که بیشترین دلیل مردم برای نذر است کسب روزی بیشترین زمینه را دارد که این در شهرهای مختلف استان با تفاوت اندکی ،مشابه هم میباشد و نکته جالبی که در شهرهای مختلف به آن برخورد می‌کنیم نظر منفی ۷۳درصد مردم نسبت به فالگیری و کف بینی جهت برآوردن سلامتی و یا جلب محبت است و تنها ۱۸ درصد مردم بر این باور هستند که میتوان از این طریق به سلامت یا درمان بیماری‌های لاعلاج و یا جلب محبت پرداخت.اما از سوی دیگر در باورهای رایج به این برمی‌خوریم که نحسی عدد سیزده ۲۲درصد و بدشگونی بعضی روزها ۴۲درصد و تاثیر سبزه گره زدن ۲/۲۱ درصد در اصفهان معتقد دارد و نزدیک به نوزده درصد مردم طالع‌بینی موجود در نشریات را مطالعه می‌کنند وآن را صحیح می‌دانند.حال اگر به احوالات مردم بنگریم وقتی که از خانواده دور هستند و یا از شهر و شهرستان خود فاصله می گیرند نگاهی متفاوت به دیگران به جهت اعتقاد آنها به خرافه از خود نشان می‌دهند. بدین گونه که ۸۷درصد درصد معتقدند یک سری اعمال در شهرشان خرافی بوده و ۴۸درصد هم به داشتن اعتقادات خرافی در خانواده خود معتقدند که حاصل نگاه بیرونی آنان به ماجرا است.
یک سری باورهای عامیانه نیز مربوط به اعضای بدن و حرکاتی است که با آنها انجام میشود. مثل زدن ناخن‌ها به هم.نزدیک به ۲۲درصد مردم اصفهان این باورها را خرافی می‌دانند و یک مساله حساس این است که ۲/۱۳درصد مردم برخی باورهای مذهبی را خرافات می‌پندارند و این اعتقاد به ترتیب شیوع در سپاهان‌شهر،فلاورجان،بهارستان،شاهین‌شهر و اصفهان شایع است و وقتی آن را کنار کسانی که عامل به فرایض مذهبی در این شهرها هستند. به طور مثال شاهین‌شهرمی‌گذاریم درمی‌یابیم که باید توجه بیشتری به این امر داشته باشیم. اما یک شاخص دیگر که میتوان از لابه لای این آمار در شهرهای استان به دست آورد این است که بافت سنتی و زندگی جمعی بسیاری از شهرها در حال افول است و کم کم روحیه فردگرا در حال حاکم شدن است که آن را از خلال خرافه دانسته شدن بعضی باورها که سالها در زندگی مردم بوده میتوان دریافت.در این بین مردم اردستان نمونه جالب توجهی را به دست میدهد.آنها تقریبا موردی تحت عنوان خرافه در شهرشان را به خاطر نمی‌آورند و پس از اردستان، دهاقان،سمیرم،فلاورجان و کاشان هستند که روحیه جمعی در آنها به واسطه استنتاج آمار از قوت بیشتری برخوردار است.اما وقتی از چرایی گرایش به خرافات می‌پرسیم می‌بینیم که نزدیک به ۴۵درصد تفاوت‌های مردمان را باهم دلیل گرایش به خرافه می‌پندارند و در مقام دوم تبعیت از گذشتگان را علت می‌دانند. ۱۱درصد هم آگاهی و ناآگاهی را از علل روی آوردن به خرافه می‌دانند.
حال به موضوع قمه‌زنی در اصفهان و چند شهر اطراف می‌پردازیم. این عمل که در ایام سوگواری حضرت امام حسین(ع) صورت می‌گیرد از سوی رهبر انقلاب و جمعی از آیات عظام به عنوان خرافه و وهن مکتب تشیع شناخته شده و حکم به حرمت آن داده شده اما هنوز هم شاهدیم که در نقاطی به انجام آن مبادرت میشود و در سال‌های اخیر انواع عجیب‌تری مانند زنجیر تیغی مورد استفاده قرار می‌گیرد که متناسب شان شیعه نیست. از نظر آماری اولین خرافه‌ای که رنگ مذهبی گرفته درنظر مردم اصفهان و خمینی شهر قمه‌زنی و بعد افراط در انجام مراسم‌ها میباشد و در فلاورجان و نجف آباد تعزیه و چهارشنبه سوری و در مقام دوم افراط در انجام مراسم و خوش یمنی قرار دارد. از نظر پاسخ دهندگان علل خرافات، بیشتر روان شناختی برداشت شده و تبعیت از گذشتگان و ناآگاهی خوانده شده است.
به عنوان راهکار کاهش این موارد می‌تواند مدنظر قرار داده شود مانند آگاه سازی درخانواده و اجتماع نسبت به علل وقوع رویدادها، راه کارهای اجتماعی و فرهنگی که به آموزش‌های شهروندی و اجتماعی مربوط میشود. گروهی بی توجهی به خرافات را عامل کمتر شدن نفوذ آن می‌پندارند و بعد از آنها گسترش آموزه های مذهبی و راهکار مقابله با آن از طریق آگاه سازی نسبت به اساس دین میباشد.در این تحقیقات دریافته‌اند که نقش اقتصاد و توانایی مالی افراد در پرداختن به دسته‌ای باورها بسیار موثر بوده و می شود گفت که اقتصاد و رونق و یا رکود آن هم می‌تواند بر دوری یا گرایش به خرافات کارساز باشد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
آشنایی با شهرستان شهرضا
در این بخش به معرفی شهرستان شهرضا ، یکی دیگر از شهرستان های بخش جنوبی استان اصفهان توسط اصفهان تور پرداخته ایم که مطالعه ی آن بسیار جالب و سودمند خواهد بود .
پیشینۀ شهرضا به دوران ایران باستان باز می گردد. در آن زمان شهرضا قریه ای بوده در ۱۴ فرسنگی اصفهان، که «قلعۀ سمیرم» نامیده می شده است. این قریه که در آن روزگاران دارای حصارهای محکم بوده به سه بخش تقسیم می شده است:
بخش غربی آن را « سمیرم سفلی » بخش جنوبی را «سمیرم علیا» و بخش مرکزی را «قمیشه» یا «قمشه» می نامیدند.
در طول تاریخ سلسله های گوناگون از جمله آل زیار، دیلمیان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان، ایلخانان و صفویان بر این شهرستان چیره شده و آن را در قلمرو خود قرار داده اند.
در دوران صفویه شهرضا به دلیل نزدیکی به پایتخت، اهمیت بسیار یافت و یکی از نقاط آباد کشور به شمار می آمد. در آن زمان جهانگردان و سیاحان مشهوری چون « تاورنیه » از آن دیدن و در سفرنامه های خویش یاد کرده اند.
در حملۀ افغانها این شهرستان آسیب فراوان دید و بسیاری از آثار و بناهای با شکوه آن از بین رفت. همچنین با شروع جنگ جهانی اول، مقارن سلطنت احمدشاه قاجار قمشه نیز دستخوش آشوب شد و یاغیان و راهزنان همچون سایر مناطق کشور، در شهرضا هرج و مرج فراوان کردند.
موقعیت جغرافیایی
شهرستان شهرضا از شمال غربی به شهرستان مبارکه، از جنوب شرقی به استان فارس، از شرق به شهرستان اصفهان، از غرب و جنوب غربی به شهرستان سمیرم و از غرب به استان چهارمحال و بختیاری محدود می شود.
این شهرستان با مساحتی در حدود ۷۴۹/۲۹۸۳ کیلومتر متر مربع بین ۵۱ درجه و ۲۳ دقیقه و ۵۲ در جه و ۱۳ دقیقه ی طول شرقی و ۳۱ درجه و ۲۴ دقیقه تا ۳۲درجه و ۲۴ دقیقه عرض شمالی قسمتی از بخش مرکزی فلات ایران را تشکیل می دهد .
آب و هوا
شهرستان شهرضا را یک رشته کوه در میان گرفته است. از آنجا که این منطقه از طرف مغرب و جنوب به نواحی کوهستانی و از سمت شمال شرقی به نواحی پست کویری محدود است جزء نواحی خشک محسوب می شود که در نواحی شرقی دارای آب و هوایی گرم و خشک و در جنوب و جنوب غربی دارای آب و هوای کوهستانی و در بخش مرکزی دارای آب و هوای معتدل است.
آب و هوای شهر شهرضا معتدل و خشک است. حداکثر درجه حرارت آن در تابستان به ۳۹ درجه بالای صفر و در زمستان ها به ۱۰ درجه زیر صفر می رسد.
جاذبه های تفریحی
مناطق روستایی شهرستان شهرضا دارای آب و هوایی خوش و باغ های مصفا هستند که هر کدام تفرجگاهی زیبا و دلنشین محسوب می شوند. با این همه مهمترین مناطق تفریحی اطراف شهرضا عبارتند از: سیاه سر، چشمه حیدر، حوض ماهی، بودجان، سورمنده، موروک، دره شاه، پرک آباد. باغ های اسفرجان، هونجان، زرچشمه، دزج ، قمبوان و … .
شهرضا در گذشته «قمشه» و در اصل «کمشه» نامیده می شده است. «کمشه» کلمه ای پهلوی ساسانی است که از روزگار باستان به این محل اطلاق می شده است. این نام از دو کلمۀ «کومه» و «شه» مخفف «شاه» تشکیل شده است. «کومه» خانه ای است که از چوب و علف می سازند. می گویند چون شاهان قدیم در حدود شهرضای امروز به شکار می رفته اند محل شکار آنها را «کومه شه» می نامیده اند که رفته رفته به اختصار «کمشه» شده است. سپس در دوران اسلامی حرف «ک» در آن (همانند واژه های فراوان دیگر) به «ق» تبدیل شده و «کمشه» را «قمشه» گفته اند.
مردم شناسی
اهالی شهرضا مردم بسیار سخت کوش، درستکار و دارای پشتکارند. به علم و دانش اهمیت بسیار داده و این شهر از دیرباز مهد علم و دانش بوده است. مردم شهرضا مسلمان و شیعۀ اثنی عشری هستند. به زبان فارسی صحبت می کنند و لهجه ای شبیه به لهجۀ مردم نجف آباد دارند برخی اصطلاحات و لغات محلی در محاورات مردم مورد استفاده قرار می گیرد که خاص شهرضا است.
صنایع دستی
صنایع دستی این شهرستان سرامیک و سفال است که در کشور ما معروف می باشد. خوشبختانه چندی است این رشته از صنایع دستی مورد توجه مسئولین امر قرار گرفته و برای احیای آن گامهای مؤثری برداشته شده است.
سوغات
از آنجا که تمام مناطق شهرستان شهرضا برای دامداری و کشاورزی بسیار مستعد هستند فرآورده های دامی و لبنی از قبیل کشک و کتیرا و خامه و فرش و منداب و گیوه بهترین سوغات آن محسوب می شوند. البته در کنار آنها باید از سفال معروف شهرضا نیز حتماً یاد کرد.
امامزاده شاه رضا
بقعه ی این امامزاده در دوران صفویه و در زمان حکومت شاه اسماعیل صفوی بنا گردیده و سالانه پذیرای هزاران زائر و گردشگر بومی و غیر بومی می باشد ،بنا بر قول مشهور این امامزاده یکی از سه فرزند امام موسی بن جعفر است که دارای شهرت جهانی می باشد.
امامزاده شاه سید علی اکبر
بنای این امامزاده از آثار دوران صفویه است که لوح سنگی واقع در دیوار شمالی مقبره تاریخ بنای بقعه را به دوره شاه عباس اول یعنی ۹۹۸ ه .ق می رساند .در مورد نسب این امامزاده عده ای او را از فرزندان موسی بن جعفر دانسته اند و برخی او را حسینی و از اعقاب عبدالله بن باهر بن زین العابدین پنداشته اند .
امامزاده محمد و ابراهیم روستای زیارتگاه
این مکان مقدس بارگاه امامزاده محمد و ابراهیم از بناهای دوران آل بویه است ، گنبد مخروطی شکل و ایوان زیبا که دارای گچ بری های منحصر به فرد می باشد از خصوصیات بارز این بنای تاریخی است .
بازار
یک گنجینه ی ارزشمند ازمجموعه ی تیمچه ها ، سرا ها ، کاروانسرا ها ، حمام ، مسجد و چهار سوق به جا مانده از دوران سلجوقیان است، بازار شهرضا از جمله بازارهای فعال سنتی نسبت به شهرهای دیگر می باشد که مورد توجه بازدید کنندگان از اقساط نقاط کشور است.
مسجد جامع
این بنا مربوط به دوران سلجوقی است که در عهد صفوی قسمت های به آن افزوده شده و در آن کتیبه های ارزشمندی به خط کوفی (معقلی) می باشد
مسجد نو
این مسجد که در دوران سلجوقی و پس از مسجد جامع بنا گردیده است دارای جذابیت های به شرح ذیل میباشد۱- شبستان وسیع و زیبا با ستون های سنگی ۲- مناره ی بلند آجری ۳- تنوع آجر چینی در طاق های ضربی شبستان ۴- منبر سنگی یکپارچه که احتمالا همزمان با ساخت این مسجد در محل قرار داده شده است .
مسجد خان
قدمت این بنا به دوره ی قاجاریه باز می گردد و نحوه ی آجر کاری عرقچین زیر گنبد و همچنین شبستانی با ستون های زیبا ی آجری در ضلع شمالی از مشخصات این مسجد تاریخی میباشد.
مسجد حاج عبد الحمید
تاریخچه ی این بنا به دوران قاجاریه باز می گردد ، ایوان با شکوه سمت قبله ی این بنا به محض ورود توجه هر بیننده ای را به خود جذب می نمایدکاروانسرای مهیار: این کاروانسرا یکی از بهترین کاروانسراهای ایران است و زمان ساخت آن به دورۀ شاه اسماعیل صفوی باز می گردد.
کاروانسرای امین اباد
قدمت این بنای ارزشمند به دوران صفویه باز می گردد واز خصوصیات بارز این کاروانسرا نقشه ی هشت ضلعی و طاقها و قوس های ضربی بسیار است . کاروانسرا در مسیر ارتباطی آباده قرار گرفته و مرمت آن به منظور احیا و استفاده مجدد به عنوان هتل و استراحتگاه بین راهی توسط سازمان میراث فرهنگی در مراحل پایانی است .
کاروانسرای ملک التجار (هتل منتظران)
این بنای ارزشمند با قدمتی در حدود بیش از ۱۰۰ سال درجنب امامزاده شاه رضا واقع است و در سال های اخیر توسط شرکت منتظران به یک هتل سنتی تغییر کاربری داده است .
آسیاب های اسفرجان
این آسیاب های آبی ۷ دستگاه بوده اند که به ترتیب آبگیری عبارت بودند از: آسیاب قلتغشاه، آسیاب خاکی، آسیاب سنگ سفید، آسیاب محمود میرزا، آسیاب شیرعلی و آسیاب آراگوره یا «هاروگوره» (قدیمی ترین آسیاب اسفرجان متعلق به زمان ساسانیان است).
درخت گردو ۵۰۰ ساله
این درخت گردو در اسفرجان در محلۀ عرب ها واقع شده است. این درخت چندان عظیم است که برخی ریشه های آن از خاک بیرون افتاده و قطر بعضی از آنها به یک متر یا بیشتر هم می رسد.
تیمچه ی سلیم
قدمت این بنا مربوط به دوران قاجاریه و هم اکنون از آن استفاده ی تجاری می شود
منزل احتشامی
مربو ط به دوران قاجاریه واقع در روستای تاریخی هونجان .تزیینات زیبا همراه با گچ بری های نفیس بر روی دیوارها و سقف که از جنس سیم گل میباشد،چشم هر بیننده را به خود جلب می نماید .
برج های کبوتر
با قدمتی در حدود ۲۰۰ سال، در مسیرارتباطی شهرضا –آباده و شهرضا – اصفهان به صورت پراکنده در تمامی روستا های اطراف قابل مشاهده می باشد.
کار خانه ی نوین
این بنا به سبک کارخانه جات ریسندگی اصفهان در زمینی به مساحت ۴۵ هزار متر مربع توسط مهندسین آلمانی ساخته شده است و از سال ۱۳۱۵ مورد بهره برداری قرار گرفته و به نوبه ی خود برگی از تاریخ معاصر این خطه می باشد .
سایر آثار: حمام امین آباد ، قلعۀ کهرویه و … .
مشاهیر شهرضا
در طول تاریخ این شهرستان مشاهیر بزرگی را در رشته های گوناگون تقدیم فرهنگ کشور وجهان اسلام نموده است از جمله در زمینه ی حکمت ، فلسفه وعرفان می توان از بزرگانی همچون حکیم صهبا، حکیم الهی قمشه ای ، حکیم اسدالله و حکیم زاهد و … نام برد همچنین در طول سال های دفاع مقدس دسته گل هایی ارزشمند از جوانان شهید جانباز و ایثار گرتقدیم انقلاب اسلامی و اهداف آن نموده است از گل های سر سبد آنان شهید سر لشکر حاج محمد ابراهیم همت، شهید طباطبایی ، شهید قانع را می توان یاد کرد .
آقا محمد رضا قمشه ای(حکیم صهبا)
حکیم متاله و عارف بی بدیل آقا میرزا محمد رضا قمشه ای(۱۳۰۶-۱۲۴۱ هـ .ق ) از بزرگترین شخصیت های فلسفی دو قرن اخیراست که حضرت امام خمینی(ره) ازایشان به عنوان شیخ مشایخ ماف یاد می کنند. بسیاری از بزرگان حکمت و فلسفه از شاگردان با واسطه یا بی واسطه ایشان بوده اند از آن جمله می توان حکیم جهانگیرخان قشقایی و حکیم صفای اصفهانی( شاعر معروف) را نام برد. برخی از آثار ایشان عبارتند از:رساله فی الخلافه الکبری، تعلیقات علی قصوص الحکم، تعلیقات علی تمهید القواعد و …)
حکیم محیی الدین مهدی الهی قمشه ای
عارف و شاعر بزرگ، میرزا محمد مهدی معروف به حکیم محیی الدین مهدی الهی قمشه ای (۱۳۵۲-۱۲۸۳ هـ.ش) از بزرگان این شهر حکمت خیز است.
معروفترین آثار ایشان عبارتند از: – ترجمه قران کریم – دیوان اشعار(شامل: نغمه الهی، نغمه حسینی، نغمه عشاق) – حکمت الهی(دوجلد) – ترجمه و شرح صحیفه سجادیه -۵ تصحیح و تحشیه ی تفسیر ابوالفتوح رازی و …
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
آداب و رسوم مردم اصفهان
آتش‌افروزى و جل جلانى
در نطنز و آبادى‌هاى آن رسم است که در شب‌هاى هفدهم، هيجدهم و نوزدهم دى‌ماه کودکان در دسته‌هاى مختلف جمع مى‌شوند و هر دسته در يکى از تپه‌ها و بلندى‌هاى آبادى بوته و خار و هيزم را که از پيش جمع کرده‌اند آتش مى‌زنند به‌طورى‌که شعله‌هاى آتش سراسر آبادى را روش کند. آنها معتقدند روشنائى اگر به درخت‌ها برسد آن سال ميوه و سردرختى بيشتر مى‌شود و آفات از بين مى‌رود. برخى به نيت آنکه درختان ميوه بيشترى بدهند به قبرستان رفته و سنگ‌هاى کوچک و بزرگ جمع مى‌کنند و به شاخه‌هاى درختان مى‌آويزند. در مراسم آتش‌افروزى بعد از خاموش شدن آتش‌ها و تاريکى دوباره به ده برمى‌گردند و به يک نفر توبره ٔ بزرگى مى‌دهند و به‌حالت گروهى به در خانه‌ها رفته، گاهى دسته‌ها با هم برخورد مى‌کنند و با هم درگير مى‌شوند تا يکى پيروز شود .
شب اسفند
در کاشان و اطراف آن ماه را سى‌روز محاسبه مى‌کنند و براى گرفتن جشن شب اول اسفند قرار جشن مى‌گذارند. از يک‌ماه تا چهل روز پيش از اسفند قرار مى‌گذارند که در يک روز و يک شب همه ٔ اهل آبادى شب اسفند بگيرند. اين نوع محاسبه را به کاشى‌ها منسوب مى‌دارند
چله ٔ بزرگ و چله ٔ کوچک
در مرق (Marag) کاشان براى زمستان تقسيم‌بندى مخصوص دارند: ده روز اول زمستان و چهل روز بعد از آن‌را ‘چله ٔ بزرگ’ و بيست روز بعدى را ‘چله ٔ کوچک’ مى‌دانند و به ده روز بعد ‘امن و بهمن’ مى‌گويند. از ده روز باقى‌مانده هفت رو ‘سرما پيرزن’ و سه روز ‘سرما عجوزه’ است .
در جوشقان استرک کاشان هم چله از دهم دى‌ماه شروع مى‌شود و تا بيستم بهمن ادامه دارد. اين چهل روز را به چهار قسمت کرده‌اند که هر قسمت ده روز است و هر ده روز نامى دارد: ده روز اول را چله ٔ بزرگ يا چله ٔ قوس مى‌نامند. ده روز دوم را چله ٔ کوچک و ده روز سوم را چله ٔ برزگر و ده روز چهارم را چله ٔ جولا مى‌نامند . در اين مدت بنا به‌رسم محل برزگران به‌خانه ٔ مالک مى‌روند و برف بام‌ها را پائين مى‌کنند. در آن روز زن ارباب آش هوا مى‌پزد تا بعد از روئيدن برف‌ها از اين آش ميل کنند .
اسنبدى کاشان
مردم کاشان و اطراف آن ماه‌هاى سال ار سى روز حساب مى‌کنند و يک سال را سيصد و شصت روز و حساب پنج‌روز باقيمانده را جدا نگه مى‌دارند و آن‌را پنجه مى‌نامند. به اين ترتيب، بيست و پنجمين بهمن ماه تقويم رسمى شب اول اسفند است که آن‌را شب اسبند رعينى يا زراعتى مى‌نامند و عقيده دارند هر سال ده پانزده روز قبل از رسيدن اسفند باد معتدل مى‌وزد که به آن ‘باد اسبند’ مى‌گويند و آن‌را پيک بهار مى‌دانند .
در اين شب دکاندارها دکان‌ها را چراغانى مى‌کنند. آرايش دکان‌هاى سبزى‌فروشى بسيار زيبا صورت مى‌گيرد. آجيل‌فروشان براى اسبندى آجيل آچار درست مى‌کنند و خوردن اين آجيل در اين شب رسم است .
اهالى کاشان در اين شب براى شام پلو مى‌پزند و پلو ماهى دودى يا چلو با کوکو مى‌پزند يا کشمش‌پلو مى‌خورند. پنير و ماست نيز بر سر سفره براى شگون مى‌گذارند . معتقدند در اين شب نبايد تخم‌مرغ خوردو بايد آن‌را در خانه نگاه داشت .
مراسم ازدواج
ازدواج با خواستگارى آغاز مى‌شود. اگر والدين دختر موافقت خود را اعلام نمايند . داماد در شبى خوش‌يمن خوانچه به خانه ٔ عروس مى‌فرستد. اين خوانچه از شيريني، يک جلد قرآن، آئينه، سبزي، شربت، حنا، هل، ميخک، دارچين، نمک، کندر، تخم‌مرغ، شانه، اسفند و ابريشم هفت‌رنگ است. اين شکل از مراسم بيشتر از جندق مشاهده مى‌شود .
هنگام بردن خوانچه کسى پيشاپيش گروه قصيده‌اى در مدح ائمه اطهار مى‌خواند و بقيه صلوات مى‌فرستند. و وارد خانه عروس مى‌شوند. بعد از اين مرحله مراسم عقد با حضور بستگان دو طرف برگزار مى‌شود. در اين مراسم زنى با سوزن خياطى ابريشم هفت رنگ را به سر عروس و داماد مى‌کشد يعنى آنها را به‌هم مى‌دوزد تا پيوند آنها ابدى شود .
صبح روز بعد دو مرد و دو زن از بستگان عروس و داماد مردم را براى صرف چاى و شيرينى دعوت مى‌کنند. به اين رسم طلبون مى‌گويند. در اين مجلس يک زن خوش‌شانس حلقه‌اى به‌دست عروس و کفشى به پاى او مى‌کند. سه روز بعد مجلس سيمان عروس برگزار مى‌شود که مردها در خانه داماد و زن‌ها درخانه عروس جمع مى‌شوند .
مراسم زفاف و بردن عروس سه چهار روز بعد از عقد يا چند ماه و حتى دو سال هم مى‌تواند طول بکشد. يک هفته پيش از آن مراسم رخت برون و يک روز پيش مراسم آرايش عروس برگزار مى‌شود. سپس عروس را به حمام مى‌برند و حنابندان انجام مى‌شود. همين مراسم به‌طور جداگانه براى داماد برگزار مى‌شود. سپس همه به خانه ٔ عروس مى‌روند و داماد يکى دو ساعت کنار عروس مى‌نشيند و زن‌ها براى ديدن عروس مى‌آيند و سر و صدا را مى‌اندازند. سپس داماد به‌خانه ٔ مى‌رود تا مقدمات را فراهم کنند اواخر شب داماد و عده‌اى از مدعوين به خانه عروس رفته تا عروس را بياورند. اين مراسم با دايره دمبک و غزل‌خوانى برگزار مى‌شود. عروس را از زير قرآن رد مى‌کنند و زنى آئينه بزرگى روبه‌روى صورت عروس مى‌گيرد. عروس از پدر و مادر خود خداحافظى مى‌کند. و مردها با قصيده و غزل‌خوانى از جلو و زن‌ها با گفتن هولولو و شاباش از ؟؟؟ به‌سمت خانه داماد به‌راه مى‌افتند. مقابل خانه داماد عروس مى‌ايستد تا داماد پاانداز را تقديم کند. سپس داماد چند انار يا سيب به سمت عروس پرت مى‌کند. جلو در خانه داماد عروس را در آغوش مى‌گيرد و به حجله مى‌برد. دائى يا عموى عروس وارد حجله مى‌شود و سوره الرحمن تلاوت مى‌کند و سر عروس و داماد را به‌هم مى‌زند تا خجالت آنها بريزد. جمعيت متفرق مى‌شوند. داماد و عروس بايد با آفتابه لگن پاى يکديگر را بشويند. داماد اين آب را به چهارگوشه خانه مى‌ريزد .
روز بعد والدين عروس ناهار مى‌فرستند و اقوام هديه‌اى به‌نام در حجلگى مى‌برند .
مراسم نوروز
چهارشنبه‌سورى
غروب سه‌شنبه آخر سال بانوى خانه بوته‌اى را آتش مى‌زد و آن‌را در کوچه مى‌انداخت. کوزه آبى با چند دانه اسفند هم روى آتش مى‌ريخت تا بلا دور شود. شب چهارشنبه‌سورى فالگوشى و فال‌کوزه انجام مى‌شد .
تحويل سال
شب عيد نوروز را پلو مى‌پختند. سفره پهن مى‌کردند و انواع خوراکى‌ها استفاده مى‌شد .
سنت های پایدار محرم در استان اصفهان
در اصفهان از شب اول ماه محرم مراسم عزاداری برای امام حسین علیه السلام شروع می شود. قبل از شروع ماه مردم اصفهان شروع به سیاهپوش کردن تکایا و حسینیه ها می کنند .
در اصفهان هر محله دسته عزاداری مخصوص به خود را دارد که غالباً نام محله را روی دسته می گذارند . دسته های چهارسو، لومبان، در کوش و طوقچی هر کدام نام محله های قدیمی و معروفی در اصفهان است. در شب های محرم دسته های عزاداری به محله های یکدیگر می روند و به طور مشترک با سینه زن های میهمان شان از محله دیگر، مراسم را با هم برپا می کنند .
در این ایام عزاداران به یاد امام حسین علیه السلام بر سر و روی خود گل می مالند .
در دسته ها در صف اول بزرگان محل، پشت سر آنها زنجیرزن ها و در پایان صف سینه ز ن ها حرکت می کنند .
در روز عاشورا، تمام دسته های سینه زنی در میدان امام جمع می شوند و به صورت متحد عزاداری می کنند .
در اصفهان خانه ای به نام خانه زرگرباشی است . خانم های اصفهانی روز تاسوعا در این خانه جمع می شوند و نذورات پارسال خود را ادا می کنند .
یکی از مراسم مهم محرم که از شب های اولیه ماه آغاز می شود، تعزیه خوانی است .
به این صورت که یک نفر از گروه تعزیه خوانی با صدای طبل، شروع شدن تعزیه را به اطلاع مردم می رساند. بعد از این که مردم جمع شدند در صحنی که به این منظور تهیه شده است تعزیه خوان ها مرثیه های خود را اجرا می کنند .
در اصفهان غالباً لوازم و تجهیزات مورد نیاز تعزیه خوانی از نذورات مردم تهیه می شود .
مردم لنجان ظهر روز عاشورا و تاسوعا بهترین غذای خود را تهیه می کنند و آن را در سینی می گذارند، سینی ها را روی سرهایشان می گیرند و به پشت در حسینیه ای می روند که سینه زن ها و زنجیرزن ها در آنجا مشغول برگزاری مراسم هستند .
ساعت ۱۲ ظهر در حسینیه باز می شود و مردم در صف های طولانی، با سینی هایی بر سر که پر از نذوراتشان است وارد حسینیه می شوند .
در اصفهان اکثراً تا روز دهم غذاهای نذری مردم قیمه است به جز خمینی شهر که در آنجا نذر اصلی در عاشورا آبگوشت است .
در شب اربعین مردم به مساجد می روند. چراغ ها را خاموش می کنند و سوگواری می کنند. از غذاهای این شب شله زرد و آش شله قلمکار است .
همچنین همه ساله آیین های عزاداری ماه محرم در مناطق مختلف کاشان و اطراف آن نیز با شور و عشق خاص مردم به اباعبدالله الحسین علیه السلام برگزار می شود و عاشقان آن حضرت ارادت و تجدید میثاق خود را هر سال در قالب عزاداری مستحکم تر می کنند .
این آیین ها به فراخور فرهنگ و شیوه های مرسوم در کاشان با اندکی تفاوت از دیرباز همواره در قالب هیأت های مذهبی و راه اندازی دستجات و تکایا برگزار شده است .
با نگاهی به تاریخ عزاداری سنتی در کاشان و شهرهای همجوار آن، همچون نطنز، آران و بیدگل و اردستان به برخی آیین های سنتی ازجمله نخل گردانی و حمل خیمه گاه حسینی و شهدای کربلا بر می خوریم که در زمان آل بویه مرسوم بوده و در زمان قاجار نیز با برپا کردن تکیه ها آیین های تعزیه رونق بیشتری گرفته است .
ازجمله آیین های سنتی محرم در کاشان که به تناسب ایام این ماه حزن و اندوه درگذشته و حال برپامی شود، می توان به آیین چاووش خوانی یا چاووش عزا اشاره کرد .
دراین آیین که قبل از آمدن محرم برپامی شود، فردی در جلوی کاروان در حالی که بیرقی در دست دارد، آمدن محرم را با ذکر اشعاری حزین به مردم خبر می دهد .
- سقاخوانی در ایام محرم
بسیاری از ارادتمندان به امام حسین علیه السلام در حالی که با یک دست مشک آب و با دست دیگر کاسه ای در دست دارند به یاد تشنه لبان کربلا، عزاداران را سیراب می کنند .
برخی از سقایان در گذشته اشعاری نیز در دستگاه ها و آوازهای دشتی و بیات و غیره می خواندند .
نظیر این گروه از جمله گروه ضیغم و نوش آباد هنوز در کاشان و نوش آباد آران و بیدگل فعالیت دارند و یکی از قدیمی ترین گروه های سنتی آیین های عزاداری این مناطق هستند .
آیین فرات خوانی که هنوز در کاشان و بویژه مناطق خشک کویری مرسوم است، خواننده اشعاری را بر آب فرات می خواند، به طوری که واقعه غم انگیز کربلا را در ذهن تجسم می کند این آیین نوعی آیین سوگ و مویه است که بیشتر در آواز دشتی اجرا می شود .
پیش خوانی نیز یکی از آیین های مناطق روستاهای کوهستانی کاشان و برخی مناطق است که شکل خواندن آن شبیه سقاخوانی است، ولی محتوای شعری آن تفاوت دارد. در برخی از اشعار این آیین، شخص پیش خوان به طبیعت از سوگ حسین علیه السلام گلایه می کند .
روستاهای کوهستانی وش، ابیانه و هنجن و تعداد دیگری از روستاهای کوهستانی کاشان و نطنز این نوع اشعار را می خوانند و برعکس در مناطق کویری بیشتر فرات خوانی رایج است .
آیین زنگ حیدری یکی از آیین های کهن منطقه است که نوعی آرایه ادبی به حساب می آید و بیشتر در گذشته در نوش آباد آران و بیدگل مرسوم بوده، ولی حدود نیم قرن است که دیگر اجرا نمی شود .
در این آیین زنگ کهنی را به پایه منبر مسجد می بسته اند و سقاخوان ها پای زنگ می نشستند و به اشعار خواننده زنگ حیدری گوش فرا می دادند .
آیین تعزیه خوانی یکی دیگر از آیین های مرسوم کاشان، نطنز، اردستان و آران و بیدگل بویژه نوش آباد است که در سال های اخیر با سبکی جدید به لحاظ محتوایی و فضاسازی با نام علقمه در تعزیت حضرت عباس علیه السلام و ردیف های آوازهای ماهور، دشتی، ابوعطا، چهارگاه و شور بغداد اجرا می شود .
آیین سنج زنی یا سنگ زنی نمایش سنگ زدن گروهی در مخالفت با سپاه ملعون شمر به قصد تازاندن اسبان خود بر پیکر بی جان یاران حسین علیه السلام است . دراین مراسم، گروهی به شکل نمادین با چوب هایی که به آنها سنگ یا سنج گفته می شود و در کف گرفته و به حرکت در می آوردند و اشعار خاصی با گویش محلی می خواندند. این آیین در روشا و مناطقی از آران و بیدگل هنوز هم به شیوه ای دیگر رایج است .
آیین سنگ زنی و یا سنج زنی در دیگر مناطق این دیار از جمله ابیانه نطنز نیز که به آن جاق جاقه زنی یا جقجقه زنی گفته می شود با شکلی متفاوت از سایر نقاط این منطقه اجرا می شود .
آیین وداع خوانی یکی از سوزناک ترین قسمت های یک تعزیه است که به صورت گروه خوانی در برخی نقاط کاشان و اطراف آن در عزاداری حسین علیه السلام و برادر بزرگوارش حضرت ابوالفضل علیه السلام اجرا می شود .
آیین بحر طویل خوانی نوعی از صنعت شهری است که به صورت عموم در محرم و به صورت خاص در تعزیه از سوی برخی گروه ها در این منطقه اجرا می شود .
آیین خیل عرب، نمادی از حرکت طایفه بنی اسد است، حرکتی که بعد از جنایت سپاهیان یزید بن معاویه و زمانی که سپاهیان دشمن از صحرای کربلا رفتند، پیکرهای شهدا بر زمین مانده بود و کسی جرأت به خاک سپاری آنها را نداشت. زنان طایفه بنی اسد که در نزدیکی زمین کربلا زندگی می کردند با بیل، چوب و هر وسیله دیگر به طرف دشت کربلا رفتند تا پیکرهای شهدا را به خاک سپارند .
این آیین به صورت نمادین در نوش آباد آران و بیدگل اجرا می شود و در آن گروهی عزادار در حالی که لباس سفید عربی بر تن دارند، با ضربات ریتم دار نی های چوبی، اشعاری موزون می خوانند و با اجرای ریتم و آهنگ سوگ و مویه خود را در غم جانگداز شهادت امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش به نمایش می گذارند .
در کاشان و برخی از شهرستان های همجوار آن از جمله زواره اردستان علاوه بر استفاده از علائم و ادوات عزاداری همچون نخل، علم و کتل هرساله کاروان های شترسوار از عزاداران سیاهپوش همراه با خیمه گاه حسینی به راه می افتند و در سوگ آن حضرت به عزاداری می پردازند .
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
صنایع دستی اصفهان
صنایع دستی اصفهان حاصل ذوق و هنر استادکاران را به نمایش می گذارد و خاطره ای ماندگار از سفر را برایتان رقم می زند. هر بار که چشمتان به یکی از این صنایع دستی بیفتد، بی درنگ روزهای شیرینی که در سفر گذرانده اید در ذهنتان زنده می شوند و لحظه لحظه اش از جلوی چشمانتان عبور می کند.
صنایع دستی هر دیار نماد هویت و فرهنگی دیرینه است و ارزش بسیاری دارد. پس اگر می خواهید در سفر به اصفهان، یک یادگاری ماندنی برای خود و عزیزانتان تهیه کنید راه بازار را در پیش بگیرید و از میان صنایع دستی رنگارنگ یکی را انتخاب کرده و خریداری کنید.
با هم قدم به دنیای صنایع دستی اصفهان می گذاریم…
۱– خاتم کاری
خاتم کاری یکی از هنرهای اصیل و قدیمی می باشد که همواره در میان ایرانیان جایگاه خاصی داشته است. در این هنر سطح اشیای گوناگون با مثلث های کوچکی آراسته می شود. این مثلث ها طرح های گوناگونی دارند و همواره به صورت اشکال منظم هندسی طراحی می گردند. در کار خاتم نقش های هندسی از مثلث های سه پهلو (متساوی الاضلاع) تشکیل شده است که از عاج، استخوان، چوب و مفتول برنج ساخته می شوند. این اشکال و نقش ها با ضخامت دو میلی متر در سطح خارجی يا سطح داخلی و خارجی اشيای مختلف چسبانده می شوند تا محصول آماده ی ارائه گردد.
هنرمندان اصفهانی یکی از پیشروان حرفه ی خاتم کاری هستند و در بازار اصفهان انواع مختلفی از آن را در شکل های گوناگون می توانید ببینید و خریداری کنید.
۲– مینا کاری
میناکاری یا میناسازی هنری پنج هزارساله در ایران است که برای آراستن زیورآلات، اشیای تزئینی، درها و پنجره ها و ظروف از آن استفاده می شود. امروزه از این هنر بیشتر برای تزئین مس استفاده می کنند اما بر روی طلا و نقره نیز قابل انجام می باشد. از ترکیب اکسیدهای فلزات و چند گونه نمک در مجاورت حرارت ۷۵۰ تا ۸۵۰ درجه سانتی گراد، مینا شکل می گیرد و رنگ‌ها در طول زمان و بر اساس دما به وجود می‌آیند. محصولات این هنر در بسیاری از نقاط ایران تولید می شوند اما اصفهان کانون تولید میناکاری ایران به شمار می رود و استادان برجسته‌ای در این زمینه در خود جای داده است.
۳– مسگری
مسگری یکی از صنایع دستی کهن ایران است که پیشینه ی آن حداقل به ۵۰۰۰ سال پیش می رسد و در طی آن ادوات مسی تولید می شود. اشیا و ظروف مسی دست ساز از زمانهای دور در میان وسایل ایرانیان وجود داشته است. امروزه نیز بسیاری تمایل دارند غذای خود را در این ظروف طبخ کنند و یا اشیای مسی را برای تزئین محل زندگی خود به کار ببرند. مسگری در بسیاری از نقاط ایران رواج دارد و اصفهان از جمله مراکز عمده این هنر است.
۴– قلم زنی
يکی از پر رونق ترين رشته های صنايع دستی اصفهان قلم زنی است که محصولات نقره ای، مسی و برنجی را با نقوش خاصی می آراید. هنرمندان با ابزاری خاص و وارد کردن ضربات بر روی سطوح مختلف نقش گل و مرغ، اشعار زیبای فارسی و یا آیات و احادیث را حک می کنند تا زیبایی محصولات خود را به رخ بینندگان بکشند.
۵– پارچه های سنتی اصفهان
در میان محصولاتی که در بازار به فروش می رسند محال است که چشمتان به پارچه های زیبا نیفتد. پارچه هایی که دو نوع آن بیشتر در اصفهان یافت می شود:
۵-۱– پارچه های قلمکار
قلمکارسازی سابقه ای دیرینه در ایران دارد و دوره ی پررونق آن از دوره ی صفویه آغاز شد و تا عصر قاجار ادامه یافت. این هنر شامل چاپ یا نقش زدن روی پارچه است که به چیت سازی نیز شهرت دارد. در این هنر با ابزاری خاص نقوشی همچون مناظر تاریخی، جانوران اهلی و وحشی، مینیاتور، شکارگاههای صنعتی، رامشگران و نوازندگان، گل و بوته و اسلیمی، تصاویرشعرا، زنجیره، کتیبه، زورخانه و ورزشگاه ها، داستانهای کهن ادبیات فارسی، تصاویر عشاق ایرانی، کتیبه های مزین به اشعار به ویژه اشعار محتشم کاشانی، موضوعات و وقایع تاریخی، داستان های حماسی عاشورا را بر پارچه نقش می کنند. آنچه امروز در اصفهان به عنوان پارچه های قلمکار به فروش می رسد نقوشی از بته جقه را شامل می شود و کاربردهای مختلفی دارد.
۵-۲– پارچه های زرباف
زرباف، زَربَفْت یا زَری بافی یکی از رشته‌های صنایع دستی است که در نتیجه ی آن پارچه ای خاص تولید می شود. زرباف، پارچه‌ای ظریف و گران بهاست که تار آن از ابریشم خالص و پودهای آن ابریشم رنگی است. در این میان یکی از پودها باید از نخ گلابتون باشد که به صورت نقره ای و طلایی وجود دارد.
زرباف را نفیسترین و افسانه‌ای ترین پارچه ی ایرانی می دانند که در روزگار رونق و رواج خود شهرتی جهانی داشته است.
۶– فیروزه کوبی
فیروزه کوبی نام یکی از هنرهای رایج در اصفهان می باشد که هنرمندان معدودی به خلق آثار در آن مشغولند. استادکاران به وسیله ی این هنر جواهرات و ظروفی مانند بشقاب، لیوان، گلاب پاش و …. را با سنگ فیروزه آراسته می کنند. در این هنر قطعه‌های کوچک سنگ فیروزه به حالت موزاییکی بر سطح ظرف‌ها، زیورآلات و اشیای تزئینی می نشانند. این کار بر روی سطوح مسی، برنجی، نقره، ورشویی و یا برنزی انجام می گیرد.
۷– منبت کاری
در هنر منبت کاری طرح های خاصی به صورت نقش برجسته روی زمینه کار حک می شوند. این هنر بیشتر به صورت کنده کاری روی چوب انجام می گیرد و به صورت تابلو و اشیای تزئینی در بازار وجود دارد.
۸– معرق کاری
معرق کاری هنر ایجاد نقش بر روی چوب است که از دوربری و تلفیق چوب های رنگی و مصالح دیگر مثل فیبر، خاتم، فلز و صدف بر روی زمینهای از چوب یا رنگ پلی استر انجام می شود.
سابقه ی هنر معرق کاری به قرن ششم هجری و دوره سلجوقی باز می گردد. این هنر در آغاز برای تزیین سطح میز، بوفه و در به کار گرفته شد و تنها نقشهای اسلیمی با ۵ رنگ چوب آبنوس، فوفل، گلابی، سنجد و توت مورد استفاده قرار گرفت. امروزه این هنر هنوز هم مورد توجه بسیاری از علاقه مندان است و استادکاران نیز به تولید محصولات آن اشتغال دارند.
۹– طلا سازی
در بازار اصفهان چشمتان به طلا فروشی هایی خواهد افتاد که زیورآلاتی بسیار زیبا و چشم نواز را به نمایش گذاشته اند. طلاسازی یکی از هنر های مهم شهر اصفهان به شمار می رود و چندین کارگاه در این زمینه فعالیت می کنند. صنعت دیگری نیز وجود دارد که وابسته به طلا است و طلاکوبی روی فولاد نام دارد.
۱۰– نقره و ملیله کاری
زیورآلات نقره نیز در اصفهان طرفداران خاص خود را دارند. در این میان هنر ملیله کاری با نقره نیز رواج بسیار دارد. این هنر محصول کار با مفتول های طلا ، نقره و مسی است که با صرف وقت و دقت فوق العاده به صورتی کاملا هنرمندانه بر روی قالب محصول مورد نظر به صورت طرح های سنتی و طرح‌های اسلیمی در هم تنیده می شوند و به شکل ظروف و یا اشیای تزیینی در می آیند.
۱۱– نگارگری
نگارگری نوعی نقاشی باستانی و ایرانی_اسلامی است که یکی از هنرهای کمتر شناخته شده ی ایرانی به شمار می رود. این هنر که در آثاری از دوره‌های مختلف تاریخ اسلامی ایران دیده می شود امروزه در اصفهان نیز رواج دارد و هنرمندانی را به خود مشغول کرده است.
۱۲– مینیاتور
مینیاتور به نوعی نقاشی گفته می شود که از دیرباز در کشورمان وجود داشته است. این نوع نقاشی می توانید به صورت تابلو های تزیینی به فروش برسد و یا در معماری برای آراستن دیوارها از آن استفاده می شود.
۱۳– گیوه بافی و گیوه دوزی
گیوه یکی از پاپوش های سنتی و قدیمی ایران می باشد که جایگاه پر رونق خود را از دست داده است. این پاپوش دوام زیادی دارد و به دلیل جنس خاص، باعث عبور جریان هوا م شود و به سلامت پا نیز کمک می کند. برای آنکه گیوه آماده شود ابتدا باید رویه ی آن را ببافند و سپس این رویه را به کفه ای چرمی بدوزند. در اصفهان هنوز هم برخی افراد به تولید این پاپوش مشغول هستند.
۱۴– قلمدان سازی
قلمدان، جعبه ای از جنس چوب، مقوا یا پاپیه ماشه است که برای نگهداری قلم‌های مخصوص خوشنویسی و ابزار کتابت کاربرد دارد. روی قلمدان با نقشهای گوناگون از نقوش گیاهی و هندس و اشکال آدمیان، پرندگان و یا جانوران مزین می شود و به عنوان یکی از صایع دستی مهم ایران به شمار می رود. در اصفهان ساخت قلمدان یا قلمدان سازی یکی از هنرها و صنایع پر رونق است که بسیاری را به شوی خود می کشاند.
۱۵– خوشنویسی
در میان هنر های کم نظیر اصفهان، خوشنویسی نیز به چشم می خورد. آثار این هنر معمولا در قاب های زیبایی قرار می گیرند تا شما آنها را تهیه و به عزیزانتان هدیه کنید و یا خانه هایتان را با آنها زینت ببخشید.
۱۶– صحافی
اگر در میان وسایلتان، کتابی قدیمی است که بسیار دوستش دارید و نگران از بین رفتن آن هستید در سفر به اصفهان به صحافی های این شهر مراجعه کنید تا کتابتان را به بهتری شکل صحافی کنند و تحویلتان دهند. صحافی یکی از صنایع بسیار قدیمی در اصفهان است که هنوز جایگاه خودش را در میان مردم دارد.
۱۷– عبابافی
عبابافی از صنایع دستی رایج در شهرستان نائین استان اصفهان به شمار می رود که از قدمت بسیاری برخوردار است. عباهای این شهرستان به رنگ های سرخ و خرمایی و با استفاده از پشم و کرک بافته می‌شوند.
۱۸– سفال و سرامیک سازی
سفال و سراميک سازی در شهر اصفهان و نيز در شهرهای نطنز و شهرضا دیده می شود. شهرضا از مراکز مهم سفال سازی ايران به شمار می رود و محصولات آن خریداران بسیاری را به سوی خود می کشاند. نقش گل و بوته و ماهی در سفال های این شهر به چشم می خورند و برای رنگ کردن لعاب نيز از اکسيدهای فلزات آهن، مس و منگنز و کبالت استفاده می گردد. تولید سفال ، سرامیك و كاشی در جای جای کشور به شیوه‌های گوناگون از جمله بهره‌گیری از چرخ سفالگری صورت می گیرد.
۱۹– قالی بافی
اصفهان در دوره ی حکومت صفویان یکی از مراکز عمده قالیبافی محسوب می شد و تعداد زیادی کارگاه در آن وجود داشت. مهم ترین تولیدات قالی بافی این کارگاه ها قالی زربفت بود که از صنایع دستی مشهور آن زمان به شمار می رفت. در جریان حمله ی افغان ها تعداد بسیاری از هنرمندان و صنعتگران شغل خود را از دست دادند اما با گذشت زمان و در زمان قاجاریه قالی بافی اصفهان جانی تازه گرفت. امروزه شهر میمه یکی از مراکز مهم تولید قالی دستباف در استان اصفهان می باشد.
۲۰– گلابتون سازی
هنر گلابتون سازي، توليد نوعی نخ از تركيب طلا، نقره و ابريشم است که در رودوزی های سنتی، بافت پارچه های ابریشمی و زرباف، تهیه ی قالی ها و گیم های گرانقیمت و تولید یراق مورد استفاده قرار می گیرد. اين نخ در مركز از جنس ابريشم مي باشد و توسط يك نوار باريك از جنس طلا و نقره با روكش طلا به صورت مارپيچ وار و بسيار منظم روكش مي شود.
۲۱– رودوزی های سنتی
سکمه دوزی، قلاب دوزی، گلابتون دوزی، پولک دوزی و….. از جمله رودوزی های سنتی هستند که به وسیله ی آنها منسوجات را آراسته می کنند تا رنگی متفاوت پیدا کنند. این هنرها در قالب تابلوهای تزیینی، رومیزی، لباس و … در بازار وجود دارند.
۲۲– پوستین دوزی
پوستین یا لباس خز به پوششی زمستانی اطلاق می گردد که تمام یا قسمت عمده‌ای از آن مستقیما از پوست حیوانات پشم دار تهیه شده باشد. در ایران افرادی به پوستین دوزی و نقش اندازی روی آن اشتغال دارند و به تولید انواع سجاده، پادری، دایره های کفشی، دستکش و … می پردازند.
برای این کار ابتدا پوست تازه گوسفندان پرپشم را به دباغخانه می برند و پس از آماده سازی مانند خیاط ها آنها را برش داده و به هم می دوزند تا محصول مورد نظر آماده شود.
۲۳– قفل سازی
در برخی نقاط اصفهان قفل سازی نیز انجام می شود. این صنعت ریشه در تاریخ ایران دارد و در همه ی ادوار تاریخی نشانی از آن دیده می شود. ایجاد نقوش بر روی قفل ها برای بخشیدن جلوه ای تازه به آنها نیز در این صنعت رایج می باشد.
۲۴– نمدمالی
نَمَد نوعی زیرانداز تولید شده از پشم است که در بسیاری از نقاط ایران و در اصفهان رواج دارد. برای تهیه ی این زیرانداز عمل بافتن صورت نمی گیرد بلکه با ایجاد فشار و رطوبت و حرارت، موجب درهم رفتن الیاف پشمی می‌شوند. نمد از قالی ارزانتر است اما برای تولید هر دوی آن در یک اندازه، به مقدار مساوی از پشم استفاده می گردد.
تهیه و تنظیم : واحد تولید محتوای اصفهان تور
مقامی از سنگاپور: گردشگری، بهترین زمینه همکاری بین ما و اصفهان
مقامی از سنگاپور در اظهار نظری گفت: گردشگری، بهترین زمینه همکاری بین ما و اصفهان است.
به گزارش ایرنا وزیر مشاور در امور خارجه و وزارت دفاع سنگاپور گفت: گردشگری، بهترین زمینه و فرصت همکاری بین سنگاپور و کشور ایران بویژه شهر اصفهان است.
محمد مالکی عثمان، شامگاه پنجشنبه در دیدار با استاندار اصفهان که در تالار اشرف شهر اصفهان برگزار شد، افزود: شرکت های سنگاپوری می توانند در زمینه های زیرساختی مانند هتل سازی، شهر هوشمند و مدیریت شهری، تجارب خود را با طرف ایرانی، مبادله کنند.
وی با اشاره به تاریخ و تمدن غنی ایران و نقش کلیدی اصفهان در تاریخ این کشور، هدف از سفر خود را تقویت روابط با این کشور خواند و گفت: این ۲ کشور تاکنون مبادلات خوبی با هم داشته و شرکت های ایرانی و سنگاپوری، فرصت های زیادی برای سرمایه گذاری دارند.
وزیر مشاور در امور خارجه و وزارت دفاع سنگاپور گفت: بخش فرهنگی نیز فرصت خوبی برای همکاری بین سنگاپور و اصفهان است زیرا اصفهان با توجه به تاریخ و تمدن غنی و عضویتش در شبکه شهرهای خلاق دنیا دارای ظرفیت و استعدادهای بالایی در این زمینه است.
وی با بیان اینکه ما می توانیم تسهیلاتی را در ۲ کشور برای همکاری بین جوانان در زمینه های فرهنگی و تاریخی فراهم کنیم، اظهار کرد: اصفهان دارای دانشجویان و دانش آموختگان زیادی است و ما نیز در دانشگاه ملی سنگاپور، کرسی ‘تاریخ ملی ایران’ را داریم.
مالکی عثمان در عین حال که سنگاپور را کشوری کوچک با یک شهر پنج میلیون نفری خواند که منابع طبیعی کمی هم دارد، افزود: ما تجربه های خوبی در زمینه های مدیریت شهری، آب، ترافیک، نیرو، تولید و انرژی داریم.
وزیر مشاور در امور خارجه و وزارت دفاع سنگاپور افزود: اصفهان، رشد سریعی دارد و با چالش هایی مانند مهاجرت مواجه است بنابراین ما می توانیم در زمینه هایی مانند مدیریت آب، تولید و انرژی به آن کمک کنیم.
وی یکی از اهداف سنگاپور را حرکت به سمت شهر هوشمند عنوان و اظهار کرد: ما در زمینه مدیریت آب و پسماند نیز تلاش کردیم تا آب را پس از استفاده، دوباره تصفیه و بهره برداری کنیم.
مالکی عثمان با اشاره به تجربه های زیاد سنگاپور در زمینه گردشگری از جمله هتل داری و مهمانداری، افزود: سالانه ۵۵ میلیون مسافر از این کشور گذر می کنند.
وی همچنین با بیان اینکه سنگاپور، بیشترین تنوع ادیان را در خود دارد، تصریح کرد: هماهنگی و زندگی مسالمت آمیز بین ادیان و نژادهای مختلف برای ما بسیار مهم است و می دانم که در اصفهان نیز چنین شرایطی وجود دارد.
وی همچنین خبر داد که در چند ماه آینده چند هیات دیگر از سنگاپور برای بررسی فرصت های سرمایه گذاری به ایران سفر می کنند.
استاندار اصفهان نیز در این دیدار با اشاره به ویژگی ها و ظرفیت های استان در زمینه های مختلف از جمله فرهنگی، گردشگری، اقتصادی و دانشگاهی گفت: بیشترین شهرت اصفهان بخاطر آثار باستانی، صنایع دستی و گردشگران خارجی آن است.
رسول زرگرپور، شهر اصفهان را یکی از ۱۰ جاذبه دیدنی دنیا خواند و افزود: پس از برجام تعداد گردشگران خارجی در این شهر رو به افزایش است و ما نیز در حال آماده کردن زیرساخت ها و هتل های بیشتر برای پذیرایی از آنها هستیم.
وی با بیان اینکه ایران و سنگاپور در سال های گذشته روابط رو به توسعه خوبی در زمینه های مختلف از جمله اقتصادی و فرهنگی داشته اند، اظهار کرد: هیات های بلند پایه ای از ایران به سنگاپور و از سنگاپور به کشورمان سفر کرده اند و قرار است رئیس مجلس شورای اسلامی نیز در آینده نزدیک به سنگاپور سفر کند.
زرگرپور با تاکید براینکه اصفهان بیشتر بدنبال کسب فناوری های جدید است، تصریح کرد: ما از نظر فناوری، نیروی انسانی، تجربه های مدرن و نیروی انسانی، سرمایه های خوبی داریم.
وی با دعوت از صنعتگران و گردشگران سنگاپوری برای سفر به اصفهان گفت: ما در بخش گردشگری نیاز به سرمایه گذاری وسیع، در بخش صنعت نیاز به فناوری های مدرن و سازگار با محیط زیست و در بخش دانشگاهی نیاز به تبادلات علمی داریم.
استاندار اصفهان همچنین افزود: ما به عنوان کشوری با میراث فرهنگی غنی از زمینه های خوبی برای همکاری در زمینه موزه نیز برخورداریم.
زرگرپور در پاسخ به سوال وزیر مشاور در امور خارجه و وزارت دفاع سنگاپور در باره چگونگی همزیستی ادیان مختلف در اصفهان توضیح داد: بیشتر جمعیت این استان، مسلمان و دوستدار ادیان الهی هستند و آموزه ها و فرهنگ اسلام به ما آموخته است که به ادیان الهی دیگر احترام بگذاریم و با پیروان آنها زندگی کنیم.
استاندار اصفهان با بیان اینکه اسلام واقعی در ایران، اتفاق می افتد، افزود: جریان هایی مانند داعش و طالبان که در کشورهای دیگر اتفاق افتاده است همه بر ضد اسلام است و ما آنها را مسلمان نمی دانیم.
محمد مالکی عثمان وزیر مشاور در امور خارجه و وزارت دفاع سنگاپور و هیات همراه، ۱۵ فروردین وارد تهران شد و پس از دیدار با مقام های کشورمان، روز گذشته به اصفهان سفر کرد و امروز این شهر را به مقصد تهران ترک می کند.
جمهوری سَنگاپور، کشوری در جنوب شرقی آسیا به پایتختی شهر سنگاپور و جمعیت پنج میلیون تَن است که کوچکترین کشور جنوب شرقی آسیا بشمار می آید.
سنگاپور، کشوری ثروتمند و مدرن است و اقتصاد آن که متکی بر بخش خدمات و صنعت است، رشد و شکوفایی فراوانی داشته و این کشور را به یکی از ثروتمندترین مناطق دنیا تبدیل کرده، به نحوی که چهارمین مرکز اقتصادی بزرگ دنیا و سومین مرکز بزرگ پالایش نفت در دنیاست.
صنعت گردشگری، یکی از منابع عمده درآمد سنگاپور را تشکیل میدهد.
با انواع اقامتگاه ها آشنا شوید
موضوع اسکان و اقامت همواره یکی از موضوعات اساسی در بحث سفر و گردشگری بوده است. اقامتگاه های مختلفی از لحاظ نوع اسکان وجود دارند که حتی یک نوع اقامتگاه در نقاط مختلف معنای خاص خود را دارد و الزاما” در همه جا به یک شکل معنا نمیشود.
انتخاب اقامتگاه توسط مسافران همراه به عوامل متعددی بستگی دارد که از جمله این عوامل نوع سفر ، بودجه مسافر و از این قبیل المانهای متفاوت استکه در نهایت منجر به انتخاب یک نوع از اقامتگاه توسط مسافر میشود. ضریب امنیت ، استحکام ، آرامش ، امکانات رفاهی از دیگر عواملی هستند که در انتخاب یک اقامتگاه و میزان درجه مطلوبیت آن نزد گردشگران موثرند. در ادامه با اصفهان تور همراه باشید تا با انوع مختلف اقامتگاه آشنا شویم.
۱- هتل
یکی از رایجترین و متداولترین نوع اقامتگاه هاست که دارای امکانات مختلفی نظیر تخت خواب ، حمام ، سرویس بهداشتی ، آشپزخانه مختصر و… میباشد. البته که خود هتل به دسته ها و شاخه های گوناگون دیگری مانند هتل پانسیون ، هتل آپارتمان ، هتل کپسولی و… تقسیم میشود که بعد به طور مفصل به معرفی شاخه های هتل خواهیم پرداخت. هتل‌ها بر اساس رتبه خود امکانات خاصی مانند سرویس اتاق امکانات رفاهی و… در اختبار مسافر قرار میدهد. به طور کلی هدف از ساخت هتل‌ها لذت بردن از امکانات آنها است. طراحی هتل به‌گونه‌ای است که میهمانان آن چه گردشگر باشند یا ساکن همان شهر، بتوانند لحظات مفرحی را در فضای هتل بگذرانند.
۲- متل
یکی دیگر از انواع اقامتگاه‌ها، متل است که از ترکیب دو واژه موتور و هتل بوجود آمده است. در واقع اقامتگاهی بین راهیست که امکاناتی کمتر از هتل دارد و به مراتب از نظر هزینه قیمتی ارزان تر از هتل هم داراست.
۳ – مهمانسرا
واژه مهمانسرا دارای دامنه معنایی گسترده‌ایی است و در سراسر دنیا تعبیرهای متفاوتی دارد. در برخی مناطق، به مفهوم خوابگاه، تختخواب و صبحانه، یا کاروانسرا است. در برخی دیگر، مهمانسراها بسیار شبیه هتل هستند ولی نسبت به آنها قیمت ارزان‌تری دارند. در بعضی از کشورها نیز به خانه‌های اجاره‌ای گفته میشود که بصورت خصوصی در اختیار گردشگران قرار می‌گیرد.
۴ – استراحتگاه
این نوع از اقامتگاه‌ها در نزدیکی مراکز توریستی مانند ساحل، صحرا، پارک جنگلی، مناطق اسکی و غیره قرار دارند و پذیرای گردشگرانی است که هدف آنها از سفر استراحت کامل و رفع خستگی در سفر است. در این استراحتگاه‌ها امکانات بی‌نظیری مانند استخر، زمین بازی گلف، میدان تنیس و … وجود دارد. در برخی موارد وسعت استراحتگاه‌ها به چندین هکتار نیز می‌رسد.
۵ – کاروان
کاروان به اتاقک نقلیه کوچکی گفته میشود که دارای کلیه لوازم مورد نیاز برای سفر بوده و به اتومبیل وصل میشود. کاروان امکان اتراق و حرکت را بصورت همزمان فراهم می‌کند. حتی برخی از انواع کاروان‌ها گنجایش کافی برای استراحت چند نفر را نیز دارند.
۶ – چادر مسافرتی
شاید بتوان از چادر به عنوان یکی از رایجترین و پرطرفدارترین نوع اقامتگاه نام برد. گردشگران چادر را در کوله‌پشتی خود حمل و بی‌دغدغه به سمت مقصد مورد نظر حرکت می‌کنند.
گزارشی از قطارگردشگری عقاب طلایی در اصفهان
این قطار گردشگری اروپایی با همکاری یک شرکت گردشگری ایرانی ، شماری از گردشگران قاره های آمریکا، اروپا و آسیا و اقیانوسیه را در قالب تور گردشگری ‘ جواهرات ایران – جاده ابریشم ‘ به منظور دیدن آثار تاریخی و فرهنگی ایران به کشور آورده است.
قطار یاد شده با سه سالن مسافری نور، یک سالن رستوران، ۶ سالن مسافری روسی مجهز به حمام و یک واگن مولد برق حرکت خود را از چهارم فروردین امسال از مسکو پایتخت روسیه آغاز کرد وپس از عبور از کشورهای قزاقستان، ازبکستان و ترکمنستان روز ۱۳ فروردین وارد شهر مشهد شد.
استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار بنا و اثر تاریخی که یکهزار و ۸۵۰ مورد آن به ثبت ملی و چهار اثر آن به نام های میدان نقش جهان، کاخ چهلستون، باغ فین کاشان و مسجد جامع به ثبت جهانی رسیده، کانون توجه گردشگران داخلی و خارجی است.
منبع : ایرنا
تاریخچه‌ای از مسجد لنبان اصفهان
اصفهان به عنوان یکی از قطب های گردشگری ایران دارای آثار و ابنیه تاریخی بسیار فراوانی از دوره های مختلف تاریخیست. در این میان مساجد از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. بنا به گفته برخی مسجد لنبان اولین مسجد بنا شده در شهر اصفهان است که در زمان شاه سليمان صفوی بر خرابه های مسجدی بنا شده كه در قرن هشتم احداث شده بود. این مسجد در خیابان بهشتی، خیابان مسجد لنبان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۲۹۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مقاله مرتبط : چرا میگوییم اصفهان نصف جهان ؟
همانطور که گفته شد مسجد لبنان در دوره صفويه بازسازي شده و در دوره های بعدی تعمیراتی روی آن انجام شده، البته این تعمیرات چندان گسترده بوده که به غير از چند قطعه گچ بري مربوط به قبل از صفويه و چند لوح کاشي کاري از دوره صفويه که در تالار جديد مسجد برجاي مانده، چيز ديگري مشهود نيست..
در زير تالار بزرگ مسجد، نهر آبي جريان دارد و سردابه‌اي بنا شده است. منبر مسجد معروف به منبر صاحب الزمان، مورخ ۱۱۱۴هـ.ق، از نفيس‌ترين منبرهاي عهد صفوي است.
اوج زیبایی مسجد گند و مناره نه چندان بلند آن است. گنبد فیروزه ای مسجد با طرح های اسلیمی و گل بوته های خاکی و سفید تزیین شده است. این مسجد دارای دو کتیبه به خط ثلث سفید بر زمینه ای لاجوردی و اثر محمدرضا امامی از خطاطان برجسته است. یکی از نفیسترین منبرهای مسجد در ایران هم در مسجد لنبان وجود دارد.
